ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ค่อยอ่านนวนิยายของนักเขียนใหม่ๆ เหมือนกันค่ะ เคยอ่านแล้ว  อ่านได้นิดเดียวต้องวาง เพราะเสียดายเวลา ขนาดนักเขียนที่ดังมากๆ มีหนังสือของตัวเองเป็นชุดๆ ซื้อตามรีวิวในห้องสมุด เรายังอ่านได้ไม่รอดเลยค่ะ อ่านแล้วทำให้เชื่อไม่ได้ คงต้องหันไปหานักเขียนรุ่นเก่า บรมครู กฤษณา อโศกสิน   สีฟ้า  โบตั๋น ว.วินิจฉัยกุล  แก้วเก้า ฯลฯ ท่านเหล่านี้ค่ะ จากคุณ : กบใต้กะลา เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 11:20:50

ความคิดเห็นที่ 2 กฤษณา อโศกสิน ต้องงานยุคกลางๆของท่าน เป็นต้นมา เช่น ปูนที่ปิดทอง  บ้านขนนก (อิงจากเรื่องจริง)  ประตูที่ปิดตาย  ลายหงส์ เป็นต้น ส่วนงานของคุณหญิงวินิตา เราอ่านได้ทุกเรื่องค่ะ แม้ในนามปากกา แก้วเก้า ที่เป็นเรื่องเหนือจริง แต่การเกิดเหตุการณ์ต่างๆ ก็ยังมีเหตุผลรองรับ  ล่าสุด  เจ้าบ้านเจ้าเรือน  เรื่องโปรดของเรา คือ มาลัยสามชาย ช่อมะลิลา ค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 55 11:25:12 จากคุณ : กบใต้กะลา เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 11:24:04

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องที่สมเหตุผลหน่อย  อ่านแล้ววางไม่ลง ก็ต้อง ปิยะพร ศักดิ์เกษม กฤษณา อโศกสิน โสภาค สุวรรณ ม.มธุการี สีฟ้า ว.ณ.ประมวลมารค โบตั๋น ว.วินิจฉัยกุล  แก้วเก้า ประภัสสร เสวิกุล ก.สุรางคนางค์ ส่วนนักเขียนใหม่ๆ สนพ ใหม่ๆ อ่านแล้วต้องปล่อยวาง แต่ก็มี เช่น รอมแพง เข็มพลอย กลีบลำดวน จากคุณ : ใหม่ เสมอ เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 11:31:25

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่องที่สมเหตุผล... ผมชอบงานของท่านอาจินต์ ปัญจพรรค  เช่น  เจ้าพ่อเจ้าเมือง  มหาวิทยาลัยเหมืองแร่ แม่น้ำยามศึก สเน่ห์ในการเขียนของท่าน คือ เขียนถ้อยคำสั้นๆ แต่น่าอ่านครับ จากคุณ : อุบลแมน เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 11:48:00

ความคิดเห็นที่ 5 คิดเหมือนทุกท่านเลยค่ะ นักเขียนรุ่นใหม่มีเยอะเหลือเกิน แต่อ่านแล้วไม่อินเลย โครงเรื่องเบาไปจริงๆ บทสนทนาไม่คม ไม่มีเสน่ห์อย่างไรไม่ทราบ เราเลยไม่ได้อ่านนวนิยายมานานพอดูเลยค่ะ จากคุณ : ไม่ใช่นักเลงแต่ใส่กางเกงนักมวย เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 12:14:00

ความคิดเห็นที่ 6 ประมาณ คห. 3 นักเขียนที่ว่ามาเราก็ชื่นชอบเหมือนกันค่ะ พอจะเคยอ่านผลงานของพวกท่านบ้าง คนอื่นๆถ้าพอจะแนะนำเพิ่มเติมได้ เชิญเลยค่ะ จากคุณ : Sweet LaVendER เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 12:42:46

