ความคิดเห็นที่ 1 ตอบจากประสบการณ์ที่ทำงานแปลเอกสารมา 20 ปี ในรอบ 20 ปีที่ผ่านมาเราเคยเจอเอกสารภาษาไทยที่แปลจากญี่ปุ่นมา หรือเอกสารภาษาอังกฤษที่แปลจากญี่ปุ่นมา (เพราะเราต้องเอามันมาแปลไทยเป็นอังกฤษ หรือแปลอังกฤษเป็นไทย) ซึ่งเอกสารเหล่านั้นเป็นผลงานของคนไทยที่เรียนภาษาญี่ปุ่นมา หนึ่งในนั้นเป็นอาจารย์สอนภาษาญี่ปุ่นที่สมาคมนักเรียนเก่าไทยญี่ปุ่นซึ่งรายนี้แกแปลได้เพี้ยนที่สุดเพราะแกไม่แตกฉานภาษาญี่ปุ่น นักแปลอีกรายหนึ่งจบปริญญาตรีเอกญี่ปุ่นมาจากมหาลัยปิดชั้นดีในเมืองไทยเกียรตินิยมด้วย แต่แปลญี่ปุ่นได้แค่จดหมายส่วนตัวหรือแบบฟอร์มอะไรง่ายๆเท่านั้นเอง งานแปลยากๆต้องใช้นักเรียนเก่าญึ่ปุ่นที่อยู่ญี่ปุ่นมานานซึ่งบางคนอยู่ญี่ปุ่นมานานเกิน 10 ปีแต่เวลาแปลไทยเป็นญี่ปุ่นหรือแปลอังกฤษเป็นญี่ปุ่นบ่อยครั้งที่พอนักเรียนเก่าญี่ปุ่นที่อยู่ญี่ปุ่นมาเกิน 10 ปีแปลไป ลูกค้าชาวญีปุ่นบอกว่า "อ่านไม่รู้เรื่อง ไม่รู้เขียนอะไรมา!" ^ ตกลงในรอบ 20 ปีที่ผ่านมานี้เราเจอนักแปลแค่คนเดียวที่แปลไทยอังกฤษญี่ปุ่นกลับไปกลับมาเหมือนเจ้าของภาษาไม่เพี้ยนเลย แตเขาเป็นชาวญี่ปุ่นที่เก่งอังกฤษมากๆ (คาดว่าไปโตในอเมริกา) และเขาเรียนภาษาไทยจนอ่านแตกฉาน เวลาแปลญี่ปุ่นเป็นอังกฤษเขาเขียนภาษาอังกฤษได้เหมือนฝรั่ง เวลาแปลญี่ปุ่นเป็นไทยเขาให้แฟนคนไทยที่เป็นเลขาเขา edit (ตรวจแก้) ภาษาไทยให้สวยๆ เวลาแปลอังกฤษหรือไทยให้เป็นญี่ปุ่นยิ่งเขียนคำแปลญี่ปุ่นสบายใหญ่เพราะเป็นภาษาแม่ของเขา มันทำให้เราคิดว่าภาษาญี่ปุ่นยากกว่าภาษาอังกฤษตั้งหลายเท่า เพราะเห็นคนไทยเก่งๆอังกฤษมีมาก แต่เรียนตอนโตแล้วเก่งเท่าเจ้าของภาษาก็หาไม่มีหรอก มันต้องไปโตในประเทศที่พูดอังกฤษตั้งแต่อายุน้อยกว่า 13 ขวบ และเมื่อญุี่ปุ่นมันยากกว่าอังกฤษตั้งหลายเท่าการที่คณเรียนญี่ปุ่นตอนโตแล้วจะเก่งเท่าคนญี่ปุ่นเห็นทีจะชาติหน้าบ่ายๆ หรือไม่ก็คุณต้องอายุยืนถึง 200 ปีแล้วไปเก่งเท่าคนญี่ปุ่นเอาตอนอายุเกือบๆจะ 200 ปี! จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 23:40:35

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าไม่ได้ไปใช้ชีวิตอยู่ในประเทศเค้าหลายๆๆ ปี โอกาสใช้ได้เหมือนเจ้าของภาษา ผมว่า ศูนย์ ครับ จากคุณ : J-Renderer เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 23:49:33

