ความคิดเห็นที่ 1 1. ราชสำนักต้าชิงได้เริ่มเปิดรับการปฏิรูปไปหาตะวันตกอย่างจริงจังมากขึ้น ภายหลังจากที่แพ้ในสงครามปี 1900 ครับ โดยตัวอย่างการปฏิรูปก็เช่น - การยกเลิกระบบสอบไล่แบบเดิม (ที่ใช้กันมานับพันปี โดยอาศัยเรียงความและบทวิจารณ์ทางการปกครองหรือปรัชญาเป็นข้อสอบ) ในช่วงปี 1905 ปรับระบบการเข้ารับราชการใหม่ให้ใช้วิชาการปกครองแบบตะวันตก - การปรับระบบหลักสูตรการเรียนการสอนหนังสือทั่วจักรวรรดิ ให้ทันสมัยมากขึ้น - การฟื้นกองทัพเป่ยหยางขึ้นมาใหม่ และทำการฝีกทหารด้วยวิชาการทหารแบบใหม่ - การเพิ่มจำนวนนักเรียนทุนไปศึกษาในตะวันตกเป็นจำนวนมากขึ้น - ที่สำคัญคือ การให้รัฐธรรมนูญในปี 1906-07 ครับ ซึ่งแม้ในสายตานักปฏิวัติจะเห็นกันว่า นั่นเป็นแค่รัฐธรรมนูญแหกตา เพราะอำนาจอยู่ในมือของจักรพรรดิและขุนนางดั้งเดิมไม่เปลี่ยนอะไร แต่ก็เป็นการปรับปรุงรูปแบบการใช้อำนาจของราชสำนักไปบ้างเหมือนกัน - การปรับระบบการเงินและการคลังของประเทศให้ทันสมัยมากยิ่งขึ้น รวมถึงการเปิดรับตะวันตกมากขึ้น แต่ทว่าอำนาจทั้งหลายก็ยังอยู่ในมือของราชสำนักอยู่ดี และจักรวรรดิต้าชิงที่ถังแตก เต็มไปด้วยความวุ่นวายก็ไม่ค่อยจะกระเตื้องอะไรขึ้นมาหน่ะครับ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 13:34:47

ความคิดเห็นที่ 2 2. ในด้านสังคมนั้น คงต้องบอกว่ายุ่งเหยิงครับ เพราะรากฐานอันเป็นความภาคภูมิใจของชาวจีน ที่เชื่อว่าอารยธรรมและองค์ความรู้ของชาวจงหยวนนั้นถือว่าเป็นผู้เจริญเพียงแห่งเดียวในแผ่นดิน ได้ถูกสั่นคลอนอย่างรุนแรงครับ นั่นทำให้ทั้งความเชื่อ จิตวิญญาณ หลักการต่างๆ ที่คนรุ่นบิดาอาจารย์ได้เรียนและสอนต่อๆกันมา กลายเป็นภูมิความรู้อันคร่ำครึ หาประโยชน์อันใดมิได้หน่ะครับ คนรุ่นใหม่ในจีนตอนนั้นส่วนมาก จึงพยายามขวนขวายที่จะแสวงหาความรู้หรือวิชาการใหม่ๆ ที่เห็นว่าจะเท่าทันโลกตะวันตกกันอย่างมากครับ ก่อให้เกิดการปะทะกันระหว่างกลุ่มแนวคิดเก่า ที่ถูกมองว่าระบบเดิมๆของจีนนั้นไม่มีเสถียรภาพและกำลังจะตาย กับแนวคิดใหม่ ที่ตอนนั้นก็มีหลากหลายสาย ท่ามกลางกระแสท่วมท้นของเสรีนิยม ทุนนิยม สังคมนิยม อนาธิปไตย ฯลฯ ที่กำลังโลดแล่นไปทั่วโลก 3. ตอนนั้นแม้ราชสำนักชิงจะพยายามปฏิรูปในหลายๆด้านเพื่อตามการเปลี่ยนแปลงทางสังคมให้ทันนั้น ปัญญาชนผู้รักชาติจำนวนมากก็พากันลงกันความเห็นว่า ระบอบจักรพรรดินั่นแลคือตัวถ่วงความเจริญของประเทศชาติครับ ปัญญาชนจำนวนมากเลยพากันไม่เอาระบอบจักรพรรดิและต้องการให้ปฏิวัติประเทศไปสู่การปกครองแบบใหม่ที่ไม่ต้องมีโอรสสวรรค์เป็นผู้นำอีกแล้ว 4. ปัญหาสำคัญในตอนนั้นของต้าชิง นอกจากการคลังที่ว่างเปล่า หนี้สินรุงรัง และการโกงกินไปทุกระดับแล้ว ยังมีอีกปัญหาที่ทำให้ต้าชิงไปไม่รอด นั่นก็คือการหวงแหนอำนาจครับ ซูสีไทเฮาเชื่อเสมออย่างที่พระนางเคยเชื่อว่า อำนาจอันชอบธรรมในการปกครองจงหยวน เป็นอำนาจที่ฟ้าประทานให้สกุลอ้ายซินเจี๋ยหรอและราชวงศ์ อำนาจนี้จะไม่แบ่งให้ใครเด็ดขาด และพอซูสีไทเฮาสิ้นพระชนม์ไป เหล่าผู้สำเร็จราชการทั้ง ชุนชินอ๋อง, ชิ่งอ๋อง, หลงหยู่ไทเฮา ก็พยายามกันเต็มที่ที่จะปกป้องอำนาจอันเบ็ดเสร็จของราชสำนักเอาไว้ต่อไปครับ ซึ่งมันผิดไปจากความต้องการของประชาชนหัวใหม่จำนวนมาก ที่เห็นว่าราชสำนักควรปล่อยวางอำนาจ หรือไม่ก็ควรจะออกไปให้พ้นๆเสีย แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 54 13:51:55 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 13:50:26

