ความคิดเห็นที่ 1 คือ ต้องศึกษาจากวิธีการเขียนตอบให้ดีๆ มันมีขั้นตอนของมันอยู่ โดยเฉพาะการอ้างถึงต่างๆ.. ช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะผมก็ไม่ผ่านเหมือนกัน สำหรับ LA ทั้งหลาย เพียงแต่ อยากบอกว่า มันไม่ได้ง่าย เหมือนเขียนกระทู้ตอบนักธรรมตรี ครับ ตามนี้.. จากคุณ : zenzen เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 16:32:41

ความคิดเห็นที่ 2 วิธีเขียนตอบข้อสอบอัตนัยโดยเฉพาะวิชากฎหมาย  คือยกคำถามขึ้นมาตั้งเป็นประเด็น  แล้วจึงยกหลักกฎหมายที่บัญญัติไว้ปรับเข้ากับประเด็นคำคาม  แล้วจึงสรุป ตัวอย่างเช่น คำถามๆ ว่า นาย ก ได้กระทำการข่มขืนกระทำชำเรานาง ข ซึ่งเป็นสตรีแปลงเพศ  เช่นนี้นาย ก.จะมีความผิดฐานข่มขืนหรือไม่? วิธีตอบก็คือ หยิบคำถามมากำหนดประเด็นว่า  นาง ข. เป็นสตรีแปลงเพศ  คือเป็นชายแล้วได้รับการผ่าตัดเป็นหญิง  ซึ่งประเด็นนี้ตามกฎหมายไทยยังถือว่า นาง ข. ยังคงเป็นผู้ชายอยู่ จากนั้นหยิบหลักกฎหมายขึ้นมาอธิบายว่า หลักกฎหมายข่มขื่นตาม ป.อาญานั้นกำหนดลักษณะความผิดฐานข่มขืนไว้ว่า ผู้กระทำผิดต้องเป็นชาย  ไปทำการข่มขืนหญิงอื่นที่มิใช่ภรรยาของตน  ตรงนี้ก็ต้องขยายความว่า ภรรยาคือคนที่จดทะเบียนสมรสถูกต้อง   เมื่อยกหลักกฎหมายขึ้นมาอธิบายแล้วก็เอาข้อเท็จจริงที่กำหนดประเด็นไว้แล้วมาปรับเข้ากับหลักกฎหมาย คือ ในเมื่อ นาง ข. มิใช่หญิงอื่นตามที่ ป.อาญากำหนดไว้  นาย ก.จึงไม่ผิดฐาน ข่มชืน  แต่ผิดในข้อทำอนาจารตาม ป.อาญา ซึ่งมีหลักกฎหมายว่า.... การตอบข้อสอบอื่นๆ ก็ใช้หลักเดียวกันนี้  แตาสำหรับกฎหมายอาญานั้น  เวลาตอบต้องหยิบยกเรื่อง เจตนา  ไม่เจตนา หรือประมาท มาอธิบายประกอบด้วย จากคุณ : V_Mee เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 17:20:50

