ความคิดเห็นที่ 1 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 55 14:31:50 จากคุณ : ผมรู้ เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 14:30:29

ความคิดเห็นที่ 2 เพลงยาวนี้ ถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองบ่อยๆ แต่จากช่วงเวลาที่กำหนดเขียนไม่สัมพันธ์กัน แสดงว่าจะแพร่หลายทางปากเปล่ามากกว่า ภาษาเขียน และยุคนั้นใช้จุลศักราชอ้างอิง ที่สำคัญพุทธศักราชต้องปรับความคลาดเคลื่อนก่อน ซึ่งยังไม่ลงตัวนัก แต่ที่นิยมคือสูตร 543 จนคำรบศักราชได้สองพัน คราทีนั้นฝูงสัตว์ทั้งหลาย จะเกิดความอันตรายเป็นแม่นมั่น ด้วยพระมหากษัตริย์มิได้ทรงทศพิธราชธรรม์ จึงเกิดเข็ญเป็นมหัศจรรย์สิบหกประการ แบบเดียวกับที่อ้างว่าเป็นพุทธทำนาย เป็นเรื่องแต่ง ประมาณพุทธศตวรรธ ที่21 เกิดการชิงอำนาจภายในอยุธยา ไม่น่าเป็นศักราชชนิดอื่น เพราะยังไม่ถึง ประมาณดีๆอยากออก แย่ๆอยากเข้า คนในเกาะรับไปเต็มๆ กรุงศรีอยุธยาจะสูญแล้ว      จะลับรัศมีแก้วเจ้าทั้งสาม ไปจนคำรบปีเดือนคืนยาม จนสิ้นนามศักราชห้าพัน พ.ศ.2310 อยุธยาแตก ย้ายเมืองมากทม. ก็ผิดอีกแล้วอีกตั้งสองพันปี ตอบไม่ได้เหมือนกัน เห็นฮอลลี่วู้ดบอกโลกจะแตกทุกปีตั้งแต่ ค.ศ.2000 ก็ไม่เห็นเป็นไร มีแต่เสียตังค์ไปดูหนังเขาท่าเดียว จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 08:37:34

ความคิดเห็นที่ 3 น่าจะแค่หวังผลทางการเมืองมากกว่าครับ เพราะหาที่มาไม่มีแน่ชัด และเพิ่งมาแพร่หลายเอาตอนวุ่นวายทางการเมืองนี่แหละ เหมือน นารีขี่ม้าขาวอะไรเนี่ย ก็มาแพร่เอายุคนี้ เมื่อก่อนไม่เห็นจะมีเลย ถ้าบอกว่าเป็นพุทธทำนาย ก็ไม่มีในพระไตรปิฎก มีแต่พระพุทธเจ้าตรัสกับพระอานนท์เรื่อง พุทธศาสนาจะรุ่งเรืองไป 5,000 ปีก็แค่นั้น ที่เหลือแต่งเติมเสริมเอาเองหมด จากคุณ : Niceguy_C3 เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 10:58:30

ความคิดเห็นที่ 4 พุทธศาสนาจะรุ่งเรืองไป 5,000 ปี ก็ไม่ใช่พุทธดำรัสนี่ครับ? จากคุณ : อวิหา เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 10:43:18

ความคิดเห็นที่ 5 เดี๋ยวคงต้องขอไปอ่านอีกรอบน่ะครับ เพราะอ่านที่วัดสมัยบวช เมื่อ 2 ปีก่อน จากคุณ : Niceguy_C3 เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 21:20:10

ความคิดเห็นที่ 6 น่าจะเป็นเอกสารหวังผลทางการเมืองมากกว่าครับ เพราะมีลงท้ายไว้ว่าประพันธ์โดยพระนารายณ์เป็นเจ้า ในช่วงปลายรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์นั้นราชวงศ์ปราสาททองก็ง่อนแง่นเต็มที ทั้งจากสภาพการเมืองภายใน และการรุกรานของชาวต่างชาติ ดังนั้นเพลงยาวนี้อาจจะเป็นเอกสารประกอบการรณรงค์ campaign อันใดอันหนึ่งในช่วงนั้นก้ได้ครับ จากคุณ : Sith Lord Nindle เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 17:11:28

