ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าเรียนพิเศษแล้วชีวิตเด็กสมัยนี้ในสังคมนี้มันดีและมีความสุขขึ้นผมว่าก็คงดี แต่เท่าที่เห็นส่วนมากเหมือนจะทุกข์มากกว่าสุข ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมสังคมเราถึงสนับสนุนการแข่งขันกันเอาเป็นเอาตายขนาดนี้ ผลที่ได้ก็เห็นกันอยู่คุณภาพการศึกษาก็ยังต่ำเตี้ยเรี่ยดินกันอยู่ไม่ได้ดีขึ้นเลย อย่างน้อยถ้าคุณภาพคนโดยเฉลี่ยมันพัฒนาขึ้นได้อย่างญี่ปุ่น เกาหลีใต้ หรือจีนนี้จะไม่ว่าเลย จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 09:48:34

ความคิดเห็นที่ 2 ลูกเราต้องไปสอบมิดเทอมวันแม่ ที่มหาวิทยาลัย  วันแม่เลยอยู่กับบ้าน  พรุ่งนี้ค่อยไปเที่ยว จากคุณ : เจ้ากัน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 11:24:20

ความคิดเห็นที่ 3 ที่ จขกท บอกว่า "ครูในห้อง(สมัยนี้เรียกอาจารย์)ก็สอนไม่เต็มที่" ^ จริงๆแล้วครูในห้องโดยส่วนใหญ่ก็สอนสู้ติวเตอร์ไม่ได้อยู่แล้ว เพราะวิธีคัดเลือกครูมันไม่ได้วัดความเก่งครูในวิชาที่สอน คือระบบการศึกษาไทยตั้งกฎระเบียบว่าว่า "ใครเรียนศึกษาศาสตร์ (แต่จะรู้วิชาที่สอนหรือไม่ก็ไม่สำคัญ) ก็ได้ใบอนุญาตครูไป" และ "ใครสอบผ่าน 9 มาตรฐานวิชาครู (แต่จะรู้วิชาที่สอนหรือไม่ก็ไม่สำคัญ)ก็ได้ใบอนุญาตครูไป" ^ วิธีการค้ดเลือกคนเข้าทำงานแบบนี้ในประเทศที่เจริญแล้วเขาไม่ทำกัน อย่างเช่นในอเมริกาใครจะสมัครงานคอมพิวเตอร์เขาให้นั่งหน้าคอมพิวเตอร์แล้วสาธิตให้ดูว่าผู้สมัครงานรู้อะไร และทำอะไรได้บ้าง ก่อนที่จะตกลงว่าจ้าง ติวเตอร์ต้องปรับปรุงการสอนตัวเองอยู่เรื่อยๆเพื่อการแข่งขันในตลาดเพื่อความอยู่รอด แต่ครูในห้องสอนเก่งหรือไม่เก่งก็ได้เงินเดือนเท่าเดิม ครูในห้องมักจะไม่พยายามปรับปรุงการสอน แต่จะพยายามไปเรียนเอาวุฒิสูงๆถึงปริญญาโทปริญญาเอก (แต่ไม่เรียนวิชาที่สอนให้เก่งขึ้น) เพื่อเอาวุฒิมาขึ้นเงินเดือน นั่นก็เพราะระบบการคัดเลือกคนเข้าทำงานกับการจ่ายเงินในประเทศไทยมันเป็นไปในเชิงทฤษฎีมากกว่าปฏิบัติ การศึกษาไทยก็เลยแย่ลงทุกวัน ส่วนเรื่องสอนพิเศษนั้นเราว่ามันแล้วแต่เด็กส่วนใหญ่ด้วย เพราะตอนเราสอนพิเศษเป็นกลุ่มพอวันสอนตรงวันหยุดตามประเพณีเราจะถามนักเรียนว่า "จะหยุดหรือจะมาเรียน" แล้วทำตามเสียงส่วนใหญ่ ช่วงนี้เราไม่ได้สอนพิเศษเป็นกลุ่ม แต่สอนตัวต่อตัว มีนักเรียน 2 รายนัดเรียนพิเศษวันแม่โดยนักเรียนลืมดูปฏิทิน ว่าเป็นวันที่เท่าไหร่ (แค่นัดว่าวันอาทิตย์เฉยๆ) เราก็ลืมดู แล้วนักเรียนก็โทรมาเลื่อนวันกันหมดทั้ง 2 คน ซึ่งเราก็ให้เลื่อนวันไปกันหมด...คือเผอิญเราก็อยากออกไป shopping ด้วยดิ...555+++... แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 55 11:58:55 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 11:57:07

