ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่นาซีบุกเข้ามาในแผ่นดืนของโซเวียตนั้น แม่ทัพซูคอฟได้เข้ามาปฏิบัติงานอยู่ในกรมเสนาธิการที่มอสควาตามคำสั่งที่เรียกตัวมา.. หน้าที่ดูแลฐานที่เคียฟ เป็นของรองแม่ทัพ Maxim Purkayev ที่ได้โทรศัพท์มารายงานว่า นายทหารเยอรมัน(สายลับของโซเวียต) ได้เข้ามาส่งข่าวมาว่ากองทัพนาซีออกเดินทัพมุ่งมาทางโซเวียตแล้ว.. ซึ่งก็มาพร้อมกับรายงานจากทุกสาย... รวมทั้งวินสตัน เชอร์ชิลล์...ที่ได้ติดต่อเตือนมาถึงสตาลินตั้งแต่วันที่ 3เมษา ที่ผ่านมาว่า เยอรมันกำลังจะบุกโซเวียต แต่สตาลินได้แต่ระแวงว่าเชอร์ชิลล์จะมาได้ไหน... เพราะใครๆก็รู้ว่าเชอร์ชิลล์นั้นเป็นไม้เบื่อไม้เมากับระบบคอมมิวนิสต์มาแต่ไหนแต่ไร.. สตาลินได้เช๊คข่าวนี้ไปยัง Dr. Richard Sorge หน่วยข่าวกรองที่ทำงานในสถานทูตโซเวียตที่ญี่ปุ่น.. แต่..ทางโน้นตอบมาว่า..ไม่มีข่าวออกมาเลย.. จนหนึ่งเดือนก่อนการบุก ด๊อกเตอร์ ซอร์จ ได้ทำงานเสี่ยงตายโดยการส่งวิทยุ ในข้อความสั้นๆมาถึงมอสควาว่า.. "การบุกจะมีในวันที่ 22 มิถุนายน"  หลังจากที่ส่งข่าวออกมา เขาและทีมงานได้ถูกตำรวจญี่ปุ่นเข้าทำการจับกุมและควบคุมตัว..และได้ ถูกพิพากษาประหารชีวิตในปี 1944 Dr. Richard Sorge จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 55 23:34:04

ความคิดเห็นที่ 2 ทีมงานฝ่ายโปรประกันดาของเยอรมัน..ในความควบคุมของ Dr. Joseph Goebbels ได้พยายามออกข่าวเท็จออกมาเป็นระยะ เพื่อสร้างความสันสนเป็นไปในวงกว้าง จนมั่วเลอะเทอะไปหมด อันเป็นกลลวงอย่างหนึ่ง รวมไปถึงข่าวลวงเมื่อตอนสงครามที่ฟินแลนด์ที่หลายคนเชื่อ (รวมถึงสตาลิน)... ว่า...อังกฤษและฝรั่งเศส ไม่พอใจต่อการกระทำของโซเวียต และกำลังผนึกกำลังกันที่จะเข้าบุกที่คอเคซัส จนกระทั่ง..เยอรมันได้ออกเคลื่อนทัพมาแล้ว..ข่าวที่ออกมายังสับสนอยู่ เพราะก่อนหน้านั้น..หัวหน้าฝ่ายข่าวกอง พลเอก F.I. Golikov ได้รายงานมาว่า.. เยอรมันจะไม่ทำสงครามกับโซเวียตจนกว่าได้รับชัยชนะจาก The Battle of Britain หรือไม่ก็หลังจากที่ได้เซ็นสัญญาสงบศึกกันไปแล้ว... แถมในรายงานเพิ่มเติมมาด้วยว่า.."ข่าวที่ว่าเยอรมันจะบุกในช่วงฤดูใบไมผลินี้ คือข่าวลือทั้งสิ้น และการกุน่าจะมาจากฝั่งอังกฤษหรือจากสายลับของเยอรมัน" ข้อความของข่าวกรองนี้ตรงนี้..ในบันทึกของจอมพลซูคอฟ...ท่านได้ขีดเส้นใต้เอาไว้ (เดาได้ว่า...ด้วยความฉุนสุดๆ) ทันที่ที่ได้รับรายงานถึงการบุก จอร์จิรีบส่งต่อไปยังจอมพลทิมิเชงโก รมต. กลาโหมเป็นการด่วน และทั้งคู่ถูกสตาลินเรียกเข้าพบ จอร์จิเขียนไว้ว่า... "เรารีบเอาแผนรับมือศึกติดไปพบท่านสตาลินที่เครมลินด้วย..และระหว่างทางเราได้ตกลงกันว่า..ไม่ว่าอะไรจะเกิด เราจะขออำนาจ(จากสตาลิน)ในการอนุมัติเรียกระดมพลทั้งหมดให้เตรียมพร้อม" เมื่อเข้าไปพบ..สตาลินนั่งคอยอยู่เพียงลำพัง..มีสีหน้าที่หนักใจและเป็นกังวล เขาว่า.. "พวกเยอรมันอาจจะส่งไอ้พวกนี้มาให้ปั่นหัว ยั่วเราให้โมโหก็ได้" "เรื่องจริงขอรับ.." จากนั้น...เหล่าสารวัตรจากกรมตำรวจก็ได้รวมกลุ่มกันเข้ามาร่วมประชุมด้วย "แล้วจะเอายังไง?" สตาลินถาม ทุกคนเงียบ.. ทิโมเชงโก ได้เสนอว่า...การประกาศออกคำสั่งประกาศสภาวะสงครามควรต้องกระทำเดี๋ยวนี้.. "งั้นก็อ่านร่างประกาศมาให้ฟังซิ" จอร์จิ..จึงกางแผนงานออก..และอ่านไปตามคำสั่ง สตาลิน..ตอบว่า.. "มันยังไม่ถึงเวลาในสำหรับคำสั่งรบอย่างนั้น..เราอาจจะตกลงกันได้ด้วยสันติ การมาของเยอรมันครั้งนี้ก็เพียงเจตนาเพื่อมายั่วยุ อย่าไปหลงกล อย่าทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก" จากนั้น..สตาลินได้เข้าไปในห้องทำงาน..ทำการเรียงเรียง ปรับเปลี่ยนใจความของคำสั่งใหม่ออกไปยังหน่วยหน้าทั้งหมดให้ถือปฏิบัติ...และให้ทุกคนอ่านทวนสองสามรอบ ก่อนที่จะให้จอมพลทิโมเชงโก และ ซูคอฟลงนาม แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 55 16:07:56 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 55 15:38:39 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 55 23:39:09

ความคิดเห็นที่ 3 แต่นั่นก็เป็นขณะเดียวกันกับที่เยอรมันได้เข้ามาถึงชายแดนโซเวียตแล้ว.. ในตอนรุ่งสางของวันที่ 22 มิถุนายน ขณะที่ทุกคนกำลังหลับสบาย.. ไม่มีใครคาดคิดว่า..กำลังจะเกิดสงคราม.. เยอรมันได้กระจายกำลังเข้ามาเป็นสามทาง..การถล่มจากภาคพื้นดินและทางอากาศนั้น..ประสานงานอย่างพร้อมเพรียง.. ในบ่ายของวันนั้น..ซูคอฟได้รับคำสั่งจากสตาลินทางโทรศัพท์ว่า.. แนวหน้าของเรามันหย่อนกำลังในการรับมือ..ดูเหมือนว่าจะสับสน ดังนั้น สตาลินจึงมอบงานใหม่ของซูคอฟคือต้องออกไปที่ฐานที่เคียฟ เมื่อจอร์จิถามกลับไปว่า.."แล้วใครจะมาแทนในตำแหน่งเสนาธิการกองทัพขอรับ?" สตาลินตอบกลับมาว่า..."ช่างมันก่อน รีบไปเถอะ.." สิ่งแรกที่จอร์จิทำ คือ โทรศัพท์ไปหาครอบครัว..บอกว่าไม่ต้องคอยกินข้าว จากนั้นอีกสี่สิบนาที..เขาก็ได้มาอยู่บนเครื่องบินแล้ว.. และนึกขึ้นได้ว่า...ยังไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เมื่อวาน..นักบินเลยยื่นชาแก่ๆและแซนวิชมาให้.. นั่นคือ..การออกทำสงครามฟาดฟันกับเยอรมัน..ที่ยาวนานถึง 1,418 วันและคืน.. ชีวิตของแม่ทัพซูคอฟในช่วงแรกๆของสงครามนั้น..เข้มข้นมาก เขาต้องอยู่ปฏิบัติการทุกวัน วันละไม่ต่ำกว่า 20 ชั่วโมง ที่เขาต้องใช้วิธีดื่มกาแฟที่แก่จัดเพื่อให้สมองตื่น..ในฤดูหนาว..เขาจะออกไปสกีประมาณครึี่งชั่วโมงเพื่อเป็นการออกกำลัง.. ทั้งวัน...เขาจะจมอยู่กับกองแผนที่ จัดผังกองทัพ และประชุมการรับมือศึกกับเหล่าขุนพล รวมไปถึงการปลดและโยกย้ายพวกที่เห็นว่าไม่เหมาะสม เขาบินไปมาระหว่างฐานทัพเพื่อดูผลงาน..และได้ประกาศเฉียบว่า.. โทษของการหลบหนี หรือ หันหลังไม่สู้ศึก..คือการยิงเป้าสถานเดียว ไม่มีการรอ.. การไปเยี่ยมฐานแนวหน้าบ่อยๆของแม่ทัพซูคอฟ ได้สร้างขวัญและกำลังใจให้กับเหล่าทหารเป็นอย่างดี เขาได้เข้าพบกับสตาลินเป็นประจำ และทำให้รู้ได้ว่า..สตาลินผู้ซึ่งจัดว่าเป็นยอดคนนั้น..ไม่ใช่ว่าจะมีความคิดอ่านที่ถูกต้องเสมอไป.. นายทหารหน้าห้องของสตาลิน..เล่าว่า..ในหลายๆครั้ง..ที่พวกเขาเคยได้ยินเสียงสองคนนี่ดังลั่นออกมาจากในห้อง..นับว่ามีนายทหารจำนวนไม่มากนักที่กล้าเถียงกับสตาลิน(แล้วมีชีวิตรอด)..ซูคอฟเป็นหนึ่งในนั้น.. ทั้งคู่รู้ทาง รู้อารมณ์กันเป็นอย่างดี.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 55 23:41:48

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อสงครามเริ่ม..กองทัพแดงเป็นฝ่ายเสียเปรียบในแทบทุกด้าน.. อาวุธที่ไม่ทันสมัยเท่า..ประสบการณ์รบของทหารด้อยกว่า.. เรียกได้ว่า..ผลของการปะทะในการป้องกันประเทศในระยะแรกๆนั้น.. เล่นเอาสตาลินอยู่ในอาการใกล้เสียสติเลยทีเดียว... อีกทั้ง...โศกนาฏกรรมในการรบของโซเวียตในระยะแรกๆของการบุก ได้ถูกเขียนไว้ในหนังสือนับพันๆเล่ม..นักวิจารณ์สงครามทั้งหลายต่างเชื่อกันเป็นเสียงเดียวว่า..เพราะการขาดผู้นำที่ชำนาญในการรบ เนื่องจากเป็นผลกรรมของสตาลินที่ได้กำจัดนายทหารมือดีๆไปมากมาย.. กองทัพที่มีอยู่ด้วยเป็นจำนวนหลายหน่วย...หลายกอง ในแนวหน้าที่เป็นแนวยาว จึงระส่ำระสายเพราะขาดผู้นำที่มีฝีมือ แม้แต่ในหนังสือของซูคอฟเอง..ที่ได้กล่าวถึงความขมขื่นที่เห็นเพื่อนร่วมเรียน เพื่อนร่วมรบ หลายคนที่มาต้องชะตากรรม เขาได้เขียนถึงสตาลินว่า.. "ขนาดสงครามใหญ่มาจ่อถึงหน้าประตูบ้านแล้ว..สตาลินควรที่จะต้องทำในสิ่งที่ควรทำ แต่เขายังทำใจดีสู้เสืออยู่นั่น" ที่เป็นเช่นนั้น เพราะสงครามกับเยอรมัน..สตาลินยังคิดว่าเป็นสงครามที่หมายช่วงชิงพื้นที่ ขยายอาณาเขตเข้ามา ขอแบ่งโน่นแบ่งนี่..สั่งสอนกันไปให้เจ็บๆแสบๆ แล้วก็เลิกแล้วต่อกัน ต่างพากันไปเซ็นสัญญาสงบศึก อย่างที่ทำมากับญี่ปุ่น..แล้วก็ต่างคนต่างอยู่.. สิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด..ไม่คาดฝัน..และไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริง... นั่นคือ..ฮิตเล่อร์หมายที่จะครองพื้นที่ทั้งหมดของทวีปรัสเซีย..และในนั้นต้องไม่มีพวกคอมมิวนิสต์ พวกสลาฟ และยิว..อยู่ร่วมโลกด้วย ซึ่ง..ไม่มีใครรู้ว่า..ฮิตเล่อร์ได้ทำการตกลงกับเหล่าทหารไว้อย่างเรียบร้อย..ตั้งแต่เดือนมีนาคม ว่า..วัตถุประสงค์ของการบุกครั้งนี้ คือการทำลายล้าง ยิวคอมมิวนิสต์ ( Judaeo-Bolshevik) ให้หมด (ยิวคอมมิวนิสต์ ที่ฮิตเล่อร์หมายถึง ชนชั้นปกครองในโซเวียต) ต่อมา วันที่ 13 พฤษภาคม  ฮิตเล่อร์ได้ออกกฏหมายออกมาว่า..ทหารเยอรมันทุกคนสามารถกำจัด หรือ ทารุณ พวกเศษมนุษย์เหล่านี้โดยไม่มีความผิดใดๆ พร้อมทั้งออกเป็นสมุดพกประจำตัวให้ด้วย ในหัวเรื่องว่า.. "คู่มือการศึกในรัสเซีย"   ที่มีใจความว่า.. 1. พวกบอลเชวิค คือศัตรูสำคัญ ที่เป็นพิษเป็นภัยของระบบสังคมนิยมของเยอรมัน 2. เรา (เยอรมัน) ต้องต่อสู้ ยืนหยัด ต่อต้าน และทำลายล้างภัยจากบอลเชวิค..จากยิวในทุกรูปแบบ 3. เราต้องเตรียมพร้อมเสมอ ระวังระไว ไม่ให้ความปราณ๊ให้กับทหารกองทัพแดง หรือแม้แต่เชลยศึก และนี่คือรูปแบบที่เป็นนโยบายของกองทัพที่ต้องถือปฏิบัติ.. รวมไปถึงทหารแดงในกลุ่มเอเชี่ยนก็เช่นกัน...(หมายถึงกลุ่มทหารจากมองโกเลีย) วันที่ 6 มิถุนายน  รัฐบาลนาซีได้ออกสมุดคู่มือมาอีกเล่มหนึ่ง..คือ "การปฏิบัติกับกลุ่มชนชั้นปกครองโซเวียต" ที่มีข้อความสั้นๆว่า.."ถ้าจับได้..หรือประจันหน้าในการสู้รบ.... ฆ่าทิ้งสถานเดียว.." จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 55 23:49:41

ความคิดเห็นที่ 5 วันนี้มีนัดตีกอล์ฟค่ะ...เดี๋ยวค่ำๆจะมาเขียนต่อ... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 55 23:57:22

ความคิดเห็นที่ 6 น่าติดตามขึ้นเรื่อยๆ รออ่านต่อนะครับ ^ ^ จากคุณ : Don'move เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 00:57:29

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณครับ ไม่อยากให้จบเลย ถ้าเขียนเป็นหนังสือขายนี่ผมจะติดตามทุกเล่มเลยครับ สนุกมาก จากคุณ : Serial_Nuber เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 11:54:43

ความคิดเห็นที่ 8 #3 ประโยคที่ว่า "โทษของการหลบหนี หรือ หันหลังไม่สู้ศึก..คือการยิงเป้าสถานเดียว ไม่มีการรอ.." ทำให้นึกถึง Vassili Zaitsev ในเรื่อง Enemy at the Gates เกือบตาย ก่อนจะเป็น วีรบุรษ เพราะ เพื่อนทหารด้วยกัน หนีทัพ โดนยิงกราดซะ !!! จากคุณ : หลานย่าเล็ก เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 12:59:14

ความคิดเห็นที่ 9 ในการบุกเข้ามาในโซเวียตครั้งนี้...ฮิตเล่อร์ ไม่ได้คิดว่าจะต้องมารบพุ่งกันอยู่นาน..เพราะได้ประมาณการณ์แล้วว่า..กองทัพโซเวียตนั้นอ่อนเพลี้ยเต็มที จากผลงานที่ฟินแลนด์  เลยพอมองออกว่า..กองทัพขาดผู้นำที่มีความเชี่ยวชาญ..และ ทหารรบแบบสะเปะสะปะ.. ดังนั้น...การโค่นยักษ์ในครั้งนี้..คงไม่ต้องใช้แรงมากอะไร ดังที่ฮิตเล่อร์ได้บอกกับหน่วย SS ของเขาว่า.. "แค่เราถีบประตูเข้าไป...บ้านมันก็จะล้มครืนลงมาทั้งหลัง.." และเขาคิดว่า..นอกจากทหารจะไม่จับอาวุธขึ้นมาสู้กับกองทัพที่แสนทันสมัยอย่างกองทัพเยอรมันแล้ว..เผลอๆ..ปากกระบอกปืนของทหารโซเวียตอาจจะหันไปทางสตาลินก็ได้.. และมันก็เป็นเช่นนั้นจริง..เพราะในอาทิตย์แรก..ด่านหน้าของโซเวียตก็รบไปถอยไป.. ลุฟท์วัฟฟ์ ได้เข้าบินโจมตีฐานกองทัพอากาศของโซเวียตหกสิบกว่าแห่ง..บอมบ์ เครื่องบินเสียหายไปกว่า 900 ลำ(ที่จอดอยู่)  และสอยที่บิน..ร่วงไปอีก 300 กว่าลำ... ในวันที่ 3  กรกฏาคม..ผบ. Franz  Halder แห่งกองทัพนาซ๊ ได้เขียนบันทึกไว้ว่า.. "ในส่วนของเรา...ยังไม่ทันได้ออกแรงเลยสักนิด..กองทัพแดงก็แทบจะแหลกราญไปแล้ว..." คำว่าแหลกราญนั้น..ไม่ต่างไปจากความจริงเท่าไหร่นัก เพราะ...ทหารโซเวียตล้มตายไปกว่าเจ็ดแสน  เครื่องบินร่วงไปกว่า สี่พันลำ.. สามเดือนในการบุกของกองทัพนาซี...ฐานทัพที่เคียฟก็แตกไปเรียบร้อย.. เลนินกราด..ถูกล้อมกรอบ... มอสควา..กำลังตกอยู่ในอันตราย..และกำลังจะถูกปิดล้อมด้วยเช่นกัน.. ยุทธวิธีปิดประตูตีแมวแบบนี้..เยอรมันถนัดนัก  ใช้มาตั้งแต่โปแลนด์ ยันฝรั่งเศส... เพราะความคล่องตัวของรถถังปันเซอร์ที่ทรงอานุภาพ อีกทั้งในแต่ละคัน..มีวิทยุติดต่อถึงกันได้อย่างฉับไวและมีประสิทธิภาพ.. แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 55 15:10:52 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 14:31:36

ความคิดเห็นที่ 10 สตาลิน..เริ่มตั้งสติและควบคุมตัวเองได้..หลังจากที่สลับแม่ทัพไปที่โน่นที่นี่...วุ่นวายไปหมด..ทหารก็ล้มตายเป็นเบือ...ก็ล่วงมาในเดือนกรกฏาคมเข้าไปแล้ว.. คราวนี้..เขาเริ่มมองเห็นการณ์ไกล..ในวันที่ 30  กรกฏาคม..เขาได้มอบอำนาจให้ซูคอฟไปเป็นแม่ทัพคุมทหารกองหนุนแนวหน้า..อันหมายถึงเป็นกำแพงชั้นที่สอง..ถ้าแนวหน้ายันข้าศึกไว้ไม่ได้  แตกมีรอยโหว่.. กองพลทหารกองหนุนจะเข้าไปเสริมและยันข้าศึก..ไม่ให้ก้าวล่วงมาได้.. กองพลทหารกองหนุนที่ซูคอฟไปเป้นแม่ทัพนี้..อยู่ในแนวร้อยไมล์ทางทิศตะวันออกของเมือง Smolensk  (สมาเลียงสค์)อันเป็นเมืองหน้าด่านของมอสควา.. หมายถึงว่า..หากฐานที่ สมาเลียงสค์ เอาไม่อยู่... นั่นคือหน้าที่ของแม่ทัพซูคอฟ..ที่จะต้องสกัดกั้นไม่ให้กองทัพปันเซอร์ของนาซีล่วงล้ำเข้าสู่เมืองหลวงได้... งานนี้จึงเปรียบเสมือนกันการที่จะเดิมพันกันด้วยชีวิต..ทั้งของทหารและแม่ทัพเลยทีเดียว.. ดูภาพเคลื่อนไหวได้ที่นี่ค่ะ.... http://youtu.be/oQdb6AucBjs จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 15:09:53

ความคิดเห็นที่ 11 รีบไปตีกอล์ฟนะ แล้วกลับมาเขียนต่ออยากเห็นฉากนายพลซุคอฟปะทะเยอรมัน.....แล้วฮิตเลอร์จะทำหนวดยังไง ถ้าได้ข่าวจากแนวหน้าว่าทหารเยอรมันโดนต่อต้านอย่างหนัก จากคุณ : ภูตพบกำสรวล เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 15:33:37

ความคิดเห็นที่ 12 แก้ไข เลนินกราด ครับ แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 55 15:57:01 จากคุณ : หลานย่าเล็ก เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 15:47:51

ความคิดเห็นที่ 13 ซูคอฟมีกำลังพลในมือถึงหกกองทัพ..(หนึ่งกองทัพ..มีทหารประมาณสองแสนนาย..) และเขาไม่รีบเร่งที่จะเข้าประสานงากับนาซี...แต่เลือกที่จะรอไปจนต้นเดือนสิงหาคม..ที่เขาโหมกำลังเข้าสกัดนาซี ที่ Yelnya (หรือ Yelninsky)  ในตามสไตล์ของซูคอฟ...คือ..ไม่แหลก..ไม่เลิก.. การเข้าตียันเยอรมันครั้งนี้..เขาได้ผนวกกำลังกับกองทัพที่สิบหกของ Rokossovsky ใช้เวลานานปะทะนานถึง  ยี่สิบหกวัน..เล่นเอานาซีถอยกรูด... และซูคอฟสามารถยึดเอา เยลนิงสกี้กลับคืนมาได้..และกำลังจะไปเอาเคียฟคืนมาด้วย.. แม่ทัพเยอรมันที่กำลังลำพองใจอยู่นั้น.....เริ่มไม่ค่อยแน่ใจแล้วว่า..หนทางข้างหน้าจะโรยด้วยกลีบกุหลาบเหมือนอย่างที่คาดไว้...เพราะกองหนุนโซเวียตที่ส่งมาออกมา..ช่างแน่นหนานัก... แต่ทัพของนาซีอีกทัพหนึ่งที่มุ่งไปทางเหนือนั้น..กำลังจะเข้าล้อมเลนินกราดอยู่รอมร่อ.. และนี่คือช่วงของการกดดันอย่างมากที่สุดของสตาลิน...เขาเริ่มไม่แน่ใจในตัวจอมพล Voroshilov  ที่ดูแลป้องกันเลนินกราด.....ว่าจะ"เอาอยู่" จึงได้เรียกตัวแม่ทัพซูคอฟ...ให้เข้ามาที่เลนินกราดด่วน...ในวันที่ 12 กันยายน... จอร์จิ..บินด่วนเข้าเลนินกราดด้วยความฉุนสุดขีด..เพราะ...เขากำลังจะได้เคียฟคืนมาอย่างเห็นๆ แต่ต้องมาตามล้างตามเช็ดให้คนอื่นอีก.. เขาเข้าไปที่ศูนย์บัญชาการ..ไม่ได้พูดได้จากับใคร..แม้กระทั่งกับแม่ทัพโวโรชิลอฟ เขาตรงเข้าไปต่อสายโทรศัพท์ถึงสตาลิน..และพูดสั้้นๆว่า.. "ปล่อยเลนินกราดให้เป็นหน้าที่ของกระผม..." ส่วนแม่ทัพโวโรชิลอฟ..ที่กลายมาเป็นอดีตไปแล้วนั้น..หวั่นไหวเหลือประมาณว่า..อาจจะโดนยิงเป้าเสียในคราวนี้....แต่...โชคดีที่รอดตัวมาได้... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 15:55:40

ความคิดเห็นที่ 14 ตอบคุณ หลานย่าเล็ก ค่ะ... ที่เลนินกราดก่อนค่ะ วันที่ 8 กันยายน 1941  จนถึง มกราคม 1944  ล้อมนานอยู่ถึง 900 วันยังตีไม่แตก...เพราะทหารและประชาชนสู้กันแบบถวายชีวิต ส่วนที่สตาลินกราดนั้น..เป็นสงครามอัปยศของเยอรมัน  เพราะถูกโซเวียตปิดล้อมที่ สตาลินกราด เมื่อปลาย ปี 1942 ต่อด้วย 1943  ตัวแม่ทัพ Friedrich Paulus ของนาซี ต้องยอมยกธงขาวและถูกจับตัวเป็เชลย ยังไม่อยากเล่าเลยนะ.. แต่ดูรูปนี้ก่อน...คุ้นๆตาไหม....นี่แหละ..ชัยชนะของกองทัพโซเวียตที่สตาลินกราด... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 16:17:19

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณ จขกท ที่ให้ความกระจ่างครับผม ^^ จากคุณ : หลานย่าเล็ก เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 17:29:15

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ธงขาวทำมาจาก กกน .หรือว่าอะไรครับ จากคุณ : Serial_Nuber เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 19:47:14

ความคิดเห็นที่ 17 มาต่อไวๆ นะคะ อ่านไปลุ้นไป ตัวโก่งกันเลยทีเดียว จากคุณ : wendyandbas เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 19:54:43

ความคิดเห็นที่ 18 จะลงแดงตายอยู่แล้วครับ ถ้าไม่รีบมาต่อ ผมจะจับแมวเป็นตัวประกัน จากคุณ : Serial_Nuber เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 20:46:25

ความคิดเห็นที่ 19 จึงได้เรียกตัวแม่ทัพซูคอฟ...ให้เข้ามาที่เลนินกราดด่วน...ในวันที่ 12 กันยายน... จอร์จิ..บินด่วนเข้าเลนินกราดด้วยความฉุนสุดขีด..เพราะ...เขากำลังจะได้เคียฟคืนมาอย่างเห็นๆ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แบบนี้แปลว่านายพลซูคอฟคงไม่เคยอ่านพิชัยสงครามซุนวู เพราะในพิชัยสงครามซุนวูบอกเอาไว้ชัด      คำสั่งของราชาบางครั้งไม่ต้องฟังก็ได้ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 23:53:08

ความคิดเห็นที่ 20 ...ถ้าได้เคียฟ แต่เสียเลนินกราดก็ไม่น่าจะคุ้มนะครับ แกคงไปเพราะรู้ว่าไม่ไหวแน่ๆนั่นแหละครับ จากคุณ : LegalisM เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 00:48:57

ความคิดเห็นที่ 21 ก้อยังรอ ใจจดใจจ่อ !!! จากคุณ : หลานย่าเล็ก เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 01:55:42

ความคิดเห็นที่ 22 จะว่าไป   เลนินกราดนี่มันเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กนี่นา    เมืองอันดับ2ของรัสเซีย/โซเวียตเลย      อย่างไรก็คงยอมเสียไปไม่ได้แหละนะ ส่วนเคียฟนี่ถึงจะเมืองใหญ่   แต่ก็รองๆลงมา    แถมยึดเคียฟคืนได้    แต่ในเมืองก็เสียหายไปหมดแล้ว     ได้คืนมา    แต่เสียเลนินกราดที่ยังสมบูรณ์ไปก็คงไม่คุ้ม จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 02:58:07

ความคิดเห็นที่ 23 เพราะในพิชัยสงครามซุนวูบอกเอาไว้ชัด      คำสั่งของราชาบางครั้งไม่ต้องฟังก็ได้ ^ ^ ^ นั่นกรณีของราชาที่ว่าเป็นผู้ใจกว้างพอครับ ใน WWII ถ้าไม่แน่จริงหัวหลุดกันเป็นแถวๆ จากคุณ : Kross_ISC เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 13:51:09

ความคิดเห็นที่ 24 รออ่านต่ออยุ่นะคร้าบบบบ จากคุณ : หลานย่าเล็ก เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 20:42:53

ความคิดเห็นที่ 25 เมื่อวาน..หยุดไปหนึ่งวันเพราะเป็นวันอาทิตย์..ที่มีรายการทำธุระส่วนตัวเยอะแยะมาก..ประเภท... ซักผ้า เก็บกวาด ซื้อของใส่ตู้เย็น..อะไรประมาณนี้ละค่ะ.. กลับเข้ามาในกระทู้...เห็นคุณผู้อ่านคุยกันถึงเรื่อง ความสำคัญของเคียฟ VS เลนินกราด.. ดิฉันเลยอยากอธิบายไว้สักนิด..ว่า..มันไม่ใช่ว่าที่ไหนสำคัญกว่า แต่มันอยู่ที่สถานะการณ์ศึกในยามนั้น.. ยามที่เยอรมันบุกเข้ามาอย่างหนักเป็นสามสาย..คือ ทัพเหนือ..มุ่งไปเลนินกราด.. ทัพกลาง..หมายไปมอสควา ทัพใต้...กะไปคุมไครเมียและทะเลดำ ในช่วงนั้น..กองบัญชาการสูงสุดของโซเวียต หรือ Stavka ที่สตาลินได้รีบแต่งตั้งขึ้นมาใหม่เพื่อที่จะรับมือกับเยอรมัน..ตัวคีย์สำคัญ..คือ.. สตาลิน, ซูคอฟ,โมโลตอฟ  รมต. ต่างประเทศ, จอมพล โวโรชิคอฟ, จอมพล บัดยอนนี่,จอมพล ทิมิเชงโก, แม่ทัพเรือ คุสเนตซอฟ .....และตัวแสบคนสำคัญ คือ  นาย ลาเวนติ เบเรีย...อธิบดีกรมตำรวจ หรือ KGB ตัวพ่อ..(ตอนนั้นเรียกว่า NKVD) เท่ากับว่า..ถ้าฮิตเล่อร์มีฮิมม์เล่อร์   สตาลินก็มีเบเรีย.. และนายเบเรียคนนี้..มีอำนาจล้นฟ้าในทำหน้าที่เที่ยวตรวจสอบว่าใครเป็นอย่างไร มีภัยกับสตาลินหรือระบอบคอมมิวนิสต์หรือไม่..ถ้าไม่ชอบมาพากล ก็ จัดการกำจัดไปดังที่ ได้เกิดขึ้นมาในช่วงรอยต่อของการเปลี่ยนการปกครอง.. แม้แต่ ซูคอฟ...ก็โดนเบเรียเพ่งเล็ง..แต่เขาโชคดีที่รอดตัว.. Lavrenti Beria จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 20:58:42

