ความคิดเห็นที่ 1 ประโยคสวยๆ สำหรับผมมันเกิดจากการอ่านมาเยอะแล้วติดตาจนนำไปใช้ได้เองโดยอัตโนมัติน่ะครับ แนะนำให้อ่านหนังสือเยอะๆ และเข้าบอร์ดฝรั่งครับ นอกเหนือจากการเรียน จากคุณ : J-Renderer เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 12:16:20

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าเบื่อ ให้ลองบวกภาษาอังกฤษเข้ากับสิ่งที่ชอบค่ะ อย่างเราชอบแต่งหน้าทำผม เราดูแต่คลิปสอนแต่งหน้าทำผมที่ฝรั่งสอนในยูทูป ส่วนแฟนเราบ้าปิงปอง เขาก็ดูคลิปสอนตีปิงปองโดยครูฝรั่ง ทำให้เพลินและได้คำศัพท์ไปเองค่ะ ภาษาต้องค่อยๆสะสม เก็บเล็กผสมน้อยไปทีละนิดค่ะ ไม่มีใครเก่งในวันเดียวแน่นอนค่ะ จากคุณ : animE' เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 12:35:09

ความคิดเห็นที่ 3 สมัยเป็นวัยรุ่นอยู่ในต่างแดนเราเคยหลงคิดว่าจะเก่ง writing ก็แค่อ่านหนังสือภาษาอังกฤษเยอะๆแล้วเรียนศัพท์เยอะๆ แต่พอทำแบบนั้นจริงๆเข้ามันก็ไม่ค่อยเก่งขึ้นมาสักเท่าไหร่หรอก ทั้งๆที่เราแม่น grammar มากพอสมควรเนื่องจากเราไปอยู่ในสภาพแวดล้อมของการพูดอังกฤษตั้งแต่อายุยังน้อย ตอนกลับมาเมืองไทยกลายเป็นเราต้องหาวิธีเรียน writing แบบขุดรากถอนโคนมันซะเลย ทีแรกเริ่มตั้งแต่ใช้ scrapbook เรียนๆไปใช้ software ทุ่นแรงมันซะเลย ทำให้เราต้องเลิกอ่านหนังสือกระดาษแล้วหันมาอ่านแต่ ebooks เพราะมันทำให้เรียนรู้ได้รวดเร็วกว่าหลายเท่า ไปดูวิธีที่เราเรียน writing  ได้ที่  คคห 3 ในกระทู้ข้างล่างอันนี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K12020184/K12020184.html ส่วนเรื่องฟังกับพูดนั้น อยู่ดีๆคุณฟังๆมันไปเรื่อยๆ พูดๆมันไปเรื่อยๆ มันก็ไม่เก่งขึ้นมาได้มากนักหรอก คุณต้อง "ออกไปพูดกับคนจริงๆ" ลองหาเพื่อนต่างชาติคุยด้วยดิ หรือหางานที่ต้องพูดอังกฤษ แต่จะเรียนเจาะลงลึกมันก็ต้องหาตำรามาช่วย ขนาดเราเคยอยู่ต่างแดนมาเราว่าเราฟังกับพูดคล่องแล้ว แต่เราก็ยังต้องเรียนการฟังกับพูดแบบยกเครื่องใหม่หมดโดยการหาตำราวิชา phonetics มาศึกษาเลย เพื่อให้แน่ใจว่าเราไม่ผิดพลาดในหลายๆเรื่องที่เราไม่รู้จริง สิ่งที่ คคห 2 พูดก็เป็นจริง ที่ว่า "ให้ลองบวกภาษาอังกฤษเข้ากับสิ่งที่ชอบค่ะ" ตอนแรกเราก็ไม่ชอบเรียนภาษาอังกฤษ แต่เราชอบเรียนศาสตร์อะไรหลายๆอย่างที่มันศึกษาค้นคว้าเป็นภาษาไทยไม่ค่อยจะได้ เราจึงต้องเรียนรู้ศาสตร์เหล่านั้นโดยการอ่านภาษาอังกฤษ ซึ่งเดี๋ยวนี้ขยายขอบเขตเป็นเรียนจากสื่ออื่นๆด้วยเช่น ดู video clips การสอนวิชาต่างๆ (เช่นดู videos สอนซ่อมคอมพิวเตอร์ สอนฝึกโยคะ) ใช้ software เพื่อเรียนรู้ศาสตร์ต่างๆ ฯลฯ drive คือแรงผลักดันของเราผิดกับคนอื่น เราชอบศึกษาค้นคว้าเพื่อการเรียนรู้ทุกอย่าง (รวมทั้งศาสตร์อย่างอื่นนอกเหนือจากภาษาอังกฤษ อย่างเช่นเรียนการแพทย์แผนจีนกับเรียนคอมพิวเตอร์) ด้วยตนเองไม่อยากเรียนในมหาลัย ความทะเยอทะยานของเราก็คือ อยากเป็นเหมือน Thomas Edison ที่ไม่เรียนโรงเรียนไม่เรียนมหาลัยแต่ก็เก่งเป็นอัฉริยะได้ ซึ่งตอนนี้เราค้นพบขุมทรัพย์ด้านการเรียนรู้ตั้งมากมายจาก Internet จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 13:47:27