ความคิดเห็นที่ 4 แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 55 16:28:06 จากคุณ : ParaHuman (naokimaru) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 16:26:03

ความคิดเห็นที่ 5 จะว่าอะไรไหมหากเราจะขอเอ่ยตรงๆตามทัศนคติของเราเกี่ยวกับการเรียนพิเศษ คุณ จขกท และลูกตกอยู่ในกระแสสังคมที่พัดพาไปสู่อุดมคติแห่ง "ความสำเร็จ" ในสังคมแบบทุนนิยม คือต้องเรียนให้เก่ง  ต้องฝ่าฟันเข้าสถาบันระดับท็อปๆให้ได้ ทว่า ขาดการเรียนรู้วิธีการเรียนรู้ (Learning methodology) ศาสตร์ต่างๆอย่างเป็นระบบและเข้าใจอย่างลึกซึ้งถ่องแท้   ที่เป็นเช่นนี้ขอเดาสักสองสามประการ - คุณไม่มีเวลาสอนลูกเอง จึงผลักภาระนี้ให้กับสถาบันการศึกษาทั้งในระบบและนอกระบบ - สถาบันที่ลูกคุณเข้าไปนั่งเรียนนั้น มิได้สอนหลักการการเรียนรู้ ไม่ได้สอนโดยการเน้นคอนเซ็ปต์ หรือแกนหลักของศาสตร์นั้นๆ - ลูกคุณ อ่านหนังสือน้อย ถึงน้อยมาก หรืออ่านหนังสือประเภทที่ไม่ได้ช่วยพัฒนาการเรียน (ไม่ใช่หนังสือเรียนโดยตรง แต่เป็นหนังสือที่ให้ความคิด ให้หลักวิจักษ์วิจารณ์)  ความรู้หรือศาสตร์ต่างๆที่สอนกันอยู่ในระดับมัธยมในเมืองไทย โดยเฉพาะตาม รร ของรัฐทั้งหลาย เน้นหลัก - การท่องจำ มิได้เน้นหลักการประยุกต์หรือนำไปใช้   - การวัดผลใช้ปริมาณเป็นหลัก วัดด้วยระบบปรนัย ที่ตีค่าว่าวัดได้เที่ยงตรงแม่นยำ คำตอบต้องตายตัว - ไม่มีการสอนการเขียนเรียงความ การโต้วาที ในทางปฏิบัติ ไม่มีการสอนเชิงแลกเปลี่ยน อภิปราย เน้นวิจักษ์วิจารณ์ หรือการสร้างความคิดเห็นที่แตกต่าง - วัดผลแบบคร่าวๆ ทอนความละเอียดจากร้อยละ กลายเป็น 1-4 เอ-ดี ความละเอียดลดลง 25 เท่า ประสิทธิภาพของผู้เรียนจึงลดลงตามวิธีวัดผล (ในยุโรปส่วนใหญ่ ไม่ใช้ระบบเกรด)    ลูกคุณ และตัวคุณเอง จึงเกิดความรู้สึกว่า หากไปเกาะกระแส อาจจะเสียเปรียบ เพลี้ยงพล้ำ ไปไม่ถึงฝั่ง จึงจำยอมต้องเรียนพิเศษไปตามกระแส ตัวเราเอง ไม่เคยเรียนพิเศษแบบจ่ายตังค์ (เพราะไม่มีตังค์จะจ่าย) ส่วนมากเพื่อนลากไปเรียนด้วย(ฟรีๆ) ก็ยอมรับอาจารย์สอนเก่งมาก ทว่า ด้วยข้อจำกัดทางงบประมาณ ทำให้เราต้องขนขวายหาหนังสือมาอ่านเอง เพื่อเตรียมตัวชิงชัยเข้ามหาวิทยาลัย  และจากการสอบถาม คนเก่งๆ ที่เขาได้เกียรตินิยมกันเป็นส่วนใหญ่  ได้คำตอบมาว่า คนเหล่าไม่เคยเรียนพิเศษเลย หรืออ่านหนังสือด้วยตัวเองทั้งนั้น ทำไม จึงแนะนำให้เรียนเอง อ่านหนังสือเอง เพราะมรรควิธีในการเรียนรู้ด้วยตนเองนั้น มันจะสร้างระบบด้วยตัวมันเอง มันสร้างทางลัดในการเรียนรู้ มันจะช่วยประหยัดเวลาในการอ่านหนังสือ  มันจะทำให้เราอ่านหนังสือเป็น  มิใช่อ่านแบบท่องจำ แต่อ่านแบบเอาใจความสำคัญ อ่านแบบได้แผนผังที่มีความสัมพัทธ์   คนพวกนี้ จะเรียนอะไร จะอ่านอะไร จะทำได้ไวกว่าคนอื่นหลายเท่า  เรื่องเกียรตินิยม จึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาและเธอที่จะได้มา แน่นอน การอ่านหนังสือเอง  ในระยะเริ่มต้น มันลำบากกว่าการเรียนพิเศษที่มีคนป้อน คนเคี้ยวเอื้องและคายให้เรากินต่อนั้นเป็นไหนๆ  ซึ่งมันสอดคล้องกับไลฟ์สไตล์ของคนปัจจุบันคือ  เอาง่าย เอาไว ไว้ก่อน การเรียนพิเศษมันจึงสามารถตอบโจทย์เด็กที่มีปัญญาระดับปานกลางถึงอ่อน และขาดวินัยในการเรียนรู้ ได้อย่างชัดเจน รร สอนพิเศษ จึงเป็นธุรกิจที่ไม่มีวันตาย   ใช่ไหมหล่ะ จากคุณ : ปากจัดชะมัดยาด (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 55 23:22:13

