ความคิดเห็นที่ 1 เราเรียนสองภาษา และรู้สึกว่าภาษาอังกฤษนั้นเน้นไวยากรณ์มากๆ โดยเฉพาะเรื่องเวลา ที่ต้องระบุแทบทุกรูขุมขนกันเลยในความรู้สึกเรา ทั้งสองภาษา เราต้องใช้มันเยอะๆ เรียนเข้าใจแล้วก็ใช้มันทันทีจะดีมาก ถ้าได้ใช้มันสักสามครั้งขึ้นไปจะจำได้แม่นขึ้น ถ้าห้าครั้งนี่ ต่อไปแทบจะแงะมันออกจากสมองไม่ได้เลยทีเดียว โดยเฉพาะถ้าคุณใส่ความรู้สึกไปด้วย สำหรับเรา จะจำดีมากถ้าใช้ไวยากรณ์โดยการพูดโต้ตอบค่ะ การเขียนก็ช่วยได้ระดับหนึ่งแต่ช้ากว่า ทุกวันนี้เราก็ฝึกทั้งสองภาษาค่ะ รู้สึกว่ายากทั้งสองภาษาเลย รู้สึกว่าพัฒนาได้ช้ามากๆ แต่ก็พยายาม อย่างน้อยๆก็ไม่ลืมที่เรียนมา ช่วงหลังๆเราขี้เกียจไม่เขียนไดอารี่ภาษาจีนเลยค่ะ ทักษะการเขียนขึ้นสนิมไปหมดแล้วมั้ง เอาเวลาไปทำอย่างอื่นหมด แต่ตอนที่เขียนทุกวัน ภาษาจะพัฒนาได้ดีมากค่ะ บางครั้งเราต้องค้นหาคำแปลกๆมาเขียน หรือหาชื่อเฉพาะ บังคับให้เราเรียนรู้ไปในตัว ตรงข้ามกับทักษะการอ่าน เราอ่านเร็วขึ้นค่ะ เพราะมีอยู่ช่วงหนึ่ง เราบังคับตัวเองให้อ่านภาษาจีนวันละครึ่งชั่วโมง สรุป ถ้าเราใช้ ภาษาจะพัฒนาไปเรื่อย ถ้าไม่ทำ สนิมจะค่อยๆกินไปเรื่อย พอมาเริ่มใหม่ ช่วงแรกๆจะฝืดค่ะ พอเริ่มเข้าที่เข้าท่าก็สบาย รู้สึกว่าง่ายเหมือนเดิม จากคุณ : khumchalong เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 21:49:38

ความคิดเห็นที่ 2 เราเรียนฟังกับพูดก่อน แล้วอ่านเยอะๆจนกลายเป็นรู้ grammar พอที่จะเขียนได้ดีกว่าคนที่เรียนแต่ grammar แต่มีชั่วโมงบินน้อยกว่าเราในการฟังกับพูด เราเพิ่งมาเริ่มเรียน grammar เอาจริงๆจังๆ (แต่ก็ยังเรียนไม่เจาะลึกมากนัก) หลังจากที่ทำงานเขียนภาษาอังกฤษมาแล้วตั้งหลายปี (แปลเอกสารจากไทยเป็นอังกฤษ) เวลาเราเห็นคนพยายามเรียน writing แล้วเขียนแทบไม่เป็นธรรมชาติเลยสักประโยคหนึ่ง "เราแนะนำว่าคนที่ฟังกับพูดอังกฤษยังไม่คล่องเป็นธรรมชาติไม่มีทางเขียนอังกฤษได้เป็นธรรมชาติ เพราะคิดเป็นภาษาอังกฤษไม่ได้ และแนะนำให้ไปเรียนฟังกับพูดก่อน" ^ แต่มีผู้คนเป็นจำนวนมากแย้งเราโดยอ้างว่า "ฝรั่งเจ้าของภาษาที่ illiterate คืออ่านหนังสือไม่ออก แล้วก็เขียนไม่ได้ ฟังพูดอังกฤษเก่งเป็นธรรมชาติมากๆ แล้วก็เลยมา ซตพ สรุปเอาว่าดังนั้นคนไทยเรียนแต่ grammar ให้แม่นๆเป็นลำดับต้นๆ แล้วอ่านหนังสือให้เยอะๆ แล้วพูดไม่คล่องก็เขียนภาษาอังกฤษได้ดี" ^ แต่เราคิดว่ามันเป็นกระบวนการทาง logic ที่ผิดนะ เพราะลักษณะขั้นตอนการรับรู้ภาษาของเจ้าของภาษากับของคนเรียนภาษาเป็นภาษาที่ 2 มันไม่เหมือนกัน เหตุผลของเราก็คือว่า "หากคนเรียนภาษาที่ 2 ไม่สามารถฟังแล้วพูดเลียนแบบเจ้าของภาษาได้ในระดับง่ายๆจนพูดพลิกรูปประโยคกลับไปกลับมาได้เองอย่างเป็นธรรมชาติ แต่อยู่ดีๆไปเรียนแต่ grammar แล้วเรียน writing เลย แล้วคิดว่าเพราะฝรั่งเจ้าของภาษาพูดเก่งแต่อ่านเขียนไม่ได้มันก็มีเยอะแยะไป ดังนั้นในทางกลับกัน คนไทยเขียนเก่งแต่พูดไม่เก่งก็เป็นไปได้" ^ เราว่าคิดแบบนี้มันเป็น invalid arguments (คือข้อโต้แย้งที่ไม่สมเหตุผล) นะ เผลอๆเป็น fallacy ด้วย ......................................................................... แต่ถ้าจะพูดกันแบบให้เข้าประเด็นจริงๆนะ ที่เราบอกว่าเราไม่ได้เรียน grammar แต่เราใช้ภาษาอังกฤษถูกต้องมากพอสมควร ไม่เคยพลาดท่ามากๆถึงกับเละเทะนั้น ถ้านักภาษาศาสตร์เขาพิจารณาข้อความนี้ เขาคงพูดว่า "แท้จริงเราเรียน grammar แต่เรียนโดยธรรมชาติ ไม่ได้เรียนด้วยวิธีการเปิดตำรา grammar อ่าน" ........................................................................ สิ่งที่เราจำได้ในกระบวนการเรียนรู้ grammar โดยธรรมชาติของเรา ที่เราเห็นว่ายากมากที่สุด ก็คือ 1. conjugation of irregular verbs (การผันกริยา 3 ช่อง)ซึ่งนำไปสู่การเรียนรู้เรื่อง tenses 2. การผัน pronouns และ possessive pronouns ซึ่งนำไปสู่การเรียนรู้เรื่อง subject and verb agreement ^ ในการพยายามฝ่าฟันอุปสรรคที่สิ่งยากๆ 2 สิ่งนี้ (ที่มันยากก็เพราะภาษาไทยไม่มีแบบนี้ คนไทยเรียนจีนก็ง่ายกว่าเรียนอังกฤษเพราะภาษาจีนก็ไม่มีการผัน irregular verbs แบบนี้) แทนที่เราจะทำแบบฝึกหัดในหนังสือ เราใช้วิธีฟังแล้วหัดพูดปากเปล่ามาโดยตลอด ซึ่ง "หลายๆคนถ้าไม่เริ่มฝึกอันนี้ให้คล่องก่อนเป็นลำดับต้นๆ จะพูดหรือเขียนประโยคภาษาอังกฤษให้ถูกต้องเป็นธรรมชาติ ทำได้ยากมากๆถึงขั้น impossible เลยหละ" การเรียนแค่ 1. conjugation of irregular verbs (การผันกริยา 3 ช่อง)ซึ่งนำไปสู่การเรียนรู้เรื่อง tenses 2. การผัน pronouns และ possessive pronouns ซึ่งนำไปสู่การเรียนรู้เรื่อง subject and verb agreement ถ้าลองคำนวณจำนวน permutations ดู โดยคำนึงถึงว่า irregular verbs ในภาษาสมัยใหม่มีประมาณ 300 กว่าตัว ในภาษาโบราณมีประมาณ 400 กว่าตัว ^ เวลาที่ใช้เพื่อฝ่าฟันอุปสรรค์ 2 อย่างนี้ คนที่มีพรสวรรค์ทางด้านภาษามากๆ อาจใช้เวลาเพียงแค่ 2-3 เดือน แต่คนธรรมดาๆ ต้องเรียนกันเป็นปี ถ้าเรียนแล้วไม่แม่นก็ลงเอยพูดเขียนภาษาอังกฤษผิดเละ ^ การเรียนเรื่องแบบนี้ในระดับพื้นฐานโดยการฟังแล้วพูด ฟังแล้วพูดซ้ำๆกัน มันฝึกสมองให้คิดตามร่องรอยของ grammar ได้โดยเป็นธรรมชาติได้ดีกว่าการทำแบบฝึกหัดในสมุด ^ ที่เป็นเช่นนี้ก็ด้วยเหตุผลที่ง่ายๆก็คือ "คนเราในหนึ่งนาทีพูดให้เร็วได้มากถึง 300 -400 คำ แต่ในหนึ่งนาที พิมพ์ได้เร็วอย่างมากก็แค่เฉียดๆ 100 คำ ยิ่งเขียนด้วยมือแล้วยิ่งช้ากว่านั้นอีกหลายเท่า แล้วอีกอย่างหนึ่งการคิดเป็นเรื่อง grammar เวลาเห็นตัวหนังสือกับเวลาไม่เห็นตัวหนังสือ ประการหลังเป็นการฝึกแบบ interactive จาก subconscious ได้ดีกว่า" ดังนั้นเราจึงเชื่อว่าการฝึก grammar ในระดับพื้นฐานมากที่สุด ฝึกจากฟังกับพูด โดยฝึกให้สมองมันพูดออกมาเองแบบ interactive โดยรวดเร็ว โดยใส่ grammar มาเลยตั้งแต่พูดจาก subconscious เป็นวิธีเริ่มต้นในการเรียนภาษาอังกฤษที่ดีที่สุด เพราะมัน covers all permutations (พูดพลิกกลับไปกลับมาจนครบความเป็นไปได้ทั้งหมด(ของการผันกริยาและผันโครงสร้างประโยค)) ได้จนครบหมดรวดเร็วกว่า ^ ทั้งนี้ โดยคำนึงถึงว่าคำศัพท์ภาษาอังกฤษในระดับพื้นฐานมากๆที่สุด ที่ใช้พูดทุกเรื่องในชีวิตประจำวัน (ถ้าไม่คิดจะเขียนยากๆนะ) มันมีแค่ประมาณ 2,000 คำเอง) ^ แต่อย่าลืมว่าจำนวน 2,000 คำนี่ศัพท์ภาษาอังกฤษเรียนยากกว่าศัพท์ภาษาจีนหลายเท่า เพราะถึงแม้ศัพท์ภาษาจีนเอามามากกว่า 1 ตัวมาผสมกัน มันกลายเป็นความหมายใหม่อย่างอื่นได้ก็ตาม แต่มันก็ไม่มีการผัน tenses กับโครงสร้างประโยคหลายหลายมากเท่าภาษาอังกฤษ และก็ไม่ต้องผัน collocations มากเท่าภาษาอังกฤษ ^ ดังนั้นการพยายามเรียนศัพท์พื้นฐาน 2,000 คำในภาษาอังกฤษ มันกลายเป็นเหมือนต้องเรียนมากกว่านั้นตั้งหลายเท่า เพื่อให้พูดเขียนได้ถูกต้องในระดับง่ายๆ นั่นก็เพราะว่าคำศัพท์พวกนี้ แต่ละคำพลิกความหมายไปเรี่อยๆตาม collocations และตาม sentence structure ^ ดังนั้นการฝึกฟังกับพูดให้คล่องตัวมากๆ เป็นลำดับต้นๆ (เพื่อ cover all permutations โดยเร็วที่สุด) แล้วจึงตามด้วยการอ่านหนังสือมากๆ ถึงมาเริ่มเรียน grammar กับ writing ยากๆจากตำราต่างประเทศ จะเป็นขั้นตอนในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษซึ่งมีประสิทธิภาพมากที่สุด แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 54 11:05:08 แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 54 10:56:11 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 54 10:40:14

ความคิดเห็นที่ 3 อย่างที่คุณหมอดูพูดก็ถูก วิธีเรียนภาษาอย่างธรรมชาติที่สุดคือการฟังแล้วหัดพูด เหมือนกับเด็กทุกชาติทุกภาษาที่หัดฟังแล้วหัดพูดจนเป็นตั้งแต่ยังไม่ได้เข้าเรียนในโรงเรียน ใครที่อยากฟังและพูดเก่งๆผมก็แนะนำให้เลียนแบบเด็กๆที่ฟังและพูดได้ตั้งแต่ยังไม่เข้าเรียน ปัญหาก็คือ คนที่หัดฟังแล้วพูดอย่างเดียวมีโอกาสพูดผิด grammar และถ้าจะเขียนก็คงเขียนผิด grammar ค่อนข้างมาก สะกดคำก็ผิดเยอะ ผมรู้จากการอ่าน comments ที่ฝรั่งเขียนตามเว็บต่างๆ โอ้โฮ พวกฝรั่งเขียนผิด grammar เยอะมาก สะกดคำก็ผิด