ความคิดเห็นที่ 1 ผมบอกตรงๆนะครับ ถ้าน้องเค้าไฟแรงขนาดนั้นที่อยากจะไม่เรียนแล้วไปทำงานอย่างอื่น (ไม่เหลวไหล)สนับสนุนเค้าเถอะครับ ผมว่าอนาคตเฒ่าแก่แน่ๆครับ เห็นมาหลายคนแล้ว ทั้งเศรษฐีระดับโลกและคนใกล้ตัว อย่าหาว่าเวอร์เลยแต่เด็กๆวัยนี้ถ้าไฟแรงแล้วเอาจริง ทำได้ทุกอย่างครับ ทุกอย่างจะดีขึ้นตามลำดับจากประสบการณ์ แรกๆอาจต้องช่วยประคองแต่พอถึงจุดนึงแล้วจะวิ่งขึ้นถึงขีดสุดของชีวิตได้เร็วกว่าคนเรียนจบมหาลัยเสียด้วยซ้ำ ตัวอย่างพวกเศรษฐีอเมริกาจะเยอะมากครับเช่นวอร์เรน บัฟเฟต นักเล่นหุ้นอันดับ1ของโลกที่เคยรวยสุดในโลก ปัจจุบันเป็นเพื่อนบิลเกจ หรือในไทยก็เจ้าของเฒ่าแก่น้อย ปัจจุบันอายุ 27ปีทำเงินได้ปีละพันกว่าล้าน เพราะเค้าเน้นหลักความชอบและความเป็นจริง+ประสบการณ์ คนพวกนี้จะเก่งเรื่องที่ตัวเองถนัดกว่าพวกเรียนเยอะครับ เพราะได้ประสบการณ์จริง รวยจริง เจ๊งจริง ปัญหาจริง แก้จริง ไม่ใช่แค่ตำรา แล้วช่วงรุ่นๆนี้ละไฟจะแรงสุดในชีวิตและความตั้งใจกับการเจริญเติบโตด้านความคิดจะพุ่งสูงสุดในชีวิต สรุปแล้วผมไม่ได้ตอบประเด็นเจ้าของกระทู้ แต่ผมแนะนำว่าให้สนับสนุนลูกชายของคุณเต็มที่(ต้องดูด้วยว่าเอาจริงหรือไม่ ไม่ใช่ว่าไม่อยากเรียนเพราะขี้เกียจ) ถึงจะเรียนต่อหรือไม่เรียนยังไงก็ขอให้ประสบความสำเร็จครับ เอาใจช่วย แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 22:58:36 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 22:58:22 จากคุณ : aioz เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 22:57:34

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณ รี 1 คะ ในใจไม่อยากให้เค้าเรียนด้านนี้เลยคะ เพราะสมัยนี้จะมีใคร มาตัดเสื้อ ส่วนใหญ่เค้าซื้อเสื้อผ้า สำเร็จรูปทั้งนั้น แล้วอนาคต ถ้าไม่มีใครมาตัดเสื้อผ้า แล้วน้องเค้า จะเลี้ยงตัวเองได้เหรอ ก็ยังถามเค้าอยู่ว่าแน่ใจเหรอ ที่เค้าเย็บจักร ตัดกระเป๋า ได้คือ น้องเค้าชอบ ไปเรียนงานอดิเรกกะน้า เค้าที่สอนตามห้างวันเสาร์อาทิตย์ อะคะ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 00:20:53 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 23:26:21 จากคุณ : น้องอยาก เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 23:09:57

ความคิดเห็นที่ 3 เอาอย่างนี้ดีไหม เรียนอาชีวะ ด้านคหกรรมศาสตร์ น่าจะโอนะ  มีทั้งเย็บปักถักร้อย ประกอบอาหาร จบมาก็มีวุฒอย่างต่ำก็ ปวช ปวส หากอยากเรียนสูงขึ้นก็ทำได้โดยไปสอบเข้ามหาวิทยาลัย ใช้วุฒินี้นั่นแหละ เห็นมีของโชติเวช ที่ดังๆนะครับ ไม่ลองยุให้ลูกเรียนทางด้านอาหารหรือครับ โรงแรมยังอ้าแขนรับเสมอ เงินก็ดี และยังมีโอกาสไปประจำเชนที่เมืองนอกอีกด้วย ผมสนับสนุนเต็มที่เลยครับในการเรียนไปในทางสายอาชีพ  เด็กไทยน้อยมากที่จะสนใจด้านนี้ ส่วนใหญ่มุ่งไปสายสามัญ แล้วก็เข้ามหาวิทยาลัย ซึ่งจริงๆแล้วมหาวิทยาลัยเขาจะเน้นไปทางวิชาการมากกว่าสายอาชีพ ยกเว้นพวกศาสตร์ประยุกต์ อย่าง วิศวะ สถาปนิก แพทย์ บัญชี อะไรพรรค์นั้นนะครับ ลองให้น้องเขาไปคุยกับอาจารย์แนะแนวในโรงเรียนดีไหมครับ เพื่อท่านจะเสนอไอเดียอะไรดีๆ จากคุณ : ปากจัดชะมัดยาด (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 23:22:20

