ความคิดเห็นที่ 1 สังคมญี่ปุ่นเป็นสังคมชนชั้นมาแต่ไหนแต่ไร เรื่องBurakumin เป็นการแบ่งชนชั้นมาตั้งแต่สมัย การนำเข้าศาสนาพุทธของชนชั้นปกครอง ขยายความนิดนึง ตามหลักพุทธการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเป็นบาป เป็นสิ่งน่ารังเกียจ เพราะฉะนั้นคนทำอาชีพก็น่ารังเกียจไปด้วย ทั้งๆที่ชนชั้นปกครองต้องพึ่งพาแรงงานของพวกเขา เป็นต้นว่าการฆ่าสัตว์เพื่อใช้หนังทำเกราะทำดาบ ของชนชั้นซามุไร (นี่เป็นตัวอย่าง Hypocrisy ของสังคมญี่ปุ่นอย่างหนึ่ง) การแบ่งชนชั้นตามเชื้อชาติเป็นการแบ่งชนชั้นตามนโยบายทางการเมือง ตย. ชาวไอนุ ชาวเกาหลี(โชเซนจิ่น)ในสมัยรัฐบาลเมจิ   การแบ่งชนชั้นตามกำลังเศรษฐกิจ ปัจจุบันเป็นปัญหาสังคม ซึ่งเห็นชัดเจนขึ้นมากๆ  (คนญี่ปุ่นที่แต่งตัวมอซอมีเห็นมากขึ้น โฮมเลสมีทุกแห่ง) เพียงแต่หลังสงครามครั้งที่ 2 เมกามาเขียนรัฐธรรมนูนให้ บวกกับเป็นสมัยเศรษฐกิจบูมช่วงสงครามเกาหลี และนโยบายเพิ่มรายได้สองเท่าให้ประชาชนของรัฐบาลในระยะนั้น ช่วงสมัยหลังสงคราม 30  40 ปี พลเมืองญี่ปุ่นเชื่อ(เข้าใจผิด)ว่าทุกคนเท่าเทียมกัน แล้วก็เอื้อไปถึงมารยาทสังคม เป็นเรื่องมารยาททั่วไปที่เขาจะพูดถึงเรื่องแบบนี้ แต่ในความจริงมันไม่ใช่ การแบ่งชนชั้นมันเป็นไปอย่าง เงียบๆลึกๆ นักการเมืองสมัยนี้ที่มาจากชนชั้นบุราคุมินมีไม่กี่คน แต่ทุกคนได้รับการแบ่งแยกดูถูกไม่เปลี่ยนแปลง วันนี้จบแค่นี้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 55 07:07:57 จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 07:04:05

ความคิดเห็นที่ 2 ข่าวที่ีว่า http://truth-out.org/index.php?option=com_k2&view=item&id=830:dying-for-tepco-fukushimas-nuclear-contract-workers ข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับบุระคุมิน http://en.wikipedia.org/wiki/Burakumin เพลงประกอบ จากคุณ : นู๋เองง่ะ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 07:27:45

ความคิดเห็นที่ 3 แล้วคนบุราคุมินเขามีสิทธิ เสรีภาพอะไรเทียบเท่าคนญี่ปุ่นทั่วไปไหมคะ เช่น สิทธิในการศึกษา สวัสดิการ สุขภาพ การเมือง การเลือกตั้ง การแต่งงาน กรรมสิทธิ์ทรัพย์สิน ฯลฯ แล้วเขาสามารถขยับข้ามไปชนชั้นที่สูงขึ้นได้หรือเปล่าคะ รบกวนถามต่อคะ สงสัยจริงๆ จากคุณ : forest princess เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:35:19

ความคิดเห็นที่ 4 สมัยนี้โดยกฎหมายมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน แต่ในทางปฏิบัติ ลึกๆก็ยังมีในสำนึกของพลเมืองประเทศนี้   เพราะฉะนั้นมันก็เลยเป็นประเด็นที่ไม่มีใคนอยากจะพูดถึง   ขยับขึ้นสูงได้ อยู่ที่ความพยายามมากกว่าคนอื่น อันนี้ฟังมาจากคนญี่ปุ่น ไม่ทราบจริงแท้แค่ไหน เขารู้กันได้จากชื่อสกุล แล้วก็ถิ่นที่อยู่  (เพราะในสมัยก่อนหน้าไม่นาน รัฐบาลจัดให้พวกเขาอยู่ในชุมชนเดียวกันเป็นหย่อมๆ) และถ้าลางๆว่าใช่ก็จะหลีกๆห่างๆไป แถมท้ายนิดว่าอาชีพของพวกเขาก็จำกัดชนิดอยู่แล้ว อะไรที่เกี่ยวกับธุรกิจเก็บขยะ   อะไรที่เกี่ยวกับธุรกิจหนังสัตว์ บางคนก็หลีกไปทำอาชีพอย่างอื่น พวกเลี้ยงลิง เอาลิงมาเล่นให้คนดูตามงาน เหมือนๆกับพวกเชื้อชาติเกาหลีที่บริษัททั่วไปไม่รับเข้าทำงาน ในสมัยหนึ่งจนพวกเขาต้องหาทางออกด้วยการทำอาชีพอื่น ตย.เยี่ยมสุดคือ พวกทำธุรกิจปาจิงโกะ  (การพนันอย่างหนึ่ง) จนสมัยนี้กลุ่มนี้กลายกลุ่มที่รวยมาก เป็นกลุ่มนายทุนในสมัยนี้ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 55 17:35:57 จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 17:34:46

ความคิดเห็นที่ 5 เพิ่งมาเปิดดูอีกครั้ง พบว่าตัวเองลืมใส่ข้อมูลเกี่ยวกับเพลงไป เพลงนี้มีชื่อว่า 竹田の子守唄 หรือ Takeda no komoriuta (เพลงกล่อมเด็กตาเกดะ) เนื้อเพลงกล่าวถึงเด็กญิงยากจนที่ต้องไปเปนพี่เลี้ยงทารกอยู่ต่างหมู่บ้าน ในเทศกาลที่มีหิมะตก เธอมีเพียงเสื้อผ้าบางๆ และเสียงเด็กร้องกวนตลอดวัน ชาวบุระคุมินในแถบกันไซเลือกเพลงนี้ใช้ร้องเปนเพลงประจำกลุ่ม แม้จะขายได้นับล้านแผ่นและถูกนำไปประกอบภาพยนตร์ต่างประเทศ (Seven nights in Japan) เพลงนี้ก็ยังถูกแบนจาก NHK และเครือข่ายอื่นๆ อยู่ร่วม ๒๐ ปี ศิลปินนักร้องที่นำเอาเพลงนี้ไปร้อง ก็มักจะถูกตั้งข้อสงสัยว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับบุระคุมินแม้จนทุกวันนี้ เพลงนี้มีฉบับไทยด้วย คุณเจษฎาภรณ์ คาซาอิร้องไว้นานแล้ว แต่เนื้อเพลงไทยคงไม่เกี่ยวข้องกับบุระคุมินแต่ประการใด จากคุณ : นู๋เองง่ะ เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 18:50:16

ความคิดเห็นที่ 6 ประเทศญี่ปุ่นบอกนักบอกหนาว่า คนญี่ปุ่นเท่าเทียมกันทุกคน ไม่มีแบ่งชนชั้น  แต่ไม่อยากจะเอ่ยถึงบุระคุมิน จากคุณ : nemina เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 14:29:32