ความคิดเห็นที่ 1 http://www.amazon.com/The-Positronic-Man-Isaac-Asimov/dp/0553561219 จากคุณ : เครื่องจักรอาวุโส เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 08:14:22

ความคิดเห็นที่ 2 ผมคิดว่าคนที่เก่งๆภาษา เคยผ่านจุดที่อ่านไม่ได้ทุกคำมากันทุกคนครับ (ผมเองก็ด้วยแต่ยังไม่เก่งแบบหลายๆท่านในห้องนี้) พอคุณอ่านไปเรื่อยๆ สั่งสมประสบการณ์ เจอคำศัพท์ หรือ idiom ในสถานการณ์ต่างๆ ทักษะเพิ่มขึ้น คุณก็จะได้แปลได้หมดและอ่านได้เร็วขึ้นเองครับ ถ้ายังไม่เก่ง ก็ไม่จำเป็นต้องเข้าใจทุกคำหรือทุกประโยคครับ แค่จับใจความก็พอ แต่ถ้าจะให้ดีหากเข้าใจหมดทุกคำ ทุกประโยค การอ่านก็ยิ่งจะสนุกมากขึ้นครับ จากคุณ : LightBlaze เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 08:37:46

ความคิดเห็นที่ 3 การอ่านนิยายของ Asimov จำเป็นอย่างยิ่งต้องเข้าใจความหมายทุกประโยคให้ชัดเจน โดยเฉพาะบทสนทนา  เพราะมันจะพาดพิงไปถึงอีกหลาย ๆ เหตุการณ์ และสไตล์การเล่าเรื่องของ Asimov มักจะเล่าแบบไม่ลำดับเวลาของเหตการณ์ จะเล่าแบบย้อนไปย้อนมาคนอ่านต้องลำดับเหตุการณ์ให้ดี  ไม่อย่างนั้นจะงงมาก เข่นเรื่อง The End of Etrenity เปิดเรื่องก็เป็นช่วงกลางของเหตุการณ์ของเรื่อง แล้วเล่าเรื่องแบบสลับเวลาไปเรื่อยจนจบ (ผมต้องอ่าน 3 รอบจึงลำดับเหตุการณ์ถูก) หรือเรื่อง The Gods Themselves แกก็เอาตอนที่ 6 ของภาค 1 มาเปิดเรื่อง แล้วบอกว่าอ่านอย่างนี้สนุกกว่า   ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่เอาตอนนี้เป็นบทที่ 1เสียเลย นี่ก็เป็นลูกเล่นของ Asimov คำแนะนำการอ่านหนังสือของ Asimov ต้องใช้ Amirican Heritage Dictionary Asimov บอกไว้อย่างนั้น  ผมเห็นจากหน้าโฆษณาในหนังสือ จากคุณ : Sv เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 08:55:29

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณครับคุณ LightBlaze แสดงว่าผมต้องอ่านต่อไป เก็บประสบการณ์ไปเรื่ยๆ คุณ Sv ขอบคุณครับ ผมมี longman contemporary เล่มbig หนามาก เล่มนึงวันนี้ผมจะไปหา AHD ครับ Asia Book น่าจะมี The End of Etrenity ผมอ่านภาษาไทยครับ สนุกมาก จำได้ว่าวางไม่ลง กำลังคิดว่าถ้าเป็น version ภาษาอังกฤษน่าจะสนุกมาก แต่เรื่อง The Gods Themselves ผมหาซื้อไม่ได้ แต่เคยเห็นเล่มภาษาอังกฤษที่ คิโนะ หยิบมาเปิดอ่าน โอ้ แม่เจ้า แปลไม่ออกเลย ยากสุดๆ แต่อยากอ่านครับเรื่องนี้เพราะหลายๆคนบอกสุดยอดไอเดีย (เรื่อง Chihood's End ของคลากซ์ผมก็ชอบมาก) จากคุณ : เครื่องจักรอาวุโส เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 09:11:14