ความคิดเห็นที่ 3 และถ้าตอนนี้จีนยังมีระบอบกษัตริย์อยู่ ประเทศจะเป็นอย่างไรครับ จากคุณ : โดดเดี่ยวในบ้านหลังใหญ่ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 16:29:24

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนนั้นระบบจักรพรรดิก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะปกป้องสถาบันเอาไว้หน่ะครับ แม้แต่ช่วงที่หยวนซื่อไคเข้ายื่นคำขาดของคณะปฏิวัติต่อราชสำนักชิงแล้ว ทางไทเฮาหลงหยู่กับชิ่งอ๋อง ก็พยายามต่อรองจดหยดสุดท้ายครับ ขอรักษาระบบจักรพรรดิ แต่อยู่ภายใต้อำนาจรัฐธรรมนูญของคณะปฏิวัติก็ยังดี แต่เนื่องจากหยวนซื่อไครับปากคณะปฏิวัติมาแล้วว่า ต้องบีบให้จักรพรรดิซวนทงสละราชสมบัติให้ได้ครับ ดังนั้นหยวนซื่อไคเลยยืนกระต่ายขาเดียว บังคับให้ล้มราชวงศ์ให้ได้ครับ ดังนั้นหากตอนนั้น หยวนซื่อไคตั้งใจรบเต็มที่และเอาชนะคณะปฏิวัติได้ (และผมเชื่อว่าน่าจะทำได้ครับ เพราะตอนนั้นหยวนซื่อไคใกล้จะตีฮั่นหยางแตกแล้ว กองทัพปฏิวัติในหวู่ฮั่นใกล้จะพ่ายแพ้เต็มที) ก็อาจจะช่วยยืดอายุราชสำนักต้าชิงได้อีกสักปีหรือสองปีครับ แต่สุดท้ายก็จะมีคนลุกขึ้นมาโค่นล้มต้าชิงอยู่ดีครับ ความพยายามของหยวนซื่อไคที่ยกออกไปปราบพวกคณะปฏิวัติที่อู่ชาง ก็เหมือนกับตอนที่จางหานยกทัพไปปราบกบฎเฉินเซิ่งหน่ะครับ แม้จะชนะพวกที่ลุกฮือตรงนี้ได้ ก็ไม่อาจจะปราบชาวบ้านได้ทั่วแผ่นดินอยู่ดี สุดท้ายก็หมดแรงและโดนโค่นล้มในที่สุด จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 17:07:49

ความคิดเห็นที่ 5 แล้วในขณะนั้นอำนาจการปกครองตามรัฐต่างๆ เป็นไปในรูปแบบไหนหรอครับ ใครบ้างที่ได้รับอำนาจบริหารจัดการต่างๆ จากคุณ : แว่นเทา เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 19:26:55

