|
จาก skype girl ค่ะ
ตกใจมีคนมาตามหาเราในนี้ด้วย คือไม่ได้งอนหรอกค่ะ แต่คิดว่าอาจจะออนไม่ตรงเวลากันก็ได้ค่ะ หรือช่วงนั้นดิฉันคงคุยกะคนอื่นอยู่ค่ะ จะไม่ได้ตอบทันทีค่ะ (แต่พอคุยเสร็จก็จะไปตอบนะคะ) เพราะเวลาดิฉันใช้ไมค์ซึ่งติดในตัวของ โน๊ตบุค เวลาเราพิมพ์เนียะเสียงมันจะดังไปอีกฝ่ายหนึ่งค่อนข้างแรงค่ะ ทั้งๆ ที่แค่จะพิมพ์ "ตอนนี้ยังไม่ว่าค่ะ กำลังคุยกะคนอื่นอยู่ เดี๋ยวมานะคะ" แค่นี้ก็ดังไปหลายตึงแล้วค่ะ (อันนี้เพื่อนเคยเตือน แฟนเค้าบอกเสียงเหมือนคนเคาะโต๊ะ) และอีกอย่าง ช่วงนี้ต้องระวังตัวนิดหน่อยค่ะ เพราะชือ userนี้ มันเป็นชื่อแบบพื้น ๆ น่ะค่ะ มีฝรั่งบ้าง เงาะบ้าง อะไรบ้าง แอดมาชวนคุยอย่างว่าอ่ะค่ะ ตอนนี้ก็ต้องเช็คนิดนึงว่าเป็นคนไทยจริง ๆ โดยจะชวนพูดไทยก่อนค่ะ แล้วถ้าใคร แบบมีพิรุธนิดนึงก็จะไม่ค่อยสานต่อค่ะ อันนี้ไม่ใช่คุณนะคะ แต่ถ้าใช้ก็ขอโทษด้วยนะคะ อาจเกิดการเข้าใจผิดกันค่ะ
ตอนนี้กำลังสอนแกรมม่าเบื้องต้นให้น้อง ๆ กลุ่มหนึ่ง เค้าเป็นเพื่อนกัน มานั่งรวมกันในห้องเดียวกัน แล้วใช้ user อันเดียว คือสอนครั้งเดียวได้หลายคนเลยค่ะ แบบนี้ค่อนข้างดีค่ะ เพราะมันไม่ค่อยดีเลย์เท่าไหร่ แล้วพอมีเพื่อนนั่งเรียนด้วยกัน มันเป็นบรรยากาศที่น่าเรียนมากกว่าน่ะคะน้อง ๆ ว่าม้๊ย แล้วเคย add หลายคนพร้อมกัน แล้วเสียงมันซ่าบ้างช้าบ้าง ถ้าจะให้ดีอยากให้น้อง ๆ ไปทำความรู้จักกันแล้วไปนั่งอยู่ที่เดียวกัน แบบนี้แจ่มเลยค่ะ
และก็มีสอนสนทนาเล็กน้อย ๆ ให้กับบางคนที่ยังมาเรียนต่อ เรื่อย ๆ และก็มีสอนเด็กผู้ชายคนนึงค่ะ แม่เค้าส่งเมล็ดผักจากเมืองไทยมาให้ด้วย น่ารักมากกค่ะ อันนี้คุยกันนานแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ บางคนก็ไม่ว่างกลับดึกเค้าก็จะทิ้งข้อความไว้บ้าง ก็อย่างที่เคยบอกไว้นะคะ เพราะดิฉันไม่ได้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ก็ไม่รู้จะสอนอะไรดีอ่ะค่ะ เพราะบางคนก็ไม่ชอบเพลง บางทีก็ชวนน้องพูดไทยซะน้ำไหลไฟดับค่ะ นาน ๆ ทีจะมีโอกาสพูดไทยซะที
ส่วนใครที่ออนไลน์ไม่ตรงกันซักทีก็ แนะนำให้หาความรู้จาก ลิ้งค์ที่คุณ Lovelypriest มาแปะไว้ให้แล้วกันนะคะ เพราะมีประโยชน์มากๆ ค่ะ ส่วนประสบการณ์การเรียนด้วยตนเองก็มีหลายท่านมาแชร์ให้อ่านหลายอันเลย น่าสนใจเลยทีเดียวค่ะ ยังงัยถือโอกาสนี้ขออนุญาต จขกท นี้แนะนำประสบการณ์ตัวเองบ้างนะคะ
ส่วนประสบการณ์ของดิฉัน (ไม่มีใครถาม แต่อยากเล่าจ้า) ก็เนื่องจากเป็นคนชอบฟังเพลง อยู่แล้ว ก็หัดร้องเพลงภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็ก ๆ เลยค่ะ เจอเพลงจีน เพลงญี่ปุ่นก็หัดร้องไปเรื่อยค่ะ (ไม่ได้คิดว่าอยากฝึกอะไรหรอกนะคะ แค่ร้องเพราะมันเป็นเพลงค่ะ) สมัยนั้นอินเตอร์เนทก็ไม่มี ก็ต้องไปหาถ่ายเอกสารเนื้อร้องมาเก็บสะสมไว้จนกระดาษเหลืองเลยค่ะ ตอนนี้ก็ยังอยู่ ดันไม่กล้าทิ้งสงสารมัน
พอมีอายุขื้นมาหน่อยและเริ่มซื้อหนังมาดูทุกศุกร์ค่ะ ถ้าดาราคนไหนโปรดก็กว้านซื้อมาหมดค่ะ จนบางทีเงินเดือนช๊อตก็มีค่ะ (แต่ก็มีลง AUA ด้วยนะคะ อันอื่นไม่กล้าเพราะแพงมาก) ทำให้ให้การฟังดีขื้นมาก ๆ เลยค่ะ ส่วนการพูดก็ปกติกล้าคุยกับต่างชาติอยู่แล้วแต่งแต่เด็กค่ะ เพราะต้องเจอนักท่องเที่ยวบ่อย ๆ
แต่อยากบอกว่า เรื่องแกรมม่า ลืมหมดเลยค่ะ ต้องมาเรียนใหม่อีกทีตอนพูดได้ค่ะ พอตอนทำงานต้องใช้ภาษาด้วย (ที่ทำงานส่วนใหญ่จบหลักสูตรอินเตอร์ ไม่ก็เรียนภาษาที่เมืองนอกมา ซึ่งตอนนั้นเราก็แอบไม่มั่นใจเล็ก ๆ ) แล้วพอย้ายมาอยู่ที่ประเทศนี้มันก็กระเตื้องขื้นมาเยอะอยู่ค่ะ แต่ก็คงยังไม่เก่งเท่า หลาย ๆ ท่านในทีนี้ค่ะ เพราะประสบการณ์แต่ละท่านมีมากจริง ๆ ค่ะ ขอขอบคุณทุกท่านที่เอาความรู้มาแปะ และเอาประสบการณ์มาเล่าให้น้อง ๆ ฟังกันนะคะ
สุดท้าย ขอให้ทุกคนมีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ
| จากคุณ |
:
skype Girl
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันจักรี 55 18:51:27
A:94.15.49.135 X: TicketID:278550
|
|
|
|
ตามหาคุณ sky Girl ผมยังฝึกพูดภาษาอังกฤษไม่คล่องเลยมาสอนต่อหน่อยครับ
