ความคิดเห็นที่ 1 หน่วยที่เขาได้ถูกเกณฑ์ให้เข้าไปประจำเพื่อฝึกความพร้อม..นั่นคือ หน่วยทหารม้า..ที่ทำให้เขาตื่นเต้นและยินดีเป็นอันมาก เนื่องจากเป็นการชอบและศรัทธาในหน่วยนี้อย่างเป็นส่วนตัว.. (เพราะมันเท่สุดๆ..) เหล่าเพื่อนๆของเขาส่วนใหญ่จะถูกเกณฑ์ไปในหน่วยทหารราบ..ซึ่งทุกคนต่างอิจฉาเขาไปตามๆกัน "รถที่นำตัวพวกเราไปนั้น..เป็นรถบรรทุกที่ต้องยัดเยียดกันขึ้นไปสี่สิบคนต่อคัน..ไม่มีที่สำหรับนั่ง ทุกคนต้องยืน บางคนก็ยืนเล่นไพ่กัน บางคนก็ร้องเพลง บางคนก็เอียงไปร้องไห้ซบไหล่คนข้างๆ...บางคนมีดวงตาที่เหม่อลอย..บางคนกัดฟันกรอด ที่เหมือนๆกันคือ..ความคิดถึงอนาคตในการเป็นทหารของตัวเอง..." เราไปถึงเมืองคาลูกา..ในตอนตกเย็นแล้ว.. เราถูกสั่งให้ตั้งแถว และสั่งให้หน้าเดิน.... ใครบางคนได้ถามหัวหมู่ว่า.."จะให้เดินไปไหน?"   คำตอบคือ "เอ็งจะถามหาอะไร...เป็นทหาร..นายสั่งให้เดินก็เดิน..สั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำ..พวกเอ็งเงียบๆแล้วก็หุบปากกันซะ.." นิโคไล ซีฟตอฟ (เพื่อนใหม่ของเขา) ได้แอบมากระทุ้งสีข้าง แล้วกระซิบว่า.. "นี่ไง..เรามาเป็นทหารจริงๆกันแล้ว..เกลอเอ๋ย.." พวกทหารใหม่เดินกันไปนานถึงสามชั่วโมง..จึงมีเสียงสั่งให้หยุดพัก..ทุกคนทรุดตัวลงไปนอนกับพื้นดิน บางคนแทบจะกรนก่อนหัวถึงพื้นด้วยซ้ำ แต่เพียงไม่กี่อึดใจ..มีการเรียกแถวใหม่..เดินกันต่อไปอีกร่วมชั่วโมง..จนถึงค่ายพัก ที่มีสภาพไม่ผิดอะไรกับกระท่อมผุๆ ที่ไม่สามารถกันลมอะไรได้เลย..แถมกลิ่นอับนั้น อบอวลจนสุดที่จะทน.. จอรฺจิเขียนไว้ว่า.. "เราได้รับคำสั่งมาว่า..จะต้องตื่นและพร้อมในเวลาเจ็ดนาฬิกาตรง...หลังจากเสร็จสิ้นอาหารเช้า..พวกเราทุกคนจะสังกัดหน่วยทหารกองหนุนที่ 189  ซึ่งเป็นหน่วยเสริมของ กองพลทหารม้าที่ 5...และก่อนที่จะเข้าในสังกัดนั้น พวกเราจะต้องเข้ารับการฝึกยิงปืนยาว ที่จะเป็นการฝึกอย่างหนัก..ไม่มีการพัก นอกจากจะขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำเพียงเท่านั้น การฝ่าฝืน..โทษสถานเดียวคือ คุก..ผู้ประกาศกฏก้องนี้คือ  จ่าผู้คุมที่พูดไป..ชกกำปั้นในมือไป..ดวงตาของเขาที่มองพวกเรานั้น..