ความคิดเห็นที่ 6 - อำนาจการปกครองนั้น แต่ละมณฑลก็มีข้าหลวงใหญ่ที่แต่งตั้งโดยราชสำนักครับ นอกจากนี้ก็มีเจ้าเมืองและผู้บัญชาการกองกำลังตามหน่วยต่างๆครับ ซึ่งบางส่วนก็พัฒนามาจากสังกัดกองทัพแปดธงเดิมหรือขยายมาจากกองทหารเสื้อเขียวที่เป็นกองกำลังทหารเกณฑ์ บางส่วนก็ก่อตั้งขึ้นมาใหม่ แต่ลำดับขั้นของการบังคับบัญชายังคล้ายๆระบบดั้งเดิมครับ อำนาจเบ็ดเสร็จยังอยู่ในมือของคณะผู้สำเร็จราชการ และขุนนางสำคัญจากส่วนกลางทั้งสิ้นครับ ทางท้องถิ่นมีอำนาจจำกัดมาก และคำสั่งสำคัญก็มาจากส่วนกลางทั้งสิ้นเลย - การปฏิวัติซินไฮ่นั้น มีจุดคล้ายกับการลุกฮือของกลุ่มต่อต้านในสมัยปลายราชวงศ์ฉิน ตรงที่เริ่มต้นจากความไม่พอใจของกองทหารหน่วยเล็กๆครับ ที่ลุกขึ้นต่อต้านการส่งกำลังเข้าไปปราบปรามมวลชนในเสฉวน (ที่ก่อการประท้วงไม่ยอมรับการโอนเอาทางรถไฟในเสฉวนไปเป็นของรัฐ) โดยเริ่มต้นที่หวู่ชาง ด้วยกำลังทหารแค่ราวไม่กี่ร้อยคนเท่านั้น แต่เนื่องจากในขณะนั้นคนที่ไม่พอใจต้าชิงมีอยู่ทั่วประเทศครับ พอมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งลุกขึ้นต่อสู้และได้รับชัยชนะ (สามารถยึดหวู่ชางเอาไว้ได้) ก็กลายเป็นว่ามีกลุ่มต่อต้านกลุ่มอื่นๆ ทั้งประชาชนหรือกองทหาร ลุกฮือขึ้นต่อต้านกระจายออกไปทั่วประเทศครับ แค่ 2 เดือน กลุ่มปฏิวัติก็ได้รับแรงสนับสนุนจากชาวบ้านหรือข้าราชการในมณฑลต่างๆ จนแม้ราชสำนักจะส่งกองทหารเป่ยหยางไปปราบคณะปฏิวัติที่หวู่ชางจนเกือบจะพ่ายแพ้แล้ว แต่ก็ไม่อาจจะหยุดยั้งการลุกฮือที่อื่นๆได้อีก และมณฑลต่างๆก็ประกาศตัวไม่รับคำสั่งของราชสำนักชิงอีกต่อไป นั่นทำให้แม้ต้าชิงจะมีกองทัพเป่ยหยางในมือ ก็ไม่สามารถจะดำเนินการรบปราบปรามชาวบ้านได้หมดทั้งแผ่นดินหน่ะครับ เสมือนกันตอนสิ้นราชวงศ์ฉิน ที่การลุกฮือเริ่มต้นจากเฉินเซิ่งกับหวู๋กว่าง ที่มีไพร่พลเดนตายแค่แปดร้อยคน มีเมืองในครอบครองแค่ไม่กี่หัวเมือง แต่พอเฉินเซิ่งทำการสำเร็จ ก็มีกลุ่มต่อต้านอื่นๆลุกฮือขึ้นทั่วแผ่นดิน จนแม้กองทัพฉินนำโดยจางหานจะยกทัพออกจากด่านมาปราบเฉินเซิ่งได้ แต่ก็หยุดยั้งกระแสของมวลชนไม่ได้อยู่ดี - ปัญหาที่ทำให้ ผลของการปฏิวัติซินไฮ่โดนพวกขุนศึกเป่ยหยางและหยวนซื่อไคฉกชิงเอาไปนั้น ก็คล้ายๆกับปลายสมัยฉินอีกครับ คือกลุ่มคณะปฏิวัติมีหลากหลายพวกเกินไป ขาดความสามัคคี ไม่มีกำลังทหารที่ทรงพลังพอ สุดท้ายพวกเขาก็ต้องไปเชิญเอาตัวแทนหรือสัญลักษณ์ของการปฏิวัติจีนอย่าง ดร.ซุน มาเป็นประธานาธิบดีชั่วคราว เพื่อให้คณะปฏิวัติตกลงผลประโยชน์ และร่วมมือกันกดดันราชสำนักต้าชิงครับ แต่ก็อีกนั่นแล ดร.ซุน ท่านก็ไม่มีอำนาจทางทหารหรือกองทัพในมือ คณะปฏิวัติก็มีกองกำลังที่กระจัดกระจาย สุดท้ายพวกเขาก็เห็นพ้องกันว่า จะไปรบชิงแผ่นดินเอาชนะกองทัพเป่ยหยางของหยวนซื่อไคนั้นเป็นการลำบาก ตรงนี้เองที่ทำให้หยวนซื่อไคถือไพ่เหนือกว่า และเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์จากสถานการณ์ครับ โดยหยวนซื่อไค ที่มีกองทัพเป่ยหยาง 7 หมื่นคนในมือ มีความพร้อมที่จะทำสงครามสูง ไม่ว่าหยวนซื่อไคเข้าข้างฝ่ายไหน ฝ่ายนั้นจะมีโอกาสได้รับชัยชนะทันที หยวนซื่อไคเลยใช้อำนาจต่อรองตรงนี้ มาบีบให้คณะปฏิวัติยอมเจรจา ยอมรับหยวนซื่อไคเป็นประธานาธิบดี โดยแลกกับที่หยวนซื่อไคจะบีบให้จักรพรรดิซวนทงสละราชสมบัติให้ได้ครับ ทำให้หลังจากนั้น อำนาจในการปกครองประเทศเลยตกเป็นของหยวนซื่อไค ที่มีกำลังทหารในมือไปเสีย พอหยวนซื่อไคตาย พวกขุนศึกเป่ยหยางลูกน้องเก่าของเขาที่มีกำลังพลในมือ ก็แย่งชิงอำนาจกันเอง ส่วนคณะปฏิวัติที่ไม่มีกำลังอันแท้จริงเลย ก็ต้องออกไปขอพึ่งพิงพวกขุนศึกภูธรทางภาคใต้ให้คอยปกป้องรัฐบาลใหม่ที่พวกเขาก่อตั้งขึ้นมาหน่่ะครับ และรัฐบาลฝ่ายใต้ก็ต้องอาศัยเหล่าขุนศึกช่วยค้ำจุนอำนาจไปอีกหลายปี กว่าที่จะถึงปี 1923 ที่รัฐบาลก๊กมินตั๋งพอจะมีกองกำลังเป็นของตัวเองบ้างนั้นแล จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 21:17:21

