ความคิดเห็นที่ 1 You probably have a hobby or something that you like. Look for international forums that share the same interests. Read the comments and exchange your ideas with other members. This way you get to use the language interactively and you will improve over time. Make sure the forum that you join use proper language. If the members are a bunch of youngsters, the language may be sort a odd. Try to find forums that you get a good mix of ages. In some good forums the members may help correct other members' language usage too. Also, when you write (type), you have time to ponder back on what you have written prior to sending it up to the forum. This can also help you improve you language usage. And the best part, you could be making good friends all over the globe, too. จากคุณ : เศียรนาคา ... เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 15:26:03 A:125.24.3.101 X: TicketID:255126

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าจะเรียนภาษาอังกฤษโดยไม่เบื่อก็ต้องมีแรงจูงใจในการเรียน เช่น อยากสอบได้คะแนน TOEIC หรือ TOEFL สูงมาก ก็จะตั้งใจเรียนรู้ให้เข้าหัวอย่างเต็มที่ แรงจูงใจอื่น เช่น อยากเก่งภาษาอังกฤษจนสามารถเป็นนักแปลที่เชี่ยวชาญอย่างคุณแอ๊ด ปากเกร็ด หรืออยากเป็นพนักงานระดับสูงในบริษัทข้ามชาติที่มีฝรั่งเป็นหัวหน้า หรืออยากเก่งจนสามารถเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษในมหาวิทยาลัยได้ หรืออยากเก่งภาษาอังกฤษจนสามารถอ่านนวนิยายภาษาอังกฤษได้อย่างสนุกสนานเพลิดเพลินโดยไม่ต้องมัวเปิดดิกบ่อยๆ สรุปคือต้องมีแรงจูงใจในการเรียนภาษาอังกฤษครับ ถ้าไม่มีแรงจูงใจก็ขาดความตั้งใจเรียนแล้วเบื่อง่าย แต่ถ้ามีแรงจูงใจสูง ไม่ว่าจะเรียนแบบไหนก็ไม่น่าเบื่อครับ จากคุณ : นายชัย เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 15:45:30

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าจะเรียนภาษาอังกฤษโดยไม่เบื่อก็ต้องมีแรงจูงใจในการเรียน... This is the key. If you have a goal in life such as wanting to win a scholarship to study abroad, you will find that learning English is not boring. I could study English for 5-6 hours straight non-stop when I was in my last year in high school because I wanted to win a scholarship to study abroad. I was successful. จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 16:41:16

ความคิดเห็นที่ 4 เราทำอยู่ไม่กี่อย่างค่ะ คือท่องศัพท์ เรียนไวยากรณ์จากหนังสือที่ฝรั่งเขียน ฟังข่าวบีบีซีทั้งวันแทนเพลงถ้าทำได้ ดูละครเมกาวันละตอน อ่านนิยายฝรั่งวันละนิด แต่อ่านซ้ำกันหลายๆรอบ ถ้าเครียดๆจะเขียนไดอารี่เป็นภาษาอังกฤษ เอาเรื่องเครียดๆมาเขียนเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นภาษาที่เราไม่ถนัดที่สุดเนี่ย มันจะทำให้เราเครียดเรื่องภาษาแทนปัญหาที่เรากำลังหมกมุ่นอยู่ เพราะเขียนไม่ออกทั้งๆที่อยากระบาย มัวแต่คิดประโยคจนลืมเรื่องที่เครียดก่อนหน้านี้ อารมณ์จะค่อยๆเย็นลง แต่ถ้าเป็นภาษาจีนหรือไทยภาษาที่เราถนัดกว่า อารมณ์จะไปไกลขึ้น ฮ่าๆ ไม่เหมาะกับการระบายความเครียดเท่าภาษาอังกฤษค่ะ แรงจูงใจก็คือ อยากเรียนรู้การลงทุนให้ลึกขึ้นด้วยภาษาอังดฤษ และลงทุนในบริษัทต่างประเทศแบบบัฟเฟตต์ค่ะ ฝันได้โคตรไกล แนะนำจขกท.ใช้ rss กับมือถือให้เป็นประโยชน์ค่ะ เราใช้rssในการโหลดรายการbbc มีแผนจะเอาหนังสือเรียนทั้งหลายยัดลงไปในมือถือ โหลดฟรีมีเยอะ หาๆดูค่ะ หรือใช้rssหาข่าวมาอ่าน ก๊อปมันลงwordหรืออะไรก็ได้ มือถือไม่ถึง5พันก็เปิดได้แล้ว เท่านี้ก็พร้อมแล้วล่ะค่ะ ห้องเรียนเคลื่อนที่ ถึงไม่ชอบก็ต้องชอบแล้วแหละ เจ้าอีบุ๊คเนี่ย ฮ่าๆ แต่ถ้าอยู่บ้านก็อ่านหนังสือเล่มเหมือนเดิม จากคุณ : นางสาวคานทอง เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 21:15:52

