ความคิดเห็นที่ 1 เพื่อนคุณไม่เอาไรซักอย่าง ไปดีกว่า เดี๋ยวเข้ามาใหม่ ปัญหาทันอยู่ที่เพื่อนคุณปล่าวทีนี้ แบบ ครูคนอื่นเข้ากับเด็กได้ นักเรียนเข้ากับครูคนอื่นได้อะ เพื่อนคุณอะต้องปรับตัว ต้องปรับแปลงตัวเอง แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 55 23:46:12 จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 23:44:31

ความคิดเห็นที่ 2 (ลอกจาก กระทู้เดิม มาฝากอีกรอบ) รู้สึกหมดหวังในตัวเพื่อน จขกท. เหมือนกัน มีคนเยอะแยะ มาชี้ทางสว่าง ตั้งหลายหนทาง หลายวิธี แต่เพื่อนคุณกลับทำตัวเป็นตุ่มที่ปิดฝาเสียแล้ว...อนิจจา... ต่อให้มีน้ำมากมายแค่ไหนกระหน่ำมาเทลงไป ตุ่มใบนี้คงแห้งผากอยู่เช่นเดิม ไม่อาจรับน้ำใดๆจากใครได้... ปล. การทำตัวเป็นพวกเดียวกับเด็ก ไม่ได้หมายความว่าให้ "ทำตัวเป็นเด็ก" เด็กเลยลามปามเอาได้ เราว่า...เพื่อน จขกท. นี่ "อ่อน" จริงๆค่ะ ... ปล.2 จขกท. น่าจะมาเป็นครูแทน เพราะดูจากการคิดแก้ปัญหาหลากหลายวิธี อืมม..หน่วยก้านดีทีเดียว ส่วนเพื่อน จขกท. ปล่อยชีไปเถอะ..ให้ไปเรียนต่อมากๆ การศึกษาอาจจะพอช่วยได้บ้าง "มั๊ง"... แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 55 00:14:45 จากคุณ : Flair เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 23:51:03

ความคิดเห็นที่ 3 เพื่อนจขกท.ไม่ผิดอะไรนี่ แค่เลือกอาชีพผิดเฉย ๆ ปล่อยเพื่อนคุณเถอะ ให้เค้าได้ทบทวนดูว่าเค้าจะเอายังไงกับชีวิต โต ๆ แล้วนี่ เราไม่กล้าวิจารณ์เพื่อนคุณหรอก มีอะไรในโลกนี้ตั้งเยอะแยะที่เราทำไม่ได้ ให้บอกจนปากฉีก เราก็ทำไม่ได้ดี ทั้ง ๆ ที่บางคนทำปั๊บก็ดีเลย บางครั้งเรายังเคยพลาดเลยที่คิดว่าเราน่าจะทำสิ่งนั้นได้  แต่พอเผลอไปทำเข้า เลยรู้ว่าไม่ใช่ต้องถอนตัวออกมา จากคุณ : Schnuckiputz เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 02:44:13

ความคิดเห็นที่ 4 คิดว่าเพื่อนจขกท.คงเลือกอาชีพไม่เหมาะกับความชอบของตัวเองมั้งคะ พอเจอปัญหาเลยไม่กระตือรือร้นอยากแก้ไข ไม่มีกำลังใจ ให้เพื่อนคุณลองอ่านหนังสือเกี่ยวกับการสอน เกี่ยวกับครูเยอะๆจะช่วยได้ไหมเนี่ย จากนั้นก็เลือกวิธีเด็ดๆที่เหมาะกับสถานการณ์ไปปรับใช้ดู ประสบการณ์สอนมากขึ้น วิธีการแก้ปัญหาก็หลากหลายและง่ายขึ้นตาม สู้ๆนะคะ จากคุณ : นางสาวคานทอง เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 05:52:41

ความคิดเห็นที่ 5 คห*4 ตอบดี จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 08:49:17

ความคิดเห็นที่ 6 ยังย้ำประโยคเดิมนคะว่า มีสองอย่าง ทำได้ ก็อยู่ในวงโคจรครูต่อ ทำไม่ได้ ก็ออกจากวงการครู ลองให้เพื่อนคุณไปเรียนต่อก็ดีเหมือนกันนะ การศึกษาที่สูงขึ้นจะช่วยจัดระบบความคิดอีกครั้ง เพราะผู้เขียนเองก็ได้รับการจัดระบบความคิดมาจากการเรียนเช่นกัน จากคุณ : somkamol เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 10:36:30

