ความคิดเห็นที่ 1 ลืมลงภาพประกอบครับ จากคุณ : Lord_Yoshiki เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 16:53:03

ความคิดเห็นที่ 2 เพราะปืนไม่แม่น เป็นลูกกลม ปืนไม่มีเกลียว ลูกพ้นปากกระบอกปืนไปไปได้ทุกวิถี เหินบ้าง ฮุคลงบ้าง ซ้ายทีขวาที การตั้งแถวยิงให้เป็นระเบียบมีประสิทธิภาพมากกว่ากระจายกันยิง ยิงพร้อมๆกันเป็นแถวโอกาสโดนเป้าหมายมีมากกว่า ที่ตั้งแถวยืนยิงกันแบบนั้น ถ้าเป็นปืนสมัยนี้ตายกันหมด ทหารสมัยก่อนก็รู้ว่าปืนไม่ได้แม่นมากมาย โอกาสโดนมีแต่น้อย แถมยิงทีละนัด เวลาบรรจุลูกก็นาน การยิงเป็นแถว ยิงหน้าแถวเยอะ แถวลึก โอกาสชนะสูง ขึ้นอยู่กับการวางรูปแบบของแถวด้วย แถวแรกยิงเสร็จถอยไปบรรจุลูกใหม่ แถวสองรุกขึ้นมายิง มีหลายๆแถวการยิงถึงจะต่อเนื่อง การให้จังหวะกลองก็แทนการตะโกนสั่ง แต่ละจังหวะของกลองเป็นรหัสคำสั่ง ทหารต้องเรียนรู้ว่าตีกลองแบบไหนเป็นการสั่งอะไร ดีกว่าตะโกนบอก แล้วเสียงกลองมันดังไปทั่วสนามรบ ถ้ากระสุนหมด หรือระยะประชิดกันมาก็ประจัญบานกัน ดาบปลายปืนนั้นล่ะคืออาวุธ ทหารหรือ รด. ของไทยยังมีการฝึกประจัญบานด้วยดาบปลายปืนอยู่เลย สมันนี้ปืนมันแม่นมาก การรบเลยเปลี่ยนไป ให้มาตั้งแถวแบบนี้ก็เจอปืนกล ระเบิด หรือจรวดแบบ RPG ตายทั้งหมู่แน่ รูปแบบการรบเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัยตามอาวุธที่เปลี่ยนไป สมัยก่อนการรบแบบนี้ถือว่ามีประสิทธิภาพมากที่สุดครับ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 55 17:38:40 จากคุณ : Nenko เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 17:37:24

ความคิดเห็นที่ 3 อืมครับ วิธีนี้คงเป็นวิธีที่ดีที่สุดเเล้ว เป็นระเบียบเเค่ตอนก่อนประชิด พอประชิดมาก็ตะลุมบอนกันยุ่งเหยิงเหมือนกัน จากคุณ : Lord_Yoshiki เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 17:41:47

ความคิดเห็นที่ 4 แบบนี้โอกาสรอดก็ขึ้นอยู่กับดวงซินะ ดวงดีก็ไม่โดนยิง แต่ดวงซวยต่อให้ยิงปืนแม่นแค่ไหนก็มีสิทธิตายได้ แล้วเค้ากำหนดกันยังไงว่าใครยิงก่อน / ยิงได้คนละกี่ที เพราะผมเห็นบางทีก็อยู่นิ่งๆให้เค้ายิงก่อน จากคุณ : Navius เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 18:06:41

ความคิดเห็นที่ 5 ทำไมต้องค่อยๆเดินไป ทำไมไม่รีบวิ่งไปตั้งเเถวบรรจุกระสุน เเล้วรีบๆยิง เดินเรียงเป็นหน้ากระดานเสื้อเกราะก็ไม่มี จะหมอบหรือหลบก็ไม่ทำ งงเหมือนกัน จากคุณ : Lord_Yoshiki เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 18:32:30

ความคิดเห็นที่ 6 แต่การรบแบบนี้เอามาใช้กับทางเอเชียรึอเมริกาก็มีพ่ายแพ้นะครับ       อินเดียนยังพูดกันว่าตั้งแถวแบบนี้เล็งฆ่าทหารอังกฤษง่ายยิ่งกว่าง่าย ทัพอังกฤษมาลุยกับพม่าในสงครามพม่าอังกฤษครั้งที่1      กองทัพอังกฤษยังโดนมหาพันธุละนำทัพพม่าตีทัพอังกฤษแตกพ่ายไปหลายครั้ง    จนอังกฤษต้องเปลี่ยนแผนใช้ทัพเรือแทน จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 20:50:17

ความคิดเห็นที่ 7 ใครยิงก่อนยิงหลังก็ขึ้นอยู่กับคนให้สัญญาณของแต่ละกองทัพครับ ว่าจะตัดสินใจยังไง เพราะปืนพวกนี้มัน Reload ช้า ถ้ายิงสุ่มสี่สุมหกโดนสวนขึ้นมาก็แย่ครับ ปกติก็จะรอให้เข้าระยะก่อนค่อยยิง ถ้าวิ่งไปมันไม่เป็นระเบียบครับแล้วมันจะทำให้อัตราการยิงโดนน้อยลง และที่ต้องค่อยๆเดินก็เดินคุมเชิงนั่นแหละ ค่อยๆเดินเข้าไปจนถึงระยะยิงของเราแล้วค่อยยิง ถ้าทะเล่อทะล่าวิ่งเข้าไปในระยะยิงของศัตรูยังไม่ทันได้ยกปืนขึ้นมาก็โดนยิงก่อนสิ เหมือนเวลาต่อยมวยต้องค่อยๆเดินเข้าระยะ คงไม่มีนักมวยที่ไหนวิ่งเต็มฝีเท้าเข้าใส่คู่ต่อสู้ ถ้าใครอยากรู้ว่าการรบสมัยนั้นเป็นยังไงลองไปเล่น Napoleon Total War ดู จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 22:48:05