ความคิดเห็นที่ 5 ลองเรื่องสั้นไหมล่ะคะ ไม่ยืดเยื้อ ไม่ต่อเนื่อง เน้นไอเดีย ชอบมากๆ เลยค่ะ จากคุณ : jackfruit_k เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 10:35:04

ความคิดเห็นที่ 6 วิธีที่ง่ายที่สุดที่ผมใช้ก็คือ เริ่มอ่านจากง่ายค่อยๆไต่อันดับมากลางๆแล้วมาปลายๆ การทำอะไรเป็นขั้นตอนอย่างนี้มันทำให้เราสนุก ไม่เบื่อ ไม่รำคาญ แล้วก็เกิดความเจริญได้เหมือนกัน สำหรับผม ข้อยืนยันก็คือ ผมอ่านไปได้เรื่อยๆโดยที่ไม่จำเป็นต้องมาคอยเปิดพจนานุกรม ผมอ่านไปแล้วก็เกิดความเข้าใจกับศัพท์+รูปแบบการเขียนประโยค+วิธีการเขียนหนังสือ ผมอยากเขียนผมก็ไปเอาศัพท์เอาวิธีการมาใช้ ถามว่าต้องแปลไหม? สำหรับผมไม่เคย ถ้าจะแปลก็ต่อเมื่อต้องถ่ายทอดให้คนอื่นเข้าใจ แต่ตัวเองไม่ต้อง ผมจำได้ว่าผมหัดอ่านภาษาอังกฤษจากหนังสือแบบเรียนเร็วของฝรั่งซึ่งบังเอิญเขาบริจาคมาให้ห้องสมุดประชาชนที่จังหวัดผม ไม่มีใครแย่งผมอ่านเพราะคนเขาอ่านไม่เป็น หนังสือเรียนของเขาไล่ตั้งแต่ประถมต้นประถมปลายยันมัธยมผมก็หยิบมาอ่านไปเรื่อยๆ พอได้สักสองพันคำก็เลือกเอาอะไรก็ได้ ผมจำได้ว่าผมชอบนิยายวิทยาศาสตร์ ผมก็ไปหยิบเอานิยายในร้านหนังสือซื้อมาอ่าน เป็นหนังสือรวมนิยายสั้นๆ ผมอ่านด้วยความหลงไหลในเนื้อเรื่อง ซูฮกกับนักเขียนเซียนๆรุ่นต่างๆ พอถึงตอนนี้เจอศัพท์วิทยาศาสตร์จริงๆเข้าก็เดือดร้อนไปค้นตำราหน่อยให้เข้าใจความหมาย ก็ต่อเรื่องได้ไปเรื่อยๆ และแถมทำให้เราเข้าใจวิทยาศาสตร์ได้ง่ายขึ้น จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 10:36:17

ความคิดเห็นที่ 7 เราก็ไม่อยากเปิดหาศัพท์ แต่เราโดนสถานการณ์บีบบังคับให้เปิดหาศัพท์ และเรียนรู้ไกลไปกว่านั้น เมื่อก่อนเราก็แค่อ่านผ่านๆเอาพอจับใจความให้สนุกเท่านั้น แล้วเปิดศัพท์สำคัญๆแค่ไม่กี่ตัว นั่นก็เพราะว่าตอนนั้นเราอยู่ต่างแดนในสภาพแวดล้อมของการพูดอังกฤษ และทำงานอย่างอื่นที่ไม่ต้องเขียนภาษาอังกฤษยากๆ คือเราทำงานเป็น manager ของ bookmaker (บริษัทรับแทงม้า) ใน London วันๆส่วนใหญ่เราทำแต่บัญชีและคิดเลขไวๆ ไม่จำเป็นต้องเขียนภาษาอังกฤษแข่งกับใคร แต่พอกลับมาเมืองไทยเราไม่มีความรู้ที่จะประกอบอาชีพอื่นได้นอกจากภาษาอังกฤษ ไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่มีคนไทยรับเราเข้าทำงานเพราะเราเรียนไม่จบปริญญา แต่เราสังเกตเห็นว่าในตลาดการแปลไทยเป็นอังกฤษ ลูกค้าขอดูตัวอย่างการเขียนภาษาอังกฤษมากกว่าดูวุฒิการศึกษา เราก็เลยพอมีความหวังบ้างว่าถ้าเราเขียนภาษาอังกฤษให้ดีกว่าคนจบวุฒิสูงๆด้านภาษาอังกฤษมา เราอาจมีงานทำก็ได้ เราก็เลยต้องคิดค้นวิธีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษขึ้นมาใหม่ โดยแบ่งการอ่านออกเป็น 3 ขั้นตอนคือ 1 อ่านจับใจความพอรู้เรื่อง 2 อ่านเรียนศัพท์ให้หมดทุกตัวที่เจอ 3 เอาศัพท์ที่เรียนมาไปหัดเขียนประโยคพลิกแพลงโดยดูตัวอย่างประโยคที่ dictionaries อังกฤษ-อังกฤษให้มา ซึ่งในขั้นตอนที่ 3 นี้เราพยายามเอาความรู้จากวิชา syntax ที่เรียนด้วยตัวเองจากตำราต่างประเทศมาเรียนรู้จุดต่างๆที่น่าสนใจในข้อความที่กำลังอ่านเพื่อที่จะทำให้เขียนภาษาอังกฤษพลิกแพลงได้ในหลายๆรูปแบบ ซึ่งโดยพื้นฐานที่สุดมันเป็นการฝึกเอาประโยคยาวๆซับซ้อนมาหัดเขียนใหม่เป็นประโยคสั้นๆหลายๆประโยคให้คงความหมายเดิมไว้ (analysis) และฝึกเอาประโยคสั้นๆง่ายๆหลายๆประโยคมารวมกันเพื่อเขียนเป็นประโยคยาวๆที่ซับซ้อน (synthesis)โดยคงไว้ซึ่งความหมายเดิมเช่นกัน ซึ่งขั้นตอนที่ 3 นึ้ นอกจากจะเป็นการช่วยจำศัพท์เป็นจำนวนมากๆในระยะเวลาอันสั้นๆ (เราเรียนแบบ cram course คืออัดข้อมูลเข้าสมองแน่นหวังเอาไปใช้ประกอบอาชีพอย่างรวดเร็ว) และใช้วิธีจำศัพท์แบบ memorization by association ตามวิธีการที่เราแนะนำครูสอนภาษาอังกฤษคนหนึ่งในเรื่องการสอน reading comprehension ตามที่เราเขียนไว้ในกระทู้หนึ่งคืออันนี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K12077457/K12077457.html ซึ่งกระบวนการเรียนอ่านของเรามันกลายเป็นการเรียน writing ที่ดีเยี่ยม ^ เราออกแรงเรียนเครียดๆแบบนี้โดยใช้ computer software เก่งๆหลายตัวเป็นตัวช่วย organize สิ่งที่เราเรียนรู้ เราสมัครเรียนภาษาอังกฤษในมหาลัยไทยไม่ได้เพราะเราไม่มีวุฒิมัธยมปลาย เราจึงต้องคิดค้นวิธีเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยตัวเองแบบแหกคอกขึ้นมา นั่นก็คือเรียนการอ่านกับเรียนการเขียนภาษาอังกฤษไปพร้อมๆกัน ซึ่งสวนทางกับที่คนไทยหลายๆคนพยายามดั้นด้นไปเรียนหลักสูตร writing แยกต่างหาก วิธีการเรียนรู้ของเรามันเป็นยาขมหม้อใหญ่สำหรับเรา (มันทำให้เราเครียดมากๆและไม่ค่อยสนุกนักหรอก แต่ทำไปแค่เพื่อให้มีงานทำ) คือเราไม่มีทางเลือกเพราะเราทำงานแปลเอกสารไทยเป็นอังกฤษซึ่งเราต้องเขียนภาษาอังกฤษแข่งกับนักแปลที่จบวุฒิสูงๆทางด้านภาษาอังกฤษซึ่งมีอยู่มากมายในท้องตลาดเพื่อให้ตัวเองไม่ตกงาน และสิ่งที่เราคิดค้นขึ้นมาได้ก็คือ วิธีเรียนการอ่านให้กลายเป็นเรียนการเขียน (reading towards writing) มันเป็นวิธีการที่โหดๆ ซึ่งหลังจากเรียนด้วยวิธีโหดๆแบบนี้แล้วมันกลายเป็นทำให้เราเขียนภาษาอังกฤษได้ดีขึ้นเรื่อยๆ เราก็เลยคิดว่า "มันเป็นการเรียนโหดๆที่คุ้มค่านะ" เพราะตอนนี้เราส่งตัวอย่างการแปลไทยเป็นอังกฤษไปแข่งกับนักแปลที่เรียนด้านภาษาอังกฤษจบวุฒิสูงๆมา