ความคิดเห็นที่ 7 คณะองค์มนตรี 13 คน ที่ราชสำนักชิงแต่งตั้งในปี 1911 เดือนพฤษภาคม ครับ ประกอบด้วยเชื้อพระวงศ์แมนจูจากราชสกุลอ้ายซินเจี๋ยหรอและกองธงต่างๆ 9 คน และขุนนางชาวฮั่นอีก 4 คน โดยมีอ๋องชิ่ง อี้กวง เป็นหัวหน้าคณะองค์มนตรี (คนที่ยืนตรงกลาง ไว้เครายาว) ซึ่งคณะองค์มนตรีนี้ถูกต่อต้านจากนักปฏิวัติและชาวบ้านจำนวนมากครับ เพราะว่าอำนาจในการตัดสินใจของสภาองค์มนตรียังตกในมือของเชื้อพระวงศ์อยู่ดี แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 54 22:13:02 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 21:33:57

ความคิดเห็นที่ 8 คนที่ยืนข้างๆชิ่งอ๋อง (ทางขวามือ) คือ หน่าถง ตระกูลเยี่ยเหอหน่าหลา จากทัพธงเหลือง ครับ เขาเป็นผู้ช่วยองค์มนตรี จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 21:43:43

ความคิดเห็นที่ 9 ส่วนคนที่ยืนทางข้างๆหน่าถง (ยืนระหว่างหน่าถงกับชิ่งอ๋อง) เดากันไม่ยากครับ สวี่ซื่อชาง เป็นผู้ช่วยองค์มนตรีเหมือนกัน ภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง เขาก็เป็นหนึ่งในพวกขุนศึกภาคเหนือเช่นกัน แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 54 22:02:38 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 21:47:23

ความคิดเห็นที่ 10 แถวแรก คนที่ยืนทางซ้ายสุดคือ ซู่ชินอ๋อง ซานฉี ครับ เป็นทายาทอ๋องหมวกเหล็ก แห่งกองทัพธงขาว (คือเขาสืบเชื้อสายมาจาก ซู่ชินอ๋อง รุ่นแรก คือองค์ชายใหญ่โฮ่วเก๋อ ที่เป็นโอรสองค์โตของจักรพรรดิไท่จง) ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรี จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 21:59:03

ความคิดเห็นที่ 11 คนที่ยืนทางซ้ายของชิ่งอ๋อง คือ จ้าวปิงจุ้น ครับ เป็นราชบัณฑิตประจำปีกวางสูที่ 4 ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีเช่นกัน จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 22:05:03

ความคิดเห็นที่ 12 หยินฉาง ครับ คนไหนในภาพก็ไม่แน่ใจ อิอิ เป็นขุนนางสังกัดทัพธงขาว ดำรงตำแหน่ง ด้านกลาโหมและเสนาธิการ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 22:09:15

ความคิดเห็นที่ 13 ถังจิ่งชง ครับ เป็นราชบัณฑิตระดับ จิ้นซือ ประจำปีถงจื้อที่ 10 ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีศึกษาธิการ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 22:12:39