ไม่มีแววเป็นมิตรเลยแม้แต่น้อย..." ในที่สุด ผู้บัญชาการหน่วยตัวจริงก็ได้ปรากฏตัวขึ้น ประกาศก้องว่า "ทุกคนจงฟัง..เราคือ จ่าสิบเอก Malyavko ผู้บังคับหน่วย ทุกคนคงได้รับทราบถึงกฎระเบียบที่ผู้ฝึกได้อบรมไปแล้วหวังว่าคงเข้าใจกันเป็นอันดีแล้ว จะอยากจะเตือนว่าผู้ใดที่ฝ่าฝืนจะมีโทษสถานหนัก(คุก) สถานเดียวไม่มีการยกเว้นใดๆ" วันแรกของการฝึก ที่ทุกคนตั้งใจอย่างเต็มที่ แต่ดูเหมือนว่า มันไม่เคยดีพอสำหรับครูผู้ดูแลการฝึก ใครที่ทำผิด นั่นหมายถึงทุกคนต้องเริ่มทำการฝึกใหม่ตั้งแต่ต้น..... กว่าจะเสร็จกลับเข้าไปค่ายได้..อาหารเย็นที่รสชาติไม่เอาไหนนั้นก็เย็นชืด "ฉันเหนื่อยล้าเต็มที่ อยากจะพักผ่อนเหลือเกิน แต่ดูเหมือน ผู้ฝึกจะรู้ใจ..เรียกตั้งแถวใหม่ พร้อมกับประกาศว่า ตั้งแต่คืนพรุ่งนี้ไป จะหัดให้มีการตั้งแถวขานชื่อตามลำดับ ส่วนคืนนี้ทุกคนต้องหัดร้องเพลงชาติ (God Save The Czar ) ให้ถูกต้องและพร้อมเพรียงกัน กว่าจะเสร็จสิ้นก็เข้าไปดึกโข...อีกทั้งพวกเราทุกคนจะต้องตื่นและพร้อมเพื่อการออกกำลังกายในเวลาหกโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น ทุกวันจะเป็นการฝึกอย่างหนัก จนอาทิตย์หนึ่งผ่านไป ในวันอาทิตย์...ที่พวกเราคิดว่า จะได้พักผ่อนอาบน้ำอาบท่าให้สบายตัว แต่ก็ต้องผิดหวัง.... เพราะเราถูกเรียกแถวเข้าฝึกอีก จนบ่ายคล้อย เราจึงได้พักแต่นั่นหมายถึงการทำความสะอาดปืน ปะชุนเสื้อผ้า เขียนจดหมายถึงบ้าน ผู้หมู่เตือนว่า อย่ารำพันถึงความทุกข์ยากลงไปในจดหมายเพราะมันมีการสุ่มตรวจ....ถ้าไม่อยากซวย...ก็จงระวังให้ดี" จอร์จิรู้สึกว่า..การฝึกหัดทหารนั้นมันช่างหนักหนาสาหัสเอาเสียจริงๆ แต่สองอาทิตย์ผ่านไป ทุกคนเริ่มที่จะชิน..เขาว่า " สองสามอาทิตย์ผ่่านไป.. หน่วยของเราได้เข้ารับการตรวจพลจากผู้กอง Volodin ผู้บังคับกองร้อย ที่มีเสียงเล่าอ้างว่า ผู้กองดื่มจัด ถ้าเห็นว่าถือแก้วเหล้าในมืออยู่ละก้อ...เลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยง แต่..ก้อไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น เขาเข้ามาตรวจแถวแล้วก็ให้โอวาทนิดหน่อยพอเป็นพิธีเท่านั้น" พลทหาร จอร์จิ  ซูคอฟ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 23:58:29

