ความคิดเห็นที่ 1 ก็มีหลายคนนะคะที่ไม่เห็นด้วยกับคำที่ว่า ซึ่งเดี๊ยนก็เห็นด้วย รวมทั้งที่คุณเจ้าของกระทู้บอกว่าเป็นเพียงคำพูดปลอบใจ เมืองไทยเราเจริญทางจิตใจเพียงระดับหนึ่งเท่านั้น และบางทีท้องที่หิวก็ทำให้คนยอมทำอะไรเลว ๆ ได้เหมือนกัน ลองเปรียบเทียบสึนามิญี่ปุ่น น้ำท่วมไทย กับแคทรินาถล่มสหรัฐดู จะพบความแตกต่างของ 3 ชาตินี้ แต่ก็รูปธรรม นามธรรมน่ะแหละนะคะ เปรียบเทียบกันไม่ได้ มันไม่สอดคล้องหรือสมเหตุสมผล เอาเป็นว่าเราก็ยังต้องก้มหน้าพัฒนาชาติต่อไป มีคนกล่าวทำนองว่า ประเทศไทยยังต้องการคนที่เสียสละ ยังไม่ใช่เวลาของการกอบโกย ขออภัยคุณเจ้าของกระทู้ที่ตอบไม่ตรงประเด็นนะคะ จากคุณ : อวัยวะชิ้นนั้น เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 54 23:35:57

ความคิดเห็นที่ 2 ลองดูอัตราการเกิดอาชญากรรมก็รู้แล้ว ไม่ต้องคิดมากหรอก เรื่องโกหกพกลมทั้งเพ แน่จริงให้ไปอยู่ภูฏานแบบชาวบ้านในป่าในเขาเอาไหมล่ะ? ไม่มีหมอ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีโรงเรียน การสาธารณสุขห่วยๆ จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 54 23:40:47

ความคิดเห็นที่ 3 ข่าวหน้า 1 มีข่าวอาชญากรรม ข่าวข่มขืน ข่าวตีกัน ข่าวเหยียบกันตายแย่งของแจก ข่าวความไม่เท่าเทียมกันของสังคม ข่าวคนรวยรอดคุก คนจนติดคุก ข่าวคนไหว้ต้นไม้ขอหวย แล้วอย่างนี้จะให้เชื่อได้ยังไงว่า เราเจริญทางจิตใจ จากคุณ : papa mama love u เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 00:09:28

ความคิดเห็นที่ 4 ยุคมนุษย์ถ้ำ  ยุคล่าอาณานิคม และพัฒนาไปเรื่อยๆ  ก็ไม่เห็นว่าจะมียุคไหน ที่ใครต่อใครหยุดทำร้ายกันเลย ทั้งในแง่ทางตรงหรืออ้อม คิดว่าการที่คนจะเจริญทางจิตใจ คงไม่เกี่ยวกับวัตถุ หรือการพัฒนาก้าวไกลของประเทศนั้นๆ คิดว่าน่าจะเกี่ยวกับบุคคลนั้นๆเองมากกว่า คนที่มีคุณธรรม คิดว่าสามารถทำให้เกิดการแผ่สร้างสรรค์ความเจริญทางจิตใจต่อๆไปได้ แต่ขณะเดียวกันก็ต้องอาศัยความรู้ ทักษะ ในการสร้างความเจริญทางวัตถุด้วย ถ้ามี 2 สิ่งนี้คู่กัน สังคมก็คงจะยั่งยืนต่อๆไป จากคุณ : athena_b เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 00:09:28

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ว่าคนหรือประเทศก็จะมีทั้งด้านดีด้านไม่ดี ด้านสว่างกับด้านดำ ถ้าจะเลือกหยิบเอาแต่ด้านไม่ดี ด้านมืด ขึ้นมาด่าว่าประจาน มันก็ถูกทุกทีแหละ แต่ให้แฟร์ๆ ก็ลองมองอีกด้านบ้างก็ดีนะครับ มันมีให้ดู สำคัญว่าจะดูกันหรือเปล่า หรือจะมองข้ามสิ่งดีๆไปจนหมดเพียงเพราะมันมีด้านไม่ดีอยู่ อย่าปิดใจ ไม่ว่าด้านใดด้านหนึ่ง ถ้ารักจะวิจารณ์กันก็ต้องแฟร์ อย่าให้มีอคติ ทำด้านดีให้ดีขึ้น แก้ไขด้านลบให้น้อยลง มันก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 00:17:06