ความคิดเห็นที่ 7 ขอเรียนให้ทราบที่มาของเพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยาก่อนนะคะ เพลงยาวพยากรณ์ฯ ที่คัดมานี้ นำมาจากหนังสือ “อธิบายแผนที่พระนครศรีอยุธยา” ซึ่งมหาอำมาตย์โท พระยาโบราณราชธานินทร์ (พร เดชะคุปต์) สมุหเทศาภิบาลมณฑลอยุธยา อุปนายกราชบัณฑิตยสภา แพนกโบราณคดี พิมพ์ทูลเกล้าฯ ถวาย พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ในการพระราชพิธีทรงบวงสรวงอดีตมหาราชเจ้า ที่พระนครศรีอยุธยา เมื่อ พ.ศ. 2469 สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้ทรงอธิบายไว้ในคำนำหนังสือดังกล่าว มีความตอนหนึ่งว่า “……เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยา อ้างไว้ข้างท้ายว่าเปนพระราชนิพนธ์ของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เพลงยาวนี้มีหลักฐานควรเชื่อแต่ว่าแต่งเมื่อครั้งกรุงศรีอยุธยาเปนราชธานี ด้วยในคำให้การของพวกชาวกรุงเก่าที่พม่าจับไปถามคำให้การเมื่อครั้งเสียกรุงศรีอยุธยาได้กล่าวอ้างถึง แต่ข้อที่ว่าเปนพระราชนิพนธ์สมเด็จพระนารายณ์มหาราชนั้นไม่มีหลักฐานอย่างอื่นนอกจากที่มีเขียนอ้างไว้กับเพลงยาว ปลาดอยู่ที่เพลงยาวบทนี้ยังมีผู้ท่องจำกันมาได้แพร่หลายจนในกรุงรัตนโกสินทร์นี้ แต่เรียกกันว่าเพลงยาวพุทธทำนาย ……” เนื้อความของเพลงยาวพยากรณ์ฯ มีดังนี้ (รักษาตัวสะกดตามต้นฉบับเดิม) “ จะกล่าวถึงกรุงศรีอยุทยา เปนกรุงรัตนราชพระสาศนา มหาดิเรกอันเลิศล้น เปนที่ปรากฎิ์รจนา สรรเสริญอยุทยาทุกแห่งหน ทุกบุรียสีมามณฑล จบสกลลูกกค้าวานิจ ทุกประเทศสิบสองภาษา ย่อมมาพึ่งกรุงศรีอยุทยาเปนอัคะนิด ประชาราษฎร์ปราศจากไภยพิศม์ ทั้งความพิกลจริตแลความทุกข์ ฝ่ายองค์พระบรมราชา ครองขันทสิมาเปนศุข ด้วยพระกฤษฎีกาทำนุก จึ่งอยู่เย็นเปนศุขสวัสดี เปนที่อาไศรยแก่มนุษย์ในใต้หล้า เปนที่อาไศรยแก่เทวาทุกราศรี ทุกนิกรนรชนมนตรี คะหะบดีชีพราหมณพฤฒา ประดุจดั่งศาลาอาไศรย ดั่งหนึ่งร่มพระไทรอันษาขา ประดุจหนึ่งแม่น้ำพระคงคา เปนที่สิเนหาเมื่อกันดาน ด้วยพระเดชเดชาอานุภาพ อาจปราบไภยรีทุกทิศาน ทุกประเทศเขตขันท์บันดาน แต่งเครื่องบัณาการมานอบนบ กรุงศรีอยุทยานั้นสมบูรณ์ เพิ่มภูญด้วยพระเกรียศคะจรจบ อุดมบรมศุขทั้งแผ่นภพ จนคำรบศักราชได้สองพัน คราทีนั้นฝูงสัตว์ทั้งหลาย จะเกีดความอันตรายเปนแม่นมั่น ด้วยพระมหากระษัตรมิได้ทรงทศมิตราชธรรม์ จึงเกิดเขญเปนมหัศจรรย์สิบหกประการ คือเดือนดาวดินฟ้าจะอาเพด อุบัติเหตุเกีดทั่วทุกทีศาน มหาเมฆจะลุกเปนเพลีงกาล เกิดนิมิตพิศดานทุกบ้านเมือง พระคงคาจะแดงเดือดดั่งเลือดนก อกแผ่นดินเปนบ้าฟ้าจะเหลือง ผีป่าก็จะวิ่งเข้าสิงเมือง ผีเมืองนั้นจะออกไปอยู่ไพร พระเสื้อเมืองนั้นจะเอาตัวหนี พระกาลกุลีจะเข้ามาเปนใส้ พระธรณีจะตีอกไห้ อกพระกาลจะไหม้อยู่เกรียมกรม ในลักษณะทำนายไว้บ่ห่อนผิด เมื่อวินิศพิศดูก็เหนสม มิใช่เทศกาลร้อนก็ร้อนระงม มิใช่เทศกาลลมลมก็พัด มิใช่เทศกาลหนาวก็หนาวพ้น มิใช่เทศกาลฝนฝนก็อุบัติ ทุกต้นไม้หย่อมหญ้าสารพัด เกิดวิบัตินานาทั่วสากล เทวดาซึ่งรักษาพระสาศนา จะรักษาแต่คนฝ่ายอกุศล สัปรุษย์จะแพ้แก่ทระชน มิศตนจะฆ่าซึ่งความรัก ภรรยาจะฆ่าซึ่งคุณผัว คนชั่วจะมล้างผู้มีศักดิ์ ลูกสิทธิ์จะสู้ครูพัก จะหานหักผู้ใหญ่ให้เปนน้อย ผู้มีศีลจะเสียซึ่งอำนาจ นักปราชญ์จะตกต่ำต้อย กระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าอันลอยนั้นจะถอยจม ผู้มีตระกูลจะสูญเผ่า เพราะจันทานมันเข้ามาเสพสม ผู้มีศีลนั้นจะเสียซึ่งอารมณ์ เพราะสมัคสมาคมด้วยมารยา พระมหากระษัตรจะเสื่อมสิงหนาท ประเทศราชจะเสื่อมซึ่งยศถา อาสัจจะเลื่องฦาชา พระธรรมจะตกฦกลับ ผู้กล้าจะเสื่อมใจหาน จะสาบสูญวิชาการทั้งปวงสรรพ ผู้มีสินจะถอยจากทรัพย์ สัปรุษย์จะอับซึ่งน้ำใจ ทั้งอยุศม์จะถอยเคลื่อยจากเดือนปี ประเวณีจะแปรปรวนตามวิไส ทั้งพืชแผ่นดินจะผ่อนไป ผลหมากรากไม้จะถอยรศ ทั้งแพศพรรว่านยาก็อาเพด เคยเปนคุณวิเศศก็เสื่อมหมด จวงจันทร์พรรไม้อันหอมรศ จะถอยถดไปตามประเพณี ทั้งเข้าก็จะยากหมากจะแพง สารพันจะแห้งแล้งเปนถ้วนถี่ จะบังเกีดทรพิศม์มิคสัญญี ฝูงผีจะวิ่งเข้าปลอมคน กรุงประเทศราชธานี จะเกีดการกุลีทุกแห่งหน จะอ้างว้างอกใจทั้งไพร่พล จะสาละวนทั่วโลกหญิงชาย จะร้อนอกสมณาประชาราช จะเกีดเข็ญเปนอุบาทว์นั้นมากหลาย จะรบราฆ่าฟันกันวุ่นวาย ฝูงคนจะล้มตายลงเปนเบือ ทางน้ำก็จะแห้งเปนทางบก เวียงวังก็จะรกเปนป่าเสือ แต่สิงสาระสัตว์เนื้อเบื้อ นั้นจะหลงหลอเหลือในแผ่นดิน ทั้งผู้คนสารพัดสัตว์ทั้งหลาย จะสาบสูญล้มตายเสียหมดสิ้น ด้วยพระกาลจะมาผลานแผ่นดิน จะสูญสิ้นการนะรงสงคราม กรุงศรีอยุทยาจะสูญแล้ว จะลับรัดสมีแก้วเจ้าทั้งสาม ไปจนคำรบปีเดือนคืนยาม จนสิ้นนามศักราชห้าพัน กรุงศรีอยุทยาเขษมศุข แสนสนุกดิ์ยิ่งล้ำเมืองสวรรค์ จะเปนเมืองแพศยาอาทัน นับวันจะเสื่อมสูญเอย ฯ จบเรื่องพระนารายณ์เปนเจ้านพบุรีทำนายกรุงแต่เท่านี้ " ส่วนในหนังสือ “คำให้การชาวกรุงเก่า” ซึ่งกล่าวว่าเป็นพระราชนิพนธ์ของพระพุทธเจ้าเสือปรากฎความเป็นร้อยแก้ว และเนื้อความสั้นกว่านี้ สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงสันนิษฐานว่า “ทีพม่าจะแปลจากภาษาไทยไม่ได้ตลอด” http://www.payakorn.com/webboard_ans.php?q_id=1339 วิจารณ์เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยา สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงพระนิพนธ์ http://www.reurnthai.com/wiki/เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยาและคำวิจารณ์ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 12:53:35