ความคิดเห็นที่ 2 เคยได้ยินกิตติศัพท์ของนายพลคนนี้มา      ว่าเป็นแม่ทัพที่ยอมทุ่มทุกอย่าง   เสียหายเท่าไหร่ไม่สนใจ    ทำเพื่อชัยชนะเท่านั้น       ชัยชนะแต่ละครั้งจึงเป็นชัยชนะที่ดูแล้วไม่คุ้มค่าเอามากๆ แต่นโยบายแบบนี้ก็เหมาะกับสหภาพโซเวียต   ซึ่งความสามารถของทหารต่ำมาก     แต่ทรัพยากร   ทหาร  อาวุธมีมากมายมหาศาล     เสียไปเท่าไหร่ก็ผลิตมาเสริมได้ในเวลาสั้นๆ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 00:01:51

ความคิดเห็นที่ 3 ก่อนที่พวกหทารใหม่นี้จะถูกส่งตัวไปประจำที่หน่วยที่ห้าของกองร้อยทหารม้านั้น...พวกเขาได้พบกับผ.บ. กองร้อยแค่ไม่กี่หน แต่ทุกครั้งที่พบ...ก็ไม่ผิดหวังเพราะเมาแอ๋ทุกทีไป ส่วนผู้บัญชาการกองกำลังพลที่189 นั้น ไม่เคยได้พบพากันเลย จอร์จิ ถูกส่งตัวไปประจำหน่วยใหม่ ที่เมือง Balakleya, Kharkov อยุ่ใน Ukraine เมื่อเดือน กันยายน 1915   ที่สถานีรถไฟ....เขาได่พบกับเหล่าทหารม้าที่มีเครื่องแบบที่สง่างาม ผิดแปลกไปจากที่เคยเห็น พอเดาได้ว่านายทหารม้าเหล่านั้นคงจะมาจากหน่วย Hussars หรือ Uhlans หรืออาจจะเป็นหน่วย Dragoons " กลุ่มพวกเรา..ส่วนใหญ่จะมาจากเขตรอบนอกใกล้ๆกับมอสควา ถูกคัดเลือกให้ไปเข้าในหน่วยของ Dragoons ที่ทุกคนจะรู้สึกผิดหวังนิดๆ ทุกคนอยากจะไปอยู่ในหน่วยของ Hussars มากกว่า เพราะว่ากันว่า ทหารที่นั่นได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดี แถมเครื่องแบบยังโก้กว่าด้วย" วันต่อมา พวกเราได้รับเครื่องแบบของหน่วยทหารม้า รวมไปถึงเครื่องหมายต่างๆ และได้รับแจก"ม้า" ซึ่งม้าที่จอร์จิได้รับมา คือ ม้าตัวเมียสีเทา....ชื่อว่า ชาสเชเนีย (Chashechneya) ชีวิตในการเป็นทหารม้าของเขา น่าตื่นเต้นมากกว่าการเป็นทหารราบที่เพื่อนๆมาเล่าให้ฟัง เป็นไหนๆ เพระมันยากกว่ากันมากนัก นอกจากจะต้องหัดขี่ม้าให้คล่องแล้ว ยังต้องหัดสู้รบบนหลังม้าที่ต้องรู้จักการหลบเบี่ยงตัวไปห้อยเกาะอยู่ใต้ท้องม้าในบางที นอกเหนือไปจากต้องฝึกม้าให้อยู่มือ... เริ่มจากตีห้าทุกวัน เขาเล่าว่า..ส่วนที่ยากที่สุด นั่นคือ การฝึกการรบบนหลังม้าด้วยหอกและดาบ ที่มือทั้งสองข้างจะเต็มไปด้วยแผลถลอกพุพอง...ที่ต้องทนให้มันด้านไปเอง ห้ามบ่น... " เราได้รับคำสั่งมาว่า ต้องทนในทุกสถานะ ต้องฝึกให้จนสามารถนั่งหลังตรงแหน๋วบนอานได้อย่างสง่างาม ที่เราต้องทำให้ได้ดี เพราะครูฝึกของเรานั้น คนหนึ่งพอประทัง ใจดี ไม่เคร่งเครียดเท่าไหร่แต่อีกคนหนึ่งนั้น เหี้ยมเอาเรื่อง ว่ากันว่า เคยชกทหารคนหนึ่งถึงฟันร่วงหมดปากเพราะฝึกเท่าไหร่ไม่ได้ดี ครูฝึกคนนี้ชื่อ Borodavko ที่เคี่ยวพวกเราอย่างหนัก เขาหาว่าพวกเราที่มีที่มาจากมอสควานั้นเป็นพวกไม่เอาไหน ชอบแต่อ่านหนังสือ หนักไม่เอาเบาไม่สู้ หัวสูง  อีกทั้งถ้าเขาจับได้ว่าใครแอบไปงีบหลับละก้อ รับรองว่าโดนหนัก... วันหนึ่ง พวกเราพบกับโอกาสเหมาะ....พบเขาในที่มุมเปลี่ยวมุมหนึ่ง พวกเราคลุมเขาด้วยผ้าคลุมม้า....แล้ว"รุมยำ"กันอย่างมันส์มือมันส์เท้า..หมอนั่นสลบคาที่... ก่อนที่ทุกคนจะถูกลากตัวไปศาลทหาร..ครูผู้ฝึกที่แสนดีของเราได้กลับมาจากการไปพักร้อน และเข้าช่วยในสถานะการณ์ให้ทุกอย่างเงียบสงบไปพร้อมกับย้ายนายโบโรดาฟโกให้ไปอยู่หน่วยอื่น" เครื่องแบบของทหารม้า Dragoons ในกองทัพซาร์ แบบเต็มยศ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 00:06:34

