ความคิดเห็นที่ 1 เอาเหอะ ตามสบายเหอะ จะทำไงเราก็ไม่เดือดร้อน เพราะว่าเราไม่ได้อ่านหนังสือภาษาไทยมา 10 กว่าปีแล้ว เพราะเรื่องที่เราอยากอ่านไม่มีเขียนเป็นภาษาไทย เราเลยอ่านแต่ ebooks หนังสือภาษาอังกฤษที่เป็นของฟรี ได้ความรู้ดีกว่าและประหยัดดี ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 10:18:55

ความคิดเห็นที่ 2 เข้าใจวงการคนทำหนังสือครับ แค่นี้ก็ลำบากกันสุดๆอยู่แล้ว ถ้าทำให้ตามหัวกระทู้ ก็จะน่ายินดีมาก เพราะที่ผ่านมาห้างก็มีรายได้จากค่าเช่า ในขณะเดียวกันการเปิดร้านในห้างทำให้ขายของได้เยอะเช่นกัน ถ้าต้องแตกหักกันจริงๆ เกรงว่าจะทำให้ลูกค้าทั่วไปเดือดร้อนด้วยครับ จากคุณ : ซื่อสัตย์ มั่นคง เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 10:23:39

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ชอบการแก้ปัญหาแบบนี้ครับ รวมตัวใช้คนหมู่มากในการกดดันห้างฯโดยใช้วิธีบีบบังคับ ไม่ใช่วิธีการของประเทศที่เจริญแล้วนะครับ ผมเสนอให้อีกทางเลือกหนึ่ง ให้ร้านหนังสือที่อยู่ตามห้างเพิ่มราคาหนังสือขึ้นไปอีก 20% หรือมาช่วยกันรณรงค์ไม่ให้ยืนอ่านกันในร้านดีกว่ามั้ยครับ ถ้าช่วยกันคนละไม้คนละมือ วงการหนังสือก็น่าจะอยู่รอดแน่นอน ;) จากคุณ : LightBlaze เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 11:23:36

ความคิดเห็นที่ 4 ยังไงไม่ทราบครับ  แต่อย่าขึ้นราคาหนังสือเลยนะครับ  ราคาตอนนี้ก็แทบจะไม่มีปัญญาหามาอ่านแล้ว  อย่าแก้ปัญหากันง่ายๆด้วยการขึ้นราคาทำร้ายคนอ่านอีกเลยครับ  จากมุมมองคนอ่านอย่างผม หนังสือตอนนี้ก็ราคาเกินตัวมากอยู่แล้วครับ จากคุณ : อย่าไปรู้เลย เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 12:10:59

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าไปห้าม อย่าไปบีบเค้าเลยครับต้องเห็นใจกัน เค้าทำธุรกิจต้องแสวงหากำไรเป็นหลักเพื่อความอยู่รอด ใครๆก็ทำแบบนี้กัน มันอยู่ที่เรา-ผู้บริโภคหรือคนอ่านหนังสือต่างหาก ที่จะบันดาลให้เกิดผลแบบที่ต้องการ-ถ้าอยากจะทำ หรืออีกทางก็คือเราผู้บริโภคหนังสือต้องเป็นเจ้าของกิจการเสียเองเพื่อควบคุมให้เป็นไปตามต้องการ(ซึ่งก็คือเพื่อตัวเราเองนั่นเอง) คิดเล่นๆแต่ทำได้จริง ถ้ามีใครตั้งสำนักพิมพ์ในรูปแบบสหกรณ์ให้คนอ่านร่วมซื้อหุ้นคนละ1000บาท คนไทยแค่5ล้านในเกือบ70ล้านคนร่วมกันซื้อหุ้นนี้ เราก็มีสำนักพิมพ์ใหญ่ที่มีอำนาจต่อรองไม่น้อยกว่ารายที่มีอยู่เดิม และจะได้เปรียบที่มีพลังซื้อมากกว่าด้วย(ก็ตามหลักอัฐยายซื้อขนมยายสนับสนุนคนกันเอง) ถ้ามีวันนั้นละก็ อย่าว่าแต่เมิน1%เลย นอกจากพิมพ์เองอ่านเองสมาชิกซื้อเองครึ่งราคาแล้ว หนังสือที่สมาชิกอยากอ่านจากสนพ.รายที่ว่า เราไปเหมาโหลมาขายราคาทุนก็ยังได้  จะได้เลิกรมณ์เสียซะที จากคุณ : FreeWing เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 15:27:41

ความคิดเห็นที่ 6 ผมทำแบบ ขายขาดไปครั้งเดียว ไม่มีโอกาสได้เปอร์เซ็นส่วนแบ่งจากการขาย จากคุณ : นักเขียน ใส้แห้ง เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 17:14:46

ความคิดเห็นที่ 7 ทำไมต้องเอาผู้อ่าน, ผู้บริโภคเป็นตัวประกันด้วยครับ ไม่เข้าใจ พอไม่พอใจก็จะให้ยุบร้านหนังสือ แล้วคนที่อยู่แถวนั้นที่ซื้อหนังสือ, เข้าร้านหนังสือ ซื้อบ้าง-ไม่ซื้อบ้าง อ่านฟรีทั้งวันบ้าง จะต้องมารับกรรมกันหรือครับ เรื่องธุรกิจในวงการหนังสือ ก็คุยกันในวงการหนังสือ อยู่ดีๆ ยังจะลามปามไปมีเรื่องกับห้างสรรพสินค้า,ศูนย์การค้าอีก แถมตอนจบ ก็ปลุกระดมให้ไม่ส่งของอีก ไปกระทบผู้อ่าน, ผู้บริโภคอีก ... เฮ้ออ... จากคุณ : ishichild เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 17:46:12 A:115.67.0.161 X: TicketID:369503

ความคิดเห็นที่ 8 จะได้ผลจริงหรือ? ใครจะอดทนทำได้ถึงขนาดนั้นถ้าหากขัดผลประโยชน์ทั้งสองฝ่าย??? จากคุณ : นางสาวคานทอง เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 20:39:35