ความคิดเห็นที่ 8 อีกประเด็นก็คือปืนสมัยนั้นใช้ยากกว่าปัจจุบันมากนะครับ กระสุนไม่ได้อยู่ในแมกกาซีน ดินดำก็แยกกับกระสุน จะบรรจุกระสุนนี่มีขั้นตอนซับซ้อนเป็นสิบๆขั้นตอน ทหารเลวที่มารบก็ไม่ได้มีการศึกษาสูง ทำให้นายทหารยุคนั้นออกระเบียบการใช้อาวุธที่เป็นขั้นตอน ฝึกให้ทหารทำทีละขั้นๆ เลย โดยมีนายทหารเป็นคนกำกับอีกที ดังนั้นที่ให้เข้าแถวยิง ค่อยๆ เดินไปตั้งแถวยิง  ไม่มีการหมอบหลบหรืออะไร ก็เพื่อความเป็นระเบียบให้นายทหารสั่งได้นี่แหละครับ เครื่องดนตรีนอกจากเป็นสัญญานแล้วก็ยังเป็นเครื่องปลุกใจด้วยครับ เพราะการรบในลักษณะเข้าแถวยิงนี้ทหารต้องมีขวัญกำลังใจและวินัยสูงมากๆ ตอนที่เริ่มยิงสวนกันเนี่ยหลายๆ อย่างมันวุ่นวายไปหมดนะครับแม้ว่าจะเข้าแถวอยู่ อาจมีคนโดนยิงล้มลง เสียงกรีดร้อง เสียงปืน ควันจากปืนฝ่ายพวกเดียวกันเองที่ปกคลุมแถวทหาร แถวหน้ากระดานบางทียาวเป็นห้าสิบคนร้อยคน อาจจะมองไม่เห็นปลายแถวอีกฝั่ง ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง แต่ถ้ายังได้ยินเสียงเครื่องดนตรีฝ่ายเราเล่นอยู่ ก็ยังพอมั่นใจได้ว่าหน่วยเรายังไม่ละลายไปครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 23:18:06

ความคิดเห็นที่ 9 แม้ว่าปืนคาบศิลาจะไม่แม่นยำ แต่ความน่ากลัวที่แท้จริงของพลปืนคาบศิลาก็คือระยะต่ำกว่าร้อยเมตรครับ ซึ่งในระยะมากกว่าร้อยเมตร พลปืน1กองร้อยอาจจะยิงเป้าหมาย 100 นัดโดนแค่ 5 นัดหรือบางทีอาจจะไม่โดนเลยสักนัด หลังจากระยะ 100เมตรลงมา ความแม่นยำของปืนคาบศิลาก็จะเพิ่มขึ้นตามลำดับ จนถึงระยะที่แม่นที่สุดคือ 50 เมตรซึ่งเป็นระยะที่สามารถเล็งยิงเป้าหมายขนาดเล็กได้ ถ้าใครทะเล่อทะล่าเข้าชาร์จในระยะสังหารมีสิทธิละลายกันทั้งกองร้อยเลยทีเดียว การศึกในยุคนั้นจึงไม่นิยมการตะลุมบอนกันสุ่มสี่สุ่มห้า แต่จะคอยยิงบั่นทอนกำลังฝ่ายตรงข้ามพร้อมเคลื่อนที่เข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ฝ่ายไหนขวัญกำลังใจดี มีวินัยในการยิงมากกว่าก็ชนะไป การชาร์จด้วยดาบปลายปืนจะมีขึ้นก็ต่อเมื่อฝ่ายตรงข้ามอยู่ในสภาพบอบช้ำเท่านั้นครับ ส่วนที่ว่าทำไมถึงกล้าตั้งแถวขนาดใหญ่ไม่กลัวว่าปืนใหญ่จะกวาดไปทั้งแถว เพราะปืนใหญ่ในยุคนั้นก็ไม่ค่อยแม่นยำเหมือนกัน  อาศัยการระดมยิงให้เยอะเข้าว่า ความสูญเสียในสนามรบที่เกิดขึ้นจากปืนใหญ่มีแค่ 10%ของความสูญเสียทั้งหมดครับ จากคุณ : Lowfailer เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 23:32:53

ความคิดเห็นที่ 10 ความจริงเีรื่องลักษณะการรบแบบนี้นี้มันไม่ได้เกี่ยวกับเกียรติยศหรือความเป็นสุภาพบุรุษอะไรหรอกแต่เป็นเพราะข้อจำกัดของปืนที่ใช้นั่นเองครับ (เรื่องสาเหตุของการจัดแถวแบบหน้ากระดานของทหารมัสเก็ตชาวยุโรปนั้น  นั้นผมเคยตอบเอาไว้ในกระทู้เก่าๆหลายครั้งแล้วครับ  วันนี้จึงขอยกเรื่องดังกล่าวมาตอบซ้ำอีกครั้งหนึ่งเผื่อเพื่อนๆท่านใดยังไม่เคยอ่าน  โดยจะขอพ่วงกับเรื่องของดาบปลายปืนนะครับ)    โดย "ดาบปลายปืน" หรือที่พวกฝรั่งมังค่าชอบเรียกขานกันว่า "Bayonet" นั้นถูกคาดว่าน่าจะมีการริเริ่มใช้กันในยุโรปราวๆสมัย "คริสต์ศตวรรษที่17" ครับ  เพราะปืนคาบศิลาที่ถูกผลิตออกมาใช้ในยุโรปช่วงแรกๆนั้นจะยังไม่ได้ถูกออกแบบให้สามารถติดตั้งอาวุธมีคมเช่น "ดาบปลายปืน" เอาไว้ที่ปลายกระบอก     ซึ่ง "ดาบปลายปืน" นั้นนักประวัติศาสตร์ต่างเชื่อว่ามันมีต้นกำเนิดมาจากเมือง "Bayonne" ที่อยู่ทางตอนใต้ของดินแดนน้ำหอมฝรั่งเศส  และบันทึกทางประวัติศาสตร์หลายแห่งได้กล่าวตรงกันว่าตำนานของ "ดาบปลายปืน" นั้นมาจากการที่ผู้คนส่วนใหญ่ในเมือง "Bayonne" ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยที่ถูกเรียกกันว่า "Basques" ได้เกิดภาวะขาดแคลน "ดินปืน" แล "กระสุนดินดำ" ที่จะนำมาใช้กับปืนคาบศิลาของตนเอง   ดังนั้นพวกเขาจึงได้นำเอาอาวุธมีคมจำพวก "มีดล่าสัตว์" มาดัดแปลงแลติดตั้งเอาไว้บริเวณปลายกระบอกปืนคาบศิลา  เพื่อจะได้สามารถนำปืนของตนเองมาใช้เพื่อการรบในระยะประชิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ (แต่ก่อนเวลากระสุนหมดแล้วจวนตัวหยิบดาบไม่ทันจริงๆพวกทหาร "Musket" ก็มักจะเอาปืนมาฟาดใส่กันแบบกระบอง)  จนต่อมาวัฒนธรรมการติดดาบไว้ที่ปลายปืนจึงเริ่มแพร่หลายไปทั่วกองทัพของฝรั่งเศสแลยังต่อเนื่องไปถึงประเทศในแถบยุโรปนั่นเองครับ ..รูปดาบปลายปืนของทหารฝรั่งเศสในยุคแรกๆ (ประมาณช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่17).. (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:25:39

