 |
ดังเช่นที่คุณ นางสาวคานทอง กล่าวมาครับ
1. ทาสในจีนมีจำนวนค่อนข้างน้อย เมื่อเทียบกับประชากรทั้งหมดของจีนหน่ะครับ ในสมัยฮั่น ทาส หรือ 奴婢 มีจำนวนประชากรแค่ๆราวๆ 0.5-1% ของประชากรจีนทั้งประเทศเท่านั้น
ทาสส่วนใหญ่เลยไม่ใช่กำลังการผลิตสำคัญในระบบศักดินาของสังคมจีน เพราะมีแรงงานจำนวนน้อย ถูกใช้ไปในด้านการอำนวยความสะดวกด้านการรับใช้ภายในบ้านของเจ้านายทาสเท่านั้น การค้าทาสในจีนก็มีขนาดเล็กมาก ส่วนใหญ่จะแฝงในรูปการซื้อขายเด็กสาวไปเป็นอนุภรรยาหรือนางรำ หรือเด็กชายไปเป็นขันที-ข้ารับใช้ มากกว่าหน่ะครับ
การซื้อขายเด็กรับใช้หรือภรรยา ถูกสั่งห้ามอย่างเด็ดขาดโดยราชสำนักต้าชิงในปี 1906 ครับ แต่ก็ยังไม่ได้ถูกกระทำอย่างเด็ดขาดนัก จนค่อยๆเสื่อมไปภายหลังการปฏิวัติซินไฮ่-ก่อตั้งสาธารณรัฐใหม่ในปี 1912 และหายไปจริงๆก็คงหลักการปลดแอกโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีนในปี 1949 หน่ะครับ
2. กฎหมายของจีนในหลายๆยุค ห้ามไม่ให้ชาวบ้านขายตนเองเป็นทาส หรือมีการซื้อขายชาวบ้านไปเป็นทาสครับ ทำให้ทาสส่วนใหญ่ของจีนจะเป็นเชลยศึกที่โดนจับมาจากสงคราม, นักโทษที่เจ้านายไถ่ตัวจากเรือนจำ หรือนักโทษที่โดนลงโทษไปเป็นคนใช้แรงงาน และชาวต่างชาติต่างเผ่า เสียมาก
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 54 21:27:05
| จากคุณ |
:
อุ้ย (digimontamer)   
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ต.ค. 54 21:16:49
|
|
|
|
|
ประเทศจีน เขาเลิกทาส ตั้งแต่สมัยใด ครับ