ความคิดเห็นที่ 9 สำนักพิมพ์ จำเป็นต้องพึ่ง คนกลาง คือร้านหนังสือ มากแค่ไหน คุณสามารถหาวิธีส่งหนังสือตรงสู่ผู้บริโภค ได้หรือไม่ หนังสือของคุณ ดีมากพอที่จะมีสมาชิกค้ำจุนหรือไม่... ( อันนี้สำคัญ ) อยากให้มองดู สนพ. หรือคนอีกกลุ่มหนึ่ง ที่เน้นระบบสมาชิก + สนพ. แก้วกานต์  อยู่รอดมากี่ปีแล้วล่ะ + สนพ. วรรณวิภา ของคุณสุวิทย์ขาวปลอด....ไม่มีหนังสือวางตามร้านเครือข่ายเลยสักแห่ง.. + ไม่นับเหล่าหนังสือทำมือ  ที่มียอดจองใน net แบบ ถล่มทลาย อีกหลายคน เราเชื่อว่า หนังสือแต่ละแนว  ก็มีกลุ่มนักอ่านเฉพาะกลุ่ม ทำอย่างไรถึงสื่อสารตรงถึงนักอ่านเหล่านั้น  แล้วคุณเอาส่วนที่ต้องจ่ายให้สายส่งหรือร้านหนังสือ มาลดให้สมาชิก(ผู้อ่าน)  ....น่าจะ win win กว่านะ ไปรษณีย์ไทย ยังส่งจดหมาย หรือใบปลิวโฆษณาได้ทั่วไทย ....ค่าใช้จ่ายไม่มากหรอก... Internet  ที่นับวันจะโตมากขึ้น แบบไม่มีหยุด....ค่าดำเนินการถูกมากด้วย สนพ.พร้อมหรือยังคะ  ที่จะสื่อสารถึงผู้อ่านอย่างเราโดยตรง.... แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 55 12:48:56 จากคุณ : Serverlus เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 12:48:15

ความคิดเห็นที่ 10 ผมขอเห็นต่างกับคุณ Serverlus ครับ ผมเชื่อว่ามีคนอีกมาก โดยเฉพาะเด็ก ไม่มีโอกาสได้ฟังหรือดูสื่อโฆษณาต่างๆ แต่บังเอิญเดินเข้าร้านหนังสือแล้วได้ทดลองอ่าน จึงตัดสินใจซื้อ (หรือยืนอ่านฟรี) ถ้าสนพ.เล็กๆ ใช้กลยุทธ์สื่อสารโดยตรงเท่านั้น จะไม่ได้ลูกค้ากลุ่มบังเอิญซื้อนะครับ :) จากคุณ : ishichild เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 20:51:18 A:115.67.96.9 X: TicketID:369503

ความคิดเห็นที่ 11 เราก็เป็นคนนึงนะ ที่จะไม่ซื้อหนังสือที่ไม่อยากอ่านซ้ำสอง (ครั้งแรกคือรู้ครั้งสองคือชอบ) แล้วก็คิดว่าราคาหนังสือตอนนี้แพงเกินไป (เมื่อแทบกับนอก) เมื่อมาสังเกตกันดี ๆ แล้ว กระดาษของเรามันก็แลจะแพง เล่มใหญ่ ตัวหนังสือน้อย ทั้ง ๆ ที่สำหรับเราแล้วสิ่งที่สำคัญจริง ๆ ในนั้นคือเนื้อหาต่างหาก เรามองว่าตอนนี้ปัญหาคือสำนักพิมพ์คุณต้องการจะขายกระดาษต่างหาก ไม่ใช่หนังสือ ถ้าอยากจะลดควรลดต้นทุนเฟ้อ ๆ พวกนี้ดีกว่า จะหรูหราอะไรมากมายไปไหน ถ้าเรื่องข้างในมันไม่ดีใครจะไปซื้อ ทุกวันนี้เราก็เน้นอ่านจากร้านเช่า ห้องสมุด หรือซื้อมือสองเอา ชอบจริง ๆ หรอกถึงซื้อ เราเองก็ไม่อยู่วงการพวกนี้ ไม่รู้ว่าคนกลาง กับสำนักพิมพ์ ใครเอาเปรียบใคร รู้แต่ว่าหนังสือตอนี้แพงเกิน อยากให้ลดต้นทุนลง กระดาษไม่ต้องหนาเวอร์ก็ได้ เล่มไม่ต้องใหญ่ให้เปลือง ขอเล่มเล็ก กระดาษบางหน่อย ตัวหนังสือไม่ต้องโตมากก็ได้ เราเป็นคนอ่าน ชอบหนังสือเล่มเล็ก เบา พกพาสะดวก ราคาเหมาะสม แค่นี้แหละที่ต้องการ จากคุณ : chochip เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 02:03:47 A:124.120.144.174 X: TicketID:369962

ความคิดเห็นที่ 12 คคห.1 ไม่ตอบก็ดีนะครับเพราะเหมือนไม่ได้ให้อะไรเลย และดูจะยิ่งน่าเกลียดกับความคิดซะด้วย เอาว่าประเด็นนี้พูดกันมาเยอะแล้วครับ เรื่องค่าเช่าแพงก็ส่วนหนึ่ง แต่อย่าลืมนะครับว่าสายส่งเหล่านี้ได้เงินจากหนังสือทุกเล่มอยู่แล้ว 40-45% เพื่อส่งหนังสือไปตามที่ต่างๆ อาจจะเป็นร้านในเครือหรือไม่ก็ตาม แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าถ้าไม่ใช่หนังสือในเครือ 2 ที่นี้การที่หนังสือจะถูกจัดวางอย่างดีเป็นไปได้น้อยมากๆ ยิ่งของอัมรินทร์แล้วละก็โอกาสที่จะขึ้นหิ้งแนะนำหรืออะไรก็ตามแทบจะไม่มี เวลาวางก็น้อย วางไม่กี่สัปดาห์ก็ถูดเอาเก็บเข้ากรุรอส่งคืน สนพ. แล้ว ถามว่าไอ้ 1% นี้ดูจะน้อยไหม? ใช่ครับอาจจะไม่น้อย แต่ในสายตาของ สนพ. นั้นมันเกินไปครับ คุณเก็บไปแล้วตั้ง 40-45% นั้นเท่ากับราคาครึ่งหนึ่งของหนังสือแล้ว ไหน สนพ. จะต้องจ่ายค่านักเขียนอีก ค่าจัดการต่างๆ อีก หนังสือ 100 บาท ถูกสายส่งเอาไปแล้ว 40 บาท บวกกับ 1% ที่เรียกเก็บอีกก็อยู่ที่ 41-46 บาท สนพ. เหลือ 59-54 บาท แบ่งให้นักเขียนอีก 10 บาท เหลือ 49-44 บาท ไหนจะค่าพิมพ์ต่อเล่มราวๆ 20 กว่าบาท ค่าลูกน้องจัดหน้า ค่าบรรณาธิการ ค่าโน้นนี้อีก ถามจริงๆ สนพ. จะเหลือกี่บาทต่อเล่มครับ? เราต้องมองถึงจุดนี้ด้วยครับ ไม่ใช่สักแต่บอกว่าค่าเช่าที่แพง แล้วเดี๋ยวนี้เข้าร้านนหังสือใหญ่ๆ มันจะกลายเป็นร้านโชว์หวยเข้าไปทุกทีละ ขายตั้งแต่สากฯ ยันเรือรบ ไม่ได้ขายแค่หนังสืออีกต่อไป ผมว่าถ้าไม่ปรับเพิ่ม 2 สายส่งนี้ก็ยังอยู่ได้ไม่มีปัญหาครับ สุดท้ายปัญหาจะไปตกอยู่กับผู้ผลิตหนังสือที่จะต้องปรับราคาเพิ่ม และผู้บริโภทอย่างเราๆ ก็ต้องซื้อหนังสือแพง ปล.ผมไม่ขอตอบเรื่อง E-BOOK อะไรนั้นนะครับ เพราะอย่างไงหนังสือก็ยังเป็นที่ต้องการอยู่ E-BOOK เอาไว้ให้คนเมืองและคนมีฐานนะพูดไปเถอะ จากคุณ : สยามวรรณกรรม เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 10:11:53