ความคิดเห็นที่ 26 ก่อนอื่น...มาดูแผนที่ศึก... แม่ทัพซูคอฟต้องการที่จะปิดปากทางให้ได้มากที่สุด..ก่อนที่ทัพของเยอรมันจะขยายออกไปทางอื่น..และถ้าเปิดให้เป็นช่องโล่งโจ้ง..จะยากต่อการรับมือถ้าเยอรมันจะระดมกองหนุนเข้ามาอีก.. ซึ่งทางเลนินกราด..ได้มีจอมพลโวโรชิคอฟเป็นแม่ทัพใหญ่ดูแลอยู่...และดูในแผนที่แล้ว..จะเห็นได้ว่า..ไม่มีการสู้รบหรือรับมือเลย.. เท่านั้นไม่พอ..โวโรซิคอฟได้รายงานเท็จไปที่มอสควาด้วยว่า.."เอาอยู่"  บอกไปว่า..กองทัพนาซีจะไม่สามารถข้ามเลยเส้นทางรถไฟมาได้... ที่ไหนได้....นาซีมาถึงเลนินกราดจนได้... โชคยังดี..ที่ยังไม่ถูกยิงทิ้งไปในฐานรายงานเท็จ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 21:11:13

ความคิดเห็นที่ 27 และที่สำคัญคือ..ทางเส้นทางที่นาซีเข้ามานั้น..เป็นดินแดนเกษตรกรรมที่มีชาวโซเวียต-ยิว อยู่อย่างแน่นหนา..กองทัพนาซีได้งานแถมมาจากฮิมม์เล่อร์ด้วยว่า..ให้จัดการกับยิวไปด้วย ดังนั้น..จึงได้มีการฆาตกรรมประชาชนที่ไม่รู้อิโหาอิเหน่ไปกว่า 30,000 ไปในเพียงสองอาทิตย์แรก (The  Babi Yar massacre) แถมได้เขวนคอศพประจานไว้ให้เห็นอีกด้วย..ไม่ว่า เด็กหรือแก่..ผู้ชายหรือผู้หญิง และนาซีได้ทำการทารุณแบบเดียวกับที่ กรีซ..ที่ยูโกสวาเวีย..ที่โปแลนด์...นั่นคือ ถ้าหากมีการต่อต้าน..ทหารตายหนึ่งคน..ประชาชนจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตเป็นร้อย และที่ค่าย  Brest fortress  ที่มีทหารโซเวียตอยู่แค่สามพันคนและชาวบ้านเพียงหยิบมือ..แต่สามารถสกัดกองทัพของนาซีได้นานเป็นดือน..เรียกว่ารบกันจนถึงชีวิตสุดท้าย.. อยากแนะนำให้ดูภาพยนตร์เรื่องนี้ค่ะ... http://youtu.be/jiYJQC2Ketk จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 22:06:51

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้าที่เลนินกราด..ที่มีแม่ทัพโวโรชิคอฟสามารถสกัดกั้น..หรือรายงานตามความเป็นจริง.. ก็อาจจะปรับเปลี่ยนแผนได้ทัน..เพราะที่เลนินกราดนั้นเป็นทางออกสู่ทะเลบอลติค..นับว่าสำคัญอย่างยิ่ง.. สตาลินเรียกตัวซูคอฟให้บินไปแก้สถานะการณ์ด่วน..และกำชับด้วยว่า.. "เสียเท่าไหร่เสียไป..ต้องรักษาสมบัติของชาติให้ได้.." สตาลินหมายถึงบ้านเมืองและ Hermitage Museum ที่มีมูลค่าทางทรัพย์สิน (เพชรนิลจินดาของซาร์)  และ โบราณวัตถุจำนวนมหาศาล.. ไม่ใช่แต่สตาลินที่คิดเช่นนั้น..แม้แต่ประชาชนที่มีอยู่ในนั้นกว่าสามล้าน..ร่วมใจกันสู้ แบบยอมอด (เพราะไม่มีอาหาร) ยอมหนาว (เพราะไม่มีเชื้อเพลิง) นานเป็นปีๆ แม่ทัพซูคอฟเข้าไปถึงในเลนินกราดนั้น..สถานะการณ์ตึงเครียดแล้ว..แต่..เขาไม่เสียเวลาแม้แต่นาทีเดียว...อย่างแรกคือ จัดการยิงทิ้งกับทหารที่ไม่เอาไหนทั้งหมด...เพื่อให้เป็นตัวอย่าง.. และระดมกองหนุนเข้ามาอีกหลายระลอก..รวมทั้งทหารเรือที่เกณฑ์มาสู้รบ ออกไปรับมือและตีกองทัพนาซีในทุกด้าน.. จนแม่ทัพรถถังนาซี นายพล Franz Halder ที่ได้เคยบันทึกไว้ในหน้าแรกๆของสมุดรายงานว่า.. "ในส่วนของเรา...ยังไม่ทันได้ออกแรงเลยสักนิด..กองทัพแดงก็แทบจะแหลกราญไปแล้ว..." แต่..ตอนนี้เขาได้เขียนใหม่ว่า.. "ในตอนแรก..เราได้ประเมินว่า..โซเวียตน่าจะมีแค่ 200 กองพลที่จะมารับมือกับเรา..ตอนนี้นับไปแล้ว..มันกว่า 360 แม้ว่าอาวุธจะล้าสมัย..ทหารยังรบไม่เป็น...แต่มันก็มาเป็นคลื่นมนุษย์ ตายไปพัน...ก็มาใหม่อีกสองพัน.." นั่นทำให้เลนินกราดไม่แตกย่อยยับลงไปเสียที..ล้อมไว้เฉยๆ..มันก็ไม่ได้ส่งผลอะไร.. แถมทัพนาซีที่ลงไปทางใต้  หวังจะไปเอาบ่อน้ำมันที่คอเคซัส..แต่..ถูกต่อต้านจนต้องถอยกรูด ดังนั้น..เหลือทางเดียวที่จะต้องเผด็จศึกโซเวียต..คือ..ต้องไปยึดเอามอสควาให้ได้.. จึงได้หันมาจัดทัพใหม่..ขืนมาแยกตีที่โน่นที่นี่..ก็รังแต่จะเยิ่นเย้อ.. เลยทุ่มเทกำลังไปทางแผนของทัพกลาง..คือ  เข้าหาเมืองหลวงอันเป็นประหนึ่งกล่องดวงใจ.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 22:30:34

ความคิดเห็นที่ 29 ยุทธวิธีคลื่นมนุษย์   มาแนวเดียวกับจีนในสงครามสั่งสอนเลย       ส่งกำลังลุยไปเรื่อยๆ   ตายก็ตายไป    ก็แค่ส่งไปเพิ่มขึ้นอีก        มามุขนี้ใครจะไปรับมือได้     ถ้าศัตรูไม่รวยอาวุธรึมีอาวุธที่สามารถถล่มศัตรูได้มหาศาล      ก็ไม่มีหวังจะพิชิตได้เลย       แต่การใช้วิธีนี้ก็ต้องแลกกับความสูญเสียมหาศาล    จนอาจจะกลายเป็นชัยชนะบนกองซากศพและซากปรักหักพัง      ชนะสงครามแต่ขาดทุนยับเยิน จะว่าไปผมเคยอ่านเจอว่ามีอยู่เมืองหนึ่งในโซเวียตที่ถูกเยอรมันล้อมเอาไว้นานมาก   คุ้นๆว่าหลายปีเลย      จนกระทั่งเสบียงอาหารขาดแคลน       คนในเมืองบางคนถึงกับฆ่าคนเอาเนื้อมากินเป็นอาหารเลย       ใช่เลนินกราดนี่รึเปล่าน่ะครับ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 23:40:18

ความคิดเห็นที่ 30 F5 ตั้งกะเช้ายันค่ำ รออ่านอย่างใจจดใจจ่อ ขอบคุณ จขกท. ด้วยครับ ^_^ จากคุณ : edza เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 55 15:18:06

ความคิดเห็นที่ 31 ตามอ่านจนครบเลย ขอบคุณสำหรับความรู้นะครับ จากคุณ : troll เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 55 17:03:42

ความคิดเห็นที่ 32 เรื่องราวฝั่งรัสเซียผมรู้น้อยมาก เพราะไปสนใจฝรั่งอเมริกามากกว่า แต่แบบนี้คงต้องไปหาอ่านบ้างแล้วล่ะครับ สนุกจริงๆ จากคุณ : Don'move เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 55 19:50:49

ความคิดเห็นที่ 33 ขอเวลานิดค่ะ (ต้องทำงานนิดหน่อย)...จะมาเขียนต่อในคืนนี้  แต่ในช่วงระหว่างคอยกันนี้.. อยากให้ขมภาคเคลื่อนไหวของเลนินกราดที่มีการเตรียมการป้องกันการรุกรานของนาซีจากภาคประชาชน.. เมื่อดูวีดีโอแรกแล้ว..กด next video  ต่อ จะเห็นเหตุการณ์ความเป็นไปในนครเลนินกราด.. http://www.criticalpast.com/video/65675066080_Soviet-soldiers_statue-of-Lenin_bridge-across-a-river_civilians-dig-trenches แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 55 03:58:17 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 02:44:16

ความคิดเห็นที่ 34 ตอบ คุณ zodiac28 ในคคห. ที่  29 ค่ะ... เมืองที่ถูกล้อมนานที่สุด ก็เห็นจะเป็นเลนินกราดนี่แหละค่ะ.. แต่..มีประชาชนมีความอึดอย่างที่สุด  ดิฉันไม่เคยอ่านพบว่าอดถึงขนาดกินเนื้อมนุษย์ด้วยกัน.. หากแต่วัฒนธรรมในการกินของชาวรัสเซียนั้น เขาอยู่กันได้ด้วยการกินน้อย(เพราะความเคยชิน กับความยากจน)  อย่างมันฝรั่งต้ม(อาหารหลัก) เขากินเปลือกด้วย เมื่อยามที่ถูกบล๊อคนี้..มีการแบ่งปันอาหารกันไปตามส่วน ขนมปังทำจากผงขี้เลื่อยเป็นส่วนผสม แจกกันคนละ 1/4 ปอนด์ ในแต่ละวัน..(เท่ากับขนมปังสองสามแผ่น) จนขนาดลอกเอากระดาษที่ปิดฝาผนังมาเคี่ยวทำเป็นอาหารกินกันได้.. หรือ..เมื่อม้าตายไป (เวลาหน้าหนาว ม้าจะหนาวตายไปเป็นจำนวนมาก)..เขาจะเอาเนื้อมาทำอาหาร หรือ ทำแห้ง เอาไว้เป็นเสบียง ที่เลนินกราด...ประชาชนไม่กลัวตาย..เขาตายกันเป็นใบไม้ร่วงในแต่ละวัน.. พวกเขายอมตาย..แต่จะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด... คนเราเมื่อถึงคราวที่จะต้องเอาตัวรอด..มักจะมีสติปัญญาหาช่องทางให้เสมอ.. ในฝรั่งเศส..ยามที่ตกอยู่ในอาณัติของเยอรมัน  ต้องส่งอาหารไปช่วยการทำศึก ก็อดอยากเช่นกัน...จับนกพิราบ(Squab) มาอบกันเป็นว่าเล่น.....เลยกลายมาเป็นเมนูเด็ดมาถึงในทุกวันนี้... แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 55 03:52:20 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 03:50:18