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ จขกท. คะเราเพิ่งอ่าน มงกุฏกุหลาบจบค่ะ  สนุกใช้ได้นะคะ มีน้ำตาซึมเล็กน้อย หลังอ่านจบก็ถามตัวเองว่า อ่านหนังสือมาหลายสิบปีดีดักแล้ว  นอกจากคุณหญิงวิมลแล้ว เสียน้ำตาให้กับนักเขียนคนไหนบ้างไหมเนี่ย นึกไปนึกมาก็  ไม่มีแฮะ... มีใครเสียน้ำตาให้นักเขียนท่านอื่นบ้างไหมคะ  เรื่องอะไรกันบ้าง  ( อยากลอง  ) จากคุณ : Serverlus เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:09:03

ความคิดเห็นที่ 8 คหสต. เลิกอ่านงานของ ทมยันตีมานานแล้ว ไม่กล้าหยิบ หลังจากเจอหน้าปกหนังสือของท่านพิมพ์ออกมาสื่อถึง พระอินทร์ พระพรหม หรือรูปสื่อถึงแขก ต่างๆนานา คือ ไม่นิยมเหล่าปวงเทพอย่างแรง ชอบแบบปุถุชนธรรมดามากกว่า เช่น พี่เลี้ยง คำมั่นสัญญา แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 55 14:57:49 จากคุณ : ใหม่ เสมอ เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:55:02

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องที่ทำเราเสียน้ำตาเรื่องแรกก็ของทมยันตี เรื่องคู่กรรม อ่านแล้วน้ำไหลไม่รู้ตัวเลย ไม่รู้ทำไมอินกับเรื่องนี้มากขนาดนี้ได้ แต่ก็เป็นเรื่องแรกๆที่อ่านแล้วประทับใจ แม้จะจบเศร้าก็ตาม จากคุณ : LAZGAL เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 18:48:37

ความคิดเห็นที่ 10 นามปากกาทมยันตีที่แต่งหลังปี 45 เราไม่อ่านเลย อ่านนามปากกาอื่นถูกจริตเรามากกว่า รุ่นใหม่เราอ่านของรอมแพง วรรณวรรธน์ รัศมีจันทร์ คู่กรรม...ไม่กล้าเปิดอ่านสักที ซื้อมาเก็บจนเหลืองกรอบ จากคุณ : pp_blossom เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 20:09:04

ความคิดเห็นที่ 11 มงกุฏกุหลาบ สนุกมากๆค่ะ โรแมนติก แผลหัวใจก็น่ารักนะคะ แต่สั้นไปนิด อยากให้มีต่อ แก้วกลางดง สนุก กฤตยา สนุกมากกกกก แต่สั้นไป อยากให้มียาวกว่านี้ แต่ที่ชอบมากๆก็คือเรื่อง ม่านหัวใจค่ะ อาจจะหนัก ดรามาหน่อยนะคะ แต่ดีมากเลยค่ะ จากคุณ : Oliveen เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 21:09:56

ความคิดเห็นที่ 12 ดวงตะวันค่ะ แต่ต้องเลือกเรื่องสักหน่อยนะคะ เพราะบางเรื่องก็ดราม่า ถ้าที่มีเป็นละครที่ชอบๆ ก็ : แก้วตาหวานใจ เรือนดอกรัก แหวนดอกไม้...น่ารัก หวานๆ ยิ้มๆ ค่ะ ส่วนตัวที่ชอบนั้นปลื้มงานของ "ปิยะพร ศักดิ์เกษม" เป็นพิเศษ เพราะเนื้อหาเต็ม ค่อนข้างสมเหตุสมผล และที่ชอบที่สุดคือ ไม่มีใครดี หรือเลว บริสุทธิ์ ทุกคนล้วนแต่มีความจำเป็นส่วนตัวทั้งนั้น ลองหาๆ มาอ่านดูนะคะ ^^ จากคุณ : hippogift เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 09:37:05