ความคิดเห็นที่ 13 หมู่บ้านผม หลังจากประกาศขึ้นค่าแรง 300 บาทแล้ว บริษัท รปภ., บริษัทดูแลทำความสะอาด ก็ขอขึ้นราคากับลูกบ้านทันที ด้วยเหตุผล ค่าแรงขึ้น ซึ่ง บริษัท รปภ., บริษัทดูแลทำความสะอาด ต้นทุนหลัก คือ ค่าแรง ซึ่งเห็นได้ชัดเจนว่าต้นทุนเพิ่ม ร้านค้าปลีก, ร้านหนังสือ ผมมองว่าก็ได้รับผลกระทบเหมือนกันครับ ซีเอ็ดมีร้านมากกว่า 400 สาขา 1 สาขามีซัก 5-6 คน รวมแล้วก็เกือบ 2,500 คน ลองนึกภาพดูว่าต้นทุนเพิ่มแค่ไหน ผมมองว่าต้นทุนมันเพิ่มจริงๆ ในขณะที่สำนักพิมพ์ มีพนักงานไม่มาก มีต้นทุนพนักงานที่เงินเดือนอิงค่าแรงขั้นต่ำอยู่นิดเดียว ผลกระทบจึงไม่เยอะมาก ส่วนลดที่สำนักพิมพ์เล็กๆ ให้บริษัทจัดจำหน่าย 40-45% บริษัทจัดจำหน่ายอาจจะให้ร้านหนังสือแค่ 25% เองมั้งครับ ที่เหลืออีก 15% ก็เป็นค่าจัดการของบริษัทจัดจำหน่ายเขา ซึ่งต้นทุนหลักก็คงเป็นเรื่องของคลังสินค้า เพราะปัจจุบัน การจัดส่งให้ร้านหนังสือ ก็ส่งไปที่ DC ซึ่งก็ส่งเพียงเที่ยวเดียวก็เพียงพอแล้ว ไม่ต้องรับภาระอะไรมากมาย อีกอย่าง หนังสือให้ส่วนลด 40% หากขายได้ครึ่งหนึ่งของยอดส่ง ก็เท่ากับว่า สนพ.ให้ส่วนลด 20% เท่านั้นเอง แล้วถ้าจัดจำหน่ายให้ร้านหนังสือ 25% ก็เท่ากับว่า ร้านหนังสือได้ส่วนลดแค่ 12.5 % ซึ่งผมมองว่าน้อยมากๆ เลย สนพ. ควรลดต้นทุนทางตรง เพื่อไม่ให้ผู้บริโภคเดือดร้อนเรื่องราคาหนังสือ เช่น ลดกระดาษลงโดยพิมพ์ตัวอักษรให้พอเหมาะ เพราะผมเห็นหนังสือมากมายเลย พิมพ์ตัวโตม๊าก.. ขอบเหลือเยอะ ไม่รู้จะพิมพ์ให้หนาไปทำไม เปลืองครับ จากคุณ : ishichild เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 11:47:30 A:115.67.192.240 X: TicketID:369503

ความคิดเห็นที่ 14 จากคุณ : ishichild ---ในขณะที่สำนักพิมพ์ มีพนักงานไม่มาก มีต้นทุนพนักงานที่เงินเดือนอิงค่าแรงขั้นต่ำอยู่นิดเดียว ผลกระทบจึงไม่เยอะมาก --- ขอตอบนะครับ OK สนพ. เล็กๆ มีพนักงานไม่กี่คนอย่างที่ว่า แต่ค่าใช้จ่ายสูงนะครับ คนจัดหน้าก็เงินเดือนหมื่นกว่าแล้ว คนออกแบบปกก็ต้องแยกต่างหากเป็นค่าฝีมือไป ประมาณ 5,000บาทขึ้นไปเป็นอย่างต่ำ ไหนจะค่าภาพประกอบอีก ค่าคนพิสูจน์อักษรอีก ค่าบรรณาธิการต่อเล่มอย่างต่ำก็ 15,000 บาทนะครับ ส่วน สนพ. ที่จ้างพนักงานประจำที่ทำงานหลายหน้าที่ก็มีไม่มากส่วนใหญ่มักจะเป็น สนพ. ใหญ่ๆ ครับ  สนพ. เล็กๆ ก็จะจ้างงานเป็นรายๆ ไป มันจึงทำให้ต้นทุนต่อเล่มสูง อีกอย่างงานทำหนังสือนั้นไม่ใช่งานแรงงานครับ แต่เป็นงานฝีมือที่ต้องอาศัยความสามารถล้วนๆ ผมว่าคำตอบผมก็เขียนไว้ชัดแล้วว่า ต้นทุนของหนังสือ 1 เล่มนั้นมีอะไรมั่ง --- ส่วนลดที่สำนักพิมพ์เล็กๆ ให้บริษัทจัดจำหน่าย 40-45% บริษัทจัดจำหน่ายอาจจะให้ร้านหนังสือแค่ 25% เองมั้งครับ ที่เหลืออีก 15% --- ข้อนี้ก็เช่นกันสายส่งรับไปเต็มๆ ครับ 40-45% ส่วนร้านจะได้อยู่นิดหน่อย แต่ถ้าสายส่งนั้นมีทั้งหน้าร้านของตัวเองและเป็นทั้งสายส่งเองนี้พูดง่ายๆ ไม่ได้แบ่งใครนะครับ ก็รับไปเนื้อๆ เลย เช่นสายส่งสองเจ้าที่ขอปรับขึ้นนี้ละ ปัญหาอยู่ที่ระบบจัดจำหน่ายของสองเจ้านี้ด้วย เอาแต่ สนพ.หลักๆ หรือของตนเองวางสิ้นค้าอย่างดี แต่ของ สนพ. เล็กๆ วางได้ไม่กี่วันหรือไม่กี่อาทิตย์ก็หายออกไปจากชั้นแล้ว --- สนพ. ควรลดต้นทุนทางตรง เพื่อไม่ให้ผู้บริโภคเดือดร้อนเรื่องราคาหนังสือ เช่น ลดกระดาษลงโดยพิมพ์ตัวอักษรให้พอเหมาะ เพราะผมเห็นหนังสือมากมายเลย พิมพ์ตัวโตม๊าก.. ขอบเหลือเยอะ ไม่รู้จะพิมพ์ให้หนาไปทำไม เปลืองครับ --- ตรงนี้ไม่รู้คุณอาจจะซื้อของ สนพ. อะไรไป แต่โดยหลักๆ สนพ. ที่มีคุณภาพเขาไม่ทำกันครับ ฉะนั้นปัญหาตรงนี้เป็นปัญหาของ สนพ. นั้นๆ เองไม่ใช่ปัญหาโดยรวมที่จะมาแก้ไขอะไรเลย อยากให้กลับขึ้นไปอ่านที่ผมแจกแจงใหม่ว่าหนังสือ 1 เล่มนั้นมีต้นทุนอะไรมั่ง จากคุณ : สยามวรรณกรรม เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 13:19:14

