ความคิดเห็นที่ 1 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 18:19:21 จากคุณ : หลิวเชอะ (Ant-san) เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 13:01:24

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบข้อ ๒ เผอิญว่า หลิวปัง มีลูกน้องระดับโคตรเซียนครับ และก็ให้บังเอิญอีกที่ เซี่ยงอวี่ ดันเป็นพวกชอบทำอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ ครับ # ความเห็น ๑ ในสมัยยังเด็ก ครอบครัวหมิงไท่จูยากจนมากนะครับ แถมเขตนั้นยังเกิดภัยแล้งด้วย หมิงไท่จูเอง ยังไม่ได้ทรงเรียนหนังสือด้วยซ้ำไป ต้องไปหางานเป็นเด็กเลี้ยงวัวเลยครับ ตอนหลังเมื่อหมดหนทาง ก็ต้องไปบวชเป็นเณร แต่ก็เจอพฤติกรรมแย่ ๆ ของหลวงจีนในวัดจึงโดนขับออกมา ก่อนจะพเนจรไปและสุดท้ายมาเป็นทหารในกองทัพปฏิวัติของพระพ่อตาครับ  เพราะฉะนั้นจะเอากรณีของหมิงไท่จูไปเปรียบเทียบกับฮั่นเกาจูนี่ ค่อนข้างจะไม่ตรงกันครับ ถ้าหมิงไท่จูมีโอกาส ก็คงจะได้เรียนหนังสือไปแล้ว จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 14:36:02

ความคิดเห็นที่ 3 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 18:20:42 จากคุณ : หลิวเชอะ (Ant-san) เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 15:53:36

ความคิดเห็นที่ 4 2 ลองไปดูหลักคน4อย่างสิครับ ฉลาดและขยัน ฉลาดและขี้เกียจ โง่และขี้เกียจ โง่และขยัน คนฉลาดและขยัน    พวกนี้ต้องให้เป็นระดับปฏิบัติการณ์      แต่อย่าให้มันมีอำนาจในมือ    เพราะมันขยัน    ถ้ามันมีอำนาจซักวันมันต้องหาเรื่องทำอะไรต่ออะไรให้ได้ครองอำนาจทั้งหมด    รึอย่างน้อยมันก็จะมาแข่งบารมีกับเรา      ดังนั้นพวกนี้ให้เอาไว้ใช้งานทั่วๆไป     แต่อย่าให้มันเติบโต คนฉลาดและขี้เกียจ    พวกนี้ต้องให้เป็นแม่ทัพ      ให้อำนาจสั่งการมันได้เต็มที่      ถึงแม้มันจะขี้เกียจ    แต่ถ้าจำเป็นมันก็ต้องลุกมาทำ    และมันจะคิดหาวิธีที่ดีที่สุดเพื่อจะได้เหนื่อยน้อยที่สุด       แถมเราไม่ต้องกลัวมันมาชิงอำนาจเรา    เพราะถึงมันจะฉลาดแต่มันก็ขี้เกียจจะทำ คนโง่และขี้เกียจ    พวกนี้ให้ไปเป็นพลทหาร      ถึงมันจะขี้เกียจแต่เราก็สามารถใช้อำนาจบังคับมันให้ทำงานได้     ถึงมันจะโง่แต่มันก็ไม่ทำอะไรนอกเหนือคำสั่งเพราะมันขี้เกียจ     อย่างมากมันก็ทำตามที่เราสั่งไปให้จบๆเท่านั้น       หลักๆแล้วแค่ค่อยสั่งงานมันเท่านั้น     ไม่ต้องปวดหัวว่ามันจะทำเรื่องเดือดร้อนมาให้ คนโง่และขยัน    พวกนี้เอาไปฆ่าทิ้งให้หมด    แม้แต่พลทหารก็ให้มันเป็นไม่ได้       เพราะเมื่อมันขยัน      มันก็จะหาอะไรทำไปเรื่อยๆ    แต่เพราะมันโง่     มันก็จะขยันทำแต่เรื่องโง่ๆนั่นแหละ       ดีไม่ดีความขยันทำเรื่องโง่ๆของมันจะพาเอาความเดือดร้อนมาสู่เราด้วย     คราวนี้จะพากันหายนะไปหมด ในบรรดาคนทั้งหมด    คนฉลาดและขี้เกียจนั่นแหละน่ากลัวที่สุดแล้ว       เพราะเพื่อจะได้สบายที่สุดคนขี้เกียจก็จะต้องคิดหาทางที่ดีที่สุด       และเมื่อฉลาดด้วย    การคิดวิธีก็ยิ่งจะได้แผนการชั้นเยี่ยม    เหนื่อยน้อยที่สุด    แต่ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 21:30:15

ความคิดเห็นที่ 5 #4 ได้อ่นแล้ว ทำให้ผมรู้แระว่าผมเป็นคนแบบไหน ขอบคุณครับ จากคุณ : Nenko เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 04:41:22