ความคิดเห็นที่ 4 มาถึงฤดูใบไม้ผลิ1916... หน่วยของเราได้รับการฝึกมาอย่างช่ำชอง และได้รับคำสั่งว่า จะมีการคัดเลือกส่งตัวออกไปแนวหน้า   และชั้นหัวกระทิสามสิบคนมีสิทธิที่จะยื่นใบสมัครเข้าประจำการเป็นทหารอาชีพ(ชั้นประทวน)..จอร์จิคือ..หนึ่งในสามสิบที่ถูกเลือก ที่เขาไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ หากแต่ครูผู้ฝึกที่เคารพได้ให้ความเห็นว่า.. "สมัครเถิด....เอายศเอาตำแหน่งไว้ก่อน เรื่องที่จะออกไปรบนั้นมีเวลาอีกถมไป ตอนนี้มีโอกาสก็เรียนรู้ไปก่อน เพราะฉันเชื่อว่า นายจะเป็นทหารที่ดีและมีความก้าวหน้าอย่างแน่นอน" และได้บอกต่อไปว่า... " ฉันเองก้อเป็นคนหนึ่งที่ไม่อยากรีบร้อนกลับออกไปแนวหน้านัก ประสบการณ์ที่ผ่านมาปีหนึ่งได้สอนฉันหลายอย่าง เช่น การที่ได้เห็นทหารของเราล้มตายไปอย่างไม่สมควรต่อเหตุ เพื่ออะไรที่ไม่เข้าท่าเอาซะเลย" จากนั้น..เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ...แต่จอร์จิเข้าใจดีในความรู้สึกของเขาในการเบื่อหน่ายที่จะรับใช้ชาติตามนโยบายทำศึกของซาร์ จนต่อมาที่เขารู้สึกขอบคุณในคำแนะนำนี้ ที่ทำให้เขาได้เข้าร่วมในการฝึกการรบพิเศษเพิ่มเติมที่เมือง Isyum, Kharkov ที่มีด้วยกันทั้งหมด 240 นาย จากที่ต่างๆกัน  หลังจากที่รวมตัวกันได้ การฝึกก็ได้เริ่มขึ้น " โชคร้ายเหลือเกินที่ครูฝึกของเราที่นี่โหดกว่า ครู โบโรดาฟโก อีกหลายเท่า เราเรียกเขาว่า "พ่อสี่นิ้วครึ่ง" เพราะมือข้างหนึ่งของเขามีนิ้วหนึ่งที่เหลือเพียงครึ่งเดียว แต่นั่นก็ไม่ใช่อุปสรรคที่จะชกเราจนคว่ำไป..หากว่าแกไม่พอใจขึ้นมา...แกเองก็ไม่ค่อยชอบหน้าฉันสักเท่าไหร่นัก แต่ก็แปลกที่แกไม่เคยทำอะไรที่รุนแรง นอกจากชอบจับผิดเล็กๆน้อยๆ ในเรื่องการเรียน และทำโทษบ้างแบบปรกติ" แต่เน่ื่องจากบุคลิกของจอร์จิ ที่มีร่างกายที่บึกบึน กล้าพูด กล้าทำ เด็ดเดี่ยว จึงทำให้เขาถูกแกล้งให้ทำงานเพิ่มสารพัด " ฉันว่าฉันโดนฝึกมาในทุกรูปแบบ ไม่ว่างานในครัว หรือ งานเพิ่มในวันอาทิตย์ เพราะเพียงเขาไม่ชอบหน้าฉันเท่านั้น แต่มาคิดอีกทีหนึ่ง มันก็ดีเหมือนกัน เพราะ มันทำให้ฉันแกร่งขึ้นเยอะ ซ้ำงานทุกชิ้นที่เขาสั่งมา..ก็ไม่พบอะไรที่ผิดพลาด จะจับผิดอะไรอีกไม่ได้....เมื่อแกล้งเรื่องงานไม่ได้ หมอนี่ก็มาไม้ใหม่.. เพราะวันหนึ่งเขาเรียกฉันไปพบในเต้นท์ที่พัก บอกว่า "นายนี่หัวแข็งไม่เบา...แต่ก็หัวไว เรียนเร็วเพราะเป็นพวกที่มาจากมอสควา..เราว่า นายน่าจะไปเป็นเสมียน จะดีกว่า จะมาทนฝึกให้เหนื่อยอยู่ทำไมกัน เอางี้ไหม..นายมาทำงานเอกสารรวมไปถึงเรื่องงานบนโต๊ะอื่นๆให้เราอย่างสบายๆ...สนใจมั๊ยยย?" ฉันตอบไปว่า...เสียใจ..เพราะที่มาฝึกนี่ก็เพื่อที่จะเป็นทหารชั้นประทวนอย่างเต็มตัว ไม่ได้สนใจจะมาเป็นเสมียนให้ใคร ครูฝึกจอมโหดนั่นโกรธจนหน้าแดง ตะโกนใส่หน้ามาว่า.. "เออ..ชาตินี้เอ็งไม่มีวันได้ผ่านไปเป็นทหารอย่างที่เอ็งหวังอย่างแน่นอน...ไม่เชื่อเอ็งก้อคอยดุ" การปิดภาคเรียน คือ เดือนมิถุนายน ที่ผู้ที่มาเข้าฝึกทุกคนจะต้องผ่านการสอบ ตามกฏคือ....