ความคิดเห็นที่ 15 คุณสยามวรรณกรรม อาจจะเข้าใจผมผิดนิดหน่อยนะครับ ที่ผมบอกว่า สำนักพิมพ์ มีพนักงานไม่มาก มีต้นทุนพนักงานที่เงินเดือนอิงค่าแรงขั้นต่ำอยู่นิดเดียว ผลกระทบจึงไม่เยอะมาก หมายความว่า เมื่อเจอนโยบายปรับค่าแรงเป้น 300 บาท พนักงานเหล่านี้มีเงินเดือนสูงอยู่แล้ว ผลกระทบจึงไม่มากครับ แต่ไม่ได้หมายความว่า สำนักพิมพ์เล็กๆมีต้นทุนต่ำ เพราะจริงๆ แล้วมีต้นทุนเยอะอยู่แล้วเช่นกัน ส่วนเรื่องจัดจำหน่าย, ระยะเวลาการวางหน้าร้าน ผมตอบไม่ได้ครับ เพราะไม่ทราบรายละเอียด แต่ผมทราบว่าร้านซีเอ็ดมีหนังสือตัวเอง กับหนังสือจัดจำหน่ายเองไม่ถึง 30% ของทั้งร้าน ดังนั้นคงไม่ได้อะไรเยอะเท่าไหร่ หนังสือที่ตัวอักษรใหญ่ๆ ลองดูพวกหนังสือดารา, หนังสือธรรมมะ แก้กรรมต่างๆ ได้เลยครับ สงสัยเป็นสำนักพิมพ์ไม่มีคุณภาพ :) จากคุณ : ishichild เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 20:46:13 A:115.67.192.165 X: TicketID:369503

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาช่วยเสริมข้อมูลให้คุณ ishichild และคุณสยามวรรณกรรม หน่อยครับจากข้อมูลที่รวบรวมได้จนถึงขณะนี้ หนังสือของสำนักพิมพ์ซีเอ็ดมีการวางเป็นสัดส่วนประมาณ 6% ของจำนวนหน้าปกทั้งหมดที่วางอยู่ในร้านซีเอ็ดบุ๊คเซ็นเตอร์  หากรวมหนังสือที่ทางซีเอ็ดรับจัดจำหน่ายด้วยจะมีสัดส่วนประมาณ 1 ใน 4 ของร้านครับ จากคุณ : New Analyst เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 21:23:07