ความคิดเห็นที่ 6 ก็ลองชั่งน้ำหนักดูสิครับ ถ้าจะเอาด้วยข้อเท็จจริงก็อย่างตัวเลขการเกิดอาชญกรรม จำนวนโสเภณี ดัชนีความโปร่งใสของรัฐบาล ซึ่งค่าต่างๆที่ว่ามานี้มันไม่ได้บ่งชี้เลยว่าประเทศไทยมีตัวไหนเหนือกว่าประเทศพัฒนาแล้ว ผมว่าตัวเลขพวกนี้แหละมันเป็นดัชนีที่ Fair ดีและมันเป็น Cold hard truth (ที่ไม่ค่อยมีคนอยากได้ยิน) หรืออย่างน้อยถ้าจะแย้งว่าดัชนีที่ว่ามาเหล่านั้นใช้ไม่ได้ก็ลองนิยามมาหน่อยว่าความเจริญทางจิตใจคืออะไร? จะได้ตรวจวัดเปรียบเทียบได้ จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 00:31:01

ความคิดเห็นที่ 7 อืม นะคะ จากคุณ : อวัยวะชิ้นนั้น เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 01:02:47

ความคิดเห็นที่ 8 จริงหรือไม่ต่างคนก็พูดกันไปต่างๆนาๆแล้วแต่ความเห็นส่วนบุคคล ผมว่าเหตุผลที่มีคำนี้ขึ้นมาเป็นอะไรที่น่าสนใจกว่ากระมัง ดูจากไวยกรณ์อาจตีความได้ว่าเป็นคำปลอบใจได้อย่างหนึ่ง หรืออาจมองเป็นการดูถูกตัวเองก็ได้อีกอย่างหนึ่ง ผมว่าถ้าอิงตามชื่อหัวข้อกระทู้แล้ว คำว่า"แต่"เป็นคำที่น่าสนใจที่สุด เหมือนพยายามจะบอกว่าถึงแม้เราไม่เก่งขนาดอวดนานาชาติได้ในด้านความเจริญทางวัตถุ แต่เราก็ไม่ได้ล้าหลังซะทีเดียว ด้วยเหตุผลนี้รึเปล่าที่ทำให้เราไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าอย่างเต็มตัวในด้านใดด้านหนึ่งเหมือนประเทศเพื่อนบ้านรอบๆเรา เพราะมัวแต่บอกว่าเราไม่ได้เลวร้ายไปซะทั้งหมด แต่ไม่รู้ว่าจะนำเสนอแง่ดีของเราเองอย่างไร ซึ่งก็จริงอยู่ที่มีหลายเรื่องที่เราดีกว่าหลายๆประเทศแต่ผมคิดว่าวิธีแสดงออกของเราไม่ค่อยเวิร์คซะเท่าไหร่นัก เช่น เราบอกว่าอาหารไทยมีเอกลักษณ์ไม่แพ้ชาติใดในโลก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็คืออาหารไทยที่เน้นขายชาวต่างชาติทั้งในประเทศและต่างประเทศไม่ได้ขายความเป็นไทยอย่างแท้จริง เข้าใจอยู่ว่าลิ้นฝรั่งอาจรับรสความเผ็ดร้อนแบบบ้านเราไม่ค่อยจะไหว แต่หากไม่ให้เขาลิ้มรสเหล่านั้น แล้วมันจะเรียกว่าอาหารไทยจริงๆได้อย่างไร ผมคิดว่านั่นคือการดูถูกเอกลักษณ์ของชาติด้วยซ้ำ ทำไมทีอาหารต่างชาติคนไทยยังอยากทานแบบที่เป็นรสชาติดั้งเดิมหล่ะ ก็เพื่อได้รับสัมผัสความเป็นเอกลักษณ์ของชาตินั้นๆซึ่งจำลองมาในรูปของอาหารไง หากคิดได้เช่นนั้นแล้ว ก็แปลว่าจริงๆแล้วเราไม่ได้ขาดแคลนความเจริญทางวัตถุแต่อย่างใด และเราก็ไม่ได้เจริญทางจิตมากกว่าประเทศอื่นสักเท่าไรด้วย เพียงแต่เรายังไม่รู้จักวิธีที่มีประสิทธิภาพในการบอกว่าเราเจริญทางวัตถุอย่างไร แต่ในเมื่อคนอื่นเคยมีภาพจำกับเราในด้านจิตใจของชาวตะวันออก เราก็เลยพยายาม"ลักไก่"ว่าเราเป็นอย่างนั้นจริงๆ ซึ่งเรื่องนี้ออกจะเป็นการ"ลักลั่น"เสียด้วยซ้ำ รอดูท่านอื่นก่อนครับ แล้วผมจะขอเสริมต่อทีหลัง แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 03:29:45 จากคุณ : Draconyz เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 03:28:14

