ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ได้เป็นครูภาษาไทย แถมมั่นใจว่าตัวเองไม่เคยเรียน ก เอ๋ย ก ไก่ อย่างที่เขาเรียนๆ กันด้วย และถ้าให้ท่องก็คงท่องให้เรียงไม่ครบทั้ง 44 ตัวดังเช่นที่ปรากฏในแบบเรียนเป็นแน่ จะอย่างไรก็ตาม เราก็รู้จักพยัญชนะทั้งสองตัวอยู่ดี ไม่ว่าจะสอนหรือไม่สอน เพราะอย่างไรก็ตาม คุณก็ต้องเจอหน้าค่าตาทั้งสองตัวนี้ในชีวิตจริง ไม่ในทางใดก็ทางหนึ่ง อีกทั้งเราก็จำพยัญชนะไทยได้ทุกตัว ไม่ทำตัวไหนหายเป็นอันขาด่ จะเสียเวลาซักสองนาทีบอกว่า เราเคยใช้ แต่หน่วยเสียงของอักขระทั้งสองเลือนหายไปจากระบบเสียงภาษาไทยปัจจุบันแล้ว ก็คงไม่กระไรมั้ง หัวสมองมนุษย์ไม่ใช่ RAM เรียนรู้ได้ไม่จำกัด ป.ล. เราใช้แท็บเล็ตแอนดรอยด์ ดูจากคีย์บอร์ดภาษาไทยที่มีทุกแบบ ไม่มีคีย์บอร์ดตัวใดเลยที่มีอักขระสองตัวนี้ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 55 22:55:15 จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 22:21:15

ความคิดเห็นที่ 2 จำน้อยลงจะได้ไปได้เร็วขึ้น จขกท จะช่วยยกตัวอย่างที่เห็นผลในเรื่องนี้ด้วย น่าจะดี ไม่รู้ครูสอนคณิตศาสตร์ยุคนี้บางคนเขาคิดอย่างนี้หรือเปล่า เด็กประถมยุคนี้ท่องสูตรคูณไม่เป็น การคูณย่อมต้องอาศัยความเข้าใจ  แต่ยอมรับกันหรือไม่ว่า เวลาเจอ 6?8 คำตอบ 48 มันลอยขึ้นมาโดยอัตโนมัติ จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 22:47:21

ความคิดเห็นที่ 3 เผื่อกรณีที่คนเรียนตปท.เป็นนักวิชาการ มันมีเปอร์เซ็นต์สูงว่าเขาจะต้องไปอ่านเอกสารโบราณ   คงต้องสอน(บอกไว้) ว่ามันมีอักษรสองตัวนี้กับเครื่องหมายบางตัวที่ใช้ในพระคัมภีร์ จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 06:04:17

ความคิดเห็นที่ 4 อย่างกรณีภาษาญี่ปุ่นจะมีตัว yi ye wi wu we ที่ไม่มีการใช้แล้ว เขาก็เลิกสอนไปแล้วครับ แต่คนญี่ปุ่นส่วนมากก็อ่านออก เมื่อต้องเจอตัวเหล่านั้น โดยที่คนต่างชาติจะอ่านไม่ออก ถ้าให้เขียนผมก็เขียนไม่เป็นหรอกครับ ตัวพวกนี้ แต่ถ้าได้เห็นจะรู้ว่าเป็น ฮิรากานะที่เลิกใช้แล้ว หลักฐานงานวิจัยที่ว่า ตัวน้อยกว่าจำได้เร็วว่านั้นไม่ต้องมีก็รู้ได้เองครับ ถ้าตัดความเคยชินของตัวเองออกไป จำของ 42 สิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกัน ย่อมต้องจำง่ายกว่า 44 สิ่งอยู่แล้ว การวางแผนการสอนสำหรับชาวต่างชาติคงเน้นไปที่คนที่อยากจะสื่อสารได้ พูดได้ในเรื่องธรรมดา ในชีวิตประจำวันครับ เอกสารโบราณ หรือพระคัมภีร์ คงไม่อยู่ในข่ายที่จะต้องวางแผนให้นักเรียนอ่านได้ เมื่อเร็วๆนี้ ผมไปซื้อหนังสือ ก. ไก่ ของเด็กอนุบาลมาดู ก็พบว่าไม่มี ฃ กับ ฅ แล้ว (อาจจะเป็นเล่มนั้นเล่มเดียว เล่มอื่นยังมีอยู่ก็เป็นได้) แต่ปัญหาคือ นักเรียนต่างชาติที่เรียนภาษาไทย ส่วนมากจะมีเพื่อนคนไทยที่เป็นผู้ใหญ่ ซึ่งผู้ใหญ่ในสมัยนี้ยังจำได้ว่า พยัญชนะไทยมี 44 ตัว ข ไข่ แล้วต้อง ฃ ขวด เพราะสมัยเราเรียนมันเป็นแบบนั้น ทำให้ผมกังวลว่า หากผมสอนโดยไม่มี ฃ ฅ แล้วนักเรียนจะไปโดนคนไทยคนอื่นว่าเอา แต่ถ้าจะสอนให้ครบ 44 ตัว ก็อาจจะกลายเป็นว่า แผนการสอนของผมล้าสมัย ผมก็เลยอยากมาถามครูสอนภาษาไทย ท่านอื่นๆครับ จากคุณ : ซื่อสัตย์ มั่นคง เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 06:46:30