ความคิดเห็นที่ 35 ในช่วงนี้..ดิฉันจะนำบันทึกของท่านแม่ทัพซูคอฟที่เขียนด้วยตัวเองมาขยาย....อาจมีชื่อคนอื่นๆหลายคนที่ท่านกล่าวถึง เพราะร่วมเป็นร่วมตายมาด้วยกัน. อีกทั้ง...หลายคนต้องมาเจอกับชะตากรรมที่เลวร้ายตอนหลังสงครามเข้าไปอีก..ซึ่งดิฉันก็จะเล่าถึงตอน post war ด้วยเช่นกัน... อ่านแล้วจำเอาไว้...ก็ไม่เสียหลายนะคะ... V V V ต้นเดือนตุลาคม (1941)  เราอยู่ในเลนินกราด ทำหน้าที่ป้องกันแนวหน้าไม่ให้ข้าศึกล้ำเข้ามาได้..ช่วงนั้นนับว่าสถานะการณ์เข้าข่ายวิกฤติมาตั้งแต่เดือนกันยายน แต่ในที่สุด...เราก็ยั้งการรุกของเยอรมันได้ เพราะการร่วมใจของเหล่าผู้กล้าของเรา ทั้งจากทหารเรือ ทหารอาสา ข้าราชการ ประชาชน ที่พร้อมในการปกป้องเมือง เมื่อตอนปลายเดือนที่ผ่านมา...บรรยากาศเริ่มสงบลงไปมาก หน่วยหน้าทั้งหมดเริ่มได้พักผ่อนกันบ้าง...แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีนัก เพราะเราทุกคนยังต้องระวังระไวกันสุดชีวิตในการที่ต้องปกปักษ์เลนินกราดให้แล้วรอดปลอดภัย พวกเรามีชีวิตอยู่กันในยามนั้นด้วยความคิดเพียงอย่างเดียว..นั่นคือ....ไม่ว่าอะไรจะเกิด..เราจะต้องสู้เพื่อประเทศของเราจนถึงลมหายใจเฮือกสุดท้าย.. กองบัญชาการกองทัพแนวหน้าของเรา คือ A.A. Zhdanov, A.A. Kuznestsov, T.F. Shtykov, Ya.M. Kapustin และ N.V. Soloyev  ซึ่งทีมนี้...ได้ทำงานประสานกันด้วยดี...เพราะแต่ละคนนั้นเป็นทหารที่เก่งกล้าสามารถทั้งรุกและรับ สู้ศึกทุกรูปแบบในตลอดทั้งเดือน...น่าเสียดาย ที่พวกเขาทั้งหมดได้จากไปแล้ว..***** ความลำบากของพวกเรานับว่าหนักหนาสาหัสในการจะต้องรักษาเลนินกราดแล้ว..เรายังต้องพยายามหาข้อมูลของฝ่ายตรงข้ามให้ได้มากที่สุดในฐานะผู้บัญชาการสูงสุดที่เรากำลังทำอยู่.. เราได้รู้กันแล้วว่า...เพียงสองเดือนครึ่งที่เยอรมันเข้ามาบุก..เขายึดเอา เบโลรุสเซีย, มอลเดเวีย และ พื้นที่ส่วนใหญ่ของยูเครน, ลิธัวเนีย,ลัทเวีย และ เอสโตเนีย ไปได้..ต่อมาที่เลนินกราด และกำลังจะเคลื่อนทัพไปยังทิศทางของมอสควาอย่างแน่นอน เหล่าข้าศึก..อาจจะทำงานสำเร็จในระยะแรกก็จริง...แต่ไม่ใช่อย่างง่ายดาย..เพราะการสูญเสียของพวกเขาก็มหาศาลเช่นกัน ทั้งทัพบกและทัพอากาศ..ขอให้เชื่อเถอะว่า...บุกเข้ามาลึกเท่าไหร่...มันก็จะยิ่งยากกว่าเข้าไปเป็นทวีคูณ กองทัพเยอรมัน..ที่หมายจะบุกลงใต้ เพื่อที่จะไปยึดเอา ไครเมีย และ ลุ่มน้ำโดเนตส์  แต่ต้องมาเจอกับทัพของเราที่คุมอยู่ทางนั้นตีจนแหลกกระเจิง  จนต้องกลับไปรวบรวมพลมาใหม่...คราวนี้..พวกเขาเปลี่ยนทิศทาง..เคลื่อนย้ายไปทางมอสควา..จริงอย่างที่คาดเอาไว้ไม่มีผิด... เพราะ...ฝ่ายเยอรมันคงจะประมาณการณ์ไว้ว่า...กองทัพของเราคงจะอ่อนแรงลงไปเพราะจำนวนของความสูญเสีย รวมไปถึงขวัญและกำลังใจของประชาชน  และ ความเหิมเกริมของฮิตเล่อร์ที่มีต่อชัยชนะที่ได้มาเมื่อสองเดือนที่แล้ว..ทำให้เหล่านายพล แม่ทัพของเขาเริ่มที่จะอหังการ์ต่อแสนยานุภาพของตัวเอง..จึงได้เตรียมการบุกโจมตีเมืองหลวงครั้งใหญ่ เพราะมั่นใจว่า. พวกเราคงรักษามันไว้ไม่ได้อย่างแน่นอน... เหล่าเสนาบดีในกลาโหมทั้งหมด..เริ่มประชุมกันเครียด พยายามหาทางป้องกันในทุกรูปแบบ ***** Zhdanav  คือ เสนาธิการใหญ่ของกองทัพในส่วนป้องกันแนวหน้า ส่วนคนอื่นๆนั้น คือ รองเสธ.   Zhdanav  เสียชีวิตเมื่อเดือนสิงหาคม 1948  ทางการประกาศว่า เขาเสียชีวิตเพราะหัวใจล้มเหลว แต่ หลายคนเชื่อว่า เกิดจากการวางยาพิษ   หลังจากที่ ซาเนพ ตายไป..รองเสธ.ทั้งหมด (ยกเว้น Shtykov) ถูกจับและนำไปสำเร็จโทษ ด้วยข้อหากบฏ*****. ดิฉันจะนำเรื่องนี้มาเล่าในทีหลังค่ะ... แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 55 12:17:59 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 12:09:33

ความคิดเห็นที่ 36 ช่วงเย็นของวันที่ 6 ตุลาคม...เราได้รับโทรศัพท์จาก ท่านผู้นำของเรา โจเซฟ สตาลิน ที่ถามมาถึงเรื่อ สถานะการณ์ในเลนินกราด  เราได้ตอบไปว่า..ข้าศึกเพลาการโจมตีไปมากแล้ว..และจากปากคำของเชลยศึกที่จับมาได้ บอกว่า..พวกเขาเสียหายหนัก และตอนนี้กำลังตกอยู่ในสภาพที่ต้องหันมาป้องกันตัวเองแล้ว (เพราะกองทัพโซเวียตเริ่มรุกตอบ) และทราบมาว่า..พวกเขากำลังจะเคลื่อนพลไปที่มอสควา สตาลินได้ยินข้อความ..นิ่งเงียบไปแค่อึดใจ..ก่อนที่จะบอกมาว่า "นายรีบแต่งตั้ง เสธ. Khozin ขึ้นมาบัญชาการแทนก่อน..แล้วรีบบินมามอสควาด่วนเลย.." เรารีบทำตามคำสั่ง ตั้งผบ. โคซิน ขึ้นมาดูแลหน้าที่แทน..บอกลาเหล่าทหาร..แล้วขึ้นเครื่องไปเมืองหลวงทันที ไปถึงในช่วงเย็นของวันรุ่งขึ้น  รีบเข้าไปที่เครมลินเพื่อเข้าพบสตาลินในอพาร์ตเม้นต์ส่วนตัว ท่านผู้นำมีอาการหวัดเล็กน้อย..แต่ท่าทางไม่สบายนัก ผงกศรีษะให้เราเป็นการทักทาย พลางชี้ไปที่แผนที่แล้วบอกว่า "ดูนี่ซิ..เรากำลังจะเข้าตาจนที่แนวหน้าฝั่งตะวันตก..ฉันไม่ได้รับรายงานมาเลยว่า มันเป็นยังไง..ถึงไหนกันแล้ว นายไปดูให้หน่อยซิ แล้วรีบรายงานมาด้วย ค่ำมืดดึกดื่นแค่ไหนก็ส่งรายงานเข้ามาได้ ฉันจะรอ" สิบห้านาทีต่อมา..เราไปถึงกองบัญชาการทหารสูงสุด เพื่อรับรายงาน จอมพล Boris Shaposhnikov ท่าทางเหนื่อยล้าอย่างที่สุด บอกว่า " สตาลินเพิ่งโทรมา..บอกว่าให้เอาแผนที่ของฝั่งแนวหน้าตะวันตกมาให้ดูอย่างละเอียด..เดี๋ยวแผนที่จะมาถึง ศูนย์กองบัญชาการฝั่งตะวันตก ตอนนี้อยู่ที่หน่วยกองหนุนแนวหน้าตั้งแต่เดือนสิงหาคม ตอนที่นายกำลังกู้ศึกที่ Yelnya " กว่าแผนที่จะมา..เรานั่งจิบชาฆ่าเวลา จอมพลโบริสบอกว่า...เขาเหนื่อยมาก..เพราะการสู้รบมีหลายจุดที่ต้อง ดูแลในการเสริมกำลัง..และต้องทำอย่างเร่งด่วนในทุกกรณี ทันที่ที่แผนที่มาถึงมือ..เรารีบขึ้นรถออกไปที่ศูนย์บก.ของแนวหน้าทันที..ระหว่างที่เดินทาง..เรารีบศึกษาแผนที่ ด้วยแสงไฟจากไฟฉายในมือ... รู้สึกง่วงจัด มึนหัวนิดหน่อยด้วย เลยสั่งให้รถหยุด...ออกลงไปวิ่งเหยาะประมาณ สามสี่ร้อยหลา..ไปถึงศูนย์ก็ดึกโข.. ที่ศูนย์ฯ เราพบว่า...เหล่าเสธ. แม่ทัพ นายพล Konev, นายพล Bulganin, นายพล Sokolovsky และ นายพล Malandin กำลังประชุมกันอยู่ ในห้องประชุมที่ไม่มีแสงไฟ นอกจากแสงสลัวที่เกิดจากเทียนสองสามเล่มที่จุดอยู่ แต่เราพอมองเห็นว่า..ทุกคนอยู่ในอาการที่เหนื่อยล้า..อ่อนแรง.. เราได้บอกพวกเขาไปว่า..ได้รับหน้าที่ที่ท่านผู้นำมอบหมายให้มาดูสถานะการณ์ศึกเพื่อไปรายงานตามความเป็นจริง.. นายพลบุลกานิน ได้ตอบมาว่า.. "ผมเพิ่งพูดกับท่านสตาลินไปเมื่อครู่นี้เอง..แต่บอกอะไรท่านเป็นมั่นเป็นเหมาะไม่ได้ เพราะเราไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นกับ กองทัพของเราที่กำลังถูกปิดล้อมอยู่ที่ Vyazma" ส่วนนายพล เมลันดิน ได้พอให้ข้อมูลเพิ่มเติมจากที่รู้มาว่า.. "ข้าศึกได้มีการรวมตัวกันหนาแน่น สำหรับการที่จะเข้าบุกมอสควา มันเกินกำลังของทางเรา..ที่มีกองหนุนตะวันตก และ หน่วยแนวหน้าของ Bryansk (เบรียนสค์) กว่า 40%เปอร์เซนต์ในกำลังพล และ กว่า 120% ของรถถัง และ 90% ใน อาวุธปืนทั้งเล็กทั้งใหญ่ และ 160% ของเครื่องบิน...มันสุดวิสัยสำหรับการที่จะป้องกันทัพขนาดนี้ได้ เราไม่ได้รับข่าวจากพวกเขามาตั้งแต่เมื่อวาน" จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 13:14:10

ความคิดเห็นที่ 37 อันที่จริง...ที่ได้รับรายงานมาก็ไม่ใช่เรื่องใหม่..แต่การที่จะรับมือกับศึกขนาดนี้.กองทัพโซเวียตของเรา รับมือได้อย่างแน่นอน เพราะเรามีกำลังพลเหลือเฟือ อาวุธก็ไม่ใช่น้อย แต่การที่จะรับมือได้นั้น มันขึ้นอยู่กับ การใช้ยุทธวิธีที่ต้องรู้จังหวะเวลาของการล่อ การหลอก การรุกและการรับ แต่น่าเสียดาย..ที่ไม่ได้ใช้มันอย่างถูกต้องมาตั้งแต่เริ่ม..เลยทำให้ต้องเข้าตาจน.. เราต่อโทรศัพท์ไปถึงท่านผู้นำในตอนตีสองเศษ  สตาลินยังนั่งทำงานอยู่...ในรายงาน เราบอกไปว่า " ส่วนที่อันตรายที่สุด..นั่นคือ เส้นทางทัพของข้าศึกที่กำลังจะเข้าสู่มอสควา เพราะส่วนนั้นไม่มีกองทัพคอยดักสกัดอยู่เลย แผนงกั้นการบุกรุกที่แนวด่าน Mozhaisk  ไม่แข็งแรงพอสำหรับทัพของเยอรมัน เราต้องจัดทัพใหญ่เอาไว้รอรับศึกทางด้านนี้ อย่างด่วนที่สุด..จะเริ่มจากจุดไหนก็ได้" สตาลินถามถึงกองทัพที่ 16,19,20,24 และ  32  ว่าอยู่กันตรงไหน? เราตอบไปว่า.."ทั้งหมดถูกปิดล้อมอยู่ที่ตะวันตก และ ตะวันออกเฉียงเหนือของ Vyazma "แล้วนายจะทำอย่างไร?". สตาลินถาม "กระผมจะเข้าไปพบกับจอมพล บัดยอนนี่ (ผู้บัญชาการทหารกองหนุนแนวหน้า)ขอรับ" "แล้วรู้เร๊อะ..ว่าเขาอยู่ที่ไหน?" "ไม่ทราบขอรับ แต่เชื่อว่าคงไม่ไกลไปจากนี้.." "ดี...แล้วส่งรายงานมาด้วย" สภาพอากาศในวันนั้น 8 ตุลาคม..ที่หมอกลงหนักจนแทบมองไม่เห็นอะไร เรากำลังจะเข้าสู่สถานีรถไฟ Obninskoye ที่ห่างไปจากมอสควาประมาณ 70 ไมล์  และเห็นทหารช่างส่งสัญญาณรถไฟสองคนกำลังวางสายเคเบิ้ลบนสะพานที่ข้ามแม่น้ำ Protva  ให้ทหารเข้าไปถามว่าวางสายเคเบิ้ลไปไหน... ไอ้หมอนั่น..ตอบมาอย่างเสียไม่ได้ว่า...ไปสุดที่ไหน..ก็ที่นั่นแหละ อย่างน้อย...เจ้านั่นก็รู้หน้าที่ของตัวเองดีว่า..อะไรควรบอก อะไรไม่ควรบอก.. เราเลยต้องลงไปถามเอง...พร้อมกับแสดงตัวด้วย..ว่า..จะไปพบกับท่าน ผบ. บัดยอนนี่ ก็เลยได้ใจความมาว่า..เราเลยมาแล้ว..ต้องย้อนกลับไปที่แนวป่าด้านซ้ายของสะพาน จากนั้นเพียงสิบนาที เราก็มาถึงกองบัญชาการทหารกองหนุนแนวหน้า และได้พบกับ นายพล Meklis และ นายพล Anisov   เราได้ยื่นความจำนงว่าต้องการพบกับท่านผบ. บัดยอนนี่ เพื่อรับรายงานไปเรียนให้ท่านผู้นำทราบ.. แต่..หนึ่งในนั้นได้บอกว่ามาว่า...ท่านผบ.ไปออกเยี่ยมหน่วยที่ 43 ตั้งแต่เมื่อวาน..ยังไม่กลับมาเลย..ไม่ได้ส่งข่าวมาด้วย ว่าอยู่ที่ไหนในตอนนี้...ทางนี้กำลังเป็นห่วงกันถึงในความปลอดภัยของท่าน..ส่งคนไปตามแล้ว..ก็ยังไม่กลับมาเช่นกัน" นายพลทั้งสองคนนั่น..ตอบเราไม่ได้ว่าสถานะการณ์ศึกเป็นอย่างไร ไม่รู้ทั้งกองทัพแนวหน้าของเรา และ กำลังของข้าศึก "ท่านต้องเข้าใจในสถานะของพวกเรานะขอรับ..กระผมกำลังรวบรวมพวกที่ถอยกำลังออกมา..ไม่ค่อยจะเป็นระเบียบเท่าไหร่ แล้วยังต้องพยายามรวบรวมพวกเขาให้เข้ากันเป็นกลุ่มก้อนใหม่ หน่วยใหม่" เราไม่มีทางเลือกอื่น..นอกจากต้องกลับไปตั้งหลักเพื่อแก้สถานะการณ์กันใหม่..ระหว่างทางที่ขับรถกลับนั้น เราได้ข้ามแม่น้ำ Protva และผ่านสถานีรถไฟ Obninskoye ที่ทำให้คิดไปถึงความหลังวัยเด็ก ที่สถานีนี้แหละ ที่แม่ได้มาส่งเราเข้าเมืองหลวง ไปฝึกเป็นช่างเฟอร์ตั้งแต่อายุได้สิบสอง..สี่ปีต่อมา..เราก็ได้เป็นช่างเฟอร์อย่างสมภาคภูมิ กลับมาเยี่ยมบ้านบ่อย.. ละแวกแถวนี้...เราคุ้นเคยเป็นอย่างดี  บัดนี้..บ้านเกิดของเราได้กลายมาเป็นที่ตั้งของกองทัพแนวหน้าไปแล้ว.. แม่..พี่สาวกับลูกๆของเธอสี่คน ก็ยังอยู่ที่นี่...เราเริ่มเป็นห่วงแล้วว่า...ถ้านาซีบุกมาถึง พวกเขาจะเป็นอย่างไร..? ในที่สุด..สามวันต่อมา..เราได้จัดการให้แม่ พี่สาว และหลานๆ เข้ามาอยู่รวมกันหมดกับครอบครัวของเรา จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 14:05:44