ความคิดเห็นที่ 9 ตามกฏหมาย รถทุกคัน ต้องจอดที่ทางม้าลายให้คนข้าม ไม่งั้นผิดกฏหมาย ตามความเป็นจริง รถไม่จอด ผมต้องรอถนนว่าง จึงจะข้ามได้ ผมข้ามถนนไปทำงานปีละ250วัน มีรถวิ่งผ่านหน้าโดยไม่ให้ผมข้ามวันละ40คันเป็นอย่างต่ำ(ผมข้าม6เลน) คิดเล่นๆ ปีละ 10000คัน ปีละ10000คัน หากปรับขั้นสูง คันละ1000บาท จะมีเงินเข้าประเทศปีละ 10ล้านบาท(นี่แค่ทางม้าลายเดียวนะ) แต่ พรบ.จราจร กำหนดให้รัฐเป็นผู้เสียหาย ต่อให้ผมเห็นรถกี่คันละเมิดกฏหมาย ผมก็ฟ้องร้องไม่ได้ เวลา2ปี ที่ผมทำงานมา มี1คัน จอดให้ผมข้าม.... ผมผงกหัวขอบคุณขณะเดินข้าม ผมมองที่กระจก... คนขับเป็นคนCaucasianครับ (ฝรั่ง) ผมรู้ตั้งแต่นาทีนั้นครับ ว่าประโยคที่จขกท.ถาม จริงหรือไม่จริง... จากคุณ : Zeichnung เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 08:41:00

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่จริงเลยครับ จริงๆ แล้วต้องบอกว่า คนไทยส่วนใหญ่พยายามเจริญทางวัตถุ แต่ไม่เคยพยายามเจริญด้านจิตใจเลย นี่แหละเมืองพุทธ จากคุณ : x (Snowdust) เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 09:22:04

ความคิดเห็นที่ 11 ค่อนข้างไม่จริง จากคุณ : bmjas เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 10:54:45

ความคิดเห็นที่ 12 สังคมไทยเป็นสังคมผี + พราหมณ์  ไม่ใช่สังคมพุทธ ความเจริญทางจิตใจต่ำมากครับ จากคุณ : แก้มอ้น เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 11:03:41

ความคิดเห็นที่ 13 สังคมไทย/ไท  เป็นสังคมนับถือผี มาก่อนนับถือพุทธ หลายพันปี จึงจะให้เป็นพุทธ เต็มร้อย ไม่ได้ และยุคนี้ ถือว่า อยู่ใน "กลียุค" มี คนดี ๑ ส่วน  คนชั่ว ๓ ส่วน จึงพบ ความชั่ว มากกว่า ความดีั เป็นธรรมดา อยู่ในสังคมไทย ได้เห็นแต่ข่าวเมืองไทย   ไม่เคยเห็นสังคมนอก  ไม่เคยอ่านข่าวเมืองนอก (แบบละเอียดเหมือนเมืองไทย) ก็ อย่าเพิ่งลงความเห็นว่า   สังคมเมืองอื่นดีกว่า จากคุณ : นายช่างปลูกเรือน เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 11:57:49

ความคิดเห็นที่ 14 ทำไมต้องเป็นข่าว? ผมอุตสาห์เอา Indicator ตั้งหลายตัวมาให้อ่านทำไมไม่พูดถึง? ถ้าอ่านแต่ข่าวมันก็ได้แต่ข่าวนั่นแหละ บางทีข่าวก็ไม่ได้เป็นข้อเท็จจริงเสมอไป ต้องบอกว่าผมนิยมให้พูดคุยกันด้วยข้อมูลในเรื่องที่จับต้องได้ มากกว่าใช้ความรู้สึกหรือกระแสของสังคม แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 12:31:49 จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 12:30:55

ความคิดเห็นที่ 15 บางเรื่องมันก็เป็นข้อมูลเชิงคุณภาพน่ะค่ะ แต่เราจะวัดเอาคร่าว ๆ ก็ได้ เหมือนกรณีเกณฑ์ เมืองน่าอยู่ จากคุณ : อวัยวะชิ้นนั้น เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 12:42:18