ความคิดเห็นที่ 7 ครูที่ดีคือ ครูที่สอนเด็กไม่เก่ง ให้เก่งขึ้นได้ ครูที่ชนะใจเด็กได้ด้วยเมตตาธรรม เอาแค่ 2 ข้อก่อน เพื่อนคุณทำได้แค่ไหน ดูเหมือนง่า่ย แต่ก็ไม่แน่ ที่สำคัญคือว่า ต้องมีความอดทนสูงมาก ๆๆๆๆๆ จากคุณ : armomo เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 11:47:01

ความคิดเห็นที่ 8 คห*7 ตอบดี คือ ได้คำแนะนำดีๆไปเยอะ ทีนี้ ไม่รู้จะทำไงอีก ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วนะ :)) จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 13:27:28

ความคิดเห็นที่ 9 เข้าใจ แต่ทำไม่ได้... ไม่ได้เป็นครู ไม่มีทางเข้าใจหรอก ใครก็พูดได้... ^ ^ ^ ติดบ่วงความคิดตัวเองครับ ให้เข้าใจตัวเองเพิ่มขึ้น แล้วจะค่อยๆทำใจได้ดีขึ้น ขอยืมคห.คุณครูแนนกระทู้ที่แล้วครับ "คอยระมัดระวังตัวเอง และทำตัวดีอยู่เสมอ ขอให้เชื่อและศรัทธาในความดีนะคะ หลักธรรมช่วยเราได้เยอะ" ปล.ขออภัย ไม่ได้ดูย่อหน้าสุดท้ายให้ดี ว่าขอคห.ครูอาจารย์ ผมไม่ได้เป็นครูครับ เพียงแต่แฟนเป็นครู จึงพอเห็นมาบ้าง แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 55 14:13:49 แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 55 14:12:46 แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 55 14:11:24 จากคุณ : temp003184 เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 14:04:11

ความคิดเห็นที่ 10 เราว่า เพื่อนคุณ จขกท ขาดความอดทน ค่ะ จากประสบการณ์ในการทำงาน เราได้เรียนรู้ว่า การเริ่มต้นทำงานเป็นเรื่องที่ยาก เพราะนี่คือเวทีชีวิตจริง ทุกคนต้องดูแลตัวเองและรับผิดชอบงานของตัวเองด้วย มันไม่เหมือนสมัยเรียนที่แบบว่า เออๆ แกทำรายงานนะ แล้วเอาชื่อเราใส่ลงไปด้วย แบบนั้นมันไม่มีแล้วค่ะ ทุกคนต้องรับผิดชอบและดูแลตัวเอง ในช่วงแรกของการทำงาน แน่นอนว่ามือใหม่ทั้งหลายต้องขาดประสบการณ์ในสาขาวิชาชีพนั้นๆ ดังนั้น ช่วงแรกจึงเป็นช่วงที่ยากลำบากที่สุด เพราะต้องเรียนรู้เรื่องเหล่านี้ใหม่หมด และแน่นอนว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่มีในตำราเรียน ดังนั้นชีวิตการทำงานช่วงแรกมันต้องลำบากยากเข็ญเป็นเรื่องธรรมาดาค่ะ เราไม่แน่ใจว่าเพื่อน คุณ จขกท ยังใช้ความพยายามในการทำงานไม่พอ หรือว่า เค้าไม่เหมาะกับงานสายนี้กันแน่ ยังไงก็บอกให้เค้าลองสำรวจตัวเองดูนะคะ และ เชื่อเถอะว่า ไม่มีงานไหนที่จะสำเร็จได้เรียบร้อยโดยไม่ต้องใช้ความพยายามค่ะ จากคุณ : Sith Lord Nindle เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 14:36:28

