ความคิดเห็นที่ 1 ดังเช่นในวันที่ 3 กรกฏาคม ที่กองทัพญี่ปุ่นได้เคลื่อนตัวข้ามแม่น้ำคาลคินกอลเข้ามาในยามดึกนั้น..ที่ทำให้กองทัพของแม่ทัพน้อย ซูคอฟ ที่ต้องเอากองพลรถถังเข้าไปรับหน้าแบบสู้ตายถวายหัวปะทะหมัดต่อหมัดหยั่งกำลังข้าศึกไว้จนกระทั่งเช้าของวันรุ่งขึ้น ที่ญี่ปุ่นได้พยายามยึดอาณาเขตที่ราบสูงของ Bain-Tsagan หากแต่..กองหนุนของโซเวียตได้เข้ามาเสริมกำลังด้วยกองพลรถถังกว่า 150 คันที่เข้ามาคุมสถานะการณ์ไว้ได้อย่างทันท่วงทีในช่วงเวลา 10:45 การสู้รบอย่างถึงพริกถึงขิงได้ดำเนินไปข้ามวัน..จนในวันที่ 5 กรกฏาคม ที่กองทัพญี่ปุ่นเริ่ม ถอยไม่เป็นขบวน..กลับข้ามแม่น่้่าไป... โซเวียตภายใต้การนำของซูคอฟ..ได้ตามไปอย่างติดๆ...หมายจะไปขยี้ให้ถึงรัง.. แต่..ญี่ปุ่นได้ต้ดสินใจสละชีพของทหารที่เหลือ..ที่ยังสู้รบอยู่หางขบวน.. โดยการระเบิดสะพานทิ้่งไปอย่างหน้าตาเฉย..ทหารหลายคนที่พยายามกระโดดลงน้ำหนี.. แต่ก็ประหนึ่งหนีเสือปะจรเข้..เพราะส่วนใหญ่จะจมน้ำตายไปต่อ หน้าต่อตาของทหารโซเวียต ส่วนที่เหลือทิ้่งไว้..คือ เครื่องบินสี่สิบห้าลำที่ถูกยิงตก   รวมทั้งศพทหารและม้านับพันที่นอนตายกันเกลื่อนให้เหลือเป็นอาหารของแร้งกา การสู้รบขับไล่ในครั้งนี้...เป็นญี่ปุ่นยอมรับว่า..อยู่ในสภาพที่ยับเยิน ที่เหลือรอดมาได้ก็หวุดหวิดจวนเจียนแบบเส้นยาแดงผ่าแปด จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 13:53:07

