ความคิดเห็นที่ 1 เป็นหนึ่งในสี่สุดยอดวรรณกรรมจีนร่วมกับ สามก๊ก ไซอิ๋ว และซ้องกั๋ง แนะนำให้อ่านดูครับ คัดน้ำจิ้มมาจากโพสต์จัง ----------------------------------------------------------------------- 3. ความฝันในหอแดง หนังสือเสียตัวของเด็กสาว "ความฝันในหอแดง" แต่งโดยลูกผู้ดีตกยาก ‘เฉาเสี่ยฉิ้น' เป็นนิยายที่พูดถึงความเสื่อโทรมของสังคมศักดินาในสมัยราชวงศ์ชิง ผู้คนมีแต่หวังผลประโยชน์แก่งแย่งชิงดี เอารัดเอาเปรียบและหมกมุ่นอยู่แต่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ โดยผ่านทางตระกูลใหญ่ที่มั่งคั่ง 4-5 ตระกูล ที่อาศัยอยู่ในหอแดง หนุ่มสาวที่อยู่ในบ้านนี้วันๆ ไม่ทำอะไร เอาแต่คิดถึงเรื่องโลกีย์และแย่งชิงสมบัติกันเอง จนในที่สุดครอบครัวที่ร่ำรวยก็แตกสลาย ปมเด่นอีกอย่างของเรื่องนี้อยู่ที่ตัวเอกชื่อ ‘เป่าอี้' ซึ่งแต่เดิมเป็นศิลาในสวรรค์ก้อนหนึ่งแต่ได้ลงมาเกิดในโลกมนุษย์ และต้องมาผจญกับกิเลสตัณหาของคน นิยายเรื่องนี้จึงมีอีกชื่อหนึ่งว่า "ความเป็นมาของก้อนหิน" เหตุผลที่เด็กสาวไม่ควรอ่าน "ความฝันในหอแดง" เพราะนิยายเรื่องนี้มีบทพรรณนาการร่วมเพศอย่างถึงพริกถึงขิง ทำให้เด็กสาวอยากรู้อยากลอง ว่ากันว่ามีเด็กสาวๆ สมัยนั้นหลายคนที่กลายเป็นคนหมกมุ่นเรื่องเพศ และต้องเสียตัวหลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้ ------------------------------------------------------------------------ โตแล้วใช่ไหมครับ อ่านได้ ๆ จากคุณ : วาที เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 55 11:16:25 A:223.207.113.96 X: TicketID:370584

ความคิดเห็นที่ 2 ส่วนตัวผมว่ามันไม่ค่อยสนุกหรอกนะ แต่ถูกยกเป็น 1 ใน 4 สุดยอดวรรณกรรมจีน เพราะมันคลาสสิค เป็นงานเขียนเก่าพอสมควร มีความสมบูรณ์ และสะท้อนภาพสังคมหลายๆ ประเด็น อ่านแล้วได้มุมมอง ได้แง่คิด จากคุณ : Varalbastra เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 55 11:53:38

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านแปลไทยแล้วไม่สนุกค่ะ-*- (แแต่เราก็ไม่มีปัญญาไปอ่านแบบจีนด้วยนี่สิ) คนแปลแบบเล่าไปเรื่อยๆ มีบทสนทนามาแทรกบ้าง ตัวละครเยอะมากๆๆ เนื้อเรื่อง เหมือนยกมาไม่ได้ทั้งหมด ด้วยเหตุว่ามันเป็นเรื่องต้องห้ามด้วยมั้ง ถ้าจะมีการเอามาแปลใหม่คิดว่ามันจะสมบูรณ์กว่านี้ อย่างเรื่องบุปผาในกุณฑรีทองก็เหมือนกัน แต่อ่านเอางาน หาแง่มุมที่สอดแทรกน่ะชอบนะ แต่ไม่บันเทิงเท่าไหร่ มันสะดุดๆ กับความคิดส่วนตัวของคนแปลที่แทรกเข้าไปน่ะค่ะ จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 55 13:12:50

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนม.6  เคยยืมจากห้องสมุดของโรงเรียนมาอ่าน   เราอ่านแล้วมึนตึ้บสุดๆ   ขนาดเราเป็นลูกหลานของคนไทยเชื้อสายจีนนะ   สามก๊กกับไซอิ๋ว  เรายังไม่เคยอ่านที่เป็นหนังสือเลย   เคยดูแต่หนัง   ซ้องกั๋ง   ไม่เคยอ่านเลย แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 55 21:08:47 จากคุณ : ไอเซ็น (ไอเซ็น) เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 55 21:07:44