ความคิดเห็นที่ 8 คำให้การขุนหลวงหาวัด เล่ม ๓ โดย ขุนนางอยุธยา http://thaimisc.pukpik.com/freewebboard/php/vreply.php?user=shalawan&topic=2265&page=3 อันพระสุริเยนทราธิบดีนั้น มีฤทธาอาคมมีภาศรีนักหนา ทั้งจังงังและลองหลก็ดีทั้งอึดใจก็ได้ทุกประการ ครั้งถึงเพลาค่ำพระองค์มิได้เสดจอยู่ในพระราชฐาน เสดจออกเที่ยวฟังกิติศัพท์บ้านเมือง ทั้งลอบหาทหารและคนดีที่มีวิชาความรู้อยู่คง อันเกณฑ์เหล่ามหาดเลกที่นอนเวนนั้น ต้องคาดประเจียดและผูกพิศมรเสียก่อนจึ่งนอนได้ พระองคมักเสดจไปลอง ครั้นอยู่คงพระพันท์แลทิ่มแทงไม่เข้า พระองค์ก็ประทานรางวัลผ้าผ่อนเงินทอง ถ้าแลทิ่มแทงเข้าไม่อยู่คงพระองค์ก็ลงโทษทัณฑ์ ทั้งวิชาดาบแลง้าวตระบอกกฤชก็ดีนักหนา อนึ่งวิชาปืนของพระองคดียิ่งนัก เรียกว่าสบสำเนียง ถึงจักเปนเวลาค่ำไม่เห็นตัว ได้ยินแต่เสียงก็ยิงถูกได้ ถึงปลาอยู่ในน้ำก็ยิงถูก แล้วก็รู้ว่าปลาพันนั้นถูกที่อันนั้นก็รู้พระองคก็สันทัดเจนรู้ทุกประการ ทั้งว่านยาผลาหารทั้งโรคไภยในกายก็รู้ ทั้งคนพาลแลนักปราชก็รู้ทาย ตั้งแต่คนไปจนถึงเทวดา ทั้งผีเมืองแลผีป่าทั้งหลายทั้งสิบหกประการก็ทายไป ยกเปนยอดชายในโลกย อันวิชาที่ว่ามาทั้งนี้ไม่มีแล้วในพงษาวะกาล อันพระราชนิพนธ์ทั้งเพลงยาวที่ทำนายทายชะตาเมืองก้รู้ว่าจักดีแลร้ายจักสิ้นชะตาเมือง เมื่อครั้งนั้นครั้งนั้นพระองค์ก็รู้ ทั้งดูเดือนดาวฟ้าดินก็ได้ พระองค์ก็รู้ต่างต่าง ว่าเมื่อถึงพระพุทธศักราชได้เท่านั้นจักเปนดังนั้น จึงว่าไว้ตามคำพุทธทำนาย เมื่อพระพุทธศักราชได้สองพันปี ถ้าจักนับตามจุลศักราชมา เมื่อตั้งแต่จุลศักราชได้เก้าร้อยเก้าสิบปีไปแล้ว ทั้งไพต่บ้านพลเมืองก็จักไม่มีความสัตย ทั้งพระมหากระษัตรก็จักไม่เปนธรรม ตั้งแต่ครั้งนั้นไปจนถึงห้าพันวษา แล้วจักเปนดังนั้นดังนั้นเธอจึ่งกล่าวเปนเพลงยาวได้ตามคำพระพุทธทำนายไว้ดังนี้ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:06:21