ความคิดเห็นที่ 6 ความคิดเห็นที่ 5 ผมต้องการให้สถาบันสอนพิเศษหยุดสอนวันหยุดราชการเท่านั้น ผมต้องการให้ลูกผมมีเวลากับครอบครัว การศึกษาของไทยเป็นอย่างไรนั้นคุยกันยาวครับ ลูกผมเรียนอยู่เตรียมอุดมครับ สอบเข้าเองได้ นอนดึกอ่านหนังสือเองจนผมไม่สบายใจที่ลูกผมอ่านมากเกินไป ชวนไปไหนไม่ค่อยยอมจะเอาแต่อ่านหนังสือ สอบ mid term ได้มากกว่า 3.5 อันนี้สามารถตอบข้อสงสัยคุณได้ไม่มากก็น้อย ช่วงมัธยมต้นสอบได้ที่ 1ของโรงเรียนและได้ทุนเรียนฟรีตลอด ส่วนตัวผมอายุ 46 จบโทอเมริกา ใช้ชีวิตต่างประเทศ 3 ประเทศรวม 17 ปี พูดได้ 3 ภาษา ภรรยาผมเคยทำงานแต่ออกมานานแล้ว ดูแลลูกๆผมสอนหนังสือลูกๆผมทุกวันแต่ตอนนี้สอนไม่ได้แล้วแต่ยังแนะแนวทางการศึกษา ผมออกความเห็นในฐานะพ่อครับ คนที่ไม่มีครอบครัวและไม่มีลูกจะไม่มีทางเข้าใจหัวอกของพ่อและแม่ได้ครับ ตอนเด็กๆผมก็ไม่มีความคิดแบบคุณเช่นกันแต่พอผมมีครอบครัวแล้ว ผมนึกถึงพ่อแม่ผมตลอดเวลา จากคุณ : Chaisasa เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 08:09:02 A:124.122.207.247 X: TicketID:370873

