PANTIP.COM : K12263642 อัญเชิญจอมยุทธทั้งหลายร่วมชุมนุม " เรียงลำดับความเก่ง 8 เทพอสูรมังกรฟ้า " และคำถามอีกเล็กน้อยครับ [นิยายกำลังภายใน]

ความคิดเห็นที่ 2

- เรียงลำดับความเก่ง 1 - 2 - 3 ... ฯ ในเรื่อง ไม่นับหลวงจีนกวาดลาน ใครจะอยู่ลำดับที่เท่าไหร่ ( นับเฉพาะตัวเด่นๆ สัก 8 - 10 ลำดับ )
<<< อ่า เรื่องแปดเทพนี่ สำหรับผมเป็นอะไรที่เรียงยากยิ่งกว่าจักรวาลมังกรหยกซะอีกครับ เพราะเนื้อเรื่องแตกออกเป็นหลายทิศทาง ในแต่ละคนก็บรรยายสรรพคุณของพลังวิชาที่แสดงออกมาไว้พิสดารอลังการสุด ๆ และปัญหาคือยอดฝีมือในแต่ละทิศทางเหล่านั้นไม่มีโอกาสได้กลับมาซัดกันให้เห็นจะ ๆ เท่าใด ขออาศัยความเห็นท่านอื่นแล้วเสริมว่าเห้นด้วยหรือเห็นต่างดีกว่า แหะ ๆ :P

- จิมมอจื้อ ความเทพหากไปอยู่ในเรื่อง " มังกรหยก " ทั้ง 3 ภาค ฝีมือจะจัดว่าอยู่อันดับไหน หรือพอจะเป็นอันดับ 1 ได้ทั้ง 3 ภาคหรือไม่
<<< จิวหมอจื้อเป็นหนึ่งในคนที่อยู่ในระดับเปล่งลมปราณออกมาเป็นพลังไร้สภาพได้ (ซึ่งมองด้วยตาเปล่าจะไม่เห็น ตอนท้าสู้กับหกหลวงจีนวัดมังกรฟ้าก็ยังต่อให้ด้วยการจุดธูปไว้ตรงหน้าเพื่อให้เห็นทิศทางการฟันจากสายควัน) หากอนุมานว่าหกหลวงจีนซึ่งเริ่มฝึกกระบี่หกชีพจรขั้นต้นมีฝีมืออยู่ในระดับไล่เลี่ยกับราชันทักษิณซึ่งฝึกดรรชนีสุริยันถึงขั้นสุดยอดแล้ว ผมคิดว่าถ้าจิวหมอจื้อไปอยู่ในจักรวาลมังกรหยก ฝีมือของเขาน่าจะสูงกว่าจอมยุทธสี่ทิศ (ไม่นับเฮ้งเต็งเอี๊ยงที่สำเร็จเก้าอิม) ครับ

- กระบี่หกชีพจร ของต้วนอวี้ ( ไม่รู้มันยิงได้กี่นิ้ว ) พอจะอัดกับ กระบี่เหล็กดำเอี้ยก้วย เวอร์ชั่นฝีมือถึงที่สุด ( ท้ายเรื่อง ) ได้แค่ไหน ใครอยู่ใครไป
<<< ถ้าจำไม่ผิด ยิงได้ทุกนิ้วครับ เพียงแต่รูปแบบของการยิงจะมีแค่หก ในกรณีของต้วนอวี้นั้นไม่ว่าจะเอาเขาไปเทียบกับใครก็พูดยาก นอกจากวิชาหกกระบี่ที่ถือว่าล้ำเลิศแล้ว ยังมีออพชั่นเสริมที่ขี้โกงชาวบ้านชาวช่องอย่างมากคือกำลังภายในใช้ยังไงก็ไม่หมด ยิงต่อเนื่องได้นานปียิ่งกว่าหลอดแลมป์ตั้น เพียงแต่ถ้าไม่ใช่ตอนท้ายเรื่องที่ยิงได้ดั่งใจแล้ว เวลาอื่นก่อนหน้านั้นก็ผีเข้าผีออกเอาแน่เอานอนไม่ใคร่จะได้
ในที่นี้ โจทย์คือเอาไปเทียบกับเอี้ยก้วยตอนท้ายเรื่อง หากเป็นต้วนอี้ก่อนถึงตอนบุกเหลียวช่วยเซียวฟง ผมคิดว่าเอี้ยก้วยฉลาดบวกมีทักษะสูงพอจะหาทางหลบรอดจากพลังกระบี่ และจับทางท่าเท้าท่องคลื่น จนเข้าประชิดตัวต้วนอวี้ได้ในที่สุดครับ
แต่หากเป็นต้วนอี้ตอนที่ใช้ออกได้ดั่งใจแล้ว เอี้ยก้วยเสร็จแหง ๆ ครับ

- หลวงจีนกวาดลานวัดคนเดียว อัดกับ หลวงจีนผุ้คุมที่กักตัวราชสีขนทอง ( จำไม่ได้ว่ามี 3 หรือ 4 คน ) ในเรื่องดาบมังกรหยก ได้หรือไม่ครับ แบบรุ่ม 1
<<< สู้ได้อยู่แล้วครับ
ที่จริงแล้ว ความน่ากลัวที่สุดของสามหลวงจีนดูจะไม่ใช่พลังฝีมือ แต่เป็นการที่ทั้งสามคนสื่อใจถึงกัน ประสานหนุนเสริมกันและกันได้อย่างแทบจะไร้จุดบอด แต่อย่างไรเสีย ในทั้งสามคนความเหลื่อมล้ำของฝีมือระหว่างกันก็ยังมีอยู่ หากผู้ประมือเล็งเล่นงานท่านที่อ่อนด้อยที่สุดก็อาจจะพอพลิกผันได้
ในดาบมังกรหยกนั้น สิ่งที่ทำให้ค่ายกลวชิระของสามท่านนี้สมบูรณ์เป็นเพราะกติกา ไม่ว่าใครที่คิดจะสู้ก็ต้องโดดลงไปกลางวงล้อม ทำให้สามหลวงจีนถือครองชัยภูมิได้เปรียบ การต่อสู้ประมือกัน ถ้าเริ่มมาก็ถูกเขาล้อมกรอบไว้แล้วมันก็เหมือนเสียเปรียบไปขั้นหนึ่ง เพียงแต่อีกนัยหนึ่งก็ต้องบอกว่าในการต่อสู้รูปแบบนี้ สามหลวงจีนเองก็อยู่กับที่เช่นกัน กล่าวคือฝ่ายรุกก็ต้องยอมต่อให้ ส่วนฝ่ายรับก็ไม่ได้ลุยเต็มร้อย
ถ้ายังยึดตามรูปแแบเดิม คือฝ่ายรุกต้องลงไปกลางวงล้อม ฝ่ายรับก็นั่งอยู่ในต้นไม้ ในกรณีของหลวงจีนกวาดลานวัดนั้น ผมคิดว่า สิ่งที่เป็นกุญแจสำคัญนั้นขึ้นอยู่กับว่า สังขารของท่านพร้อมจะลุยต่อเนื่องได้นานแค่ไหน ถ้านานพอก็น่าจะสามารถเอาชัยได้ในที่สุดครับ
ทั้งนี้ พิจารณาบนสมมติฐานที่ว่าระดับของหลวงจีนกวาดลานยังอยู่ในระดับมนุษย์นะครับ ไม่ใช่อภินิหาร ท่านกิมย้งเว้นที่ไว้ให้จินตนาการ เหมือนกับว่าท่านมีสิทธิ์ที่จะบรรลุในระดับสูงกว่ามนุษย์แล้ว ซึ่งถ้าไปถึงระดับนั้นจริง จะชัยภูมิหรือสังขารคงไม่ใช่ประเด็นที่ต้องมานั่งถกกันแหล่ว