ความคิดเห็นที่ 17 ผมขอแชร์เป็นข้อๆ ก็แล้วกันนะครับ ในฐานะที่เคยซื้อหุ้นทั้ง 2 ร้านที่ตกเป็นข่าว และเป็นคนชอบเล่นแร่แปรธาตุเรื่องงบการเงิน 1. อัตราการทำกำไรน้อยมากๆ ดูจากกำไรสุทธิของร้านซีเอ็ดบุ๊คนี่ 4% เศษเท่านั้นเองนะครับ 2. เป็นธุรกิจค้าปลีก ซึ่งมีสัดส่วนของพนักงานระดับล่างค่อนข้างมาก ดังนั้นค่าแรงที่ปรับเพิ่มขึ้น 40% เป็น 300 บาท นี่ทำให้กระอักกันแน่ๆ ครับ - คิดง่ายๆ ถ้ามีพนักงาน 3,000 คน บริษัทต้องจ่ายค่าแรงเพิ่มขึ้นคนละประมาณ 1,500 - 2,000 บาทต่อเดือน (จากการปรับค่าแรงเป็น 300 บาท) เดือนๆ หนึ่งบริษัทก็มีภาระเพิ่มขึ้น = 5 - 6 ล้านบาทแล้วนะครับ (นี่ยังไม่นับภาระพวกเงินประกันสังคม เงินสวัสดิการ เงินกองทุนเงินทดแทน ที่ต้องปรับเพิ่มขึ้นอีกตามเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นด้วยนะครับ เบ็ดเสร็จปีๆ หนึ่งร้านหนังสือคงต้องรับภาระที่เพิ่มจากค่าแรงประมาณ 60 - 70 ล้านบาทเชียวนะครับ (คิดหยาบๆ แบบเดาๆ ตัวเลขนะครับ) - ภาษีที่รัฐบาลปรับลดลง 7% ก็คงช่วยได้อย่ามากก็ 20 - 25 ล้านบาท (เดาๆ จากกำไรสุทธิของซีเอ็ดผ่าน www.set.or.th ในปีที่แล้วนะครับ) - เบ็ดเสร็จแล้วเดาๆ แบบนักเล่นหุ้น ร้านซีเอ็ดบุ๊คต้องรับภาระถึง 40 - 50 ล้านบาท เกือบๆ 20% ของกำไรสุทธิเลยนะครับเนี่ยจุกนะครับ 3. ร้านหนังสือต้องขายหนังสือตามราคาปกใช่ไหมครับ ผมเข้าใจว่าตลอดระยะเวลาเป็นสิบปีมานี้ ราคาหนังสือไม่ค่อยปรับเพิ่มเลยนะครับหนังสืออยู่ราวๆ เล่มละ 160 - 200 บาท มานานมากๆ แล้วนะครับ ร้านจะขึ้นราคาก็ไม่ได้ ก็ต้องขายตามราคาปก ยิ่งเงื่อนไขการค้าร้านเก็บจากสำนักพิมพ์ หรือสายส่งเป็น % ตายตัวมานานเป็นชาติอีกเหมือนกัน พอราคาหนังสือไม่ขึ้น ร้านหนังสือก็ไม่ได้รายได้เพิ่มเลยนะครับ แถมต้องแบกรับต้นทุนเพิ่มขึ้นอีก อย่างที่คุณ ishichild เล่านั่นล่ะครับสำนักพิมพ์ ใช้คนน้อย และพนักงานส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่พนักงานระดับล่าง จึงไม่ค่อยได้รับผลกระทบกับค่าแรง 300 และค่าน้ำมันที่เพิ่มเท่าไหร่ ปรับราคาก็ไม่ได้ปรับเท่าไหร่ กลัวขายแข่งกับคนอื่นไม่ได้ ถึงจะปรับขึ้นบ้าง ก็คงไม่ได้คิดถึงร้านหนังสือเท่าไหร่หรอกนะครับ จริงมั้ย? สถานการณ์เป็นอย่างนี้ ตลอดระยะเวลา 10 ปี ที่ผ่านมาเนี่ย การปรับขึ้นราคาหนังสือนั้นปรับน้อยกว่าอัตราเงินเฟ้ออยู่แล้วครับ ผมว่าราคาหนังสือปรับไม่ถึง 10% ใน 10 ปี แบบนี้แล้วร้านหนังสือจะอยู่ได้ไงในระยะยาว ร้านเล็กๆ เขาจึงทยอยปิดไปหมดไงล่ะครับ แต่ร้านใหญ่ๆ ที่มีระบบการจัดการที่ดีจึงพอจะอึดมาได้ จนคิดว่าเจ้าค่าแรง 300 นี่คงอึดไม่อยู่แล้วล่ะมั้ง (10 ปีก่อน ก๋วยเตี๋ยวชามละ 25 ตอนนี้ 35 แล้วนะครับ เพิ่มมา 40% แน่ะ หนังสือไม่ได้ขึ้นเยอะอย่างนี้แน่ๆ) ดูงบของร้านซีเอ็ดบุ๊คจะรู้กำไรสุทธิเขาหดมาเรื่อยๆ เลยนะครับ ลองเข้าไปดูที่ www.set.or.th ดูนะครับ เอาเป็นว่าราคาหนังสือถ้าสำนักพิมพ์ไม่ปรับขึ้น ร้านหนังสือที่ต้องขายตามราคาที่เขียนแปะที่หน้าปก ก็มีแต่จุกกับจุก ชะล่าล่า กรั่กๆๆๆๆๆ 4. ที่ราคาหนังสือแพงขึ้น มันไม่ใช่มาจากสายส่ง หรือร้านขายหรอกครับ หึหึหึ ถามสำนักพิมพ์ดูได้ ว่าราคาหนังสือที่ต้องปรับราคาขึ้นน่ะ มาจาก - - - ต้นทุนค่ากระดาษ - - - แต่ไม่ค่อยมีใครพูดถึงเลยนะ ทั้งตลาดมีขายแค่ไม่กี่เจ้า ยิ่งกว่าผูกขาด แถมราคากระดาษไทย ยังแพงกว่าจีนเป็นล้นพ้น แต่ไม่มีใครพูดถึง งง? ก็ปล่อยให้งง? กันต่อไปละกัน ชะล่าล่า 5. ค่าขนส่งเขาบอกว่าเล่มๆ หนึ่งมีค่าขนส่งเกือบๆ 7 บาท จริงๆ 1% ของราคาหนังสือ ซึ่งอยู่ราวๆ 200 บาท ก็แค่ 2 บาท จริงๆ แสดงว่าร้านเขารับอีก 5 บาท นะครับ เหมือนสายส่ง และสำนักพิมพ์ช่วยเขาแค่บางส่วนเท่านั้นเองนะ ถ้าว่ากันด้วยตัวเลขเงินจริงๆ จังๆ น่ะนะ ผมก็ว่ากันตามนี้ล่ะ ผมว่า 1% จะเก็บไปมันก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายอะไร มันก็อธิบายด้วยค่าใช้จ่ายนี่นา? ผมคิดว่ายังไงๆ ก็คงต้องทำให้ราคาหนังสือขึ้นมาบ้างล่ะ ผมคิดว่าอาจจะขึ้นไม่เกิน 2% หรอกนะ เดาๆ เอา เพราะสำนักพิมพ์ก็ต้องขึ้นราคาหนังสืออยู่แล้วนั่นล่ะ (ใช้มั้ยอ่ะ ไม่มีทางรับไว้เองร้อกกกก)  จากราคาเล่มหนึ่ง 200 บาท ก็เป็น 205 บาท ผมว่าไม่กระทบกับกำลังซื้อเท่าไหร่หรอกนะครับ เงินเดือนก็ปรับขึ้นปีหนึ่งก็ 5 - 8% นี่นา ขนาดสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิต เช่น ข้าวสาร น้ำตาล ยังขึ้นราคาเลยนะครับ ไข่ดาวนี่ขึ้นจากใบละ 5 บาทเป็น 10 บาท แล้ว เรายังอยู่ได้เลย (เว้นแต่แล็คตาซอย ยังไงก็ 5 บาท แอบแซว อิอิ) หนังสือเล่มหนึ่งจะแพงขึ้นเล่มหนึ่ง 5 บาท 10 บาท ผมว่าผู้อ่านน่าจะรับได้ จะให้ราคาหนังสือไม่ขึ้นราคาเลย ราคาสลึง สองสลึง เหมือนจินดามณี นี่มันก็ยูโทเปียเกินไปนะครับ เอาเป็นว่า ผมคิดว่าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายหรอกนะครับ ราคาก็ปรับขึ้นกันไป เพียงแต่ให้มันมีเหตุมีผล และไม่เกินกว่ากำลังซื้อ ผมว่าก็น่าจะรับได้ เพียงแต่ว่าเรื่องนี้มันดราม่าผ่านสื่อเท่านั้นล่ะ จึงดูเหมือนว่าจะเป็นจะตาย จะทำให้บ้านเมืองล่มสลาย อิ๊บอ๋าย ซึ่งมันเกินไปเนอะ 55555 จากคุณ : นักอ่านตัวยง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 22:31:26

