ความคิดเห็นที่ 1 ที่เราอ่านแล้วร้องไห้นะ ราตรีประดับดาว /ว.วินิจฉัยกุล   รักเร่ /โสภาค สุวรรณ หนี้รัก /ลักษณวดี ร้องไห้ประหนึ่งเป็นนางเอกเองค่ะ อิอิ เรื่องอื่นก็พอมีบ้าง แต่ที่ร้องทุกครั้งที่อ่านคือเรื่องที่แนะนำค่ะ ไม่รู้คนอื่นเป็นเหมือนกันมั้ย อีกเรื่องก็ สะพานอธิษฐาน /กิ่งฉัตร อันนี้ร้องนิดหน่อย เรื่องที่พระเอกเกลียดนางเอก แนะนำ แสงดาวฝั่งทะเล ของกิ่่งฉัตรค่ะ จากคุณ : ริมน้ำน่าน เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 19:12:45

ความคิดเห็นที่ 2 คุณชาย  ว.วินิจัยกุล ค่ะ จากคุณ : sriwara@me เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 21:06:59

ความคิดเห็นที่ 3 "นิมิตแห่งรัก" ของ ณนัยน์ อ่านไม่เศร้าให้เตะค่ะ เศร้าแทบทุกหน้าก็ว่าได้ อ่านถึงตอนจบพบว่า เหนื่อย อ่อนละโหย แทนตัวละครที่เสียน้ำมาก อิอิ แต่ชอบค่ะ จากคุณ : อัสสุชล เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 22:02:14 A:202.91.19.170 X: TicketID:103143

ความคิดเห็นที่ 4 สปอยล์นะคะ เรื่องรอยอินทร์  ตอนที่รอยอินทร์ตายน่ะค่ะ นั่งร้องไห้ตามมิราอยู่คนเดียว สงสัยเราจะเคยเกิดเป็นมิรา 55 อีกเรื่องนึงก็ ล่า ของทมยันตีค่ะ เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่ที่เห็นลูกโดนทำร้ายเลย ว่าเจ็บปวดยังไง จนกระทั่งตอนจบที่แม่ฆ่าคนร้ายได้แล้วกอดลูกเห่กล่อม น้ำตาเราไหลไม่หยุดเลย เห็นภาพเป็นฉากๆ คุณทมยันตีบรรยายไว้ดีมากเลยค่ะ ต้องลองอ่านดู จากคุณ : J^_^J เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 22:34:21

ความคิดเห็นที่ 5 น้ำตาหยดสุดท้าย ของ ม. มธุการี กว่าจะอ่านได้จบแทบขาดใจตาย คู่กรรม ของ ทมยันตี อ่านจบรอบแรกน้ำตาแทบจะท่วมบ้าน คำมั่นสัญญา ของ ทมยันตี เป็นแบบน้ำตาซึมด้วยความเศร้าแบบซาบซึ้งใจค่ะ ไม่ถึงขนาดทิชชูหมดเป็นกล่องอย่าง คู่กรรม จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 23:09:47

ความคิดเห็นที่ 6 มีอีกมั้ยค่ะ แค่ชื่อก็อยากอ่านแล้ว>< ส่วนใหญ่อยู่สำนักพิมพ์ไหนหรอ จากคุณ : ปลอกหมอนกับน้องหน้าใส เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 54 23:26:47

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่อง น้ำตาหยดสุดท้าย ของ ม. มธุการี เล่มที่มีพิมพ์กับสำนักพิมพ์เพื่อนดีค่ะ คำมั่นสัญญา พิมพ์กับ ณ บ้านวรรณกรรม คู่กรรม เล่มที่มีหาไม่เจอแล้วค่ะ ไปเก็บไว้ที่ไหนก็ไม่ทราบ ที่จริงของ ม. มธุการี ที่บีบคั้นอารมณ์ชนิดอ่านไปกระอักเลือดไปมีอีกหลายเรื่องค่ะ อย่างเช่น เมื่อถึงวันนั้น คนละโลก วันนี้ที่ยังเหลืออยู่ ความฝันที่ถูกทำลาย ขอรักในฝัน ถ้าชอบเรื่องประเภทบีบคั้นความรู้สึก แนะนำงานของ ม. มธุการี (อีกนามปากกา เพชรน้ำค้าง) ค่ะ รับรองว่าไม่ผิดหวังค่ะ อ้อ! น้ำตาหยดสุดท้าย ใช้นามปากกา เพชรน้ำค้าง นะคะ ไม่ใช่ ม. มธุการี ค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 09:07:32