ความคิดเห็นที่ 2 ที่สำคัญ...มันเป็นการประกาศศักดาในการรบของผู้นำทัพที่มีนามว่า จอร์จิ ซูคอฟ..ที่กล้าหาญ ชาญชัย..รบแบบกล้าหาญและมีการใช้พิชัยยุทธในการประสานงานระหว่างทหาราบ กองพลรถถังผนวกกับหน่วยฝูงบินที่ประสานงานคล้องจอง  แม้ว่าจะมีการสูญเสียเป็นจำนวนไม่น้อย.. แต่เพราะ..กองทัพโซเวียตไม่มีทางเลือกอื่นไปจากนี้..นอกจากต้องเอาชัยมาสู่ประเทศเท่านั้น.. ไม่กี่วัน..หลังจากการขับไล่ญุี่ปุ่นออกไปได้แล้วนั้น..กองพลที่ 57 รักษาดินแดนในความดูแลของซูคอฟนั้นได้มีการเสริมกำลังขึ้นมาอย่างแน่นหนา จนในวันที่ 12 สิงหาคม การเสริมกำลังได้มีครบในทุกจุด ด้วยกำลังของกองทัพมองโกเลียน แม้บนเนินเขา Bolshie Peski ทางด้านใต้ก็มีการวางกำลังเอาไว้อย่างหนาแน่น..ถึงแม้โซเวียตจะรู้ดีว่า..กองทัพอากาศของญี่ปุ่นนั้นเสียหายไปมากกว่าครึ่งในช่วงการสู้รบ แต่ก้ยังไม่วางใจไปเสียทีเดียว.. ตัวจอรฺ์จิเอง..แม้ว่าจะมีภาระกิจที่หนักอึ้ง..แต่เขาเป็นคนสบายๆ ที่ชอบใช้ชีวิตแบบง่ายๆ ในยามเช้าตรู่..เขาชอบอาบน้ำแบบแช่ตัวให้สดชื่น  ในตอนเย็น เขามักจะเชิญใครต่อใครมาร่วมรับประทานอาหารค่ำ นายพล A.I. Gertman เล่าว่า.. "เขาเป็นคนอารมณ์ดี ชอบสังสรร  คุยสนุก หลังอาหาร ถ้าไม่มีภาระกิจเร่งด่วนอะไร ก็จะมีการร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน โดยท่านนายพลจะเป็นนักดนตรี เล่นแอคคอเดียน และชอบให้ทุกคนร่วมกันร้องเพลง..แม้แต่ร้องเพลงคู่กันแบบประสานเสียงระหว่างเรา ผมเป็นเสียงต่ำ..เขาเป็นเสียงสูง..ก็ครึกครื้นกันไปตามๆกัน" แน่นอนว่า..แค้นนี้ย่อมมีการชำระ... จอร์จิ ไม่ได้หยุดนิ่งต่อการที่จะเอาคืนแบบถอนรากถอนโคนเสี้ยนหนามญี่ปุ่นเลยแม้แต่ นาทีเดียว. เขาส่งแผนงานไปยังมอสควา และส่งรายการของที่ต้องการไปแบบไม่เกรงใจกลาโหมและกระทรวงสรรพาวุธเลยแม้แต่ นิด โดยกำกับเวลาไปด้วยว่า เขาจะ"เข้าหัก" กองทัพญี่ปุ่นในไม่เกินวันที่ 20 สิงหาคม ในรายการของที่สั่ง...นั้น ได้รับการอนุมัติมาหมด ครบถ้วนในทุกสิ่ง... นั่นคือ สองกองพลปืนเล็ก หนึ่งกองพลน้อยรถถัง สองกองพลน้อยปืนใหญ่ ฝูงบินประจันบาญ และ ฝูงบินทิ้งระเบิด อีกทั้งสัมภาระและเสบียงต่างๆนั้นจะต้องส่งมาทางรถไฟที่ปลายสายอยู่ห่างไป กว่าสี่ร้อยไมล์ นั่นหมายถึงว่า   กระสุนปืนใหญ่กว่า 18,000 ตัน, ทุ่นระเบิดติดเครื่องบิน กว่า 6,500 ตัน, กระสุนปืน...น้ำมันหล่อลื่น.. น้ำมัน กว่า 22,500 ตัน รวมไปถึงอาหารและอื่นๆกว่า 4,000 ตัน จะต้องเดินทางต่อมาด้วยความลำบากยากเย็นต่อจากปลาทางรถไฟสู่ในถนนสายลูกรังที่เป็นโคลนในหลายๆ ช่วง ซึ่ง...ความสำเร็จส่วนใหญ่นั้นมาจากนักบินที่สุดแสนทรหดของกองทัพอากาศโซเวียต-มองโกเลีย ที่ยอมบินส่งสัมภาระแบบมาราธอน...ยอมบินฝ่าแปลวแดดเปลี้ยงของฤดูร้อน...วันละหลายๆเที่ยว... ห้าวันติดต่อกัน จากช่วงของปลายทางรถไฟจนถึงกองกำลังที่เป็นศูนย์บัญชาการ...นับว่าเป็นการปฏิบัติการที่อยู่ในสเกลที่ละเอียดยิบที่อยู่ในความควบคุมของซูคอฟอย่างใกล้ชิดและเคร่งครัด ภาพ  ฝูงนักบิน โซเวียต-มองโกเลีย จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 13:59:07