ความคิดเห็นที่ 4 ลูกชายเค้าอยากเป็นผู้หญิงเหรอครับ ? ผมว่าน่าจะให้ไปเรียน ม.4 5 6 นะครับ เอามั่นใจไว้ก่อน ส่วนการเรียนด้านตัดเย็บ เสื้อผ้าต่าง ๆ นานา ๆ ไปเรียนเสริมเอาได้ครับ ปิดเทอม เสาร์อาทิตย์ เวลาเพียบครับ ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้ มีเวลาเรียน ขอให้มีเงินไปเรียนเหอะ โรงเรียนฝึกวิชาชีพของ กทม มีให้เรียนราคาถูก ก็มีเยอะครับ เรียนวันเสาร์อาทิตย์ก็มี ไม่แพงด้วย แต่ถ้าโรงเรียนแพง ๆ มีเยอะครับ มากมาย ด้านคหกรรมศาสตร์ ก็น่าจะใกล้เคียงครับ จบ ม.6 ไปเรียนต่อคณะนี้ก็ได้นะครับ เอาปริญญาตรีฝากแม่หน่อยประไร ผมเคยมีเพื่อนแนวชายอยากเป็นหญิง เรียนจบ ป.ตรี นะครับ แต่ชอบออกแบบชุดอะไรตลอด วาดรูปเก่งมาก ตอนนี้ก็เปิดร้านขายเสื้อผ้าไปเรียบร้อยครับ กิจการค่อนข้างไปได้ด้วยดีครับ ผมเกรงว่า เรียนน้อยไปแค่ ม.3 แล้วจะออกไปลุยดุ่ย ๆ เลยน่ากลัวครับ น่าจะอัดความรู้ด้านอื่น ๆ ตามไปด้วยนะครับ ถึงจะแน่น อย่างน้อยก็ไปเีรียนบริหารธุรกิจก็ยังดี เผื่อจะมีโอกาส เปิดกิจการครับ จากคุณ : เต่าน้อย/taonoi_@hotmail.com (เต่าน้อย) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 23:40:40

ความคิดเห็นที่ 5 เรียนม.ปลาย สายศิลป์อ่ะครับ หรือสายวิทย์ก็ได้ เผื่อเปลี่ยนใจ แล้วพอจบ ม.6 ถ้ายังชอบอยู่ก็สอบเข้าสาขาพวกออกแบบแฟชั่น ส่วนใหญ่มันจะอยู่ในคณะศิลปกรรมอ่ะครับ (ชื่อสาขาอาจจะแตกต่างไปนะครับ เช่น ออกแบบพัสตราภรณ์ มธ.) ระหว่างเรียน ม.ปลายก็เตรียมตัวสอบได้เลย ฝึกวาดภาพ ฝึกออกแบบเยอะๆ ศึกษาแนวข้อสอบเก่าๆ ผมว่าดีนะที่น้องเค้ารู้ว่าเค้าชอบอะไรตั้งแต่ตอนนี้ จะได้มีเวลาเตรียมตัวมากกว่าคนอื่น จากคุณ : เด็กส่งแก๊ส เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:03:06

ความคิดเห็นที่ 6 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 00:15:46 จากคุณ : เด็กส่งแก๊ส เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:13:14

ความคิดเห็นที่ 7 ข้อมูลอาจจะเก่าหน่อยนะครับ เพราะเว็บต้นฉบับนั่นเค้าก็โพสตั้งแต่ปี 2549 แล้ว ดูแค่ชื่อสาขา ชื่อคณะ กับรายละเอียดเกี่ยวกับสาขานั้นไปละกันครับ พวกที่ว่ารับจากการรับตรง จากการเอนทรานส์อะไรนั่นไม่ต้องไปสนใจ เพราะมันเป็นข้อมูลเก่า แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 00:19:51 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 00:16:11 จากคุณ : เด็กส่งแก๊ส เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:15:18

