ความคิดเห็นที่ 1 ในอพาร์ทเม้นต์ที่ปารีส.. ฉันมองไปที่รูปภาพที่ตั้งอยู่บนโต๊ะในห้องที่พัก..สลับสายตาไปกับโทรเลขที่ถืออยู่ในมือ... ระยะเวลาของวันที่ที่ลงนั้น..ห่างกันสี่สิบสี่ปี... ในภาพ..เป็นภาพของหญิงสาวสวย วัยสิบเจ็ด ในเครื่องแต่งกายที่วาววับ อีกทั้งมงกุฏเพชรและใข่มุกที่มีน้ำหนักน่าจะไม่น้อย.. ใต้ภาพเขียนไว้ว่า..แกรนด์ ดัชเชส  อนาสตาเซีย มิเกลโลวินา พระธิดาใน แกรนด์ ดุ๊ก มิเกล นิโคโลวิช พระอุปราชแห่งคอเคซัส คู่อภิเษก กับ แกรนด์ ดุ๊ก เฟรเดริค แห่ง  เมคเคลนเบอร์ค-ชเวริน  ถ่ายที่ Tiflis 1879 ตรา "ด่วน" ประทับมาบนโทรเลข..กลิ่นหมึกยังอวลติดอยู่บนซอง..น่าจะมาถึงสดๆร้อนๆ มันได้ลงวันที่ 7 เมษายน 1923...จาก Eze, Alpe-Maritimes, France ในนั้น..มีข้อความว่า "แกรนด์ ดัชเชส เสด็จสวรรคตเมื่อเช้านี้...แจ้งให้ทราบด้วยว่าจะเสด็จถึงเมื่อไหร่.." ฉันยืนนิ่ง..สมองมองไปที่ภาพนั้นและโทรเลขที่มีเวลาต่างกันถึงสี่สิบกว่าปีนั้น..มันเหมือนกับเวลานั้นผ่านไปเหมือนเมื่อวานนี้เอง   แต่...พี่สาวก็หกสิบเอ็ดเข้าไปแล้ว เป็นย่าเป็นยายของหลานๆหลายคน..ฉันกำลังคิดไปถึงการไปร่วมในงานพิธีของพี่หญิง..สาวงามที่ปรากฏในภาพตรงหน้า..แต่ก็ยังสงสัยว่า..รัฐบาลฝรั่งเศสจะทำอย่างไร เพราะว่าลูกสาวของพี่หญิง คือ เจ้าหญิงมกุฏราชกุมารีแห่งเยอรมัน..และ พระราชินีแห่งเดนมาร์ค จะเสด็จมาร่วมในพิธีศพของพระมารดาตามธรรมเนียม (หมายเหตุ..เนื่องจาก เดนมาร์กและเยอรมัน คือคู่กรณีในเรื่องดินแดนที่ต้องเอาคืนจากเยอรมัน.. จากการแพ้สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ตามสนธิสัญญาแวร์ซายส์) ความคิดคำนึงของฉัน..กลับไปยังบ้านที่ทิฟลิส..ครอบครัวของเราที่อยู่กันอย่างสงบสุขที่คอเคซัส..ที่สมาชิกในครอบครัวของเราต่างล้มหายตายจากกันกันไป.. มีเหลือก็คือ มิเกล..พี่ชายอีกคนหนึ่ง..ที่ได้ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อังกฤษเมื่อสามสิบกว่าปีมาแล้ว..(เพราะไปแต่งงานกับหญิงที่ไม่มีความเหมาะสม) ซึ่งฉัน..คิดว่า..เราต่างก็คงจะต่อกันไม่ติด เพราะเขาคงจะกลายเป็นคนชั้นสูงของอังกฤษเต็มตัว..อีกทั้งลูกสาวของเขาสองคน..ที่เป็นถึงพระสหายของเจ้าชายแห่งเวลส์ มกุฏราชกุมาร..สายเลือดของรัสเซียที่มีก็เป็นเพียงเอาไว้เป็นสายวัดของความมี"เชื้อสาย" ให้ผู้คนถอดหมวก ก้มหัวให้เท่านั้น..นอกนั้น..พวกเขาไม่มีความเป็นรัสเซียที่ จะทำให้โรมานอฟนั้นโดดเด่นมาได้อย่างพี่หญิงเลยแม้แต่นิด.. แม้ว่าพี่หญิงจะทรงอภิเษกไปกับเจ้าชายเยอรมันก็ตาม..ท่านก็ทรงใช้ชีวิตอยู่ในวงสังคมชั้นแถวหน้า..ไม่เคยทรงลืมที่จะบอกกับใครๆเสมอว่า..พระองค์คือคอเคเชี่ยน ไม่เคยทรงลืมบ้าน(วัง) ที่แสนสวยงามของเราที่ทิฟลิส...ทรงเอ็นดูน้องชายที่แสนดื้อ แสนซนอย่างฉันเสมอมา..แม้ว่าเราจะไม่ค่อยได้พบกันเท่าไหร่นัก แต่ทุกครั้งที่เจอ เราก็คือพี่น้องที่แสนรักใคร่สนิทสนม... ฉันยังจำได้ดีถึงภาพเก่าๆ ที่ ในค่ำคืนหนึ่ง..ที่เด็กสาวผมสีเข้ม..หน้าตาสะสวย..ปึงปังเดินบุกเข้ามาในห้องเรียน และประกาศก้องว่า. จะขอเข้ามายอมเรียนกับครูโหดๆกับพวกเรา..มากกว่าที่จะต้องไปแต่งงานกับเจ้าชายเยอรมันบ้าๆนั่น..!! แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 55 23:51:38 แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 55 23:48:32 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 15:47:22

ความคิดเห็นที่ 2 บัดนี้..พี่หญิง หรือสาวน้อยผู้นั้น..ได้จากฉันไปแล้ว..ร่างของพระองค์ก็คงนอนสงบนิ่งอยู่ในคฤหาสน์ที่ริเวียร่า..ห่างจากคาสิโนไปไม่กี่ก้าว..อันเป็นสถานที่โปรดของท่านหนักหนา จนใครต่อใครต่างรู้จักท่านดีในฐานะเจ้าหญิงจากต่างแดน ฉันจัดกระเป๋าเสร็จเรียบร้อย พร้อมเดินทาง..สายตาเหลือบไปมองภาพต่างๆในห้อง..ที่โต๊ะ..ที่เก้าอี้..เครื่องแต่งห้องกระจุกกระจิก..อย่างให้มันขึ้นใจ เพราะของทุกอย่างในที่นี้ รวมไปถึงสถานที่..มันเป็นของพี่หญิงที่รัก..ที่ได้อนุญาตให้ฉันได้ใช้ไว้พักพิงอาศัย..ซึ่ง..มันหมายถึงว่า..ฉันคงไม่ได้กลับมาใช้มันอีกแล้ว.. และนี่คือ การกล่าวอำลาอีกครั้ง..ในสมัยของศตวรรษที่สิบเก้านี่..ที่ฉันได้รู้สึกถึงการหมดอาลัยตายอยากในชีวิตเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ออกนอกบ้านเกิดเมืองนอนมา.. ไม่สนใจอีกแล้ว..ว่า อะไรมันจะเกิดขึ้นกับชีวิต..ฉันจะหาโอกาสให้กับตัวเอง อะไรก็ได้ ถ้าหากว่า..โอกาสนั้นยังมีเหลืออยู่..สำหรับฉัน ที่ริเวียร่า..ที่แสนงดงามไปด้วยดอกไม้นานาพันธ์ หอมตลบอบอวล  ในพิธีที่พระวิหารนั้น..เนืองแน่นไปด้วยผู้คนที่ต่างเศร้าสร้อยไปกับเสียงบทสวดโทนขรึมๆของรัสเซีย เหล่าบรรดาแขกที่มียศฐาในเครื่องแต่งกายเต็มยศพร้อมเหรียญตราที่พากันส่งสะท้อนกับแสงเทียนระยับไหววาววับ.. หลังจากพิธีศพ..ฉันก็ได้ไปแวะที่สถานที่ที่พี่หญิงเคยโปรดปรานหนักหนา..มอนติ คาร์โล ที่ฉันไม่เคยได้ไปเหยียบย่างมาตั้งแต่ก่อนสงคราม.. แต่มันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยแม้แต่นิด..นักการพนันกระเป๋าหนักชาวกรีซ ก็ยังเกาะกลุ่มกันที่โต๊ะรูเลตต์...เหมือนเดิม.. ภายนอกนั้น..ฉันได้เห็นกลุ่มสาวปารีเซียง ที่แต่งกายกันอย่างเอาเป็นเอาตาย..ด้วยเสื้อผ้าและเครื่องประดับที่มีสีสัน..เดินกันขวักไขว่..บางคนจูงหมาตัวน้อยพันธ์ปักกิ่ง นวยนาดไปมา.. หรือ..กลุ่มของพวกท่านลอร์ดแก่ๆที่มาโดยการนั่งรถเข็น..ต่างก็จับกลุ่มคยกันที่..ถ้าไม่ใช่เรื่องโรคเก๊าท์ ก็ไม่หนีเรื่องการเมืองและค่าเงินปอนด์ มองไปที่ท่าเรือ..ที่หนาแน่นไปด้วยเรือยอชท์ของพวกเศรษฐีอเมริกัน ที่ต่างก็ใฝ่ฝันกันนักในการที่จะได้มาล่องเรือในทะเลเมติเตอเรเนียน.. นึกๆไป..ก็อิจฉาพวกเขาพอประมาณ..แต่ถ้าเป็นฉัน..มีเรืออย่างนั้น..ฉันไม่เลือกที่จะมาที่นี่อย่างแน่นอน..เพราะยังมีที่อื่นอีกมากมายที่น่าสนใจกว่า ท่านผู้เขียน...Grand Duke Alexander Mikhailovich of Russia จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 15:52:07

ความคิดเห็นที่ 3 ขณะที่จิบเหล้าในมือไป..โดยที่ไม่พยายามฟังเสียงรอบข้างที่ลอยมากระทบหู ที่ซ้ายมือมุมหนึ่ง ฉันได้เห็นชายผิวคล้ำ ที่ร่างของเขานั้นตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เพชรพลอยวูบวาบ แว๊บหนึ่ง..เขาคล้ายกับคนที่ฉันเคยรู้จัก อาจจะเป็นพวกพ่อค้าขายเพชรนิลจินดา.. แต่เมื่ออยู่ในสภาพง่อนแง่นทางการเงินอย่างฉัน..ไม่รู้จักกัน เห็นจะดีที่สุด แต่ก็ช้าไป..เพราะเขาคนนั้นได้ก้มศรีษะ..ส่งคารวะมาให้..พร้อมกับเยื้องกายตรงหน้าฉัน "ไม่ทราบว่า ฝ่าพระบาทจะเห็นเป็นการรบกวนหรือไม่..ถ้ากระหม่อมจะขอเวลาสักสองสามนาที" "ถ้าเป็นแค่เวลาที่ว่า..ฉันพอมี แต่ถ้าจะเป็นอย่างอื่นก็คงไม่สะดวก..คุณอาจจะไม่เชื่อ แต่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ" "โอ..เรื่องโชคชะตานั่นเป็นเรื่องของสวรรค์ พระเจ้าท่านลิขิตหรอกกระหม่อม" "แหม..แต่ฉันเชื่อว่า อาชีพของคุณ พระเจ้าท่านคงลิขิตเช๊คเงินสดมาให้ไม่ยากนัก" "อาชีพของกระหม่อม..มักไม่ค่อยเชื่อในเรื่องเช๊คนัก..." สรุปว่า..ฉันยอมแพ้..จนต้องบอกว่า... "นั่งลงซิ..ธุระของคุณมันเกี่ยวกับอะไร..จะขายมรกต หรือ ทับทิม?" เขาคนนั้น กวาดสายตาไปโดยรอบข้าง ก่อนที่จะส่ายหัวและตอบว่า "กระหม่อมคงจะพูดในที่นี้ไม่ได้..หากฝ่าพระบาทจะกรุณา..ขอเป็นที่ส่วนตัวได้หรือไม่พะยะค่ะ" ท่าทีที่เห็น..นายคนนี้ออกจะจริงจัง...และฉันไม่อยากให้เขาเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ จึงรีบตัดบทไปว่า.. "นี่คุณ..ฉันมาเที่ยวที่มอนติ คาร์โล เพียงชั่วครู่ ชั่วยามเท่านั้น...ไม่มีที่พักที่นี่ ฉันจะเดินทางกลับไปที่ Eze ในเย็นวันนี้แหละ" นายนั่นหน้าจจ๋อยไปถนัดใจ..แต่ก็กล่าวต่อไปว่า.. "งั้น..จะเป็นการอหังการ์ของกระหม่อมไปไหม.หากว่า..จะขอให้ฝ่าพระบาทไปสนทนาเป็นการส่วนตัวที่ Hotel de Paris ที่กระหม่อมพักอยู่" " นี่...ฟังนะ..จะบอกให้ตรงๆว่า..มันเป็นการเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ทั้งของนายและของฉัน เพราะไม่ว่านายจะขายอะไร..ฉันก็ไม่มีปัญญาซื้อทั้งนั้น..เข้าใจแจ่มแจ้งหรือยัง?" "อ้า.กระหม่อมเข้าใจแล้วพะยะค่ะ...เข้าใจว่า..ฝ่าพระบาทเห็นว่ากระหม่อมเป็นพ่อค้าขายเพชรพลอย....มิได้กระหม่อม หม่อมฉันชื่อว่า..Abuna Matheos และคิดว่าฝ่าพระบาทจำหม่อมฉันได้ตั้งแต่ตอนที่ถวายคำนับให้" จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 15:55:57