ความคิดเห็นที่ 11 ***   ซึ่งเหตุผลหนึ่งที่ทำให้วัฒนธรรมการติดดาบปลายปืนนี้แพร่หลายไปอย่างรวดเร็วก็เพราะว่าในสมัยก่อนนั้นปืนที่บรรดาทหารเขาใช้กันจะเป็น "ปืนคาบศิลา" ครับ  ซึ่งเจ้า "ปืนคาบศิลา" เนี่ยมันจะมีกลไกและรูปแบบการทำงานไม่เหมือนปืนในสมัยนี้  เพราะการจะยิงออกมาได้แต่ละนัดนั้นจำเป็นต้องใช้เวลาในการบรรจุกระสุนนานพอสมควร     โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมัยที่พวกทหารยุโรปยังใช้ระบบกลไกของปืนคาบศิลาแบบ "ฟรินทซ์ล็อค" หรือ "วีลล็อค" ซึ่งยังมีความยุ่งยาก  เพราะทหารจำต้องยัดลูกกระสุนพร้อมกระดาษชนวนไปที่ปากกระบอกก่อนจะเทดินปืนกรอกตามลงไปแล้วนำเหล็กยาวๆมาแยงๆ~ให้ลูกปืนกับกระดาษไหลไปด้านในสุดของลำกล้องจึงจะยิงออกมาได้     แม้กาลต่อมาจะได้มีการพัฒนามาใช้ "แก๊ป" ซึ่งบรรจุทั้งลูกและดินปืนทุกอย่างไว้ในซองเดียวกันครบเซ็ท  โดยเวลาจะยิงทหารก็เพียงแค่กัดฉีกตรงปากซองแล้ว ยัดๆๆ~แยงๆๆก็สามารถลั่นไกยิงได้  แต่ยังไงก็ตามการบรรจุกระสุนทุกรูปแบบก็ล้วนต้องเสียเวลาในการเตรียมยิงแต่ละครั้งนานพอสมควร     นั่นจึงเป็นช่องทางให้ "ทหารม้า" ของข้าศึกมีโอกาสพุ่งเข้าชาร์จใส่แถวทหารปืนคาบศิลาจนแตกกระบวน  เลยทำให้สมัยก่อนเวลารบกันด้วยปืนในยุคแรกๆนั้น "กองพลปืนคาบศิลา" จึงจำเป็นต้องมีทหารราบติดอาวุธยาวจำพวก "หอก" คอยคุ้มกันไปด้วยเพื่อปกป้องกำลังพลของฝ่ายตนเองจากทหารม้าของข้าศึกนั่นเองครับ (..รูปดาบปลายปืนที่นิยมใช้กันในช่วงปลายยุคคริสต์ศตรวรรษที่19  ซึ่งเป็นสมัยที่พวก "ผู้ดีตีนแดง" อังกฤษยังเป็นเจ้าโลกอยู่  โดยในยุคนี้ดาบปลายปืนบางประเภทจะเริ่มมีด้ามจับแบบมีดแล้วและใช้วิธีล็อคติดกับแกนด้านล่างของปืน  ต่างกับสมัยก่อนหน้าที่มักจะทำเป็นรูกลวงไว้ตรงปลายเพื่อเอาไว้สอดล็อคตรงปลายลำกล้องปืนครับ..) (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:26:41

ความคิดเห็นที่ 12 ***   ซึ่งแม้ว่าเหล่าบรรดา "พลทหารหอก" นั้นจะสามารถต่อกรกับ "ทหารม้า" ได้ดีเยี่ยมแค่ไหนก็ตาม  แต่สุดท้ายแล้ว "พลทหารราบติดหอก" ก็ยังเปรียบเสมือนเป้าชิ้นโตให้ "พลปืนคาาบศิลา" ของข้าศึกไล่สอยเอาจนร่วงระเนระนาดอยู่ดี  โดย "เจไดหนุ่ม" จะขอยกตัวอย่างง่ายๆในกรณีนี้คือถ้าเพื่อนๆท่านใดเคยเล่นเกมส์ "RPG" บ่อยๆคงจะรู้จักกับ "กฏการเป่ายิ้งฉุบ" ดีครับ  กล่าวคือทหารราบมักจะแพ้ทหารม้า ทหารม้าแพ้ทหารหอก ทหารหอกแพ้ทหารธนู ทหารธนูแพ้ทหารราบและทหารม้าเป็นต้นครับ     เข้าเรื่องกันต่อครับ ^_^ โดยเหตุผลหนึ่งที่พวก "ทหารหอกยาว" มักจะเสียเปรียบ "พลปืนคาบศิลา" นั้นมาจากการที่ในยุคดังกล่าว "เสื้อเกราะ" ที่สามารถทนทานต่ออำนาจการทะลุทะลวงของปืนคาบศิลาได้นั่นยังไม่ค่อยจะมีครับ  ส่วนเกราะแบบที่ทนทานต่ออำนาจของลูกปืนได้ก็ยังมีต้นทุนการผลิตที่ค่อนข้างสูงแลมีขนาดเทอะทะแลน้ำหนักมากจนไม่เหมาะกับการนำมาใช้งานในวงกว้างนั่นเอง   ดังนั้นแนวคิดที่จะรวม "พลปืนคาบศิลา" กับ "พลหอก" เข้าด้วยกันจึงมาสำเร็จเอาได้เพราะเจ้า "ดาบปลายปืน"นี่แหละครับ  ที่บรรดาทหารราบสามารถนำมันมาติดกับปืนคู่กายแลใช้เพื่อต่อกรกับม้าของข้าศึกได้ (ประมาณคริสต์ศตวรรษที่18มีการพัฒนา "ดาบปลาบปืน" ให้มีลักษณะยาวขึ้นครับ  โดยถึงแม้จะเกะกะแต่ก็เหมาะอย่างยิ่งในการรับมือกับทหารม้าของข้าศึก) **รูปภาพแสดงถึงคุณประโยชน์ของ "ดาบปลายปืน" ที่สามารถช่วยปกป้อง "พลปืนคาบศิลา" จากบรรดาทหารม้าได้** (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:27:09

ความคิดเห็นที่ 13 ***   แลสำหรับยุทธวิธีการรบด้วย "ปืนคาบศิลา" ในสมัยก่อนนั้นล้วนมีการใช้แนวคิดในการจัดแถวแลสลับสับเปลี่ยนรูปขบวนอยู่มากมายหลากหลายแบบด้วยกันครับ  โดยเหตุผลนั้นก็ตามที่ผมได้กล่าวไปแล้วข้างต้นก็คือการบรรจุลูกกระสุนแต่ละครั้งนั้นค่อนข้างใช้เวลานานแถมกระสุนที่ยิงออกไปก็ยังเอาแน่เอานอนหาความแม่นยำไม่ค่อยจะได้  ดังนั้นการจัดทัพแลรูปขบวนการยิงให้เหมาะสมอย่างถูกจังหวะแลเวลาจึงเป็นตัวชี้วัดผลของการรบในครั้งนั้นได้เลย     ซึ่งส่วนมากแล้วบรรดาประเทศแถบยุโรปในช่วงเวลาดังกล่าวก็มักใช้วิธีจัดทัพพลปืนแบบ "ทรงจัตุรัส" หรือ "สี่เหลี่ยมผืนผ้าตอนลึก" ครับ  ซึ่งมีหลักปฏิบัติอย่างง่ายๆดังนี้คือพอทหารแถวแรกยิงเสร็จปุ๊ป! (ถ้ายังไม่ตายซะก่อน) ก็จะรีบวิ่งวนไปต่อท้ายแถวด้านหลังสุดของขบวนก่อนจะเปิดโอกาสให้แถวต่อไปได้ยิงทันที  แลทหารทุกแถวก็จะทำเช่นนี้กล่าวคือพอยิงเสร็จก็รีบวิ่งวนไปด้านหลังเพื่อบรรจุกระสุน  ซึ่งกว่าที่ทุกแถวจะยิงจนเสร็จทหารแถวแรกที่วิ่งไปต่อท้ายก่อนใครเพื่อนนั้นก็จะบรรจุกระสุนเสร็จแลพร้อมยิงต่อทันทีโดยไม่ติดขัดครับ **รูปภาพแสดงถึงวิธีการบรรจุ "แก๊ป" ซึ่งเป็นเครื่องมือที่ทำให้การบรรจุลูกกระสุนของปืนคาบศิลามีความรวดเร็วมากยิ่งขึ้นครับ** (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:27:38

ความคิดเห็นที่ 14 ***   โดยจำนวนแถวในรูปกระบวนต่างๆของทหารพลปืนในยุคนั้น (คริสต์ศตวรรษที่18-ต้นคริสต์ศตวรรษ19) มักจะมีหลายแบบอาทิเช่น10แถวบ้าง15แถวบ้างอะไรเทือกนี้ครับ  เพียงแต่มันจะมีอยู่ประเทศหนึ่งที่ "ทะลึ่ง" มาแปลกกว่าชาวบ้านชาวช่องเขานั่นก็คือพวก "ผู้ดีตีนแดงแห่งเกาะอังกฤษ" ครับ  โดยพลปืนของกองทัพอังกฤษสมัยนั้นมักจะจัดรูปขบวนการยิงแค่สองถึงสามแถวเป็นแนวยาว(แถวหน้านั่งยองแถวหลังยืน)  หรือถ้าต้องทำการรบด้วยกำลังพลในคราวละมากๆก็มักจะจัดแบบสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ไม่เน้นความลึกแลใช้ทหารมากมายก่ายกองเหมือนประเทศอื่นๆเขา     สาเหตุนั้นก็เพราะชาวอังกฤษถือดีว่าทหารแต่ละคนของตนนั้นล้วนเป็น "ทหารอาชีพ" ซึ่งมีฝีไม้ลายมือมิใช่ขี้ๆ  ซึ่งเรื่องนี้ก็ไม่แปลกหรอกครับที่ชาวอังกฤษจะสามารถโอ้อวดแบบนี้ได้  เพราะทหารราบอังกฤษในสมัยก่อนนั้นจำเป็นต้องฝึกหนักมากกว่าที่จะออกรบจริงได้   นั่นจึงทำให้พวกเขาสามารถใช้เวลาในการบรรจุกระสุนได้อย่างรวดเร็วมากกว่าทหารทั่วไป  ดังนั้นการจัดแถวแค่สองหรือสามแถวจึงเพียงพอต่อรูปแบบการยิงแล้ว (แต่ความถือดีเช่นนี้พอมาเจอพวกกองโจรชาวอาณานิคมมะริกันในการรบเพื่อประกาศอิสรภาพที่อเมริกา  กองทหารเสื้อแดงของอังกฤษก็ต้องแพ้ร่นไม่เป็นท่าเหมือนกันครับ) (..ภาพจำลองรูปแบบการตั้งแถวยิงของบรรดาทหารอังกฤษหรือ "เรดโค๊ท" ในสมัยก่อนครับ..) (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:28:04

