ความคิดเห็นที่ 1 ขอตอบแบบผู้ไม่รู้ได้ไหม ในความคิดของผม   ยาขอบคงไม่ให้จบตรงที่บุเรงนองมาตีไทยในรอบหลัง   เพราะตามแบบเรียนประวัติศาสตร์ที่เรียนกันในยุคนั้น   ไทยแพ้สงครามแบบยับเยินถึงขั้นเสียบ้านเสียเมือง ใครที่สนใจคงยังจำกันได้ว่า   ช่วงที่ยาขอบเขียนถึงสงครามที่พระเจ้าตะเบงชะเวตี้ยกทัพมาตีอยุธยา  พระเจ้าแปรชนช้างกับพระสุริโยทัย   โดนคนอ่านด่ากันขรมว่าทำไมเขียนให้พม่าเหนือไทยในกลยุทธทุกอย่าง สรุปเรื่องให้จบตรงที่จะเด็ดปราบดาภิเษกเป็นพระเจ้าบุเรงนองดูจะดีกว่ามาก   เข้ากับจริตนิยมของคนอ่านในยุคนั้น ส่วนที่ไม่มีการแต่งต่อนี่คงเป็นเพราะวิธีการเขียนของยาขอบนั้นเลียนแบบกันไม่ได้ง่ายๆ   ความสำเร็จของผู้ชนะสิบทิศนั้น   กว่าครึ่งมาจากสำนวนของยาขอบนะครับ   เขียนแล้วไม่ดีอาจได้รองเท้าแทนกล่อง จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 18:11:38

ความคิดเห็นที่ 2 ยาขอบคือคนขายชาติสำหรับผม ตอนตามหาจะเด็ดของช่องเก้าในพันทิพผมเขียนว่าท่านมุ้ย ผมจบบรรทัดสุดท้ายว่า พระนเรศวรน่ะรู้จักไหม ก็ยังดีที่ไม่หาจะเด็ดต่อ คนไทยไม่รักชาติครับ ดูในสภา จากคุณ : รักชาติ เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 09:12:54 A:58.11.69.24 X: TicketID:224344

ความคิดเห็นที่ 3 #2ยุคนั้นไม่มีรัฐไทย มีแต่ราชอาณาจักร เกี่ยวดองทางราชวงศ์ มีระบบวรรณะ ผลประโนชน์ แบบรณรัฐหรือสามนตราประเทศ แบบจั๋นกั๋ว ชุนชิว ของจีน ท่านมุ้ยพยายามนำเสนออย่าง เป็นกลางที่สุดแล้ว ด้วยข้อจำกัดหลายๆอย่าง และรับคำวิจารณ์ แถมจุดประกายให้คนถกประวัติศาสตร์ในแง่หลักฐาน มากกว่าความเชื่อ ซึ่งไม่มีใครกล้านำเสนอเช่นนี้มาก่อนในสื่อสาธารณะ และวิพากย์วิจารณ์ได้กว้างขวาง อย่างที่คุณกล่าวนั้นแหละ วีรกรรมของพระเจ้าบุเรงนอง มีมากกว่าที่ยาขอบพระพันธ์ไว้ และพระนเรศได้รับการดูแลอย่างดี การที่พระนเรศต้องแยกจากหงสา เป็นปัญหาที่สะสมกันมา จึงต้องทำพิธีตัดขาด เพราะถูกเอาเปรียบเกินไป และกระทำต่อเมื่อพระเจ้าบุเรงนองสวรรคต ซึ่งพระมหาธรรมราชายังพระชนม์ชีพอยู่ ถ้าพระเจ้าบุเรงนองเป็นอยุติธรรมแล้วไซร้ จะรออยู่ไยเล่า อ้างอิงจากแหล่งนี้ พ.