ความคิดเห็นที่ 5 เคยอ่าน เพราะความสงสัยที่มีคนบอกว่ามันดียังโง้นยังงี้ยังงั้น อ่านไปเรื่อยๆ ยิ่งต้องใช้ความอดทน มีแต่บรรยายฉากอย่างว่า อ่านไปเรื่อยๆ ก็เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมชีวิตคนเขียนถึงได้เป็นผู้ดีตกยาก วันๆ ไม่ทำงานทำการอะไรเป็นแก่นสาร ถึงจะศึกษาความรู้ทางภาษา ก็ศึกษาแบบ เอ่อ.. ยังไงดีล่ะ ศึกษาแบบเหมือนแฟชั่นน่ะ ว่าอยากทำตัวให้คนคิดว่าเป็นนักปราชญ์ คนแปล ถ้าแปลตามต้นฉบับไม่ดัดแปลงนะ แสดงว่าคนเขียนเรื่องนี้ ถ้ามาเป็นนักเขียนในยุคนี้ รับรองว่าคนอ่านวิจารณ์สับเละแน่นอน (ยิ่งถ้าเคยอ่านงานของ หลู่ซิ่น หลินยู่ถัง หรือ ของเพิรล์ เอส บั๊ค มาก่อน แล้วมาอ่านเรื่องนี้นะ ยิ่งอ่านเล่มนี้ไปเรื่อยๆ จะยิ่งเซ็ง) แถมคนเขียนก็ดันมาตายก่อนเขียนจบ ตอนจบมีคนอื่นมาเขียนแทน แล้วดันมีหลายเวอร์ชันอีก แต่เวอร์ชันที่มีคนเอามาใส่เพิ่ม อ่านแล้วรู้สึกว่า คงเลือกอันที่ดีที่สุดแล้วละ คือหมายถึงคงเลือกอันที่เกืดความหายนะน้อยที่สุดน่ะ แต่ถ้าพยายามเอาเรื่องอย่างว่าออกไป ตั้งสติให้ดีๆ จะพบว่าเรื่องนี้สะท้อนค่านิยมอะไรหลายๆ อย่าง โดยเฉพาะในเรื่องของความฟุ้งเฟ้อ ไม่เป็นแก่นสาร อ่านไม่จบดีหรอก อ่านข้ามๆ เพราะน่าเบื่อ สู้อ่านสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน)แปลไม่ได้ ถึงแม้จะยาก แต่ยังสนุกกว่าเลย (เคยอ่านตอนเด็กๆ อ่านไม่จบหรอก ไปอ่านที่บ้านคนอื่น) พูดตรงๆ นะ ถึงชีวิตนี้ไม่มีโอกาสได้อ่านหนังสือเล่มนี้ แต่มีโอกาสได้อ่านหนังสือดีๆ เล่มอื่น ก็ไม่ต้องเสียดายที่ไม่ได้อ่านหรอก จากคุณ : Canossa เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 02:55:05

ความคิดเห็นที่ 6 ดีใจที่ตั้งกระทู้ถามก่อนสั่งซื้อ แต่ก็ยังสงสัยอยู่ดีล่ะว่ามันติดหนึ่งในสี่ของสุดยอดวรรณกรรมได้ยังไงกันนะ สามก๊กน่ะไม่เถียง ไซอิ๋วก็สนุก (จากที่ดูหนังดูซีรีส์) ซ้องกั๋งไม่เคยอ่าน (แต่น่าจะดีนะ) เพิ่งทราบว่าสุดยอดวรรณกรรมมีสี่เล่ม (นึกว่าห้าเสียอีก ปล่อยไก่เล้าเบ้อเริ่มเลย 555) ขอบคุณทุกความเห็นมากค่ะ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 07:54:14 A:122.111.6.195 X: TicketID:188044

ความคิดเห็นที่ 7 มันเป็นแนวอีโ่ติก ที่ทุกคนอยากอ่าน แต่ไม่อยากให้ลูกอ่าน มันเลยขยายกลุ่มผู้อ่าน แบบ ไม่น่าขยาย เพราะทุกคนคิดว่า คงไม่มีใครอกอ่า เว้นเรา เข้าทำนอง ปิดกันให้แซด ประกอบกับเรื่องนี้ ถูกนำมาทำบทงิ้ว อย่างแพร่หลาย ด้วย สังเกต ว่า 5 เล่มที่ว่า เป็นบทงิ้ว ทั้งหมด จากคุณ : ลมธรรม (ลมธรรม) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 08:44:12

ความคิดเห็นที่ 8 ที่รู้เขายก 3เล่มนะ อาจจะคนละตำรา 1 สามก๊ก 2 เลียวไจจื้ออี้(รวมเรื่องแปลก ประหลาด -โปเยโปโลเย) 3 อั่งเล้า ความฝันในหอแดง มีเวลาจะเล่าเรื่งที่มาของเล่ม2 จากคุณ : ลมธรรม (ลมธรรม) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 08:49:44