- ขอนอกเรื่องนิด " เซียวเหล่งนึ่ง " ตามนิยาย ที่แท้จริงต้องเป็นผู้หญิงแบบไหนครับถึงจะตรงนิยายที่สุด และตามเรื่องต้องโดนข่มขืนถูกใช่มั้ย ( ในหนังไม่ค่อยจะเหมือนกัน )
<<< ตามนิยาย ภาพลักษณ์ภายนอกก็หน้าอ่อนเหมือนเด็กอายุสิบเจ็ดสิบแปด (ทั้งที่อายุยี่สิบกว่า) จนใคร ๆ เห็นแล้วคิดว่าเอี้ยก้วยเล่นมุกตอนที่บอกว่านางเป็นอาจารย์ ส่วนบุคลิกก็คือไร้เดียงสาและไม่แสดงอารมณ์ บางท่านมองว่านางต้องดูเป็นผู้ใหญ่ ต้องดูเย็นชา ต้องไม่รู้สึกรู้สา ต้องดูลึกลับเดาความคิดไม่ได้ ใครมาแสดงต้องเก๊ก ห้ามยิ้มแฉ่ง แต่ผมคิดว่าเซียวเล่งนึ้งไม่ใช่คนอึมครึมขนาดนั้น จริง ๆ แล้วนางเหมือนเด็ก และตรงไปตรงมามาก ดีใจก็ยิ้ม ตลกก็หัวเราะ โกรธก็ไม่พูดด้วย เศร้าก็ร้องไห้ เจอปัญหาแก้ไขไม่ได้ก็หนีไป
เพียงแต่เป็นเพราะอยู่ในโลกปิดตั้งแต่ยังเล็ก จึงมีสิ่งมากระทบใจให้รู้สึกหวั่นไหวได้น้อย ประกอบกับหลักวิชาเน้นการหักห้ามอารมณ์เลยแสดงออกน้อยกว่าคนอื่นเท่านั้นเอง พออยู่กับเอี้ยก้วยนานวันถึงค่อย ๆ ลืมเลือนหลักหักห้ามอารมณ์และแสดงออกชัดขึ้นเรื่อย ๆ หวั่นไหวต่อสิ่งรอบกายมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งโดดผาหนีลงไปอยู่คนเดียวสิบหกปี ช่วงนั้นถึงได้กลับมาหักห้ามอารมณ์ได้ตามเดิม (หน้าถึงไม่เปลี่ยนเลย) แต่พอเจอเอี้ยก้วยอีกครั้งก็กลับมายิ้มแฉ่ง ลืมหลักหักห้ามอารมณ์อีกแล้ว

จากคุณ : bluemouse

เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 16:48:26

ความคิดเห็นที่ 11

เหมือนจะตลาดวายไปหลายวันแล้ว แต่ขอตอบบ้างนะ

เรียงลำดับความเก่งในเรื่องแปดเทพ (ตามความคิดของผม) คงจะไม่เรียงแบบ 1 2 3 แต่จะแบ่งระดับฝีมือตามกลุ่มดังนี้

กลุ่มแรก แน่นอนคือ หลวงจีนกวาดลาน นำโด่งอยู่คนเดียว

กลุ่มสอง ได้แก่เหล่าผู้อาวุโสสำนักสราญรมณ์ทั้งหลาย บ๊อไง๊จื่อ (อู๋หยาจื่อ) นางเฒ่าทาริกา และลี้ชิวจุ้ย ซึ่งในกลุ่มนี้หากบ๊อไง๊จื่อไม่พิการก็จะอยู่อันดับหนึ่ง เพราะบ๊อไง๊จื่อเคยบอกฮือเต็ก (ซีจุ๊) ไว้ว่าตำแหน่งเจ้าสำนักในยุคบ๊อไง๊จื่อไม่ได้ยกให้กับศิษย์คนโต แต่ยกให้กับศิษย์ที่เก่งที่สุด (พอบ๊อไง๊จื่อเป็นเจ้าสำนักค่อยเปลี่ยนเป็นยกให้ศิษย์ที่สำเร็จสรรพวิชาหลากหลายที่สุดแทน) ส่วนนางเฒ่าทาริกาเองไม่ได้สำเร็จทุกวิชาของสำนัก เพราะในนิยายมีบอกไว้ว่าศิษย์ในยุคนั้นทั้งสามคนหลังจากสำเร็จวิชาฝีมือขึ้นพื้นฐานแล้วจะแยกย้ายไปร่ำเรียนวิชาฝีมือชั้นสูงคนละแขนงที่แตกต่างกัน ทั้งสามคนจึงไม่รู้วิชาฝีมือของอีกฝ่าย หรือถึงจะรู้แต่ก็ไม่สามารถใช้ออกได้ ซึ่งเทียบดูแล้วนางเฒ่าทาริกาจะเหนือกว่าลี้ชิวจุ้ยหน่อยนึง