ความคิดเห็นที่ 8 ลองไปเซิร์ทข้อมูลมาให้ครับ แต่ถ้าคิดจะเข้ามหาวิทยาลัยต่อ ยังไงผมก็คิดว่าควรจะไปเรียนม.ปลายต่อครับ เรียน ปวช. ก็ได้นะ เพราะเค้าก็รับวุฒิ ปวช. เหมือนกัน แต่ผมเชียร์ให้เรียน ม.ปลาย ดีกว่า เพราะว่า ปวช. เค้าจะเน้นปฏิบัติมากกว่าอ่ะครับ อาจจะมีปัญหากับน้องตอนที่ต้องไปสอบแข่งกับคนอื่น พวกวิชาปฏิบัติอาจจะสู้เค้าได้ แต่พวกวิชาสามัญนี่อาจจะสู้เค้าลำบากหน่อย เครดิตจาก http://www.dektriam.net/TopicRead.aspx?topicID=93066&start=0 สวัสดีค่ะพี่ คือหนูเอามาจาก knockknock นะคะ หนูเห็นว่าหนูพอจะช่วยได้เลยอยากช่วยอะค่ะ the school of fashion 1.สาขาแฟชั่นและสิ่งทอ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สาขานี้จะเรียนเกี่ยวกับการออกแบบแฟชั่นและลายผ้า เช่น การออกแบบเครื่องแต่งกาย การออกแบบลายผ้า สิ่งประกอบเครื่องแต่งกาย เครื่องประดับ บลาๆๆ จบมาแล้วไม่ได้จะเป็นดีไซน์เนอร์เท่านั้น การเรียนสาขานี้ยังได้อะไรอีกเยอะ เช่น สไตล์ลิส อาจารย์ แฟชั่นมาร์เก็ตติ้ง แฟชั่นโปรโมชั่น แฟชั่นอีแว้นท์หรือจะเรียนต่อโทที่นี่เพื่อมุ่งสู่การเป็นผู้บริหารแบรนด์ก็ได้ค่ะ การเข้ามาเรียนในภาควิชามี 2 ทาง 1.รับผ่านการเอนทรานซ์ สอบ 6 วิชา (ไทย อังกฤษ คณิตฯ 2 สังคม ทฤษฎีนฤมิตศิลป์ และปฏิบัตินฤมิตศิลป์) 2. รับผ่านโครงการต่างๆของจุฬาฯ และรับแค่ 30 คนเท่านั้น 2.ภาควิชาออกแบบแฟชั่นและสิ่งทอ คณะศิลปกรรมศาสตร์  มหาวิทยาลัยกรุงเทพ       การเรียนก็คล้ายๆกับของจุฬาฯนะคะพี่ ช่วงเดือน พ.ย.ของทุกปีทางมหาวิทยาลัยจะมี open house เปิดโอกาสให้นักเรียนเข้าชมคณะต่างๆได้ เปิดทุกคณะ ทุกห้อง อย่างสาขาออกแบบแฟชั่นก็จะให้นักเรียนได้ลองเข้าไปเรียนดูเล็กน้อยค่ะ ปล.เพิ่งเปิดมาได้ 3 ปี แต่เค้าบอกว่าดีค่ะ 3.หลักสูตรออกแบบเครื่องแต่งกาย(ต่อเนื่อง 2 ปี)คณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร(วังท่าพระ)       เพิ่งเปิดมาได้ 2 ปีนะคะ แต่ก็มีคุณภาพนะ แต่ว่าที่นี่เค้ารับแค่ผู้ที่จบปวส.ที่เรียนมาทางด้านศิลปะและการออกแบบเท่านั้นค่ะ เฮอ เฮอ !!แล้วจะพิมพ์ทำไมวะเนี่ย555 4.สาขาอกกแบบแฟชั่น ภาควิชาผ้าและเครื่องแต่กาย คณะคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทดโนโลยีราชมงคลธัญบุรี       สาขาแฟชั่นที่เก่าแมมาตั้ง 30 ปี แบ่งหลักสูตรเป็น 2 ปี สำหรับผู้ที่จบ ปวส.และ 4 ปี สำหรับ ปวช. ,  ม.6 จะเข้ามาโดยการสอบเอนทรานซ์ซึ่งจะไม่มีการสอบวิชาเฉพาะ สอบตรงทีการสอบวิชาเฉพาะร่วมด้วยโดยจะแจ้งในคู่มือการสอบ เช่นเรื่องของเส้นใย ความรู้เรื่องผ้า พื้นฐานการตัดเย็บ และโควต้าสำหรับนักเรียนที่มีผลการเรียนแบะมีความประพฤติดีที่มีอาจารย์รับรองค่ะ เค้ายังบอกมาว่า สำหรับคนที่จบ ม.6 มาอาจจะตัดเย็บยังไม่เป็นก็จะได้รับการปูพื้นฐานก่อน จากนั้นก็เพิ่มในภาคทฤษฎีและปฏิบัติมากขึ้นเรื่อย จนไปถึงมีการจัดงานเดินแฟชั่นโชว์ก่อนเรียนจบ 5.สาขาออกแบบพัสตราภรณ์ คณะศิลปกรรมสาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรม-ศาสตร์        สาขาวิชานี้อยุ่คู่กับคณะนี้มากว่า 10 ปีแล้วนะคะ สิ่งหนึ่งที่สำคัญของที่นี่คือมีการสอนเกี่ยวกับธุรกิจและเศรษฐศาตร์ในทางศิลปะและชุมชนด้วยค่ะ สามารถนำไปใช้กับธุรกิจส่วนตัวได้นะคะ การเรียนก็เรียนพื้นฐานทางศิลปะและแฟชั่นเบื้องต้น ใน 4 ปีจะมีการออกภาคสนามนะคะ โดยไปสัมผัสกับวัฒนธรรม สิ่งทอและเครื่องแต่งกายในภาคต่างๆของไทย        ถ้าอยากเข้าให้ได้ต้องไปเตรียมตัวดังนี้ค่ะ ต้องมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องของวิชาชีพพอสมควร มีความตั้งใจ ส่วนพื้นฐานทาศิลปะก็ต้องมีไว้เพื่อเพื่อใช้ในการสอบวิชาเฉพาะในการเอนทรานซ์เข้ามาค่ะ 6.สาขาแฟชั่นดีไซน์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต        เปิดมาแล้วกว่า 7 ปีหลักสูตรแฟชั่นดีไซน์ที่นี่ปรับปรุงและพัฒนาหลักสูตรโดยอิงหลักสูตรของประเทศอังกฤษ ซึ่งในปี 2550 จะมีการปรับปรุงหลักสูตรใหม่โดยเน้นการออกแบบเป็นหลัก แตเทิร์นเป็นรอง และด้วยความที่เป็นมหาวิทยาลัยเปิดจึงให้โอกาสกับทุกคนที่อยากเรียนเท่าที่ทางสาขาจะรับได้ ไม่มีการสอบนะคะ แถมตอนสมัครจะมีคนที่คอยให้คำปรึกานั่งอยู่ คอยแนะนำว่าควรจะเรียนสาขาอะไรหรือเหมาะกับเราแค่ไหนค่ะ จากคุณ : เด็กส่งแก๊ส เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:16:29

ความคิดเห็นที่ 9 นั่งอ่านมาเพลินๆ สะดุดกึกตกใจกับคห.ที่ 4 เลยต้องขยับนิ้วพิมพ์ซะหน่อย ก่อนอื่นเลย คือตกใจว่าสมัยนี้ ปี 2555 ยังมีไดโนเสาร์เต่าล้านปียังไม่สูญพันธุ์อยู่อีกหรือ ที่มีความคิดว่า "ลูกชายเค้าอยากเป็นผู้หญิงเหรอครับ ?" "เอาปริญญาตรีฝากแม่หน่อยประไร" ไดโนเสาร์ที่มีความคิดแบบนี้มันควรจะสูญพันธุ์ไปได้แล้ว เพราะว่ามันไม่มีความสัมพันธ์อะไรที่ว่าชอบการตัดเย็บเสื้อผ้า จะทำให้มีแนวโน้มอยากเป็นผู้หญิงขึ้นในเด็กผู้ชาย หรือถึงน้องเค้าอยากเป็นผู้หญิงและชอบตัดเย็บเสื้อผ้าไปด้วย มันก็ไม่ได้หนักกบาลใคร ตราบใดที่การตัดเย็บเสื้อผ้าเป็นอาชีพสุจริต และสร้างรายได้มาให้เขาใช้เลี้ยงชีวิตได้ตลอดไป มันก็โอเคสำหรับผมแล้ว จากสิ่งที่ คห.4 ได้แสดงความคิดเห็นมา ทำให้ผมอนุมานได้ว่า คห.4 เป็นคน... ๑.เป็นคนดูถูกสายวิชาชีพ หรือมีความคิดว่าสายวิชาชีพเรียนง่ายๆ ไม่ต้องเรียน full time หรือทุ่มเทให้มากๆก็ได้ จาก "...ผมว่าน่าจะให้ไปเรียน ม.4 5 6 นะครับ เอามั่นใจไว้ก่อน ส่วนการเรียนด้านตัดเย็บ เสื้อผ้าต่าง ๆ นานา ๆ ไปเรียนเสริมเอาได้ครับ ปิดเทอม เสาร์อาทิตย์ เวลาเพียบครับ ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้ มีเวลาเรียน ขอให้มีเงินไปเรียนเหอะ" เดี๋ยวนี้ ขอโทษนะ สายอาชีพหางานง่ายกว่าสายวิชาการเยอะ หางานง่ายและรวยกว่าด้วย เพราะมันเป็นวิชาชีพ ตลาดแรงงานก็มีความต้องการคนทำงานในสายวิชาชีพอย่างมากด้วย ๒.มีความเชื่อว่า เด็กผู้ชายที่ชอบเย็บปักถักร้อย แสดงว่าเด็กผู้ชายคนนั้นอยากเป็นผู้หญิง "ลูกชายเค้าอยากเป็นผู้หญิงเหรอครับ ?" คิดได้ยังไงครับ ประโยคนี้ ๓.เป็นคนบ้าปริญญาบัตร "...เอาปริญญาตรีฝากแม่หน่อยประไร" เอาเป็นว่าผมสนับสนุนคห.ที่ 1 กับ 3 แล้วกันครับ จากคุณ : อืม เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:17:53 A:171.97.6.197 X: TicketID:338978