ความคิดเห็นที่ 38 แล้วหมู่บ้านของเรา..โดนนาซีบุกเข้ามาจริงๆ  ในเดือนตุลาคมนั่นเอง...แต่ชาวบ้านของเราไม่ได่นั่งดูดายรอรับเคราะห์กรรมโดยทไม่ได้ทำอะไร. พวกเขาตั้งหน่วยกองโจรกันขึ้นมา..ที่กล้าหาญชาญชัยเข้าบุกหน่วยของนาซีในตอนค่ำคืนของวันหนึ่ง ฆ่าทหารตายไปนับสิบศพ น่าเสียดายที่หัวหน้ากองโจร Mikhail Alekseyevich ต้องมาพบกับจุดจบในเดือนพฤศจิกายน ที่นาซีจับเขาได้ กระทำการ ทารุณและแขวนคอในที่สุด. ปัจจุบัน..ชาวบ้านได้สร้างอนุสาวรีย์วีรบุรุษบนหลุมฝังศพของเขา..และถือเป็นสถานที่ที่ศักดิสิทธิ์ แต่ในตอนนั้น..หลังจากที่เยอรมันได้ถอนกำลังออกจากเมืองที่ฉันเกิด...มันได้เผาทุกอย่างจนเหลือแต่เถ้าถ่าน... พอเราถึง Maloyaroslavets  ทั้งหมู่บ้านเงียบสงัด แต่มีรถจอดอยู่หน้าศาลากลางหนึีงคัน..คนขับนั่งหลับอยู่.. เข้าไปสอบถาม ได้ใจความว่าเป็นรถของท่านผบ.บัดยอนนี่  ท่านมาถึงนี่สามชั่วโมงที่แล้ว เราเข้าไปพบ..และทักทายกันด้วยความยินดีที่เห็นท่านปลอดภัย และได้บอกถึงเรื่องที่ไปหาที่ศูนย์บัญชาการ แต่ไม่พบ รวมไปถึงสถานะการณ์อันเลวร้ายที่แนวหน้าของเราที่ถูกปิดล้อม ท่านจอมพลตอบว่า.. "ที่นี่ก็ไม่ดีเช่นกัน..เพราะกองทัพที่ 24 และ 32 ถูกตัดขาด เราไม่เหลือกองทัพไว้ป้องกันแนวหน้าอีกแล้ว..เมื่อวานนี้เอง ฉันเกือบโดนข้าศึกจับตัวได้" "ตอนนี้ ใครคุมทาง Yukhnov (ยุคนอฟ)อยู่หรือขอรับ.?" "ไม่รู้เหมือนกัน..เรามีหน่วยเล็กๆอยู่ที่แม่น้ำ Ugra แค่ทหารสองกองพล แค่ไม่มีปืนใหญ่ คิดว่าป่านนี้ พวกเยอรมันคงจะยึดเมืองไว้ได้แล้ว.." "แล้วใครคุมเส้นทางถนนจากยุคนอฟ ถึงที่นี่ขอรับ?" "ตอนที่ฉันมา..เห็นมีแค่ตำรวจเพียงสามคน..." เราเลยเสนอว่า..ท่านจอมพลควรกลับไปที่ศูนย์ของท่านและติดต่อกับท่านผู้นำเพื่อรายงานเองทั้งหมด.. ส่วนเรา..จะไปที่ยุคนอฟ และ ต่อไปที่ คาลุกา (Kaluga) ที่ด้านตะวันตกของ หมู่บ้าน มาโรยาโรสลาเวต เราได้พบกับหัวหน้ากองเครื่องกีดขวาง พันเอก Smirnov ผู้ซึ่งได้มารายงานถึงการสร้างและจัดวางเครื่องกีดขวาง (รถถัง) ให้มีจำนวนมากขึ้น..เราเลยได้ให้วิธีการจัดวางแบบที่เราต้องการไป เมื่อขับรถไปถึงเมือง Medyn ไม่พบผู้คนเลย เจอแต่ยายคนหนึ่ง..ที่กำลังเดินวนเวียนอยู่รอบซากบ้านที่เพิ่งถูกบอมบ์ไป "ยาย..จะทำอะไรน่ะ" เราถาม แต่ยายไม่ตอบ...ดวงตาเลื่อนลอย  ยืนนิ่ง.. "ยาย..เป็นอะไร?" ผู้หญิงคนหนึ่ง แต่งตัวรุ่งริ่ง ในมือถือกระสอบที่บรรจุข้าวของที่ไปขุดหามาได้จากซากปรัก เข้ามาตอบว่า "แกไม่พูดอะไรหรอก อย่าไปถามเลย..แกเสียใจจนเสียสติไปแล้ว" แล้วเธอได้เล่าให้ฟังว่า เมื่อสองวันก่อน เครื่องบินเยอรมันได้เข้ามาบอมบ์หมู่บ้าน..คนตายไปมากมาย..ยายคนนี้อยู่กับหลานชาย หลานสาว ตัวน้อยๆ ตอนที่เกิดเหตุ แกได้ไปตักน้ำที่บ่อ..เห็นเหตุการณ์ในขณะที่บ้านของตัวเองโดนระเบิด หลานทั้งสองตายในซากบ้าน...ต่อหน้าต่อตา... เมื่อถามถึงทหารของเรา..ว่าผ่านมาทางนี้บ้างไหม? เธอตอบว่า..เมื่อคืนมีรถผ่านไปหลายคัน รวมทั้งรถเทียมม้าที่บรรทุกคนเจ็บไปด้วย..จากนั้นก็ไม่เห็นอะไรผ่านมาอีก เราบอกกล่าวลา...และขับรถออกมาทางที่จะไป ยุคนอฟ ส่วนในใจของเรานั้น..ความเสียใจและแค้นใจมันประทังขึ้นมาแน่นอกไปหมด ..เพราะ ไม่รู้ว่าจะบอกอะไรให้เขาเข้าใจได้ว่า..ทำไมพวกเราชาวโซเวียตต้องมารับเคราะห์กรรมที่ยิ่งใหญ่กันอย่างนี้? จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 14:57:09

ความคิดเห็นที่ 39 ดีใจที่เห็นกระทู้คุณวิ ขอบคุณมากที่กลับมาเขียนอีก ยังรอเรื่องโรมานอฟอยู่ค่ะ ตอนนี้อ่านประวัติศาสตร์ไทย รื้อฟื้นความจำสมัยเด็ก พบว่ารางเลือนเหลือเกินค่ะ จะเริ่มอ่านของคุณวิอีก ตาแฉะแน่ๆเลย ขอบคุณมากอีกครั้งนะคะ จากคุณ : granny เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 15:28:46

ความคิดเห็นที่ 40 รายงานตัวว่ายังอ่าน ติดตามนายพลชูคอฟ เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคร๊าบบบ จากคุณ : น้ำพรมหนำ (น้ำพรมหนำ) เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 15:33:02

ความคิดเห็นที่ 41 โรมานอฟ  ตอนสิบแปดอยู่นี่ค่ะ...ตอนต่อไปกำลังจะตามมา..แป๊บเดียวค่ะ.. http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K12274023/K12274023.html จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 15:41:48

ความคิดเห็นที่ 42 โอ้โห นายพลซูคอฟ วิ่งวุ่นเลยคราวนี้ สตาลินท่าทางจะไม่เหลือใครที่จะไว้ใจได้เท่าเขาอีกแล้ว จากคุณ : Don'move เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 22:35:29

ความคิดเห็นที่ 43 ตอนสงครามนี่นอกจากผู้นำต้องเก่งแล้ว ยังต้องมีขุนพลเอกด้วย อังกฤษมีพลเรือเอกลอร์ดหลุยส์ เมกามี แม็คอาเธอร์ ไอค์ รัสเซียก็มีซูคอฟ จากคุณ : amscmu เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 07:54:53

ความคิดเห็นที่ 44 ตามทันแล้วค่ะพี่วิ. สำนวนถึงใจมากเลยค่ะ. อ่านไม่มีเบื่อ. ขอบคุณที่แปลให้อ่านค่ะ. จากคุณ : Gasalong เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 09:52:41

ความคิดเห็นที่ 45 เข้ามาเป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ เขียนได้สุดยอดทุกเรื่องที่เขียนเลยครับ ผมว่าโซเวิยตลำบากและจวนเจียนจะแพ้ส่งครามก็เพราะความผิดพลาดของสตาลินเองนั้นแหระ ผิดที่สั่งฆ่านายพลเก่งๆ ไปเยอะแยะ เพียงเพราะลมปากของลูกน้องคนสนิท ผิดที่วางกลยุทธการสงครามที่ผิดพลาด และผิดที่เดินหมากช้ากว่าฝ่ายเยอรมัน ผมว่าทางสตาลินก็ไม่น่าจะชอบพอกับท่านซูคอฟสักเท่าไร่ เพราะดูแล้วซูคอฟเป็นคนเถรตรง ถ้ามีอะไรไม่ถูกต้องสตาลินก็สตาลินเหอะ ต้องโดนซูคอฟใส่ไปบางเหมือนกัน แต่ด้วยที่เป็นทหารที่มือดีที่สุดที่จะรับมือกับนาซีได้ สตาลินได้ต้องเลยต้องพึ่งพา   ผมไปอ่านเจอจากในวิกี เค้าเล่าว่าซูคอฟเคยเสนอกลยุทธให้ทิ้งเมืองเคียฟเพื่อเลี่ยงการถูกนาซีล้อมกรอบซึ่งจะทำให้สูญเสียไปเปล่าๆ ยิ่งไปกว่านั้นทหารโซเวียตจะได้ถอยไปตั้งหลักที่ทางตะวันออกเพื่อรับมือนาซีต่อ แต่ทางสตาลินไม่เห็นด้วยและบอกว่าการทิ้งเมืองเคียฟเป็นเรื่องไร้สาระ พอได้ยินซูคอฟก็เลือดขึ้นหน้า ตอกสตาลินกลับว่า "ถ้าท่านคิดว่าผมพูดเรื่องไร้สาระ ท่านก็ปลดผมออกจากตำแหน่งและส่งผมไปแนวหน้าเถอะ ที่แนวหน้าผมยังสามารถทำประโยชน์มากมายให้กับประเทศ" ผมว่าประโยคนี้เด็ดจิงๆ จากคุณ : Iluvatar เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 12:19:52

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณมาก ตามอ่านต่อนะครับ จากคุณ : ภูตพบกำสรวล เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 17:07:27

ความคิดเห็นที่ 47 ตามแผนการปิดล้อมเมืองเลนินกราดนั้นกองทัพฟินแลนด์จะต้องเข้าปิดล้อมเมืองจากทางเหนือและตะวันออกด้วยครับ แต่พอเริ่มรบจริงกองทัพฟินแลนด์ยึดดินแดนเดิมที่เสียให้โซเวียตไปในสงครามฤดูหนาวสองปีก่อนได้ และยึดพื้นที่เพิ่มอีกหน่อย เดินทัพเข้ามาถึงชานเมืองเลนินกราดห่างไปประมาณ 30 กิโลเมตร แล้วก็หยุดทัพ ไม่ยอมเข้าปิดล้อม ไม่ยอมเข้าตี ไม่ยอมทิ้งระเบิดหรือยิงปืนใหญ่ใส่เมืองใดๆทั้งสิ้น อยู่เฉยๆ ไป 3 ปี ดังนั้นการปิดล้อมเมืองเลนินกราดก็เลยไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ครับ โซเวียตส่งเสบียงเข้าเมืองได้ทางทะเลสาบที่อยู่ทางตะวันออกของเมือง (ซึ่งตามแผนเป็นส่วนที่กองทัพฟินแลนด์จะต้องเข้าควบคุม) จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 18:39:06

ความคิดเห็นที่ 48 แบบนี้แปลว่าฟินแลนด์อยู่ฝ่ายอักษะด้วยหรือเปล่าครับ หรือแค่ร่วมมือเพื่อล้างแค้นโซเวียตเฉยๆ จากคุณ : Tyranny เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:23:02

ความคิดเห็นที่ 49 ฟินแลนด์แค่ต้องการพื้นที่ส่วนที่โดนโซเวียดยึดไปใน Winter War คืนมาครับ ไม่ได้ร่วมมือกับฝ่าย Axis อย่างเป็นทางการ จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 00:28:21

ความคิดเห็นที่ 50 ฟินแลนด์มีนโยบายที่รู้รักษาตัวรอดค่ะ เพราะรู้ดีว่า ฮิตเล่อร์ไม่ต้องการหักหาญน้ำใจในตอนนี้ เพราะอยากจะไปตีเอาโซเวียตให้สบายๆก่อน..เลยให้ความสะดวกในการใช้เส้นทาง ยินดีรับของกำนัล จากเยอรมัน เช่นพวกอาวุธ และ เวชภัณฑ์  อีกทั้งมีรัฐบาลของตัวเองไม่มีใครมาแทรกแซง และ มีกองทัพที่ไม่ได้อยู่ในอาณัติ ของใคร และไม่ได้ร่วมเซ็นสัญญาเป็นภาคีกับใคร แต่ก็หนาวๆร้อนๆอยู่เหมือนกัน เพราะถ้าหากว่า เยอรมันทำการสำเร็จในการเข้าบุกโซเวียตและยึดครองได้ ฟินแลนด์ก็อย่าหวังว่าจะมีเอกราชอีกต่อไป..เพราะฮิตเล่อร์คงไม่ใจดีถึงขนาดนั้นแน่ๆ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 14:16:00