ความคิดเห็นที่ 8 หนี้รัก /ลักษณวดี รอยอินทร์ /โรสลาเรน ล่า /ทมยันตี คำมั่นสัญญา / ทมยันตี คู่กรรม /ทมยันตี ของสำนักพิมพ์  ณ บ้านวรรณกรรม จากคุณ : thernantan เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 09:54:59

ความคิดเห็นที่ 9 "นิมิตแห่งหัวใจ" ของ "ณนัยน์" อีกคน เศร้ามากค่ะ จากคุณ : Still September เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 10:20:24

ความคิดเห็นที่ 10 สายรุ้ง กับ สิ้นสวาท ของคุณทมยันตีค่ะ จากคุณ : หนูเอ๋อ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 12:00:15

ความคิดเห็นที่ 11 คู่กรรมอีกเสียงค่ะ จากคุณ : lover's moon เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 12:10:29

ความคิดเห็นที่ 12 คำมั่นสัญญา สนพ.บ้านวรรณกรรม ค่ะ ลองดูนะคะ จากคุณ : คนดีดีมีแค่ในนิยาย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 12:59:13

ความคิดเห็นที่ 13 รากนคร   ปิยะพร ศักดิ์เกษม ถนนสายหัวใจ   ทมยันตี คำมั่นสัญญา    ทมยันตี จากคุณ : joy@putchanok เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 13:07:34

ความคิดเห็นที่ 14 ทองเนื้อเก้า ของโบตั๋น อ่านไปร้องไห้ไปจนคนที่หลับอยู่ตื่นขึ้นมาถามว่า"เป็นไรป่าวเธอ" จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 15:34:01

ความคิดเห็นที่ 15 รอยอินทร์ เรื่องนี้...แน่นอน ถ้าให้ได้อารมณ์สุดๆ ต้องอ่านโสมส่องแสงก่อนนะ หมายเหตุ เพิ่มเติมชื่อหนังสือโสมส่องแสงค่ะ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 54 15:53:41 จากคุณ : วอแวน้อย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 15:51:40

ความคิดเห็นที่ 16 คำมั่นสัญญาของทมยันตีค่ะ เรื่องนี้เราอ่านแล้วเศร้าตั้งแต่กลางเรื่องเลย น้ำตาร่วงตั้งแต่น้องดาบอกรักพี่ริน เราชอบเรื่องนี้มากกว่าคู่กรรมค่ะ จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 54 16:29:34

ความคิดเห็นที่ 17 น้ำตาหยดสุดท้าย ของเพชรน้ำค้าง หลังเงา ของกนกวลี พจนปกรณ์ จากคุณ : ชบาหลอด เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 54 02:21:59

ความคิดเห็นที่ 18 อ่า เราอ่านสี่แผ่นดินแล้วน้ำตาตกในอ่ะ คือมันสะเทือนอารมณ์ไปหมดทุกฉาก ทุกตอน ยิ่งตอนคุณเปรมตายนะ โหยๆๆๆ น้ำตาไม่ได้ไหลท่วมท้นแม่พลอยก็จริง แต่มันไหลข้างในอ่ะ อธิบายไม่ถูก รู้แต่ว่า บีบคั้นหัวใจมากมาย ยิ่งตอนสุดท้ายอ่ะ ที่แม่พลอยจะตาย ที่คิดอยู่ในใจว่า "คุณเปรม ถ้าคุณเปรมอยู่ก็คงจะดีสินะ ชั้นคงถามอะไรคุณเปรมได้หลายๆอย่าง" ทำนองนี้อ่ะ แค่ประโยคนี้ ทำเอาเราน้ำตาไหลด้วยความสะเทือนใจ มันไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาว ที่ตั้งอยู่ ดับไป แต่มันคือความรักในแบบคู่ชีวิตจริงๆ จากคุณ : SHOMSIPANG เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 54 12:14:07

ความคิดเห็นที่ 19 เพื่อนยาก ของ สไตน์เบ็ค จากคุณ : chutbook.com (alexiz) เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 54 20:29:07