ความคิดเห็นที่ 10 รี 4 บอกตรงเลย ค่ะ ว่าดิฉันไม่แคร์ ค่ะ ว่าเค้าจะเป็น เพศ อะไร มันคิดทางเลือกของเค้าที่น้องเค้าเลือกเอง เพราะดิฉันเลี้ยงเค้าได้แต่ตัวค่ะ ส่วนใจน้องเค้าเลือกเอง ไม่ว่า้ลยค่ะ ตามสบาย วันก่อนไปที่โรงเรียน ก็เคยคุย กับ ครูฝ่ายแนะแนว ครูบอกว่า โรงเรียนสายวิชาการใน กรุงเทพ มีโรงเรียนสอนแบบแน่นๆดังๆ หลายโรงเรียน "แต่คุณแม่ต้องทำใจนิดนึ่งว่า ด้านสายอาชีพ ดีๆ มันหายากกว่า สายวิชาการ  เพราะสายอาชึพมันคือ พรสวรรค์ และต้องใช้ การฝึกฝน การลองทำ หลายครั้งๆ หลายๆปี กว่าจะเก่ง ดิฉัน อึง กะครู เลยค่ะ" ดิฉันก็เลย ต้องแคร์สถานที่ ดึงพรสวรรค์ของน้องเค้าอะ เพราะต้องนี้ น้องเค้าอยากย้อมผ้า ไปเอาหนังสือจากห้องสมุดโรงเรียนมาอ่านหลายเล่ม เพราะน้องเค้าไปเดินซื้อผ้า แล้วไม่ถูกใจสีเลย เลยอยากย้อมมันซะเอง ขอบคุณ รี 8 มากค่ะ เริ่ดที่สุดในสามโลก แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 00:41:41 จากคุณ : น้องอยาก เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:38:25

ความคิดเห็นที่ 11 ทุกอย่างมันต้องทำซ้ำๆกันทั้งนั้นแหละค่ะ ไม่ว่าจะอะไร เพื่อนดิฉันหลายคนก็พรแสวงกันทั้งนั้น นั่งเขียนรูปต้นไม้ต้นเดิมอยู่เป็นสิบๆรูป จนจับจุดได้ มีพรสวรรค์มันก็ดี แต่ถ้าไม่ทำซ้ำก็เท่านั้น ทำอะไรครั้งแรกมันก็แค่ได้ทำ จับจุด จับประเด็นอะไรยังไม่ได้หรอกค่ะ แล้วจากที่คุณแม่เล่ามาน้องเองก็ใฝ่รู้อยู่แล้ว รักดีซะอย่างยังไงก็รุ่ง แต่เรียนแนวนี้จะเปลืองนิดนึงค่ะ ไม่งั้นไอเดียไม่เกิด พวกหนังสืออุปกรณ์ทั้งหลายเพียบ แต่ถ้าส่วนตัวคุณแม่ไม่สบายใจอยากให้น้องเรียนม.ปลายต่อก็เลือกศิลป-ภาษา แล้วเรียนงานผ้า งานหนังเพิ่ม มีสอนเยอะค่ะ ทั้งสอนเย็บกระเป๋าหนัง สอนทำรองเท้า เพราะสอบEntสมัยนี้ มันใช้วิชาสามัญค่อนข้างเยอะเลย เด็กสมัยนี้เก่งค่ะ ม.5 ม.6นั่งเย็บเสื้อใส่เองเก๋กันแล้ว ชอบน้องจังเลย หาตัวเองเจอได้เร็ว จากคุณ : seafaring (seafaring) เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:59:14

ความคิดเห็นที่ 12 เรียนสายอาชีพก็จบปริญญาตรีได้ค่ะ อย่างคหกรรมศาสตร์ (มีสาขาแยกออกมานะคะ ไม่ได้มีแต่อาหาร) อุตสาหกรรมสิ่งทอ ฯลฯ ลองเข้าไปดูหลักสูตร ของ ราชมงคล วิทยาเขตต่างๆ เช่น เทคนิคกรุงเทพ หรือส่วนกลาง ที่คลองหกค่ะ ถ้าจำไม่ผิด มีสาขาออกแบบด้วยค่ะ เรียนเสร็จแล้วต่อ ป.ตรีต่อเนื่อง ของราชมงคลก็มี ส่วนของพระจอมเกล้าฯ นี่ไม่แน่ใจว่ารับต่อเนื่องหรือไม่นะคะ แต่คิดว่าน่าจะมีค่ะ ในความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ คิดว่าไม่อยากให้เรียนแค่ course สั้นๆ ค่ะ การมีใบประกาศ ก็จะเป็น garantee ในส่วนนึง เวลาทำงานแม้จะเป็นธุรกิจส่วนตัวก็ตาม ความน่าเชื่อถือจะมีเพิ่มขึ้นค่ะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น หากไม่มีใบประกาศ แต่ฝีมือถึงจริงๆ ก็ไม่มีอุปสรรคมากนักหรอกค่ะ ขอชื่นชมคุณแม่ค่ะ เข้าใจลูกดีมากๆ สมัยหนูเรียน มีพี่คนนึง เป็นผู้ชาย แต่ก็พยายามหาจุดกึ่งกลาง และพี่เค้าก็ทำได้ดีมาก พี่เค้าใส่กางเกงตามระเบียบ แต่เป็นกางเกงกระโปรง กิริยามารยาท เรียบร้อย น่ารัก มีแต่คนมอง ยิ้มให้ ไม่มีใครแซวหรือปากเสียใส่เลยค่ะ (ที่เห็นนะคะ เพราะไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว) ถ้าเรียนตรงสาขาที่น้องชอบ น้องอาจจะยอมเรียนต่อก็ได้นะคะ คุณแม่ลองเสนอทางเลือกดูนะคะ จากคุณ : cherrychang เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 01:08:53

