จำๆที่เขาเขียนไว้ว่า มาจากเจ้าชายองค์หนึ่งของสมัยราชวงศ์ซ่ง ที่ชอบชื่นการเริงระบำ ชอบการเริงร่าท่าเต้นของระบำชนิดหนึ่ง ที่ทำให้นางรำ ดูงามสง่าต้องใจ เดาว่าน่าจะเป็นการแผ่จากต่างแดน ประเภทคล้ายรำบัลเล่ย์ จึงเกิดการแผ่ของระบำนี้ขึ้น ก็ต้องหาผู้หญิงเท้าเล็กมาฝึก จนเกิดการพันเท้าสตรไม่ให้โตเกินไป ต่อมาจนเกิดเป็นศาสตร์ สาขาทำอย่างไร จึงจะมัดเท้าสตรให้เล็กที่สุด เป็นค่านิยมฝังลึกในสตรีฮั่นส่วนใหญ่ ที่ภูมิใจในความงมงายนั้นซะด้วย มาสมัยแมนจู การรัดเท้าสตรีนี้ ชักแผ่ระบาดสู่สตรชาวแมนจู จากเริงระบำมาสู่การควบคุมสตรี ในเชิงบริบทสัตว์เลี้ยง ควบคุมการเคลื่อนไหว ไม่ให้ปีนกำแพงไปหาชู้ ไม่ให้ออกนอกบ้าน โดยไม่มีคนคอยช่วยเหลือ ที่สำคัญเหนือสุดคือ เขาว่า เมื่อผู้หญิงรัดเท้าแล้ว อีตรงนั้นมันบวม และเวลาเดินดูกระตุ้งกระติ้ง ดีดส่งอารมณ์มาก แถมเวลาเนียนัว ถ้าเหยียบขยี้บี้เท้าตรงนั้น (จินตนาการซิ) เธอจะครางด้วยความเจ็บ ทำให้ผู้ชายหื่น_หรรษายิ่งขึ้น เพราะลึกๆแล้วคนเราชอบการกดขี่ คำนี้ไม่แยก ส่วนคนแมนจู นี่เกือบทั้งหมดละลายหายไปในหมู่คนฮั่น สายจีนกลาง เรียกว่าแมนจูนี่ฉลาดที่สุด ให้เทียบราชวงศ์ถังเลยนะนี่ เลยทำให้คิดว่า ใครนะ ชอบพูดว่าไม่เคยมีฝรั่งปกครอง ถึงบริหารประเทศ ไม่เป็น. มีฮ่องเต้เฉียนหลง หรือคังซีนี่ ตราคำสั่งห้ามรัด "ตีน". ผู้หญิงแมนจูนะโว้ย แต่เอาไม่อยู่. ก็ผู้ชาย มันหื่น. ..".อวัยวะชิ้นนั้น" น่ะ
แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 08:47:04
แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 08:42:29
แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 08:40:51
แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 08:31:25
แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 08:25:03