ความคิดเห็นที่ 1 อดทนเป็นพ่อพิมพ์ที่ดีต่อไปเถอะครับ   โรงเรียนตามชายแดนห่างไกลหลายแห่งที่ผมเคยเจอแย่กว่านี้อีก มีอยู่แห่งหนึ่งครูสอนรวดทีเดียวยี่สิบวัน   จากนั้นปิดโรงเรียนกลับบ้านไปอีกสิบหรือสิบเอ็ดวัน   ต้นเดือนหน้าถึงขึ้นมาสอนกันใหม่   ไฟฟ้าใช้โซล่าร์เซลล์   มีคอมพิวเตอร์แต่ใช้ไม่ได้หรอก จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 09:11:44

ความคิดเห็นที่ 2 น่าเห็นใจคุณครูมากๆ ครับ เป็นผมคงถอดใจไปแล้ว ปัญหานี้ไม่ใช่มีแต่เด็กเล็กคนเรียนโตๆ บรรลุนิติภาวะแล้วยังเกินเยียวยาเลย มีรุ่นพี่ที่ไปสอนมหา'ลัยที่มีชื่อขึ้นต้นเหมือนๆ กัน สอนได้แค่เทอมเดียวแกเลิกสอนไปขายทองอยู่บ้านเลย แกบอกว่าเบื่อที่ต้องมีส่วนร่วมกับการผลิตบัณฑิตโหลๆ ไม่มีคุณภาพ ช่วยที่บ้านขายทองนั่งเกาตีนเล่นไปวันๆ สบายใจกว่าอีก แกตอบแร๊งจริงๆ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 54 10:03:03 จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 10:02:18

ความคิดเห็นที่ 3 คุณครูพยายามต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : นางสาวคานทอง เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 10:36:15

ความคิดเห็นที่ 4 อ้าวคุณทาสเป็นครูเหรอเนี่ย คิดว่ารับแต่ freelance จากคุณ : chidkido เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 10:44:13

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องเก่า เล่าแล้วเล่าอีก แต่ก็ยินดีอ่านและยินดีให้กำลังใจเสมอ คุณรัตนลาวัลย์คงดีใจที่มีเพื่อนร่วมทั้งอุดมการณ์และชะตากรรม ไงก็สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยเสมอ เพราะเด็กและเยาวชนคืออนาคตของชาติค่ะ จากคุณ : mangpongja เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 11:40:55

ความคิดเห็นที่ 6 ผมคิดว่า ระบบซ้ำชั้นยังจำเป็นอยู่นะครับ เพราะมันคือมาตรฐานในการประเมินผล เป็นหน้าที่ของเด็กที่ต้องพัฒนาตัวเองให้ผ่านเกณฑ์ไปได้ ไม่ใช่ปรับเกณฑ์ลงมาเพื่อให้เด็กผ่านไปได้ มันไม่ถูกต้องอ่ะครับ ถ้าอย่างงั้นก็ไม่จำเป็นต้องมีสอบแล้วมั้งครับ เรียนจบแล้วผ่านเลย ไม่ต้องออกเกรดด้วย มีแค่ผ่านกับไม่ผ่าน ถ้าไม่ผ่านก็เพราะเวลาเรียนไม่พอเท่านั้น ง่ายดี แต่ข้อสอบแบบว่า เกิดวันศุกร์ต้องใช้ผ้าปูโต๊ะสีฟ้า หรือ หนึ่งลิตรมีถั่วเขียวกี่เม็ด แบบนี้ไม่เอานะครับ ขอร้อง จากคุณ : Sith Lord Nindle เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 12:00:28

ความคิดเห็นที่ 7 ผมไม่เห็นด้วยครับกับการใช้ก้านมะยมก้านเดียวตีเด็ก ผมเกลียดความรุนแรงครับ ผมสนับสนุนการใช้ไม้เรียว กับไม้บรรทัดเหล็ก หรือก้านมะยม แบบเป็นกำๆตีเลยครับ ไอคนคิดห้ามใช้ไม้เรียวหรือห้ามตีเด็ก มันคงไม่เคยสอนคน สมองมันคงกรวง 555+ ดูได้จากสมัยนี้ เด็กเสื่อมเยอะมากๆ ไม่กลัวไม่เกรงใจผู้ใหญ่เลย เจริญล่ะประเทศไทย จากคุณ : ผ่ามาครับ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 12:35:20 A:101.108.29.84 X: TicketID:322590

