ความคิดเห็นที่ 1 ก็น่าจะต้องเขียนเก่งระดับนึงนะครับถึงจะอ่านสนุก จากคุณ : J-Renderer เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 14:38:35

ความคิดเห็นที่ 2 นักแปลที่ดีต้องมีความรู้ทางภาษาครับ เคยอ่านหนังสือแปล กับหนังสือจริง มั่วเอาเองหลายส่วนเลย จากคุณ : หก เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 14:43:53 A:171.99.99.102 X: TicketID:344469

ความคิดเห็นที่ 3 อย่าง Murakami  Haruki นักเขียนญี่ปุ่น(ที่เกือบได้ราววัลโนเบลทุกปี แต่ไม่เคยได้) หรือคะ  เขาทำงานแปลมาก่อนเป็นนักเขียนค่ะ เป็นไปได้ เพราะถ้าอ่านมากๆแล้ว บางทีมันผลัดดันให้คนอยากเขียนเองบ้าง แต่ไม่เสมอไปมั้งคะ จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 14:47:09

ความคิดเห็นที่ 4 นักแปลหลายคนก็ไม่ได้เป็นนักเขียนมาก่อน และบางคนถึงเดี๋ยวนี้ก็ไม่ได้เป็นนักเขียน (นอกจากการเล่าหรือบันทึกความคิดเห็นส่วนตัว) อยู่นั่นเอง อย่าง น.นพรัตน์ ก็ทำงานแปลมาตั้งแต่แรกเริ่ม แล้วก็แปลอย่างเดียวมาตลอด ไม่เห็นว่าจะเขียนนิยายเองซักที จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 16:06:33