ความคิดเห็นที่ 51 ที่คุณ Iluvatar ได้อ่านมานั้น..จริงค่ะ..เอาเป็นว่า..ดิฉันมาเล่าต่อเลยแล้วกัน..เพราะมันอยู่ในระยะที่คาบเกี่ยวกันกับช่วงนี้ นำมาจากบันทึกของท่านแม่ทัพซูคอฟเลยนะคะ V V V วันที่ 29 กรกฏาคม  เราติดต่อโทรศัพท์ไปหาสตาลิน และขอเข้าพบเป็นการด่วนที่สุด เราได้นำแผนที่การศึกที่ระบุถึงเส้นทางปะทะ กับแผนที่อีกแผ่นที่ระบุจุดที่มั่นของศัตรู พร้อมทั้งรายงาน การสู้รบและจำนวนอาวุธทั้งหมดที่มีเหลือของแนวหน้าและกองหนุนกลางไปด้วย เมื่อไปถึงที่ออฟฟิสของสตาลิน ทส.ได้เข้าไปรายงานท่านผู้นำ และกลับออกมาว่า ให้คอยสักครู่เพราะสตาลินได้เรียกให้แม่ทัพ Mekhlis ให้เข้ามาร่วมประชุมด้วย ประมาณสิบนาที เราก็ได้เข้าพบ..สตาลินและเมคลิส "นั่งลงซิ..มีอะไรจะรายงานก็ว่ามา" เรากางแผนที่ทั้งหมดลงบนโต๊ะ และได้รายงานให้ทราบถึง ศึกทางตะวันตกเฉียงเหนือ จบลงด้วยศึกทาง ตะวันตกเฉียงใต้ ....ได้ให้รายงานถึงเรื่องความสูญเสียในแต่ละจุด...ได้เสนอการสร้างเสริมกำลังด้วยการส่งเพิ่มเข้าของ กองหนุน อีกทั้งได้ให้การพยากรณ์ศึกทางฝั่งของเยอรมันว่า..มันจะต้องบุกในส่วนที่เราพร่องไป.. สตาลินตั้งใจฟัง..ก้มตัวลงมาดูแผนที่ และกวาดตาเขม้นมองไปยังตัวอักษรที่เป็นชื่อต่างๆ "แล้วนายรู้ได้ไง..ว่าข้าศึกมันคิดจะทำอะไร". ผู้ถามคือแม่ทัพเมคลิส "ผมก็ไม่ทราบใจของข้าศึกว่ามันคิดอะไร...แต่ตามสถานะการณ์แล้ว..คนที่เป็นทหารย่อมอ่านออกว่า..เยอรมันไม่มีทางเลือกอื่นใด ทัพที่มีกำลังพลและอาวุธเพียบพร้อมขนาดนั้น..คงไม่คิดรีรอให้เสียเวลา" (ตอนนี้..เชื่อว่า สองแม่ทัพคงเริ่มจะงัดข้อกันแล้ว....วิวันดา) "เอาเถอะ...ว่าต่อไป..". สตาลินตัดบท...เราจึงบรรยายต่อ "รูปการณ์ทางมอสควา...เยอรมันคงยังไม่สามารถทำได้อย่างทันทีในระยะอันใกล้นี้ เพราะเพิ่งสูญเสียไปไม่น้อยเช่นกัน อีกทั้งไม่มีกองหนุนขนาดใหญ่ที่จะเข้ามาเป็นกำลังขนาบซ้ายขวาให้กับแกนกองทัพ ส่วนสถานะการณ์ทางเลนินกราด เยอรมันไม่มีทางที่จะเข้ามาบุกยึดเมือง หรือ ต่อให้ผนวกกำลังเข้ากับกองทัพฟินแลนด์ ถ้าหากไม่มีกำลังพลขนาดมหาศาลเข้ามาเสริม ( เพราะประชาชนในเลนินกราดกว่าสามล้านคน..ใครคิดที่จะบุกเข้าไปยึด...ก็ต้องคิดหนัก..เผลอๆจะไม่เหลือซากกลับออกมา...วิวันดา)...ทางยูเครนที่กำลังรบกับอย่างดุเดือดนั้น...เรากำลังเสียเปรียบเพราะกำลังพลและอาวุธยังมีไม่พอ ข้าศึกอาจจะใช้จุดอ่อนตรงนี้ตีขนาบและตีโอบได้" "แล้วนายมีความคิกอ่านที่จะแก้ไขยังไง?" สตาลินถาม "ก่อนอื่นใด..การที่จะเสริมกำลังให้แนวหน้าส่วนกลาง  เราจะต้องส่งกำลังพลไปเสริมให้ไม่น้อยกว่าสามกองทัพ พร้อมปืนใหญ่ หนึ่งกองทัพจะต้องไปรับคำสั่งโดยตรงจากกองบัญชาการทิศตะวันตก. อีกหนึ่งกองทัพรับคำสั่งจากตะวันตกด้านใต้  อีกหนึ่งกองทัพจะไปประจำอยู่ที่กองบัญชากลาง และผู้บัญชาการในส่วนของแนวหน้านี้ต้องเข้มแข็ง และเด็ดขาด กระผมขอเสนอ แม่ทัพ N.F. Varutin" "นายกำลังจะบอกเราว่า..ให้เราหย่อนกำลังรักษาฝั่งมอสควาไปอย่างนั้นหรือ?" สตาลินขัดขึ้นมา "มิได้ขอรับ..ในช่วงเวลา12-15 วันนี้..เราสามารถเคลื่อนกำลังทหารที่มีประสบการณ์ประมาณแปดกองพลจากตะวันออกเข้ามาเสริมทางมอสควาได้ทัน  รวมทั้งกองทัพรถถังอีกไม่น้อย" "แล้วยกดินแดนทางฝั่งตะวันออกให้ญี่ปุ่นไปงั้นซิ?" แม่ทัพเมคลิสสวนขึ้นมาอีก เราไม่ตอบ..เดินหน้ารายงานต่อไปว่า.. "ทัพทางใต้ของตะวันตกควรจะต้องถอยไปอีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำ Dnieper ส่วนกองหนุนที่ต้องมีจำนวนไม่น้อยกว่าห้ากองพล ควรจะเตรียมตัวให้พร้อมทางแนวกลางจรดใต้ของทิศนั้น" "แล้วเคียฟล่ะ..?" สตาลินถาม เราเข้าใจดีว่า..คำสองคำ คือ "ทิ้งเคียฟ" นั้น...มันมีความหมายยิ่งใหญ่คณานับ เพราะมันคือการบั่นทอนขวัญและกำลังใจของประชาชน และที่สำคัญที่สุด คือ ของสตาลิน...แต่เราไม่มีทางเลือกเพราะเราเป็นทหารที่ต้องมองและอ่านสถานะการณ์ศึกให้ ขาด... "เคียฟ..คงต้องปล่อยไปก่อน เพราะทางฝั่งตะวันตกนั้นสำคัญที่สุด ที่จะต้องสกัดกั้นทำลายข้าศึกที่ตั้งมั่นอยู่ที่ Yelnya ให้ได้ เพราะไม่เช่นนั้น...เยอรมันจะเข้าสู่มอสควาได้อย่างราบรื่น" "ออกไปสกัดกั้นและทำลายข้าศึกเนี่ยนะ? นายพูดอะไรของนาย เหลวไหลสิ้นดี!!!!!!" สตาลินโวยขึ้นมา.. "นายคิดบ้าๆอย่างนี้ได้ไง..เรื่องที่จะไปยกเคียฟให้มันอย่างง่ายๆ...หา" เราก็หมดความอดทนแล้วเช่นกัน... "ถ้าในระดับผู้บัญชาการพูดอะไรที่ท่านคิดว่าเป็นการเหลวไหลแล้วละก้อ...กระผมก็ไม่มีธุระอะไรที่จะมายืนอยู่ตรงนี้.. กระผมขอย้ายตัวเองจากผู้บัญชาการกองทัพ ไปประจำอยู่ฐานที่แนวหน้าจะดีกว่า เพราะคิดว่าคงจะเหมาะกับความสามารถของ กระผมในการที่จะรับใช้ชาติต่อไป" "เอาน่า...อย่าขี้โมโหนักเลย.." สตาลินเริ่มเย็นลง.. เราบอกต่อไปว่า...เราได้พูดไปตามการวินิจฉัยถึงแผนรับและสู้ศึกด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบ... "กลับไปทำงานต่อเถอะ..เรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที.." สตาลินตัดบท เราเก็บแผนที่และสัมภาระที่หอบมา...เดินออกจากออฟฟิส สี่สิบนาทีต่อมา...สตาลินเรียกเรากลับไปพบอีก...พร้อมบอกว่า "เอาละ...เราได้ปรึกษากันแล้ว...นายอยากย้ายตัวเองก็จะตามใจ ผู้บัญชาการคนใหม่ จะเป็นแม่ทัพ Boris Shaposhnikov แม้ว่า ท่านมีสุขภาพไม่ค่อยดี แต่ทางเราจะช่วยกันดูแล" "แล้วท่านจะให้กระผมไปลงที่ไหนขอรับ?" "อยากไปไหนล่ะ?" "กระผมทำได้ทั้งนั้น..จะให้ไปคุมกองพล กองพัน กองร้อย หน่วยฝึก หรือแนวหน้า" "ใจเย็นๆ...ก็เมื่อกี้นี้นายบอกว่ามีแผนจะสกัดกั้นทำลายข้าศึกที่ Yelnya ไม่ใช่หรือ  งั้นก็รับงานนี้ไปเลยแล้วกัน เอาเป็นว่า นายไปเป็นผู้บัญชาการกองหนุนแนวหน้าแล้วกัน...จะเริ่มงานได้เมื่อไหร่ล่ะ?" "ภายในชั่วโมงนี้..ขอรับ" "แม่ทัพชาโปชนิสคอฟกำลังจะมาเข้ารับงาน แต่อย่าลืมนะว่านายยังเป็นสมาชิกของกองบัญชาการสูงสุดแห่งชาติอยู่.." "กระผมไปได้หรือยัง?" "นั่งก่อนซิ..รอกินชาด้วยกัน มีอะไรต้องคุยกันอีกหลายเรื่อง...". สตาลินพูดด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เรานั่งจิบชาด้วยกันก็จริง...แต่ไม่ได้คุยอะไรกัน จนแม่ทัพชาโปชนิสคอฟเดินทางมาถึง เราก็เลยขอตัวออกมาเตรียมเดินทางไปยัง กองบัญชาการของกองหนุนแนวหน้า ที่ตั้งอยู่ที่ Gzhatsk ( แกทสค์ หรือ Gagarin ในปัจจุบัน อยู่ในจังหวัด Smolensk ) แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 55 21:55:40 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 16:11:48

ความคิดเห็นที่ 52 มาต่อไวๆ เถิดท่านอาจารย์ ข้าน้อยรอเสพย์อยู่ จากคุณ : Serial_Nuber เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 18:11:31

ความคิดเห็นที่ 53 เข้ามากระทู้นี้ทุกวัน ต่อเร็วๆนะครับ จากคุณ : Freedom and Justice เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 21:33:17

ความคิดเห็นที่ 54 ในคคห.ที่ 51 ที่เขียน...นั่นคือย้อนกลับไปขยายความของเหตุการณ์ตอนปลายเดือน กรกฏาคม เพราะตอนแรกดิฉันเกรงว่าจะเยิ่นเย้อไปถ้าจะเล่าให้ละเอียดแบบย่อยยิบ..แต่ปรากฏว่าท่านผู้อ่านแต่ละท่านเก่งมาก และสนใจในต้วท่านแม่ทัพซูคอฟมากกว่าที่ดิฉันคิด..ดังนี้เลยต้องเล่าย้อนและพยายามจะลงรายละเอียดให้มากที่สุด และต้องขออภัยในเรื่องของการเขียนผิด สะกดผิดในหลายๆแห่ง อันนี้ต้องโทษไอแผดนะคะ เพราะยังไม่ถนัดในการจิ้มจอเท่าไหร่เลย. และการใช้ไอแผดนี่..มันไม่ดีอย่างที่คิด เพราะโพสต์ภาพไม่ได้...เก็บภาพไม่เป็น..ไม่ทราบว่า เพราะดิฉันไม่รู้วิธีหรืออะไรกันแน่...ถ้ามีใครกรุณาสอน...ก็จะเป็นพระคุณมากค่ะ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 10:25:09