การฝึกฟังแล้วฝึกพูดเป็นประโยชน์มากถ้าอยากฟังเก่งๆและพูดเก่งๆ และควรทำควบคู่ไปกับการเรียน grammar and usage การเรียน common mistakes in English และการฝึกทำข้อสอบต่างๆ เพราะเจ้าของกระทู้มีจุดมุ่งหมายในการสอบให้ได้คะแนนเยอะๆ อีกอย่างที่ควรทำควบคู่ไปด้วยคือการอ่านภาษาอังกฤษทุกวัน อ่านข่าว อ่านบทความ อ่านบทสนทนา เพราะการอ่านเยอะๆมีส่วนช่วยในการพัฒนาภาษาเป็นอย่างมาก เพราะได้ทั้งคำศัพท์ เห็นการใช้ grammar ในลักษณะต่างๆ เห็นการใช้ประโยคต่างๆ ฯลฯ เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ที่ต้องการฟื้นฟู grammar ขั้นพื้นฐาน เพราะมีความจำเป็นมากที่ต้องสร้า่งพื้นฐานให้แข็งแรงก่อนที่จะสร้างอย่างอื่นไปบนพื้นนั้น ไม่อย่างงั้นสิ่งปลูกสร้างบนพื้นฐานที่ไม่แข็งแรงแน่นหนาก็อาจพังทลายลงได้ ผมเป็นคนหนึ่งที่เรียน grammar ก่อนจนแน่น (ผมเรียนประถมและมัธยมที่โรงเรียนอัสสัมชัญ) แล้วจึงฝึกเขียนและฝึกฟัง (เพลง) ส่วนการฝึกพูดเป็นสิ่งสุดท้ายในการเรียนภาษาอังกฤษของผม แต่ก็ไม่ยากเพราะผมอ่านเยอะและสามารถแต่งประโยคภาษาอังกฤษที่ถูก grammar ได้แล้ว พอถึงเวลาไปเรียนระดับมหาวิทยาลัยที่อเมริกาผมก็เลยไม่มีปัญหาอะไรทั้งเรื่องการอ่านการเขียนหรือการฟังและการพูด จากคุณ : นายชัย เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 54 11:40:36

ความคิดเห็นที่ 4 I have been speaking and reading the darn thing well enough for over 30 years and I still can't write properly. จากคุณ : genf เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 54 12:54:40

ความคิดเห็นที่ 5 ตอบ คคห 3 สื่อที่เราพูดถึงที่นำมาสอนให้ฟังและหัดพูดเลียนแบบนั้น มันไม่ได้กลวงโบ๋ไม่มี grammar เลยนะ แท้จริงแล้วตัวอย่างประโยคที่ให้นักเรียนเอาไป improvise มันมี patterns ที่แน่นอนที่หลังจาก drill ไปนานๆ มันกลายเป็นลงล็อค grammar ไปได้ (ความสำเร็จมันอยู่ที่การที่ผู้สอนค้นหาและสร้างสื่อ)   และที่เลือกเอาฝึกโดยฟังกับพูดเสียเป็นส่วนใหญ่ในระยะแรกเริ่มนี้ ก็ด้วยเหตุผลที่เราบอกนั่นแหละว่าการพูดพลิกรูปประโยคกลับไปกลับมาในหลายๆรูปแบบโดยใช้วิธีการแบบ interactive มันสามารถ cover all permutations ได้รวดเร็วกว่าเปิดสมุดทำแบบฝึกหัด และมันกระตุ้นให้สมองคิดไวกว่าทำแบบฝึกหัด grammar บนหนังสือ ซึ่งจริงๆแล้ว grammar ในระดับพยายามเรียนทำความเข้าใจและใช้งานคำศัพท์แค่ 2,000 คำแรกๆนี้ มันไม่ซ้บซ้อนขนาดต้องเจาะลึกตำรา grammar เล่มมหึมา เพราะแท้จริงแล้ว ถ้าพูดเขียนผิดส่วนใหญ่จะผิดเพราะไม่รู้ collocations และเอาคำศัพท์ไปผสมกันสร้่าง collocations ผิดธรรมชาติเสียมากกว่า ส่วนเรื่องเด็กฝรั่งเขียนอังกฤษผิด grammar นั้นส่วนใหญ่เป็นเพราะฟังๆแต่ไม่อ่านเลยบางทีเขียนตามเสียงที่ได้ยิน (ซี่งแท้จริงแล้วคนพูดกลุ่มคำอื่น) หรือไม่เคยเรียนเขียนแล้วใช้ punctuation ผิด หรือเขาใช้ grammar ของชนกลุ่มน้อย เช่น คนผิวดำพูดว่า He don't...