ความคิดเห็นที่ 3 เขาได้วางกลลวงให้ข้าศึกชะล่าใจ..โดยการสร้างกระแสข่าวผิดๆให้สับสนในหน่วยหน้า (โซเวียต - มองโกล) รวมไปถึงข่าวทางโค๊ดแบบแกะง่ายๆ ว่า.. กำลัง"ทำเรื่อง"ขอเครื่องยนตร์กลไกในการซ่อมสร้างเครื่องยนตร์ที่เสียหายไปอันเป็นจำนวนมาก..รวมไปถึงมีการวางลำโพงส่งเสียงเลียนแบบเสียงของการตอกเสาเข็ม เพื่อให้ข้าศึกเข้าใจว่า กองทัพโซเวียตกำลังอยู่ในระหว่างซ่อมสร้าง ในระหว่างนั้น ซูคอฟได้สั่งการเคลื่อนกำลังพลในเวลากลางคืน  โดยใช้เสียงไซเรนเตือนภัยทางอากาศและเสียงยิงปืนกลบเสียงการเคลื่อนตัวของขบวนรถถัง สิบถึงสิบสองวันก่อนการบุกโจมตี...รถถังหลายคนในสภาพที่ถูกถอดท่อไอเสียนั้น วิ่งไปมาในแนวหน้ากันอย่างอึกทึกโครมคราม เพื่อให้ญี่ปุ่นได้ยินเสียงเครื่องยนตร์ที่ไม่ค่อยสมบูรณ์จนชินหู  จนวางใจว่า...โซเวียตนั้น ยังไม่มีความพร้อมใดๆ แม่ทัพน้อยจอร์จิ...ไม่ได้หยุดแค่นั้น..เขามีความพร้อมจนถึงขนาดได้ออกสมุดพกประจำตัวให้ทหารทุกคน ในหัวเรื่องที่ว่า..."สิ่งที่ทหารทุกคนควรรู้และถือปฏิบัติในการโจมตีข้าศึก" เขาเคร่งครัดมากต่อการเตรียมพร้อมของทหารในครั้งนี้.. นักบินต้องออกทำการสำรวจเส้นทางและจุดที่จะโจมตีอย่างให้ขึ้นใจ หน่วยลาดตระเวณแฝงตัวออกหาที่ซ่อนของข้าศึกในยามค่ำคืนจนเชี่ยวชาญในเส้นทาง ในศูนย์บัญชาการ..เขาได้เพิ่มนายทหารมือดีระดับเสธ. อีกสิบสองนาย ดังที่ ศาสตรจารย์ John Erickson ได้เขียนไว้ว่า..." ซูคอฟปิดประตูพลาดไว้ทั้งหมดทุกประตู  ชนะนั้นแน่ๆ ขึ้นอยู่ว่าจะชนะอย่างไหนเท่านั้น" จอร์จิ ได้ประกันความเสี่ยงเอาไว้อย่างรอบคอบ โดยใช้อัตราส่วนเป็นสำคัญ นั่นคือ กำลังทหารราบ  1.5 ต่อ 1 , กำลังของหน่วยปืนกล 1.7 ต่อ 1, ปืนใหญ่ 2 ต่อ 1, เครื่องบิน 2 ต่อ 1และ หน่วยรถถังนั้นจำนวนมากกว่าถึงสี่เท่า.. วันที่เตรียมจะถล่มใกล้เข้ามา...เขาได้สั่งห้ามเด็ดขาด ห้ามไม่ให้ทุกคนไปทำอะไรกระโตกกระตากในแนวชายแดน ทุกอย่างต้องสงบนิ่ง...ไม่มีการไหวติง วันนั้นคือ..วันที่ 20 สิงหาคม เวลาเช้าตรู่....เหล่าบรรดาอาวุธน้อยใหญ่ได้มีการนำสุมทุมพุ่มไม้มาพรางเอาไว้ เหล่านายทหารแต่งกายในชุดทหารชั้นผู้น้อยและนั่งรถแออัดไปกับรถบรรทุก ไม่มีการใช้ยานพาหนะที่มีตราประจำหน่วย และในหนึ่งหน่วยจะมีทหารหนึ่งนายสำหรับทำหน้าที่พิมพ์งานที่ได้รับคำสั่งตรงลงมา เพราะมีทหารไม่กี่นายเท่านั้น..ที่จะมีโอกาสล่วงรู้ในแผนการโจมตีในครั้งนี้ นอกนั้น..ทุกคนจะได้รับคำสั่งสามชั่วโมงก่อนการบุก.. ถึงแม้ว่า..แผนนี้จะรัดกุมเพียงใด..แต่นักบินญี่ปุ่นได้สังเกตุเห็นการรวมตัว ของเหล่าพาหนะที่ค่อนข้างหนาตาทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำในวันที่ 10 สิงหาคม..และได้ทำรายงานไปยังศูนย์บัญชาการไปตามลำดับชั้น..แต่การายงานที่ส่งไปในแต่ละชั้นนั้น คงใช้เวลาแบบเต่าคลาน หรืออาจเป็นการประเมินสถานะการณ์ผิดพลาดก็เป็นได้ จึงเกิดการล่าช้า.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 14:09:47