ความคิดเห็นที่ 55 เราไม่ได้อยู่กองบัญชาการแนวหน้านานเท่าไหร่ หลังจากที่ทำความคุ้นเคยกับระบบงานต่างๆ ของหน่วยทุกหน่วยที่ออกปฏิบัติการ จึงเตรียมตัวออกเดินทางไปที่ Yelnya และที่ฐานกองทัพที่ 24 กับผบ. หน่วยปืน ใหญ่ นายพล L.A. Govorov   เราเดินทางไปถึงในช่วงใกล้ค่ำ..ระหว่างทางที่ไป..เห็นแสงเพลิงลุกโพลง แดงฉานไปทั่งท้องฟ้าเหนือเขต Yartsevo ต่อ ด้วย Yelnya เราไม่รู้ว่าไฟใหม้อะไร...แต่จากสายตาที่เห็น..มันร้ายแรงและหนักหนาสาหัส เพราะมันหมายถึงพระเพลิงที่เห็นนั้นกำลังเผาผลาญไร่นา โรงงาน และบ้านเมืองของพวกเราที่ต่างหามาด้วยหยาดเหงื่อแรงงาน... เราถามตัวเองว่่า...จะทำอย่างไรและด้วยวิธีไหนที่จะแก้แค้นเอาคืนกับไอ้พวกข้าศึกจากนรกให้มันสาสมกับ สิ่งที่มันทำกับเรา..?  มันต้องด้วยการเชือดเนื้อมันทีละชิ้นด้วยคมมีด..คมดาบเท่านั้น...!!! ที่ศูนย์บัญชาการกองทัพที่ 24  ได้พบกับผบ. K.I. Rakutin  กับคณะ เราไม่เคยพบกับ ผบ. ราคุติน มาก่อน..แต่ในรายงานการรบของเขานั้น..ใช้ได้เลยทีเดียว แต่เขาคือหนึ่งของ กลุ่มนายทหารที่โชคไม่ดีเพราะการแทรกแซงของกระแสการเมืองในวงจรทหาร...ที่ทำให้เขาไม่มีโอกาสได้อยู่ในตำแหน่ง ที่ได้"โชนแสง" หลังจากที่ตรวจสอบสภาพกองทัพที่ 24 แล้ว..เราพบว่า...เราไม่มีทางที่จะจัดทัพเข้าโจมตีข้าศึกได้เลย เพราะ การขาดสภาพคล่อง..ทั้งกำลังและอาวุธ  เมื่อหลังจากที่ประชุมแผนสู้ศึกอย่างละเอียดแล้ว.. เราได้ข้อสรุปว่า...หนึ่งคือเวลา..ที่ควรจะเป็นสิบหรือสิบสองวันในการเตรียมรวบรวมกำลังอย่างน้อยสองหรือสามกองพล กับอีกหลายหน่วยปืนใหญ่ และปืนต่อสู้อากาศยาน  แล้วไหนจะต้องหาวิธีป้องกันในการลำเลียงเข้ามาอีก ทั้งหมดทั้งมวล...เท่ากับว่า..เราต้องรอไปจนถึงเลยกลางเดือนสิงหาคมไปแล้วจึงจะพร้อม.. ในระหว่างนี้...ก็รบกัน..ปะทะกันไปตามจุดแบบถนอมเนื้อถนอมตัว.. ในวันที่ 12 สิงหาคม..เราได้ทำการสวบสวนเชลยทหารนาซีคนหนึ่ง...เป็นเด็กหนุ่มวัยประมาณ สิบแปด เขาได้ตอบว่า...อยู่ในหน่วย SS ฝูงปันเซอร์ที่ 10  เขาได่ข้อมูลมาจากองทัพว่า..ที่เขตยาลินยานี้ คือ ประตูหน้าสู่ โซเวียต แต่เนื่องจากการต่อสู้ที่ยืดเยื้อกว่าสามอาทิตย์ในเขตนี้ ทำให้กองทัพนาซีไม่ได้เคลื่อนตัวรุกไปเร็วอย่างที่คิด ดังนั้น..ก่อนกำลังพล...สัมภาระและเสบียงจะหมดก่อนเวลาที่ล๊อตใหม่จะมา..แม่ทัพ Guderrian จึงจะต้องรีบบุก ให้แตกหัก....แต่ทางกองทัพเยอรมันได้มีการเสียหายเป็นจำนวนมากจากการสาดกระสุนของปืนใหญ่โซเวียต รวมไปถึงคำอธิบายของแม่ทัพของการล่าช้า.ว่า..ในป่ารอบด้านนั้นมีกองทัพกองโจรของโซเวียตซุ่มอยู่หนาแน่น ที่คอยดักโจมตี.. กองทัพกองโจรนั้น..คือ..กลุ่มชาวบ้านที่รวมตัวกันเป็นกองทัพย่อยๆ เรียกว่า Party's Central Committee และ กลุ่มเยาวชนนักสู้โซเวียต (อายุระหว่าง 14-28 ทั้งชายหญิง) ในชื่อว่า กลุ่ม Komsomol  ที่สองกลุ่มนี้ได้รวมตัวกันทำงานแบบใต้ดิน ในปี 1941 เรามีกลุ่มใต้ดินกว่าแปดร้อยกลุ่มทั้งในเมือง นอกเมืองและตลอดแนวหน้า ข้อความสุดท้ายที่ได้จากเชลย...คือ..เพราะการบุกยาลินยาไม่สำเร็จในกรอบเวลาที่กำหนด จึงมีการเปลี่ยนตัว เหล่านายกองหัวหน้าแบบยกโขยง จากข้อมูลที่ได้รับมา..ทั้งจากเชลยหนุ่ม SS และเชลยอื่นๆ ทำให้เราทำการวางแผนในการใช้ปืนใหญ่ให้เป็นสำคัญ ในการควบคุมดูแลของผบ. โกโวรอฟ ผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนี้โดยตรง เราเข้าโจมตีพร้อมกันทุกด้านในวันที่ 20 สิงหาคม  เป็นการถล่มใส่กันแบบไม่มียั้งของสองฝั่ง...ทั้งปืนใหญ่ ปืนครก เราส่งของขวัญไปให้แบบเต็มกล่อง...มีทั้งทางอากาศ ปืนใหญ่ และปืนจรวด การต่อสู้ติดต่อกันไปทั้งนับสิบกว่าวัน ไม่มีหยุด เพื่อไล่ให้ข้าศึกให้ออกไปทางช่องที่แคบ และแคบเข้าเรื่อยๆจนเป็นคอขวดของยาลินยา แต่เนื่องจาก กองทัพที่ 19, กองทัพที่ 100 และกองทัพที่ 107 พลาดท่าอยู่ในวงล้อมของข้าศึก จึงต้องแยกกำลังออกไปกู้ให้หลุดวงล้อมออกมา...ก็ได้เวลามืดค่ำพอดี.. ข้าศึกหลุดตัวเองออกไปจากคอขวดนั้นได้อย่างหวุดหวิดในวันที่ 4 กันยายน...แต่ไม่ได้หลุดไปอย่างสวยงามนัก เพราะ ได้ทิ้งซากศพทหารและอาวุธเอาไว้เกลื่อน ในวันที่ 6 กันยายน. กองทัพของเราได้เคลื่อนตัวเข้าสู่ยาลินยา และยึดพื้นที่คืนมาทั้งหมด จากที่เคยเป็นแดนอันตราย..บัดนี้ได้กลายเป็นเขตปลอดนาซีไปอย่างเรียบร้อย นับว่า...มันเป็นบทเรียนราคาแพงมากสำหรับการเข้ามายึดครอง Yelnya อย่างไม่ดูตาม้าตาเรือ เราได้รายงานผลการปะทะไปยังสตาลินที่กองบัญชาการสูงสุดให้รับทราบ..ว่าผลคือ ข้าศึกได้เสียกำลังพลไป 45,000-47,000 (ตายและบาดเจ็บ) อาวุธและรถถัง อีกจำนวนมาก จากปากคำของเชลยศึก..ให้การว่า..บางหน่วยไม่มีปืนใหญ่ หรือปืนครก ใ่นช่วงท้ายๆของการปะทะ ด้วยซ้ำ หากแต่อาศัยรถถังและการยิงกราดจากทางอากาศ ที่เราไม่ประสบความสำเร็จในการแผนการปิดประตูตีแมว เพราะสาเหตุจากจำนวนของกำลังทหารและรถถังที่ไม่เพียงพอ แต่มาพิจารณาดูผลดีอีกด้านหนึ่ง..นั่นคือ งานโชว์ที่สวยงามของเหล่าปืนใหญ่ แม้ว่าจะเป็นหน่วย"มือใหม่" แต่นับว่า ฝีมือฉกาจ..รวมทั้งเหล่ายิงจรวด ที่แม่นเป้าและมีประสิทธิภาพ เพราะเราได้ไปตรวจพื้นที่ที่เป็นการตกของกระสุนจรวด ที่ค่าย Ushakovo ที่ข้าศึกยึดไว้เป็นฐานด้วยตัวเอง และเห็นกับตาว่า...มันได้ทำลายแนวป้องกันของข้าศึกอย่างมอดใหม้เป็นจุล แม้กระทั่งที่กำบังใต้ดิน ก็ไม่รอดจากการถูกถล่ม จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 12:18:37

ความคิดเห็นที่ 56 ทีนี้คือรายการแจกภาพ  เพราะกลับมาใช้แลปท๊อปตัวเก่งแล้วค่ะ... ภาพทั้งหมดคือ ภาพจากในช่วงของการรบที่ Smolensk และ Yelnya  1941 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:24:39

ความคิดเห็นที่ 57 "" จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:25:47

ความคิดเห็นที่ 58 ... แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 55 14:28:20 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:27:26

ความคิดเห็นที่ 59 """"""" จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:30:24

ความคิดเห็นที่ 60 """""""" จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:31:56

ความคิดเห็นที่ 61 อันนี้..กินใจมาก...เพราะเขาเขียนไว้ว่า... “I’m dying but not giving in. Goodbye, Motherland.” ลงวันที่  20 กรกฏาคม 1941 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:36:08

ความคิดเห็นที่ 62 ........ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:38:08

ความคิดเห็นที่ 63 แทบไม่ต้องอธิบาย... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:39:45

ความคิดเห็นที่ 64 การจะโพสท์รูปจาก ipad จะต้องไปโหลด app ชื่อ pantip me จาก app store มาใช้ก่อนครับ ราคาประมาณ 30 กว่าบาท เป็น app ที่พัฒนาโดยคนไทยครับ ^_^ จากคุณ : edza เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 14:48:39

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบพระคุณคุณ edza มากค่ะ  ไปโหลดมาแล้วเรียบร้อย..แต่ก็ยังไม่ทราบวิธีใส่ภาพอยู่ดี... ขอความกรุณาอีกครั้งหนึ่งเถอะค่ะ จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้... หน้าตาออกมาเป็นอย่างนี้น่ะค่ะ... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 15:32:35

ความคิดเห็นที่ 66 จิ้มตรงตัวเหมือนคลิปหนีบกระดาษตรงนี้เลยครับ จากคุณ : edza เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 15:47:09

ความคิดเห็นที่ 67 ลองดูนะคะ. ค่อนข้างยากทีเดียว เพราะภาพแต่ละภาพนั้นเล็กมาก..มองไม่ถนัดเลย ชักสงสารตัวเอง...ชาตินี้คงจะใช้อะไรที่เป็นไฮเทคมากคงไม่ได้... เพิ่มเติมข้อความ...)  ไชโย..ไชโย...ขอบคุณมากมากเลยค่ะ... เฮ้อ....สำเร็จซะที... งมมาตั้งนาน..ซื้อมาได้เกือบสองเดือนแล้วนะเนี่ยยย... แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 55 15:51:29 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 15:48:25

ความคิดเห็นที่ 68 แล้วมันจะขึ้นหน้าตาแบบนี้ จิ้มตามลำดับเลยครับ เสร็จแล้วก็ไปจิ้มเลือกภาพที่อยู่ใน ipad ได้เลยครับ.. จากคุณ : edza เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 15:49:09

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณมากๆคะ มีภาพประกอบอย่างนี้ เยี่ยมมาก ยาวไปๆ จากคุณ : ภูตพบกำสรวล เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 17:23:31

ความคิดเห็นที่ 70 รูปประกอบเยอะๆก็ดีครับ แผนที่หรือแผนภาพยุทธวิธีประกอบจะเข้าใจได้ง่ายขึ้นครับ จากคุณ : พัดกุ้ง เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 20:55:03

ความคิดเห็นที่ 71 มาช่วยพี่วิแปะรูปมั่ง เครื่องดักรถถัง จากคุณ : Dearance เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 21:47:09

ความคิดเห็นที่ 72 .. จากคุณ : Dearance เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 21:47:38

ความคิดเห็นที่ 73 คำบรรยายบอกว่า  รัสเซียเอาปืนต่อสู้อากาศยานมายิงรถถังเยอรมัน กระสุนปืนต่อสู้อากาศยานเป็นกระสุนแตกกลางอากาศ  มาเล่นยิงแนวราบสังหารรถถังนี่  ฝูงปันเซอร์คงเจอฝันร้าย แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 55 21:54:41 จากคุณ : Dearance เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 21:53:54

ความคิดเห็นที่ 74 “Our actions are right. The enemy will be destroyed. Victory will be ours.” จากคุณ : Dearance เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 21:56:50

ความคิดเห็นที่ 75 แวะมาลงชื่อเป็นกำลังใจให้คุณวิวันดาครับ นั่งรออ่านต่อด้วยใจจดจ่อ จากคุณ : กฤตวัฒนา เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 06:59:21

ความคิดเห็นที่ 76 ขอบคุณคุณกฤตวัฒนา และ น้องๆชาวยังเติร์กที่มาช่วยกันโพสต์ภาพค่ะ (มาช้าดีกว่าไม่มาจ้าาาา) หลายคนเคยถามดิฉันว่าทำไมเขียนว่า "มอสควา" แทนที่เขาใช้กันว่า "มอสโคว" เลยอยากจะเล่าไว้ตรงนี้เลยค่ะ ว่าจงใจเลี่ยงมาใช้มอสควา ตั้งแต่สมัยที่เขียนเรื่องสงครามครามโลกใหม่ๆ หลายปีดีดักมาแล้ว ตอนนั้นระบบกรองคำ หรือจับคำผิดยังไม่มีใช้ในทุกเว็บเหมือนอย่างตอนนี้...ทีนี้พอเขียนคำว่า มอสโคว แล้วเผอิญต่อด้วยคำอื่นที่มีคำขึ้นต้นด้วยบางอักษร...มันเลยเป็นคำหยาบ...พันทิบเองก็เป็นนะคะ ไม่โพสต์ให้..แต่จะเตือนว่า...มีคำหยาบอยู่ในข้อความ. ก็ต้องมาแก้กัน...เสียเวลาและน่ารำคาญ เลยเลี่ยงมาใช้ มอสควา แทน ตัดปัญหาไปได้..สบายใจดี จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 12:52:49

ความคิดเห็นที่ 77 ชัยชนะที่ Yelnya, Smolensk นับว่าเป็นชัยชนะครั้งแรกของกองทัพโซเวียตในการเข้าหักกองพลรถถังของนาซีจนกระเจิดกระเจิงไป...ซึ่งแม่ทัพซูคอฟคิดว่า..เขาจะออกไล่ล่าพวกข้าศุกให้ออกไปจากพื้นที่ในส่วนแนวหน้านี้ให้หมด เหลือปัญหาเพียงอย่างเดียวคือ...ส่งเรื่องขอกองทัพกองหนุนจากสตาลินให้ส่งมาเพิ่มในส่วนนี้ตั้งแต่ตอนที่ เยอรมันเข้ามาในอาทิตย์แรกๆ...แต่..สตาลินและเหล่าเสนาบดีในหอคอยงาช้างได้ปฏิเสธ เพราะเชื่อว่าตามกำลังแนวหน้าที่มีอยู่..น่าจะพอ ต่างก็ประเมินสมรรถนะของกองทัพนาซีต่ำกว่าเป็นจริง...ว่ากันว่า..หน่วยคอแซคบางหน่วยยังควบม้าถือดาบมารบ แต่ต้อง มาเจอกับกับปันเซอร์...ซึ่งผลคือ..ตายเรียบทั้งกอง. กว่าสตาลินจะรู้ตัวว่าพลาดไปในเรื่องเคียฟ  มันก็สายเกินแก้แล้ว...ครั้นจะแก้เพราะมีแม่ทัพซูคอฟที่เพิ่งแสดงฝีมือให้เป็นที่ประจักษ์...ก็ต้องชะลอไปก่อน เนื่องจาก เลนินกราดได้ถูกปิดล้อม  จึงต้องโยกตัวซูคอฟไปที่เลนินกราดจนกว่า สถานะการณ์ได้คลี่คลายลง...เนื่องจากข้าศึกได้พยายามที่จะเผด็จศึกโซเวียตให้เสร็จก่อนฤดูหนาวที่จะมาถึง จึง ปรับเปลี่ยนแผนรวมกำลังและอาวุธ มุ่งเข้าสู่มอสควา...อันเป็นเมืองหลวงที่เปรียบประหนึ่งดวงใจ แม่ทัพซูคอฟ..ก็ได้ถูกเรียกตัวไปใช้งานอีกแล้ว...ดังที่เล่ามาข้างต้น... แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 55 13:18:32 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 13:16:27

ความคิดเห็นที่ 78 ทีนี้จะกลับมาต่อข้อความที่จะเชื่อมต่อจากกับ คคห. ที่ 38 นะคะ V V V เราไปถึงที่ศูนย์ปฏิบัติการแนวหน้า  รู้สึกดีใจที่เห็นว่ามีกองพลรถถังพร้อม ชายร่างสันทัดในชุด ช่างเครื่องสีน้ำเงิน พร้อมด้วยหมวกปิดแว่นได้เข้ามาทำความเคารพ..เราดูเหมือนจะคุ้นหน้า เหมือนเคยเห็นเขาที่ไหน.. "กระผม..ผบ.กองพลรถถังแนวหน้า  พันเอก ทรอตสกี้  รายงานตัวครับผ๊ม.." "ฮ้า..ทรอตสกี้...ไม่นึกเลยว่าจะเจอกับนายที่นี่..ดีจริง" เราทักทายด้วยความยินดี เพราะ I.I. Troitsky คนนี้..คือ อดีตนายพันรถถังที่ห้าวหาญ..รบมาด้วยกันในสงครามคลาคินกอล (1939) จนญี่ปุ่นต้องม้วนเสื่อวิ่งกลับบ้านแบบไม่เหลียวหลังมาแล้ว "กระผมก็ไม่คิดว่าจะได้พบกับท่านเช่นกันขอรับ ท่านคอมราดนายพล ทราบแต่ว่าท่านได้ไปประจำที่เลนินกราด..ไม่นึกว่าท่านจะมาถึงที่นี่ด้วย" "ก็เพราะตรงนี้มันมีปัญหาไงล่ะ...ไหนมาเล่าให้ฟังหน่อยซิ..เริ่มต้นเลย..ข้าศึกอยู่ตรงไหนแล้ว?" "ขอรับ..พวกข้าศึกเข้ามาใกล้ยุคนอฟแล้ว..อาจจะหักเข้าเมืองได้เร็วๆนี้ มันมุ่งหน้ามา..ทางสะพานตรงแม่น้ำ Ugra (Oka) ..กระผมได้ส่งหน่วยลาดตระเวณไปที่เมือง Kaluga ที่นั่นยังไม่มีเหตุการณ์อะไร ข้าศึกยังไปไม่ถึงสะพาน เพราะระหว่างทางมีการปะทะกับหน่วยทหารราบที่ห้าและที่สี่สิบสามอยู่ขอรับ วันนี้เป็นวันที่สองแล้ว..ที่กระผมไม่ได้รับรายงานข่าวมาเลย.." "งั้น..ส่งนายทหารจากศูนย์ไปประสานงานที่กองบัญชาการกองหนุนแนวหน้าที่ Obninskoye ไปพบกับจอมพล บัดยอนนี่..ด่วน..ไปรายงานให้ท่านทราบถึงเหตุการณ์ และเตรียมเคลื่อนกำลังต่อสู้..เราจะต้องป้องกันไม่ให้มันเข้ามาในเขต Medyn ได้...นี่เป็นคำสั่ง...รับไปปฏิบัติและกระจายหน้าที่เดี๋ยวนี้..บอกพวกหัวหน้าหน่วยต่างๆว่า..เราจะไปที่ Kaluga จะไปดูที่หน่วยทหารราบที่ห้า.." ต่อมาเราได้รับรายงานว่า..สะพานข้ามแม่น้ำอูครา ได้ถูกวางระเบิดจนพังไปด้วยฝีมือของพันตรี I. G. Starchak  หัวหน้าหน่วยจารกรรม (อากาศโยธิน) ทันเวลาก่อนที่ข้าศึกจะข้ามมา.. และเมื่อสะพานได้ถูกทำลายลงไป..การต่อสู้จึงอยู่ตรงทางเลียบแม่น้ำ  ซึ่งทหารของเราร่วมกับหน่วยอากาศโยธินและ เหล่านักเรียนนายร้อยจาก Podolsk ผนึกกำลังกันสู้ตาย... การรบเป็นไปอย่างดุเดือดถึงห้าวัน..ทหารของเราเหลือรอดมาไม่กี่คนก็จริง.. แต่พวกเขาได้ทำหน้าที่สมเป็นวีรบุรุษชายชาติทหารในการปกป้องประเทศชาติอย่างสมบูรณ์ เพราะมันได้ทำให้ข้าศึกหย่อนกำลังและเสียแผนในเคลื่อนตัวให้เข้าเป้าตามกรอบเวลาที่กำหนด อีกทั้งได้เป็นการซื้อเวลาให้กับการเตรียมการของกองทัพที่จะรับมือต่อการบุกเข้ามอสควาของพวกนาซี.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 14:38:52