เป็นต้น แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 54 14:16:02 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 54 14:13:23

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกๆท่านมากเลยค่ะ สำหรับคำแนะนำที่มีประโยชน์อย่างยิ่ง รู้สึกได้ถึงน้ำใจและความปรารถนาดี ซึ่งรู้สึกดีมากค่ะ เข้าใจว่าประเด็นเรื่อง Grammar และ การฟัง พูด อ่าน นั้น หลายๆครั้งที่ถูกแยกเป็นทักษะที่แต่ละท่าน เรียนรู้ก่อนหลังไม่เหมือนกัน แต่ทว่า ถ้าตั้งใจจริงและสม่ำเสมอ ก็คงจะพัฒนาภาษาอังกฤษในระดับที่ชำนาญได้ในระดับต่างๆ ซึ่งก็เป็นเรื่องของแต่ละบุคคลด้วย ทั้งนี้ จขกทรู้สึกว่าเหมือนมีประเด็นย่อยๆอีกหลายอย่างของลำดับการเรียนรู้แต่ละทักษะ ที่ให้ผลทักษะทางภาษาในภายหลังที่ไม่เหมือนกัน เช่น การพูดหรือเขียนที่ไม่เป็นธรรมชาติ หรือ การใช้ภาษาผิดหลักไวยากรณ์ รวมทั้งความลื่นไหล และความเร็วช้าในการเรียนรู้ภาษา แต่ลำดับการเรียนรู้จะส่งผลมากน้อยเพียงใดนั้น จขกทก็ยังไม่ประสบการณ์มากนัก จขกท ยังหวังลึกๆอยู่ว่า ถ้าจับแนวทางของตนเองได้ และพัฒนาทุกทักษะไปเรื่อยๆ ในระยะยาวก็คงจะเก่งได้ในสักวัน คำแนะนำทั้งหมดนี้ จขกท จะลองใคร่ครวญดูค่ะ ถ้าใครมีข้อแนะนำเพิ่มเติม เชิญได้เลยนะคะ แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 54 15:25:46 แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 54 15:24:32 จากคุณ : Noktwisstweety เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 54 15:17:48

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ เรียนลำดับไหนก่อนหลังก็ไม่สำคัญ เพราะในโลกแห่งความเป็นจริงมันก็มีคนเก่งๆหลายๆคนที่เรียนด้วยวิธีการเรียนอันหลากหลายแตกต่างกันออกไปตั้งมากมาย เพียงแต่ในโลกสมัยใหม่ที่หาสื่อแบบ digital media ได้ง่ายดายตั้งมากมาย เช่นสื่อจาก Internet เป็นต้น ทำให้ฝึกฟังฝึกพูดได้ง่ายกว่าสมัยก่อน ดังนั้นถ้าเราจะสอนภาษาอังกฤษให้ใครสักคนที่ยังไม่กระดิกหูเลย เราเลือกที่จะไม่อัด grammar จนแน่นตั้งแต่แรกเริ่ม เพราะประสบการณ์อันเลวร้ายในอดีตของตัวเอง นั่นก็คือ พวกเด็กขยันที่เรียนทุกวิชาได้คะแนนเต็มหมด เรียนอังกฤษยังไงเขาก็ไม่เกี่ยงและเรียนได้จนเก่ง ในขณะที่เราซึ่งเป็นเด็กไม่เอาถ่าน พอเจอการสอนแบบอัด grammar แน่น ทำให้เราเกลียดภาษาอังกฤษไปขนาดหนักจนประสบความล้มเหลวในที่สุด เราเพิ่งเรียนภาษาอังกฤษได้ในตอนหลังมันก็แค่เพราะว่าเราไปป่วยหนักในต่างแดน