ความคิดเห็นที่ 18 ในฐานะคนอ่านที่ซื้อหนังสืออ่านคนหนึ่งที่ติดตามเรื่องนี้มา ขอออกความเห็นในมุมมองของคนกลางนะคะ ดิฉันมีความคิดเหมือนคุณ  Serverlus ส่วนหนึ่งค่ะ จากผู้บริโภคที่ไม่ได้คลุกคลีอยู่ในธุรกิจของสำนักพิมพ์เลย แต่มีประสบการณ์เกี่ยวกับหนังสือทำมืออยู่บ้าง ถามว่า?? ๐ ค่าฝากขาย ร้านหนังสือเก็บ 40-45% จากราคาปก แพงไหม ----> สำหรับดิฉันแล้วรู้สึกว่าแพงมากค่ะ ๐ ร้านหนังสือบังคับหรือเอามีดจี้ให้แต่ละ สนพ.เอาหนังสือไปฝากไหม ----> ดิฉันคิดว่าไม่อีกเหมือนกัน ดิฉันจึงมองว่า ถ้า สนพ.คิดว่าการเรียกเก็บเพิ่มอีก 1% เป็นการขูดรีด สนพ.เล็กๆมากเกินไป เราก็ไม่ต้องเอาไปฝากขายซะก็สิ้นเรื่อง หากคิดว่าถ้าไม่มีเราเขาอยู่ไม่ได้ นั่นก็ช่างเขาปะไร ในเมื่อเขาทำตัวเอง การที่ สนพ.เล็กๆจะร่วมมือกันแบนร้านหนังสือยักษ์ใหญ่นั่นก็สมควรแล้ว แต่!!! การที่ตัวแทน สนพ.หรือผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องออกมาเรียกร้อง ต่อว่า หรือถกเถียงกันนั้น ในสายตาของคนอ่านอย่างดิฉันมองว่า พวกคุณแค่ไม่อยากจ่ายเพิ่มเท่านั้นเอง และการที่ออกมาเรียกร้องและกดดันให้ร้านหนังสือ ไปบี้ห้างสรรพสินค้าให้ลดราคาอีกที ดิฉันเองก็อดคิดไม่ได้ว่า ที่โยนกันไปโยนกันมาเหมือนตีวัวกระทบคลาดนี้ เพราะทุกคนต้องการรักษาผลประโยชน์ของตัวเองเท่านั้น มันเหมือนกับพาวเวอร์ไม่มีแล้วพาลเลยค่ะ แล้วการที่ตัวแทนของบาง สนพ.หรือผู้ที่เกี่ยวข้อง ออกมาต่อว่าหรือประนามร้านหนังสือหรือกดดันเขาสารพัดแต่ยังต้องพึ่งพาเขานั้น ดิฉันก็รู้สึกไม่ดีกับการกระทำแบบนี้สักเท่าไหร่ค่ะ ในเมื่อ!!! ร้านหนังสือออกมาให้เหตุผลพร้อมทั้งเปิดเผยข้อมูลต่างๆที่ทำให้ต้องเรียกเก็บ 1% ว่าเป็นส่วนของค่าขนส่งเกี่ยวกับการกระจายหนังสือและเก็บหนังสือส่งคืน ดิฉันมองว่าเขาก็มีเหตุผลของเขา ที่คนกลางอย่างดิฉันที่อาจจะได้รับผลกระทบจากราคาหนังสือที่อาจจะเพิ่มขึ้นในอนาคต ไม่ว่าจะมาจากใครก็ตาม เป็นเหตุผลที่รับได้ ดิฉันคิดตามจินตนาการว่า สนพ.เอาหนังสือมาส่งที่ส่วนกลางของร้านค้า และส่วนกลางจะกระจายหนังสือไปตามสาขาต่างๆ นั่นก็ถือว่าร้านหนังสือเองก็มีระบบการจัดการกระจายสินค้าของเขาเพื่อรองรับหนังสือของพวกคุณอยู่แล้ว และการที่เขาเปิดเผยข้อมูลว่าต้นทุนทางธุรกิจเมื่อเปรียบเทียบกับกำไรที่ได้รับแล้วมันช่างน้อยนิดเหลือเกิน แต่ทำไมร้านเหล่านั้นยังเพิ่มสาขาไม่หยุดหย่อน ในสายตาผู้บริโภคอย่างดิฉันมองว่า การกระจายสาขาเพื่อเข้าถึงคนอ่านมากขึ้น มันคือช่องทางที่ช่วยให้หนังสือของพวกคุณมีโอกาสขายได้มากขึ้นนะคะ แล้วถ้าหนังสือเรื่องไหนที่ขายไม่ได้เลย ซึ่งทาง สนพ.ออกมายอมรับเองว่ามีจริงๆ เขาก็ต้องจัดเก็บส่งคืนทาง สนพ. ถูกต้องมั้ยคะ มันคือการขนส่ง 2 เที่ยวคือไปและกลับเลยนะ แล้วปัจจุบันนี้ ทุกสิ่งอย่างในชีวิตประจำวันขึ้นตามกันเป็นโดมิโน่ มันก็เป็นปกติที่จะกระทบๆตามๆกันไป ค่าแรงเอย ค่าน้ำมันเอย ค่าโอเวอร์เฮด อื่นๆจิปาถะที่ถือเป็นต้นทุนเอย ถ้าดิฉันเข้าใจไม่ผิด ร้านค้าจะเก็บ 40-45% จากหนังสือที่ขายได้ถูกไหมคะ ถ้าหนังสือเรื่องไหนที่ขายไม่ได้ เขาก็ไม่ได้หักส่วนนี้ไป แต่ 1% หักจากหนังสือทุกเล่มที่ สนพ.ส่งไปฝากขาย ซึ่งมันก็เหมาะสมนะคะที่เราจะต้องจ่ายค่าดำเนินการให้เขาบ้าง อย่างน้อยก็ช่วยค่าน้ำมันรถในการขนส่งของไปกลับของคุณก็ดีค่ะ แต่ถ้าทาง สนพ.ยังคิดว่ารับเหตุผลตรงส่วนนี้ไม่ได้ คุณก็หยุดฝากขายแล้วมาขายเองเหมือนที่หลายๆคนเรียกว่าหนังสือทำมือ ซึ่ง สนพ.เองก็จ่ายแค่ต้นทุนที่ต้องจ่ายอยู่แล้วเช่น ค่าพิมพ์ ค่าอาร์ตเวิค ค่าพิสูจน์อักษร ซึ่งแน่นอนว่า หนังสือของคุณอาจจะมีลูกค้าแค่กลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่ง แต่คุณไม่ต้องจ่ายส่วนของ 40-45% +1% ให้ร้านค้าตัวแทนจำหน่าย เมื่อหักต้นทุนที่ว่ามาแล้ว ที่เหลือ สนพ.ก็รับแบบเต็มๆถูกไหมคะ เพียงแต่!! ทาง สนพ.เองก็รู้ดีว่า หากพิมพ์จำนวนน้อย ต้นทุนค่าพิมพ์จะสูงขึ้น ราคาหนังสือที่เคยตั้งไว้ก็ต้องดีดตัวสูงขึ้น เผลอๆอาจจะสูงกว่า ราคาที่เพิ่มขึ้นแล้วจากผลกระทบ 1% ที่ร้านหนังสือเก็บเพิ่มเสียอีก ไหนจะขายได้น้อยลง ต้นทุนเพิ่ม และมีชื่อเสียงช้า เพราะต้องค่อยๆสร้างจากกลุ่มเล็กๆ ผ่านระบบโซเชียลเน็ตเวิคนี้ ลองถัวเฉลี่ยดูดีๆสิคะ ว่าแบบไหนคือหนทางที่คุ้มค่ากว่ากัน คห.ส่วนตัวของคนอ่านอย่างดิฉันที่เข้าถึงระบบโซเชียลเน็ตเวิคที่มีทางเลือกระหว่างหนังสือทำมือกับ E-Books ดิฉันยังเลือกที่จะซื้อหนังสืออ่านอยู่ดีค่ะ ดิฉันไม่ได้ตีคุณค่าของหนังสือเพียงแค่ราคาที่เพิ่มขึ้นมาเล่มละ 2-5% อย่างที่คาดการณ์กันหรอกนะคะ ไม่รู้ว่าเสียงเล็กๆของคนอ่านอย่างดิฉันจะทำให้ สนพ.เล็กๆทั้งหลายมีกำลังใจเพิ่มขึ้นหรือเปล่า ดิฉันอยากจะบอกว่า สำหรับตัวดิฉันแล้ว หนังสือไม่ได้มีคุณค่าเพียงแค่วรรณกรรมทางภาษาผ่านตัวหนังสือหรอกค่ะ ดิฉันมองว่าหนังสือ 1 เล่ม คืองานดีไซน์ มันคือความสวยงามที่จับต้องได้ ซึ่ง E-Books ไม่มี ดิฉันชอบซื้อหนังสือที่รูปเล่มสวยงาม กระดาษที่แต่ละ สนพ.เลือกใช้ตามไอเดีย หรือแม้กระทั่งการออกแบบอาร์ตเนื้อใน ชอบหนังสือที่กล้าแหกทุกกฎเกณฑ์ที่ถูกวางไว้ด้วยข้อกำหนดสำเร็จรูปเพียงเพราะทำตามกันมาช้านานแล้ว นี่คือเหตุผลที่คนอ่านคนหนึ่งยังเลือกที่จะซื้อหนังสือแทนการหันหน้าเข้าหา E-Books ค่ะ ขอให้ทุกทางเลือก เอื้อผลประโยชน์ต่อกันแบบน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่านะคะ จากคุณ : T_Romance เขียนเมื่อ : วันรพี 55 17:09:17