ความคิดเห็นที่ 79 เราได้พบกับนายทหารประสานงานที่ส่งไปที่กองบัญชาการระหว่างทางในเขตเมืองคาลูกาพอดี เขาได้มายื่นหนังสือด่วนเพื่อรายงานให้ทราบว่า..มีโทรศัพท์จากท่านผู้นำให้เราเข้าไปที่กองบัญชาการแนวหน้าตะวันตก และ ปลัดกระทรวงกลาโหมได้มาดูการปฏิบัติงานอยู่ในนั่นแล้ว.. เมื่อเราไปถึงที่นั่น..เมือง Krasnovidovo อันเป็นที่ตั้งของกองบัญชาการ  สิ่งแรกคือ ไปรับโทรศัพท์จากท่านผู้นำสตาลิน.. "ทางสำนักกลาโหมได้เห็นต้องกันว่า..นายเหมาะที่จะเป็นผู้บัญชาการแห่งกองทัพแนวหน้าตะวันตก..เราจะส่ง นายพล Konev ให้มาเป็นผู้ช่วย..นายมีความเห็นว่ายังไง?" "ไม่มีขอรับ..เพราะกระผมคงเห็นต่างไปไม่ได้อยู่แล้ว..แต่..กระผมคิดว่า นายพลโคเนฟน่าจะไปคุมกำลังอยู่ที่ แนวหน้าในเขต Kalinin จะเหมาะกว่า เพราะตรงนั้นเรายังพร่องในกำลัง..และเป็นรอยรั่วอยู่..เราจำเป็นต้องมีทัพไว้คุมเชิงอีกชั้นหนึ่งของแนวหน้าตรงนั้น" "นั่นซิ..เราเห็นด้วย  งั้นเราจะส่งทหารกองหนุนแนวหน้าจาก Mozhaisk ให้มารวมอยู่ในกองทัพตะวันตกของนาย..เตรียมตัวเข้ารับหน้าที่ได้เลยเดี๋ยวนี้..." "ก่อนที่จะเข้ารับหน้าที่  กระผมมีข้อแม้ข้อหนึ่งขอรับ..ว่า..ถ้าท่านผู้นำต้องการให้มีผลบรรลุเป้าหมาย..กระผมต้องการกองหนุนขนาดใหญ่กว่าที่ท่านจะส่งมา และในโดยเร็วที่สุด  เนื่องจากการที่ได้เข้าไปสัมผัสพื้นที่การต่อสู้และกำลังของข้าศึกแล้ว..พวกมันอาจจะเคลื่อนตัวไปถึงมอสควาได้เร็วกว่าที่เราคิด..หากไม่มีการป้องกันที่แข็งแรงพอ.." สตาลินยอมให้ตามนั้น..เพราะ ได้รับบทเรียนจากเคียฟมาแล้ว.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 16:26:44

ความคิดเห็นที่ 80 เราและ โคเนฟ (สหายร่วมสถาบันเดียวกัน  Frunze Academy...วิวันดา) ได้ร่วมหารือกัน.. สรุปได้ว่า..ควรจะย้ายกองบัญชาการแนวหน้าไปที่ เมือง Alabino   โคเนฟจะไปคุมทัพที่ Kalinin ส่วนฐานปฏิบัติการของฝ่ายเสนาธิการกองทัพแนวหน้าให้ไปตั้งหน่วยอยู่ที่ฐานทัพ Mozhaisk ที่อยู่ในความดูแลของพันเอก S.I. Bogdanov การเคลื่อนย้ายตัวไปที่อะลาบิโนได้เริ่มปฏิบัติทันที  ขณะที่เราและ นายพล N.A. Bulganin ฝ่ายเสธ. ได้ออกเดินทางไปยังฐานทัพโมเซสค์ และถึงที่นั่นภายในเวลาสองชั่วโมง.. จากที่ฐาน..เราได้ยินเสียงปืนใหญ่ยิงใส่กัน และเสียงระเบิด...มันเป็นการสู้รบในระดับไม่ธรรมดา บอคดานอฟได้รายงานว่า..นั่นเป็นเสียงของกองพลทหารราบที่ 32 ที่มีทั้งหน่วยรถถังและหน่วยปืนใหญ่กำลังสกัดกั้นขบวนของข้าศึกที่เคลื่อนตัวเข้ามาในเขต Borodino อันเป็นชายขอบ และผู้บังคับบัญชากองพลทหาราบที่ 32 คือ พันเอก V.I. Polosukhin  นายทหารฝีมือดี มีความเชี่ยวชาญเกินตัว..จึงพอไว้ใจได้ หลังจากที่เราได้ให้แผนปฏิบัติการสู้รบกับบอคดานอฟเป็นที่เรียบร้อย..จึงเดินทางกลับไปที่กองบัญชาการที่อะลาบิโน แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 55 17:07:51 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 16:53:39

ความคิดเห็นที่ 81 ดูตามในแผนที่ รบชนะที่ Yelnya, Smolensk แต่ดูเหมือนจะกองทัพโซเวียตจะถอยหลังไปเรื่อยๆ จนไปตั้งรับแนวรับที่ Medyn และตั้งกองบัญชาการส่วนหน้าถอยไปอีกนิดที่ Obninsk oye ใกล้มอสควาที่ 50-60 ไมล์เท่านั้น จากคุณ : พัดกุ้ง เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 17:05:28

ความคิดเห็นที่ 82 ค่ะ..คุณพัดกุ้ง...กองทัพโซเวียตสู้ไปในลักษณะตัดไฟต้นลม (ก็ไม่ต้นนัก มาตัดตอนกลางที่ใหม้บ้านไปครึ่งนึงแล้วด้วย)....เพราะไม่ยอมที่จะให้ไฟเหนือไฟใต้มารวมกัน..ดับตรงไหนได้ก็ดับไปก่อน.. แล้วก็วิ่งไปตักน้ำรอไฟที่โหมมามาอีกทางหนึ่ง ดูแผนที่ที่ คคห. ที่ 26 นะคะ..ว่ากองทัพนาซีที่ลงไปทางใต้..ทำงานไม่สำเร็จ เพราะสูญเสียไปมากกับแรงต้านทาน ฮิตเล่อร์จึงเปลี่ยนแผนให้ไปที่มอสควา..ไปรวมกับกองทัพกลางที่เหลือจาก Smolensk  เพื่อที่จะเผด็จศึกโซเวียตให้เสร็จสิ้นก่อนฤดูหนาวในปี 1941 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 17:56:47

ความคิดเห็นที่ 83 Moskva  1941 จากคุณ : Dearance เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 19:25:53

ความคิดเห็นที่ 84 ...ผมนึกว่าจะมีแค่โปแลนด์ที่ควบม้าถือดาบเข้าไปไห้รถถังเยอรมันยิงตายทั้งกองทัพซะอีก จากคุณ : LegalisM เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 55 21:35:44

ความคิดเห็นที่ 85 เรื่องคอสแซคนี่...เขียนได้อีกเป็นกระทู้ยาวๆเลยนะคะ.. จะว่าไป...พวกนี้อาภัพมาก เหมือนกับช้างไทย (ขออภัยที่ต้องเปรียบเช่นนี้) ที่ในยามศึกนั้นมียศมีศักดิ์ เป็นที่สักการะบูชา..(สมัยนี้...ตั้งวงเต้นระบำโชว์...แต่ก็สวยจริงๆ) คอสแซคในสมัยของซาร์..คือสถานะที่มีเกียรติและมีศักดิ์ศรีสูงส่งรองจากพระราชวงค์เลยทีเดียว เพราะเปรียบเป็นทหารทแก้วกล้า ฝีมือฉกาจ อึดอดทน และสง่างาม คอสแซคมีทั้งรับราชการในเมืองหลวง และคอสแซคแบบนักรบบ้านป่า..ที่ส่วนใหญ่จะอยู่กันเกาะกลุ่มแบ่งกันไปเป็นเขตเป็นแดนตามถิ่นฐานที่อยู่อาศัยตามแนวชายแดน แต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองขึ้นมา..ขุนนางถูกล้มล้างไป..เลนินและสตาลินได้ทำการกำจัดเหล่าคอสแซคไปด้วย เพราะถือว่าเป็นพวกฝ่ายขวา.. คอสแซคจึงกระจัดกระจาย..กลายเป็น White Army บ้าง และ กลายไปเป็นโจรป่า หรือที่เรียกว่า Kulaks บ้าง..อยู่หนาแน่นในแถบยูเครน..และ ลุ่มแม่น้ำดอน เมื่อนาซีบุกเข้ามาใหม่ๆทางยูเครน..คอสแซคบ้านป่าไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวว่าอะไรเกิดขึ้น..แต่รู้ว่ามีศัตรูบุกเข้ามาทำร้ายบ้านช่องและครอบครัว (เพราะนาซีก็ไม่รู้ว่าใครคือคอสแซค รู้แต่ว่าเขาสั่งให้มาฆ่า)  จึงได้ออกไปรบตามกำลังและอาวุธที่มี... เมื่อล้มตายกันไปมากมาย..จึงรู้ว่าขืนสู้ไปก็รังจะตายเปล่า...เหล่าคอสแซคส่วนใหญ่ที่ต่อต้านสตาลินอยู่แล้ว..จึงตบเท้าเข้าไปร่วมกับนาซี..ซึ่งรออ้าแขนรับ ด้วยความดีใจสะใจด้วยซ้ำที่จะได้เห็นชาวรัสเสียหันมาฆ่ากันเอง..แถมได้เอาใช้เป็นประโยชน์ในการสื่อสารและแผนที่ ถึงกับตั้งหน่วยนาซีคอสแซคให้เป็นพิเศษ.. ทีนี้มาถึงช๊อตเด็ด..เมื่อตอนที่เยอรมันแพ้สงคราม  ก่อนหน้านั้น มีการประชุมที่ยัลต้า ระหว่าง อเมริกา อังกฤษ รัสเซีย (ฝรั่งเศสแค่ไปนั่งฟัง..) พอมาถึงเรื่องเชลยศึก   ปธน. รูสเวสต์ได้ถามสตาลินว่า..แล้วพวกนาซีคอสแซคเล่า..จะทำอย่างไร? (เนื่องจากตามข้อตกลง..เชลยก็ต้องถูกส่งกลับ..บ้านใครบ้านมัน) สตาลินตอบสั้นๆว่า..ขอให้ทำตามข้อตกลง.. นั่นคือ พวกนาซีคอสแซคจะต้องถูกส่งกลับไปที่โซเวียต...เท่ากับว่า โดนข้อหาหลายเด้ง ทั้ง อาชญากรสงคราม, ทรยศต่อประเทศชาติ และ ร่วมมือกับศัตรูทำลายล้างแผ่นเดินเกิด พวกนาซีคอสแซคหลายคนฆ่าตัวตายเมื่อรู้ว่าจะต้องถูกส่งกลับ..ส่วนที่ส่งกลับไปก็ไปตายเพราะถูกทรมานในค่ายนักโทษ (Goulag) ที่ไซบีเรีย... ภาพ...นี่ขนาดเป็นนาซีคอสแซค  ยังชูดาบหรา... แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 55 05:35:44 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 04:28:27

ความคิดเห็นที่ 86 SS Cossacks จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 04:30:14

ความคิดเห็นที่ 87 """" จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 04:31:38

ความคิดเห็นที่ 88 ส่วนที่รักชาติ..เข้ามาร่วมกับกองทัพแดงก็มีจำนวนไม่น้อย... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 04:33:27

ความคิดเห็นที่ 89 ...ขอบคุณมากๆๆๆๆครับ สำหรับข้อมูลของคอสแซค จากคุณ : LegalisM เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 09:04:12

ความคิดเห็นที่ 90 #84 เรื่องทหารม้าโปแลนด์เข้าชาร์จรถถังรู้สึกว่าจะเป็นเรื่องแต่งน่ะครับ ที่จริงคือมีการรบครั้งนึงที่ทหารม้าโปแลนด์เข้าชาร์จทหารราบนาซีจนถอยร่นไปได้ แต่สักพักนาซีก็กลับมาพร้อมกับรถถัง ทหารม้าโปแลนด์ที่ไม่ได้เตรียมตัวมารบกับรถถังก็โดนสวนจนแตกพ่ายไป พวกนาซีเลยจับเอาเหตุการ์ณนี้มาทำเป็นโฆษณาชวนเชื่อว่าพวกโปแลนด์โง่ถึงขนาดเอาหอกไปแทงรถถัง หน่วยทหารม้าของโปแลนด์ตอนนั้นเองก็ไม่ได้ใช้แต่หอกดาบ แต่ยังพกอาวุธสมัยใหม่อย่างปืนเล็กปืนกลหรือกระทั่งปืนต่อต้่านรถถังด้วย จากคุณ : Lowfailer เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 11:15:21

ความคิดเห็นที่ 91 #88 ภาพแบบสี 1945 จากวิกิพีเดียครับ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 55 13:12:24 จากคุณ : พัดกุ้ง เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 13:11:23

ความคิดเห็นที่ 92 เชิญค่ะ... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 14:58:34