ความคิดเห็นที่ 1 ฝึก! อยากเก่งต้องฝึก นั่งเฉยๆไม่มีวันเก่ง อ่านตำราก็ไม่เก่ง อาจมีความรู้แต่ไม่มีความชำนาญ ไม่เรียกว่าเก่ง อยากเก่งอ่านก็ต้องฝึกอ่าน อยากเขียนเก่งก็ต้องฝึกเขียน อยากฟังเก่งก็ต้องฝึกฟัง และอยากพูดเก่งก็ต้องฝึกพูด ฟังดูกำปั้นทุบดิน ใครจะเถียงก็ได้ แต่ประสบการณ์ตรงเท่าที่ผ่านมามันบอกอย่างนั้น บอกให้ฝึก ฟังดูน่าเบื่อ เหนื่อยสายตัวแทบขาด เหงื่อไหลเป็นเม็ดๆท่วมตัว ใครจะไปบ้าทำอย่างนั้นได้ทุกวัน หนทางเดียวที่คนเราจะทนทำอะไรทุกวันๆด้วยความสมัครใจ ใส่ใจ พากเพียร ค้นคว้า พัฒนา จนมันซึมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของเลือดเนื้อความคิด นั่นคือ ต้องสนุก ทำสิ่งที่เป็นงานให้เป็นเรื่องเล่น แล้วคุณจะไม่เบื่อ คุณจะทนทำมันไปเรื่อยๆ แล้ววันหนึ่งคุณจะพบด้วยความประหลาดใจว่า นี่มันตูหรือเปล่าหว่า ทำไมมันเทพขึ้นผิดหูผิดตาอย่างนี้ ทำไมคนชอบเล่นเกม นั่งหลังขดหลังแข็งหลายชั่วโมง คำตอบคือมันสนุก สอดแทรกภาษาอังกฤษให้เป็นของสนุกในชีวิตประจำวันของคุณ หายใจเข้าเป็นภาษาอังกฤษ หายใจออกเป็นภาษาอังกฤษ อย่างที่ในหนังเขาว่า Just a spoonful of sugar helps the medicine goes down. ไปค้นพบเอาเองนะครับว่า คุณทำอะไรแล้วมันสนุก คนเราไม่เหมือนกัน อาจจะลองแบบคนอื่นๆก็ได้ ลองไปหลายๆอย่างที่ถูกจริตกับคุณ ขอให้โชคดี จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 14:30:04

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนเด็กๆเราหลงผิดคิดว่าอ่านอังกฤษมันเยอะๆพอติดศัพท์ก็เปิดดิกเยอะๆก็จะเก่งอังกฤษได้เอง เราเลยดำน้ำเรียนมันแบบนั้นมาตั้งหลายปี แล้วดันทลึ่งใช้ดิกอังกฤษเป็นอังกฤษด้วยนะ ทั้งๆที่ภาษาอังกฤษเราไม่เอาไหนเลย แต่อยู่ดีๆมันแปลกแฮะการอ่าน dictionaries อังกฤษเป็นอังกฤษบ่อยๆ (เปิดวนไปวนมาแบบว่านิยามศัพท์มันก็ยาก ต้องหานิยามของนิยามอีกจนบ้าไปเลย)  มันทำให้ดูเหมือนว่าเราจะพัฒนา senses พิเศษจนรู้ grammar พอที่จะพูดเขียนได้ในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังไม่ดีมากนักนะ พอมาเริ่มหาตำราภาษาอังกฤษจากต่างประเทศมาศึกษาเข้า ก็เลยตอนนี้พอจะรู้ทางหนีทีไล่มากขึ้น หรือรู้หลักการที่ถูกต้อง คือจริงๆแล้วมีคนอีกหลายคนที่บ้าตำราภาษาอังกฤษและออกแรงฝึกมากกว่าเราจนเก่งกว่าเราอีกตั้งหลายเท่า แต่เราไม่ได้เรียนภาษาอังกฤษเพราะใจรัก แต่เราเรียนเพราะเราป่วยและอยากค้นข้อมูลเพื่อรักษาตัวเอง (ข้อมูลแบบนี้มันไม่มีใครเขียนไว้เป็นภาษาไทย) เราก็เลยเรียนๆภาษาอังกฤษแบบกระโดดๆข้ามไปแบบเรียนลัดอ้ะ เราก็เลยพอดำน้ำได้ แต่ไม่เก่งสุดยอด แต่สิ่งที่ช่วยเราไว้ได้มากๆ นั่นก็คือเราเป็นคนอยากรู้อยากเห็นอยากเรียนรู้อะไรใหม่ๆ และความรู้เหล่านั้นกว่าจะได้มาเราต้องอ่านหนังสือภาษาอังกฤษเยอะมากๆ เช่นตอนเด็กๆเราป่วยทางจิตเราไปรักษากับจิตแพทย์แล้วเราไปทะเลาะกับจิตแพทย์ เราเลยโมโหคิดจะรักษาตัวเอง เราก็เลยกัดฟันอ่านผลงานของ Sigmund Freud ฉบับแปลจากเยอรมันเป็นอังกฤษ ทั้งๆที่เราอ่านภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง จากนั้นเราเปลี่ยนแนวไปเป็นสนใจการแพทย์ทางเลือกแบบญี่ปุ่นกับจีน เราก็เลยอ่านหนังสือพวกนี้เป็นภาษาอังกฤษที่มีเยอะมากๆมาอ่าน มาช่วงหลังๆนี้เรากลายเป็นบ้าศาสตร์เร้นลับที่จะคงไว้ซึ่งความอ่อนวัยตลอดกาล อ่านๆไปฝึกๆไป cells สมองเราเปลี่ยนไป เราเรียนอะไรได้เร็วกว่าตอนเด็กๆ เลยตอนนี้เราอ่านลามไปเรื่องศาสตร์อื่นๆอีกหลายแขนง แล้วทดสอบพวก software ที่ช่วยการเรียนรู้ได้ ก็เลยกลายเป็นพัฒนาภาษาอังกฤษได้โดยทางอ้อม บางทีขี้เกียจเรียน grammar หรือ writing ก็ใช้ google หาตัวอย่างประโยคว่าฝรั่งเขียนกันยังไงแล้วเลียนแบบเอาไปพูดเขียนใหม่เอง แต่เราพลาดท่าที่ละเลยการอ่านนิยาย ก็เลยเพิ่งมาหัดอ่านนิยายภาษาอังกฤษเอาเมื่ออายุมากแล้วนี่หละ ซึ่งก็ได้ภาษาอังกฤษอีกแบบหนึ่งมา สรุปแล้ว ถ้าคุณสนใจศาสตร์อะไรซักอย่างหนึ่งที่มีคนเขียนไว้เป็นภาษาอังกฤษตั้งมากมาย เช่นสนใจวิชาคอมพิวเตอร์เป็นต้น แล้วคุณใช้ภาษาอังกฤษเป็นเครื่องมือเพื่อที่จะเรียนศาสตร์ต่างๆเหล่านั้น มันจะกลายเป็นเรียนศาสตร์อื่นทางตรง แต่เรียนภาษาอังกฤษทางอ้อมได้ แต่ถ้าคุณไม่สนใจความรู้อะไรเลยที่ชนชาติที่ใช้ภาษาอังกฤษสร้างขึ้นมา แต่เรียนอังกฤษไปวันๆเพื่อหวังเก่งอังกฤษ มันก็ไปไม่ไกลเท่าไหร่หรอก เพราะมันขาดแรงกระตุ้นให้เรียนรู้นั่นเอง แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 54 16:04:33 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 15:59:43

ความคิดเห็นที่ 3 แต่ถ้าคุณไม่สนใจความรู้อะไรเลยที่ชนชาติที่ใช้ภาษาอังกฤษสร้างขึ้นมา แต่เรียนอังกฤษไปวันๆเพื่อหวังเก่งอังกฤษ มันก็ไปไม่ไกลเท่าไหร่หรอก เพราะมันขาดแรงกระตุ้นให้เรียนรู้นั่นเอง ..... ถ้าไม่มีแรงกระตุ้นเพื่อจะเก่ง ก็ไม่มีทางเก่งหรอกครับ สมัยผมอยู่ มศ 4 ผมฝึกอ่านทั้งวันทั้งคืน แค่ 2 ปีผมอ่านพวก graded readers เกิน 200 เล่ม ถามว่า แรงกระตุ้นผมคืออะไร อยากชิงทุนไปเรียนเมืองนอกครับ และก็ทำได้ ใครมันจะบ้าทุ่มอ่านวันละ 5-6 ชม ทั้งที่ก็ไม่ได้รักภาษาอังกฤษหรอก แต่รู้ว่า มันเป็นทักษะที่ใช้ได้ตลอดชีวิต เรียน เคมี ชีวะ ฟิสิกส์ สังคม พวกนี้จบ ม.