ความคิดเห็นที่ 8 เราเคยเจอครูยุคก่อนๆอบรมนักเรียนอันธพาลได้อย่างน่าประหลาด ครูพวกนี้มี charisma มากๆ เหตุเกิดขึ้นที่โรงเรียนอำนวยศิลป์สมัยที่มีแต่นักเรียนนักเรียนชาย (แต่สมัยนี้มีนักเรียนหญิงแล้ว) เปิดฉากก็คือพอเปิดเรียนพวกเด็กๆที่เข้ามาจากโรงเรียนต่างๆ ส่วนใหญ่สอบเข้าเตรียมอุดมไม่ได้ ก็มาเจอกัน เราก็ไปเรียน มศ.4 (เทียบเท่า ม.5 สมัยนี้) ที่นั่น แต่เรียนไม่จบหรอก (เราลาออกแล้วไปอยู่ต่างแดนซะก่อน) วันแรกก็ต้องมีการตัดสินกันว่าใครจะเป็นใหญ่ ในโรงอาหารจะมีการชกต่อยกันทุกวันเพื่อดูว่าใครจะเป็นผู้นำในการนำทัพพวกเราไปตีกับโรงเรียนอื่น  สิ่งที่ดี ดีกว่ารับน้องใหม่มหาลัยซะอีก นั่นก็คือ "ไม่มีรุ่นพี่ทำตัวเป็นหมาหมู่กลั่นแกล้งรุ่นน้อง  มันเป็นการชกกันตัวต่อตัวจริงๆ รุ่นพี่รุ่นน้องไม่สำคัญ ถ้าใครรังแกใครก็มาชกกันตัวต่อตัวเพื่อยุติปัญหา" สิ่งแรกที่เราเรียนรู้ก็คือ "ไม่มีใครเขาแอบสูบบุหรี่กันในห้องส้วม ทุกคนสูบกันอย่างโจ่งแจ้งในโรงอาหาร" อยู่ดีๆครูคนหนึ่งเพิ่งเข้ามาสอนใหม่ๆ คงยังไม่รูักิติศัพท์ เดินเข้าโรงอาหาร แล้วเอาไม้เรียวชี้หน้านักเรียนกลุ่มที่นั่งสูบบุหรี่พ่นควันโขมงโฉงเฉง บอกว่า "นั่นพวกเธอทุกคนทิ้งบุหรี่เดี๋ยวนี้นะ" ผลก็คือนักเรียนทุกคนที่สูบบุหรี่ต่างก็เอาทั้งน้ำแข็งทั้งตะเกียบระดมกันขว้างเข้าใส่ครูคนนั้น (นี่แบบเบาะๆ ถ้าม่ายง้ันโดนชามใบใหญ่ๆเข้าไปหลายใบ)จนครูตกใจวิ่งหนีออกไปจากโรงอาหาร ถ้าคุณ ผ่ามาครับ มาสอนนักเรียนพวกนี้ แล้วคิดแบบใน คคห 7 ที่ว่า "ผมสนับสนุนการใช้ไม้เรียว กับไม้บรรทัดเหล็ก หรือก้านมะยม แบบเป็นกำๆตีเลยครับ" ^ แล้วคุณจะหนาว เพราะเด็กอำนวยศิลป์สมัยนั้นพกมีด ปืน หรือระเบิด ไปเรียนหนังสือกันเป็นแฟชั่น ครูในโรงเรียนเราจะตีเด็กพวกนี้ได้จริงๆต้องเป็นกรณีพิเศษจริงๆที่เด็กยอมให้ตีจริงๆ เด็กยอมให้ตีเพราะครูไปพูดกับอาจารย์ใหญ่ที่เด็กเกรงใจมากๆ เด็กถึงยอมให้ตีด้วยความสำนึกผิด! ไม่ใช่อยู่ดีๆควงไม้เรียวปราดเข้าไปตี ไม่เคยมีครูคนไหนกล้าทำอะไรบ้าบิ่นแบบนี้! เราเรียนหนังสืออยู่ห้องเรียนที่ร้้งท้ายๆ นักเรียนในห้องเรา ส่วนใหญ่ถ้าไม่พกมีดก็พกปืนหรือระเบิดมาเรียนหนังสือกันทุกวัน ซึงถือว่าเป็นเรื่องปกติ เวลาครูผู้หญิงสอน นักเรียนก็ทลึ่งเอากล้องส่องทางไกลส่องดูหน้าอกหรือส่องดูกางเกงในครู แล้วพนันกันว่าวันนี้ครูใส่กางเกงในสีอะไร แต่ครูผู้หญิงเก่งๆก็มีวิธีพูดเป็นเรื่องตลกให้ไอ้นักเรียนมันอายได้ เช่น "โธ่เอ๊ยนี่เธอใส่แว่นตั้งหนาเตอะแล้วยังต้องใช้กล้องส่องทางไกลอีกด้วยเรอะ อยากดูนักก็มานั่งแถวข้างหน้าสิ" เล่นเอาพวกเพื่อนๆฮากันทั้งชั้นเรียน จนไอ้หมอนั่นมันไม่กล้าแอบดูหน้าอกกับขาอ่อนครูอีกเลย... แต่วันหนึ่งมีครูวาดเขียนคนหนึ่ง ท่านตั้งใจจะมาต่อว่านักเรียนเรื่องความไม่เคารพผู้ใหญ่ ท่านเดินเข้าห้องเรียนพวกเราแล้วพูดว่า "นี่หละนะ มีเด็กสองสามคนไปโวยวายเรื่องให้คะแนน จะเอาคะแนนเพิ่ม ไม่พูดดีๆ ไม่ให้มันหรอก แต่เอ่อนี่ถ้ามันพูดจาให้อ่อนน้อมนะ บางทีจะสงสารมัน เอ้าครูจะยกตัวอย่างให้ดูอย่างเช่นพวกเธอโดนนักเรียนโรงเรียนสันติราษฎร์จำนวนมากกว่ารุมไล่ตีมา ถ้าเธอมีมารยาทดีนะ ก็ไปขอหลบภัยบ้านใครก็ได้ บอกว่า "ช่วยผมหน่อยครับผมเดินมาดีๆ แต่โดนพวกเขาไล่ตี แล้วครูบุ้ยปากหยีตาบอกว่า "แต่จริงๆแล้วพวกเราตีพวกมันก่อน...555++..." ^ นักเรียนก็เลยเฮกัน แล้วแซวครูวาดเขียนว่า "เอ่อใช่ครับ แล้วถ้าเจ้าของบ้านเขามีลูกสาวสวยๆด้วย ถ้าคารมดีๆหละก้อ...อิๆๆๆ..." ^ ตั้งแต่นั้นมาดูเหมือนว่าครูวาดเขียนคนนี้เวลาท่านจะสอนมารยาทหรือศีลธรรมให้เด็กๆอันธพาลพวกนี้ ท่านมีวิธีการพูดให้เด็กสนใจนั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ แทนที่จะโดนนักเรียนเอาวัตถุอะไรต่อมิอะไรระดมขว้างหัวเอาแบบครูคนที่ควงไม้เรียวตะโกนบอกให้เด็กทิ้งบุหรี่ อีกรายหนึ่งเป็นคำพูดที่ครูอีกคนหนึ่งในโรงเรียนอำนวยศิลป์เล่าให้ฟังเรื่องที่จับได้ว่านักเรียนลอกตอนสอบ ครูบอกว่า "วันนี้นะฉันเห็นไอ้หมอนี้มันลอกตอนทำข้อสอบ แหมมันทำได้แนบเนียนมากๆ ฉันเห็นมันเพราะฟลุ๊กจริงๆไม่ใช่ว่าฉันฉลาดกว่ามันนะ ฉันเกือบจะให้มันตกแล้ว แต่ฉันเปลี่ยนใจทำเป็นไม่เห็นว่ะ เพราะฉันรู้ว่าพวกเธอที่เรียนห้องรั้งๆท้ายๆน่ะ ถ้าไม่ลอกมันก็ตกกันหมดนั่นแหละ (จริงๆแล้วนักเรียนอำนวยศิลป์ที่เรียนห้องต้นๆบางคนเก่งทาบรัศมีนักเรียนเตรียมอุดมได้เลยหละ) แต่ฉันเห็นมันโกงได้แนบเนียนว่ะ มันคงไปรอดในชีวิตจริงก็เลยปล่อยมันผ่าน  แต่แหมไอ้อีกรายหนึ่ง มันลอกแบบโง่ๆอ้ะ ปล่อยมันผ่านไม่ได้ว่ะ ฉันเลยให้มันตกซะ ปล่อยไป มันก็ไปไม่รอดในชีวิตจริง...เฮ้อ!" ^ เราว่าการสื่อสารกับเด็กอันธพาลนี่มันก็ต้องใช้ศิลปะอย่างหนึ่งนะ คือทำเหมือนว่าเราก็เป็นหนึ่งในอันธพาลเหมือนกัน แต่ก็สอนให้อันธพาลเป็นคนดีได้ หรืออย่างน้อยๆก็ออกไปเอาตัวรอดในสังคมได้ ^ ซึ่งครูสมัยโบราณ (เรื่องที่เล่านี้เกิน 44 ปีมาแล้ว) พวกนี้มีจิตวิญญาณการเป็นครูสูงมากๆ มากพอที่จะรับมือกับเด็กเหลือขอพวกนี้ได้ แบบสื่อสารกันได้ถึงระดับที่ "ครูกับนักเรียนเป็นเพื่อนซี้กันได้" นี่คือครูเมื่อสมัย 44 ปีมาแล้ว! จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 14:19:21