ความคิดเห็นที่ 4 ชื่อนี้..Abuna Matheos  ไม่คุ้นหูเลย.. " เสียใจจริงๆ คุณมาเธียส เราอาจเคยพบกันมานานมากแล้ว..ฉันจำไม่ได้จริงๆ เราเคยพบกันครั้งสุดท้ายที่ไหนหรือ?" "เมื่อยี่สิบเอ็ดปีที่แล้วกระหม่อม..ปี 1902 กระหม่อมได้ร่วมในโต๊ะเสวยอาหารกลางวันที่พระราชวังในเซนต์ ปีเตอร์สเบอร์ก "งั้น..หลังจากนั้นคุณเคยกลับไปที่รัสเซียอีกหรือไม่?" ปากก็ถามไป..ส่วนในใจฉันพยายามคิดว่า.นายคนนี้มีเชื้อชาติอะไรแน่.. "เผอิญจริงๆกระหม่อม..ในช่วงกระหม่อมกำลังจะเดินทางกลับไปราชการที่ เซนต์ ปีเตอร์สเบอร์ก อยู่นั้น ก็พอดีเกิดสงครามขึ้น กระหม่อมก็เลยต้องติดแหง็กอยู่ที่ Djibouti  เลยไม่ได้มีโอกาสเข้่าเฝ้าซาร์...ไม่ได้ถวายสาส์นจากเหนือหัวของกระหม่อม  Negus Lidy Lasso...." ฉันตกตะลึงพรึงเพริดไปชั่วขณะจิต..ทันทีที่ได้ยินพระนามเล่นของ พระจักรพรรดิ์แห่งอาบิสซิเนีย ( Emperor Negus Mikael of Wollo of Abyssinia)   เพราะบัดนี้ ฉันได้ประจักษ์แล้วว่า ไอ้คนที่ฉันคิดว่าเป็นนายหน้าขายเพชร ขายทับทิมคนนี้...แท้จริงแล้วคือ... เสนาบดีแห่งเอธิโอเปีย..ที่ฉันเคยแนะนำให้รู้จักกับซาร์ในงานของกระทรวงต่างประเทศของเราที่ได้จัดขึ้น.. จากนั้น...คำขอโทษขอโพยจากปากฉันก็โรยออกมาเป็นกระบุงโกย.. เราสองคนคุยกันอย่างสนุกสนานตลอดทางที่พากันเดินกลับไปยัง Hotel de Paris ของเขา คนที่เดินผ่านไปผ่านมา ที่สังเกตเห็นเราสองคนคุยกันอย่างชิดเชื้อ และจากท่าทางแล้ว..ก็คงเชื่อเช่นกันว่า..ฉันกำลังจะซื้อเพชร..!!! จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 15:57:53