ความคิดเห็นที่ 5 เราเกลียดวิชาภาษาอังกฤษมากที่สุดเลยอ้ะ เราไม่มีพรสวรรค์ด้านนี้แถมยังขี้เกียจอีกต่างหาก...ฮือๆๆ แต่ถ้าไม่เรียนอังกฤษก็ไม่รู้จะประกอบอาชีพอะไรเพราะเราไม่เก่งวิชาอื่นเลย คืออย่างน้อยที่สุดภาษาอังกฤษเราก็ยังพอรู้งูๆปลาๆ เราก็เลยจำใจต้องเรียนภาษาอังกฤษ แรงจูงใจไม่ค่อยมีหรอก แต่อาศัย "มั่วลูกเดียว!" มั่วบ่อยๆเข้าพระผู้เป็นเจ้าเห็นใจ เลยในที่สุด บางทีเรานั่งทางในก็มองเห็นทางสว่างได้เองว่าจะใช้สมองพลิกแพลงเพื่อเรียนภาษาอังกฤษได้อีกกี่กระบวนท่าเพลง สรุปแล้วที่เราเรียนภาษาอังกฤษแล้วมาก้าวหน้าได้ในตอนช่วงหลังๆนี้เป็นเพราะเรา "ฝึกพลังจิต" เพื่อให้ดึงดูดเอาแต่สิ่งที่ดีๆเข้ามาในชีวิตเราตามหลัก  The Law of Attraction (กฎแห่งแรงดึงดูด) ไม่ได้พยายามหาเคล็ดลับอะไรเลย คือปฏิบัติตามคำสอนของเต๋า นั่นก็คือ unlearn everything and make yourself stupid through loss of all senses (เอาสิ่งที่เรียนรู้มา ออกไปจากสมองให้หมด ให้เป็นดุจดั่งคนโง่เพราะสูญเสียสัมผัสต่างๆ) จากนั้นก็ใช้วิธีที่เรียกว่า non-action action (การกระทำโดยไม่กระทำ) คือไม่พยายามเรียนรู้อะไร แต่ปล่อยให้ความรู้มันวิ่งตาม gravitational force เข้ามาหาเราเอง แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 55 00:06:36 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 00:03:34

ความคิดเห็นที่ 6 ต้องตั้งโจทย์ให้ตัวเอง หาแบบฝึกหัดมาทำ ทำควิซ(หาจากในเนตก็ได้) ท่องศัพท์ หรือเอาหลังสือข้อสอบโทเฟล เกร มาอ่าน หรือหาเทกซ์(หนังสือเรียน)มาอ่าน ทำอะไรที่มันนอกเหนือจากแค่ดูหนัง ดูคลิป อะไรพวกนี้อะ ทำ แบบดีกว่าอยู่ว่างๆ ว่างๆก็ทำ หาไรทำ ไรงี้ ไม่กดดันด้วย สบายๆ   ได้ความรู้ด้วย จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 01:17:18