ความคิดเห็นที่ 3 จะบอกให้ว่าภาษาของชาวเอเซียที่เรียนง่ายที่สุดก็คือภาษาจีน คุณเรียนแค่ 4-5 ปีท่องแต่ศัพท์หนักๆเข้าไป คุณเขียนจีนได้ดีแทบไม่มีเพื้ยนเลยเพราะมันแทบไม่มี grammar แค่เอาศัพท์มาเรียงๆกันแบบภาษาไทย (แต่สลับตำแหน่งนิดหน่อย) ก็อ่านเป็นภาษาคนแล้ว แต่มีคนเรียนจบปริญญาเอกจากต่างประเทศอ่านอังกฤษยากๆได้แตกฉานเป็นอาจารย์สอนมหาลัยไทย เวลาสอนเขาเขียนตำรามีศัพท์เทคนิตยากๆเป็นภาษาอังกฤษตั้งมากมาย ทางมหาลัยอยากแปลตำราอาจารย์ท่านนี้เป็นอังกฤษ ก็เลยจะจ้างอาจารย์ฝรั่งที่แตกฉานภาษาไทยให้แปล แต่อาจารย์คนไทยที่จบปริญญาเอกบอกว่า "เขาจะแปลเอง" พอแปลเสร็จมหาลัยส่งคำแปลให้ฝรั่งเจ้าของภาษาที่อ่านภาษาไทยแตกฉานทำการ edit (ตรวแก้) คำแปลภาษาอังกฤษ ปรากฏว่าอาจารย์ฝรั่งตรวจไปได้แค่วันเดียวนอนฝันร้าย เพราะเจอแต่ภาษาอังกฤษที่ผิดธรรมชาติมันมาหลอกมาหลอนตอนเข้านอน ^ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ภาษาอังกฤษน่ะเรียนเพื่อให้อ่านเข้าใจหรือ Learn to understand. น่ะมันไม่ยากนักหรอก แต่เรียนเพื่อให้เขียนได้ Learn to compose. มีคนไทยน้อยคนนักที่จะเรียนให้เขียนได้ทาบรัศมีฝรั่งเจ้าของภาษาที่เก่งระดับนักเขียนมืออาชีพต่อให้เรียนมันไป 20 ปีก็ตาม ถ้าคนไทยคนนั้นไม่ได้ไปโตในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษตั้งแต่อายุต่ำกว่า 13 ขวบ และภาษาญี่ปุ่นจากการสังเกตการณ์เห็นคนไทยแปลมันแล้วเพี้ยนมากกว่าแปลอังกฤษแล้วเพี้ยน ทำให้เราคิดว่าภาษาญี่ปุ่นมันต้องยากกว่าภาษาอังกฤษตั้งหลายเท่า ดังนั้น อยู่ดีๆใครคิดจะเรียนญี่ปุ่นแค่ 4-5 ปีแล้วเขียนญุี่ปุ่นเก่งเท่าคนญี่ปุ่นมันเป็นความฝันอันเลือนลางที่ไม่มีทางเป็นไปได้อย่างเด็ดขาดเลย! เพราะคนไทยเป็นจำนวนมากที่เรียนอังกฤษ 20 ปี โคตรเก่งศัพท์ แต่เวลาเขียนอังกฤษเขียนเพี้ยนแบบอาจารย์จบปริญญาเอกคนนั้นนั่นนะ มีเกลื่อนกลาดทั่วประเทศไทย ซึ่งคนในวงการแปลเขารู้กันจนทั่ว เพราะงานแปลไทยเป็นอังกฤษราคาแพงๆ จะแข่งกันที่ใครเขียนอังกฤษเก่งกว่าไม่ได้แข่งกันที่วุฒิการศึกษา (ลูกค้าที่เป็นบริษัทใหญ่ๆมักจะขอให้นักแปลลองเขียนภาษาอังกฤษให้ดูก่อนจ้างแปล ยิ่งบริษัทใหญ่ๆมีฝรั่งเป็นผู้บริหารึคอยพิจารณาอยู่ด้วยหละนักแปลจะแข่งกันที่ฝีมือเขียนภาษาอังกฤษจริงๆไม่ใช่แข่งกันที่วุฒิการศึกษา) เพราะลูกค้าที่เป็นบริษัทใหญ่ๆชักจะเริ่มรู้กันอย่างแพร่หลายแล้วว่าคนไทยที่ไปโตในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษตั้งแต่อายุน้อยๆแต่ไม่จบปริญญามีโอกาสเขียนภาษาอังกฤษเก่งกว่าคนไทยที่จบปริญญาเอกที่ไปเรียนเมืองนอกเอาตอนจบปริญญาตรีไปแล้ว แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 55 00:07:21 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 23:57:00