ความคิดเห็นที่ 5 เราใช้เวลาคุยกันนานถึงสามชั่วโมง...ที่นายอบูนา มาเธียส คนนี้ได้ทำให้ฉันประจักษ์ว่า เขาเป็นนักโน้มน้าวจิตใจที่เก่งกาจยิ่ง..นอกเหนือไปจากการเป็นคู่สนทนาที่ดี ทั้งการถามและตอบ ฉันยังรักษาตำแหน่งผู้ฟังที่ดีเช่นเดิม และจากการคุยกันในวันนั้น...ถึงเรื่องอดีตที่ผ่านมา นายอบูนา ยังได้ติดตามเสนอ"งานที่สำคัญยิ่ง" ให้กับฉัน..ซึ่งเขาได้ใช้เวลาในการณ์นี้หลายอาทิตย์พอควร...เรื่องของเร่ื่องคือ... เขาบอกว่า...งานนี้จะเป็นใครอื่นทำไม่ได้เลย...นอกจากฉันคนเดียว...ที่จะสามารถโน้มน้าวให้ กลุ่ม Armenians และ กลุ่ม Copts ( อียิปต์ดั้งเดิมที่นับถือศาสนาคริสต์ ที่มีถิ่นฐานอยู่ใน ปาเลสไตน์) ให้มีการก่อตั้ง Convent Dar-es-Sultan  และ โบสถ์เล็กๆอีกสองสามแห่ง ในเขตที่ใกล้ๆกับพระมหาวิหาร The Great Church of the Holy Sepulchre และที่เขากล่าวมานี้..ฉันได้กลายมาเป็นคนที่โง่งั่งไปอย่างถนัดใจ เพราะไม่มีความรู้เรื่องของกลุ่มอาร์เมเนียน หรือ กลุ่มคอปต์ เอาเสียเลย... แล้วไหนจะพวกอาบิสซิเนียนที่อยู่ในเยรูซาเล็ม..นั่นก็อีกด้วย.... แต่ความรู้ใหม่ที่ได้มา..นั่นก็คือ.. ฉันเพิ่งรู้ว่า..รัฐบาลของซาร์ได้ใช้เวลากว่าห้าปี และเงินอีกจำนวนนับล้านๆปอนด์ ในการพลิกแผ่นดินในตุรกีเพื่อที่จะหาหลักฐานและเอกสารทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับสิทธิอันพึงได้ของเอธิโอเปีย (ในชื่อเดิม คือ อาบิสซิเนีย )ในการณ์นี้ "รัฐบาลของซาร์ ได้ประสบความสำเร็จ แม้กระทั่งพระราชตราสาสน์ฉบับดั้งเดิม ที่ได้ พระเจ้ากาหลิบโอมาร์ได้ทรงลงพระนามในปี ค.ศ. 636  ก็ยังหาเจอด้วยเหมือนกัน" นายอบูนาเล่ามาด้วยความตื่นเต้น... แต่..ฉันไม่ได้รู้จึกยินดีอะไรด้วยหนักหนา เพราะไม่เข้าใจว่า..ทำไมรัสเซียถึงเอาภาษีราษฎรไปลงทุนอะไรกับชนเผ่าพวกนี้...เมื่อคิดอย่างไร...ฉันก็ได้พูดออกไปเช่นนั้น.. นายนั่นถึงกับยกมือขึ้นฟ้า ด้วยความขัดใจเล็กๆ เขาเฉลยมาว่า.. "ก่อนอื่น..ขอฝ่าพระบาทเข้าพระทัยให้ชัดเจนก่อนว่า..ทุนรอนในการดำเนินงานครั้งนั้น..ไม่ได้เอามาจากรัฐบาลของพระองค์โดยตรง..หากแต่เป็นเงินอุดหนุนส่วนพระองค์ของ แกรนด์ ดัชเชส อลิซาเบธ พระญาติของพระองค์ล้วนๆ และทรงอย่าลืมว่า...ตอนนั้น อาบิสซิเนีย กำลังจะได้ครอบครองที่ดินสิบสองผืนในดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ โดยคณะสงฆ์ออโธดอกซ์ของรัสเซียได้ขอมีส่วนเอี่ยวด้วยสองผืน ในการที่จะสร้างโบสถ์ออโธดอกซ์เช่นกัน..ไม่ได้ให้มาฟรีๆนะฝ่าพระบาท..." หมายเหตุ...Ella  หรือ Grand Duchess Elizabeth Feodorovna of Russia / Princess Elisabeth of Hesse and by Rhine คือพี่สาวของซารินา อเล็กซานดรา  ผู้ซึ่งอภิเษกกับ แกรนด์ ดุ๊ก เซอเก พระโอรสของ ซาร์อเล็กซานเดอร์ ที่สอง มีศักดิ์ เป็น อาของซาร์นิโคลาส...ต่อมา แกรนด์ ดุ๊ก เซอเก ถูกลอบสังหารด้วยระเบิด เอลล่าจึงได้ผันตัวมาเป็นผู้ทรงศีล และอุทิศตัวเพื่อสังคมสงเคราะห์ จนถูกสังหารหมู่พร้อมกับเหล่าพี่ชายและน้องชายของท่านผู้เขียน ด้วยฝีมือของบอลเชวิค....วิวันดา http://youtu.be/-CuxDWLfzQY จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 16:05:24

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องเงินสนับสนุนแบบทุ่มเทเพื่อการสนับสนุนพระศาสนาของเอลล่านั้น...ฉันพอเข้าใจ.. เพราะเชื่อว่าเธอคงเห็นใจและเข้าใจในความรู้สึกของชนพวกนี้ในการที่อยากจะเชิดชูและทำนุบำรุงในศาสนา แต่โอกาสของพวกเขานั้นช่างถูกจำกัดอย่างไม่เป็นธรรม แต่สำหรับแกรนด์ ดุ๊ก ร่อนเร่อย่างฉันที่จะต้องมาเรียนรู้ในวัตถุประสงค์ของเธอมาเอาตอนในปี 1923  เนี่ยนะ... ฉันก็คงต้องเรียนรู้อีกมากมายนัก เริ่มมาจาก ทำความรู้จักและเข้าใจพวกอาบิสซิเนียน ก่อนเลย.. พวกเขาเชื่อว่า ต้นตระกูลของเขาคือพระนางชีบา ( Queen of Sheba) ที่เผลอไผลไปท้องกับ King Solomon (พระโอรสของ King David แห่ง เยรูซาเล็ม) ที่แวะเสด็จมาเยี่ยมเพียงไม่กี่คืน ฉันเองก็ต้องรีบทำความเข้าใจก่อนที่นายอบูนาและเจ้านายของเขาจะเข้าไปผิดไปใหญ่โตว่า ฉันไปจะมีเส้นสายสัมพันธ์อะไรที่แน่นแฟ้นกับชาวอาร์เมเนียน หรือ ชาวคอปต์ อะไรที่เขากล่าวมา...ว่า "ถ้าหากว่าเป็นเมื่อเจ็ดปีก่อนนะ..ฉันอาจจะช่วยคุณได้ในเรื่องที่จะเจรจาให้...แต่..ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปหมดแล้ว...เสียงของฉันคงไม่มีน้ำหนักอะไร" นายอบูนา..เดินไปที่เปิดลิ้นชักที่โต๊ะทำงานและดึงเอกสารมาวางที่ตรงหน้าฉันแผ่นหนึ่ง พร้อมกล่าวว่า.. "นี่คือเอกสารที่แปลเป็นภาษาอังกฤษ...จากต้นฉบับเดิม เขียนโดย พระเจ้า Ras Ali ของเรา ถึงสมเด็จพระนางเจ้าพระราชินีวิคตอเรีย เมื่อปี 1852  ขอเชิญฝ่าพระบาททรงทอดพระเนตร" ข้อความในนั้น..น่าสนใจทีเดียว "จากพระผู้ทรงธรรม์ผู้ปารวณาตัวรับใช้พระผู้เป็นเจ้า, อาลี  ถึง  สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ พระองค์ทรงพระสำราญราวกับอยู่บนสรวงสวรรค์หรือไม่..อย่างไร? กระหม่อมอยากจะส่งไมตรีจิตมาถวายกับพระองค์ หวังในพระทัยว่าคงจะมีพระเมตตา อยากให้พระองค์ได้เข้าพระทัยว่า..ในขณะที่เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินอื่นๆทรงกำลังเพิ่มพูนไปด้วยทรัพย์ศฤงคารอันที่จะเป็นมรดกตกทอดสืบไปนั้น..กระหม่อมกลับเป็นฝ่ายตรงกันข้าม..เพราะทรัพย์สินของพวกเราชาวอาบิสซิเนียนในนครเยรูซาเล็มกำลังจะถูกเชือดเฉือนออกไป.. บัดนี้..กระหม่อมได้มาขอร้องทุกข์กับพระองค์ และหวังเป็นอย่างิ่งว่าพระองค์จะทรงพิจารณาให้ความเป็นธรรมในเรื่องนี้ได้ด้วยพระบารมีที่แผ่ไพศาลกว้างไกล.. ขอทางโปรดให้คำตอบกับกระหม่อมด้วยเถิด...ไม่ว่าพระองค์มีพระประสงค์ในสื่งใด กระหม่อมจักหามาทูลเกล้าถวายได้ทั้งนั้น..." จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 16:09:56