ความคิดเห็นที่ 15 ***   สำหรับเรื่องการจัดรูปขบวนการยิงของทหารปืนในยุคนั้นเพื่อนๆคงจะพอทราบกันไปบ้างในระดับหนึ่งแล้ว  แต่ผมจะมาขอเสริมว่าตามปรกติแล้วมันมักจะมีเหตุให้ไม่สามารถกระทำเช่นนี้ได้ตลอดครับ  เช่นกองทหารถูก "ทหารม้า" ข้าศึกวิ่งชาร์จเข้าใส่ ถูกทหารข้าศึกตีกระหนาบจากอีกด้านหนึ่ง โดนซุ่มโจมตีระหว่างเดินทัพ หรือต้องทำการรบในช่วงที่ยังจัดรูปกระบวนไม่เสร็จเป็นต้น     ดังนั้นภาระจึงตกไปเป็นของนายทหารซึ่งมีหน้าที่สั่งการ  ที่ต้องใช้ความเฉลียวฉลาดของตนเองมาแก้ปัญหาเฉพาะหน้าในการจัดรูปกระบวนของปืนคาบศิลาครับ  อาทิเช่นถ้าถูกทหารม้าล้อมกรอบก็ต้องรีบจัดแถวขบวนเป็นวงกลมเพื่อที่บรรดาทหารจะได้สามารถยิงใส่ข้าศึกในทิศทาง 360องศา เป็นต้นครับ   และนั่นจึงเป็นอีกสาเหตุที่ทำให้การรบในสมัยก่อนนั้นทหารทุกนายจำต้องสวมเครื่องแบบที่มีสีสันสดใสและมองเห็นได้เด่นชัดมากที่สุด  แถมยังต้องเดินแถวอย่างเป็นระเบียบพร้อมเพรียงโดยอาศัยเสียงเพลงแลเสียงกลองศึกในการรบ  ทั้งนี้เพราะปืนสมัยก่อนเวลายิงจะมีควันออกมามากยิ่งถ้าทหารเป็นพันๆนายยิงพร้อมๆกันก็แทบจะเกิดทะเลหมอกได้เลย     ทำให้ทหารต้องสวมเครื่องแบบสีสันสดใสเช่นฟ้า แดง เขียว เพื่อให้สามารถแยกแยะฝักฝ่ายของตนได้ชัดเจนในสนามรบ  อีกทั้งการใช้เสียงเพลงก็เพื่อทำให้ทหารทุกนายสามารถเดินแถวและยิงได้โดยพร้อมกัน  เพราะดังข้อจำกัดของปืนที่ผมกล่้าวไปข้างต้นคือถ้าทหารแต่ละนายต่างคนต่างยิงอย่างไม่พร้อมกันล่ะก็จะส่งผลต่อความรุนแรงและผลของการรบได้แน่นอน (..รูปภาพเครื่องแต่งกายของทหารฝรั่งเศสระดับชั้นยศต่างๆ  ในยุคที่ยอดขุนศึก "นโปเลียน โบนาปาร์ต" นำพาฝรั่งเศสขึ้นครองความเป็นเจ้ายุโรปครับ..) (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:28:39

ความคิดเห็นที่ 16 ***   โดยดาบปลายปืนนั้นเป็นที่นิยมเรื่อยมากระทั่งเมื่อถึงยุคหลังสงครามโลกครั้งที่2 (ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1945เป็นต้นมา) ในยุคนี้อาวุธประจำกายของทหารราบนั้นสามารถที่จะทำการเล็งยิงได้แบบอัตโนมัติแล้ว  อีกทั้งยังมีประสิทธิภาพ ระยะยิง ความแม่นยำที่เชื่อใจได้มากขึ้นแลใช้เวลาไม่นานในการบรรจุกระสุน     นั่นจึงทำให้บทบาทของเจ้า "ดาบปลายปืน" เริ่มลดน้อยถดถอยลงไปตามลำดับ  โดยดาบปลายปืนในสมัยนี้จะถูกลดขนาดลงมาจนกลายสภาพมาเป็น "มีดพก" ของทหารที่สามารถนำมาติดไว้ที่กระบอกปืนด้วยอุปกรณ์เสริมมากกว่าครับ (..รูปภาพของเจ้า "OKC-3S" หรือมีดพก "M9" ของทหารมะริกัน  ที่ถูกพัฒนาโดยเหล่าคอหนัง "นาวิกโยธิน" เพื่อนำมาใช้ติดตั้งกับปืนไรเฟิลประจำกายครับ..) (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:29:10

ความคิดเห็นที่ 17 รูปของมือง "Bayonne" ทางตอนใต้ของฝรั่งเศสในปัจจุบัน  ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นต้นกำเนิดของเจ้าดาบปลายปืน "Bayonet" นั่นเองครับ   (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:29:49

ความคิดเห็นที่ 18 ***   โดยสินค้าขึ้นชื่อของเมือง "Bayonne" นี้ก็คือผลิตภัณท์จำพวก "ช็อคโกแลตโฮมเมด" ซึ่งชาวเมืองทำกันขึ้นมาขายเองเป็นเวลานมนานถึง 500 กว่าปีแล้ว  และสิ่งสำคัญซึ่งขาดไม่ได้เลยก็คือ "Bayonne ham" ซึ่งเป็นหมูแฮมรมควันตำรับเฉพาะ  ที่เวลาขายยกชิ้นจะต้องได้รับการประทับตราชื่อเมืองลงไปด้วยทุกครั้งว่าผลิตจากที่นี่จริงๆครับ (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:30:24