ผู้ที่ได้รับคะแนนสูงสุดจะได้รับการติดยศสิบตรีไปเลย คนอื่นๆก็จะต้องรอการสอบครั้งหน้า...ที่ใครๆก็เชื่อว่า ตำแหน่งสิบตรีนั้น...จะต้องตกอยู่กับจอร์จิอย่างแน่นอน แต่สองอาทิตย์ก่อนหน้านั้น..ทุกคนต้องพบกับความประหลาดใจที่ มีประกาศว่าจอร์จิ ซูคอฟไม่มีสิทธิสอบ เนื่องจากฝ่าฝืนคำสั่งผู้บังคับบัญชา.... ครูฝึกสี่นิ้วครึ่งคนนั้น... แต่แล้ว...หนึ่งในผู้รับการฝึกอบรม. นามว่า Skorino  ที่เป็นพวกอาสามาเรียนไม่ใช่พวกทหารเกณฑ์อย่างพวกเรา เขาเผอิญเป็นน้องชายของผู้บังคับการหน่วยที่เราเพิ่งจากมา และเป็นคนที่นายสี่นิ้วครึ่งไม่ค่อยกล้าแตะต้อง สกอริโนได้ทำรายงานไปยังพี่ชายเพื่อขอความเป็นธรรม ทั้งรายงานให้ทราบถึงเรื่องราวทั้งหมด คำสั่งจากกองบัญชาการมีมาถึงจอร์จิให้ไปพบ ซึ่งเขาเกิดหวาดวิตกพอแรง...เพราะไม่เคยพูดจาหรือพบปะกับนายทหารชั้นสูงด้วยยศมาก่อนเลย..จนคิดเลยเถิดไปว่า " เห็นทีจะจบกันคราวนี้...คงเข้าคุกทหารเป็นแน่แท้..คนที่จะไปพบนี้..เราก็ไม่ได้รู้อะไรมาก.  รู้แต่ว่า  ท่านเป็นนายทหารนามกระเดีื่อง ได้รับเหรียญกล้าหาญเซนต์จอร์จในทุกระดับชั้น และได้ข่าวมาว่าท่านยังอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยดีนักเพราะบาดเจ็บมาจากสงคราม" หากแต่..เมื่อไปพบเข้าจริงๆ...นายทหารผู้นี้เป็นชายที่อ่อนโยน..มีแววตาแห่งความกรุณา ใบหน้ามีรอยยิ้ม ท่านว่า " ดูเหมือนนายนี่โชคไม่ค่อยดีเลยนะ...อ้าว นั่งลงซิ". จอร์จิ ก็ยังยืนระวังตรงอยู่เช่นนั้น. เขาไม่กล้าลงนั่ง. แม้ว่าจะได้รับคำอนุญาตแล้วก็ตาม "นั่งลงเถอะ...ฉันไม่ใช่ยักษ์ ใช่มารที่ไหน...นายมาจากมอสควาหรือ?" "ครับผม" "เออ..คนบ้านเดียวกัน..ฉันก็มาจากที่นั่นเหมือนกัน...ก่อนจะมาเป็นทหาร..ฉันเป็นช่างไม้มาก่อนนะ..พอมาเป็นทหารก็เลยติดอยู่นี่แหละ..เออ..ว่าแต่นายนี่สร้่างชื่อเอาไว้เยอะเลยนี่..ตามรายงานเขียนมาว่า...ตอลดสี่เดือนที่เข้ารับการฝึก นายถูกกาความประพฤติได้นับสิบ มีการด่าว่าครูฝึกลับหลังด้วย..จริงอย่างที่เขาว่าหรือเปล่าล่ะ?" "ท่านครับ...กระผมพูดจริง แต่เป็นการพูดในที่ส่วนตัวของกระผม คนอื่นๆเขาก็ทำกัน.." จากนั้น..จอร์จิก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้เป็นที่กระจ่าง... ท่านนายทหารผู้นั้น..ฟังด้วยความตั้งใจ..พอเล่าจบ.ท่านก็สรุปให้สั้นๆว่า.. "กลับไปหน่วย..และไปเตรียมตัวเข้าสอบซะล่ะ..." จอร์จิดีใจอย่างไม่มีอะไรเปรียบ...เขากลับมาสอบด้วยความภาคภูมิ.แม้จะพลาดไม่ได้ที่หนึ่ง แต่ก็ติดอันดับสำรอง มามองย้อนกลับไป..ท่านนายพลซูคอฟได้กล่าวถึงการฝึกทหาร (ชั้นประทวน) ของหน่วยทหารม้าในระบบกองทัพแบบเก่านั้น..เข้มแข็งมาก..คนที่ผ่านมาได้จะเป็นผู้ชำนาญในเรื่องการบังคับม้าเป็นเลิศ หลังจากที่บ้านเมืองมีการเปลี่ยนแปลงจากซาร์มาเป็นโซเวียตแล้ว..พวกทหารม้าเหล่านี้ก็ล้วนแต่ขึ้นมาเป็นหัวหน้าหน่วยต่างๆในกองทัพของคอมราดกันถ้วนหน้า.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 00:15:42