ความคิดเห็นที่ 3 ตามประสบการณ์ที่พอได้ G มาให้ชื่นชมหลายตัวอยู่ จะบอกว่าการรูปแบบการตอบข้อสอบกฎหมายของรามฯ จะต่างจากของมหาวิทยาลัยอื่นอยู่บ้าง คือ 1. ต้องวางหลักกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับกรณีปัญหาก่อนเสมอ ถ้าให้ดีควรใส่เลขมาตราด้วยจะดีมากๆ (สร้างความประทับใจให้กับาจารย์ว่าเราแม่นแค่ไหน) เช่น มาตรา...วางหลักไว้ว่า...เนื้อหาที่เขียนก็เอาแค่ใจความสำคัญก้พอไม่จำเป็นต้องเขียนให้ได้ตามตัวอักษรเป๊ะๆ เช่น มาตรา 326 ผู้ใดใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สามโดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ เวลาจำมาเขียนก็อาจเขียนแค่ใจความสาระสำคัญ เช่น ในกรณีตามปัญหานี้ มีหลักกฎหมาย(ตามประมวลกฎหมายอาญา)ที่ต้องนำมาประกอบการวินิจฉัย ดังนี้ มาตรา 326 วางหลักไว้ว่า ผู้ใดใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สามโดยอาจทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท (ตัดโทษที่ต้องรับทิ้งไปเลย) ส่วนแรกในการวางหลังกฎหมายนี้สำคัญมากๆ นิติม.รามฯ จะค่อนข้างให้ความสำคัญ(เคร่ง)กับเรื่องนี้มาก เพราะเป็นตัวชี้วัดถึงความเข้าใจหลักกฎหมายของผู้เรียน ดังนั้นต้องจำให้ได้ว่าถ้าเกิดกรณีปัญหานี้จะต้องใช้กฎหมายมาตราใดมาปรับใช้ ถ้าเป็นมหา'ลัยอื่นบางที่ให้เอาประมวลเข้าไปลอกใส่ได้เลย หรือไม่ก็ให้วินิจฉัยฟันธงโช้ะๆ ไปเลย (ไม่เน้นการจดจำหรือเขียนหลักกฎหมาย) ส่วนตัวคิดว่าแบบนี้ไม่ดีแน่ๆ เพราะมันมักไม่แน่นและไม่แม่น จบแล้วเวลาต้องไปสอบเนฯ หรือผู้ช่วยฯ หรือทำงานด้านกฎหมายจำหลักกฎหมายด้วยตัวเองไม่ได้มีแต่ตายกับตาย (ยังไงก็ไม่รุ่ง) 2. ส่วนที่สองเป็นส่วนวินิจฉัย เวลาอธิบาย(ตัดสิน)ปัญหาก็เอาหลักกฎหมายที่วางไว้ก่อนมาอภิปราย โดยอาจเขียนขึ้นต้น เช่น กรณีตามปัญหา วินิจฉัยได้ว่า...ส่วนนี้เห็นว่าค่อนข้างใช้ทักษะการเขียนสักหน่อย แต่ฝึกได้ไม่ยาก วิธีการคือหาข้อสอบเก่าๆ มาอ่านเยอะๆ (เดี๋ยวก็จะจับแนวการอธิบายได้เอง) จากนั้นก็ลองฝึกเขียนดู 3. ส่วนที่สามเป็นการสรุปอาจเขียนว่า สรุป/ดังนั้น...ส่วนนี้ไมยากเลยแค่ตอบสั้นๆ ก็พอว่าใครต้องได้หรือไม่ได้รับโทษอะไร ยังไง เรียนกฎหมายต้องมีทั้งใจรักและเวลาให้กับมัน(อึดด้วย) ถึงจะเรียนได้ดีและตลอดรอดฝั่ง เพราะชีวิตจะต้องผูกติดอยู่กับการอ่านๆๆๆๆ และสอบๆๆๆๆ ไปตลอด ขอให้โชคดี แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 18:06:07 แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 17:44:53 จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 17:43:13

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณทุกท่านมากนะครับ ที่ให้ความคิดเห็นเป็นแนวทางสำหรับผม ^^ โดยเฉพาะของคุณ โจโฉ ความคิดเห็นที่ 3 ได้อธิบายไว้ละเอียดและเข้าใจง่ายมาก กล่าวโดยสรุปคือ ต้องมีอยู่ 3 ย่อหน้า หรือสามส่วน โดยส่วนที่หนึ่งจะเป็นการยกเอา ตัวบทกฎหมาย ไม่จำเป็นต้องใส่เลขมาตราหรือข้อความในประมวลกฏหมายให้เป๊ะ แค่ยกเอาหลักของตัวบทกฏหมายในส่วนที่สำคัญมาใช้ ส่วนในย่อหน้าที่สองก็เป็น การวิเคราะห์วินิจฉัย นำหลักกฏหมายจากส่วนแรกมาเทียบ และส่วนที่สามก็เป็นการ สรุปตอบคำถามในข้อนั้นๆ ตามนี้หรือเปล่าครับ ? จากคุณ : Secret Mission เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 18:13:05

ความคิดเห็นที่ 5 ประมาณตามที่คุณโจโฉบอกค่ะ และจะบอกเคล็ดลับที่สำคัญของนักศึกษากฎหมายอีกประการก็คือ "พยายามใช้สำนวนกฎหมาย" ค่ะ  อย่าตอบแบบภาษาทั่วไป และถ้าสามารถจดจำสำนวนกฎหมายอะไรได้ ก็ให้ตอบโดยใช้สำนวนแบบนั้น เช่น .คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 811 - 812/2540 แม้เดิมผู้อยู่ในที่ดินแปลงที่โจทก์รับโอนมาจะมีสิทธิใช้ทางในที่ดินของจำเลยในฐานะทางจำเป็นก็ไม่ได้หมายความว่าโจทก์ผู้รับโอนที่ดินจะได้สิทธิในทางเดินนั้นมาด้วยอย่างภารจำยอมเพราะทางจำเป็นมิใช่สิทธิที่ติดกับที่ดินที่จะโอนไปพร้อมกับที่ดินด้วยทางจำเป็นเกิดขึ้นและมีอยู่ตามความจำเป็นเมื่อโจทก์ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องใช้ทางนั้นเพราะโจทก์เป็นเจ้าของที่ดินอีกแปลงหนึ่งซึ่งโจทก์สามารถใช้ที่ดินแปลงดังกล่าวเป็นทางออกสู่ทางสาธารณะได้โจทก์จึงไม่มีสิทธิขอเปิดทางพิพาทเป็นทางจำเป็นไม่ว่าจะเป็นกรณีตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา1349หรือมาตรา1350 จะเห็นได้ว่าในฎีกานี้มีสำนวนกฎหมายที่กลายเป็นหลักกฎหมายอยู่คือ "ทางจำเป็นเกิดขึ้นและมีอยู่ตามความจำเป็น" และมีการปรับหลักกฎหมายเข้ากับข้อเท็จจริงด้วยภาษาง่ายๆ ต่อมาคือ "เมื่อโจทก์ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องใช้ทางนั้นเพราะโจทก์เป็นเจ้าของที่ดินอีกแปลงหนึ่งซึ่งโจทก์สามารถใช้ที่ดินแปลงดังกล่าวเป็นทางออกสู่ทางสาธารณะได้โจทก์จึงไม่มีสิทธิขอเปิดทางพิพาทเป็นทางจำเป็น" ดังนั้น หากสามารถยกสำนวนกฎหมายนี้ไปตอบในข้อสอบควบคู่ไปกับการปรับข้อเท็จจริงด้วยภาษากึ่งทางการและภาษากฎหมาย จะยิ่งได้คะแนนดียิ่งขึ้น แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 22:08:07 จากคุณ : Volksrecht เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 22:07:04