ความคิดเห็นที่ 11 งานสอนหนังสือต้องใจเย็นๆ อดทนสูง เวลาเจอเด็กกวนมา ก็คิดเสียว่าเสียงนกเสียงกา แต่ถ้าเด็กทำกิริยาไม่เหมาะสม ก็ปล่อยไว้ไม่ได้ ต้องใช้ไม้แข็ง  อาจต้องตัดคะแนนจิตพิสัย หรือเรียกไปคุยเป็นการส่วนตัว ...แรกๆ เราอาจประหม่าในการที่จะต้องว่ากล่าวตักเตือนเด็ก  ถ้าไม่เคยทำ นานๆไปก็จะชินเองครับ ไม่มีใครเก่งมาแต่เกิด เรื่องแบบนี้ ต้องฝึกฝน และสิ่งที่ลืมไม่ได้คือ จรรยาบรรณความเป็นครู และต้องคิดไว้เสมอ ลูกศิษย์ ยังไงก็ลูกศิษย์ จะดีจะเลวยังไง ก็คือลูกศิษย์เรา จากคุณ : ดีไซเนอร์รุ่นเล็ก เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 22:16:24

ความคิดเห็นที่ 12 เรื่องเด็กกวนประสาท ผมใช้วิธีไม่สนใจ เพราะเขากำลังเรียกร้องความสนใจ (ในทางที่ผิด) ไม่สนใจ ไม่พูดด้วย แต่พูดดี คุยดี ทำดี ให้รางวัลกับนร.ที่ดีให้เขาเห็น ให้เขาปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ก่อน ได้ผลทุกครั้งนะครับ จากคุณ : armomo เขียนเมื่อ : 29 ก.พ. 55 09:35:40

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณความคิดเห็นทุกท่านค่ะ ตอนนี้ ทาง จขกท. บอกเพื่อนค่ะ ว่า ถ้ายังอยู่สายงานอาชีพนี้ ยังไงก็ต้องปัญหาพวกนี้อยู่ดี แต่ถ้าอยากเปลี่ยนสายงานก็แล้วค่ะ ความหวังดีของเราที่อยากจะช่วยเพื่อน กลับกลายสร้างความทุกข์ ความรำคาญให้เพื่อนไปแทนเสีย จนเพื่อนเลิกคุยกับทาง จขกท. ไปเสียแล้ว พอทาง จขกท. ได้มาทบทวนคิดอย่่างหนึ่งมา หรืออาจเป็นเพราะตอนเพื่อนเลือกเรียน โดนพ่อบังคับให้สอบเรียนครู 5 ปี ตามพ่อเขาที่เป็น เมื่อเขาเรียนจบ มาทำงานครู มาเจอปัญหา ทำให้จากสิ่งที่เขาอึดอัดอยู่แล้ว เขาอาจจะอยากเปลี่ยนงานก็ได้ แต่ขอขอบคุณทุกท่านมากๆ ค่ะ สำหรับความคิดเห็น ความหวังดี ที่ให้ทาง จขกท. เพื่อจะให้คำแนะนำ กำลังใจแก่เพื่อนที่เป็นครูค่ะ ถ้ามีโอกาสได้คุยกับเพื่อน จะนำคำแนะนำในนี้ บอกเพื่อนอีกครั้งค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ จากคุณ : หนูเป็นมนุษย์ต่างดาว เขียนเมื่อ : 29 ก.พ. 55 20:33:49

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้า จขกท แนะนำแล้วยังทะเลาะกับเพื่อนอีก แสดงว่า เพื่อนคุณมีปัญหาจริง ๆ 5555 ไม่ซีเรียสนะ ก็ให้เขาเปลี่ยนงาน น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด จากคุณ : armomo เขียนเมื่อ : 29 ก.พ. 55 21:34:24

ความคิดเห็นที่ 15 แต่ถ้าจะออกก็เสียดายนะ เห็นคนแย่งกันสอบเป็นครูเยอะ ขอให้โชคดีนะกัน ทั้งคุณจขกทและเพื่อนนะ จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 29 ก.พ. 55 23:27:45