กลุ่มสาม ได้แก่ ต้วนอื้อ และ ฮือเต็ก โดยต้วนอื้อนั้นในนิยายมีการบอกใบ้เอาไว้มากกว่าหนึ่งครั้งว่าเขามีส่วนที่เหนือกว่าเซียวฮงในเกือบทุกด้าน เช่นตอนที่ทั้งสองพบกันครั้งแรกแล้วมีการประลองสุราและความเร็วกัน ซึ่งจริง ๆ แล้วเซียวฮงแพ้ทั้งสองครั้ง เซียวฮงจึงยอมรับนับถือและสาบานเป็นพี่น้อง กับอีกครั้งหนึ่งคือการจับผิดการปลอมตัวของอาจูซึ่งต้วนอื้อสามารถพบพิรุธอย่างง่ายดายในขณะที่เซียวฮงถึงกับฟาดอาจูตายคามือ แสดงถึงความละเอียดอ่อนของจิตใจที่แตกต่างกัน เหล่านี้คือคำใบ้ที่กิมย้งบอกให้คนอ่านรู้ว่าเขาวางต้วนอื้อเอาไว้เหนือเซียวฮงมาก และเมื่อรวมกับวิชาเทพกระบี่หกชีพจรและพลังลมปราณร้อยกว่าปีในร่างของต้วนอื้อ ผมคิดว่าหากต้วนอื้อเอาจริงในการต่อสู้ยังไงซะเซียวฮงก็ไม่ใช่คู่มือแน่

ส่วนฮือเต็ก แม้จะได้รับถ่ายทอดลมปราณเจ็ดสิบปีจากบ๊อไง๊จื่อและวิชาหัตถ์หกสุริยันจากนางเฒ่าทาริกามาแล้วแต่คนอ่านกลับรู้สึกว่าฮือเต็กแสดงฝีมือออกมาไม่เท่าไหร่ นั่นเป็นเพราะศึกใหญ่ศึกแรกของฮือเต็กคือการรับมือกับคิวม่อตี่ (จิวม่อจื่อ) ที่วัดเสี้ยวลิ้ม ซึ่งในตอนนั้นที่ฮือเต็กทำได้แค่เพียงเสมอเพราะนั่นเป็นการใช้วิชาต่อสู้ที่ร่ำเรียนมาเป็นครั้งแรกต่อยอดฝีมือ ซึ่งลองนึกดูว่าแค่การลงมือครั้งแรกในช่วงที่ประสบการณ์ต่อสู้แทบไม่ต่างจากศูนย์ก็ยังสามารถสู้เสมอกับคิวม่อตี่ที่มีประสบการณ์ต่อสู้โชกโชนได้ หากฮือเต็กมีประสบการณ์ต่อสู้สูงขึ้นคิวม่อตี่ย่อมไม่ใช่คู่มือของเขาได้อีก