ความคิดเห็นที่ 4 ลองหา penpal เป็นคนที่พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ 1 ดูสิครับ   มีเว็บบอร์ดมากมายที่ช่วยให้คุณหาเพื่อนในต่างแดนได้   ขั้นแรกพยายามกรองหน่อย   เลือกคนที่ไม่ใช้ภาษาสแลงแบบที่วัยรุ่นใช้แชทกันในการเขียนจดหมาย   ผมแนะนำว่าน่าจะเลือกคนที่เกษียณแล้ว ในทางหนึ่ง   เมื่อเขาเขียนจดหมายมา   โดยมารยาทคุณจะต้องบังคับตัวเองให้เขียนตอบ   ในอีกทางหนึ่ง   คุณจะได้เห็นรูปแบบประโยคแบบที่เจ้าของภาษาใช้จริงๆ   รับรองไม่ช้าก็เก่ง จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 19:06:57

ความคิดเห็นที่ 5 If you want to write beautiful sentences, the best way is to copy the masters. Go to this website http://www.voanews.com/specialenglish. Select one article that you like and copy it sentence by sentence. Do it at least one article everyday. But if you do more, you will be able to write beautiful sentences much faster  and sooner. This is called "immersion" method. It works for me. จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 19:39:29

ความคิดเห็นที่ 6 เราไม่มีอะไรจะแนะนำเพราะเราเองก็ยังไม่เก่ง แต่ถ้าถามว่าเบื่อและท้อบ้างไหม ขอตอบว่าตลอดเวลาค่ะ บางทีท้อจนทุกข์เลยก็มี แต่ก็จะพยายามต่อไป ยังไงก็มาพยายามด้วยกันนะคะ ^^ จากคุณ : XODA เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 21:37:49

ความคิดเห็นที่ 7 ขนาดเราเองไปรอดแล้ว แต่เรายังเครียดเลยเวลาสอนภาษาอังกฤษให้คนอื่น คือถ้านักเรียนระดับความรู้พอใช้ได้นิ สอนให้เก่ง ไม่ยากหรอก หมายถึงสอนให้พูดคล่องกว่าเดิมกับสอนให้อ่านอังกฤษยากๆมากกว่าเดิมได้เร็วๆนี้ไม่ค่อยมีปัญหานะ แต่สอนให้เขียนได้ดีนี่ถึงเราจะรู้วิธีสอนแต่กว่านักเรียนจะคิดเองเขียนเองได้นี่ ไม่หมูนะ ถ้านักเรียนไม่กระดิกหูเลย ยิ่งลำบากหนัก สอนแค่ไม่ทะเยอทะยานมากนะ เอาแค่พอฟังรู้เรื่องแล้วพูดได้นี้่ถ้าเตรียมการสอนไม่ดีนักเรียนงงสุดๆ ถ้าเราเตรียมการสอนมาไม่ดีเรารู้สึกแย่มากๆเลยหละ สงสารนักเรียนอย่างบอกไม่ถูก เราว่าภาษาอังกฤษมันเป็นภาษาที่ประหลาด เรียนค่อนข้างยาก เราไช้เวลาตั้งหลายสิบปีศึกษาค้นคว้าวิธีสอนภาษาอังกฤษ (เป็นความสนใจส่วนตัว) พอเรียนรู้เรื่องพวกนี้เยอะๆ แล้วก็เศร้าใจที่คนในระบบการศึกษาไทยยังแหกตาชาวบ้านโดยพูดว่า "ใครจะเป็นครูได้ต้องจบศึกษาศาสตร์ หรือครุศาสตร์ หรือสอบผ่าน 9 มาตรฐานวิชาครู" ^ ไร้สาระสิ้นดี ใครมีคุณสมบัติแค่นี้ แต่ไม่เก่งอังกฤษจริงๆ และไม่เคยค้นคว้าอย่างหนักเรื่องการสอนภาษาอังกฤษ แต่อยู่ดีๆไปสอนอังกฤษ สอนไปให้ตาย ยิ่งสอนนักเรียนก็ยิ่งโง่... การสอนภาษาอังกฤษเป็นศาสตร์เฉพาะทางที่ต้องเรียนรู้อย่างหนัก การจบศึกษาศาสตร์ หรือครุศาสตร์ หรือสอบผ่าน 9 มาตรฐานวิชาครู ไม่ได้แปลว่าคุณสอนภาษาอังกฤษได้ จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 22:12:19

ความคิดเห็นที่ 8 You make my day. Thanks for pointing this out again and again. จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 22:18:40

