 |
***ปัญหา:นักวิชาการ/นักคิด/นักปฏิวัติ มักเก่งในเรื่องแนวความคิด ปรัชญา หลักการ,ซึ่งเถียงกันได้ไม่จบสิ้น
หากให้ความสำคัญกับขั้นตอนการบริหารจัดการ และอำนาจพลังแห่งองค์กร/สถาบันบ้างก็จะดี
เมื่อไม่ละเลยบทบาทสำคัญในการนำปรัชญา/วิสัยทัศน์ ต่อการแปรนโยบาย ลงไปสู่การนำไปปฏิบัติ ขององค์กร/สถาบันทุกภาคส่วน อันได้แก่
๑.ภาคการเมือง:องค์กร/พรรคการเมือง/สภานิติบัญญัติ (ของประชาชนแท้จริงหรือเฉพาะกิจ)
๒.ภาคราชการ:กระทรวง กรม กองต่างๆ ในส่วนกลาง/ภูมิภาค และท้องถิ่น ทั้ง๗๗จังหวัด (พัฒนาไปถึงไหนแล้ว)
๓.ภาคธุรกิจ :สภาหอการค้า อุตสาหกรรม(ต้องไม่ลืมภาคการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานเมืองและเคหะสถาน อาคาร)
การพาณิชย์ การเงิน/ธนาคาร การบริการ (ก่อมลพิษ,มุ่งแต่กำไรมากไปหรือเปล่า,ฮั๊วกันหรือเปล่า? ***และธุรกิจสื่อสารมวลชน (ที่ควรเป็นกลาง/เสนอสาระ และไม่มุ่งมอมเมาเอาแต่กำไร?)
๔.ภาคสถาบันการศึกษา(อาจารย์เอาตัวรอดบนหอคอยงาช้าง/บนหิ้งหรือเปล่า?; เยาวชนทุกระดับโดยเฉลี่ย/เทียบนานาชาติ คุณภาพติดอันดับท้ายๆอยู่หรือเปล่า)
๕.ภาคประชาชน:สหกรณ์ /ชุมชนออมทรัพย์ องค์กรอาชีพเกษตรกรรม/ข้าว/ยาง/มัน/ฯลฯ รวมตัวได้อย่างมีพลังเข้มแข็งในการต่อรองพอหรือยัง?)รวมถึงภาคNGOs (ที่ดี)ที่เป็นพี่เลี้ยง...???
๖.องค์กรอิสระ(ซื้อได้หรือเปล่า/อิสระจริงเที่ยงตรงหรือเปล่า? ยอมให้แทรกแซงได้หรือเปล่า?) หากการบริหารจัดการ โดยเฉพาะของ๓ภาคส่วนแรก หากมีระบบโครงสร้าง กระบวนการกำกับดูแลกันเอง อย่างประสิทธิภาพ/คุณภาพดีพอ ควบคุมจรรยาบรรณบุคลากรของตนได้ และควบคุมไม่ให้แอบจับมือกันคอร์รัปชั่นง่ายๆ ไม่สองมาตรฐานในการบังคับใช้กฏหมาย ของงานยุติธรรมทั้งระบบกระบวนการ
ผมคิดว่าคนไทยเชื่องช้าต่อสถานะการณ์โลก และมีความอ่อนแอในการบริหารจัดการองค์กร/สถาบัน ใช้ระบบอุปถัมภ์/ไม่ใช้ระบบคุณธรรม รวมถึงการกำกับดูแลกันเองภายใน ทุกภาคส่วน เป็นสาเหตุสำคัญอย่างหนึ่งที่สังคมมองข้าม
เมื่อองค์กรทุกภาคส่วนไม่แข็งแรง และแยกพลังทำงานหรือทอนกำลังกันเอง ปราศจากนวัตกรรมในงานของตน ทำให้ขาดผลิตภาพ ขาดรายได้ยังชีพที่พอเพียงตามมา วัฏจักรอุบาทว์คอร์รัปชั่น-รัฐประหาร อันเลวร้าย ยังจะเกิดขึ้นต่อไป
ขนาดนั้นแล้ว อเมริกา ยุโรป ญี่ปุ่น ที่ได้ชื่อว่าเจริญก้าวหน้าไปมากในเรื่องเหล่านี้ ประเทศเขายังประสบกับวิกฤตเศรษฐกิจอย่างหนัก รวมถึงปัญหาโลกร้อน พลเมืองมาก(สังคมวัยชราภาพกำลังมาเยือนอีกด้วย) การก่อการร้ายข้ามชาติ ยาเสพติด ที่ต้องแก้ปัญหา
สังคมวัฒนธรรมเก่าแบบเกษตร-กษัตริย์ มักไม่ได้ให้ความสำคัญเรื่ององค์การ และการบริหารจัดการ ชนบทอยู่กับธรรมชาติได้อยู่แล้ว(ในอดีต) สังคมที่ปรับตัวจะเชื่อมโยงทุกระดับชั้นทุกองค์การทุกภาคส่วนเข้าด้วยกันอย่างเข้มแข็ง
มิฉนั้น ประเทศไทยก็ยังคงวนเวียนอยู่กับเรื่องเก่าๆ สองสามเรื่อง ไปต่อไม่ได้
จากคุณ |
:
ขามเรียง
|
เขียนเมื่อ |
:
5 ต.ค. 54 21:22:20
|
|
|
|
 |