ความคิดเห็นที่ 6 ตามที่อ่านๆมา เล่าปัง(หลิวปัง) เป็นคนประเภท "อ่านคนออก บอกคนได้ ใช้คนเป็น" มีวิธีการใช้ไม้นวมไม้แข็ง ใจกว้างขวาง เพราะไม่ค่อยมีความสามารถอะไรมาก เลยฟังที่ปรึกษาซะเยอะ แล้วที่ปรึกษามีแต่เก่งๆ ทั้ง จางเหลียง เซียวเหอ หานซิน ที่สำคัญมีเมียคอยเตือนสติ บังเอิญเมียก็เก่งอีก นี่เป็นเพราะเล่าปัง "อ่านคนออก" อ่านได้ว่า จะเอาใครมาเป็นลูกน้อง จะเอาใครมาเป็นเมีย ทุกคนส่งเสริมหมด ไม่มีตัวถ่วง อีกอย่างเล่าปังรู้จักเจียมตัว เพราะไม่ได้มาจากตระกูลขุนนางแบบเซี้ยงอวี้ ไม่ได้รบเก่งแบบเซี้ยงอวี้ เลยรู้จักประมาณตน เล่าปังเข้าเมืองหลวงได้ก่อนเซี้ยงอวี้ เพราะเล่าปังใช้การเจรจามากกว่าจะรบ นั่นคือ "บอกคนได้" มีวาทะศิลป์ ไม่เอาแต่รบอย่างเดียวแบบเซี้ยงอวี้ ขุนพลที่เก่งที่สุดไม่ใช่ รบทุกครั้งชนะทุกครั้ง แต่ขุนพลที่เก่งที่สุดคือ ชนะโดยที่ไม่ต้องรบต่างหาก ส่วนการ"ใช้คนเป็น" ดูจากการใช้งาน หานซิน ที่เคยเป็นแค่ทหารตำแหน่งเล็กๆของเซี้ยงอวี้ แต่เล่าปังใช้คนเป็นจนหานซินการเป็นคีย์แมนคนสำคัญอีกคนหนึ่งที่ทำให้เล่าปังชนะ พิมพ์ซะยาวเลย ไม่ได้ตอบคำถามของ จขกท. ซักข้อเลย 555+ จากคุณ : Nenko เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 04:55:54

ความคิดเห็นที่ 7 คิดถึงอ้วนดำใน แฟนฉัน หัวโจก สุดๆ จากคุณ : ปารีส ฮิลตัน เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 17:05:31

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านผิดเป็นหลินปิง ตาถั่วจริง ๆ ฉัน -*- จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 23:04:41

ความคิดเห็นที่ 9 # หลิวเชอะ (Ant-san) ผมว่าถ้า หมิงไท่จู ได้เรียนหนังสือตั้งแต่เด็ก ป่านนี้น่าจะรวบรวมก๊กต่าง ๆ ได้ไวกว่านี้แล้วครับ พระองค์ไม่น่าจะไปรับราชการแน่นอน และบรรดาบัณฑิตต่าง ๆ จะมารับใช้พระองค์ไวยิ่งกว่านี้อีก ดูจากตอนที่ ทรงได้ หลิวจี มาเป็นประธานที่ปรึกษานั่นแหละ หลิวจี เคยรังเกียจพระองค์ เพราะมองว่าทรงไม่น่าจะต่างจากบรรดาขุนศึกกลุ่มอื่น ๆ ที่ไต่เต้ามาจากนักเลง หรือบรรดาอาชญากร จนพระองค์ต้องทรงเริ่มที่จะรับบัณฑิตต่าง ๆ เข้ามาทำงานให้พระองค์ตั้งแต่ยังอยู่ก๊กของกองทัพพ่อตาของพระองค์ เมื่อได้ หลี่ซั่นจ่าง มาเป็นที่ปรึกษาข้างกาย ก็เริ่มมีบัณฑิตใน connection ของ หลี่ซั่นจ่าง ตามเข้ามารับใช้พระองค์มากขึ้นเรื่อย ๆ และพวกนี้ "เก่ง" กว่าบรรดาพระสหายขุนศึกที่ร่วมรบกับพระองค์มาก่อนทุกคน เพราะฉะนั้น ผมเดาเลยว่า ถ้าพระองค์ได้ทรงเรียนหนังสือมาก่อน น่าจะทรงรวบรวมแผ่นดินได้ไวกว่าเดิมครับ ถ้าคิดไม่ออกว่าเหมือนคนไหน ให้ดูตัวอย่างของ โจโฉ หรือ สุมาอี้ เป็นตัวอย่างครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 55 17:25:12

ความคิดเห็นที่ 10 1. คนบางคน ฉลาดแต่ไม่มีดวง ไม่มีสถานการณ์มาหนุนนำ ความฉลาด ความเก่งนั้นก็ไม่มีความหมาย 2.คนเรียนหนังสือเก่ง  ไม่ได้เก่งทุกอย่างเสมอไป  บางคนก็ยึดติดกับ กลยุทธที่ตัวเองเรียนมาจากตำรามากเกินไป   หลิวปัง อยู่ในพวกใช้คนเก่ง  รู้ว่าควรใช้ใครทำอะไร   ควรไว้ใจใคร   ลองดูพวกเถ้าแก่เมืองไทยบางคนเรียนไม่สูง แต่มีลูกน้อง ที่ปรึกษาจบเมืองนอกทั้งนั้น   3.จะทำการใหญ่ใจต้องกล้า ต้องทำใจไว้แล้ว  ถึงพ่อแม่  ลูกเมีย เป็นตัวประกัน ก็ต้องตัดได้หมด  ไม่ใช่ว่ามีทหารเป็นแสน แต่ยอมแพ้เพราะ คนในครอบครัวถูกจับ  ถ้าหลิวปังยอม ก็จะโดนตราหน้าอยู่ดีว่า เป็นพวกโลเล ไม่เด็ดขาด จากคุณ : Ninjax เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 22:39:02