ความคิดเห็นที่ 4 เพราะวันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ที่ชาวญี่ปุ่นรวมไปถึงเหล่าทหารถือเป็นวันพักผ่อน ดังนั้น..ในเวลาหกโมงสิบห้านาที คือฤกษ์อันเป็นมงคล....ที่ปืนใหญ่ของโซเวียตได้ส่งไปทักทายกองปืนต่อสู้อากาศยานของฝั่งญี่ปุ่นแบบไม่ให้ทันตั้งตัว... จากนั้นเสียงปืนกลตามมาเป็นระนาว กระสุนปืนใหญ่ที่ส่งไป..มีการแตกสะเก็ดเป็นเปลวเพลิง อันเป็นเครื่องหมายชี้ทิศทางให้กับเหล่าฝูงบินโซเวียตในการบินขึ้นไปพร้อมปฏิบัติการ ที่มีด้วยกัน คือ เครื่องบินทิ้งระเบิด 150 ลำ และ เครื่องบินโจมตี 100 ลำ เพื่อกรุยเป็นทางสะดวกให้กับสิ่งที่กำลังจะตามมา.. เพราะเพียงไม่กี่ชั่วโมง การสื่อสารของฐานญี่ปุ่นถูกตัดขาดโดยหมดสิ้น ติดต่อไปทางศูนย์ไม่ได้  ติดต่อกันเองก็ไม่ได้ เมื่อเป็นดังนั้น..เวลา 8:45 ซูอฟสั่งหน่วยปืนใหญ่โจมตีไปยังหน่วยหน้าของญี่ปุ่นอย่างไม่เลี้ยง และไม่ต้องยั้ง.. ส่วนหน่วยฝูงบิน..เข้าไล่ถล่มทางด้านหลัง..แบบล้อมกรอบ จากนั้น...สิบห้านาทีต่อมา..หน่วนทหารราบเริ่มเคลื่อนตัวเข้าพร้อมกัน..แบบกระชับวงล้อม ในวันแรกของการเปิดศึกขนาดใหญ่นี้.. ทางหน่วยใต้ได้ทำการสำเร็จในการก้าวล่วงไปในเขตของข้าศึก แต่..หน่วยเหนือ..โดนไล่บี้กลับมา ทางหัวหน้าหน่วยจึงโทรศัพท์มารายงานและขอแผนการในการรับมือใหม่... คำสั่ง คือ...เตรียมตัวออกไปโจมตีอีก..จากนั้นสิบนาที  ซูคอฟโทรไปถามว่า. "พร้อมที่จะไปหรือยัง?" ทางโน้นตอบมาว่า..."กระผมไม่แน่ใจขอรับ" "...ถอดตำแหน่งคอมมานเดอร์ไว้ตรงนั้น..เพราะเดี๋ยวจะมีคนไปแทนที่" จากนั้นเขาก็ส่งนายทหารในหน่วยของเขาบินไปสวมตำแหน่งโดยด่วน พร้อมทั้งการสั่งโจมตีพร้อมกันทุกหน่วย...ซึ่งก็ได้ชัยชนะมาในที่สุด หลังจากที่ได้รับความเสียหายมาพอควรในเขตนี้ เรื่องราวการรบแบบเด็ดขาดของแม่ทัพ จอร์จิ ซูคอฟ ในสงครามโลกครั้งที่สองนี้. จะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก เพราะความที่เป็นคนไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหมไม่ว่าชั้นไหน...ไม่ชอบการพูด อ้อมค้อมและ ปฏิเสธความพ่ายแพ้ในทุกรูปแบบ ทำให้เขากลายเป็น"ที่พึ่ง" ของสตาลินที่ต้องเรียกใช้ เรียกหาเขาทุกครั้งในยามที่สงครามเข้าสู่สภาพคับขัน เพราะเขาเป็นคนอย่างนี้นี่เอง..ทำให้มีการ"งัดข้อ" และ "สวนทาง" กับเสนาบดีระดับคนใกล้ตัวของสตาลินบ่อยๆ...และ ในหลายกรณีด้วยกัน ในการโจมตีของวันแรก ที่หน่วยโซเวียต-มองโกเลียน ยืนหยัดทะลวงลึกไปในแดนที่ญี่ปุ่นยึดครองแบบไม่ยอมหยุด.... ทางด้านใต้ ..หน่วยกองพลรถถังที่หก และ ที่แปด ได้ตีล้อมกรอบในทุกด้าน จนในวันที่ 21 สิงหาคม การปฏิบัติการยึดฐานทัพของญี่ปุ่น รวมไปถึงอาวุธยุทโธปกรณ์ต่างๆ และในวันนั้นเอง คือการปฏิบัติการร่วมระหว่างทางบกและอากาศอย่างพร้อมเพรียง ที่มีรายงานให้ประจักษ์ว่า เฉพาะทางอากาศ ที่เครื่องบินทิ้งระเบิดได้ออกทำการถง 256 ครั้ง..และหย่อนระเบิดหมดไปถึง 90 ตัน ในวันที่ 23 สิงหาคม หน่วยเหนือผนวกกับกองบินที่ 212 ได้ยึดฐานทัพของญี่ปุ่นที่เทือกเขา Palet ได้ ...การต่อสู้ภาคสนามก็ทำการดุเดือดไม่แพ้กัน เพราะ ทหารญี่ปุ่นกว่าหกร้อยนายเสียชีวิตทั้งหมด ก่อนที่ควันของการสู้รบจะจาง แม่ทัพน้อยซูคอฟ ได้รับการเยือนจากผู้บังคับบัญชาระดับเหนือขึ้นไป พลเอก G.M. Shtern ได้มาเตือนว่า...ควรจะพักการบุกไปอีกสองสามวัน เพราะจะได้เป็นการออมแรงเอาไว้บุกในครั้งต่อไป..ไม่งั้นการเราอาจจะมีการสูญเสียถ้าจะดึงดันไป จอร์จิ...ได้ตอบไปว่า.. "สงครามก็คือสงคราม..การสูญเสียเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ จะมากหรือจะน้อยก็ตามแต่..มันขึ้นอยู่กับว่าเราต้องทำอะไรให้เด็ดขาดเพราะนี่คือความเป็นอยู่ของประเทศ ถ้ามัวแต่ลังเล รอนั่น รอนี่...เราจะเสียหายมากกว่านี้อีกนับร้อยเท่า พันเท่า...ขอรับกระผม" แต่แม่ทัพใหญ่..พยายามที่จะปรับเปลี่ยนแผนงาน... จนเขาอดรนทนไม่ได้...ได้ย้อนถามแม่ทัพ  Shtern ว่า "สรุป ว่า...ท่านกำลังแนะนำ หรือ สั่งกระผมกันแน่..เพราะถ้าเเป็นคำสั่ง..ก็ขอความกรุณาท่านเขียนมาเป็นลายลักษณ์อักษร และถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ผู้รับผิดชอบ..และต้องไปรับการสอบสวนที่มอสควานั้นย่อมไม่ใช่กระผม.." ผบ. เจ้าปัญญา นั่นรีบแก้ตัวเป็นพันวลันว่า...ไม่ได้สั่ง..แค่แนะนำเฉยๆ.. แม่ทัพน้อยซูคอฟ..ก็เลยบอกว่า. "งั้นก็ดีแล้ว..เพราะกระผมไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ หน้าที่ของกระผมคือการทำสงครามครั้งนี้ให้เด็ดขาด รู้แพ้รู้ชนะ หน้าที่ของท่าน...คือการเข้ามาดูแลและควบคุมการคลังและเสบียงอาวุธให้กับกองทัพของกระผม ดังนั้น กระผมว่า..ปล่อยให้เรื่องรบเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของกระผมแต่ผู้เดียวจะถูกต้องกว่า" ท่านผบ. Shtern หายออกไปด้วยความขัดใจ แต่เพียงสองสามชั่วโมงต่อมา เขาก็ได้เขามาขอโทษและกล่าวว่า " ผมขอโทษที่ไม่ควรแนะนำไปอย่างนั้น..เอาเป็นว่า ผมไม่เคยพูดอะไรก็แล้วกัน" (แม่ทัพซูคอฟ ได้มาเล่าเรื่องนี้ในทีหลังว่า...เขาเองก็ไม่ชอบเหมือนกันที่จะต้องหักกันด้วยวาจาอย่างนั้น...แต่มันจำเป็น...) ***Grigori Mihailovich Shtern  เป็นอีกผู้หนึ่งที่ตกเป็นผู้ต้องหาของสตาลินในแผนการกวาดล้าง..เขาถูกควบคุมตัวในเดือนมิถุนายน 1941  และถูกสำเร็จโทษในเดือนตุลาคมของปีเดียวกัน.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 14:31:16