ความคิดเห็นที่ 5 แปลบ่อยๆหัดเรียบเรียงประโยคบ่อยๆ ถ้าจะขยับไปทำงานเขียนก็คงได้ แต่นักเขียนเก่งๆที่ไม่เคยทำงานแปลมาก่อน อยู่ดีๆมาเริ่มแปลก็ลำบากเหมือนกัน เพราะทักษะการแปลมันมีรายละเอียดปลีกย่อยหยุมหยิม ให้ปวดหัว มากๆ จากสถิติที่เรารวบรวมในการแปลอังกฤษ-ไทย กับ ไทย-อังกฤษ มาหลายปี นะ พบอะไรที่น่าทึ่งมากๆ นั่นก็คือ เวลาแปลอังกฤษเป็นไทย เรารู้สึกเหมือนกับว่าพยายามเรียนรู้ให้เท่าทันคนเขียน เพราะโครงสร้างภาษาอังกฤษมันแข็งแรงกว่าโครงสร้างภาษาไทยมากๆ บางทีจะสื่อให้ครบถ้วนตามต้นฉบับไม่ขาดไม่เกินกลายเป็นโครงสร้างภาษาไทยพังทลายกลางคัน "ทำไม่ได้" ต้องซอยออกไปเป็นประโยคเล็กๆน้อยๆกระจุยกระจาย และตรรกฝรั่งเจ้าของภาษาที่เขียนหนังสือหรือเอกสารอย่างเป็นทางการ เราหาข้อบกพร่องไม่ค่อยจะเจอ ถ้าเราไม่เข้าใจกลายเป็นว่า "เราต้องพยายามเรียนรู้ตามคนเขียน" แต่ในทางกลับกันเวลาแปลไทยเป็นอังกฤษ เรามีความรู้สึกเหมือนกับว่า ต้องเอาประโยคที่กระจุยกระจายมาสลับตำแหน่ง และเรียงเป็นประโยคยาวๆ ซึ่งต้องใช้ punctuation ให้แข็งแรงเพื่อประโยคมันจะได้ไม่ดูทื่อๆเหมือนแปลเรียงตัวมา  เท่านั้นไม่พอ ยังต้องไปตามแก้ไขข้อผิดพลาดในเชิงตรรกะ (logical flaws) ให้คนเขียนภาษาไทยตั้งมากมาย ซึ่งข้อผิดพลาดเหล่านั้นถ้าอ่านผ่านๆตาจะมองไม่เห็นแต่ถ้าเริ่มลงมือแปลมันจะสร้างปัญหาอย่างแรงเพราะ "มันทำให้สร้างประโยคภาษาอังกฤษไม่ได้" คนที่เขียนภาษาอังกฤษเก่งระดับเทพถ้าไปเจอภาษาไทยปราบเซียนแบบนี้แปลออกมาก็ภาษาอังกฤษอ่านไม่รู้เรื่อง แต่นักแปลที่ชำนาญมากๆจะแก้ logical flaws ของคนเขียนภาษาไทยได้ก่อนที่จะแปลเป็นอังกฤษ จะให้ดู classic example ซึ่งเราเอามาจากงานแปลจริงๆที่เคยทำเมื่อหลายปีมาแล้ว จะเห็นได้ว่าภาษาไทยแบบนี้ถ้านักแปลไม่เป็นนกรู้ แปลออกมาภาษาอังกฤษก็อ่านไม่เป็นภาษาคน ตกลง สิ่งที่จะจัดการกับ inconsistencies แบบนีได้ มันไม่ใช่ทักษะการเป็นนักเขียน แต่มันเป็นวิชา logic Source text (ภาษาต้นทาง): การสอบสวนชันสูตรพลิกศพเป็นความตายมิได้เป็นผลแห่งการกระทำผิดทางอาญา เห็นควรดำเนินการตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 150 วรรคแรกต่อไป This is a verbatim translation (นี่เป็นการแปลตรงตัว) Target text (ภาษาปลายทาง): Investigation autopsy are death not caused by criminal acts. Should proceed according to Criminal Procedure Code of Thailand, Section 150, First Paragraph in due course. อ่านไม่รู้เรื่อง ใช่มะล่ะ .....จริงๆแล้วประโยคภาษาไทยก็ผิดพลาดในเชิงตรรกะ แต่นักแปลแกล้งโง่เองนั่นแหละ (คือแกล้งแปลตรงตัวตามภาษาไทย ทำให้นอกจากจะอ่านไม่รู้เรื่องแล้วยังกลายเป็นสร้าง syntactic errors in the writing of second language learners เหมือนๆที่นักแปลก๋วยเตี๋ยวเรือชอบแปลมาเพราะรีบทำจำนวนหน้าจนพลิกตำราภาษาอังกฤษไม่ทันนั่นแหละ The influence of the Thai language is so great, hence the English translation has turned out to be absolute nonsense. เนื่องจาก "การสอบสวนชันสูตรพลิกศพ" ไม่ใช่ "เป็นความตาย" คนเขียนพูดโกหก แต่คนไทยหลายๆคน ไม่มีใครท้วงติงเพราะต่างก็บิดสมองทำความเข้าใจประโยคแบบนี้มาตั้งแต่เล็กจนโต ...ดังนั้นประโยคภาษาไทยที่มี inconsistencies คนไทยยังถือว่า (จริงๆแล้วต้องพูดว่า "หลงคิดว่า") มี consistencies Try again (ลองใหม่) Source text (ภาษาต้นทาง): การสอบสวนชันสูตรพลิกศพเป็นความตายมิได้เป็นผลแห่งการกระทำผิดทางอาญา เห็นควรดำเนินการตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 150 วรรคแรกต่อไป Target text (ภาษาปลายทาง): The investigation and (ภาษาไทยตกคำว่า "และ") autopsy revealed that (ภาษาไทยตกคำว่า "แสดงให้เห็นว่า") such death was not caused by any criminal acts. It is therefore appropriate that the case be dealt (ภาษาไทยคำว่า "เห็นควรดำเนินการ" มีความเลอะเลือนอยู่ในตัว นักแปลจึงต้องทำให้มันหายเลอะเลือน) with pursuant to Paragraph One, Section 150, Criminal Procedure Code of Thailand. ตกลงเป็นอันว่า translation from Thai into English มักลงเอยด้วยการ"แปลง" เพราะถ้าไม่ "แปลง" บางทีเคราะห์หามยามซวย (ไม่รู้ใครซวย) เจอเอกสาร 500 หน้า มีแต่ประโยคที่คน (ไทย) เขียนพูด "โกหก" หรือพูดเรื่องที่ "เป็นไปไม่ได้" หน้าละ 2-3 ประโยค (ความถี่ขนาดนี้นับว่าเป็นเรื่องปกติของการเขียนหนังสือของคนไทยทั่วๆไป) ....หากนักแปลๆจบโดยไม่แปลง ผลงานแปล (translation) ต้องเอาไปทิ้งถังขยะสถานเดียว....!!! ^ การเขียนประโยคภาษาไทยในลักษณะที่ พอคิดลึกๆ (แบบที่ทำให้ดูใน classic example ข้างบนนี้) แล้ว "มันเป็นไปไม่ได้ เพราะผิดหลักเหตุผล" เป็นศัตรูตัวฉกาจของนักแปลไทยเป็นอังกฤษ หรือนักแปลไทยเป็นภาษาอื่น เพราะว่าขนาดคนมีชื่อเสียงดังๆและมีความรู้สูงๆก็เขียนภาษาไทยหลุดๆแบบนี้กันมากมาย (นับจากสถิติที่เจอมาในการแปลไทยเป็นอังกฤษเกินกว่า 15 ปี) ในขณะที่เราหาภาษาอังกฤษหลุดๆแบบนี้ไม่ค่อยจะเจอเลย (จริงๆแล้วไม่เคยเจอเลยในเอกสารที่เป็นทางการ!) ดังนั้น หนึ่งในทักษะการแปลไทยเป็นอังกฤษ ก็คือ "จับผิดภาษาไทย"   เอามาจากกระทู้เก่าอันนี้ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2010/06/K9353525/K9353525.html แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 55 16:41:14 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 16:33:32