ความคิดเห็นที่ 16 คิดว่าไม่จริงอย่างยิ่ง และไม่จริงโดยไม่ต้องเปรียบเทียบกับใครด้วย ถ้าไม่เข้าข้างตัวเอง ก็รู้ๆกันอยู่ว่าสภาพสังคมเรามันเป็นอย่างไรแล้ว จากคุณ : Chikau เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 16:28:51

ความคิดเห็นที่ 17 คำว่าเมืองไทยเราไม่เจริญทางวัตถุ แต่เจริญทางจิตใจ คนที่เชื่อเช่นนี้ ก็เหมือนกับหิ่งห้อยน้อยในกะลา.. ประเทศไทยไม่ใช่ว่า สุดโต่ง มีประเทศที่ไม่เจริญ และที่เจริญทั้งวัตถุและจิตใจมากกว่าเราเยอะแยะ จากคุณ : KONICHIWA เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 11:34:36

ความคิดเห็นที่ 18 หลังจากใช้ชีวิตต่างแดนหลายปี นี่คือสิ่งที่เราเจอเมื่อกลับมาอยู่ในประเทศไทยใหม่อีกครั้ง ข้ามถนนทางม้าลายแทบไม่มีรถหยุดให้ จะข้ามถนนมองทางขวาก่อนแต่พอจะข้ามตกใจมอเตอร์ไซค์ย้อนศรมาทางซ้ายเกือบชนเรา เราเกือบตายแบบนี้เกินกว่า 10 ครั้งในรอบ 24 ปีที่กลับจากต่างแดนมาใช้ชีวิตในเมืองไทย เดินบนทางเท้าโดนมอเตอร์ไซค์ขี่ขึ้นมาบนทางเท้าแล้วมาบีบแตรไล่เรา เราจำเหตุการณ์ที่เราเจอในประเทศอังกฤษได้ว่าประชาชนบนทางเท้าจะช่วยกันไล่ (จริงๆแล้วคนที่กล้าขี่แบบนี้ในอังกฤษไม่ใช่คนอังกฤษแต่เป็นต่างชาติที่เพิ่งไปอยู่ที่นั่น และ "ที่ขี่ขึ้นทางเท้าแล้วโดนรุมไล่ลงถนนนั่นขี่แค่จักรยานเองนะ ไม่เคยเห็นใครกล้าขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นทางเท้าในอังกฤษ") แต่พอเราไล่คนขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นทางเท้าในเมืองไทยให้มันลงไปขี่บนถนนซะ (เลียนแบบคนอังกฤษ) คนไทยที่อยู่รอบๆตัวเรามองเราแล้วหัวเราะเยาะเราแล้วกระซิบกันว่า "ดูไอ้งั่งนั่นสิ ทำซ่า เดี๋ยวก็โดนมันเสียบเอาหรอก" เราเกือบตายแบบนี้เกินกว่า 10 ครั้งในรอบ 24 ปีที่กลับจากต่างแดนมาใช้ชีวิตในเมืองไทย เรานั่งรถจะเลี้ยวซ้ายรถเราก็ชิดซ้าย แต่รถเลี้ยวขวาที่สวนมาไม่ตีวง แต่เลี้ยวชิดขวาเข้ามากินเลนเรา เราเกือบตายแบบนี้เกินกว่า 10 ครั้งในรอบ 24 ปีที่กลับจากต่างแดนมาใช้ชีวิตในเมืองไทย เรื่องแซงคิวน่ะ ถ้านับวันแรกของ 24 ปี ที่เรากลับจากต่างแดนมาใช้ชีวิตในเมืองไทยนะ รู้สึกจะใช้เวลาเกิน 10 ปีนะ กว่าจะแก้ไขได้ ตอนนี้เข้าคิวกันตามธนาคาร ตามเซฟเว่นฯ แต่ตามป้ายรถเมล์ก็ยังแย่งกันขึ้นเหมือนเดิม วันหนึ่งเราไปแถวๆตีนสะพานยศเส เห็นอาซิ้มแก่ๆคนหนึ่งพยายามขึ้นรถเมล์แต่ขึ้นไม่ได้เพราะโดนคนร่างกายแข็งแรงแย่งขึ้น เราไป shopping อีก 2 ชม. กลับมาที่เดิมก็ยังเห็นอาซิ้มคนนั้นยังขึ้นรถไม่ได้อีก น่าอนาถใจ! ที่ว่าการอำเภอ ถ้านับวันแรกของ 24 ปี ที่เรากลับจากต่างแดนมาใช้ชีวิตในเมืองไทยนะ ไปติดต่อเรื่องอะไร เราทำอะไรไม่ถูก แต่เจ้าหน้าที่นั่งสูบบุหรี่กินกาแฟกันเฉย บางรายนั่งยกเท้าขึ้นมาก่ายบนโต๊ะเก้าอี้อย่างน่าทุเรศ พอถามว่าจะทำเรื่องยังไง พวกเขาพูดกับประชาชนราวกับว่าพวกเขาเป็นเจ้านายประชาชน แต่อีก 10 ปีให้หลัง มีการรณรงค์กันทางทีวีนะ มีละคร(โฆษณา)สั้นๆสอนใจฉากเป็นตาสีตาสาเดินเข้ามาติดต่อที่ว่าการอำเภอ แล้วต้องมานั่งคุกเข่ากราบไหว้เจ้าหน้าที่แล้วที่ว่าการอำเภอมันดูซ่อมซ่อ แล้วละครก็เปลี่ยนฉากเป็นที่ว่าการอำเภอสีสันใหม่สดใสมีเจ้าหน้าที่ออกมายิ้มแย้มต้อนรับตาสีตาสาราวกับสำนึกได้ว่าพวกเขาเป็น civil servants  คือผู้รับใช้ประชาชน ไม่ใช่เจ้านายประชาชน ^ จริงๆแล้วเรื่อง ไม่หยุดให้คนข้ามทางม้าลาย มอเตอร์ไซค์ย้อนศร มอเตอร์ไซค์ขึ้นทางเท้า รถเลี้ยวขวาไม่ตีวงแต่ดันชิดขวากินเลนชาวบ้าน ^ พวกนี้ก็รณรงค์เป็นละคร(โฆษณา) ทีวีได้เหมือนกันนะ เหมือนๆกับที่สมัยหนึ่งเขารณรงค์กันเรื่องการทำงานของที่ว่าการอำเภอจนตอนนี้ทุกอย่างสะดวกสบายขึ้น บริการดีขึ้น รวดเร็วทันใจขึ้น แต่ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ กว่าจะเปลี่ยนแปลงได้เองโดยอยู่ดีๆผู้คนกลายเป็นมีอารยธรรมทางด้านจิตใจขึ้นมาเอง "ก็คงต้องใช้เวลานับร้อยๆปี!" แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 18:49:35 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 13:17:46 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 13:16:21