ความคิดเห็นที่ 13 ชอบอ่านของคุณทมยันตีและนามปากกาอื่นๆ เหมือนกันครับ แต่แปลกแฮะ ไม่ว่าเรื่องจะเศร้าอะไรขนาดไหน คนอื่นจะร้องไห้ยังไง เรากลับไม่เคยร้องไห้ให้กับนิยายของคุณหญิงวิมลซักเรื่องเลย ที่อ่านแล้วร้องไห้จริงจังคือ รากนครา - ขนาดอ่านตอนเป็นไข้จัด ตัวอักษรลายไปหมด ง่วงก็ง่วง แต่ใกล้จบแล้วเลยไม่อยากวาง ไหนๆ อุตส่าห์ได้หยุดอยู่บ้าน (เพราะป่วย) ซะที ปรากฏว่าทั้งที่มึนๆ ง่วงๆ นั่นแหละ ร้องกระซิกๆ เลย ต้นส้มแสนรัก - อันนี้เหมือนจะเป็นของธรรมชาติที่ใครอ่านก็ร้อง ดอกไม้และสายลม - ธีโมส์ของคุณดวงตะวัน เรื่องนี้เซอร์ไพรซ์มาก เพราะตั้งแต่ต้นไม่ได้ชอบตัวละครไหนเป็นพิเศษ อ่านแล้วเฉยๆ มาก แต่พอถึงฉากที่มีคนๆ นึงต้องเสียชีวิต ปรากฏว่าดันน้ำตาซึมอยู่กลาง BTS ซะงั้น มีเรื่องอื่นๆ ที่น้ำตาซึมๆ ไหลๆ เหมือนกัน แต่ที่ฝังลึกและประทับใจคือสามเรื่องนี้ครับ ปล. วกมาที่เรื่องของคุณทมยันตีใหม่ หลังๆ รู้สึกตัวว่าโตขึ้น เริ่มจะอ่านแล้วไม่อินกับแนวคิดการใช้ชีวิตของตัวละครของท่านเหมือนกันนะครับ ตัวละครเหมือนจะเก่งและฉลาดมาก แต่สอบตกในการใช้ชีวิตมากๆ หลายครั้งอ่านแล้วหงุดหงิดกับการตัดสินใจที่ไม่ค่อยเข้าท่า เคยอ่านเรื่องตราบาป ต่อด้วยวันที่รอคอย ปรากฏว่าไม่ไหว ไม่ได้เศร้า แต่รู้สึกไม่ชอบความไม่สร้างสรรค์ของการคิดการตัดสินใจของตัวละครของทั้งสองเรื่อง เรื่องแรกยิ่งแล้วใหญ่ เพราะนางเอกเหมือนจะไปเป็นชู้กับสามีชาวบ้าน แล้วดันได้รับเกียรติจากคนเขียนยังไงไม่รู้ เลยหยุดนิยายของท่านไปพักหนึ่ง หันไปหาแนวของคุณกฤษณาหรือพวกนิยายเพื่อชีวิตมากขึ้น ซึ่งก็ได้เปิดมุมมองหลายอย่างทีเดียว ตอนนี้เริ่มกลับมาอ่านของคุณทมยันตีอีกครั้ง ยังรู้สึกหงุดหงิดกับการกระทำของตัวละครเหมือนเดิม แต่ปล่อยวาง และเพราะชอบภาษาและแนวคิดต่างๆ เช่น การต่อสู้ และเกร็ดความรู้ที่ท่านใส่มา ทำให้ยังติดใจอ่านต่อได้เรื่อยๆ ครับ เหมือนไม่ได้แนะนำอะไรคุณจขกท. เลย เพราะคิดว่าเรื่องที่เราชอบคุณจขกท.ต้องเก็บไปแล้วแหงๆ คือโดยส่วนตัวชอบอ่านงานของนักเขียนเก่าเหมือนกัน พอชะลอๆ ของคุณทมยันตีไว้ก็เลยไปหางานของท่านอื่นๆ ในยุดเดียวกันมาอ่านแทนน่ะครับ ถ้าใหม่หน่อยก็คุณปิยะพร กิ่งฉัตร ดวงตะวัน ทำนองนี้ จากคุณ : งี่เง่าบอย เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 15:53:58