ความคิดเห็นที่ 7 อืมมมมมมมม   ก็ยอมรับอ่ะนะ ว่าเราเดาผิดไปนิสนุง ข้อสามเรื่องลูกคุณอ่านหนังสือน้อย จริงอยู่เขาอ่านมาก อ่านมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเสียจนเบียดเบียนเวลาให้ความสุขกับตัวเอง ก็คงเข้าข่ายกดดันตัวเอง เพื่อให้ประสบความสำเร็จ แต่ว่าเขาอ่านหนังสือไม่เป็น อ่านไม่ถูกวิธี ก็เลยต้องไปหาที่พึ่งที่ รร สอนพิเศษ ไง  หรือไม่จริง จะว่าไปมันก็ไม่ผิดหรอกนะ หากเขาทำระยะสั้นๆ แต่เกรงว่านิสัยเช่นนี้มันจะติดไปจนเรียนมหาวิทยาลัย จนถึงทำงาน มันออกแนวเดียวกับ นักศึกษาญี่ปุ่น ไต้หวัน เกาหลี ที่รับอิทธิพลของแนวคิดของขงจื้อ คือต้องเรียนให้เป็น "บัณฑิต" จึงจะประสบความสำเร็จในชีวิต ถามนิสนุงว่า คุณเคยคุยกับลูกอย่างจริงจังไหม เรื่องนี้  คุณยังคิดว่าลูกคุณอ่านหนังสือ "เป็น" หรือเปล่า เคยช่วยเขาหาทางออกไหมในเรื่องนี้  หรือแค่ยืนดูอยู่ห่างๆด้วยความเป็นห่วง ก็ถูก เรายังไม่มีลูกเป็นของตัวเอง แต่เรามีหลานที่เข้ามหาวิทยาลัยได้ไปแล้วก็ 2-3 คน เขาเรียนพิเศษไหม ก็เรียน  เขาเครียดไหม ก็คงต้องเครียด  แต่ก็เป็นพักๆช่วงๆ ตอนจะสอบเท่านั้น  แต่เขาก็มีความสุขกับชีวิตดี ออกไปดูหนัง กินข้าวกับเพื่อนได้ ไปเที่ยวทะเล เล่มเกมส์ เล่นเปียโน เล่นอูคูเลเลได้ หรือรู้จักหย่อนใจ ไปตึงเกินกับชีวิต เราว่าหลานเรายังไงๆ แม้เกรดจะดร็อปไปหน่อย ก็ไม่โดดตึกตายแน่ เราเสียดายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชีวิตในต่างแดนของคุณ ความสามารถทางภาษาของคุณ ปริญญาบัตรของคุณ ไม่เห็นจะมีประโยชน์กับการแก้ปัญหา (ในสายตาของคุณ) เรื่องการเรียนพิเศษของลูกในวันหยุดราชการเลย เรียนหนังสือเรียนวันไหนก็ได้  เรียนที่ไหนก็ได้  เรียนกับใครก็ได้  ถ้าอยากจะเรียน หรือคุณคิดว่าคุณมีปัญญาให้กระทรวงศึกษาพิการแห่งประเทศสารขัณฑ์นี้ออกกฏมาว่า  ห้าม รร สอนพิเศษ ดำเนินการสอนในวันหยุดราชการ  ทำได้ไหมหล่ะ อย่าทำตนแบบ Don Quixote ในละครเพลงเรื่อง Man of La Mancha ที่ออกมาร้องเพลง Dream The Impossible Dream ตอนใกล้จบเลย อืมมมมมมมมม เราอาจจะช่วยอะไรคุณ จขกท ไม่ได้มาก แต่เราอยากฝากแง่คิดหรือแนวทางให้มากกว่า ส่วนลูกของคุณนั้น หากคุยกับเขาแล้ว และแน่ใจว่าการปฺฏิบัติตัวของเขา และเรื่องการเรียน มันเป็นความพอใจ และความรับผิดชอบตัวเอง หรืออาจจะเป็นความสุขของเขาแล้วหล่ะก็  ก็ปล่อยเขาไปเถิด จากคุณ : ปากจัดชะมัดยาด (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 13:31:16

ความคิดเห็นที่ 8 ใกล้เหมือนไกล จากคุณ : freefill (freefill) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 04:31:59