ความคิดเห็นที่ 13 รี 11 น่าจะเปลี้ยงแน่คะ ถ้าวันไหน น้องเค้าร้องขอให้ แม่ซื้อจักรอุตสาหกรรม มีกรี๊ดๆ จากคุณ : น้องอยาก เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 01:10:50

ความคิดเห็นที่ 14 น้องโชคดีจังที่มีคุณแม่แบบนี้...ส่วนความเห็น เดี๋ยวขอไปคิดก่อนนะคะ ตอนนี้ง่วงมากกกมาย ^^ จากคุณ : kiria chalee เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:33:17

ความคิดเห็นที่ 15 ลูกรู้จักตัวเองและคุณแม่เอาใจใส่ ทางที่จะประสบความสำเร็จมีแน่ค่ะ หลายคห.แนะนำดีมาก จึงอยากแค่ออกความเห็นและเล่าประสบการณ์ว่า คนจะประสบความสำเร็จได้ไม่จำเป็นต้องจบมหาวิทยาลัยเสมอไป คำถามว่า แล้วดิฉันอยากให้ลูกเรียนมหาวิทยาลัยหรือเปล่า ? อยากค่ะ ถ้าเขาพร้อมและอยากเรียน และให้ตัดสินใจเอง ดิฉันประคองอย่างเดียวค่ะ ตอนลูกจบม.ปลาย(ตปท.) ลูกสมัครแค่2มหาวิทยาลัย ดิฉันร้อนใจ "ทำไมไม่สมัครเผื่อไว้อีกล่ะลูก อย่างน้อยต้อง5มหาวิทยาลัย เผื่อๆไว้" ลูกตอบว่า " แม่... คนอื่นน่ะ เขายังไม่รู้เลยว่าจะเรียนต่อหรือทำงานก่อน                จะสมัครที่อื่นอีกทำไม อยากเรียนที่นี่เท่านั้น"               " เพื่อนบางคนบอกว่า ขอเที่ยวก่อน" ถ้าลูกเรา คงหัวใจวาย นี่คือความคิดของเด็กฝรั่ง โชคดีที่ลูกเข้ามหาวิทยาลัยได้ และเพื่อนๆเขาที่ไม่เรียนมหาวิทยาลัยก็มี และต่างประสบความสำเร็จต่างๆกันไป บางคนได้ทำงานมีเงินมากกว่าลูกดิฉันเสียอีก จากคุณ : แม่อ๊บ (obst) เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 03:48:03

ความคิดเห็นที่ 16 แนะนำให้เรียนที่วิทยาลัยอาชีวศึกษาเสาวภาครับ อยู่ที่ปากคลองตลาด   เพราะว่ามีชื่อเสียงด้านคหกรรม,ศิลปกรรมครับและเท่าที่ทราบมา คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ ม.เทคโนโลยีราชมงคลพระนคร(วข.โชติเวช)กับ คณะอุตสาหกรรมสิ่งทอและออกแบบแฟชั่น ม.เทคโนโลยีราชมงคลพระนคร(วข.ชุมพรเขตอุดมศักดิ์) ไม่ได้เปิดสอนระดับ ปวช แล้วครับ รายละเอียดการรับสมีครของอาชีวเสาวภาครับ http://swbvc.serveftp.net/index.php?option=com_content&view=article&id=276:sdr&catid=43:snew&Itemid=67 รายละเอียดหลักสูตรครับ มี ปวช สาขาผ้าและเครื่องแต่งกาย http://swbvc.serveftp.net/information/swb4.html ส่วนการเรียนต่อที่เสาวภามีระดับ ปวส ครับ หรือถ้าระดับป.ตรีก็ราชมงคลครับ หรือไม่ก็สอบตรงของ มศว,ศิลปากร แนะนำให้สอบตรงเพราะว่าด้านแฟชั่นดีไซน์,ออกแบบเครื่องแต่งกาย จะต้องมีแฟ้มสะสมผลงานไปเสนอด้วยซึ่งตรงนี้เด็กสายอาชีพจะได้เปรียบมากกว่า แต่ก็พยายามให้น้องตั้งใจเรียนวิชาสามัญด้วยครับเพราะยังไงก็ต้องใช้แน่ๆ โดยเฉพาะภาษาอังกฤษอย่าทิ้งเด็ดขาดเพราะแหล่งความรู้ด้านเสื้อผ้า แฟชั่นส่วนใหญ่ก็มาจากหนังสือ นิตยสาร สื่อที่เป็นภาษาอังกฤษครับรู้ก่อนก็ได้เปรีบยครับไม่ต้องรอใครแปล เรียนสายอาชีพดีครับ แต่ก็เสียอย่างเดียวอย่างที่อาจารย์ของน้องบอกครับคือหาที่(สังคม.สภาพแวดล้อม)ดีๆยากครับ เคยรู้จักพี่คนนึงเรียนที่ศิลปากรครับจบ ปวช จากเสาวภาเป็นคนที่มุ่งมั่นอยากเรียนศิลปะตั้งแต่จบ ม.๓เหมือนกันครับ ตอนสอบเอ็นทรานซ์พี่เค้าได้คะแนนวิชาวาดเส้นกับตกแต่งภายในร้อยเต็มทั้งสองวิชา เค้าเล่าให้ฟังว่าเพื่อนเค้าเก่งๆกันหลายคนแต่น่าเสียดายที่เรียนไม่จบ ผู้ชายส่วนใหญ่ก็จะเหล้า,ยา ผู้หญิงก็ท้องอ่ะครับ แต่ว่าไม่ว่าเรียนที่ไหนหลักๆก็คือตัวเราเองครับอย่างเช่นพี่ที่ผมเล่าให้ฟังถึงจะอยู่ในสังคมแบบนั้นแต่ก็ไม่ปล่อยให้ตัวเองไหลไปกับกระแสแบบนั้นอ่ะครับ ขอให้น้องเค้าได้เรียนในสิ่งที่ตัวเองรักนะครับเพราะน้องเค้าอาจต้องอยู่กับสิ่งนั้นไปทั้งชีวิต ป.ล.น้องโชคดีมากเลยครับที่มีแม่แบบคุณน้องอยาก แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 04:06:16 จากคุณ : Someone to rely on เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 04:00:16