และเราชนะได้งานแปลราคาดีๆมาทำบ่อยๆ เพราะสมัยนี้ลูกค้าเลือกดูตัวอย่างการเขียนภาษาอังกฤษดีๆก่อนจ้างนักแปลทำงานแปลไทยเป็นอังกฤษ อ้อหมายเหตุ เราก็เป็นแฟน Asimov จะบอกให้ว่าการอ่าน science fiction ความรู้เรื่อง Greek and Latin roots สำคัญมากๆ เพราะบ่อยครั้งนักเขียนสร้างศัพท์ขึ้นมาเองโดยการเอา  Greek and Latin roots มาผสมก้น ถ้าคนไม่รู้ไปเปิด dictionaries เปิดให้ตายก็หาศัพท์ไม่เจอ แต่ถ้าคุณลงทุนเรียน Greek and Latin roots คุณจะอ่านหนังสือพวกนี้ได้รวดเร็วมากๆ เมื่อย้อนกลับไปดูมันในมุมมองอันขำๆ มันก็กลายเป็นว่านี่ถ้าเราเรียนจบปริญญามาแล้วหางานง่ายกว่านี้ เราก็คงไม่ยอมเรียนภาษาอังกฤษด้วยวิธีการอันโหดๆแบบนี้ และเราก็ยังคงเขียนภาษาอังกฤษได้แย่เหมือนเดิม! สมัยเราเรียนภาษาอังกฤษใหม่ๆเรากัดฟันใช้ dictionaries อังกฤษ-อังกฤษไป และพยายามจำ Greek and Latin roots เข้าไปคราวละมากๆ ทั้งๆที่เราอ่านคำแปลศัพท์ใน dictionaries มันแทบไม่รู้เรื่องเลย ซึ่งมันเล่นเอาเราเสียสติไปหลายปีกว่าจะกลับมาเป็นปกติได้ สรุปแล้วถ้าคุณกลัวความยากลำบากคุณก็จะไปไม่ถึงดวงดาว แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 55 11:13:38 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 11:06:59

ความคิดเห็นที่ 8 ผมบอกประสบการณ์ให้ครับ การเปิดศัพท์ทุกคำ เหนื่อยแน่ ผมใช้ Oxford ได้ฟรี เิปิดจนดิกพังในสองปี แค่สองปี ศัพท์มันก็เข้าหัวแล้ว เริ่มไม่จำเป็นต้องเปิดอีก นานๆ ครั้ง แค่อยู่ ปีสอง มหาวิทยาลัย สามารถอ่านหนังสือพิมพ์ นวนิยายได้ปีหนึ่งกว่า สองร้อยเล่ม ผมเคยทดสอบตอนอยู่ปี 1 คือผมเรียนสายวิทย์ ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ เคยมีอาจารย์สอนอังกฤษบอกว่า ไม่ต้องเปิดดิก ให้เดาในบริบทได้ ไม่งั้นไม่มีทางอ่านเข้าใจได้และท้อไปก่อน เพราะต้องเปิืดบ่อย ผมชาวพุทธ รู้เรื่องกาลามสูตร แม้แต่ครูบาอาจารย์หรือศาสดา ไม่จำเป็นต้องเชื่อเพราะเพียงแต่เขาสอนมา บอกมา เรื่องพวกนี้ทดสอบง่ายๆ อ่านไป เจอศัพท์ ก็เดาแล้วเขียนความหมายเดาบนกระดาษ ทำอย่างงี้ครบ 20 ศัพท์ที่จดคำเดา จากนั้นทดสอบความหมายที่แท้จริงจาก Oxford Advanced. จขกท ลองเดาดูสิว่า คำที่ผมจดคำเดา แล้วเดาถูกมีกี่คำ? คุณก็อายุมากแล้ว เวลาเหลือเฟือ ทดสอบเองก็ยังได้ เพื่อยืนยันคำตอบ กาลามสูตรนะครับ ปล ตอนอยู่ปี 1 ระดับศัพท์ผมมากกว่า 3000 คำแล้ว เพราะผมอ่านพวก graded readers มากกว่า 200 เล่มจบในปลายปี มศ.5 จากห้องสมุด British Council พื้นฐานศัพท์ผมก็มีพอควร แต่ลองเดาศัพท์ดู พิสูจน์ดู ประหลาดใจจริงๆ ทำไมครูสอนภาษาอังกฤษถึงแนะนำแบบนั้นได้? จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 13:25:49