ความคิดเห็นที่ 6 การแปลให้ถูกต้องรวดเร็วและสวยงามเป็นทักษะที่ต้องฝึกฝน วิธีฝึกที่เราชอบทำก็คือหัดเอาประโยคภาษาไทยหรืออังกฤษ (ฝึกสลับกัน) มาเขียนใหม่ให้ได้จำนวนประโยคให้มากที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้ และให้ประโยคทั้งหมดมีความหมายเหมือนกัน และหมั่นเก็บบันทึกโครงสร้างหรือลีลาการเขียนแปลกๆในภาษาคู่ที่แปลรวมทั้งวิธีการที่เราเคยจัดการกับมันในกระบวนการแปล ที่ทำไปแล้ว พอเราเจอมันอีกเราจะรู้ทันทีว่าจะจัดการกับมันอย่างไร (หรือเผลอๆจะคิดค้นวิธีการใหม่ๆขึ้นมาได้) เก็บไว้ในคลังเยอะๆ ซึ่งสิ่งที่เก็บสะสมจากการทำงานจริงแล้วพอเห็นก็แปลมันออกไปได้เลยจาก subconscious อย่างนี้ เราเรียกว่า repertoire ยิ่งนักแปลมี repertoires เก็บไว้ในคลังสมองเยอะๆ มันก็เหมือนๆกับนักวรยุทธ์ที่วันๆได้แต่คิดค้น "ท่าเพลงการต่อสู้ใหม่ๆให้พลิกแพลงขึ้นมาได้อยู่เรื่อยๆ" เราเรียนการแปลโดยคิดเป็น "logic" กับเป็น "ท่าเพลง" ก็เพราะว่าเราไม่มีพื้นฐานการศึกษาด้านภาษาอังกฤษหรือภาษาไทยเลยแม้แต่นิดเดียว คือตอนวัยเรียนหนังสือเราได้แต่หนีเรียนไปเล่นหมากรุกฝรั่ง (สอน logic ให้แก่ตัวเอง) และเรียนวรยุทธ์จีน (สอนวิธีคิดค้นท่าเพลงให้แก่ตัวเอง) เราก็เลยเรียนรู้เรื่องการแปลจาก background ของตัวเองอย่างแท้จริง เราเขียน concepts ที่เราใช้สร้าง "คัมภีร์การแปล" จากวิชาหมากรุกฝรั่งและวรยุทธ์จีน เอาไว้ในกระทู้เก่าอันนี้ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/06/K7934208/K7934208.html แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 55 17:16:50 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 17:12:34

