ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าเข้าใจไม่ผิด เริ่มใช้สมัยจอมพลแปลกครับผม หลายๆคำนั้นกร่อนมาจากคำดั้งเดิม แต่ทำให้สั้นขึ้น เช่น กระผม กลายเป็น ผม จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 06:54:25

ความคิดเห็นที่ 2 ทีแรกผมก็เข้าใจว่าแบบนั้น แต่ก็หาไม่พบว่า มีการบัญญัติคำเหล่านี้ขึ้นมา พบแต่ว่า ให้ใช้คำว่า "ฉัน", "ท่าน" และ ตอบรับ ด้วย คำว่า "จ๊ะ" ได้ข้อมูลมาจากลิ้งก์นี้ครับ http://www.taharn.net/war/47c1.html แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 54 08:00:19 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 54 07:57:25 จากคุณ : พวงไสว เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 07:54:12

ความคิดเห็นที่ 3 คำว่า ดิฉัน ใช้ตั้งแต่สมัยอยุธยาเป็นราชธานี คะเป็นคำแทนตัวสำหรับผู้ชาย คะ จากคุณ : giggsmay เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 08:41:41

ความคิดเห็นที่ 4 ดิฉันหรือ ดีฉาน ใช้มาแต่อยุธยาแล้วครับ (มีในขุนช้างขุนแผน) เหมือนท่านปาลเลอกัวจะบันทึก (ในสมัยรัชกาลที่ 4) ว่ามาจาก "เดียรัจฉาน" คือการแทนตัวเองอย่างถ่อมตัวสุดๆ ตามแบบชาวเอเซีย จากคุณ : ปลาทองสยองเมือง เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 11:12:55

ความคิดเห็นที่ 5 โอ้ว ขอบคุณมากครับ ทั้งคุณ giggsmay และคุณ ปลาทองสยองเมือง ดีฉาน มาจาก เดียรัจฉาน น่าสนใจครับ แล้วคำว่า "ผม" ,"คุณ" ล่ะครับ จากคุณ : พวงไสว เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 11:22:49

ความคิดเห็นที่ 6 @ 4   จริงอ่ะครับ? จากคุณ : ไฟลามทุ่ง เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 20:25:22

ความคิดเห็นที่ 7 ปัลเลอกัวท่านว่าครับ ไม่ทราบว่าจริงหรือไม่แค่ไหน แต่ท่านก็เป็นฝรั่งที่อยู่เมืองไทยนานถึง 30 ปี จากคุณ : ปลาทองสยองเมือง เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 22:31:20

ความคิดเห็นที่ 8 อยากรู้มากเหมือนกันครับ และอีกหลายคำ เช่น กู mueng อี ไอ้ อ้าย นาย นาง ข้า เอ็ง เจ้า เรา เขา ฉัน เธอ ท่าน ฯ เคยไปถามในกลุ่มภาษาไทย ก็ไม่มีคำตอบ ผมว่าถ้าเรารู้ประวัติของคำเหล่านี้ได้  จะมีประโยชน์ต่อการ สืบประวัติความเป็นมาและการแพร่เข้ามาของวัฒนธรรมไทย ในสุวรรณภูมิ  รวมถึงภาพรวมของชาติพันธุ์อื่นในบริเวณถิ่นนี้ จากคุณ : บ่าว ยองจรา เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 22:42:43

ความคิดเห็นที่ 9 ใช่ครับ ท่านคห 8 คิดเหมือนผม มีคำหลายคำเกลื่อนกลาดไปผมหมด ตู สู ข้า เอ็ง คุณ ผม แล้วยังมีบุรุษที่สามอีก เช่น หล่อน  แต่ที่เอาคำว่า คุณ ผม  มาถามก็เพราะว่า มันน่าจะเป็น คำใหม่ น่าจะมีคนรู้อยู่บ้าง จากคุณ : พวงไสว เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 10:51:40

ความคิดเห็นที่ 10 กลุ่มที่มาจากภาษาจีน สำเนียงแมนดาริน ไม่ทราบรูปตัวเขียน เพราะฟังเขามาอีกที กู มาจาก กู่เหริน หรือ ผู้โดดเดี่ยว เป็นคำแทนตัว หวาง หรืออ๋องของจีน ของเราใช้แทนตัวพ่อขุน จนถึงสมัยพระเจ้าติโลกราช "มันก็พญา กูก็พญา" ฉัน มาจาก เฉิน เป็นคำแทนตัวขุนนาง ในราชสำนักจีน หนู มาจาก หนูฉาย แปลว่าบ่าว เป็นคำแทนตัวคนรับใช้ กลุ่มที่มาจากภาษาลาว ตู สู ปรากฎในมหากาพย์ท้าวฮุ่ง ท้าวเจือง กลุ่มที่มาจากภาษาเขมร(อันนี้เดา เพราะไม่กระดิกในภาษาเขมรโบราณ) ข้า เอ็ง แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 54 16:36:25 จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 16:35:50

ความคิดเห็นที่ 11 คำว่า "ผม" ก็คือผมบนหัวเรานี้แหละ อาจใช้พูดกับใต้เท้า เป็นการแสดงความเคารพ โดยใช้ผมที่เป็นส่วนที่สูงที่สุดของร่างกาย พูดกับ สิ่งที่อยู่ใต้เท้าที่เป็นส่วนที่ต่ำสุดของร่างกาย ของคู่สนทนา จากคุณ : อ้ายจัน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 00:13:27