ความคิดเห็นที่ 19 ขอเข้ามาเสริมข้อมูลเพื่อความถูกต้องให้กับคุณ T_Romance ดังนี้ครับ ส่วนลดของร้านหนังสือไม่ได้ขนาด 40-45% อย่างที่เขียนมาหรอกครับ ร้านหนังสือได้ส่วนลดเฉลี่ยกันประมาณ 25-30% ครับ  ร้านใหญ่ก็ได้ใกล้เคียง 30% มากหน่อย  เป็นค่าการบริหารพื้นที่วางหนังสือ  และการให้บริการการขาย ครับ ที่ได้ 40-45% นั้น (แล้วจะต้องมาแบ่งให้ร้านหนังสืออีกที) จะเป็นผู้จัดจำหน่ายหนังสือครับ  ซึ่งส่วนลดมาตรฐานสำหรับการจำหน่ายหนังสือ ทราบว่าเมื่อก่อนนี้เป็น 37.5%  แล้วก็ขยับมาเป็น 40%  เพราะแบกรับภาระค่าใช้จ่ายต่างๆ และความเสี่ยงไม่ไหว  (สาเหตุส่วนหนึ่งที่เพิ่มส่วนลดขึ้น อาจจะเป็นเรื่องค่าขนส่งหนังสือไปกลับ  ซึ่งเป็นเรื่องเดียวกับปัญหาที่ร้านหนังสือใหญ่ที่จัดระบบการจัดส่งให้เองนั้น  กำลังเรียกร้องอยู่) แต่ร้านหนังสือไม่ได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยหรอกครับ  เพราะต้องมีส่วนลดสมาชิกกันอีก 5-10%  หากไม่มีระบบสมาชิก  ก็อาจจะทำให้ลูกค้าส่วนหนึ่งไปซื้อที่ร้านอื่น ร้านหนังสือขนาดใหญ่ที่ร้องให้ช่วย ก็เพราะภาระค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นมันสูงเกินกว่าที่เขาจะแบกรับเองไหว ต้องให้ทุกคนในระบบธุรกิจหนังสือช่วย  เขาจึงขอให้ช่วยเหลือค่าใช้จ่ายในการขนส่งไปและกลับที่ขายไม่ได้นี้   แต่เขาไม่ได้ขอให้ช่วยทั้งหมด  เขาขอให้ช่วยเฉพาะส่วนหนึ่งของค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นเท่านั้น  คือ  ขอ 1%   ซึ่งส่วนนี้ ไม่ใช่ "เงินกินเปล่า"  แต่เป็นค่าใช้จ่ายจริงที่เกิดขึ้นจากภาระการกระจายหนังสือแทนผู้จัดจำหน่าย เขาจึงขอเรียกเก็บจากผู้จัดจำหน่าย  หรือสำนักพิมพ์ที่ทำหน้าที่เป็นผู้จัดจำหน่ายเอง  เพราะร้านหนังสือใหญ่ดันไปทำหน้าที่ช่วยผู้จัดจำหน่ายมากไป  แต่ไม่ได้ค่าใช้จ่ายมาช่วยภาระที่ทำแทนนี้เพียงพอ เรื่องราวก็เป็นมาฉะนี้ครับ  ไม่ได้มีอะไรในกอไผ่  และไม่มีอะไรเป็นเรื่องไม่สมเหตุสมผล  หรือเป็นการเอาเปรียบอย่างที่กระแสข่าวออกมา ผมคิดว่าปัญหาในวงการหนังสือที่ไม่ค่อยได้รับการพัฒนากันให้แข็งแรงจริงๆ ก็เพราะไม่ค่อยมีใครมาวิเคราะห์ตัวเลขค่าใช้จ่ายต่างๆ หรือภาระต่างๆ ที่เกิดขึ้นในอุตสาหกรรมหนังสือ  ว่าควรอยู่ที่ใคร  และจะทำอย่างไรจึงจะทำให้ทุกคนอยู่รอดได้ระยะยาว    จึงจะเห็นได้ว่า  สำนักพิมพ์ หรือผู้จัดจำหน่ายที่ไม่ปรับตัวให้สอดคล้องกับโลกที่เปลี่ยนไป ก็จะอยู่รอดกันไม่ได้เป็นส่วนใหญ่  หรือไม่สามารถพัฒนาขึ้นมาเป็นวิชาชีพที่แท้จริงได้   และหากจะพูกตรงไปตรงมาอีก  ก็คงขอบอกว่า สำนักพิมพ์ที่มีบทบาทต่อการสร้างนิสัยรักการอ่าน  และทำให้วงการหนังสือเติบโตขึ้น  และทำให้คนไทยได้อ่านหนังสือดีๆ มีสาระมากขึ้น ก็คือ  สำนักพิมพ์ชั้นนำที่ปรับตัว  และมีความคิดใหม่ๆ ที่สร้างสรรค์  เขาจึงแข็งแรงได้  ทำกำไรได้  ไม่ใช่สำนักพิมพ์ที่กำลังเรียกร้องอยู่ในขณะนี้ ตรงนี้ไม่ได้หมายความว่า  สำนักพิมพ์เล็กๆ ไม่มีส่วนสำคัญนะครับ   แต่กำลังจะบอกว่ามีบทบาทต่อความสำคัญในการพัฒนาประเทศ และการอ่านน้อยกว่ามาก และหากจะวิเคราะห์กันจริงๆ  แบบตรงไปตรงมาอีก  หนังสือของสำนักพิมพ์เล็ก  ที่บ่นว่าคนอ่านน้อย