ความคิดเห็นที่ 4 คนอื่นไม่ทราบ แต่คิดว่า ใช้เวลามาตลอดตั้งแต่หัวดำจนหัวหงอก ก็ยังใช้เวลาไปเรื่อยๆ รูปแบบประโยคพื้นฐานภาษาไทย  S+V+O รูปแบบประโยคพื้นฐานภาษาญี่ปุ่น  S+O+V แค่รูปแบบพื้นฐานมีภาคกิริยาก็ทำเอาคนเรียนคนใช้ ใช้เวลานานกว่าจะชิน   (เหมือนเดินเอาเท้าขึ้นหัว) แล้วยังมีตัวคันจิอีกเป็นพัน  มีตัวแสดงไวยากรณ์ที่ต้องจำอีกเยอะ ถึงจะเก่งภาษาแล้วก็ยังมีเรื่องวัฒนธรรม ประเพณี ปรัชญา ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ สภาพสังคมนานาด้าน  การเมือง ชีวิตความเป็นอยู่อีก ที่ต้องรู้   ข้อนี้อิฉันว่าสำคัญมากๆ เท่าที่เคยอ่านหนังสือที่แปลเป็นภาษาไทยผิดเยอะเลย ก็เพราะเรื่องนี้ (เคยเห็นหนังสือที่คนแปลแปล"คันโต" เป็น"จังหวัดคันโต" เนี่ย โห...สงสารคนแปลเลย) แล้วก็ยังมีจิปาถะ เอาแค่ของใช้ในชีวิตประจำวันอย่าง "โคะทะทสึ"   "อิโระริ" คืออะไร ต่างกันยังไง ใช้ยังไง ฯลฯ   อ้าว ต้องไปค้นหารูปดูกันให้แจ่มแจ้ง แต่อะไรก็ไม่แพ้ความพยายามค่ะ   ขอให้กำลังใจข้อหนึ่งว่า ภาษาญี่ปุ่นเหมือนภาษาไทยตรงที่บางทีประโยคไม่มีประธาน ละประธานไว้ซะ (ให้คนอ่านเข้าใจกันเอง)  อ่านไป 3 บรรทัด 4 บรรทัด อ้าว ต้องย้อนกลับไปหาประธาน อยู่ไหนหว่า (เหนื่อยเลย) จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 04:30:54

ความคิดเห็นที่ 5 เก่งกว่า เจ้าของภาษา ก็ยังมี แต่ไม่ทุกด้านครับ อย่างเช่น เจ้าของภาษา ดูพวก series รู้เรื่องแม้ว่าจะเรียนไม่จบ high school หรือจบมหาวิทยาลัยอย่างกระท่อนกระแท่น แต่มีัพวกเราชาวเอเชียนี่และ สามารถทำข้อสอบ GRE ที่คน American เองต้องสอบถ้าต้องการเีรียนต่อโทหรือเอก ทางด้าน verbal (language) ได้ระดับ 80 percentile ก็มี แปลว่า เก่งกว่า เจ้าของภาษาที่จบในประเทศกว่า 80% โดยเฉลี่ย เพราะมันเป็นภาษาแบบวิชาการระดับสูง ไม่ใช่ภาษาตลาดแบบในหนังหรือใน series ซึ่งชาวเอเชียที่เก่งภาษาวิชาการสูงๆ สูงกว่าคนอเมริกันทั่วไปมาก บางทีดูพวก series แล้วอาจบางทีฟังไม่เข้าใจเรื่องโจ้กก็ยังมี จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 10:10:48