ความคิดเห็นที่ 7 " แล้วสมเด็จพระนางเจ้าฯ ได้ทรงช่วยเหลือได้หรือไม่?". ฉันถามไปเพราะอยากรู้เต็มที่ เพราะเช่ื่อว่าสมเด็จฯท่านคงจะเห็นเป็นเรื่องขำมากกว่า " ช่วยซิ.." "แล้วไง?" "แต่พวกอาร์เมเนียนมันไม่คืนให้..." "อ้าว...ขนาดสมเด็จฯ ท่านทรงช่วยแล้วยังไม่สำเร็จ..แล้วแกรนด์ ดุ๊ก อย่างฉันจะไปมีน้ำยาอะไร?" นายอบูน่า ทำท่าเหมือนอยากจะบอกอะไรกับฉันสักอย่าง.....แต่มีท่าทีที่ชั่งใจ... ซึ่งฉันไม่ชอบการอ้ำๆอึ้งๆครึ่งๆกลางๆ แบบนี้ เลยลุกขึ้นคว้าหมวกมาสวม พร้อมกับกล่าวคำอำลา เล่นเอานายนั่นโพล่งขึ้นมาว่า.. "เรามีเอกสารยืนยันในสิทธิฉบับของจริง...แต่มันอยู่ในมือเสนาบดีรัสเซี่ยนคนหนึ่ง ที่อยู่ใน คอนสแตนติโนโปล กระหม่อม" ฉันยังยืนนิ่ง.. "ท่านคนนี้..ไม่ยอมอบเอกสารให้กับใครทั้งนั้น..นอกจากเชื้อไขของโรมานอฟ ที่เป็นพระญาติพระวงค์ที่ใกล้ชิดของซาร์เท่านั้น...เพราะด้วยเหตุผลที่ว่า...กว่าจะได้เอกสารนั้นมา ก็เพราะจากเงินสนับสนุนของแกรนด์ ดัชเชส เอลล่า..ที่ได้ให้ไป..ดังนั้นผู้ที่สมควรจะได้มรดกชิ้นนี้ไป..ก็สมควรที่จะต้องเป็นพระญาติในสายโรมานอฟเท่านั้น..กระหม่อม" ฉันก็ยังคงยืนยิ่งเช่นเดิม....ส่วนเขาก็เงียบไป.. ฉันก็เลยก้าวเท้าออกเดิน... นายอบูน่า รีบเอากระดาษแผ่นนั้น..สำเนาจดหมายฉบับภาษาอังกฤษจากเหนือหัวของเขาที่เขียนถึงสมเด็จพระนางวิคตอเรีย..มายื่นให้ฉันดูและชี้ไปตรงประโยคสุดท้าย..ที่เขียนไว้ว่า.. " ไม่ว่าพระองค์มีพระประสงค์ในสื่งใด  เกล้ากระหม่อมจักหามาทูลถวายได้ทั้งนั้น..." จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 16:13:55