ความคิดเห็นที่ 14 เจินกั๋วกง ไจ้เจ๋อ ครับ เป็นพระญาติในราชสกุลอ้ายซินเจี๋ยหรอ มีศักดิ์เป็นเหลนของจักรพรรดิเจียชิ่ง (ถ้านับตามศักดิ์ในราชวงศ์ จะเป็นอาของจักรพรรดิซวนทงครับ) ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีในปี 1911 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 22:17:56

ความคิดเห็นที่ 15 ถังส้าวอี้ เป็นรัฐมนตรีกระทรวงไปรษณีย์ของต้าชิงครับ........แต่หลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง เขาไปดำรงตำแหน่งใหญ่กว่าคือเป็นนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลเป่ยหยางของหยวนซื่อไค หุหุ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 22:22:25

ความคิดเห็นที่ 16 โอ้โหหหหหห  ข้อมูลแน่นเอี้ยดดดดด คลายข้อสงสัยไปได้เยอะเลยครับ ขอบคุณคุณ digimontamer มากเลยนะครับผม จากคุณ : แว่นเทา เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 23:12:54

ความคิดเห็นที่ 17 เพิ่มเติมรับ ชุนชินอ๋อง ไจ้เฟิง เป็นพระชนกแท้ๆของจักรพรรดิซวนทง (และเป็นพระอนุชาของจักรพรรดิกวางสู) เป็นหนึ่งในผู้ร่วมสำเร็จราชการครับระหว่างปี 1908-11 ครับ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:04:24

ความคิดเห็นที่ 18 ชิ่งอ๋อง อี้กวง ครับ ประธานคณะองค์มนตรี อัครมหาเสนาบดีในรัชกาลซวนทง พระองค์มีศักดิ์เป็นอาของจักรพรรดิกวางสู, จักรพรรดิถงจื้อ และชุนชินอ๋องพระชนก ครับ โดยสืบเชื้อสายมาจากชิ่งอ๋อง หย่งหลิน ที่เป็นโอรสของจักรพรรดิเฉียนหลง จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:07:20

ความคิดเห็นที่ 19 ภาพชิ่งอ๋อง อี้กวง จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:07:35

ความคิดเห็นที่ 20 อันนี้เป็นภาพสมัยหนุ่มๆของ ชุนชินอ๋อง ไจ้เฟิง ครับ (คนซ้ายมือ) และพระอนุชาของเขา จ่งอ๋อง ไจ้เทา (คนขวา) ทั้งคู่เป็นโอรสของ ชุนชินอ๋อง อี้ซวน เหมือนกัน และเป็นพระอนุชาของจักรพรรดิกวางสูทั้งคู่เลย (แต่คนละแม่กันครับ จักรพรรดิกวางสูประสูติจากภรรยาเอกที่เป็นน้องสาวของซูสีไทเฮา ส่วนพวก ไจ้เฟิง และไจ้เทา ประสูติจากนางสนมของอี้ซวน) จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:12:17

ความคิดเห็นที่ 21 อันนี้เป็นภาพของก่งชินอ๋อง อี้ซิน ครับ พระอนุชาของจักรพรรดิเสียนเฟิง และเป็นพระญาติอาวุโสที่ร่วมสำเร็จราชการในรัชกาลจักรพรรดิถงจื้อและกวางสู เราเห็นภาพก่งอ๋องตอนหนุ่มๆกันบ่อยๆ แต่อันนี้เป็นภาพในวัยชราของพระองค์ ที่สละตำแหน่งผู้ร่วมสำเร็จราชการไปแล้ว จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:14:47

ความคิดเห็นที่ 22 อันนี้เป็นภาพสมัยเด็กของจักรพรรดิกวางสูสมัยยังไม่ได้แต่งตั้งเป็นจักรพรรดิ และ ชุนชินอ๋อง ไจ้เฟิง ครับ (คนซ้ายน่าจะเป็นไจ้เฟิง) แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 54 08:41:44 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:17:17

ความคิดเห็นที่ 23 หลงยู่ไทเฮา แกนนำของราชสำนักชิงครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:22:48

ความคิดเห็นที่ 24 จักรพรรดิซวนทงครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:32:56