ความคิดเห็นที่ 17 ที่สมาคมฝรั่งเศสก็มีสอนอะค่ะ ข่าว// ศูนย์ศิลปะนานาชาติ //ภาควิชาการออกแบบ และการตัดเย็บ http://th.alliance-francaise.or.th/index.php?option=com_content&task=view&id=183&Itemid=108 หลักสูตรการสอน หลักสูตรการสร้างแพทเทิร์น และการตัดเย็บเสื้อผ้าสำเร็จรูป หลักสูตรตัดเสื้อชั้นสูง   หลักสูตรแพทเทิร์นอุตสาหกรรม   หลักสูตรการสร้างแพทเทิร์นบนหุ่น หลักสูตรการออกแบบเสื้อผ้า หลักสูตรพื้นฐานการสร้างสรรค์เครื่องประดับ เรื่องจะต่ออะไรดี นี่ ไม่ค่อยทราบ แต่ ก็สะสมผลงาน ทั้งแฟ้มภาพ คลิป และ ตัวงานไว้อะค่ะ เรื่องที่เรียนนี่ จากคห บนๆ คงพอได้ไอเดียบ้างแล้วอะค่ะ หลากหลายมาก โชคดีนะคะ เรื่องเรียนสายอาชีพ สิ่งยั่วยุมันเยอะ ไรงี้ ขอแสดงความคิดเห็นว่า คุณแม่ต้องหาอะไรให้คุณลูกทำอะค่ะ หาคอร์สอะไรให้ลูกเรียน เช่น จัดดอกไม้ ภาษาอังกฤษ คอมพิวเตอร์ อะไรก็ว่าไปอะค่ะ ถ้าทำตัวเองให้ยุ่งอยู่ตลอดเวลา ลูกจะไม่หลงทางค่ะ แต่คุณแม่ต้องคอยใส่ให้เค้าแต่เนิ่นๆค่ะ ไม่งั้นพอโตไป มีเพื่อนแล้ว ตามเพื่อน ตามสังคม จะหัวแข็ง ฟังยากอะค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 04:24:29 จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 04:21:30

ความคิดเห็นที่ 18 เสียดายมากกก ให้กิ๊ฟคห.9มิได้ ไม่งั้นจะจัดให้ คิดเหมือนกันเลย ถ้าเด็กอยากทำจริงๆ ก็ให้เขาทำเถอะค่ะ อาชีพทุกอาชีพมีโอกาสประสบความสำเร็จทั้งนั้น เราอยากเห็นเด็กที่เรียนไม่จบป.ตรีในไทย แต่ประสบความเร็จแนวๆสตีฟ จ็อฟ ของแอปเปิ้ลบ้าง มีใกล้เคียงก็เถ้าแก่น้อยอ่ะนะ ถึงจะไปขั้นนั้นไม่ได้ เราเชื่อว่าน้องเขาจะทำงานอย่างมีความสุขค่ะ เราไม่ได้ไปตามความฝันตอนเรียน มาตามความฝันทีหลังหลังจากเรียนจบแล้วระยะหนึ่ง อารมณ์มันคนละอย่างเลยค่ะ ถ้าเราไม่รักในสิ่งที่ทำ เจออุปสรรคนิดหน่อยก็เลิก แต่ถ้ามันเป็นความฝันของเรา ทุ่มกับมันไม่อั้น ไม่กลัวล้มเหลว เครียดกว่า เสี่ยงกว่า อะไรกว่าเราก็ทนได้ น้องเขาโชคดีมากๆนะคะ น้องเจอความฝันได้เร็วขนาดนี้ ที่สำคัญคือมีแม่ที่เข้าใจเขา ดีใจด้วยจริงๆค่ะ จากคุณ : นางสาวคานทอง เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 06:08:38

ความคิดเห็นที่ 19 ดีใจกับน้องและคุณแม่ด้วยครับ ที่หาตัวเองเจอเร็วขนาดนี้ มีแววรุ่งมากๆ เพราะบางคนหาทั้งชีวิตก็ยังหาตัวเองไม่เจอ แม้จะเรียนปริญญาตรีสี่ห้าใบก็ยังไม่เจออยู่ดี จากคุณ : x (Snowdust) เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 10:33:19

ความคิดเห็นที่ 20 ความจริงมีอยู่ว่า ผู้ชายแท้ ๆ ไม่มีใครมานั่งเย็บปักถักร้อยหรอกครับ 99% ของผู้ชายที่ไฝ่ฝันแบบนี้ไม่ใช่ชายแท้ แต่ว่าชายแท้หรือไม่ก็คงไม่ใช่ปัญหาของเจ้าของกระทู้ ปัญหาคือว่า การเรียนแบบแฟชั่นดีไซด์ในระดับมหาวิทยาลัยก็มีหลายคณะนะครับ แต่ส่วนใหญ่ต้องผ่านม.ปลายก่อน ผมก็มีเพื่อนเกย์ที่ชอบดีไซด์ออกแบบเสื้อผ้า ก็เรียนม.ปลายสายศิลป์พร้อมกัน ตอนจบม.ปลายก็สอบเข้าที่ธรรมศาสตร์ได้คณะด้านการออกแบบ ตอนนี้เรียนจบแล้ว ก็เปิดร้านเสื้อผ้าชุดแต่งงาน ก็รวย และมีความสุข และมีปริญญาติดบ้านด้วย ก้มีหลายแนวให้เลือก ลองให้เลือกลองเลือกดูนะครับ จากคุณ : กวางหนุ่ม เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 10:33:38 A:180.180.124.167 X: TicketID:300035