ปลาย แล้วก็ไม่ได้ใช้ต่อยอดหรืออะไร แต่เรียนอังกฤษเก่ง ม้นใช้ได้ทุกวัน ตลอดชีวิต เห็นด้วยว่า ต้องมีเป้าหมาย แล้วเราจะสู้เอง อังกฤษสำหรับผม มันก็แค่ tool ตัวหนึ่งเท่านั้น ไม่มี item นี้มา ก็ฝ่าด่านต่างๆ ไม่ได้ จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 17:57:51

ความคิดเห็นที่ 5 เหล่าผู้มากประสบการณ์ ได้แนะนำวิธีหมดแล้วครับ ปฏิบัติ แล้วดูผลครับ ถ้าไม่เชื่อ ทดสอบด้วยตนเองแล้วบอกว่าไม่เชื่อทีหลังก็ไม่สาย มิฉะนั้นคงต้องไปจุดธูปบนกล่าวดูแทนละกัน........จะเป็นไปได้ไหมเนี่ย จากคุณ : Mewchan เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 22:21:28

ความคิดเห็นที่ 6 #4 ได้ไปแปะไว้ที่นี่ด้วย http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K11080485/K11080485.html นี่ๆ ช่วยประชาสัมพันธ์ให้ด้วยนะเนี่ย ได้สาวกเพิ่มละก็อย่าลืมแบ่งค่าหัวให้ผมด้วยนะ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 22:27:12

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องเรียนรู้ศาสตร์ต่างๆมันต้องมีลูกบ้าเรื่องเรียนรู้ภาษามันก็ต้องมีแรงกระตุ้นนะ เรารู้จักลูกครึ่งไทยกับมาเลย์คนหนึ่งพูดได้แต่ภาษาไทยกับมาเลย์ แต่เขาอยากเรียนมวยจีนเอาซะมากๆ แต่เผอิญปรมาจารย์สอนมวยจีนเป็นคนจีนกวางตุ้งที่ไม่พูดภาษาอื่นเลย เขาไม่รู้จะสื่อสารกับปรมาจารย์ยังไงก็เลยลงทุนเรียนภาษากวางตุ้งจนพูดได้เขียนได้ กะอีแค่จะไปเรียนมวยจีนเนี่ยนะ โห เหลือเชื่อพี่แกเลยอ้ะ! เราก้อบ้ามวยจีนพอดู แต่เผอิญอาจารย์เราเป็นคนจีนที่พูดอังกฤษได้เราก็เลยยังไม่มีลูกบ้าเรียนภาษาจีน ทีแรกทำเป็นอ่านตำราการแพทย์จีนและกำลังภายในที่คนจีนซึ่งรู้ภาษาอังกฤษเขียนไว้เป็นภาษาอังกฤษ พอช่วงหลังๆเกิดของขึ้นอยากจะอ่านตำราพวกนี้เป็นภาษาจีน แต่ยังฮึดไม่มากพอ เรียนภาษาจีนพอมั่วได้ แต่ยังไม่อินทรีย์แก่กล้าพอที่จะอ่านอะไรยากๆแบบนั้นเป็นภาษาจีน ก็เลยตอนนี้ต้องไปนั่งสมาธิ เพื่อปลุกลูกบ้าขึ้นมาอีกรอบหนึ่ง เผื่อจะเรียนภาษาจีนให้เก่งกับเขาบ้าง เรารู้จักแพทย์หญิงคนหนึ่งที่ไปอยู่อังกฤษตั้งแต่ 10 กว่าขวบ คุณหมอพูดอังกฤษเหมือนฝรั่งเลยหละ คุณหมอกลับมาเมืองไทยไปเปิดคลีนิคในย่านคนจีนรวยๆที่หลายคนพูดไทยไม่ได้เลย คุณหมอเลยอยากเรียนภาษาจีนเพื่อพูดกับคนไข้ ก็เลยจ้างครูมาสอนที่คลีนิค เรียนๆไปแล้วท้อใจ นั่นมันเหตุการณ์ที่เรารับรู้จากการคุยกับคุณหมอผ่านมาแล้ว 5 ปี พอครบ 5 