ความคิดเห็นที่ 25 อ๋องชุน ไจ้เฟิง ครับ คนที่ยืนข้างๆคือจักรพรรดิซวนทง ผู่อี้ ส่วนคนที่ถูกอุ้มอยู่คือผู่เจี๋ย หลังจากเปลี่ยนแปลงการปกครองแล้ว หยวนซื่อไคก็ใจกว้างเหลือหลายครับ เพราะไม่ได้ล้างแค้นชุนอ๋อง ยังคงให้เขาอยู่อย่างมีเกียรติและสุขสบายต่อมา รัฐบาลเป่ยหยางรุ่นต่อๆมาก็ให้เกียรติชุนชินอ๋อง ไจ้เฟิง มากพอสมควรเลยครับ ขนาดเปลี่ยนแปลงตัวรัฐบาลไปๆมาๆ ชุนอ๋องก็ยังอยู่อย่างมีเกียรติได้ ต่อด้วยพอรัฐบาลก๊กมินตั๋งปราบขุนศึกภาคเหนือสำเร็จ รวมจีนเป็นปึกแผ่นอีกรอบ ทางนานกิงก็ยังให้เกียรติชุนอ๋องด้วยดี และเมื่อพรรคคอมมิวนิสต์จีนขึ้นปกครองประเทศในปี 1949 ชุนชินอ๋อง ก็เป็นแกนนำของเชื้อพระวงศ์ต้าชิงเดิมที่ให้ความร่วมมือกับทางพรรคคอมมิวนิสต์จีนเป็นอย่างดี แกบริจาคบ้านและเงินทองจำนวนมากเพื่อก่อตั้งโรงเรียนและช่วยเหลืองานการกุศลของรัฐบาล ทำให้ทางพรรคคอมมิวนิสต์ให้เกียรตชุนชินอ๋องเป็นอย่างมากทีเดียว จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:38:40

ความคิดเห็นที่ 26 หยวนซื่อไค ครับผม หลายครั้งที่หยวนซื่อไคพลิกหน้าพลิกหลัง ซึ่งส่งผลต่อประวัติศาสตร์ของจีนอย่างมากเลยครับ อย่างครั้งแรก ที่หยวนซื่อไคหักหลังจักรพรรดิกวางสูและคังโหย่วเหวย หันไปเปิดเผยแผนการปฏิรูปและยุให้ซูสีไทเฮาออกโรงขวางการปฏิรูปร้อยวัน ซึ่งทำให้จักรพรรดิกวางสูพ่ายแพ้อย่างยับเยินในการชิงอำนาจปกครอง อีกรอบก็ตอนที่หยวนซื่อไคทำยึกยักไปส่งกองทัพเข้าถล่มคณะปฏิวัติที่หวู่ฮั่นอย่างเด็ดขาด ทำให้ต้าชิงหมดโอกาสที่จะหยุดการแพร่กระจายของกองกำลังปฏิวัติ แล้วก็ตอนที่เขาพลิกหันไปร่วมมือกับพวกปฏิวัติมาบีบราชสำนักต้าชิงให้ยอมล้มราชวงศ์ คืนอำนาจปกครอง สุดท้ายก็ตอนที่หยวนซื่อไคยอมเปลี่ยนตนเอง จากฐานะจักรพรรดิที่สถาปนาตัวเองขึ้นมา กลับไปเป็นประธานาธิบดีดังเดิม เพื่อสงบเสียงด่าของชาวบ้านและกองทัพ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 08:58:33

ความคิดเห็นที่ 27 หยวนเข่อติ้ง ครับ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของหยวนซื่อไค จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:02:09

ความคิดเห็นที่ 28 ต้วนฉี่รุ่ย มือขวาของหยวนซื่อไค ครับ เขาคอยนำกองทัพเป่ยหยางชั่วคราวตอนที่หยวนซื่อไคหลบภัยทางการเมืองไปอยู่ที่บ้านเกิดระหว่างปี 1909-11 ภายหลังต้วนฉี่รุ่ยก็เป็นแกนนำของรัฐบาลเป่ยหยางต่อมาครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:04:40

ความคิดเห็นที่ 29 หวงซิง แม่ทัพและแกนนำของกลุ่มปฏิวัติครับ ในหนังเรื่อง 1911 แสดงโดยเฉินหลง จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:07:11

ความคิดเห็นที่ 30 หลี่หยวนหง ครับ เป็นนายทหารระดับสูงในหวู่ชาง และถูกกองกำลังทหารที่ลุกฮือร่วมกันยกเป็นผู้บัญชาการกองกำลังปฏิวัติในหวู่ชางแบบชั่วคราว หลี่หยวนหงได้เป็นประธานาธิบดีของรัฐบาลเป่ยหยางในช่วงปี 1916-17 ด้วยครับ แต่อำนาจอยู่ในมือของนายกรัฐมนตรีอย่างต้วนฉี่รุ่ยเกือบหมด และก็มาเป็นอีกทีตอนปี 1922-23 ก่อนจะต้องหนีออกนอกประเทศไปเพราะการชิงอำนาจในรัฐบาลเป่ยหยาง จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:12:56