ความคิดเห็นที่ 9 ว้าววววว ขอบคุณสำหรับความเห็นเเละคำเเนะนำของทุกๆๆท่านมากเลยคะ เราจะพยายามให้ถึงที่สุด เพื่อความฝันของเราให้จงได้ ขอบคุณทุกๆท่านที่ทำให้เรากลับมาฮึดสู้ได้อีกครั้งนะคะ ไม่ว่าจะล้มสักกี่ครั้ง เราจะไม่มีวันยอมละทิ้งความฝันของเราเด็ดขาดคะ!!!! สักวันเราต้องเก่งภาษาอังกฤษให้ได้ ขอบคุณทุกๆท่านมากค่า ^________^ จากคุณ : bluesky เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 55 01:07:52 A:124.120.133.129 X: TicketID:290308

ความคิดเห็นที่ 10 ท้อก็หยุดก็พัก ออกไปช็อปปิ้ง ดูหนัง เล่นเกมส์ หรือฝึกอย่างอื่นบ้างก็ได้ หายท้อแล้วก็กลับมาฝึกต่อ ผมก็กำลังฝึกอยู่ มีท้อแน่ๆ ขนาดผม"คิดว่า"ตัวเองเรียนได้เร็วกว่าที่คิดเยอะแล้วนะ ยังมีรู้สึกท้อเลย แต่ยังไงหากเป้าหมายมันชัดเจนว่าเราต้องการมันจริงๆ ต้องใช้มันจริงๆ ยังไงก็ไม่มีทางล้มเลิกจนกว่าจะสำเร็จตามที่ต้องการ ผมว่าคนที่ประสบความสำเร็จกับล้มเหลวมันต่างกันตรงเป้าหมายนี่แหละ บางทีการที่เราหยุดพักบ้างมันก็เรียกกำลังใจกลับมาได้นะ อย่างเช่นผมฝึกฟังแล้วมีช่วงนึงหยุดฝึกไปราวๆ 2 สัปดาห์ได้ กลับมาฟังอีกทีรู้สึกว่าฟังได้้ดีกว่าเดิม หรือ ฟังได้ดีกว่าที่คิดไว้ (คิดว่าน่าจะฟังได้ด้อยกว่าเดิมพอควร) กำลังใจมันก็มา ความท้อมันก็หาย บางทีเรายัดๆๆๆไปมากๆมันก็ใส่ไม่เข้า ต้องไปพักบ้างอะไรบ้างให้สมองมันค่อยๆดูดซึมสิ่งที่เรายัดไปจดหมดก่อน ค่อยมายัดต่อก็ได้ ผมว่าการบริหารกำลังใจก็เป็นเรื่องสำคัญไม่แพ้ความพยายามเลยนะ จากคุณ : ผมไม่ใช่คนดี แต่เป็นคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 55 16:03:57

ความคิดเห็นที่ 11 จริงด้วยคะ เราฝึกอย่างหนักทุกวันๆ พอดียังอยู่ในช่วงปิดเทอม ไม่มีอะไรทำก็นั่งเปิดเน็ต ฝึกฟังฝึกอ่าน วันๆๆก็วนๆๆอยู่เเต่อย่างงี้ จะให้เบื่อบ้างก็คงไม่เเปลกใช่ไหมคะ ฮ่าๆๆ เเต่สำหรับคนที่มีเป้าหมายชัดเจนเนี่ย ยังไงก็ไม่มีวันล้มเลิกจนกว่าจะเห็นความสำเร็จ เห็นด้วยทุกประการค่า ขอบคุณสำหรับคำเเนะนำเเละกำลังใจมากค่า กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญจริงๆๆ ^________^ จากคุณ : bluesky เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 55 20:02:16 A:124.121.247.51 X: TicketID:290308

ความคิดเห็นที่ 12 แปลกแต่จริง คนอยากเก่ง ขยัน ท่องตำราไวยากรณ์เป็นเล่มๆแต่ไม่เก่ง สู้คนที่ไม่ตั้งใจจะให้เก่งแต่ว่าใช้ภาษาอังกฤษบ่อยๆเป็นเครื่องมือหาความเพลิดเพลินไม่ได้ มันมีบทเรียนอยู่ตรงไหนสักแห่งแต่ยังนึกไม่ออก ลองพิจารณาดูก็แล้วกัน จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 55 09:04:37

ความคิดเห็นที่ 13 นึกออกเเล้วมาบอกด้วยนะคะ อยากได้คำเเนะนำคะ จะนำไปปรับใช้เเละพัฒนาตัวเองคะ.......ขอบคุณค่า ^______^ จากคุณ : bluesky เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 55 09:45:44 A:110.168.72.90 X: TicketID:290308

ความคิดเห็นที่ 14 เอาละ นึกออกแล้ว ...แต่ไม่บอกหรอก ของดีต้องเก็บเคล็ดไว้บ้าง บอกกันง่ายๆไม่ขลัง ของอย่างนี้ไม่ยาก แต่ต้องคิด คิดแล้วจะร้อง "ยูเรก้า ทำไมตูนึกไม่ออกจะได้ทำอย่างนี้แต่แรกจะได้เก่งไปนานแล้ว" ลองไปคิดสักคืน หรือหลายๆคืนก็ได้ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 55 15:50:34