ความคิดเห็นที่ 9 ต่อ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:07:34

ความคิดเห็นที่ 11 ต่อ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:08:31

ความคิดเห็นที่ 13 ต่อ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:09:50

ความคิดเห็นที่ 15 ต่อ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:12:07

ความคิดเห็นที่ 17 ต่อ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:13:13

ความคิดเห็นที่ 19 ต่อ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:13:58

ความคิดเห็นที่ 21 ต่อ จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:14:52

ความคิดเห็นที่ 22 อันพระสุริเยนทราธิบดีนั้น เธอรู้ในพุทธทำนายจึ่งแต่งเปนเพลงยาวไว้ให้รู้ เมื่อพระพุทธศักราชได้สองพันปีเสศ จักมีพระยานักเลงมาได้ราชสมบัติ แล้วจักได้ครอบครองขันธเสมาต่อไป ครั้งเมื่อสิ้นบุญพระยานักเลงแล้ว จักมีพระยาต่างชื่อต่างชาติต่างภาษา จักมาได้ครอบครองกรุงไกรต่อไป อันเหล่ากษัตริจักเสื่อมสีหนาทอันคนที่ต่ำชาติตามสกูล ต่อ ๆ กันลงไปทุกชั้น ทุกกระษัตรลงไปกว่าจะครบห้าพันพระวะษา อันพระสุริเยนทราธิดีเมื่อครั้งนั้น มีทหารคนดีสองคนชื่อ พาลศรเพลิงหนึ่ง ดำเกงณรงคคนหนึ่งเป็นเกณฑ์ฯ แก้วมงคล คัด ๑๒ ตุล ๘๔ บรรณานุกรม “คำให้การขุนหลวงหาวัด เล่ม ๓” หอสมุดแห่งชาติ. หนังสือสมุดไทยดำ อักษรไทย. ภาษาไทย. เส้นดินสอ. ม.ป.ป. เลขที่ ๑๑ หมวดพงศาวดาร อย. คัดลอกจาก : คำให้การขุนหลวงหาวัด เล่ม ๓ * : แก้วมงคล คัด ๑๒ ตุล ๘๔ : รวมบทความประวัติศาสตร์ ฉบับที่ 17 พ.ศ. 2538 จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:17:58