ความคิดเห็นที่ 5 จากนั้น..คือการปิดล้อมกองทัพญี่ปุ่นอยู่สามวันแบบหลวมๆ เป็นการหลอกให้ข้าศึกตายใจว่า ยังมีช่องทางเหลือที่จะรอด นั่นคือ ถอยไปแม่น้ำ Khaylastyn-Gol ที่ไม่มีใครสังหรณ์ใจว่า..ในช่วงหนึ่งของแม่น้ำที่ตื้นเขินและเป็นโคลนเหลวๆ นั้น..ซูคอฟได้ส่งหน่วยโยธาไปทำทางให้รถถังแล่นผ่านได้แล้ว.. ดังนั้น..ในค่ำคืนวัหนึ่ง...กองพลรถถังได้แล่นข้ามแม่น้ำไปบุกขยี้ฐานของข้าศึกถึงรังใน เช้าวันที่ 31 สิงหาคม...คือวันประกาศชัยชนะของสาธารณรัฐมองโกเลียนภายใต้ความอุปการะของโซเวียต ที่ได้ขจัดญี่ปุ่นออกไปจากพื้นดินได้อย่างหมดจด ในยุทธการครั้งนี้..ตั้งแต่เริ่มปฏิบัติการ คือ ต้นมิถุนายน จนถึง กันยายน นั้น..ได้แสดงถึงความเป็นอัจฉริยะในการทำสงครามของซูคอฟ ที่ได้ใช้ทั้งแผนบู๊และแผนบุ๋น ทั้งตีหนักและผ่อนผัน ทั้งบีบกระชับและล้อมกรอบ..เพื่อที่จะได้มาถึงชัยชนะ ผลการเสียหายในครั้งนี้..ฝั่งรัสเซีย ตายและบาดเจ็บ 18,500 นาย ฝั่งญี่ปุ่น ตายและจับเป็นเชลยศึก 61,000 นาย อีกทั้งทิ้งอาวุธไว้ให้โซเวียตเก็บไปดูเล่นอีกจำนวนมหาศาล.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 14:48:44