ความคิดเห็นที่ 7 เงื่อนไขที่จำเป็นในการแปลคือ ผู้แปลต้องมีทักษะในการใช้ภาษาได้ดีทั้งสองภาษา การใช้ภาษาต้นทางได้ดีทำให้อ่านต้นฉบับได้ขาด ไม่ตกหล่น ไม่เกิน ไม่เพี้ยน เข้าใจชัดเจนว่าคนเขียนเขาจะสื่ออะไร จากนั้นจึงลงมือถ่ายทอดเป็นภาษาปลายทาง การถ่ายทอดนั้นแน่นอนว่าก็ต้องเป็นสำนวนของตนเอง คนสองคนแปลได้เก่งเท่ากันแต่สำนวนไม่เหมือนกันแน่นอน เวลาถ่ายทอดจะใช้สำนวนเช่นไรเป็นฝีมือนักแปลโดยแท้ กระชับในที่ควรกระชับ วิจิตในที่ควรวิจิต ชัดเจนในที่ซึ่งต้องชัดเจน และคลุมเครือในที่ซึ่งต้องคลุมเครือ เก็บลูกจากต้นฉบับได้หมด ดังนั้นก็ต้องใช้ฝีมือการเป็นนักเขียนด้วยในการถ่ายทอดเป็นฉบับปลายทาง ดังนั้น คนที่เป็นนักเขียนที่เก่งในภาษาหนึ่งก็อาจเป็นนักแปลที่ดีไม่ได้ถ้าไม่เก่งอีกภาษาหนึ่ง จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 18:00:50

ความคิดเห็นที่ 8 ความคิดเห็นที่ 7     เงื่อนไขที่จำเป็นในการแปลคือ ผู้แปลต้องมีทักษะในการใช้ภาษาได้ดีทั้งสองภาษา การใช้ภาษาต้นทางได้ดีทำให้อ่านต้นฉบับได้ขาด ไม่ตกหล่น ไม่เกิน ไม่เพี้ยน เข้าใจชัดเจนว่าคนเขียนเขาจะสื่ออะไร จากนั้นจึงลงมือถ่ายทอดเป็นภาษาปลายทาง การถ่ายทอดนั้นแน่นอนว่าก็ต้องเป็นสำนวนของตนเอง คนสองคนแปลได้เก่งเท่ากันแต่สำนวนไม่เหมือนกันแน่นอน เวลาถ่ายทอดจะใช้สำนวนเช่นไรเป็นฝีมือนักแปลโดยแท้ กระชับในที่ควรกระชับ วิจิตในที่ควรวิจิต ชัดเจนในที่ซึ่งต้องชัดเจน และคลุมเครือในที่ซึ่งต้องคลุมเครือ เก็บลูกจากต้นฉบับได้หมด ดังนั้นก็ต้องใช้ฝีมือการเป็นนักเขียนด้วยในการถ่ายทอดเป็นฉบับปลายทาง ดังนั้น คนที่เป็นนักเขียนที่เก่งในภาษาหนึ่งก็อาจเป็นนักแปลที่ดีไม่ได้ถ้าไม่เก่งอีกภาษาหนึ่ง จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด     เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 18:00:50   : lazarn ประโยคนี้ นะ คนสองคนแปลได้เก่งเท่ากันแต่สำนวนไม่เหมือนกันแน่นอน เวลาถ่ายทอดจะใช้สำนวนเช่นไรเป็นฝีมือนักแปลโดยแท้ กระชับในที่ควรกระชับ วิจิตในที่ควรวิจิต ชัดเจนในที่ซึ่งต้องชัดเจน และคลุมเครือในที่ซึ่งต้องคลุมเครือ โดนจริงๆ เคยเจอห้องนี้ บอก นักแปล ต้องแปลไม่เพี้ยน แปลถูกต้องนั่นแหละนักแปล ผมเลิก อ่านตั้งแต่นั้นเลย  ถ้า แบบนั้น เลิกอ่านดีกว่า เสียดายเงิน เดี้ยวค่อยกลับไปอ่านใหม่  หา นักแปลเก่งๆ ที่ แบบคุณ แอ๊ด บอกดีกว่า ผมเข้าใจวันนี้นี่เอง จากคุณ : lazarn เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 01:43:30