และกลัวเรื่องราคาที่อาจจะแพงขึ้นบ้าง และกลัวตนเองจะอยู่รอดไม่ได้  ก็สะท้อนว่า หนังสือเหล่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่เป็นหนังสือสำหรับผู้ใหญ่  ไม่มีคุณค่ามากเพียงพอสำหรับคนในวงกว้าง  ที่จะทำให้คนจำนวนมากเพียงพอ เห็นความสำคัญจนอยากจะซื้ออ่าน  และไม่มีคุณค่ามากเพียงพอที่จะทำให้คนอยากจะควักเงินซื้อด้วยราคาที่สะท้อนต้นทุนที่แท้จริง แต่ใครละจะกล้ายอมรับความจริงเหล่านี้ !! และหากจะพูดตรงไปตรงมาต่ออีก  ก็คือ  การใช้คำพูด หรือวาทกรรม ว่า "เงินกินเปล่า" บ้าง  การใช้ข้ออ้างว่า จะทำให้หนังสือ แพงขึ้นบ้าง  หรือการที่ปลาใหญ่กินปลาเล็กบ้าง  หรือการฮั้วกันบ้าง  จริงๆ ก็คือ เรื่องของการปลุกกระแส  เพราะเป็นประเด็นที่ปลุกกระแสง่ายที่สุด  สร้างอารมณ์ร่วมได้มากที่สุด แต่กลับไม่ยอมรับข้อเท้จจริงที่เกิดขึ้น  และไม่ให้ข้อเสนอแนะว่า ภาระนี้ใครควรรับไปบ้าง ที่น่าสนใจก็ตรงที่ว่า  จริงๆ แล้ว ค่าใช้จ่ายในการขนส่งนี้ มีร้านหนังสือชั้นนำขนาดใหญ่บางราย  เก็บมานานหลายปีแล้ว  และเก็บด้วยตัวเลขที่มากกว่า 1% อีก ตรงนี้กลับไม่มีการพูดถึงเลยว่า ทำไมผู้จัดจำหน่าย และสำนักพิมพ์ที่ทำหน้าที่เป็นผู้จัดจำหน่ายเอง  ยอมจ่ายกันมาได้ตั้งหลายปี  โดยไม่ก่อกระแสต่อต้านเลย และไม่มีใครพูดต่อว่า  แล้วจะทำอย่างไรกับที่สิ่งที่ยังจ่ายกันอยู่ในทุกวันนี้ ?? ดังนั้น  กระแสข่าวที่ออกมาตอนนี้  จึงเป็นเรื่องของการพูดความจริงกันไม่หมด   เป็นเรื่องของการไม่ยอมรับข้อเท็จจริง  แม้จะมีการอธิบายแล้ว  แต่ก็ใช้วลิ หรือวาทกรรมว่า "เงินกินเปล่า" มากล่าวหาอีกฝ่ายให้เป็นผู้ร้าย   ทั้งที่ก็รู้ข้อเท็จจริงว่า คือ การขอให้ช่วยค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นส่วนหนึ่งจากภาระที่ทำหน้าที่แทนผู้จัดจำหน่าย  ไม่ใช่เงินค่าต๋งอย่างที่สร้างกระแสต่อต้านนี้  ไม่ใช่เงินที่จะทำให้ได้กำไรเพิ่มขึ้นแต่อย่างใด   จึงเป็นการเลือกพูดในประเด็นที่จะปลุกกระแสต่อต้านเท่านั้น  โดยไม่อยู่บนพื้นฐานของข้อเท็จจริง คือ  เลือกฟัง และเลือกพูด ในสิ่งที่ตนต้องการปลุกกระแสเท่านั้น ทั้งที่โดยข้อเท็จจริงแล้ว  รายที่ถูกกล่าวหาว่าเป็น "ผู้ร้าย" นั้น  เป็นกลุ่มสำคัญที่ช่วยบุกเบิกธุรกิจหนังสือให้เติบโตแข็งแรง  และทำให้หนังสือดีๆ เกิดขึ้นมาได้มากอย่างทุกวันนี้  หนังสือเริ่มพิมพ์ขายได้เป็นหลักหมื่น  หลักแสน  และหลักล้านเล่มได้ แต่วันนี้  เขากลับถูกกล่าวหาว่า เป็น "ผู้ร้าย"  โดยกลุ่มคนที่ไม่ยอมรับฟังข้อเท็จจริง นี่คือ  ปัญหาหนึ่งในวงการหนังสือครับ  ที่ส่วนหนึ่งจะใช้อารมณ์   ใช้ความคิดที่ไม่เป็นตรรกะในการแก้ปัญหา  แะพยายามเรียกร้องการคุ้มครอง  การดูแล  โดยตนเองไม่พยายามปรับตัว  และพยายามไม่เข้าใจข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น  และหาทางทำงานร่วมกัน คงพอเข้าใจกลไกของปัญหาในอุตสาหกรรมหนังสือเพิ่มขึ้นนะครับ แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 55 23:04:52 แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 55 21:12:46 จากคุณ : New Analyst เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 20:41:27