ความคิดเห็นที่ 31 หยวนซื่อไค และเหล่านายทหารในกองทัพเป่ยหยางทั้งผองครับ ฉายภาพกันในปี 1905 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:19:56

ความคิดเห็นที่ 32 กองทัพเป่ยหยาง กองกำลังทหารที่เข้มแข็งที่สุดของต้าชิงครับ ได้รับการฝึกฝนและอาวุธเทคโนโลยีแบบตะวันตก แรกเริ่มเดิมทีก่อตั้งโดยหลี่หงจางครับ เพื่อปรับปรุงกองทัพชิงในสมัยจักรพรรดิกวางสู กองเรือเป่ยหยางเคยได้ชื่อว่ากองทัพเรือที่ใหญ่และน่าเกรงขามที่สุดในเอเชีย แต่ดันไปพ่ายแพ้แก่กองทัพเรือญี่ปุ่นแบบหักปากกาเซียนนักการทหารทั่วโลกในปี 1895 หลังจากนั้นกองทัพเป่ยหยางก็ละลายหายไปหมดครับ พอหลังปี 1900 ราชสำนักชิงเห็นว่าความพ่ายแพ้ในสงครามกับทหารแปดชาติ ส่วนหนึ่งก็มาจากเพราะกองทัพต้าชิงมีอาวุธทันสมัยน้อยเกินไป เลยรื้อฟื้นกองทัพเป่ยหยางขึ้นมาใหม่ ให้หยวนซื่อไคเป็นแม่ทัพ และขยายกองกำลังเป่ยหยางอย่างเร่งด่วน กองทัพเป่ยหยางในยุคนี้รู้จักกันในนาม กองทัพใหม่ หรือ 新军 ครับ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 54 09:31:54 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:23:08

ความคิดเห็นที่ 33 ภาพกองทัพเป่ยหยางอีกอันครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:24:33

ความคิดเห็นที่ 34 ตอนเกิดการปฏิวัติในปี 1911 กองทัพเป่ยหยางมีกำลังพลราว 36 กองพัน รวมไพร่พลเกือบ 1 แสนคนครับ จึงไม่แปลกที่หยวนซื่อไคจะเป็นตัวแปรสำคัญมาก จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:28:14

ความคิดเห็นที่ 35 ฉยงปิ่งคุน หนึ่งในแกนนำผู้ลุกขึ้นสู้ที่หวู่ชางคนแรกๆครับ เป็นทหารในกองทัพใหม่หรือซินจวินของต้าชิง พวกเขาไม่พอใจทางผู้บังคับบัญชาที่สนับสนุนการปราบปรามประชาชน เลยลุกขึ้นต่อต้านครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:35:25

ความคิดเห็นที่ 36 ฉยงปิ่งคุน ในวัยชราช่วงปี 1960 ครับผม (คนขวามือสุด) ฉายภาพร่วมกับ หลู่จงหลิน (คนซ้ายมือสุด) อดีตแม่ทัพคนสำคัญประจำภาคเหนือของก๊กมินตั๋ง ที่ตอนหลังเข้ามอบตัวกับพรรคคอมมิวนิสต์จีน ส่วนคนกลางคือ อ้ายซินเจี๋ยหรอ ผู่อี้ อดีตจักรพรรดิซวนทงแห่งต้าชิง และอดีตจักรพรรดิคังเต๋อแห่งแมนจูกั๋ว ครับ น่าจะถ่ายภาพกันเพื่อกระชับมิตร ในฐานะที่สองคนข้างๆคือ หลู่จงหลิน และฉยงปิ่งคุน เป็นหนึ่งในทหารที่ลุกขึ้นล้มล้างอำนาจของจักรพรรดิซวนทง ส่วนตรงกลางคืออดีตจักรพรรดิซวนทงผู้ถูกล้มล้างครับ ในอดีตทั้งสามเคยเป็นศัตรูกันมาก่อน แต่ 50 ปีผ่านไป ทุกคนล้วนแก่ชรา ประเทศชาติเปลี่ยนแปลง ตอนนี้ทุกคนเป็นมิตรต่อกัน แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 54 09:47:10 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:42:05

ความคิดเห็นที่ 37 คณะทหารที่ลุกขึ้นต่อสู้ที่หวู่ชาง เมื่อร้อยปีก่อนครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:53:09

ความคิดเห็นที่ 38 ตึกแดง อันเป็นฐานบัญชาการของกลุ่มทหารปฏิวัติที่หวู่ชางครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:56:07

ความคิดเห็นที่ 39 นิทรรศการภายในตึก แสดงภาพจำลองการลุกขึ้นต่อสู้ที่หวู่ชาง จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:56:57

