 |
เหตุผลของผม คงสวนชาวบ้าน ผมเป็น อ. เพราะแม่,เมีย และมึน
ตอนเรียน รู้แต่ว่า แม่ .. ดุมาก คะแนนต้องทำให้ดีเข้าไว้ ไม่งั้นเป็นอดค่าขนม (ที่บ้าน .. ตอนนั้น จน ___มาก!!!) และถ้าคะแนนต่ำไปหน่อย (ต่ำกว่าที่ 4-5) มีสิทธิกินไม้เรียวแทนขนม !!!
ตอนจบแล้ว ปะเอินได้เมียดี เมียบอกว่า ทำงานหลวงอย่างเดียวพอ เพราะเธอไม่อยากได้อะไร และเป็นจริงอย่างนั้น .. รสนิยมการแต่งตัวของเธอ .. ลูกสาวผม ตอนนี้ยังส่ายหน้า ไม่มีเครื่องสำอางค์, ไม่ใส่เครื่องประดับ, ไม่ใส่แม้นาฬิกา!
แถมเธอเป็น .. อาจารย์ จีบคนเป็นอาจารย์ .. ง่ายสุดคือ หัดสอนให้ได้ และสอนให้เก่งๆเข้าไว้
เอ้อ .. สอนไปสอนมา เธอลาออกแล้ว ไปเลี้ยงลูกเป็นหลัก แต่ให้ผมสอนต่อ ห้ามลาออก เอ๋อ ....
สอนวิชาเดียว มันน่าเบื่อ คนอื่นสอน ผมก้อเลยทำมึนๆ ไปแอบฟัง
ฟังเสร็จ ผมมึนๆ ไม่รู้เรื่อง ก้อหาตำรามาอ่าน เรียนรู้เพิ่มเติม บลาๆๆๆๆๆๆ
พอรู้มากๆ คนเขาก้อตามไปสอน ผมก้อสอน ทั้งๆที่ยังมึนว่า ตกลงตูสอนได้เหรอ ตูไม่ได้จบมาด้านนี้นะเฟ้ย (หุ แต่บรรดาคุณลูกศิษย์ ดันบอกว่า 'จารย์สอนดีปไป)
แต่ถ้าจะว่าไป พื้นฐานสุด ที่ทำให้ผมมาเป็น อ. ก้อเพราะคำว่า ..
สุวิชาโน ภวัน โหติ
แก้ไขเมื่อ 04 ธ.ค. 54 19:19:17
จากคุณ |
:
แมวเหมียวพุงป่อง
|
เขียนเมื่อ |
:
4 ธ.ค. 54 19:14:49
|
|
|
|
 |