 |
(ต่อจากความเห็นที่ 67 ค่ะ)
ข้อคิดเห็นของคุณปฤษณะทำให้เกิดวิวาทะขึ้นในกระทู้ เป็นสองสายใหญ่ๆ ระหว่างคุณปฤษณะกับคุณนกเถื่อนอันเป็นประเด็นเกี่ยวกับขอบเขต เนื้อหา และวิธีการทางปรัชญา
(คุณนกเถื่อน คือคห.ที่ 35 , 45 และ 46) โดยคุณปฤษณะ เสนอคห.ที่ 44 และ 47รอีกสายหนึ่งคือวิวาทระหว่างคุณปฤษณะกับจขกท. โดยจขกท.ตอบคุณปฤษณะว่าด้วยชาวไทยเรามีปรัชญาไทยของตนเองหรือไม่ และอย่างไร ในคห.ที่ 41 และต่อมา อธิบายเบื้องหลังความคิดของชาวโลกสวย ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าเป็นสายหนึ่งของแนวคิดยุคหลังสมัยใหม่ ในคห.ที่ 55
คุณปฤษณะได้ชี้แจงว่า การยั่วยุให้เกิดวิวาทะนี้เพราะต้องการจุดให้ประเด็นสามารถเคลื่อนไหวต่อ และทำให้โต๊ะปรัชญาคึกคักขึ้น คห.47 และ คห.60
คุณ dicky5 ได้แสดงความเห็นด้วยกับความเห็นของคุณนกเถื่อนโดยเฉพาะในคห.ที่35 และแสดงความเห็นด้วยกับคุณปฤษณะส่วนที่ว่าด้วยปรัชญาได้เข้าไปมีบทบาทในประเด็นต่างๆ ในสังคมมากมายในคห.ที่34 แต่ไม่เห็นด้วยที่จะกำหนดขอบเขตปรัชญาไว้คับแคบ เพราะความจริงที่ดำรงอยู่ในธรรมชาติอย่างหนึ่งคือความหลากหลาย การไม่ยอมรับความหลากหลายคือเผด็จการ และได้กล่าวถึงแนวคิดหลังยุคสมัยใหม่ไว้บางส่วน(จากคห.ที่ 52 , 53 และ 54)
จขกท.ได้สรุปย่อกำเนิดแนวคิดต่างๆ ของแนวคิดยุคหลังสมัยใหม่ ที่มีลักษณะเป็นกระแสความคิดโดยรวมๆ เรื่องราวที่หลากหลาย อันเป็นปฏิกิริยาต่อยุคสมัยใหม่ซึ่งสร้างปัญหาให้กับสังคมมนุษย์อย่างใหญ่หลวงและรอบด้าน รวมถึงการทำลายทรัพยากรธรรมชาติและธรรมชาติแวดล้อม จนย้อนมาเป็นภัยกับมนุษย์เอง คห.57 ,58 และ 59
ในตลอดช่วงการแลกเปลี่ยนสนทนา มีผู้เข้ามาติดตาม 2 ท่าน คือท่านเจียวต้าย ในคห.22 ,24 และ 32 ท่านเจียวต้ายได้แสดงความเห็นว่า คำตอบของ จขกท.น่าสนใจเพราะรู้จริงจึงกล่าว ไม่ได้เกิดจากจินตนาการ อีกท่านหนึ่งคือ คุณ หา-สะ-จิต-โต ซึ่งปรากฏตัวขึ้นใน คห.ที่ 62 ซึ่งชอบเข้ามาอ่านที่โต๊ะปรัชญามาก แต่ไม่ค่อยกล้าแสดงความคิดเห็น เพราะเกรงจะกระทบผู้อื่น และได้ให้ข้อคิดต่อกลุ่มสนทนาว่า ต้องระวังความรู้สึกของตนเอง หากรู้สึกให้อดทน อดกลั้น อารมณ์ความรู้สึกนั้นๆ จะหายไปเอง
หลังจากนั้น ดิฉันจึงเริ่มสรุปประเด็นต่างๆ ไว้ เพื่อให้คนที่ยังสนใจติดตาม และอาจออกความเห็นต่อเนื่อง สามารถดำเนินการสนทนาต่อไปได้ โดยไม่หลงประเด็น เพราะดิฉันในฐานะจขกท.มีภาระต้องไปทำอย่างอื่นแล้ว ไม่สามารถมาดูแลกระทู้ต่อไป
| จากคุณ |
:
oDaineo   
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 พ.ค. 55 06:13:10
|
|
|
|
|
โต๊ะปรัชญาช่างเงียบจริงๆ