ความคิดเห็นที่ 40 กลุ่มนายทหารที่เข้าร่วมการปฏิวัติ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:59:25

ความคิดเห็นที่ 41 กองพลที่ 21 กองทัพต้าชิงในหูเป่ยที่ถูกส่งมาปราบคณะปฏิวัติที่หวู่ชางครับ ภาพนี้เขามาลาดตระเวณกับคุณหง ที่เป็นชาวบ้านผู้ร่วมบอกสภาพพื้นที่ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 54 10:02:15 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 10:01:11

ความคิดเห็นที่ 42 เจียงอี้อู่ (คนซ้าย) กับ ซุนอู่ (คนขวา) ครับ  2 แกนนำของคณะปฏิวัติที่จะก่อการในหวู๋ฮั่น แต่แผนแตกเสียก่อนในวันที่ 9 ตุลาคม ทำให้ทางการของหวู่ฮั่นส่งกำลังทหารเข้าปราบปรามประชาชน แต่กองทหารที่ส่งมาตัดสินใจก่อการต่อต้านแทน ก่อให้เกิดการปฏิวัติซินไฮ่ขึ้นในวันที่ 10 ตุลาคม จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 10:11:54

ความคิดเห็นที่ 43 ธง 18 ดาว 十八星旗 ของคณะปฏิวัติครับ ประกอบไปด้วยสามสีคือ สีแดง หมายถึงเลือด สีดำ หมายถึงเหล็ก และสีเหลืองคือชนชาติฮั่น สัญลักษณ์ดาวดำ 9 แฉก อันใหญ่และดาวสีเหลืองทั้ง 9 ดวงในดาวดำอันใหญ่หมายถึงชาวหูเป่ยทั้ง 9 เผ่า ครับ และดาวสีเหลืองที่อยู่แต่ละมุมหมายถึง แคว้นทั้ง 9 ตามการแบ่งภูมิศาสตร์โบราณของจีน ดาวสีเหลืองรวมกันเป็น 18 ดวง หมายถึง 18 มณฑลทั่วแผ่นดิน (นับเฉพาะมณฑลที่อยู่ในด่านหน่ะครับ ไม่นับอีก 4 มณฑลนอกด่าน) ความหมายโดยรวมๆก็คือ ชาวหูเป่ยทั้งผองจะร่วมมือกันเพื่อปฏิวัติต่อต้านต้าชิง และจะขยายการปฏิวัติออกไปทั่วแผ่นดิน เพื่อรวมพลังพี่น้องในอีก 18 มณฑลก่อตั้งรัฐใหม่หน่ะครับ ธงนี้คณะปฏิวัติในหูเป่ยใช้กันในช่วงปี 1906 เป็นต้นมา แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 54 10:29:05 แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 54 10:27:03 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 10:26:13

ความคิดเห็นที่ 44 ข้อมูลและภาพแน่นเอี้ยด หาอ่านจากที่อื่นไม่ได้ เป็นประโยชน์จริงๆ ครับ จากคุณ : ประกอบ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 18:36:21

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ จากคุณ : กอดลมไว้อย่าให้หงอย เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 20:58:58

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณมากครับความรู้แน่นมากกระทู้นี้ จากคุณ : กาเซี่ยง เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 22:50:56

ความคิดเห็นที่ 47 ได้ความรู้เยอะเลย จากคุณ : backsubport เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 54 16:22:43

ความคิดเห็นที่ 48 ยอดเยี่ยมมากๆ จากคุณ : Def Leppard เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 54 20:48:16

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 54 19:41:59

ความคิดเห็นที่ 50 ขอเกาะติดด้วยคนค่ะ จากคุณ : วันนี้รักเธอที่สุด เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 54 21:51:10

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ครับ  ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆแบบนี้ จากคุณ : hiway1 เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 15:06:26

ความคิดเห็นที่ 52 กระทู้อุดมโปรตีน จากคุณ : กุ้งบก เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 01:26:45

ความคิดเห็นที่ 53 สุดยอดมากครับ ต้องอ่านกระทู้นี้ก่อนดูหนังเรื่อง ซินไห่ ของเฉินหลง ผมดูแล้วมึนไปพอควร จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 17:14:28

ความคิดเห็นที่ 54 ...ผมดูก็งงเหมือนกัน ไม่มีเสียงมาสเตอร์มีแต่เสียงอัดโรงเสียงมันไม่ชัด 555+ จากคุณ : LegalisM เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 54 14:52:24

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณค่ะ ได้ความรู้มากๆเลย จากคุณ : หรงเออร์ เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 16:15:32