ความคิดเห็นที่ 9 ใช่การเรียนแบบค่อยๆสะสมไป แบบที่คุณ K.Senior พูดจะดีกว่า เพราะไม่เครียด แบบหัดอ่านพวก graded readers ไปทีละระดับจะดีกว่า เพราะตัวเราเองเจอปัญหาเริ่มอ่านยากเกินคือตอนหัดอ่านครั้งแรกเราอ่านกระโดดข้ามขั้นเพราะตอนนั้นเราป่วยเป็นโรคจิตเราพยายามอ่านหนังสือที่ Sigmund Freud เขียน (ฉบับแปลเยอรมันเป็นอังกฤษ) เพื่อรักษาตัวเอง เพราะเราเคยไปรักษากับจิตแพทย์แล้วเราทะเลาะกับจิตแพทย์ แต่พออ่านๆไปโหภาษาอังกฤษมันยากโหดๆแต่ตอนนั้นระดับความรู้เราแค่เพิ่งพูดอังกฤษได้หน่อยๆเอง อ่านๆไปเลยแทนที่จะรักษาอาการป่วยของตัวเองได้กลายเป็นยิ่งป่วยทางจิตหนักเข้าไปอีก...555+++... เมื่อประมาณเกือบๆ 20 ปีที่แล้วเราแปลเอกสารไทยเป็นอังกฤษแบบงานแปลราคาถูกๆแบบมั่วๆเอา เราเรียนแบบสบายๆก็พอหากินได้ จากนั้นเราเปลี่ยนงานเป็นแปลนิยายอังกฤษเป็นไทยอยู่พักหนึ่งเราก็เรียนอ่านแค่ 2 ระดับเอง คือ 1. อ่านพอรู้เรื่อง กับ 2. อ่านเก็บทุกคำศัพท์เพื่อแปลให้ได้ แต่ทำๆไปแล้วรู้สึกว่ารายได้จากค่าแปลนิยายมันเป็นเงินน้อยเสียเหลือเกิน  เราเลยต้องกลับมาแปลเอกสารไทยเป็นอังกฤษใหม่แต่คราวนี้จับตลาดระดับบนๆให้ได้เงินมากหน่อย เราเลยต้องเรียนแบบ cram course (แบบอัดแน่น) ทั้งอ่านทั้งเขียนภาษาอังกฤษไปพร้อมๆกัน เพื่อให้ไปถึงดวงดาวโดยเร็วที่สุด การเรียนแบบ cram course แบบที่เราเรียนนี้ ในช่วงหลังๆเคยมีนักเรียนมหาลัยที่มีปัญหาในการอ่านการเขียนต้องการเรียนไวๆ เราลองสอนดูปรากฎว่านักเรียเผ่นหนีกันหมดเพราะหนักสมอง แต่ในทางกลับกันเราสอน cram course ให้นักเรียนที่เตรียมสอบเข้ามหาลัยเมื่อหลายปีก่อน (สอนแต่ reading comprehension เพราะนักเรียนไม่ยอมเรียน writing โดยอ้างว่าข้อสอบ entrance มีแต่อ่าน) ปรากฎว่านักเรียนเรียนกันได้สำเร็จอย่างงดงาม มีอยู่รายหนึ่งตอนเรียนปี 1 มหาลัยเก่ง reading comprehension ระดับไปรับงานแปลพวกภาษาวิศวกรรมอังกฤษเป็นไทยมาทำหาเงินค่าขนมได้ เราก็เลยคิดว่า "การต้องสอบเข้ามหาลัยให้ได้เป็นแรงขับเคลื่อนให้นักเรียนมัธยมพวกนี้ยอมเรียน cram course แบบเราได้สำเร็จ (ถึงแม้จะเรียนแค่ reading comprehension ก็ตาม)" สรุปแล้วการจะเรียนให้ได้สำเร็จในระดับไหนนั้น drive หรือ motivation เป็นตัวสำคัญที่จะตัดสิน แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 55 15:17:44 แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 55 14:12:56 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 14:03:38