ความคิดเห็นที่ 19 ***   แลของกินอีกอย่างที่ทำให้เมืองนี้มีชื่อเสียงมากนั่นก็คือ เจ้าซอส "Bayonnaise" หรือที่คนไทยบ้านเราเรียกติดปากกันว่า "มายองเนส" นั่นเองครับ  โดยตำนานต้นกำเนิดของเจ้าซอสสัญชาติฝรั่งเศส "มายองเนส" นั้นล้วนมีมากมายหลากหลายอย่างครับ  แต่นาย "Carame" พ่อครัวมือหนึ่งผู้เป็นต้นกำเนิดตำราศิลปะการทำอาหารของฝรั่งเศสกลับแย้งว่า  เจ้า "ซอสมายองเนส" นั้นความจริงแล้วมันมีต้นกำเนิดในเมือง "Bayonne" นี่เอง  ซึ่งเขาเชื่อว่าตอนแรกชาวเมืองจะเรียกเจ้าซอสสีครีมนี้ว่า "Bayonnaise" ตามชื่อเมืองแต่ต่อมาได้เพี้ยนกลายเป็น "Mayonnaise"(มายองเนส)นั่นเองครับ **จบแล้วครับ! สวัสดี** (May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : เจไดหนุ่ม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:31:03

ความคิดเห็นที่ 20 การเปลี่ยนแปลงวิธีการรบ จากช่วงปืนคาบศิลาสู่ปืนแบบใหม่ จนถึงมีปืนกล เป็นอย่างไรบ้างครับ เคยดูหนังเกี่ยวกับสงครามกลางเมืองของอเมริกา มีฉาก ปธน.ลินคอร์น ทดสอบปืนรุ่นใหม่ที่มีกระสุนบรรจุดินปืนในตัว ทหารบอก ปธน.ว่าปืนแบบใหม่จะเป็นปัจจัยช่วยให้ชนะสงครามได้ไวขึ้น และในหนังการรบเริ่มมีแบบหลบในที่กำบังยิงใส่กัน ในทางยุโรปยุคนั้นไม่ทราบใช้วิธีการรบแบบใดครับ จากคุณ : หมาป่าดำ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:48:52

ความคิดเห็นที่ 21 หิวครับ จากคุณ : นิกร เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 12:57:17

ความคิดเห็นที่ 22 ถ้าหากปืนสมัยนั้นไม่แม่น ดังนั้นก็จะยังไม่มี sniper พระเอกของเรื่องนี้จะไม่มีทางลอบยิง ทหารของอังกฤษได้เลย ตาม clip ข่างล่างนี้ได้แลย แสดงว่าฉากนี้หนังเรื่องนี้ทำผิด จากคุณ : วังเหนือ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 18:16:27

ความคิดเห็นที่ 23 เคยดูสารคดีสมัยอังกฤษรบกับอเมริกา  ช่วงแรกอเมริกันสู้ไม่ได้ ต้องถอยเข้าไปในแผ่นดิน  ฝ่ายอังกฤษก็เอาพวกอินเดียแดงมาเป็นคนนำทาง  ฝ่ายอเมริกากำลังสู้ไม่ได้ ต้องใช้วิธีแบบกองโจร ซุุ่มยิงคนสำคัญ จากคุณ : เสือดำขโมยใจ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 20:24:28

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณคุณเจไดหนุ่มที่แบ่งปันความรู้นะครับ ผมขอแสดงความเห็นเรื่องกระบวนรบแถวตอนหน้ากระดานนะครับ แต่ละประเทศก็มีแนวคิดการใช้แถวตอนหน้ากระดานที่ต่างกันไป การที่อังกฤษใช้แถวตอนไม่ลึกมากนักนั้นเป็นเพราะว่าทหารบกของอังกฤษมีจำนวนที่ค่อนข้างน้อยนะครับ อังกฤษเน้นกองทัพเรือมากกว่ากองทัพบกมาก ตอนที่รบกับอเมริกาช่วงสงครามประกาศอิสรภาพช่วงแรกนั้นอังกฤษสามารถจัดกำลังพลได้เพียง 60000 นายเท่านั้นครับ ในการรบกับนโปเลียนนั้นกองทัพอังกฤษแทบจะไม่เคยรบเพียงลำพังเลย ต้องรบเคียงข้างพันธมิตรเช่นโปรตุเกส สเปน ดัตช์ เสมอ ดังนั้นแนวคิดการรบทางบกของอังกฤษคือการรักษากำลังพล เน้นตั้งรับโดยใช้พื้้นที่ให้เป็นประโยชน์ ไม่บุกพร่ำเพรื่อ การตั้งแถวหน้ากระดานยาวเป็นร้อยๆ นาย แต่ลึกไม่มากนั้นทำให้ทหารยิงปืนพร้อมกันเป็นจำนวนมาก ยิงสกัดการรุกของข้าศุึกได้ดี  แต่กระบวนทัพนี้รุกคืบลำบาก (เพราะแถวยาว) ในขณะที่ฝรั่งเศสในยุคนโปเลียนจะเน้นการรุก กองทัพฝรั่งเศสนิยมใช้แถวตอนหน้าแคบสัก 30-50 คน แต่ลึกมาก เรียกว่า Mass Column ซึ่งใช้บุกได้ดี หน้าแคบทำให้เป้าเล็ก และแม้ทหารแถวหน้าจะโดนยิงล้มลงก็มีแถวหนังอีกมากที่ขึ้นมาทดแทนได้ ที่ฝรั่งเศสใช้การรบแบบนี้ได้เพราะจำนวนประชากรมีค่อนข้างมากและหนาแน่น ประกอบกับการปฏิวัติฝรั่งเศสทำให้อาชีพทหารทั้งทหารเลวและนายทหารเปิดกว้างให้ประชาชนทั่วไป (แต่ก่อนนายทหารจะมาจากตระกูลขุนนางเท่านั้น) จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 22:19:10