โดยเฉพาะอย่าลืมว่าฮือเต็กในช่วงท้ายของนิยายได้พบกับเคล็ดวิชาของสำนักสราญรมณ์ที่สลักอยู่ที่พระราชวังซีเซี่ย (ตอนที่จัดงานเลือกคู่องค์หญิงซีเซี่ย) ซึ่งเป็นเคล็ดวิชาชั้นสูงในส่วนที่ลี้ชิวจุ้ยได้ครอบครอง เมื่อฮือเต็กได้รับเลือกให้เป็นราชบุตรเขยซีเซี่ยก็ย่อมได้ครอบครองเคล็ดวิชานี้ไปโดยปริยาย นั่นหมายความว่าฮือเต็กในช่วงท้ายทั้งได้รับทั้งลมปราณจากบ๊อไง๊จื่อ เคล็ดวิชาที่สลักไว้บนผนังถ้ำของนางเฒ่าทาริกา และเคล็ดวิชาที่สลักไว้ที่พระราชวังซีเซี่ยของลี้ชิวจุ้ย แล้วถ้าสามารถผสานวิชาเหล่านี้ได้แล้วมันจะมีฝีมือขนาดไหน? ในเมื่อแค่วิชาหัตถ์หกสุริยันวิชาเดียวก็สู้เสมอคิวม่อตี่ได้แล้ว!

ดังนั้นแม้จะอยู่กลุ่มสามก็จริง แต่ก็คาดเดาได้ไม่ยากว่าฮือเต็กในช่วงท้ายย่อมมีฝีมือเหนือกว่าพวกผู้เฒ่าสำนักสราญรมณ์ทั้งสามแน่เพราะได้รับเคล็ดวิชาชั้นสูงทั้งจากฝั่งนางเฒ่าทาริกาและฝั่งของลี้ชิวจุ้ย บวกกับลมปราณของบ๊อไง๊จื่อในร่างซึ่งทำให้สามารถผ่านด่านวิชาเหล่านี้ได้ง่าย ๆ อยู่แล้ว

รวมไปถึงต้วนอื้อด้วยที่มีคำใบ้อยู่ก่อนแล้วโดยเฉพาะจากเฮ้งงื่อเอียง (หวังหยี่เยียน) ที่บอกว่า "ยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินในอนาคตย่อมเป็นต้วนอื้ออย่างไม่ต้องสงสัย"

ต้วนอื้อและฮือเต็กในช่วงหลังจากนิยายไปแล้วจึงน่าจะขึ้นมาอยู่เหนือกลุ่มสองโดยห่างจากหลวงจีนกวาดลานไม่มากเท่าไหร่ โดยในสองคนนี้ผมให้ต้วนอื้ออยู่เหนือฮือเต็กเล็กน้อย (หมายความว่าต้วนอื้อต้องเอาจริงนะ)

กลุ่มสี่ได้แก่ เซียวฮง ม่อย้งผัก เซียวเอี้ยงซัว และคิวม่อตี่ วัดจากคำพูดของตัวละครในนิยายเอง ม่อย้งผักกับเซียวเอี้ยงซัวเคยปะทะกันหลายครั้งไม่รู้ผลแพ้ชนะ เซียวฮงเคยปะทะเซียวเอี้ยงซัวไม่รู้ผลแพ้ชนะเช่นกัน (แต่เซียวฮงเหนือกว่าในเรื่องความหนุ่มแน่นและลมปราณที่ต่อเนื่องกว่า) ม่อย้งผักยกย่องคิวม่อตี่ว่าเหนือกว่าแต่ดูแล้วเป็นการหลอกใช้ซึ่งกันและกัน จึงคิดว่าฝีมือน่าจะใกล้เคียงกัน (แต่ม่อย้งผักเหนือกว่าในเรื่องความละเอียดอ่อนรอบคอบ) เมื่อเทียบแล้วในกลุ่มนี้เซียวฮงอยู่อันดับหนึ่ง ตามด้วยม่อย้งผัก เซียวเอี้ยงซัว และคิวม่อตี่รั้งท้าย