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านฉบับการ์ตูนสิครับ  ที่ทำเป็นชุด20เล่มน่ะ แพงหน่อย แต่สนุกดี ออกมา2เล่มแล้วมั้ง ทำมาอ่านง่ายมากเลย จากคุณ : ปาฟงหัน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 14:19:01

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าจะอ่าน ก็อ่านไปเถอะ แต่ต้องทนรำคาญกับวิธีการเล่าเรื่องและเนื้อหาที่สะท้อนถึงชีวิต ที่ไม่ค่อยจะมีแก่นสารเท่าไรนัก จะว่าไป ก็คงไม่มีใครเขียนอะไรที่สะท้อนถึงชีวิตที่ไม่ค่อยจะมีแก่นสารให้เห็นได้ชัดเจนเท่านี้แล้วละ หนังสือเล่มนี้เราซื้อมาจากงานหนังสือ เมื่อสี่ห้าปีก่อน ซื้อด้วยความรู้สึกที่ว่า จะได้อ่านวรรณกรรมชั้นยอดแล้วตู แต่อ่านๆ ไป ก็ เอ่อ... ตอนนั้นซื้อมาพร้อมกับนิยายวิทยาศาสตร์เรื่องชั่วนิจนิรันดร เรื่องนั้นอ่านแล้วกลับรู้สึกว่าไม่เสียดายเงินที่ซื้อ หนังสือความฝันในหอแดงที่เราซื้อตอนหลังโดนเพื่อนตบไป ก็ให้ไปแล้วไม่คิดจะทวงคืนด้วย เพราะแน่ใจว่าถ้ามาอ่านอีกทีวันหลัง ก็ไม่เอาแล้ว ไม่เหมือนนิยายเล่มอื่นที่อ่านแล้ว วันหลังอ่านซ้ำก็อ่านได้ จากคุณ : Canossa เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 16:51:32

ความคิดเห็นที่ 11 จำไม่ได้ละเอียดเพราะอ่านนานแล้ว แต่คิดว่าถ้าจะอ่านน่าจะจำเป็นต้องเข้าใจบริบทเมืองจีนยุคนั้น และบริบทของคนเขียนเองพอสมควร ส่วนตัวคิดว่ามันไม่ "สนุก" เหมือนสามก๊ก ไซอิ๋ว หรือซ้องกั๋ง (ที่จริงซ้องกั๋งหลัง ๆ ก็ไม่ "สนุก" หรอก ออกเศร้ามาก) เพราะมันเป็นชีวิตจริง ไม่มีแฟนตาซี ถ้ามองในบริบท จะเห็นว่าเป็นเรื่องแรก ๆ ที่พยายามเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับผู้หญิง และสะท้อนให้เห็นการกดขี่เป็นทอด ๆ ตลอดจนความเน่าเฟะของสังคม ระบบที่ตัวเองหนีไปไม่พ้น นอกจากนั้นก็จำได้ว่ารู้สึกว่าคนเขียนเนียนดีในการเล่าถึงตัวละคร ไม่มีการบอกโจ่งแจ้ง ต้องคิดตามถึงจะเข้าใจ ตัวไหน ๆ ก็เป็นตัวละครที่ round ดี เช่นนางเอกเป็นคนติสต์แตกเอาแต่ใจ เลยโชคร้ายเพราะอย่างนั้น ในขณะที่ "ตัวอิจฉา" เป็นคนฉลาด รู้จักเข้าผู้ใหญ่ ก็ได้ดีเพราะอย่างนั้น ถ้าตั้งใจอ่านเอาสนุกอย่างเดียว ก็อาจจะได้ยากหน่อย เพราะท่วงทำนองการเขียนจะช้าแบบโบราณ และเนื้อหามันไม่มีใครให้น่าเชียร์ได้ (ไม่มีสักคนเดียว) แต่ถ้าอ่านเพื่อความเข้าใจ ตั้งใจจะศึกษา ก็อาจจะเห็นแง่มุมต่าง ๆ ในฐานะที่เป็นเรื่องแรก ๆ ที่พยายามจะสะท้อนอะไรในสังคม (ซึ่งถือว่าล้ำมากในสมัยเดียวกัน) จากคุณ : ลวิตร์ เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 21:14:24

ความคิดเห็นที่ 12 ส่วนตัวชอบ บุปผาในกุณฑีทอง ฉบับยาขอบ เสียดายเขียนไม่จบ จากคุณ : เขียนบน iPad (ลูกขุน) เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 21:55:07