ความคิดเห็นที่ 1 พูดกับเขียนเป็นคนละทักษะ หลายคนนึกว่าฟังออกพูดได้ โต้ตอบได้ แล้วจะเขียนได้โดยอัตโนมัติ หามิได้ ไม่แน่นัก นึกง่ายๆ แม้แต่ภาษาไทยเราเองที่เราพูดคล่องๆนี่แหละ ให้เขียนบทความหรือเขียนรายงานหรือเรียงความ มีกี่คนกันที่ทำได้ดี นั่นคือเขียนได้ชวนอ่าน เข้าใจง่าย กระชับ สนุก ชวนติดตาม นำเสนอได้เป็นเรื่องเป็นราวเป็นขั้นตอน มีเหตุ มีผล ดังนั้น ไม่ต้องพูดถึงภาษาอังกฤษ มันก็อีหรอบเดียวกัน หนทางที่จะเขียนได้ดีไม่ว่าภาษาไหนก็คือต้องรับเข้าวัตถุดิบในการเขียนไว้เยอะๆเสียก่อน ตุนไว้เยอะๆ เหมือนทหารจะไปรบก็ต้องตุนกระสุนดินดำเสียก่อนจึงจะออกรบได้ ไปออกสนามรบแล้วไม่มีกระสุนไปยิงกับเขาก็ตายเปล่า กระสุนดินดำของการเขียนก็คือ ศัพท์ สำนวน ไวยากรณ์ ลีลา ลูกเล่น ต่างๆ ซึ่งจะได้ก็จากการอ่านเท่านั้น ไม่มีทางอื่น รับเข้าด้วยการฟังก็เป็นภาษาพูดเท่านั้น ลูกเล่นลูกฮามันไม่เหมือนกัน การเขียนที่ดีต้องอ่านให้เยอะๆเท่านั้น ได้เห็น ได้สังเกตรูปแบบการเขียนชนิดต่างๆทั้งเป้นทางการไม่เป็นทางการ คุณจะต้องเขียนเอกสารวิชาการ วิธีง่ายที่สุดก็คือไปหาเอกสารอย่างที่คุณต้องเขียนมาอ่านเยอะๆให้มันติดหัวติดตา จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 13:04:38

ความคิดเห็นที่ 2 เชื่อไมว่าผมเคยเจอคนหลายคนที่เขียนภาษาอังกฤษได้ดีมากๆ มีบทความวิชาการเป็นกองๆ แต่พออ้าปากพูดหรือเห็นลีลาการพรีเซ็นต์เท่านั้นแหละ เล่นเอาคนฟังง่วงหง่าวหาวนอนหรือไม่ก็ลุกหนีไปเลย เนื้อหาที่เขียนดูดีมีระดับแต่ไหงพอพูดมันถึงไม่น่าสนใจเอาซะเลย ฟังยากเอามากๆ (เรื่องที่ทำมันยากอยู่แล้วเพราะไม่มีใครเขาไปทำกับพี่แก แต่กลับยิ่งทำให้มันยากเข้าไปอีก มีคนเขาเรียกพวกนี้ว่านักวิชาการที่อยู่หอคอยงอช้าง ชอบสำเร็จความใคร่ทางวิชาการโดยเป้าประสงค์อยู่ที่ว่า ยิ่งงานตัวเองฟังดูยากเท่าไรยิ่งดูดีเท่านั้น เหอๆ) แต่ที่หนักกว่านั่นคือ คิดว่าตัวเองแน่มากจากไหน มานั่งอ่านชีทให้ฟังหน้าตาเฉย พาเวอร์พ้งพาเวอร์พ้อยอะไรก็ไม่มี คนฟังก็รักษามารยาทชิบบบบฮาย นั่งฟังมันจนจบ (เจอแบบนี้ทีไร ผมลุกหนีตั้งแต่สามนาทีแรกแล้ว 55) ผมเลยสรุปตามความเห็นตัวเองว่า การพูดกับเขียนมันเป็นคนละทักษะกันอย่างที่ลุงแอ๊ดว่ามานั่นแหละ บางคนภาษาเขียนดีมากแต่ทักษะการนำเสนอไม่เอาไหน(เพราะขาดความเข้าใจว่า "งานที่นำเสนอให้เข้าใจได้ง่ายๆ ถึงแม้เรื่องที่ทำจะยาก นั่นแหละคือสุดยอดงานที่ทรงคุณค่าเพราะเข้าถึงคนได้มากกว่า" เอ๊ะ ออกนอกเรื่องแนวบ่นให้ฟังซะงั้น วกมาสบับสนุนความเห็นที่ว่าหนทางเดียวที่จะเขียนได้ดี ไม่มีทางอื่นนอกจากอ่านอ่านอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งานวิจัยแนวเดียวกับที่เราทำนั่นแหละ จากนั้นก็ลองหัดสรุปออกมาเป็นภาษาเราเอง อาจใช้วิธีparaphraseก็ได้ ทำไปนานเข้า เวลาเขียนงานตัวเองชักลื่นขึ้นดีขึ้นเชียว ส่วนความสงสัยว่าทำไมทำข้อสอบแกรมม่าไม่มีปัญหา แต่พอเขียนถึงมี ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าการทำข้อสอบไวยากรณ์มันเป็นแค่ทักษะความเข้าใจภาษา ส่วนการเขียนจริงมันเป็นทักษะการผลิตภาษา ทักษะทั้งสองมันคนละหน่วยความสามารถกันเลยทีเดียว ว่างๆ ลองไปหาหนังสือชื่อ "Genre Analysis: English in academic and research settings" John M Swales (1991) หนังสือนี้ทำให้เราทราบรูปแบบ + แนวทางการเขียนบทความวิชาการ และข้อผิดพลาดที่ผู้ที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแรกเขียนผิดบ่อยๆ จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 21:35:23

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านหนังสือมาก ๆ ค่ะ  เริ่มจากหนังสืออ่านเล่นของเด็ก  และให้ยากขึ้นไปเรื่อย ๆ  จับวิธีการสื่อ  ใคร ทำอะไร ที่ไหน  อย่างไร  เพื่ออะไร อ่านมาก ๆ จะคุ้นกับการใช้รูปแบบประโยค  มีที่มาที่ไป  ทำให้การใช้รูปประโยคต่าง ๆ ง่ายขึ้นด้วยค่ะ อย่าแปลไทยทุกประโยค  พยายามทำความเข้าใจในรูปแบบภาษาอังกฤษ  หนังสือเขียนว่าไง  เข้าใจได้ทันที พอคุ้นกับอังกฤษแล้วตานี้เขียนลื่นเลยค่ะ จากคุณ : gift is a present เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 54 07:23:25