ความคิดเห็นที่ 19 ทำไมชอบโยนความผิดให้นักการเมือง ผมไม่เข้าใจ จริงๆแล้วที่เราไม่เจริญทั้งทางวัตถุและจิตใจก็เพราะประชาชนส่วนใหญ่ชอบโทษคนอื่นนี่แหละครับ คิดแต่ว่าเอ็งหน่ะผิดข้าถูก ถูกทุกอย่าง โทษนั่นโทษนี่เรื่องคนอื่นหน่ะรู้ดีไปหมดแต่พอเรื่องของตัวเองไม่รู้ เพราะข้าถูกหมด เป็นซะอย่างงั้น... จากคุณ : ศิษย์อ.โยค่ายสามย่าน เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 13:23:49

ความคิดเห็นที่ 20 เหมือนเคยตอบกระทู้หัวข้อนี้ไปแล้ว ราวๆเดือนที่ผ่านมา จากคุณ : ดอกแก้วกะหนุงกะหนิง เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 14:12:12

ความคิดเห็นที่ 21 #18 มองโลกในแง่ดีจริงๆครับ ผมหมดหวังกับประเทศไทยไปแล้ว ชีวิตผมมีค่า ผมไม่ต้องการเสียเวลาพัฒนาชาติให้มันเจริญให้ลูกหลานเหลนโหลนอยู่ ผมอยากใช้ชีวิตในประเทศที่พัฒนาแล้วตอนนี้! และใครที่คิดอย่างผมก็ควรหาหนทางไปอยู่ชาติอื่นได้แล้ว จากคุณ : Zeichnung เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 16:30:27