ปี เราไป say hello กับคุณหมอ คุณหมอหยิบหนังสือเล่มโตๆขนาดสมุดโทรศัพท์เย็บติดกัน 2 เล่ม ชูให้เราดู แล้วถามว่า "เธอรู้ไหมว่านี่อะไร?" เราตากลอกถามว่า "มันคืออะไร?" คุณหมอตอบว่า "มันคือ dictionary จีนเป็นอังกฤษที่ฉันเขียนขึ้นมาเอง! ในระหว่างขั้นตอนที่เรียนภาษาจีนกลาง ฉันเคยเรียนภาษาจีน เรียนๆหยุดๆเพราะท้อใจมา 5-6 รอบแล้ว แต่คราวนี้ฉันต้องทำให้สำเร็จ แล้วฉันก็ทำได้สำเร็จแล้ว!" ^ เรา "เง็งๆๆๆ!!!..." ^ จากนั้นคุณหมอชวนเราคุยเรื่องวรยุทธ์จีนที่คุณหมอก็เรียนมาเหมือนกัน เพราะเรียนภาษาแล้วก็ต้องเอาวัฒนธรรมด้วย  แถมเรายังเหลือบๆไปเห็นคุณหมอมีตำรา oriental diagnosis เล่มบะเร่อ (ที่เราเคยศึกษามาแต่ก็แค่อ่านผ่านๆมั่วๆกระโดดๆไป แบบคนขี้เกียจ) วางอยู่บนโต๊ะ อีกด้วย  ตกลงตอนนี้คุณหมอคงรู้วิธีคลำชีพจรคนไข้ที่ข้อมือ 2 ข้าง ข้างละ 3 ตำแหน่ง แต่ละตำแหน่งแตะเบากับแตะหนัก ฟังรู้อาการอวัยวะภายใน 12 อวัยวะไปซะแล้ว + กับการแพทย์แผนปัจจุบันที่คุณหมอเชี่ยวชาญอยู่แล้ว ^ หึๆๆ งานนี้เราจ๋อยเลยอ้ะ...!  เจอคนลุยแบบนี้เราใจไม่ดีแฮะ... เจอแบบนี้แล้วทำให้เราคิดถึงเรื่อง Thomas Edison ที่น่าทึ่ง นั่นก็คือว่ากว่า Thomas Edison จะค้นพบได้ว่าจะใช้สารอะไรสร้าง filament (ใส้หลอดไฟฟ้า) เขาต้องนำพันธ์ไม้กว่า 6,000 ชนิดมาทดสอบคุณสมบัติในเชิงฟิสิกส์และเคมีของมัน! ^ โอ้พระเจ้า เราก็ไม่อยากทำงานหนักขนาดนั้น! หลังจากนั้นเราต้องเข้าถ้ำแล้วฝึกสมาธิเพื่อเร่งผลิต iq ตัวเองเพิ่ม เพื่อการเรียนรู้อะไรใหม่ๆอย่างรวดเร็ว  (จริงๆแล้วเราขี้เกียจเรียนน่ะ ได้แต่หาทางลัด) แต่ผลิตไปผลิตมา iq มันเพิ่มขึ้นมาได้จริงๆตอนอายุมากๆ (เราเรียนรู้อะไรได้เร็วกว่าสมัยเด็กๆหลายๆเท่า เพราะเรากินอาหารปลอดสารพิษมาหลายสิบปี) แต่ eq เราหายหมดอ้ะ....ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 54 23:09:37 แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 54 23:04:50 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 22:59:15

ความคิดเห็นที่ 9 ใคร อยากเก่ง ภาษาอังกฤษ มีคำพ้องเสียง 3000 คำ มาแจกฟรี ท่องง่าย จำง่าย อย่าลืม แบ่งปัน เพื่อนด้วยนะค่ะ มีประโยชน์มาก http://:-)/download/16695947/englishomonym.pdf.html ขอบคุณผู้จัดทำด้วยนะค่ะ มีความรู้เรื่องคำศัพท์เยอะมากค่ะ ขอบคุณ ดร. อาภรณ์ พฤกษะศรี  โรงเรียนสอนภาษาอังกฤษดวงแก้ว http://englishdk.com/ จากคุณ : kheethasill (kheethasill) เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 09:53:14