ความคิดเห็นที่ 16 ฝากบอกเพื่อนคุณ อย่าหนีปัญหา คุณต้องลุกขึ้นสู้ นี่คือบททดสอบความเป็นครู ของคุณ คุณคิดว่าเป็นครูมันง่ายใช่ไหม ไม่ง่ายเลย คุณคิดว่า จะหนีปัญหา ไปเรียนต่อเพื่อเป็น รองผอ หรือ เป็นผอ แล้วเป็นอย่างไร คุณเป็นผอ แล้วคุณคิดว่าจะหนีพ้น พฤติกรรมเด็กแบบนี้ใช่ไหม เป็นรอง เป็นผอ ถ้าคุณเจอเด็กนักเรียนมีพฤติกรรมก้าวร้าว ไม่เรียนหนังสือ คุณจะแก้ปัญหายังไง ขนาดเป็นครูใกล้ชิดกับเขา รู้ข้อมูลเด็กดีทุกอย่างคุณมีโอกาสมากที่สุดที่จะเรียนรู้และหาวิธีการแก้ไข คุณยังยอมแพ้ คุณไปเป็นผอ คุณก็จะเป็นได้แค่ผอ เหมือนกับผอในโรงเรียนที่คุณกำลังสอนอยู่นั่นเอง ยอมรับเสียเถอะว่าคุณไม่มีทางหลีกเลี่ยงแน่นอน ถ้าคุณเลือกเส้นทางเดินนี้ อาชีพที่ต้องอยู่กับเด็ก เพราะฉะนั้น คุณต้องมีจิตวิทยาเด็ก สถาบันที่คุณจบมาอาจจะสอนทฤษฏีจำเป็นแค่ผิวเผิน แต่การปฏิบัติจริงมันอยู่ที่โรงเรียน ผมขอโอกาสแนะนำคุณ คุณต้องเรียนรู้พฤติกรรมเด็กนักเรียน ว่าเด็กนักเรียนคนไหน ชอบอะไรแบบไหน ใครมีปัญหาอะไรบ้าง บ้านเขาเป็นยังไง พ่อแม่เขาทำอาชีพอะไร จดบันทึกไว้ บันทึกในอนุทินของคุณ วันนี้เด็กคนนี้ทำพฤติกรรมแบบนี้ ทำไมเขาทำแบบนี้ ลองเลียบเคียงถาม ใช้คำถาม สังเกตและบันทึกพฤติกรรมเขาแยกออกมาเป้นคนๆหรือกลุ่ม ถ้าคุณเสียเวลาสักเดือนหนึ่ง หรือขี้เหร่สุดเทอมหนึ่ง คุณจะเห็นพฤติกรรมซำ้ของเขาคนแล้วคนเล่า ตอนแรกคุณต้องเจาะจงเฉพาะกลุ่มเด็กที่เป็นหัวโจก ก่อน เด็กแม้เขาจะเกเรแค่ไหน เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเห็นความปรารถนาดีของใครสักคนยื่นมาให้ เขาพร้อมที่จะรับฟังและยินดีปฏิบัติตาม สำคัญที่สุดคือความปรารถนาดีของคนเป็นครู คุณอาจจะเจอเรื่องราวที่แปลกประหลาดคำข่มขู่ในช่วงแรกเนื่องเพราะเขาไม่เชื่อใจและไว้ใจครู จากนั้น ความปรารถนาดีของคุณจะส่งผล วันนี้ตอนเที่ยง นายไปพบครูนะ ครูมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือ แล้วก็หาโอกาสพูดคุย เป็นอย่างไร สอบถาม ความรู้สึก ของเขา สร้างความคุ้นเคยในฐานะครูกับลูกศิษย์ ยอมเสียเวลาส่วนตัวเพื่อช่วยเหลือ เด็กๆ นี่มันเป็นเวลาที่คุณจะมีความสุขมากถ้าคุณค้นพบว่า จริงๆแล้วเด็กแต่ละคนมีเบื้องหลังที่น่าหดหู่มากมาย ถ้าเขายินดีเล่าให้คุณฟังแสดงว่าเขาไว้ใจคุณแล้ว   ถ้าวิธีนี้ไม่ได้ผล บันทึกไว้ ลองวิธีใหม่ พยายามเรียนรู้ไปกับเขา ไม่มีใครสอนคุณได้ สิ่งที่คุณเจอนั่นแหล่ะคือบทเรียนของครู คุณต้องรู้จักหน้าที่ หน้าที่ของครูคืออะไร คือสอนเด็กนักเรียน ให้เขารู้จักผิดชอบชั่วดี สอนให้เขามีความรู้ คุณต้องตระหนักถึงข้อนี้ ทุกคนมีข้ออ้างที่จะหนีปัญหากันทั้งนั้น ถ้าคุณไม่เข้มแข็ง อดทน คุณจะไปสอนคนอื่นได้อย่างไร ความฝันของคุณ เป็นอย่างอื่นพอเจอปัญหาปั๊บหนีปัญหาไปเรียนต่อเป็นรองผอ เป็นผอ แล้วความทรงจำจุดนี้ของคุณจะหายไปเหรอ คุณจะรู้สึกเคียดแค้นชิงชังเด็กพวกนี้ที่ทำให้คุณอ่อนแอ คุณจะรู้สึกรังเกียจระบบในโรงเรียนแห่งนี้ ลองเปลี่ยนโอกาสนี้เรียนรู้และลองต่อสู้ให้เต็มที่สักครั้ง โตได้แล้ว โตให้ไวๆ เอานิสัยเด็กๆมาใช้และอย่าใช้นิสัยเด็กๆ ของตัวเอง เพราะเด็กเขาไม่ต้องการครูขี้แพ้  เขาต้องการครูที่มีความมุ่งมั่นและต่อสู้เพื่อตัวเองและเพื่อพวกเขา แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 55 00:29:32 จากคุณ : cheychai เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 55 00:21:57