ความคิดเห็นที่ 8 ฉันมองนายนี่ด้วยสายตาดูแคลน... มันได้ทำให้ฉันรู้จักแขยงนายนี่เป็นกำลัง..สมคงทำธุรกิจกับพวกนักการเมืองตะวันออกที่ชอบติดสินบนจนเป็นนิสัยไปแล้ว.. เพราะดูท่าเขาเหมือนกับจะรอที่จะให้ฉันกล่าวเป็นตัวเลขออกมาให้ได้.สำหรับการที่จะวิ่งติดต่อเอาพื้นที่สิบสองกะแบะมือในเยรูซาเล็มมาให้ "เออ..อากาศที่นี่มันทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้เลยนะ..."  ฉันเปรยขึ้นมาลอยๆ ทิ้งไว้แค่นั้น.. จากนั้นก็เดินออกมาอย่างไม่ใยดี.. นายอบูน่ารีบเดินแซงออกมาขวางตรงหน้า.. ทันกันที่หน้าประตูประตูด้านนอกพอดี เขาหันมาประจันหน้ากับฉัน..นิ่งไปชั่วอึดใจ... จากนั้น...เขาได้ทรุดตัวฮวบลงไปคุกเข่าอ้อนวอนอย่างละล่ำละลักอยู่ตรงหน้า.. ภาษาฝรั่งเศสที่เขาเคยพิถีพิถันนัก คราวนี้กลับฟังไม่ได้ใจความเอาสียจริงๆ แต่..จะว่าไปก็ดูขำหยอกเสียเมื่อไหร่ ที่ชายผิวสีร่างใหญ่ แต่งตัวประดับปรดาไปด้วยเครื่องเพชรเครื่องทองมาก้มคุกเข่าให้กับชายแปลกหน้าอย่างปะหลก ปะหลก จนเป็นที่น่าประหลาดใจต่อบรรดาแขกเหรื่อของโรงแรมที่สัญจรผ่านไปมา... ตอนนี้ เขาคงไดรับบทเรียนไปใหม่หนึ่งบท ว่า. "สำหรับคนบางคน บางจำพวก...ศักดิ์ศรีนั้น..ซื้อไม่ได้ด้วยเงิน" แต่...เมื่อฉันได้มาคิดอีกที...เขาก็ไม่ผิดที่จะคิดเช่นนั้น เพราะ..แม้แต่รัฐบาลของซาร์ยังขอมีส่วนแบ่งในที่ดินนั้นด้วยสองผืน..จากการเอลล่าได้ให้เงินสนับสนุนไป...แล้ว..ทำไมเขาจะมาเสนอส่วนแบ่งให้กับแกรนด์ ดุ๊ก ตกยากอย่างฉันไม่ได้เล่า? เมื่อคิดได้...ฉันก็รู้สึกสงสารเขาอย่างจับจิต..รีบก้มไปประคองให้ลุกขึ้นมา..จัดแจงเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางเรียบร้อย... เอาเป็นว่า...ฉันเห็นใจในความพยายามของเขาในครั้งนี้...จะช่วยเท่าที่จะทำได้ แล้วเราก็ไปนั่งคุยกันต่อ..ว่า...จะเอาอย่างไร..จะหาช่องทางเข้าเจรจากับกลุ่มอาร์เมเนียนได้อย่างไร? แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 55 00:06:08 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 16:21:21

ความคิดเห็นที่ 9 บางทีนะ...ฉันเองก็สงสัยเหมือนกันว่า..นี่มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตของคนจริงๆหรือนี่... ถ้าหากว่า..ฉันได้บังเอิญไปอ่านเรื่องนี้ในพล๊อตของนิยาย รับรองว่าฉันเป็นได้เขียนจดหมายไปก่นนักประพันธ์คนนั้นแน่ๆ ว่าเขียนเรื่องเหลวไหลอย่างนี้มาได้อย่างไรกัน...? แต่...บัดนี้..เอกสารที่เกี่ยวกับธุระของอาบิสซิเนียนั้นมาเป็นกล่องใหญ่หลายกล่องด้วยกัน สุมกองอยู่ในอพาร์ตเม้นต์ของฉันที่ปารีสเรียบร้อยแล้ว... สรุปว่า...นี่คือเรื่องจริง...ฉันไม่ได้เพ้อเจ้อหรือฝันไป...เพราะนี่คือผลจากฉันที่ได้ไปพบกับท่านผู้นั้นที่คอนสแตนติโนโปล..จนได้สิ่งที่จักรพรรดิ์แห่งอาบิสซิเนียต้องการมาอยู่ในครอบครอง   ที่ในกล่องเต็มไปด้วยพระราชสาสน์ตีตราจากกาหลิบ จากจักรพรรดิ์... จากพระสังฆราช หรือแม้กระทั่ง จากแกรนด์ วิเซียร์(เสนาบดีชั้นผู้ใหญ่) ทั้งหมดทั้งมวล คือข้อเขียนที่แสดงถึงสิทธิในพื้นที่สิบสองผืนในดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ ที่อยู่ติดกับพระมหาวิหาร หลังจากที่เอกสารครบ...มีการติดต่อในทุกฝ่าย...การดำเนินเรื่องได้ดำเนินไปตามขั้นตอน จนเราได้จัดการวิ่งเต้นในการติดต่อและรายงานไปที่ องค์กร League of Nation ( United Nation ในปัจจุบัน) ให้รับทราบและพิจารณา ผ่านทางนักวิชาการ Dr. Nolde (ปารีส) และ Dr. Charles de Visher (บรัสเซล) ที่ได้เขียนรายงานไปอย่างเพียบด้วยข้อมูล ตบท้ายด้วยว่า... "จากหลักฐานที่รวบรวมมาโดย แกรนด์ ดุ๊ก อเล็กซานเดอร์ แห่ง รัสเซีย ที่จะนำส่งมอบให้แก่ H.I.H. Taffari Mekonnen พระประมุขแห่งเอธิโอเปีย" ฟังดูก็เหมือนง่ายๆ...คำว่า จากหลักฐานที่รวบรวมมาได้โดยฉันนั้น..มันเข้าใจง่าย.. และไม่ใช่เรื่องยากอะไร....ส่วนเรื่องที่ว่า...จะนำส่งมอบให้กับ... นั่น..ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแม้แต่นิด...เพราะมันหมายถึงระยะเวลาหกเดือนเต็มๆที่ฉันต้องกลายไปเป็นแขกบ้านแขกเมืองของ Emperor Haile Silassie l  of Abyssinia ซึ่งตอนนั้นยังเป็นที่รู้จักในนามของ Ras   (หมายถึง พระราชา หรือ เจ้าชาย ) Taffari Mekonnen ซึ่งฉันตื่นเต้นกับการเดินทางในครั้งนี้มาก เพราะมันหมายถึงการที่จะได้เปิดหูเปิดตา..ไปไหนไกลๆ การเดินทางของฉันนั้น..คือการไปที่เมืองมาร์กเซยส์ เพื่อที่จะขึ้นเรือโดยสารล่องไปยัง Port Said พร้อมกับผู้ที่ทำหน้าที่เป็นเลขานุการหนึ่งคน.. นายเลขานั่น..ได้บอกฉันในยามที่เรือออกจากท่า..ว่า.. "ท่านโบกมือลาชายฝั่งของฝรั่งเศสเสียหนอยซิ เพราะเรากำลังจะเข้าสู่น่านน้ำเสรีแล้ว.." " เออนะ...ขอบใจ...ถ้าไม่ต้องกลับมาได้ก็เห็นจะดี...". ฉันตอบไปด้วยเสียงที่ออกแนวเด็ดเดี่ยว พระมหาวิหารแห่งนครเยรูซาเล็ม จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 16:30:50