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณมากๆค่ะทุกคน เมื่อก่อนเราภาษาอังกฤษแย่สุดๆความสามารถในการแปลเอกสารแย่กว่า google translate  แต่อยากไปเรียนต่อโทที่ต่างประเทศ ก็ไปเรียนภาษา ในโรงเรียนสอนภาษาสนุกดี ก็เลยเรียนได้อะไรมาเยอะขึ้น แต่พอเรียนจบกลับมาแล้ว (เริ่มนานแล้ว) ไม่ได้ใช้ภาษาสักเท่าไหร่ ก็เลยขึ้นสนิม อยากจะรื้อฟื้นแต่ไม่ค่อยมีกำลังใจ ไม่มีแรงผลักดัน ไม่มีเป้าหมาย ก็เลยรู้สึกเบื่อๆที่จะเรียนรู้ต่อค่ะ ล่าสุดก็ไปเจอซีรี่ต่างประเทศ ก็ไปหามาดูแต่มันเป็นแนวสืบสวนสอบสวน ดูแบบไม่เปิด subtitle(มันไม่มีมาให้ด้วยต่างหาก) ประโยคไหนฟังไม่รู้เรื่องก็ดูวนไปวนมา รู้สึกว่ายากมากๆๆ สุดท้ายเลยต้องไปหา sub-eng มาเปิดด้วย ค่อยดีขึ้นหน่อย คือหมายถึงดูง่ายขึ้น ตอนนี้ไม่มีแรงจริงๆ เริ่มเบื่อๆอีกแล้ว(แต่บางทีอาจจะได้เรียนรู้แบบไม่รู้ตัวก็ได้ เพราะว่าอ่านเว็บหาความรู้ทั่วๆไปเป็นภาษาอังกฤษอยู่เรื่อยๆ) สงสัย ต้องหาเป้าหมายอะไรสักอย่างตามที่เพื่อนๆแนะนำเพื่อให้เราได้พัฒนาภาษาบ้าง จากคุณ : SCHIST เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 16:30:26

ความคิดเห็นที่ 8 เวลาดูภาพยนตร์หนึ่งเรื่อง คุณอย่าบังคับตัวเองว่าจะต้องพูดได้ฟังออกเลย มันเป็นไปไม่ได้ หากพื้นฐานคุณยังไม่แข็ง ที่ให้ดูหนังบ่อยๆ  ไม่ใช่ประโยคตรงไหนติดคุณก็เปิดดูทวนซ้ำไปซ้ำมา มันไร้ประโยชน์ หนังหนึ่งเรื่องคุณต้องดูให้จบทั้งเรื่อง  แล้วใช้สมองสารตะดูว่า ที่เราดูไปนั้น มันเรื่องอะไร มีตัวละครตัวไหนบ้าง แต่ละตัวนิสัยอย่างไร มีการกระทำอะไรสนับสนุน ธีมเรื่องคืออะไร ค่อยๆแกะสิ่งที่อยู่ในหนังออกมา เป็นส่วนประกอบ  โดยใช้สมองเดาเอานี่แหละ ถูกบ้างผิดบ้างก็ช่างมัน แล้วค่อยเปิดดูครั้งที่สอง ดูสิว่าที่เราเดาไว้ หรือคิดไว้มันถูกต้องไหม หากคุณเอาแต่ดูซับ คุณจะละเลยการฟัง กลายเป็นคุณเรียนการอ่านซับ ไม่ได้ฝึกฟัง เวลาดูฉากแต่ละฝาก เราควรจะเดาว่า ตัวละครทำอะไร เช่นจีบกัน ด่ากัน วางแผน บ่น ฯลฯ จริงๆแล้ว หากภาษาพื้นไม่แข็ง ไม่ขอแนะนำให้ดูหนังก่อน  ควรฟังเพลงก่อน แม้ว่าจะเป็นธรรมชาติน้อยกว่าหนัง แต่นักร้องส่วนใหญ่ออกเสียงชัด เอาเพลงช้าๆ เพลงรักมาฟังก่อน มันฟังไม่ลำบาก คำก็ซ้ำกันไปซ้ำกันมา แล้วร้องตามไป เป็นการฝึกออกเสียง ไม่ต้องคำนึงว่าจะรู้หรือไม่รู้เนื้อ ร้องจนติดปาก แล้วค่อยไปดูเนื้อ จริงๆดูพวกคอนเสริต ก็ดี เขาร้องสด การอ่านปากนักร้อง แล้วออกเสียงตามก็น่าจะช่วย อันนี้เป็นประสบการณ์ตัวเองนะ เพราะฟังเพลงฝรั่งตั้งแต่มัธยมปลาย ภาษาก็เลยมีฐานหน่อย เวลาสอบก็ร้องเพลงเอา ไม่ต้องท่อง สูตร verb pattern มันออกมาเองโดยอัตตโนมัติ ลองดู แล้วมาบอกด้วยว่าได้ผลหรือเปล่า ถ้าจะกรุณา จากคุณ : ปากจัดชะมัดยาด (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 02:49:26