ความคิดเห็นที่ 6 มารออ่านต่อครับ ขอบคุณมากเลยครับเอาเรื่องเหล่านี้มาเขียน จากคุณ : Juggernaut เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 15:07:57

ความคิดเห็นที่ 7 ความจริงนั้น..แม่ทัพฝั่งญี่ปุ่น คือ ผบ.โคมัตซึบารา ไม่ได้ยอมรับความพ่ายแพ้นี้เลย..เขาพยายามที่จะรวบรวมไพร่พลมาต่อกรห้ำหั่นกันอีก... แต่ไม่ทันการซะแล้ว..เพราะพวกที่มีหน้าที่รบก็รบไป..ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวว่า.. สตาลินหันไปเกี๊ยะเซี๊ยะกับเยอรมัน ไปลงนามในสนธิสัญญาต่างคนต่างอยู่ แต่ช่วยกันเฉือนโปแลนด์ให้เป็นชิ้นๆ...ฉบับ Molotov-Ribbentrop กับนาซีหน้าตาเฉย  ในวันที่ 24 สิงหาคม (ขณะที่กำลังรบกันหน้าดำหน้าแดงนี่แหละ) นั่นหมายถึง..ญี่ปุ่นก็ต้องยอมจำใจรับสภาพพ่ายแพ้ที่หมดทางเอาคืนไปโดยปริยาย.. จึงทำให้แผนของการ"ตีเหนือ" นั้น..ต้องจบลงไปเพียงแค่นั้น.. แต่มันเป็นการเริ่มต้นของการปรับเปลี่ยนแผนใหม่..นั่นคือ การกวาดลงมาทางใต้..หมายถึงการย่างก้าวเข้ามาในเอเซียอาคเนย์ ของเหล่าโกโบริ เมื่อญี่ปุ่นต้องเปลี่ยนทิศทางศึก...สตาลินก็หายใจโล่ง..หันมาเซ็นสัญญาสงบศึกกับญี่ปุ่นให้เป็นที่เรียบร้อย..ลงนามในวันที่ 15 กันยายน 1939 ที่ กรุงมอสควา..ใจความว่า...สาธารณรัฐโซเวียต, สาธารณรัฐแห่งประชาชนมองโกเลียน และ ประเทศญี่ปุ่น ได้ลงนามในสนธิสัญญาสงบศึกในลุ่มแม่น้ำ Khalkhin Gol   อีกทั้งได้มีการแลกเปลี่ยนนักโทษกัน และจะมีการยืนยันในหลักเขตขัณฑสีมาให้กับมองโกเลีย และแมนจูเรีย อย่างชัดเจน... นับว่า..ญี่ปุ่นได้รับบทเรียนครั้งนี้ในราคาที่แพงและเจ็บปวดอย่างที่สุด !!! ไม่มีใครรู้มาก่อนว่า... เพราะ...สตาลินมีธุระด่วน...ในอีกสองวันข้างหน้า คือ จะรีบไปบุกโปแลนด์...(วันที่ 17 กันยายน) เมื่อไม่ต้องห่วงหน้า (เยอรมัน) พะวงหลัง (ญี่ปุ่น) สตาลินเลยมีธุระย่อยแยกไปกว่านั้นอีก...คือ หมายจะหักเอาฟินแลนด์มาไว้เป็นเมืองหน้าด่าน อีกด้วย... และงานฟินแลนด์ หรือ The Winter War นี้...คืองานที่คิดว่า "หมู"  แต่ที่ไหนได้...กลายเป็นได้อับอายเขาไปทั่ว แถมโซเวียตได้ถูกเฉดหัวออกไปจาก LON แบบไม่เหลือเกียรติยศอะไรไว้เลย... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 15:19:15

