 |
ถ้าคุณเป็นผู้บริหารจะเลือกป.โท สถาบันไหนเข้าทำงาน
^
คำถามคุณถ้าตอบอย่างมีเหตุผลตามหลักวิชา logic ต้อง exhaust all possibilities (คำนวณความเป็นไปได้ทั้งหมดที่คนบางคนแต่ไม่ทุกคนยังคิดไปไม่ถึง)
นั่นก็คือ ต้องตอบว่า
มันก็แล้วแต่ว่าผู้บริหารคือใครและคิดยังไง ซึ่งผู้บริหารแต่ละคนต่างก็มีแนวคิดที่แตกต่างกันออกไป
ยกตัวอย่างเช่น Standard Chartered Bank รับ John Major เข้าไปทำงานระดับผู้บริหารในธนาคารได้ทัั้งที่ John Major ไม่ได้จบปริญญามาเลยสักใบเดียว (แสดงว่าธนาคาร "ฉลาดพอที่จะ" ค้นประวัติและผลงานหรือรู้วิธีประเมินความสามารถจริงด้านการธนาคารของ John Major) และหลังจากนั้น John Major ก็ยังอุตส่าห์กลายเป็นนายกของประเทศอังกฤษไปได้ทั้งๆที่เขาไม่มีปริญญาเลยสักใบเดียว นั่นก็แสดงว่าคนอังกฤษเป็นจำนวนมากต่างก็รู้จักประเมินค่าของคนที่ผลของงาน ไม่ใช่ประเมินจากวุฒิการศึกษาแต่อย่างเดียว
ลองอ่านประวัติการศึกษาของ John Major ดู
Major was born at the St. Helier Hospital in Sutton, Surrey, the son of Gwen Major and former Music Hall performer Tom Major-Ball (né Abraham Thomas Ball), who was 64 years old when John was born. He was christened as John Roy Major, but only "John" is shown on his birth certificate. He used his middle name Roy until the early 1980s.[3] He attended primary school at Cheam Common. From 1954, he attended Rutlish Grammar School in Merton. In 1955, with his father's garden ornaments business in decline, the family moved to Brixton. The following year, Major watched his first debate in the House of Commons Harold Macmillan's only budget and has attributed his political ambitions to that event, and to a chance meeting with former Prime Minister Clement Attlee on the King's Road.
Major left school at age 16 in 1959, with three O-levels: History, English Language, and English Literature. He later gained three more O-levels by correspondence course, in the British Constitution, mathematics and economics. His first job was as a clerk in the insurance brokerage firm Pratt & Sons in 1959. Disliking this job, he quit, and for a time he helped with his father's garden ornaments business along with his brother, Terry Major-Ball. Major joined the Young Conservatives in Brixton at this time.
Major was 19 years old when in 1962 his father died at the age of 83. His mother died eight years later at the age of 65.
After Major became prime minister, it was misreported that he had failed to get a job as a bus conductor because of failing a maths test, when in fact he passed all of the tests, but had been passed over for the job to another candidate owing to his height.[4][5]
After a period of unemployment, Major started working at the London Electricity Board (where his successor as the Prime Minister, Tony Blair, also worked when he was young) in 1963, and he decided to undertake a correspondence course in banking. Major took up a post as an executive at the Standard Chartered Bank in May 1965, and he rose quickly through the ranks. He was sent to work in Jos, Nigeria by the bank in 1967, and he nearly died in a car accident there.
แหล่งที่มา
http://en.wikipedia.org/wiki/John_Major
| จากคุณ |
:
fortuneteller   
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ก.พ. 55 00:04:54
|
|
|
|
|
ถ้าคุณเป็นผู้บริหารจะเลือกป.โท สถาบันไหนเข้าทำงาน
