PANTIP.COM : K11123833 สอบถามเรื่องอยุธยา-พม่าครับ [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 4

๑. หลังพระเจ้านันทบุเรงโดนพระเจ้าตองอูปลงพระชนม์ เจ้านยองยาน ราชบุตรพระเจ้าบุเรงนองกับพระสนมขึ้นครองราชย์ที่อังวะ และสืบทอดราชวงศ์ต่อไปจนกระทั่งเสียเมืองให้แก่มอญ เป็นอันสิ้นสุดราชวงศ์ของบุเรงนอง (ซึ่งต่อมาพระเจ้าอลองพญาคือผู้ที่ปราบมอญและสถาปนาอาณาจักรพม่าในราชวงศ์อลองพญา)

๒. เพราะล้านนา คือฐานสำคัญในการเข้าตีอยุธยา ในขณะที่อยุธยาคิดกับล้านนาแค่เพียงประเทศราชที่ส่งดอกไม้เงินดอกไม้ทองเท่านั้น

๓. มอญเพิ่งฟื้นตัวได้จากการนำของเจ้าสมิงทอ ก็มีอำนาจพอตัว แต่น่าเสียดายที่อยุธยาในสมัยพระเจ้าบรมโกศกลับไม่สนับสนุนสมิงทอ สมิงทอผู้นี้เคยส่งทูตมาขอพระธิดาของพระเจ้าบรมโกศ เพื่อผูกไมตรี แต่พระเจ้าบรมโกศทรงกริ้วมาก เพราะถือว่าสมิงทอเป็นเพียงไพร่ที่บังเอิญได้ดิบได้ดีขึ้นครองเมือง ทรงขับไล่ทูตมอญของสมิงทอกลับมอญไป แต่ดันไปมีไมตรีกับพระเจ้าอังวะแทน ซึ่งเกือบทำให้มอญเสียศูนย์เหมือนกัน แต่มอญก็ยังเกรงอยุธยาอยู่ และมุ่งหน้าเข้าตีอังวะเพียงอย่างเดียว และประสบความสำเร็จด้วย

๔....อันนี้เรื่องมันยาว เดี๋ยวผมมีเวลาจะมาวิเคราะห์อีกที

๕. ทางเหนือขึ้นไปถึงเชียงรุ้ง ตะวันตก ไปถึงยะไข่ มณีปุระ ตะวันออกได้อาณาจักรล้านช้าง ทิศใต้ก็ได้อยุธยาทั้งอาณาจักร จะเรียกว่าจรดถึงนครศรีธรรมราชก็ว่าได้ ในพงศาวดารบอกว่าเมื่อบุเรงนองพิชิตอยุธยาได้ เจ้าเมืองประเทศราชเดิมของอยุธยาซึ่งมีนครศรีธรรมราชก็ขึ้นมาถวายความจงรักภักดีต่อบุเรงนองด้วยครับ

๖. กำลังของไทยเราขณะนั้นไพร่พลยังเบาบางอยู่มาก และมีพลังมากเพียงแค่การป้องกันอาณาจักรเท่านั้นครับ ในส่วนของมะริด ทวาย ตะนาวศรี เป็นพื้นที่ๆ เดินทางไปถึงยากมากเพราะต้องขึ้นเขา ตอนที่ไปตีทวายพงศาวดารยังบอกว่าไพร่พล รวมทั้งช้างศึกตกเขาตายไปหลายอยู่เหมือนกัน ต่างจากพม่าเวลามาตีไทยเขาเดินลงเขา สบายกว่ากันเยอะ

๗. เป็นไปไม่ได้แล้วครับ ทัพพม่ามหาศาล แต่ติดอยู่ตรงช่องเขาให้ทหารไทยเราไล่ฆ่าเล่นเปล่า เสบียงอาหารก็โดนกองโจรของพระองค์เจ้าขุนเณรโจมตีจนกองทัพหลวงขาดอาหาร ถ้ายังดื้อดึงไม่ถอนกลับไป พม่าจะย่อยยับมากกว่านี้ (นับถือกลศึกของรัชกาลที่ ๑ กับสมเด็จพระอนุชาธิราชจริงๆ ศึกเก้าทัพนี้ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง ๓๐๐ ขึ้นมาเลย)

๘. ....ตรงนี้ใครรู้เรื่องภูมิศาสตร์ช่วยบอกที

๙. คิดว่าชาวเชียงใหม่มีใจให้ไทยไปหมดแล้วเพราะไม่อยากอยู่ใต้อำนาจพม่าที่ปกครองอย่างกดขี่ แถมมีทัพไทยคอยสนับสนุนอยู่อีก พม่าที่พ่ายแพ้หลายครั้งก็ย่อมหมดทั้งกำลังไพร่พล และกำลังใจที่จะยึดเชียงใหม่คืนกลับไป

๑๐. ก็กว้างมากเท่ากับเกาะเมืองในปัจจุบัน อันนี้ผมไม่มีหนังสือในมือ เลยระบุออกมาเป็นตัวเลขไม่ได้เหมือนกันครับ อ้อ...คุณรามณรงค์กรุณาบอกไว้ข้างบนนี่เอง ขอบคุณครับ

๑๑. ล้านช้างถูกเนเมียวสีหบดี ตีแตกและยอมอ่อนน้อมต่อพม่าตั้งแต่ก่อนที่จะยกลงมาล้อมกรุงศรีฯ แล้วครับ ส่วนเขมรก็ไม่มีกำลังพอที่จะมาช่วยได้ เพราะพะวงกับศึกภายในที่มีญวนเข้ามาป้วนเปี้ยนอยู่ครับ ตอนกรุงแตกพวกเชื้อพระวงศ์เจ้าราชนิกูลอยุธยาก็หนีไปราชสำนักพม่าอยู่หลายองค์เหมือนกัน

๑๒. ทราบมาว่าหนีไปอยู่กับพระราชบิดาที่สะแกกรัง เมืองอุทัยธานี ในช่วงที่พม่ายกทัพเข้าล้อมกรุง ที่สะแกกรังอยู่นอกเส้นทางทัพพม่า จึงไม่ค่อยถูกข้าศึกยกมารบกวนเท่าไรนัก

จากคุณ : ออกหลวงมงคล

เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 00:34:09