ความคิดเห็นที่ 6 ผมว่าอาจจะไม่ใช่เพราะว่าภาษาอังกฤษเรียนง่ายกว่าภาษาญี่ปุ่นหรอกครับ แต่น่าจะเป็นเพราะวงการศึกษาภาษาญี่ปุ่นในบ้านเรายังล้าหลังกว่าวงการศึกษาภาษาอังกฤษครับ จะว่าไปในระดับโลกก็เช่นกัน วงการศึกษาภาษาญี่ปุ่นยังล้าหลังกว่าภาษาอังกฤษมากนัก สำหรับภาษาอังกฤษ มีคนที่ไม่ได้ภาษาแม่เป็นภาษาอังกฤษสามารถเรียนจนมีความรู้ถึงระดับภาษาที่ใช้ในมหาวิทยาลัยได้ครับ ซึ่งในไทยเองก็มีหลายคน แต่สำหรับภาษาญี่ปุ่น ต่อให้สอบผ่านระดับN1 ได้คะแนนเต็ม ก็ยังถือว่ามีความรู้แค่ประมาณ ม.3 เท่านั้นเอง ผมมองว่าขีดวัดนี่แหละ ที่บอกว่าการเรียนการสอนภาษานั้นๆสำหรับคนต่างชาติพัฒนาไปแค่ไหนแล้ว สำหรับภาษาไทยมีขีดวัดถึงแค่ ป.6 ครับ ถ้าอยากแปลนิยายญี่ปุ่นเป็นไทย ที่จริงไม่ได้เน้นความถูกต้องมากนัก (มองจากมุมคนที่ไม่ได้อ่านนิยาย) โดยอ้างอิงจากพวกการ์ตูนก็จะให้นักศึกษามหาวิทยาลัยแปลให้ แต่ผมว่าคนแปลพวกนี้น่าจะต้องมีทักษะทางภาษาไทยสูง และชอบอ่านนะครับ แล้วภาษาญี่ปุ่นนั้นจริงๆเรียนแค่ปีเดียวก็น่าจะพออ่านรู้เรื่องแล้ว แล้วที่เหลือก็แค่หัดแต่งให้มันเป็นภาษานิยายในภาษาไทยครับ ดังนั้น การเรียนภาษาญี่ปุ่นให้เก่งกว่าเจ้าของภาษานั้น หากคำว่าเก่งกว่าเจ้าของภาษาหมายถึงเก่งเรื่องไวยากรณ์ในระดับต่ำกว่า ม.3 น่าจะพอมีลุ้นครับ แต่ถ้าจะลุ้นเก่งกว่าเจ้าของภาษาในระดับ มหาวิทยาลัย น่าจะยากครับ ส่วนเรื่องการพรรณาให้เป็นภาษาญี่ปุ่น ได้เหมือนเจ้าของภาษา อันนี้น่าจะยังไม่มีนะครับ ไม่ว่าจะเป็นในไทยหรือในโลก เพราะอย่างที่ว่าแหละครับ การเรียนการสอนยังไม่พัฒนาถึงระดับนั้น จากคุณ : ซื่อสัตย์ มั่นคง เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 16:14:10

ความคิดเห็นที่ 7 อีกอย่างนึงที่เห็นได้ชัดคือ วิธีสอนภาษาญี่ปุ่นให้คนต่างชาตินั้น มีแต่วิธีสำหรับผู้ใหญ่ วิธีสำหรับเด็กน่าจะยังไม่ได้พัฒนาขึ้น แต่ภาษาอังกฤษนั้นมีแล้วครับ สามารถสอนเด็กน้อยในประเทศที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ จนเด็กน้อยเก่งภาษาอังกฤษได้ ในภาษาไทยก็ยังไม่มีเช่นเดียวกันครับ จะว่าไปแม้แต่วิธีการสอนภาษาไทยให้ชาวต่างชาติโดยใช้ภาษาไทยเป็นสื่อก็น่าจะยังไม่มีเช่นกัน แต่ภาษาอังกฤษ กับภาษาญี่ปุ่นมีแล้วครับ ครูผู้สอนจะไม่พูดหรือเขียน ภาษาของนักเรียนเลยแม้แต่คำเดียว ถ้าได้เรียนรู้วิธีเหล่านี้แม้แต่ครูที่พูดภาษาต่างประเทศไม่ได้ ก็สามารถสอนนักเรียนต่างชาติได้ จากคุณ : ซื่อสัตย์ มั่นคง เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 16:21:58