ความคิดเห็นที่ 25 การรบในยุคนั้นจะเป็นเหมือนหมากรุกครับ ตอนเดินทัพต้องเดินเป็นแถวตอนลึกอยู่แล้วใช่ไหมครับ แต่เมื่อเดินทัพมาถึงสนามรบก็จะเริ่ม "deploy" คือจัดกระบวนทัพเพื่อรบ เช่นกองพันที่ 1 ไปปีกซ้าย กองที่สองขึ้นไปอยู่บนเนิน ทหารม้าไปปีกขวา ซึ่งช่วงการ deploy นี้ก็เป็นหน้าที่ของนายทหารที่จะนำทหารกองของตนไปยังจุดที่ถูกต้อง เมื่อปืนใหญ่ยิงใส่ทหารราบ รูปแบบแถวทหารที่เหมาะสมก็คือแถวตอนที่ไม่ลึกมาก เพราะกระสุนปืนใหญ่สมัยนั้นเป็นเหล็กหล่อตัน กระทบแล้วไม่ระเบิด แต่จะกลิ้งต่อ ดังนั้นการยิงปืนใหญ่จะเล็งที่หน้าแถวทหารให้กระสุนกระดอนพื้นกลิ้งเข้าใส่แถว แรงปะทะจะฉีกขาหรือตัวทหารได้ ดังนั้นถ้าแถวลึกกระสุนปืนใหญ่ลูกเดียวอาจสังหารทหารได้เป็นสิบนาย แต่ตอนทหารราบปะทะทหารม้าจะต้องจัดแถวเป็นสี่เหลี่ยมกลวง (hollowed square ไม่ใช่วงกลมตามที่คุณเจไดกล่าวนะครับ จัดกระบวนเป็นวงกลมยากกว่าเป็นสี่เหลี่ยมเยอะ) หันปืนออกทุกด้าน ทหารแถวหน้าสุดคุกเข่าชี้ปืน(ที่ติดดาบปลายปืน)ออกเป็นเหมือนหอกกันทหารม้าชาร์จใส่ ทหารแถวต่อๆ มาก็ยิงปืนใส่ทหารม้าไปเรื่อยๆ นายทหารและทหารที่บาดเจ็บจะเข้าไปอยู่ในช่องว่างตรงกลาง การเปลี่ยนรูปกระบวนตรงเพื่อป้องกันปืนใหญ่หรือทหารม้าหรือเพื่อรุกก็เป็นหน้าที่ของนายทหารเช่นกัน ปกติแล้วถ้าทหารราบยังมีขวัญที่ดีอยู่ กระบวนทัพไม่ระส่ำระสาย สามารถแปรกระบวนเป็นสี่เหลี่ยมกลวงได้ทันก่อนทหารม้ามาถึง ก็เป็นการยากมากที่ทหารม้าจะตีกระบวนให้แตก (ยกเว้นว่าการเข้าชาร์จนั้นชาร์จใส่มุมของสี่เหลี่ยมพอดี) ถ้าจำไม่ผิดในสมรภูมิรบที่วอเตอร์ลูนั้นทหารม้าฝรั่งเศสชาร์จเร็วเกินไป ทหารราบอังกฤษและดัตช์ยังคุมกันติด ฟอร์มกระบวนรบเป็นสี่เหลี่ยมนับได้ประมาณ 40 กลุ่ม มีแค่สองสามกลุ่มเท่านั้นที่แตกจากการชาร์จของทหารม้าฝรั่งเศสครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 22:38:36

ความคิดเห็นที่ 26 การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของปืนขั้นแรกคือการบรรจุกระสุนทางท้ายปืนครับ (breech-loaded rifle) กระสุนอยู่ในปลอกทองแดงซึ่งข้างในมีชนวนและดินปืนเรียบร้อย ไม่ต้องมากัดถุงกระดาษหรือใช้เหล็กกระทุ้งปากปืนใดๆ ซึ่งทำให้การบรรจุกระสุนง่าย อัตราการบรรจุกระสุนและยิงสูงขึ้นมาก ปืนที่บรรจุทางปากกระบอกนั้นอาจจะยิงได้นาทีละสามสี่นัด แต่พอบรรจุทางท้ายปืนก็ยิงได้เป็นสิบนัดต่อนาที ความคืบหน้าอีกด้านก็คือการคว้านเกลียวในกระบอกปืน (rifling) ทำให้กระสุนที่ยิงออกมานั้นมีการหมุนรอบตัวเอง เพิ่มเสถียรภาพ กระสุนไม่แกว่งเมื่อออกจากปากกระบอกปืน ทำให้ความแม่นยำสูงขึ้นอย่างมาก ปืน musket ที่ไม่ได้คว้านกระบอกนั้นอาจจะแม่นยำที่ 50 เมตร แต่ปืนไรเฟิลที่คว้านกระบอกนั้นแม่นยำได้ถึงสองสามร้อยเมตรครับ ตอนสงครามนโปเลียนนั้นทหารอังกฤษบางหน่วยมีการใช้ปืนไรเฟิลกันบ้าง แต่ยังเป็นรุ่นทดลองอยู่ครับ ตอนสงครามกลางเมืองอเมริกา ปืนนั้นทั้งคว้านลำกล้องและบรรจุกระสุนทางท้ายหมดแล้ว แต่เทคนิคการรบช่วงแรกยังเป็นเหมือนยุคนโปเลียนอยู่ เข้าแถวยิงสวนกันโดยที่ปืนทั้งยิงเร็วทั้งแม่น สงครามกลางเมืองของอเมริกาถึงมีอัตราการสูญเสียที่สูงมากครับ จำนวนทหารที่ตายในสงครามกลางเมืองอเมริกานั้นสูสีกับที่ตายในสงครามโลกครั้งที่สองเลยครับ ทั้งที่มีทหารเข้าร่วมรบน้อยกว่ากันเกือบสิบเท่า พอช่วงหลังถึงมีการปรับการรบโดยใช้ที่กำบัง ขุดสนามเพลาะ เป็นสงครามที่ส่อให้เห็นว่าสงครามโลกครั้งที่หนึ่งจะรบกันอย่างไรครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 22:54:33

