 |
เรื่องราวเริ่มต้นก็ตาม คุณ คห.5 เลยครับ
หลังจากที่ขีดแบ่งประเทศแล้ว พื้นที่ของปาเลสไตน์เหลือเป็นพื้นที่ ที่แห้งแล้ง กันดาร ซึ่งสร้างความไม่พอใจให้กับชาวปาไลสไตน์ จนในท้ายที่สุดก็กลายเป็นสงครามระหว่างอิสราเอลกับปาเลสไตน์ที่ชื่อว่า สงคราม 6 วัน
จากเดิมที่ชาวฮิบรูทั้งหลายได้ละทิ้งดินแดนคานาอันของตนเองไปในตอนแรก พวกนี้ก็ได้กระจายกันอยู่ในดินแดนต่างๆ โดยเฉพาะอเมริกา และก็ได้กลายเป็นระดับผู้บริหารในองค์การขนาดใหญ่ และ ในแวดวงการเมืองด้วย ยกตัวอย่างเช่น นาย จอส โซรอส หรือนาง เมเดลีน อัลไบรท์ พวกนี้เป็นฮิบรูทั้งนั้น ประกอบกับการตลาดเบื้องหลังของอเมริกาคือการค้าอาวุธ ดังนั้นจึงต้องพยายามก่อสงครามเพื่อขายอาวุธ แต่อเมริกาจะไม่ก่อสงครามติดชายแดนตัวเอง แต่จะไปก่อที่อื่น เรียกว่านโยบาย "การผลักดันแนวหน้า"
ดังนั้นเมื่อเกิดกรณีพิพาทสงคราม 6 วันขึ้นมา ประเทศอาหรับจึงให้การสนับสนุนปาเลสไตน์ด้วยสาเหตุที่ว่าเป็นมุสลิมเหมือนกัน ส่วนอิสราเอลก็มีอเมริกาเป็นแบ็คอัพ
การสู้รบกินเวลาทั้งสิ้นหกวัน หลังจากนั้นจึงเรียกสงครามครั้งนี้ว่า สงคราม 6 วัน และผลลัพท์คือการพ่ายแพ้ของฝั่งประเทศอาหรับ
นับแต่นั้นมาปาเลสไตน์จึงกลายเป็นจักรวรรดิอันเลื่อนลอย ที่มีเรื่องระหองระแหงกับอิสราเอลอยู่เป็นประจำ เพราะทั้งในแง่การเมือง, ศาสนา และผลประโยชน์ประชาชาติ ล้วนเข้ากันไม่ค่อยได้
แต่สภาพปัจจุบันก็ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนหน่อยนึง นับตั้งแต่การเสียชีวิตของยัสเซอร์ อาราฟัต และการขึ้นเป็นผู้นำปาเลสไตน์คนใหม่ของ มาห์มุด อับบาส ที่เปลี่ยนวิธีการคือลดความสำคัญในการเจรจากับอิสราเอลลง แต่ไปเน้นที่การเข้าไปมีสิทธิ์มีเสียงในองค์การสหประชาชาติมากขึ้น
ทั้งนี้ทางปาเลสไตน์ได้ส่งหนังสือขอเข้าเป็นสมาชิกภาพกับองค์การสหประชาชาติไปแล้ว แต่ยังไม่มีผลตอบกลับมา แต่อย่างน้อยๆ ตอนนี้ปาเลสไตน์ก็ได้เข้าเป็นสมาชิกของยูเนสโกไปแล้ว (แม้อิสราเอลกับอเมริกาจะต่อต้านอย่างหนักก็ตาม) ซึ่งถือเป็นนิมิตหมายอันดีสำหรับเวทีการเมืองโลกของปาเลสไตน์ในยุคต่อไป
จากคุณ |
:
Sith Lord Nindle
|
เขียนเมื่อ |
:
27 ธ.ค. 54 17:29:46
|
|
|
|
 |