PANTIP.COM : K11900586 สงครามโลกครั้งที่ 2 กับแต่ละเมืองท้องถิ่นในไทย [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 4

เครื่องบินที่ทำการทิ้งระเบิดก็จะตามมาระเบิดกันอย่างต่อเนื่อง ชาวบ้านร้านตลาดต่างตกใจขวัญหนีดีฝ่อไปตามๆ กัน ต่างหาที่หลบภัยกันอย่างโกลาหล เครื่องบินจะบินวนเวียนทิ้งระเบิดหลายรอบ เป้าหมายคือสะพานจักรี ตลาดก็มืดมิดผู้คนตกใจและหวาดกลัวกันมาก ในเวลากลางคืน แต่ละวันชาวบ้านก็ต้องพรางไฟให้มีแสงสว่างน้อยที่สุด จะเปิดอย่างธรรมดาไม่ได้ จะดูหนังสือหรือทำอะไร ถึงขนาดต้องใช้ธูปส่องและมีการจัดตั้งหน่วยยามป้องกันภัยทางอากาศ มีหน้าที่คอยดูแลและตักเตือนชาวบ้านร้านตลาดในเรื่อง การปิด – เปิด พรางไฟเพื่อไม่ให้เกิดแสงสว่างมากจะตกเป็นเป้าโจมตีของเครื่องบินฝ่ายสัมพันธมิตรได้ เมื่อมีเสียงหวอ(ไซเรน) ดังขึ้น ผู้คนต่างหลบหนีออกไปอยู่ตามท้องนาหลบพักพิงตามต้นไม้ใหญ่ๆ หลับนอนบางคนมีกำลังก็ขุดหลุมหลบภัยอาศัยอยู่

เครื่องบินจะมาทิ้งระเบิดยามเย็นและเวลาค่ำๆ ผู้คนรู้ข่าวสะพานพังก็ยิ่งตกใจกันใหญ่ รุ่งเช้าก็กลับมาดูบ้านเรือนหรือร้านค้าของตนเองปรากฏว่ากันสาดหน้าร้านค้าต่างๆ หลุดออกมาหลังคาโหว่ด้วยฤทธิ์ของสะเก็ดระเบิดแต่ไม่มีใครได้รับอันตรายถึงชีวิต คนเฒ่าคนแก่เล่าให้ฟังว่าในแต่ละวันในช่วงสงคราม พอเวลาบ่ายโมงทุกบ้านต้องรีบหุงหาข้าวปลากินกันให้เสร็จ มิฉะนั้นต้องอดอาหารยันวันรุ่งขึ้น เพราะใกล้เวลา 4 โมงเย็นเมื่อมีเสียงหวอ(ไซเรน) เตือนภัยทุกๆ คนรีบลงไปอยู่ในหลุมหลภัยที่ขุดไว้สักพักหนึ่ง เครื่องบินก็จะมาทิ้งระเบิด ช่วงนั้นกองกำลังทหารของไทยได้สร้างหอคอยสูงประมาณ 20 เมตรเศษ ข้างวิกเก่า(เป็นวิกที่สร้างเป็นรั้วไม้ไผ่ใกล้ธนาคารออมสินสาขาท่าเรือหลังเก่า) เพื่อส่องกล้องดูเครื่องบินฝ่ายสัมพันธมิตรที่จะมาทิ้งระเบิดใส่ หากวันใดไม่มีเสียงไซเรนเตือนภัยว่าจะมีเครื่องบินมาทิ้งระเบิดแน่ พอพลบค่ำชาวบ้านไม่ว่าจะเป็นพวกหนุ่มสาว หรือคนเฒ่าคนแก่ ก็จะอุ้มลูกหลานมารวมตัวกันตามชุมต่างๆ

เดิมร่องรอยของการทิ้งระเบิดใส่สะพานจักรี มีให้เห็นตลอดสองข้างทางรถไฟเป็นแนวยาว และที่ตรงบริเวณแถวหน้าวัดหนองแห้ว
ส่วนริมทางรถไฟฝั่งตรงกันข้าม (ปัจจุบันเป็นถนนข้างโรงงานอาหารสัตว์แหลมทอง) เป็นแอ่งบริเวณกว้างชาวบ้านเรียกว่า “บ่อญี่ปุ่น” ภายหลังบ่อดังกล่าวได้ถูกถมเพื่อทำถนนเลียบทางรถไฟทั้งสองฝั่ง และเมื่อปี พ.ศ. 2523 ได้มีการพบลูกระเบิดขนาดใหญ่ยังไม่ระเบิดใต้แม่น้ำป่าสักใกล้สะพานจักรี โดยชาวบ้านไปทอดแหหาปลาและได้ติดเอาระเบิดดังกล่าวเข้าทางการทหารจึงได้กู้ ระเบิดขึ้นมาผลการตรวจปรากฏว่าระเบิดดังกล่าวยังมีอานุภาพทำลายได้ จึงได้นำไปเก็บไว้ที่คลังแสง
สะพานจักรี ได้ถูกระเบิดของฝ่ายสัมพันธมิตรถล่มจนคอสะพานฝั่งที่อยู่ตรงข้าม(ฝั่งบ่อนไก่)ขาดในแบบคล้ายตัดสะพานออกจากตอหม้อ ออก 1 ด้านช่วงนี้ทหารญี่ปุ่นก็ยกขบวนกันมาเพื่อยกสะพาน และตั้งค่ายบริเวณบ่อนไก่ สะพานจักรีไม่ได้พังเสียหายมากเพียงคอสะพานด้านใต้ขาดจากตอหม้อหลุดลงไปในน้ำ ทหารญี่ปุ่นได้ใช้แรงงานเชลยที่เป็นทหารอังกฤษ ฮอร์ลันดา ออสเตรเลีย อเมริกัน ทำให้การยกขึ้นโดยใช้ไม้หนุนยกขึ้นได้วันละเล็กละน้อย ทำการคมนาคมโดยรถไฟสายเหนือลำบากมากไม่สามารถเดินอย่างต่อเนื่อง รถไฟจากกรุงเทพจะมาจอดที่ฝั่งตรงข้ามบริเวณใกล้ๆ ถนนสายท่าเรือ – ภาชี ที่ตัดผ่านทางรถไฟในปัจจุบัน ส่วนรถไฟจากเส้นทางสายเหนือก็ต้องมาจอดที่สถานีเก่าส่วนคนโดยสารที่จะเดิน ทางต่อก็ลงเรือรับจ้างข้ามฟากมาต่อรถไฟฝั่งตรงข้ามเพื่อเดินทางต่อไป แม้กระทั่งทหารญี่ปุ่นเองก็ต้องลงเรือรับจ้างข้ามฟากในช่วงนั้นทำให้ชาวท่า เรือที่มีเรือพายมีเงินมีทองใช้กันเป็นแถว

ร่องรอยของสะพานจักรี ที่ถูกบอมบ์ ด้วยระเบิดของเครื่องบินฝ่ายสัมพันธมิตร

จากคุณ : หนูนา TR

เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 00:21:17