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ lazarn มองหาสองอย่างนะครับ 1.สาระที่คงเดิม นักแปลที่ดีควรต้องส่งมอบความโปร่งใส นั่นคือ ต้นทางเขามีสาระรสชาติอย่างไร นักแปลก็เป็นสื่อกลางที่เป็นกลางคือถ่ายทอดสาระได้ ไม่ผิด ไม่ขาด ไม่เกิน ให้คนอ่านได้รับสาระรสชาติอย่างนั้น ถ้าไปเรียบเรียงเนื้อหาสาระของเขาใหม่ แม้จะดีกว่าเดิม สอบผ่านในแง่การเขียน แต่ในแง่การแปลผมถือว่าไม่ถูก มันเหมือนฤาษีแปลงสารเพราะไปเอาของที่มันไม่เหมือนของเดิมต้นฉบับมาให้ผม ถ้าเป็นผมผมไม่ยอมจริงๆด้วย มีอย่างที่ไหน ของเดิมเขาเผ็ดเค็ม ฉบับแปลดันเปรี้ยวหวาน ถ้าจะดัดแปลงแก้ไขเพิ่มเติมตัดทอนก็ควรจะบอกไว้ล่วงหน้าก่อนให้คนอ่านเข้าใจว่าเป็นการเรียบเรียง 2.สำนวน ก็อย่างที่ผมว่ามาแล้ว คือเขียนภาษาปลายทางได้สละสลวย จะกระชับหรือวิจิตอย่างไรก็ให้มันอยู่ในที่อันควร ได้รสชาติ อ่านแล้วไม่สะดุด จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 06:36:21

ความคิดเห็นที่ 10 คุณลุงแอ๊ดน่าจะแปลนะ เห็นสำนวนคุณลุงกับคุณ k senior อีกคน ดีมาก ๆ เลยค่ะ จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 16:56:18 A:58.8.207.130 X: TicketID:098315

ความคิดเห็นที่ 11 ตอบคำถามจขกท.นะคะ ส่วนตัวเราคิดว่า "ไม่จำเป็น" ค่ะ เราเป็นทั้งนักเขียนและนักแปล ทักษะที่ใช้ในสองงานนี้ ต่างกันนะคะ การเขียนคือการสร้างสรรค์ ถ่ายทอดจินตนาการของตนเองออกมาเป็นตัวหนังสือ การแปลคือการถ่ายทอดงานของคนอื่นออกมาเป็นอีกหนึ่งภาษา ที่จะต้องให้ความหมาย อารมณ์ และอื่นๆ เป็นไปตามสิ่งที่ต้นฉบับต้องการถ่ายทอดค่ะ สำนวนเขียนกับสำนวนแปล การใช้ภาษาของเรา...ไม่เหมือนกันค่ะ ^^ ^^ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 55 09:23:42 จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 09:22:49