กลุ่มห้าได้แก่ ผู้อาวุโสโกวย้งแห่งวัดมังกรฟ้า เต็งชุนชิว ม่อย้งฮก และอิ้วถังจื่อ ในกลุ่มนี้ดูเหมือนผู้อาวุโสโกวย้งจะเป็นคนเดียวที่ไม่เคยสู้กับคนที่เหลือเลย และจากในนิยายที่เราอาจเห็นว่าผู้อาวุโสโกวย้งกับห้าหลวงจีนวัดมังกรฟ้าที่เหลือรวมกันยังสู้คิวม่อตี่คนเดียวไม่ได้ นั่นเพราะศึกนั้นเป็นการประลองที่ต้องใช้เทพกระบี่หกชีพจรเข้าสู้ซึ่งไม่ใช่วิชาถนัดของผู้อาวุโสโกวย้ง ซึ่งในนิยายจะเห็นว่าคิวม่อตี่เกรงกลัวผู้อาวุโสโกวย้งมากและพอผู้อาวุโสโกวย้งลงมือก็ทำให้ค่ายกลกระบี่หกชีพจรเอาชนะคิวม่อตี่ได้ทันที ดังนั้นหากไม่ใช่การประลองที่ต้องใช้วิชาเทพกระบี่ ฯ ผู้อาวุโสโกวย้งน่าจะห่างจากคิวม่อตี่ไม่มาก หรือเผลอ ๆ อาจเหนือกว่าด้วยซ้ำ

ดังนั้นหากให้จัดอันดับของกลุ่มนี้ผมให้ผู้อาวุโสโกวย้งมาเป็นอันดับหนึ่ง ตามด้วยอิ้วถังจื่อซึ่งมีลมปราณพิษเย็นกล้าแข็งถึงขั้นปาฏิหาริย์ เต็งชุนชิว และม่อย้งฮกรั้งท้าย

กลุ่มหกเป็นพวกยอดฝีมืออันดับรองลงมาได้แก่ ต้วนเอี่ยงเค่ง (ต้วนเหยียนชิ่ง) ป้อเตี่ยตี่ (ลุงของต้วนอื้อ) หลวงจีนคิ้วเหลือง เจ้าอาวาสวัดเช็งเล้งยี่ และเจ้าอาวาสวัดเสี้ยวลิ้มยี่ ตอนแรกว่าจะจัดอันดับต้วนเอี่ยงเค่งไว้ที่กลุ่มห้าเพราะเห็นว่าในช่วงท้ายม่อย้งฮกไม่กล้าสู้กับต้วนเอี่ยงเค่งซึ่งหน้าโดยต้องใช้พิษ แต่มาคิดอีกทีเห็นว่าที่ม่อย้งฮกใช้พิษมอมเมาต้วนเอี่ยงเค่งเพราะต้องการเกลี้ยกล่อมให้ต้วนเอี่ยงเค่งยอมรับให้ตัวเองเป็นทายาทเลยไม่ต้องการสู้แตกหัก หากสู้จริง ๆ ม่อย้งฮกน่าจะเหนือกว่าต้วนเอี่ยงเค่งแน่ ๆ

ในกลุ่มนี้นับต้วนเอี่ยงเค่งมีฝีมืออยู่อันดับหนึ่ง (แต่สู้จริงอาจจะแพ้คนที่เหลือเพราะร่างกายพิการ) ตามด้วย ป้อเตี่ยตี่ เจ้าอาวาสวัดเช็งเล้งยี่ เจ้าอาวาสวัดเสี้ยมลิ้มยี่ และหลวงจีนคิ้วเหลือง

ส่วนคนที่เหลือที่ไม่มีชื่อในนี้ถือเป็นยอดฝีมืออันดับรองไม่ควรแก่การเอ่ยอ้าง

ปล. เพิ่มเติมชื่อของ เจ้าอาวาสวัดเช็งเล้งยี่ เจ้าอาวาสวัดเสี้ยมลิ้มยี่ และเพิ่มกลุ่มที่หกเข้าไปโดยเปลี่ยนให้ต้วนเอี่ยงเค่งอยู่ในกลุ่มหก
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 55 22:21:19
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 55 20:49:40
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 55 20:48:38
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 55 19:03:36
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 55 19:03:01
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 55 19:02:02

จากคุณ : มดคันไฟไร้ระเบียบ

เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 55 18:30:59