ความคิดเห็นที่ 21 ปาบู่รักคุณแม่จัง ฮ่าๆๆๆ แล้วก็ดีใจกับน้องมากๆ ที่มุ่งมั่นตั้งใจขนาดนี้ สายอาชีวะมีกลุ่มคหกรรมค่ะ จะมีพวกงานผ้าอะไรแบบนี้ คือจริงๆ ทางอาชีวะมีนโยบายสนับบสนุนสาขาแฟชันดีซน์ด้วยนะคะ แต่ไม่แน่ว่าจะทันปิดปีนี้หรือเปล่า อาจปีหน้า หรือปีไหนสักกะปี อืม.... แต่ฝีมือด้านตัดเย็บของเด็กอาชีวะไม่แพ้ใครแน่นอนค่ะ ไปแข่งงานฝึมือโลกก็ได้รางวัลมา มีการประกวดฝีมือของอาชีวะที่ทางภาคเอกชนสนับสนุนอยู่บ่อยๆ ปาบู่คิดว่า ถ้าไม่ยึดติดมหาวิทยาลัยนัก จบ ปวช ก็ยังมีมหาวิทยาลัยรองรับค่ะกลุ่มราชมงคล และเอกชน จริงๆ ถ้าไม่ยึดติดใบปริญญาเลย พบจบ ปวช น้องน่าจะตัดเย็บเป็นแล้ว ให้จบ ปวส อีกสักหน่อย ฝีมือไม่ต่างห้องเสื้อที่ไหนแน่ๆ (อยู่ที่การฝึกฝนของน้องค่ะ) ลองดูนะคะ แล้วให้น้องเรียนภาษาอังกฤษ หรือส่งไปเรียนแฟชันคอร์สสั้นๆที่ปารีส อาตาลี ให้น้องได้ภาษา เผื่อในอนาคตน้องได้ดีลงานกับต่างชาติ ส่งออกผ้าไหมตัดชุดไทย ไปแข่งขันกับอาเซียน ฯลฯ ถึงตอนนั้น ไม่มีใครมาถามว่าคุณจบอะไรหรอกค่ะ น้องโชคดีเจอเรื่องที่ชอบ คุณแม่ก็น่ารักหาช่องทางให้น้องเรียน ถ้าน้องมั่นใจ คุณแม่สนับสนุนขนาดนี้ ดีใจจังเลยค่ะ จากคุณ : ปาบู่ผู้พลิ้วไหวไปกับสายลม (PaBo) เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 10:45:22

ความคิดเห็นที่ 22 ใครบอกตัดเสื้อผ้าไม่รวย ไม่ต้องดังมาก เปิดร้านเองออกแบบเองได้เดือนนึงได้ หลักแสนสบาย ถ้ามีชื่อหน่อยนี่ไม่ต้องพูดถึง จากคุณ : KhunGong เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 13:11:18

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าเป็นผมจัดเต็มให้เลยครับ เพราะทุกวันนี้ที่ทำงานในสิ่งที่ตัวเองรักและชอบได้นานกว่าใครๆในรุ่นเดียวกันที่เรียนมา เนี่ยก็เพราะว่า พ่อสนับสนุน พ่อเป็นคนเดียวที่สนับสนุนให้เรียนในสิ่งที่ชอบ ทั้งๆที่ญาติพี่น้อง แม่ไม่อยากให้ไปเรียน เราก็อยากไปเรียนสายอาชีพที่เราชอบและถนัด สุดท้ายก็ได้เรียนในสิ่งที่ชอบและได้ทำงานในสิ่งที่ชอบมาเป็น 10 ปีแล้วก็ยังไม่เคยเบื่อกับมันเลยสักครั้ง และยังทำให้มีความรู้ความชำนาญในสิ่งที่ตัวเองทำมาอีก แบบนี้เรียกว่าโชคดีในหน้าที่การงาน ได้ทำในสิ่งที่รัก มีหลายคนนะครับที่เกิดมาแล้วไม่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก แต่ถ้าลูกคุณค้นพบตัวเองเร็วกว่าคนอื่นเหมือนที่ผมเคยค้นพบมาเมื่อตอนจบ ม.3 ก็ให้เขาจัดเต็ม ปล่อยเขาเต็มที่เลยครับ อย่าไปห่วง คนที่กล้าตัดสินใจได้ขนาดนี้ ย่อมแสดงออกให้เห็นแล้วว่าเค้าไม่กลัวสิ่งที่อยุ่ตรงหน้าแน่นอน จากคุณ : หมีน้อย คอยรัก เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 13:30:25