และเราต้องการอ่านตำราวิชาการแพทย์ทางเลือกเพื่อรักษาตัวเอง แต่มันไม่มีใครเขียนวิชานี้เป็นภาษาไทยได้ดีเท่าพวกชาวญี่ปุ่นและชาวจีนโพ้นทะเลที่เขียนไว้เป็นภาษาอังกฤษ เราจึงต้องกัดฟันอ่านภาษาอังกฤษเพื่อเรียนรู้หาวิธีการรักษาตัวเองให้ได้ ก็เลยต้องเรียนภาษาอังกฤษเพื่อใช้มันเป็นเครื่องมือในการเรียนรู้ศาสตร์ต่างๆ นั่นเอง แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 54 18:28:35 แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 54 18:26:31 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 54 18:23:06

ความคิดเห็นที่ 8 หนังสือที่ใช้เรียนก็ดีแล้วพวก Engish Grammar in Use เพราะเน้นการใช้งาน สิ่งที่ผมซึ่งเก่งแกรมมาร์ระดับทำ structure มศ.5 ได้เต็ม 100% และสามารถเขียนไม่ผิดหลักภาษาแกรมมาร์เลยก็คืออ่านหนังสือพวก graded readers เป็นร้อยๆ เล่ม และใช้ Oxford Advanced Learners Dictionary แต่สมัยนี้แนะอ่านพวกวิชาการด้านที่ จขกท เรียนหรือทำงานดีกว่า แนะไปเวปนี้ประกอบ http://www.voanews.com/specialenglish อย่างผมจบทางเศรษฐศาสตร์จะนิยมอ่านด้าน Business, Economy เป็นต้น หลักการเรียนของผมตอนอยู่ มศ 4-5 คืออ่านตำราแกรมมาร์+ทำแบบฝึกหัด+ทำข้อสอบเก่าๆ พวก Entrance, Toefl ย้อนหลังไป 10-20 ปี และอ่าน graded readers มากกว่า 200 เล่มใน 2 ปี แค่สองปีผมก็เก่งระดับชิงทุนไปเมืองนอกได้แล้ว และคิดว่าภาษาอังกฤษตอนจบ มศ.5 ก็ไม่ด้อยกว่าเด็กจบปริญญาตรีเอกอังกฤษในไทยมหาวิทยาลัยรองๆ สักเท่าไร เพราะผมแน่ใจว่าเด็กปริญญาตรีในไทยเรียน 4 ปี คงหายากที่จะอ่านหนังสืออังกฤษเกิน 200 เล่ม ตลอด 4 ปี แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 54 18:29:02 จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 54 18:27:03

ความคิดเห็นที่ 9 ขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ ^^ ได้ข้อคิด ความรู้ และข้อแนะนำที่มีประโยชน์มากค่ะจากทุกท่าน พอจะได้แนวทางในการปฎิบัติบ้างแล้ว จขกท จะฝึกฝนภาษาอังกฤษต่อไปค่ะ ต้องทำให้ได้ คุณ fortuneteller จขกทเคยรู้สึกกลัวภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็กค่ะ ตอนเรียนชั้นประถม รู้สึกว่าถ้าตอบผิดแกรมม่าจะเกร็งและกดดันมากๆ ยื่นหนังสือแบบผิดหัดให้อาจารย์ไทยตรวจก็หวาดเสียว ลายปากกาสีแดงพรืดๆนี่ชวนให้ท้อแท้จะเศร้าใจ เหมือนเป็นวิชาที่เราเข้าไม่ถึงสักทีและไม่มีความเข้าใจ กลัวการกดดันเรียกถามตอบแล้วตอบผิด มัธยมก็ยังเป็น คุณ K.Senior ขยันมากๆเลยค่ะ สุดๆ จากคุณ : Noktwisstweety เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 54 13:30:28