ความคิดเห็นที่ 12 คุณสมบัติของนักแปลที่ดี                     ผู้แปล หมายถึง ผู้ผลิตงานแปล ผู้แปลนั้นตามแนวทฤษฏีเกี่ยวกับการแปลในปัจจุบันไม่ได้เป็นเพียงคนกลางระหว่างภาษาเท่านั้น แต่เป็นคนกลางระหว่างวัฒนธรรมอีกด้วย และที่จริงแล้ว ผู้แปลไม่ได้เป็นเพียงคนกลางเท่านั้น ยังสามารถจัดให้ผู้แปลเป็นผู้สร้างสรรค์งานอย่างอิสระอีกด้วย ในทฤษฎีการแปลของ          ไร้สและแฟร์เมียร์ ถือว่า ผู้แปลเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในกระบวนการแปล และที่สำคัญคือ เป็นปัจจัยที่เปลี่ยนแปลงได้ ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบหลายด้านคือ             1. ความสามารถในการแปล                 2. ความเข้าใจของผู้แปลเกี่ยวกับตัวบทต้นฉบับ ซึ่งต้องอาศัยความรู้ความเข้าใจด้านการวิเคราะห์และตีความ ผู้แปลแต่ละคนอาจตีความต่างกันไป                 3. ความเข้าใจส่วนตัวของผู้แปลเกี่ยวกับคุณภาพของงาน ไม่ว่าจะเป็นด้านเนื้อหาหรือรูปแบบ                 4. การตัดสินใจของผู้แปลในการเลือกวิธีการแบบใดแบบหนึ่ง                     องค์ประกอบดังกล่าวข้างต้นล้วนเป็นสิ่งที่มีผลกระทบหรือเป็นเครื่องกำหนดกระบวนการแปลที่ทำให้เกิดงานแปลขึ้นมา คุณสมบัติของนักแปล                     นักแปลที่ดีจะต้องมีคุณสมบัติ ความรู้ ความสามารถ และประสบการณ์ ดังนี้คือ1. คุณสมบัติส่วนตัว                 1.1 มีใจรักงานแปล                 1.2 รักการอ่าน                 1.3 มีความสามารถในการอ่าน                 1.4 มีความตั้งใจและความมั่นใจสูง             1.5 มีความระเอียดรอบคอบ และระมัดระวังในการใช้ถ้อยคำและภาษา     1.6 มีจรรยาบรรณของนักแปล               1.7 มีความรู้ดี เฉลียวฉลาด                 1.8 มีจิตใจกว้างและรับฟังความคิดเห็นและวิพากษ์วิจาร์ของผู้อื่น 2. ความรู้                 2.1 มีความรู้ในภาษาทั้งสองเป็นอย่างดี                 2.2 มีความรอบรู้อย่างกว้างขวาง                 2.3 รักการค้นคว้าหาความรู้และประสบการณ์ใหม่ๆเพิ่มเติมตลอดเวลา                 2.4 มีความรู้เฉพาะด้านที่เกี่ยวข้องกับงานที่จะแปล                2.5 มีความรู้ภูมิหลังเกี่ยวกับวัฒนธรรมประเพณีของชาติที่เป็นเจ้าของภาษาต้นฉบับ 3. ความสามารถ                 3.1 สามารถตีความภาษาต้นฉบับได้อย่างดี               3.2 มีความสามารถในการถ่ายทอดความรู้                 3.3 มีความสามารถในการส่งสาร                 3.4 มีความคิดสร้างสรรค์และมีจิตนาการ             3.5 มีความสามารถในการแบ่งขั้นตอนในการแปล 4. ประสบการณ์                 4.1 ฝึกฝนการแปลอยู่เสมอ                 4.2 มีความรู้ในงานหลายสาขา               4.3 มีความเข้าในระบบงานของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับงานที่แปล       4.4 หาความรู้ และเข้ารับการอบรมทางด้านการแปล           4.5 รักการอ่านงานแปลของคนอื่นๆ เพื่อศึกษาจุดดีและจุดบกพร่อง สรุปคุณสมบัติของนักแปล                1. เป็นผู้ที่มีความรู้ในภาษาต้นฉบับและภาษาที่ใช้แปลเป็นอย่างดี และหมั่นค้นคว้าหาความรู้เพิ่มเติมอยู่เสมอ                 2. เป็นผู้ที่ชอบค้นคว้าหาความรู้ในวิชาการแขนงอื่นๆ นอกเหนือจากด้านภาษาในการแปลเรื่องที่ผู้แปลไม่มีความรู้ ก็จะต้องพยายามค้นคว้าเพิ่มเติมจากแหล่งข้อมูลต่างๆ                 3. เป็นผู้มีวิจารณญาณในการแปล มีพื้นฐานการศึกษามาทางด้านไวยากรณ์ และโครงสร้างของภาษารวมทั้งการใช้ภาษา                 4. เป็นผู้มีใจกว้างพอที่จะรับฟังคว่ามคิดเห็นของผู้อื่น ไม่ถือเอาของตนเป็นสิ่งที่ดีที่สุด เพราะการแปลนั้นอาจจะแปลได้หลายแบบ                 5. เป็นผู้ที่สามารถอุทิศเวลาให้การแปล                                 ข้อ 4  น่าสนใจที่สุด แปล อ่านไม่โดน ก็เลิกอ่าน คิดเหมือนผมคงมีบ้างละ   http://www.learners.in.th/blogs/posts/1964 จากคุณ : lazarn เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 11:21:15

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนนี้ ชอบอ่านงาน ของชูวิทย์ ฮาดี อิอิ จากคุณ : lazarn เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 11:23:07