ความคิดเห็นที่ 17 คห*16 เขียนดีนะ จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 55 03:01:14

ความคิดเห็นที่ 18 ครูที่ดี.. ต้องสอนคนมากกว่าหนังสือ ใช่เพียงถือชอล์กปากกาพาเขียนอ่าน ต้องอุทิศชีวิตจิตวิญญาณ ให้เก่งงานปลูกฝังในทางดี ...จากที่น้องเล่ามา คงไม่มีใครช่วยเพื่อนน้องได้แล้วล่ะค่ะ อย่ามาเป็นผู้บริหารเลย ขนาดแค่สอนเด็กๆ ยังสอนไม่ได้ แค่ครูด้วยกันยังคิดมากเวลาเจอเขานินทา ก็ไม่อยากไปสอน ไม่มีกำลังใจ นี่แค่ครูด้วยกัน เจอขนาดนี้แล้วยังทนไม่ได้์์??? ผู้บริหาร คือคนที่อยู่เหนือคนอื่นเขา ถ้าไม่เก่ง และไม่เจ๋งจริง จะทำให้ระบบการศึกษาแย่ไปกว่าเดิม เพราะคนแก่มันไม่เหมือนเด็กๆ นะน้อง คุมยากกว่าเยอะ แค่นี้ยังเอาตัวเองไม่รอดเลย เดี๋ยวคนอื่น เขา็หัวเราะเยาะเอา ..โง่ๆ จริงๆ สอบเป็นรองได้ไง แค่นี้ยังทำไม่เป็น ..อ๋อ ไ่ม่แปลกใจเลย ได้ดีเพราะเต้าไต่นี่เอง ..สงสัยคงเสร็จ ผอ. ไปแล้วล่ะมั้ง ถึงได้กล้านัก ถ้าโดนว่าประมาณนี้จะทนได้มั้ย เพื่อนน้อง สารพัดรูปแบบของมนุษย์ ไม่ีมีใครอยากเห็นใครได้ดิบได้ดีกว่า ทั้งจิกกัด รุมทึ้ง แทงข้างหลัง มีมันทุกอาชีพ "ต่อให้อยู่ตำแหน่งไหน สายไหน ก็เจอทั้งนั้น" และที่สำคัญ "สายบริหาร" หนักกว่าสายผู้สอน และิ่ยิ่งเป็นผู้หญิง ร่วงได้ง่ายมาก แค่โดนข่าวลือเรื่องชู้สาว จะจริงไม่จริง ก็เสียหมด ต่อให้แต่งงานแล้วก็เหอะ จะเป็นผู้บริหาร ถ้ามองคนไม่ทะลุปรุโปร่ง ตายสถานเดียว ถูกเขา จูงจมูกแน่ๆ ...เป็นครูสอนให้ได้วิทยฐานะ ให้แก่กล้าก่อนดีกว่านะ คุมคนโต มันใช้กำลังภายในเยอะกว่าคุมเด็กๆ เยอะมาก ไปเรียนรู้ ระบบงาน ทำงานให้ครบทุกฝ่าย ครอบคลุมทุกงานสายบริหารก่อน จะดีกว่า จะได้เป็นคนที่มีคุณภาพ พี่ล่ะอายเขา คนอื่นในพันทิพเขายิ่งว่าครูเราอยู่ ว่าไม่มีคุณภาพ แล้วน้องมาเล่าว่าเพื่อนน้องจะไปเป็นผู้บริหารอีก พี่ล่ะกลุ้มจิตเลย ก่อนจะเป็น "ผู้นำ" ต้องจัดการตัวเองให้ได้ก่อน อย่างน้อยๆ ถ้าเด็กสัก 1 ชั้น เช่น ม.3 สัก 100 คน เราสามารถควบคุมมันอยู่ โดยที่ฟังเรา เมื่อนั้น.. ค่อยให้เพื่อนน้องไปเป็นนะคะ เพราะ "ผู้นำ" ถ้าคุมเด็กยังไม่ได้ พวกครูมันจะไปเกรงอกเกรงใจได้ยังไง