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นกำลังใจให้ครอบครัวเจ้าของกระทู้ ที่มุ่งมั่นและประคองกันไป อย่าหวั่นไหวใดๆ เลยครับ การทำงานในสิ่งที่ชีวิตประจำวันเรายังเกี่ยวข้องกับสิ่งนั้นๆ ย่อมเป็นหนทางที่เหมาะแล้วครับ เมื่อก่อนเรามองว่า ปัจจัย 4 นั้นเป็นธุรกิจ ที่น่าจับตามองและดำเนินการ แต่ปัจจุบัน ก็ยังไม่มีธุรกิจไหนที่เกี่ยวข้องกับแนวนี้จะล้มหายตายจาก นอกเสียจากปรับตัวให้เข้ากับสถานะการณ์ที่ผันแปรไป สิ่งสำคัญอย่างที่หลายต่อหลายท่านข้างต้นได้กล่าวมา ภาษาต่างชาติ ยังเป็นปัจจัยที่ไม่อาจทอดทิ้งไปได้ หลายๆ คนที่โตมาและกอดใบปริญญามาจนวันนี้ ผมก็พบว่า เขายังพยายามด้านภาษาเพื่ออนาคตและหน้าที่การงานที่ดี วางแผนชีวิต และลองคิดคร่าวๆ ดูก่อนนะครับว่า จะอ้อมไปอ้อมมา หรือจะกอบสิ่งของรอบเส้นทางไปด้วยให้หนักนาวาชีวิต หรือว่าจะก้มหน้าก้มตาพายเรือลำนี้ ไปให้ถึงฝั่ง เพราะเป้าหมายที่เราไปถึงช้าเกินไปเพราะมัวแต่แวะชื่นชมทัศนียภาพรอบด้าน อาจไม่ได้ช่วยอะไรในอนาคตเราได้ แต่หากว่าครอบครัวของท่านเจ้าของกระทู้ ได้วางแผนคร่าวๆ ตัดรายละเอียดที่พอข้ามได้บางช่วงบางตอนออกไปก่อน แล้วมุ่งไปให้ถึงเป้าหมายนั้นๆ หากจะเสียเวลาย้อนกลับมาเก็บรายละเอียดที่เลยผ่านในอดีต ย่อมไม่เหลือบ่ากว่าแรง ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีดีเช่นนี้ และ ขอขอบคุณอย่างจริงใจ ต่อเพื่อนร่วมสังคมออนไลน์ที่ร่วมแบ่งปันแนวทางดำเนินชีวิตให้แก่เยาวชนของชาติครับท่าน จากคุณ : Force8949 เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 15:12:00

ความคิดเห็นที่ 25 ลองดูอีกที่นึงครับ สถาบันออกแบบนานาชาติชนาพัฒน์ มีการเรียนการสอนเป็นภาษาอังกฤษใน 2 หลักสูตร คือ หลักสูตรการออกแบบตกแต่งภายในและผลิตภัณฑ์ และหลักสูตรออกแบบแฟชั่น http://www.chanapatana.com/ http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B8%96%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%9A%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%92%E0%B8%99%E0%B9%8C หรือให้เขาเรียนวิชาชีพตามที่ต้องการ แต่ขอร้องให้เขาเรียน กศน. ม.ปลาย ควบคู่ไปด้วยครับ เพราะอย่างไรเสีย ก็จะได้มีวุฒิ ม.ปลายติดตัวเอาไว้ครับผม แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 17:44:19 จากคุณ : วาหนิติ์นิกร เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 17:42:47

ความคิดเห็นที่ 26 สนับสนุนครับ อย่าไปปิดกันความคิด ความตั้งใจ เขาครับ ไม่มีใครรู้ครับ ว่าแนวทางไหนเหมาะกับเขาที่สุด มันเสี่ยงดวงไปทุกทาง แต่ถ้าเห็นแวว + ใจเขาชอบ แล้ว ความเสี่ยง น้อยลงเยอะครับ ในประเด็นความมั่นคง งานสายอาชีพ ผมว่า ฝีมือ ส่งผลมากกว่า วุฒิครับ ไม่ได้หมายถึงไม่ต้องมี วุฒิน่ะครับ แต่หมายถึง มีฝีมือ แม้ จะวุฒิ ปวช. ปวส. ก็มีงานให้ทำ รายได้ดีเยอะครับ อาจารย์ ผมคนหนึ่ง เป็น อาจารย์ คณะวิศวกรรมเครื่องยนต์ มหาวิทยาลัย แถว หนองจอก แกยังยอมรับเลยว่า เวลารถเสีย แกต้องไปให้ อู่ซ่อม และเรียนรู้จาก ช่างวุฒิ ปวช. ส่วนเรื่อง การสิ้นเปลือง วัสดุอุปกรณ์ สิ่งเหล่านั้น มันกลายเป็นต้นทุนที่ทำกำไรได้ครับ งานที่ทำส่ง สามารถ ออกขายได้ แต่ถ้า ทำการบ้าน วิชา เคมี สมุด+ ปากกา ขายได้แค่ชั่งกิโล (แนะนำให้ น้องเขา หาข้อมูล และเลือกสถาที่เรียนด้วยตัวเองด้วยครับ เพราะถ้าน้องเขาสนใจพัฒนาด้านนี้มา คิดว่า น้องเขาน่าจะมีไอดอลที่เก่งของน้องเขาซึ่งน่าจะมีประวัติสถาบันอยู่ครับ) จากคุณ : หนุ่มชาวบ้าน เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 18:47:10

ความคิดเห็นที่ 27 แนะนำให้เรียน พวกคหกรรมศาตร์ ที่เป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะที่เป็นหลักสูตรปริญญาตรีไปเลย แถมไปต่อยอดเมืองนอก ได้อีกนะคะ สาขาแฟชั่นหรือออกแบบ เมืองนอกอะ ตอนนี้อาจจะดูเหมือนไกลไป ยังคิดไม่ถึง แต่ถ้าเรียนไปแล้วจะค่อย ๆ มองการณ์ไกลมากขึ้น ยิ่งถ้าเป็นคนเรียนเก่งอยู่แล้วนะ แบบภาษาอังกฤษดี อะไรอย่างนี้อะ อยากส่งเสริมให้เรียนด้าน แฟชั่น ออกแบบ ดีไซน์แบบอินเตอร์ไปเลย จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 22:07:16

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณ ทุกความคิดเห็นค่ะ จากคุณ : น้องอยาก เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:12:09

ความคิดเห็นที่ 29 f จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:53:07

ความคิดเห็นที่ 30 เคยมี นร แนวนี้ ตอนสายน้ำผึ้ง ม 3 คุณแม่เค้าแต่งกับอังกฤษ สนับสนุน ภาษาอังกฤษสื่อสาร ตีควบไปกับ chef เปิดร้านอาหาร ใน London Scotland ถ้าแนว Fashion ในกรุังเทพ เคยได้ยินสถาบัน Raffle ซึ่งมาสายอังกฤษ หรือ ที่วัดธรรมมงคล มีสถาบันเอกชนเปิดด้วย ลองพาคนเรียนไป ตระเวนดู สัมผัสเหยียบย่าง เข้าไปแล้ว เค้าชอบ คลิ๊กที่ไหน ค่อยมาดูว่า ค่าเรียน ระยะเวลาอยู่ใน budget ไหม จากคุณ : kuddle เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 05:04:45