ความคิดเห็นที่ 6 #2 นี่มันกฎหมายเก่าใช่มะ คุณต้องอ่านตัวบทให้แตก คืออ่านแล้วรู้ว่าสาระมันคืออะไรบ้างแล้วพยายามคิดไม่ทางปฏิเสธเพื่อลับสมอง และเพื่อเป็นทนายหัวหม้อ (จะได้รู้ว่าทำอย่างไรมันไม่ผิดบ้าง) "นิติกรรม หมายความว่าการใดๆ ทำลงโดยชอบด้วยกฏหมายและด้วยใจสมัคร มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคล เพื่อจะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวนหรือระงับซึ่งสิทธิ" ถ้ากฎหมายเขียนแบบนี้ แสดงว่า 1.ทำลงโดยไม่ชอบด้วยกฏหมาย ก็ไม่เป็นนิติกรรมดิ 2.ทำลงโดยไม่ใช่ด้วยใจสมัคร ก็ไม่เป็นนิติกรรมดิ 3.ถ้าไม่ได้มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ ก็ไม่เป็นนิติกรรมดิ 4.ถ้าไม่ใช่เป็นการระหว่างบุคคล ก็ไม่เป็นนิติกรรมดิ (คือก็เป็นหน้าที่คุณว่าไอ้ 4 ข้อที่ตั้งมามันจริงไหม มันจะไม่เป็นนิติกรรมจริงไหม ก็ไปหาคำอธิบายมาอ่านหรือถามอาจารย์เอา) ประเด็นคือต้องรู้ว่าในตัวบทมันมีอะไรที่เป็นองค์ประกอบสำคัญ แล้วเวลาตอบก็บอกว่าที่มันเข้ามาตรานี้เพราะมันคือถ้อยคำตรงนี้ในกฎหมาย โจทย์ถามว่ายิงตัวตายแต่ไม่ตาย แล้วกระสุนยังพลาดไปโดนคนอื่นอีก ถามว่ามีความผิดปะ? 60 : ผู้ใดเจตนากระทำต่อบุคคลหนึ่ง แต่ผลพลาดไป ถือว่าเจตนาต่อบุคคลนั้น 288 : ผู้ใดฆ่าผู้อื่น เวลาสอบผมจะตอบประมาณนี้ จากข้อเท็จมันไม่ผิด 288 เพราะแม่มยิงหัวตัวเอง ไม่ใช่ "ผู้อื่น" ตาม ม.288 ... ฆ่าตัวเองแม่มก็เลยไม่ผิดไง กรณีแม่มพลาดก็จริงเหอะ แต่มันไม่ได้มี "เจตนากระทำต่อบุคคลหนึ่ง" ตาม ม.60 ไงมันก็เลยเอา 60 มาปรับไม่ได้ คราวหน้าคราวหลังออกข้อสอบให้มันยากๆหน่อย ผมเสียเวลามากกับการทำข้อสอบง่ายๆแบบนี้ คือบอกว่าข้อเท็จจริงในโจทย์มันเป็นตามถ้อยคำในมาตรานั้นยังไง แล้วก็เอาให้เคลียร์นะ อย่างเช่น กฎหมายบอกว่า "พนักงานสอบสวนหรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสืบสวน" สมมติว่าพูดถึงว่า "ตำรวจ" มันเข้ามาตรานี้คุณแม่มก็เขียนว่าตำรวจคือพนักงานสอบสวนหรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนตามมาตรานี้แบบนี้ใช้ไม่ได้ คือฟันไปเลยว่ามันคืออะไรกันแน่ ไม่ใช่คร่อมมันรวมทัง 2 อย่าง แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 55 20:25:10 จากคุณ : โทดที มั่วๆ (lze0001) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 20:22:49