ความคิดเห็นที่ 5 ก่อนที่จะจบในตอนนี้..ดิฉันขอเล่านอกเรื่องไปนิด..เกี่ยวกับการเป็นทหารม้าที่สง่างามของท่านจอมพลซซูคอฟ..... คือเมื่อหลังจากสงครามได้จบสิ้นไป..รัสเซียได้จัดให้มีการสวนสนามฉลองชัยกลาง กรุงมอสควา..ที่จัดว่ายิ่งใหญ่จนสุดบรรยาย  ในวันที่ 24 มิถุนายน 1945 ทหารจากทุกหน่วยเหล่า พร้อมทั้งอาวุธยุทโธปกรณ์ ธงและริ้วขบวน ปลิวไสว..นอกเหนือไปจากกองทัพขนาดมหึมาที่มีจำนวนพล (เหลือจากสงคราม) นับหลายแสน.. ไฮไลท์ของงานพาเหรดครั้งนี้..ได้วางกำหนดการไว้ว่า..จอมพลซูคอฟและท่านสตาลินจะขี่ม้าออกมานำริ้วขบวน...หากแต่ม้าหนุ่มที่กำลังคึก หรือที่เราเรียกว่า Stallion นั้น พยศนัก...สตาลินหมดปัญญาที่จะควบคุม เพราะไม่มีความชำนาญกับม้าศึกอย่างนั้น.. สตาลินเองก็เกรงว่า อาจจะโดนสลัดตกลงมาให้ได้อายแก่ประชาชี..จึงขอบาย และจำต้องยอมให้จอมพลซูคอฟขี่ม้านำออกไปคนเดียว (ตอนนั้นท่านจอมพลก็อายุไม่น้อยแล้ว..น่าจะห่างเหินการขี่ม้ามานานพอสมควร)   แต่...ปรากฏว่า..ท่านสามารถนำริ้วขบวนออกมาได้อย่างสง่างามมาก..เสียงประชาชนโห่ร้องสดุดีท่านกันกึกก้อง... จากนั้น..ท่านก็ขึ้นไปกล่าวสุนทรพจน์ในฐานะรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม จนทุกคนในคาบิเน็ท..เริ่มรู้แล้วว่า..ฮีโร่ที่ครองใจประชาชนนั้น..คือ ซูคอฟ  จอมพลที่มาจากดินจริงๆ.. เชิญชมภาพยนตร์ข่าวที่นี่ค่ะ...นาทีที่ 3:40 เป็นต้นไป... http://www.youtube.com/watch?v=c2DqWGY1QHM จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 00:18:42