ความคิดเห็นที่ 8 ปาดเบาๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^___^ จากคุณ : Last Moment เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 15:36:19

ความคิดเห็นที่ 9 ถึงตอนที่กำลังสนุกอยู่เชียวครับ รอติดตามชมนะครับ จากคุณ : nap62 เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 15:46:21

ความคิดเห็นที่ 11 หมายเหตุ....ดิฉันเกรงว่าผู้อ่านบางท่านอาจจะไม่เข้าใจในที่มาที่ไปของพื้นฐานความขัดแย้งระหว่าง ญี่ปุ่น โซเวียต และ จีน..จึงขอเล่าคร่าวๆ..ว่า.. เนื่องจากทั้งสองประเทศเพิ่งจะมีการเปลี่ยนการปกครองได้ไม่นาน นั่นคือ รัสเซีย และ จีน...ช่วงของการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่ทำให้ญี่ปุ่นเข้าแทรกแซงและขยายกำลังออกไปอย่างไม่มีการเว้นวรรค... ญี่ปุ่นต้องการครอบครองดินแดนทางด้านเหนือ และ เกาหลี เพื่อเป็นการประกันเขตน่านน้ำ และต้องการขยายไปในจีนเพื่อทรัพยากร   ส่วนรัสเซีย ไม่ว่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นโซเวียต หรือเปลี่ยนระบบการปกครองไปเป็นคอมมิวนิสต์แล้วก็ตาม..ยอมไม่ได้ที่จะเสียดินแดนและน่านน้ำส่วนที่ติดต่อกับฝั่งเอเซียไป....ซ้ำญี่ปุ่นก็เหิมเกริมขึ้นทุกวัน สตาลิน..ไม่ได้สนใจหรือรักใคร่ในจีนมากนัก แต่เมื่อญี่ปุ่นกำลังจะประสบความสำเร็จในการแทรกแซงจีน นั่นหมายถึงรัสเซียกำลงจะตกอยู่ในอันตราย..จึงจำเป็นที่จะต้องสนับสนุนกองทัพประชาชนของ เมา เซ ตุงที่กำลังสู้รบแย่งชิงประเทศอย่างถึงพริกถึงขิง กับฝ่ายก๊กมินตั๋ง ของ เจียง ไค เชค ซึ่งการบุกจีนอย่างเหี้ยมเกรียมของญี่ปุ่น..ทำให้สองฝ่ายเลิกรบกันเอง(ชั่วคราว).. และให้หันมาจับมือกันต่อต้านญี่ปุ่นให้สำเร็จก่อน..(แล้วค่อยไปฟาดฟันกันทีหลัง) หลังจากที่เผด็จศึกญี่ปุ่นได้สำเร็จ (โดยที่ญี่ปุ่นหันไปโจมตีเพิร์ล ฮาร์เบอร์) ทั้งสองฝั่ง คือ ก๊กมินตั๋ง และ กองทัพประชาชน ก็หันมาสู้รบกันเองจริงๆ เจียง ไค เช๊ค พลาดเพราะนโยบายที่สนับสนุนทุนนิยม อีกทั้ง..การคอร์รัปชั่น ยังปรากฏอยู่ทั่วไป ในขณะที่ประชาชนส่วนใหญ่ยังยากจน และต้องการที่ดินทำกิน. ผู้คนจึงหันไปเข้าร่วมกับเมา เซ ตุง..ที่เริ่มมีกำลังมากขึ้นเพราะจากการสนับสนุนเงินและอาวุธจากโซเวียต (เหลือมาจากในการปราบปรามญี่ปุ่น) จึงทำให้ฝ่ายก๊กมินตั๋ง ต้องพ่ายแพ้และหลบหนีไปอยู่ที่ไต้หวันในที่สุด.. สำหรับ The Battle of  Khalkhin Gol นี้..ดูภาพเคลื่อนไหวได้ที่นี่ค่ะ เพราะ โซเวียตเพิ่งปล่อย ออกมาไม่นานนี้เอง... http://www.rt.com/news/khalkhin-gol-battle-anniversary/ หรือถ้าสนใจจะดูแบบซีรีย์  ก็เชิญที่นี่ค่ะ... http://youtu.be/-_LwBBH26_0 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 15:58:52