ศ. ๒๑๐๖ -๒๑๐๗ เกิดสงครามช้างเผือกกับกรุงศรีอยุธยา อยุธยาขอหย่าศึกโดยยอมส่งส่วย ช้าง ๓๐ เชือก เงิน ๓๐๐ ชั่งรวมทั้งภาษีปากเรือท่าเมืองตะนาวศรี ทุกปี และยังได้ช้างเผือก ๔ เชือกจาก ๗ เชือก รวมทั้งพระราเมศวร พระยาจักรี และพระสุนทรสงคราม (พม่าว่าเอาพระมหาจักรพรรดิไปด้วย) รวมทั้งช่างฝีมือต่างๆ ของอยุธยา หลังศึกครั้งนี้ยังได้นำพระนเรศวรไปหงสาวดี และได้เลี้ยงดูพระองค์อย่างดีรวมทั้งได้สอนศิลปศาสตร์และพิชัยสงครามต่างๆ เมื่อกลับถึงหงสาวดีโปรดให้สร้างเมืองใหม่เพราะระหว่างติดพันศึกอยุธยาเกิดกบฏ(แต่ปราบปรามได้)เผาเมืองเสียสิ้น เมืองใหม่นี้กว้างขวางใหญ่โตมากฝรั่งที่ได้มาหงสาวดีได้ยกย่องว่าเป็นเมืองที่ใหญ่โตมาก พ.ศ. ๒๑๐๗-๘ ปราบกบฏล้านนา และกลับมาปราบกบฏเชลยไทยใหญ่ที่หงสาวดี พ.ศ. ๒๑๐๘ รบชนะล้านช้างที่ช่วยล้านนากบฏ และทำการทำนุบำรุงศาสนาสมเป็นธรรมราชา พ.ศ. ๒๑๑๑ พิษณุโลกยอมเป็นประเทศราชหงสาวดี เพราะถูกไทยกับลาวตีเนื่องจากโกรธที่พระมหาธรรมราชาไปทูลให้บุเรงนองทาชิงพระเทพกษัตรี พ.ศ. ๒๑๑๑-๑๒ ตีได้กรุงศรีอยุธยา(พม่าบอกว่าพระมหาจักรพรรดิที่ถูกพาไปหงสาขอบวช แล้วลอบกลับมาที่กรุงศรีอยุธยาเพื่อก่อกบฏ) ตั้งพระมหาธรรมราชาเป็นกษัตริย์ ขณะที่บุเรงนองอยู่ที่อยุธยาเพื่อจัดการบ้านเมืองนั้น เขมรได้นำเครื่องราชบรรณาการมาขออ่อนน้อม พ.ศ. ๒๑๑๒-๑๓ ยกไปตีล้านช้างโดยมีพระสุพรรณกัลยา(ที่พระมหาธรรมราชาถวายหลังครองกรุงศรีอยุธยา)โดยเสด็จด้วย ครั้งนี้ตีไม่สำเร็จ แต่ได้ตัวพระอุปราชและพระราชวงศ์ล้านช้างมาไว้หงสาวดี พ.ศ. ๒๑๑๔ ปราบกบฏหัวเมืองไทยใหญ่ ปีนี้พระนเรศวรไปครองพิษณุโลก พ.ศ. ๒๑๑๗ พระเจ้าไชยเชษฐาแห่งล้านช้างสวรรคตขณะไปตีเขมร บุเรงนองจึงยกไปตีล้านช้างเพื่อจะให้พระอุปราชลาวที่ทรงเลี้ยงได้ไว้เป็นกษัตริย์ ครั้งนี้ตีลาวได้สำเร็จ (พระนเรศวรโดยเสด็จในการสงครามด้วยแต่ประชวรทรพิษ บุเรงนองจึงให้กลับ) ได้เจ้าหญิงลังกาเป็นมเหสี(โปรตุเกสว่าเป็นแค่บุตรีขุนวัง) พ.ศ. ๒๑๑๙ ปราบกบฏหัวเมืองไทยใหญ่   พระเจ้ากรุงโคลัมโบในลังกาขอให้บุเรงนองส่งทหารไปช่วยและได้ถวายพระเขี้ยวแก้วเป็นของตอบแทน(พระเขี้ยวแก้วถูกโปรตุเกสทำลายแต่ทำปาฏิหาริย์มาที่กรุงโคลัมโบ แต่พระเจ้ากรุงแคนดี้บอกว่าของจริงทำปาฏิหาริย์ไปที่กรุงแคนดี้ โดยพระเจ้ากรุงแคนดี้ก็ขอถวายพระเขี้ยวแก้วกับพระธิดาแต่บุเรงนองไม่รับ) บุเรงนองโสมนัสมากให้ทำพิธีอย่างยิ่งใหญ่ ในการนี้บุเรงนองและพระมเหสี(ตะเกงจี พระพี่นางต่างพระมารดาของตะเบงชเวตี้และเป็นพระมารดาของนันทบุเรง) ได้ตัดพระเกศาทำเป็นแส้ถวายพระเขี้ยวแก้ว พ.ศ. ๒๑๒๒ ตั้งอนรธาเมงสอ(มังนรธาช่อ)ราชโอรส เป็นพระเจ้าเชียงใหม่ พ.