ความคิดเห็นที่ 9 เด็กประถมอย่าไปคาดหวังให้อ่านหนังสือสอบเลยเถอะ แต่ถ้าถึงขนาดติวข้อสอบให้ในห้อง เด็กก็ควรทำได้สิ ทำไมเด็กทำไม่ได้ น่าคิด ให้หาข้อมูลในเน็ต เด็กพิมพ์ดีดเป็นรึยัง ใช้เน็ตเป็นรึยัง น่าคิด (ตอนป.6 เราไม่รู้จักอินเตอร์เน็ตคืออะไรเลย เหอะๆ) จากคุณ : tee เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 22:36:01 A:124.120.162.57 X: TicketID:178919

ความคิดเห็นที่ 10 เด็กที่โรงเรียนนะครับ มีอินเตอร์เนต แล้วตั้งแต่ ป.5 จะใช้เป็นหมด ที่นี่เรามีอินเตอร์เนตความเร็วสูง ให้นักเรียนใช้ ใช้ได้ไม่อั้น แต่พวกเอามาปลูกผัก บาร์นบัดดี้ ทำเค๊ก นี่ถ้า เรียนไม่รู้เรื่องก็ช่วยไม่ได้ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 54 06:08:18

ความคิดเห็นที่ 11 เดี๋ยวนี้ เวลาเด็กทำรายงานส่ง ก็ใช้วิธี แปะเอาอย่างเดียว  ก็อปจากเว็บแล้วแปะแทบไม่ได้อ่าน เลย ซึ่งการค้นหาข้อมูลด้วคอมพ์ มันมีข้อดี  แต่ข้อเสียก็มี คือเด็กไม่ค่อยเข้าห้องสมุด   และบางครั้งข้อมูลในเน็ตใช่ว่าจะถูกต้องก็มี เด็กเดี๋ยวนี้ลายมือไม่ค่อยสวย   บางคนก็ชอบเขียนลายมือแบบแปลกๆ(อาจสวยในสายตาวัยรุ่น)  เขียนก็มักสะกดคำไม่ค่อยถูก โรงเรียนบางแห่ง ผอ. เขามีนโยบายว่าต้องเขียนด้วยลายมือ ห้ามพิมพ์มาส่งครูก็ต้อง   เขียนด้วยลายมือ   บันทึกข้อความถึงผอ.  ต้องเขียนด้วยลายมือเท่านั้น เวลาเด็กทำรายงาน ผอ. ก็มีนโยบายว่า เด็กต้องใช้วิธีเขียนด้วย เห็นเด็กแถวบ้านเขา ต้องนั่งเขียน  นั่งอ่านตอนทำรายงาน เขาบอกว่า ครูบอกว่าต้องเขียน ห้ามพิมพ์มาส่ง ครูจะให้เขียนระยะนึง  แล้วก็ให้พิมพ์ด้วยคอมพ์ก็มี ก็ดีเหมือนกันนะ การย้อนกลับมาใช้วิธีเก่า   ให้เขียนรายงานด้วยลายมือส่ง    เป็นการทบทวนไปด้วยในตัว ถ้านำทั้งแบบเก่า และ แบบใหม่ ผสมผสานกัน การเรียนการสอนน่าจะดียิ่งขึ้น อยากให้ ย้อนถึงการศึกษาสมัยก่อน  หลายๆ อย่างเราว่า มันดีนะ เข่น  การตกซ้ำชั้น เด็กสมัยนี้ บางคน อยู่ม.1  แล้ว  อ่านหนังสือไม่ออกก็มี แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 54 19:35:46 จากคุณ : ปากกาหมึกดำ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 54 16:44:18