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณมากครับ จะรออ่านต่อนะครับ จากคุณ : ภูตพบกำสรวล เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 16:36:46

ความคิดเห็นที่ 13 ต่อๆ  ขอวันละ 10 ตอนครับ จากคุณ : Serial_Nuber เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 16:46:12

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณมากครับ รอติดตามตอนต่ออย่างใกล้ชิด จากคุณ : Don'move เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 17:26:37

ความคิดเห็นที่ 15 รออ่านอยู่อย่างใกล้ชิด กิ๊ฟหมดไปแล้วละค่ะอยากให้มากแต่หมดไปบอลยูโรโดยไม่รู้ตัว จากคุณ : อนุมานน้อย เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 18:42:39

ความคิดเห็นที่ 16 แถมโซเวียตได้ถูกเฉดหัวออกไปจาก LON แบบไม่เหลือเกียรติยศอะไรไว้เลย... . . . LON นี่คืออะไรครับ ดูแล้วศึกนี้โซเวียตใช้แนวทางที่ต่างออกไปนะนี่      ทุกครั้งที่ศัตรูแข็งแกร่งมากๆโซเวียต/รัสเซียจะใช้แผนยอมถอยปล่อยให้ศัตรูหลุดเข้ามาในประเทศได้มากๆ     ทำสงครามยืดเยื้อ     แล้วค่อยๆใช้ธรรมชาติช่วยจัดการกับทัพศัตรู แต่ครั้งนี้โซเวียตยันเต็มเหนี่ยว    ไม่ยอมให้ญี่ปุ่นเข้ามาในโซเวียตได้มากนัก     และรีบเผด็จศึกอย่างรวดเร็ว ก็คงเพราะเป็นศึกล้างอายที่รัสเซียเคยพ่ายแพ้ญี่ปุ่นอย่างยับเยินมาแล้ว      ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องทำให้ญี่ปุ่นแตกพ่ายกลับไปให้ได้ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 21:28:06

ความคิดเห็นที่ 17 LON League of Nations, the first permanent international organization for maintaining world peace, predecessor of the United Nations เรื่องปล่อยให้ศัตรูเข้ามานี่ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก ผมคิดว่าเพราะสู้ไม่ได้ต่างหากก็เลยต้องถอย แต่คราวญี่ปุ่นนี่สู้ได้ก็เลยไม่ต้องถอย จากคุณ : amscmu เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 23:06:27

ความคิดเห็นที่ 19 ตอนรบกันที่ Khalkin-Gol นั้นเป็นเดือนพฤษภาคมช่วงเริ่มหน้าร้อนเลยครับ จะรอหน้าหนาวนั้นอีกนาน และอีกอย่างสงครามนี้เป็นการลองเชิงของญี่ปุ่นว่ากองทัพโซเวียตนั้นมีอำนาจต้านทานการรุกขนาดไหน ถ้าโซเวียตถอยญี่ปุ่นจะได้ใจ และอาจรวมกำลังมาตีโซเวียตอย่างจริงจังในปีถัดไปได้ หรือถ้าญี่ปุ่นมาบุกเอาตอนปี 41 ที่เยอรมันบุกโซเวียตจากทางตะวันตกด้วยนี่โซเวียตอาจถึงแพ้ได้เลยครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 02:01:34

ความคิดเห็นที่ 20 ...เดาๆว่าที่รัสเซียต้องจัดเต็มญี่ปุ่น หนึ่งในสาเหตุคงต้องการโชว์ศักยภาพเพื่อไปขู่เยอรมันกรายๆเอาไว้ด้วย ว่าข้าไม่ใช่กระจอกๆนะ  เผื่อว่าเยอรมันจะคิดหนักขึ้นหน่อยในการบุกรัสเซีย ซึ่งอาจพอยืดเวลาในการเตรียมกองทัพขึ้นมาสู้ได้บ้าง จากคุณ : LegalisM เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 14:02:01

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่ได้เข้าห้องนี้มานาน    มาก็เจอกระทู้ดีเลย จากคุณ : Ninjax เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 15:29:39

ความคิดเห็นที่ 22 รายงานข่าวประจำวันค่ะ... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 17:18:42

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณมากครับ ชอบภาพประกอบมาก จากคุณ : dangbailays เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 08:05:54