ศ. ๒๑๒๓ ให้ยกทัพเรือไปตียะข่าย(ระแข่ง หรือ อาระกัน) ระหว่างทางเจอกองเรือกำปั่นโปรตุเกสได้รบกัน(โปรตุเกสไม่พอใจที่พม่าไปยุ่งในลังกา) กองเรือพม่าได้รับชัยชนะและยกพลขึ้นบกเข้าตีเมืองทรางทวย(สันโทเว)และยั้งทัพรอทัพบกที่บุเรงนองจะยกไปเอง พ.ศ. ๒๑๒๔ ขณะเตรียมยกทัพหลวงไปตียะข่าย บุเรงนองก็สวรรคตเสียก่อนจึงต้องยกทัพกลับมหาอุปราชานันทบุเรงขึ้นครองราชย์แทน http://www.reurnthai.com/index.php?topic=2235.0 พ.ศ. 2126 พระเจ้าอังวะเป็นกบฎ เนื่องจากไม่พอใจทางกรุงหงสาวดีอยู่หลายประการ จึงแข็งเมืองพร้อมกับเกลี้ยกล่อมเจ้าไทยใหญ่อีกหลายเมืองให้แข็งเมืองด้วย สมเด็จพระนเรศวรยกทัพออกจากเมืองพิษณุโลก เมื่อวันแรม 6 ค่ำ เดือน 3 ปีมะแม พ.ศ. 2126 พระองค์ยกทัพไทยไปช้า ๆ เพื่อให้การปราบปรามเจ้าอังวะเสร็จสิ้นไปก่อน ทำให้พระเจ้าหงสาวดีนันทบุเรงแคลงใจว่า ทางไทยคงจะถูกพระเจ้าอังวะชักชวนให้เข้าด้วย จึงสั่งให้พระมหาอุปราชาคุมทัพรักษากรุงหงสาวดีไว้ถ้าทัพไทยยกมาถึงก็ให้ต้อนรับและหาทางกำจัดเสีย พ.ศ. 2127 โดยใช้เวลาเดินทัพเกือบสองเดือน กองทัพไทยตั้งทัพอยู่นอกเมือง เจ้าเมืองแครงพร้อมทั้งพระยาเกียรติกับพระยารามได้มาเฝ้าฯ สมเด็จพระนเรศวร จ ากนั้นสมเด็จพระนเรศวรได้เสด็จไปเยี่ยมพระมหาเถรคันฉ่องซึ่งคุ้นเคยกันดีมาก่อน พระมหาเถรคันฉ่องมีใจสงสาร จึงกราบทูลถึงเรื่องการคิดร้ายของทางกรุงหงสาวดี แล้วให้พระยาเกียรติ กับพระยารามกราบทูลให้ทราบตามความเป็นจริง เมื่อพระองค์ได้ทราบความโดยตลอดแล้ว ก็ทรงมีพระราชดำริเห็นว่า "การเป็นอริราชศัตรูกับกรุงหงสาวดีนั้น ถึงกาลเวลาที่จะต้องเปิดเผยต่อไปแล้ว" จึงได้มีรับสั่งให้เรียกประชุมแม่ทัพนายกอง กรมการเมือง เจ้าเมืองแครงรวมทั้งพระยาเกียรติพระยาราม และทหารมอญมาประชุมพร้อมกัน แล้วนิมนต์พระมหาเถรคันฉ่องและพระสงฆ์มาเป็นสักขีพยาน ทรงแจ้งเรื่องให้คนทั้งปวงที่มาชุมนุม ณ ที่นั้นทราบว่า "พระเจ้าหงสาวดีคิดประทุษร้ายต่อพระองค์" จากนั้นพระองค์ได้ทรงหลั่งน้ำลงสู่แผ่นดินด้วยสุวรรณภิงคาร (พระน้ำเต้าทองคำ) ประกาศแก่เทพยดาฟ้าดินว่า "ด้วยพระเจ้าหงสาวดี มิได้อยู่ในครองสุจริตมิตรภาพขัตติยราชประเพณี เสียสามัคคีรสธรรม ประพฤติพาลทุจริต คิดจะทำอันตรายแก่เรา ตั้งแต่นี้ไป กรุงศรีอยุธยาขาดไมตรีกับกรุงหงสาวดีมิได้เป็นมิตรร่วมสุวรรณปฐพีเดียวกันดุจดังแต่ก่อนสืบไป" http://th.wikipedia.org/wiki/สมเด็จพระนเรศวรมหาราช จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 11:11:33