ความคิดเห็นที่ 22 ^ ^ แต่ถ้าคุณได้เป็นชนชั้นอภิสิทธิชน(หรือแค่ชนชั้นกลางระดับบนๆ)ในประเทศนี้คุณจะอยู่สบายกว่าเป็นพลเมืองชนชั้นกลางธรรมดาในชาติอื่นนะ คิดดูค่าจ้างแรงงานถูกจะตาย บ้านช่องไม่ต้องกวาดเอง เสื้อผ้าไม่ต้องซัก กับข้าวไม่ต้องทำ ขอแค่มีเงินในระดับหนึ่งก็จ้างคนมาทำให้ได้ (ถ้าเป็นเมืองนอกฝันไปเถอะค่าแรงแพงตายชัก) มีเงินซักหน่อยจะซื้อรถขับไปขับมาสบายๆ ถ้ามีอุบัติเหตุก็ใช้เงินช่วยได้ (มีเงินจ้างผีโม่แป้งได้) จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 17:05:34

ความคิดเห็นที่ 23 ตอบ คคห 21 ก็ดูอย่างการแซงคิวดิ ถึงจะเคยแซงกันในธนาคาร แต่ตอนนี้ก็เข้าคิวกันอย่างเป็นระเบียบ ยังเหลือที่ป้ายรถเมล์กับร้านขายของชำเท่านั้นที่ยังแซงคิวกัน แต่ที่ว่าการอำเภอนี่ยอมรับว่า "ปรับปรุงได้ดีจริงๆ" ตอนนี้บริการดีกว่าสมัยก่อนมากๆ มันอยู่ที่ต้องมีต้นคิดด้วย ถ้าทุกๆคนร่วมมือกันรณรงค์กัน (อย่างในละคร(โฆษณา) ทีวี) มันก็คงทำให้บ้านเมืองเราน่าอยู่มากกว่านี้ ประเด็นที่น่าสนใจก็คือ "ถ้าคนไทยหลายๆคนที่เดินบนทางเท้าพอโดนมอเตอร์ไซค์ขี่ชึ้นบนทางเท้าบีบแตรไล่ ต่างก็กลัวหลีกทางกันหมด แล้วใครล่ะจะกล้าไปทักท้วงพวกมาเฟียที่ประมูลงานโกงในห้องประมูลงานราชการได้เพราะพวกมาเฟียพวกนี้มีอาวุธครบมือ" ^ แต่คนในอารยประเทศไม่กลัวหรอก ขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นมาบนทางเท้ามันรุมไล่ลงถนนทันที ไม่ว่าหน้าไหน (จริงๆแล้วเราไม่เคยเห็นใครกล้าขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นทางเท้าประเทศเขานะ เจอแต่จักรยาน(แล้วก็คนต่างชาติที่เพิ่งไปอยู่ที่นั่นด้วยที่กล้าทำแบบนี้) แต่แค่จักรยานก็โดนประชาชนบนทางเท้ารุมไล่ลงถนนเหมือนหมูเหมือนหมาจนขี่จักรยานหนีลงถนนแทบไม่ทันแล้ว) ประมูลงานโกงพวกเขาก็ไปประท้วงถึงหน้าห้องประมูลเลยหละ ขนาดคนไทยไม่กล้าไล่มอเตอร์ไซค์ที่ขึ้นทางเท้ามาบีบแตรไล่คนแล้วใครที่ไหนจะกล้าประท้วงพวกมาเฟียที่ประมูลงานโกง เพราะพวกเขามีอาวุธครบมือ เพราะประเทศไทยเรามีพวกอภิสิทธิชนเยอะตามประเพณีนิยมมาช้านานแล้ว มันก็เลยเปลี่ยนแปลงอะไรยากมากๆ จริงๆแล้วถึงเราจะคิดว่ามันเปลี่ยนแปลงแก้ไขอะไรๆ ให้ดีๆกว่านี้ได้ในเมืองไทย เหมือนอย่างที่แซงคิวกับที่ว่าการอำเภอบริการไม่ดี แต่มันก็กลายเป็นดีขึ้นได้ด้วยการรณรงค์ ^ แต่เราก็ยังอยากกลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายในต่างแดนนะ ตอนนี้อยู่เมืองไทยก็แค่ดูแลพ่อเราเท่านั้น(แม่เราตายไปเมื่อ 2-3 ปีมาแล้ว) ถ้าพ่อเราจากเราไปแล้ว เราก็ไม่มีพันธะอะไรผูกพันกับประเทศไทยอีกต่อไป เราก็จะขายอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดแล้วบินออกนอกประเทศไทยกลับไปใช้ชีวิตในต่างแดนนั่นแหละ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 19:20:31 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 19:06:50 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 19:03:30