ความคิดเห็นที่ 27 ส่วนทหารแม่นปืนก็มีครับแม้ในยุคนโปเลียน ซึ่งมักจะเป็นพวกพรานป่ามาสมัครเป็นทหาร พวกนี้บางทีมีปืนของตนเองมาอยู่แล้ว ไม่ใช่ปืนรบแต่เป็นปืนล่าสัตว์ ลำกล้องยาวกว่าทำให้กระสุนไม่แกว่งมากนักเมื่อออกจากลำกล้อง แต่นักแม่นปืนบางคนก็ใช้ปืนคาบศิลา musket แบบเพื่อนทหารนี่แหละ แต่ยิงโดนเป้าหมายไกลกว่าระยะหวังผลเป็นสิบเท่าเหมือนกันครับ ถ้าดูในหนัง The Patriots จะเห็นเมลกิบสันหล่อลูกปืนเองจากทหารตะกั่ว แล้วใช้คีมกรีดลูกปืนให้เป็นรอย ก็ไม่แน่ใจว่าจะทำให้เกิดผลเหมือนการคว้านเกลียวลำกล้องหรือไม่อย่างไรนะครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 23:01:01

ความคิดเห็นที่ 28 เรียนคุณ วังเหนือ ในสมัยสงคราม The American Revolution นั้น มีปืน rifles ลำกล้องเกลียวใช้กันแล้วนะครับ มีคนที่ทำหน้าที่ sniper โดยเฉพาะ เป็นพวกพรานป่า อเมริกานั้นใช้ยุทธวิธีมุ่งสังหารแม่ทัพ ผู้บังคับบัญชากองทหารจากระยะไกลโดย sniper และซุ่มโจมตีเพื่อชะลอการรวมพลของฝ่ายอังกฤษ ถือเป็นจุดเปลี่ยนของสงครามเลยครับ ข้อมูลนี้ได้มาจากสารคดีเฉลิมฉลองการก่อตั้งประเทศอเมริกา ฉายทาง ThaiPBS เมื่อประมาณกลางปีที่แล้วครับ แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 55 02:03:20 จากคุณ : TommyStyle เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 23:57:42

ความคิดเห็นที่ 29 #22 เคยมีการทดสอบปืนคาบศิลาลำกล้องเรียบธรรมดาๆยิงใส่เป้าหมายขนาดเท่าตัวคน ผลคือระยะยิงไกลสุดที่พอจะเล็งให้เข้าเป้าได้คือระยะ 50เมตร แต่ถ้าไกลกว่านั้นก็ยิงนกตกปลา จากในคลิปเมลกิปสันน่าจะอยู่ห่างจากทหารอังกฤษแค่ 10-20 เมตร การลอบยิงให้เข้าเป้าในระยะนี้จึงเป็นไปได้ครับ จากคุณ : Lowfailer เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 00:09:26

ความคิดเห็นที่ 30 หลักๆ คุณเจไดหนุ่มพูดหมดแล้วเนอะ งั้นผมจะพูดตามที่ผมเข้าใจละกัน ปืนสมัยนั้นระยะหวังผลสั้นครับเลยต้องอาศัยเยอะเข้าว่า ถ้าเห็นว่าสมควรตีจริงๆถึงจะเข้าชาร์จครับ เพราะถ้าเข้าไปในระยะปืนมีสิทธิ์ดับเอาง่ายๆ และการรบแบบนี้ อาจจะเรียกว่า "การรบแบบสุภาพบุรุษ" ครับ ใครทราบรายละเอียดลึกๆมาช่วยเสริมหน่อยครับ ผมไม่รู้ละเอียด ส่วนกลองเป็นเครื่องดนตรีที่ใช้ให้สัญญาณในการจัดกระบวนทัพครับ มันดังและไม่ต้องใช้ปากซึ่งจะเหนื่อยเอาง่ายๆถ้าต้องตะโกนหรือเป่ามากๆ ที่จริงกลองใช้กันมานานแล้วครับ แต่จะแตกต่างกันไปตามพื้นที่ ปืนใหญ่สมัยนั้นก็ไม่ค่อยแม่นหรอกครับ บางที่ไปหล่นกับพวกเดียวกันก็ยังมี แต่ยังไงทหารต้องระเบียบเข้มครับ แตกไปคนเดียวอาจจะตามไปอีกทั้งทัพ จากคุณ : อะไรก็ได้ ง่ายๆ... เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 09:00:51

ความคิดเห็นที่ 31 เท่าที่เคยได้อ่านมาเหมือนจะมีกฏห้ามยิงนายทหารที่คุมแถวยิงนะครับ ถึงดูเป็นสุภาพบุรุษ แต่ผมว่าถึงตอนนั้นกระสุนมันก็ไม่ได้เลือกเป้าหมาย ก็คงจะปลิวไปโดนบ้าง แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 55 10:52:19 จากคุณ : สีหนาทก้อม เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 10:51:36

ความคิดเห็นที่ 32 เวลาประทะกันเเบบชุลมุนคนที่ทำหน้าที่ให้เสียงดนตรีหมดสิทธิ์ป้องกันตัวเลยสิครับ ดูวิดีโอ นาที 7.26 สิครับ จากคุณ : Lord_Yoshiki เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 12:52:25

ความคิดเห็นที่ 33 คห. 32 ดูจากหลายเรื่อง พลกลองมีเสียชีวิตในทุกสนามรบ มีอยู่เรื่องหนึ่งประชาชนที่เป็นนักโทษของอังกฤษ แต่หัดตีกลองจังหวะของอเมริกา ทหารผู้คุมมาได้ยินโดนจับไปลงโทษเลย ขอเสนอคลิปการรบในสงครามกลางเมืองอเมริกาบ้างครับ จากคุณ : หมาป่าดำ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 14:24:48

ความคิดเห็นที่ 34 การรบในป่าเนินเขา จากคุณ : หมาป่าดำ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 14:31:46

ความคิดเห็นที่ 35 อีกสมรภูมิ จากคุณ : หมาป่าดำ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 14:33:00

ความคิดเห็นที่ 36 Red coats จากคุณ : หมาป่าดำ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 14:39:43