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านดูแล้วรู้สึกว่าครูฝึกทหารนี่จะโดนเกลียดเยอะมากๆ ไม่ว่าประเทศไหนก็ตาม = =" จากคุณ : Don'move เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 00:58:51

ความคิดเห็นที่ 7 ตอบคุณ zodiac28 ถูกของคุณค่ะ..ที่ว่า จอมพลคนนี้ทุ่มเทมาก..ใช้ทหารและยุทโธปกรณ์อย่างมากมาย... และคุณได้ตอบมาแล้วว่า.. "แต่นโยบายแบบนี้ก็เหมาะกับสหภาพโซเวียต   ซึ่งความสามารถของทหารต่ำมาก     แต่ทรัพยากร   ทหาร  อาวุธมีมากมายมหาศาล     เสียไปเท่าไหร่ก็ผลิตมาเสริมได้ในเวลาสั้นๆ" แต่นั่นยังไม่หมดเสียทีเดียว  ในช่วงคาบเกี่ยวจากรัฐบาลซาร์ มาเป็นรัฐบาลโซเวียต ทหารส่วนใหญ่ไม่มีความรู้ อ่านหนังสือไม่ออก..เป็นขาวไร่ชาวนาที่ถูกเกณฑ์มาใช้ในงานเฉพาะกิจ ที่สำคัญคือ..พูดจาก็ไม่ใช่ภาษาเดียวกันเสียอีก.. กว่าจะรวบรวมให้เป็นกองทัพที่ต้องมาสู้กับนาซี...แม่ทัพนายกอง(ที่เหลืออยู่น้อยนิด)นั้นต้องเหนื่อยกันขนาดไหน..เพราะในช่วงการปรับเปลี่ยนนั้น..สตาลินได้"กำจัด" นายทหารที่มีความรู้ความสามารถไปนับพันๆนาย..ที่เราเรียกว่า..The Great Purge และเพราะการสำเร็จโทษเหล่าผู้มีความรู้และความสามารถไปมากมายขนาดนั้น..ทำให้"หอกข้างแคร่"  อย่างญี่ปุ่น..ถึงได้ใจ จึงได้เกิดสงคราม..The Battle of Khalkhin Gol  1939 อันเป็นสงครามเปิดฉากของสงครามโลกครั้งที่สอง..ระหว่าง โซเวียต และ ญี่ปุ่น..(ที่ผู้คนส่วนใหญ่ไม่ทราบ..และแทบไม่มีใครพูดถึง) ที่ส่งผลให้ญี่ปุ่นได้รับบทเรียนในการประมาทอย่างเจ็บปวดที่สุด..และเสียหายยับเยินไปมาก....จนต้องหันไปฟื้นฟูกองทัพอยู่นาน..จนไม่มีโอกาสเข้ามาช่วยเยอรมันเปิดศึกกับโซเวียตให้กลายเป็นสงครามสองฝั่ง.. ถ้าไม่งั้นแล้วละก้อ..ผลของสงครามโลกในครั้งนั้นอาจมีการพลิกโผได้ค่ะ... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 01:04:57

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณมากเลยครับ กำลังติดตามอย่างเมามันเลยครับ จากคุณ : GIFTCGM เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 01:18:32

ความคิดเห็นที่ 9 The Battle of Khalkhin Gol เท่าที่เคยได้ยินมา    งานนี้ญี่ปุ่นโดนนายพลซูคอฟถล่มจนแตกพ่ายไป      ทำให้ญี่ปุ่นยุติแผนที่จะบุกเข้าโซเวียตจากทางไซบีเรีย แต่นั่นก็จัดว่าญี่ปุ่นผิดพลาดไปอย่างมากนะครับ     เพราะในความเป็นจริงญี่ปุ่นไม่ต้องถึงกับยกทัพบุกโซเวียต      ขอแค่ตั้งทัพคุมเชิงเอาไว้ที่ชายแดนเฉยๆ     นายพลซูคอฟก็ไม่สามารถยกกองทัพไปช่วยฝั่งมอสโคว์ได้      เพราะจะกลายเป็นเปิดทางให้ญี่ปุ่นบุกง่ายๆ แต่ญี่ปุ่นดันปล่อยโอกาสโดยการถอนทหารออก    ทำให้นายพลซูคอฟยกกองทัพเกือบทั้งหมดของฝั่งตะวันออกกลับไปช่วยฝั่งมอสโคว์ได้         ทีนี้จากที่โซเวียตฝั่งตะวันตกซึ่งโดนนาซีถล่มเละเทะจนทำท่าจะล้มครืน    ก็ได้กำลังจากฝั่งตะวันออกมาช่วยชีวิตได้ทันเวลา   ทั้งทหาร  อาวุธและยุทธภัณฑ์ต่างๆ    ซึ่งฝั่งตะวันออกผลิตมาเสริมให้ได้อย่างเต็มที่    เพราะไม่ได้เป็นสนามรบ    การผลิตต่างๆสามารถทำได้อย่างเต็มที่ งานนี้ก็มองผลได้ง่ายๆเลย      ฝ่ายหนึ่งมีศักยภาพกองทัพเหนือกว่า    แต่ยุทโธปกรณ์และทหารมีจำกัด    ผลิตมาเสริมได้แต่ก็ไม่รวดเร็วและมากมายนัก     อย่างไรรบกันไปๆทหารก็ต้องมีตาย    อาวุธร่อยหรอลงไปเรื่อยๆ    ในที่สุดก็อ่อนแอลง         ในขณะที่อีกฝ่ายศักยภาพด้อยกว่ามาก     แต่ยุทโธปกรณ์และทหารมีมหาศาล     ผลิตมาเสริมได้อย่างรวดเร็ว    อย่างไรก็ต้องค่อยๆได้เปรียบฝ่ายแรกไปเรื่อยๆ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 02:22:33