ความคิดเห็นที่ 10 ฉันรู้ดีว่า...เรากำลังจะสู่ฤดูฝนของดินฟ้าอากาศในอาบิสซิเนีย แต่มันก็ดีกว่านั่งทรมานอยู่ในปารีส เพราะทันทีที่ฉันได้บอกใครต่อใครไปว่า...กำลังจะไปเป็นแขกของ Ras Taffari  เท่านั้นแหละ อพาร์ตเม้นต์ของฉันกลายเป็นกล่องแม่เหล็กไปทันควัน.. เพราะเหล่าบรรดานักค้าขายทั้งหลายได้มาแปะข้อความทิ้งไว้ให้อย่างไม่มีความเกรงใจ... อดีตเจ้าของบริษัทขายคาเวียร์จากรัสเซีย อยากจะขอติดตามไปด้วย บอกว่า..อยากจะไปติดต่อขอสัมปทานเลี้ยงปลาสเตอร์เจียนในเขตใกล้ๆกับทะเลแดง นักวิชาการอยากจะสมัครขอไปทดลองและวิจัยยุงในเอธิโอเปีย เพื่อที่จะนำมาต่อยอดหาทางรักษาโรคไข้เหลือง   นายธนาคารจากวอลสตรีทรีบเข้ามาประจบประแจงทำทีว่าสนใจในเรื่องของที่สิบสองผืนนั่น..และในขณะเดียวกันก็กระลิ้มกระเหลี่ยขอช่องทางไปทำสัญญาระยะยาวเก้าสิบเก้าปีในขอทำเหมืองเกลือที่ Lake Tsana (เป็นทะเลสาบที่ใหญ่โตและสมบูรณ์ด้วยพันธ์ปลาหลายชนิด ชาวเมืองจับปลามาได้คราวละมากๆ จึงจำเป็นต้องมีเหมืองเกลือเอาไว้ทำเค็มและปลารมควัน..อันเป็นการลงทุนที่หวังผลเลิศ..วิวันดา) อันที่จริง...ฉันเองก็ไม่เคยได้ยินเรื่อง ทะเลสาบ ซาน่า มาก่อนเลย...ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีอยู่ตรงไหนในโลก แต่..มารู้ว่ามันมีความสำคัญขนาดที่ได้มีการสร้างกระแสตื่นตัวให้กับกลุ่มสามมหาอำนาจที่รวมตัวกันอยู่ในกรุงปารีสที่ส่งตัวแทนมาเตือนฉันว่า.."อย่าเอะอะไปในเรื่องของทะเลสาบ ขอให้เก็บเป็นความลับ" เพราะว่า...มีคนที่ไม่สมหวังจากวอลสตรีทได้ไปปล่อยข่าวว่า.. การเดินทางของฉันในครั้งนี้..ได้รับการอุปถัมภ์จากบริษัทยักษ์ใหญ่ในมหานครนิวยอร์ค จนทำให้รัฐบาลฝรั่งเศสขอให้ฉันทำเอกสารรายงานเกี่ยวกับการเดินทางในครั้งนี้..มันกำลังจะกลายเป็นเรื่องระหว่างชาติไปโน่นแล้ว.. ฉันเลยจำใจต้องงัดเอาสำเนาตราสาสน์ที่เก่าแก่ของกาหลิบ โอมาร์ ที่ได้แสดงถึงเอกสารสิทธิที่ดินในดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์มาแสดง รวมไปถึงเรื่องการที่จะต้องไปเจรจากับกลุ่มลี้ภัยชาว อาร์เมเนียน - คอปต์ ที่ไปตั้งถิ่นฐานอยู่ในดินแดนนั้นด้วย... ตอนนี้เรื่องทะเลสาบกลายเป็นเรื่องจิ๊บจ้อย....ทุกคนเริ่มหันมาจับตาที่ฉันกันเป็นจุดเดียว เพราะนี่มันกำลังจะเป็นเรื่องระหว่างประเทศไปแล้วจริงๆ ไคลแม๊กซ์ของเรื่อง..ก็ตอนค่ำคืนก่อนที่ฉันจะออกเดินทางนั่นแหละ..ท่านดยุคคนหนึ่ง..ไม่ใช่ใครที่ไหน ญาติห่างๆของฉันเอง..ที่เข้ามายื่นข้อเสนอ..ว่า..ขอให้ฉันรับเป็นตัวกลางในการติดต่อขอทำเขื่อนขนาดใหญ่ที่ทะเลสาบ ซานา เพื่อนำน้ำมาใช้ในการเกษตรปลูกฝ้ายของซูดาน และสรุปเอาง่ายๆว่า...พวกอาบิสซิเนียนนั้นเป็นคริสเตียน ย่อมต้องช่วยเหลือคริสเตียนด้วยกัน !!! จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 16:38:15