ความคิดเห็นที่ 20 แนะนำของอิงอร ทุกเรื่องเลยครับ นิทรา-สายัณห์ / ดรรชนีนาง /ธนูทอง / ช้องนาง / โนรี / บุหรงทอง / ราชันย์ผู้พิชิต / ริมฝั่งเนรัญชลา / กลิ่นยี่โถแดง เป็นนิยายรักแนวเศร้า เช่น เรื่องนี้ ดรรชนีนาง ตอนนึงในหนังสือ “ เด็กบ้านนอกโง่ๆคนหนึ่งขอซบหัวกราบมายังรอยบาทของหม่อมเจ้านิรันดร์ฤทธิ์ธำรง ..” นี่คือคำขึ้นต้นของจดหมาย .. “ ขออวยพรให้คุณ ... ประทานโทษ ฉันพูดศัพท์เจ้าไม่เป็น อีกประการหนึ่ง เมื่อคุณพบเห็นคุณก็ไม่ได้นำความเป็น “ เจ้าอันสูงศักดิ์” ของคุณไปพบกับฉันด้วย ฉันได้พบชายหนุ่มทหารเรือคนหนึ่ง ซึ่งเรียกตัวเองและขอให้ฉันเรียกเขาว่า “ นิรันดร์ ” เท่านั้น .. ขอให้คุณจงมีความสุขในชีวิตวิวาห์ของคุณตลอดกาล .. ตามความปรารถนาดีของคนๆหนึ่ง คือฉัน ..” “ เมื่อ “ อรุโณทัย ” ถอนสมอออกจากอ่าวสงขลา ฉันเพิ่งจะรู้หลังจากนั้นว่าพร้อมสมอมันถอนเอาทุก ๆ สิ่ง ขณะที่มันจอดอยู่ที่นั่นไปด้วยพร้อมกัน เมื่อพ่อฉันกระ:-)กระสนสืบเสาะมาหาคุณถึงวัง ทั้งๆที่กำลังเจ็บ เพื่อแจ้งข่าวให้คุณทราบหลังจากคุณไม่ตอบจดหมายของฉันสิบกว่าฉบับที่บอกให้รับรู้ว่า .. เลือดในกายของฉันครึ่งหนึ่งของคุณกำลังก่อรูปจำเริญอยู่ในตัวฉัน พร้อมกับความรักที่คุณได้ให้ .. พ่อกลับมาบอกฉันว่า แกมีบุญได้รับการต้อนรับจากคุณแค่เพียงประตูรั้ว และเพราะสำเนียงระรื่นหูของคุณด้วยคำว่า “ ฉันไม่รู้จักแก ไม่รู้จักใครๆทั้งนั้น ตาบ้า! ” พ่อก็อิ่มเอิบใจจนสบายไปแล้ว .. แกตายในวันรุ่งขึ้นนับจากวันที่กลับมาจากมหานคร .. หนีฉันไปนั่งตายอยู่เงียบๆ ใต้โคนสารภีกับศพแม่ในตอนดึก .. ฉันไปพบพ่อเมื่อรุ่งเช้า และจัดการฝังไว้ที่นั่นตามความประสงค์ของพ่อเรียบร้อยไปแล้ว .. เดี๋ยวนี้ฉันอยู่กับลิงและหมาที่จงรักภักดีต่อฉัน ทั้ง ๆ ที่มันเป็นสัตว์เดียรัจฉาน ..” จากคุณ : หิมะกำลังตก เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 54 16:57:04

ความคิดเห็นที่ 21 จากฝัน...สู่นิรันดร ของแก้วเก้า อ่านตอนใกล้ๆจบแล้วน้ำตาไหล สงสารพระเอกกับนางเอก แบบคำพูดพระเอกนี้ฟังแล้วเศร้ามากๆ รักแท้จริงแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน คุณชาย ว.วินิจฉัยกุล  อ่านแล้วชอบตรงที่พระเอกพูดกับคุณเต้ยที่เคยเป็นศัตรูคู่อาฆาตว่า ที่อเมริกามีอะไรดีๆหลายอย่าง ก็จริง แต่ว่าพระเอกเห็นอย่างหนึ่งที่มีแค่เมืองไทยเท่านั้น นั้นก็คือความรัก ความผูกพันธ์ของคนในครอบครัว ชอบคำนี้อ่ะ "หากว่าความรักที่คุณเต้ยทิ้งไว้ทางนี้มีความหมายกับคุณเต้ยบ้าง สักวันคุณเต้ยอาจคิดอยากกลับมา" ทำให้เราคิดถึงพ่อแม่เราเลย เราก็ต้องจากพ่อแม่มาทำงานในกรุงเทพเหมือนกัน อ่านแล้วน้ำตาซึม นึกได้แค่นี้ ถ้ามีอีก จะมาต่อ จากคุณ : ดวงเทียน เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 15:34:40

ความคิดเห็นที่ 22 รอยอินทร์, เลือดขัตติยา ด้วยค่ะ ร้องตั้งแต่ตามอ่านในนิตยสาร รวมเล่มก็ยังร้องอีก แล้วก็มีของคุณโสภาค สุวรรณ เรื่องโกบี มันเศร้าลึกๆ ตอนนี้ไม่อ่านนิยายที่จบแบบพลัดพรากเลยค่ะ ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย มันเศร้าาาาา จากคุณ : kade (kadeped) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 01:25:13