จริงใหม??? ชีวิตยังต้องเรียนรู้อีกเยอะ น้องเพิ่งจะออกมาสู้โลกกว้าง และไม่มีอะไร โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอกนะจ๊ะในเส้นทางเดินของชีวิต ต้องผ่านขวากหนาม กันมาทั้งนั้น บทเรียนในวันนี้จะทำให้เราเข้มแข็ง เมื่อเราเจอปัญหาหนักๆ เราจะเรียนรู้และเติบโต เมื่อผ่านปัญหานั้นไปได้ เราจะสามารถหันกลับ มามองอย่างผู้ใหญ่ และหัวเราะกับมัน ..."ไม่มีใครสอนใครได้ นอกจาก ตัวเพื่อนน้อง เขาจะมองเห็นเอง" ใครบอกอะไรยังไง มันก็มองไม่เห็นความจริงหรอก เจอกับตัวเมื่อไรนั่นแหละ ถึงจะรู้ ไม่ต้องไปแนะนำอะไรเขาแล้วล่ะ ปล่อยเขาไป เราแค่อยู่ข้างๆ ให้กำลังใจเวลาเขาล้มก็พอ เพราะ..เมื่อไรที่เขาเรียนรู้ด้วยตัวของเขาเอง เขาจะเข้มแข็งขึ้น โตขึ้น และยืนได้ ดูๆ แล้วเขาก็ไม่ได้อยากให้น้องช่วย แก้ปัญหาให้สักเท่าไร เขาแค่ต้องการคนที่ให้ระบายบ้าง จะได้ไม่เครียด มากกว่า บอกเพื่อนน้องให้ไปคุยกับคนที่อายุราชการเยอะๆ เคยทำงานมาหลายงาน จะได้ศึกษาไปรื่อยๆ ถ้าอยากอยู่สายบริหาร เพราะถ้าไม่เป็นงาน เก่ง สอบข้อเขียนได้เป็นรองฯ หรือ ผอ. ก็จะทำให้ รร. ถูกยุบเปล่าๆ ไม่ได้ดูถูกนะคะ แต่ว่าวุฒิภาวะและประสบการณ์เพื่อนน้้องยังไม่ถึง ที่จะเป็นผู้บริหาร อย่างที่พี่บอก ที่เจอทุกวันนี้มันแค่น้ำจิ้ม ยังต้องเจออะไรอีกเยอะกับอายุราชการที่เหลือ ที่แค่บททดสอบจิตใจในวันนี้ วันข้างหน้าเรายังต้องเจอหนักกว่านี้อีกเยอะ จากคุณ : ][NuUnAn-- เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 55 13:53:56

ความคิดเห็นที่ 19 เพื่อนคุณโชคดีมากๆนะ มีคนใจดีกรุณาให้ข้อคิดดีๆกับเพื่อนคุณเพียบเลย :)) จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 55 10:19:32

ความคิดเห็นที่ 20 สงสัยต้องเป็นแบบที่คุณ ][NuUnAn-- บอกแล้วละค่ะ เพราะบางอย่าง เราบอกกันไม่ได้ ต้องพบเจอด้วยตัวเอง ถึงจะได้เรียนรู้ เข้าใจ และผ่านไปให้ได้ค่ะ ตอนนี้เพื่อนก็เข้าใจความหวังดีของเราแล้วค่ะ เราคงให้กำลังเพื่อนอยู่ห่างๆ ค่ะ ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ ^^ จากคุณ : หนูเป็นมนุษย์ต่างดาว เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 55 23:40:10