ความคิดเห็นที่ 11 การเดินทางที่แสนยาวนานและแสนร้อนระอุจากท่าเรือมานั้น..มาต่อด้วยการที่ต้องขึ้นรถไฟขบวนที่จัดมาพิเศษที่สถานี Djibouti ที่ต้องหยุดวิ่งในเวลาที่อาทิตย์ตกดิน เพราะมีโจรทะเลทรายที่ชุกชุม แต่ฉันคิดว่า...หลุดจากพวกเสือบ้าที่ปารีสมาได้ก็บุญโข...ถึงมาเจอจรเข้โจรทะเลทรายก็คงไม่กระไรนัก มาถึงที่ Addis Ababa ฉันได้พบกับขบวนต้อนรับอย่างเต็มยศ ที่ฉันไม่ได้พบเห็นมาตั้งแต่ 1917 ที่มีขบวนพาเหรด เหล่าดุริยางค์ ทหารตั้งแถวรอรับ และ ท่านนายกรัฐมนตรี แห่งเอธิโอเปีย ได้ทำการแนะนำตัวด้วยภาษาฝรั่งเศส และท่านว่า..ขอให้ฉันเตรียมตัวรอรับกับสิ่งที่น่าตื่นเต้นและประหลาดใจ... แค่ประโยคนี้..นายเลขาของฉันก็ปากคอสั่น..เข่าตีกันระริก เพราะ เขาเคยบอกเสมอว่า.. เกลียดนัก ทวีปอาฟริกา..ไม่อยากได้เซอร์ไพรส์อะไรทั้งสิ้น..เขาเตรียมยามาเป็นกระเป๋า..แบบเตรียมพร้อมป้องกันในทุกโรค ทุกสภาวะ ระหว่างที่เราเดินผ่านแถวทหาร..แบบตรวจแถว..ฉันแอบเห็นนายเลขา..ตบยาเข้าปากอย่างว่องไว จากนั้น..ฉันก็ได้ยินเสียงเพลงมาร์ชกองทัพแห่งซาร์ดังขึ้น..เหลียวไปดู..กลายเป็นอดีตเหล่านายทหารรัสเซียของเราที่รวมกลุ่มกันมาร่วมบรรเลงเพลงมาร์ช... และนั่นคือ...สิ่งที่ฉันต้องประหลาดใจ..ที่ท่านนายกรัฐมนตรีว่าไว้จริงๆ.. ท่านนายกฯยิ้มกว้างขวาง ว่า.."พวกเขามีด้วยกันเจ็ดสิบห้าคน..ที่เข้ามาร่วมในกองทัพของเรา มาช่วยในเรื่องการโยธารถไฟ..ชาวรัสเชี่ยนไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับเราเลย..แถมพระอาจารย์ที่ถวายพระอักษรให้แก่พระจักรพรรดิองค์ก่อน Lidy Lasso  ก็เป็นครูชาวรัสเชี่ยน" อีตาเลขาของฉันแอบมากระซิบกระซาบว่า.. "สอนวิชาไหนกัน..แต่ก็ไม่น่าประหลาดใจหรอกนะ..เพราะพระจักรพรรดิ ลิดี ลาสโซ*** ก็ทรงรักษาบัลลังก์ไว้ไม่ได้เหมือนกัน.." ฉันต้องกัดปากตัวเอง..กลั้นหัวเราะจนแทบแย่... ***พระจักรพรรดิ ลิดี ลาสโซ ได้ถูกล้มล้างไปโดยพระราชวงค์....วิวันดา จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 16:48:37

ความคิดเห็นที่ 12 Okay, I'm all set. จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 17:56:28

ความคิดเห็นที่ 13 มาจองที่ค่ะ  ขอบคุณมากที่กลับมาแบ่งปันความรู้ค่ะ ขอสารภาพว่า ทำใจไปแล้วว่าคุณวิวันดาไม่มาเขียนต่อ... ตอนแรกเข้ามาเห็นกระทู้นึกว่าตาฝาดค่ะ รออ่านนะคะ จากคุณ : little kitty เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 18:05:46

ความคิดเห็นที่ 14 รอนานจนลืมตอนเก่าๆ ไปแล้วอะคับ พี่วิ 5555 ดีใจที่พี่วิมีเวลาว่างๆ กลับมาเขียนต่อนะครับ จากคุณ : กริชครับผม เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 55 10:36:21

ความคิดเห็นที่ 15 ดีใจเป็นอย่างมาก  สำหรับการกลับมาของสิ่งที่ทรงคุณค่าอย่างยิ่งครับ จากคุณ : รู้น้อยไปหน่อย เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 11:45:16

ความคิดเห็นที่ 16 นึกว่าจะไม่ต่อ พอต่อแล้ว ดีใจมากค่ะ ชอบราชวงศ์นี้มากๆ ไม่ทันตอนที่ จขกท เขียนหรอกค่ะ ไปอ่านย้อนหลังเอา แฮ่่ ดีใจมากที่กลับมา ^^ จากคุณ : Last Moment เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 13:52:04

ความคิดเห็นที่ 17 รออ่านต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ ขอบคุณที่กลับมาค่ะ จากคุณ : agarwaen เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 17:36:38

ความคิดเห็นที่ 18 ย้่อนไปอ่านตอนก่อนๆ จนอดหลับอดนอน ทำให้สนใจเรื่องราชวงศ์โรมานอฟเอามากๆ เลยไปหาอ่านข้อมูลต่างๆในอินเตอร์เนต และค้นไปเจอคลิปหนังเรื่อง The Romanovs: An Imperial Family จนตอนนี้ตกหลุมรักนายทหาร Denisov (ที่ romance กับองค์หญิง Olga) แต่ตัวละครคงเพิ่มมาเพื่อให้อรรถรสทางความบันเทิง เพราะลองค้นข้อมูลในเน็ท ไม่มีกล่าวถึงนายทหารคนนี้ว่าเคยมีความสัมพันธ์กับองค์หญิง Olga มีคำถามถึงคุณ Wiwanda หน่อยค่ะ ว่าส่วนตัวแล้วคิดยังไงกับเรื่องที่ว่า Anastasia กับ Alexei มีชีวิตรอดหลังจากการสังหารหมู่ครั้งนั้น เท่าที่ลองหาข้อมูลในเนทแล้ว มีหลักฐานวิทยาศาสตร์ยืนยันว่าไม่มีผู้รอดจากเหตุการณ์ครั้งนั้น แต่คนบางกลุ่มก็บอกว่าหลักฐานที่เอาไปตรวจเป็นของปลอม ระหว่านี้ ขอไปอ่านเรื่องซูคอฟ...ยอดขุนพลผู้ดับฝันของฮิตเล่อร์ ไปพลางๆ ขอบคุณและติดตามผลงานอยู่นะคะ จากคุณ : oringinal เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 15:18:10

ความคิดเห็นที่ 19 มาต่อให้ตามคำขอค่ะ.... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 09:26:51