ความคิดเห็นที่ 4 ไหงออกมาเป็นเรื่องนี้ได้ ขอต้อนกลับเข้าไปหน่อย ข้อเขียนในคห. 3 ทำให้ผมนึกขึ้นมาได้ว่า   ยาขอบสร้างรูปแบบของนครรัฐที่ปราศจากแนวคิดความเป็นรัฐชาติ  ขึ้นในนิยายผู้ชนะสิบทิศได้อย่างสมบูรณ์   ตัวละครเอกๆ ใน ตองอู แปร หงสาวดี อังวะ สะท้อนความคิดเรื่องการเป็นนครรัฐอย่างไม่มีที่ติ   ความภักดีของแต่ละคนมุ่งไปที่นครของตัวเองและราชวงศ์เท่านั้น   การมุ่งเอาขนะนครอื่นของมังตราเป็นคตินิยมแบบพระจักรพรรดิราชของอินเดีย   ไม่ใช่แนวคิดการรวมชาติสร้างประเทศ อันนี้ต้องนับเป็นความล้ำสมัยเมื่อเทียบกับนิยายอิงประวัติศาสตร์ในยุคใกล้เคียงกันที่พยายามย้ำความเป็นชาติไทยในอดีตทั้งที่ไม่เคยมีมาก่อน ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าตั้งใจหรือเปล่า   ใครรู้ช่วยบอกที จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 13:02:23

ความคิดเห็นที่ 5 ขอนำประวัติศาสตร์จริงมาเล่าให้ทราบก่อนว่า ชื่อของ"ไขลู"นั้น เป็นชื่อของกษัตริย์พม่า ที่ครองกรุงพุกาม พ.ศ.1365 แต่ใน"ผู้ชนะสิบทิศ" ชื่อของ"ไขลู" ถูก"ยาขอบ"นำมาแต่งเป็นชื่อของครูดาบแห่งกรุงหงสา และเป็นทหารเอกคู่พระทัย"สอพินยา" พระอนุชาแห่งเมืองหงสาวดี          จึงต้อง"แยกให้ออก"ว่า"ผู้ชนะสิบทิศ"เป็น"นิยาย" อย่าไปปนกับประวัติศาสตร์จริง และอย่าคิดว่าคนชอบ"จะเด็ด"หรือ"บุเรงนอง" ไม่ได้รักชาติไทย ที่ถูกบุเรงนอง(องค์จริง)ยกทัพมาตีกรุงศรีอยุธยา          เพราะนี่คือวรรณกรรมประโลมโลกที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเมื่อ 50 กว่าปีก่อน..เท่านั้น !!! http://www.oknation.net/blog/print.php?id=257735 ยาขอบ ต้องการแต่งนิยายที่ตัวเอก เป็นลูกชาวบ้าน แล้วได้เป็นราชา ซึ่งไม่มีมาก่อน การเขียนเรื่องตัวเอกเป็นประเทศเพื่อนบ้าน จึงเป็นการสะดวกกับปัญหาที่ตามมา และประวัติพระเจ้าบุเรงนองก็สบช่อง แต่ยาขอบต้องค้นคว้าอย่างหนักแน่นอน ไม่ใช่ลำพังขยายความจากข้อความแค่แปดบันทัด น่าจะเป็นต้นเรื่องให้ทำงานเขียนจนสำเร็จ ถ้าเปรียบงานเขียน เช่นเดียวกับสามก๊ก ของล่อกว่านจง จริงเจ็ด เท็จสาม ปลอมพงศาวดารเหมือนกัน จนคนจีนยังนึกว่าเป็นประวัติศาสตร์ จะเด็ด เป็นตัวแทนยาขอบเวลาจีบหญิง คงทดแทนในชีวิตจริงที่ทำไม่ได้ อย่างมี่จะอภิเษกกุสุมา พร้อมกับจันทรา นั่นแหละ แต่แฟนประจำไม่ยอมจึงต้องแก้บทไป จริงๆยุคโน้นเป็นเรื่องที่กษัตริย์พอใจจะทำอย่างไรก็ได้ แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 55 20:01:16 จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 19:35:34