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนที่โซเวียตกับญี่ปุ่นรบกันที่ Khalkhin Gol นั้นเยอรมันยังไม่ได้บุกโซเวียตเลยครับ ยังไม่ได้บุกโปแลนด์ด้วยซ้ำ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเยอรมัน แต่เป็นการที่ญี่ปุ่นลองเชิงโซเวียตเฉยๆ การรบครั้งนี้เป็นการเปิดตัวนายพลซูคอฟอย่างสวยงามครับ แต่ผลกระทบทางด้านยุทธศาสตร์นั้นไม่มีอะไรมาก กองทัพญี่ปุ่นก็ยังมีอำนาจการรบอยู่ ยังเป็นหอกข้างแคร่โซเวียตต่อไป ส่วนโซเวียตนั้นก็ได้"ซ้อมรบ"ครั้งใหญ่ ซูคอฟจะได้ใช้ประสบการณ์การรบนี้ในการตีโต้เยอรมันที่สตาลินกราดในปี 1941 ครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 03:07:08

ความคิดเห็นที่ 11 ^ จะว่าไปผมยังสงสัยในยุทธการครั้งนี้อยู่เลยครับ       ว่าญี่ปุ่นเองก็เป็นประเภทยอมสู้ตายไม่ยอมแพ้      ส่วนซูคอฟก็ทุ่มทุกอย่างเพื่อชัยชนะ       การปะทะของทั้งสองฝ่ายนี่น่าจะเสียหายกันทั้งสองฝ่ายอย่างมหาศาลเลยนะครับนั่น แล้วญี่ปุ่นไปทำยังไงเข้าถึงเสียท่าได้ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 03:51:58

ความคิดเห็นที่ 12 ติดตามด้วยค่ะ จากกระทู้ก่อน รูปแรกนั่นเห็นเหรียญตราแกแล้วตะลึง เป็นแผงเลยนะคะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 04:56:09

ความคิดเห็นที่ 13 ...ผมคิดว่าตอนนั้น รถถังของรัสเซีย ก็น่าจะเหนือกว่ารถถังของญี่ปุ่นเยอะแล้วแหละครับ แล้วก็มีจำนวนมากกว่าด้วย จากคุณ : LegalisM เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 09:28:45

ความคิดเห็นที่ 14 ตามมาอ่านต่อครับ จากคุณ : Freedom and Justice เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 10:16:24

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณคุณป้า มากๆ ครับ จากคุณ : bradpitt.สุดหล่อแมน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 11:39:40

ความคิดเห็นที่ 16 จำนวนของญี่ปุ่นน้อยกว่ารัสเซียเยอะครับ + ไม่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลกลางที่ญี่ปุ่นอีก จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 14:24:26

ความคิดเห็นที่ 17 ตามไปเลยนะคะ...ตอนนี้กำลังจะเป็นเหมือนข่าวรายวันแล้วมังคะ.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 15:05:32

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณครับ ตามอ่านต่อนะครับ จากคุณ : ภูตพบกำสรวล เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 16:42:44

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านจบอีกครั้งค่ะ ขอบคุณมากๆ และจะติดตามอ่านตอนต่อไปค่าาา จากคุณ : miracle_rainyteddy เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:16:42

ความคิดเห็นที่ 20 ติดตามกันต่อไปครับ เป็นประวัติศาสตร์ ที่น่าสนใจมากๆ ชอบครับ จากคุณ : หลานย่าเล็ก เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 10:14:46