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านกระทู้นี้แล้วนึกถึงพระดำรัสของพระเทพฯ เมื่อคืน ผมจำไม่ได้ทั้งหมดนะ แต่พระองค์ตรัสอยู่ช่วงนึงว่า วิชาดี ๆ สมัยก่อนตัดทิ้งหมดเพราะไม่เห็นความสำคัญ เด็กรุ่นใหม่จึงรู้อะไรแค่ด้านเดียว มิติเดียว ไม่ครอบคลุม ประมาณนี้ครับ :o) จากคุณ : พลายแป้ง เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 07:59:09 A:101.108.135.77 X: TicketID:120371

ความคิดเห็นที่ 6 โดนนักเรียนตปท.ถามบ่อยๆ ว่า "คนไทยรู้ได้ไงว่าคำนี้เป็นคำบาลีหรือคำสันสกฤษ" คำตอบคือคนไทยไม่ได้รู้ไปเสียทุกคน   ชาวตปท.ที่เรียนภาษาไทยเก่งมากๆ แต่มันก็แค่พูดได้เขียนได้แค่ระดับ ป. 4 แล้วมาบอกว่าจะแปลรามเกียรติ์นะ มันก็เป็นเรื่องน่าหัวเราะมากๆ   จะสอนหรือไม่สอน ไม่ใช่เรื่องล้าสมัยหรือทันสมัยนา จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 08:51:51

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าคิดในทางกลับกัน คนเรียนภาษาญี่ปุ่นสมัยปัจจุบัน สอบวัดระดับได้เจ๋งมาก แล้วคิดว่าตัวเองเก่งพอที่จะไปแปลวรรณคดีสมัยเฮอัน จะให้แตกฉานระดับไหน มันอยู่ที่ระดับการสอน การเรียน อยู่ที่จุดประสงค์ เป้าหมาย อยู่ที่ว่าคนสอนจะให้ระดับไหน แล้วคนเรียนอยากเรียนระดับไหน ถ้าคนเรียนภาษาญี่ปุ่นอยากจะแปลวรรณดคีสมัยเฮอัน เขาต้องไปเรียนไวยากรณ์สมัยโบราณ 古典文法 แต่ในการเรียนเอกภาษาญี่ปุ่นในมหาวิทยาลัยมันมี ซึ่งไม่ใช่วิชาเลือกด้วยซ้ำไป จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 08:59:41

ความคิดเห็นที่ 8 แค่บอกเพิ่มไปว่ามันมี 2 ตัวนี้แต่ไม่ได้ใช้ มันคงกินเวลาไม่กี่นาทีมั้งคะ ไม่ได้สอนไปลึกขนาดว่ามันเคยเป็นเสียงอะไรในภาษาโบราณนี่นา จากคุณ : dittaya เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 09:13:42

ความคิดเห็นที่ 9 ผมก็สอนสอนภาษาไทยให้คนต่างชาติอยู่ครับ โดยความเห็นส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่าสอนไว้ดีกว่าครับ แค่สองตัวเท่านั้น เวลาสอนก็บอกเขาไปว่า ปัจจุบันนี้ไม่ได้ใช้แล้ว แค่นั้นแหละ มันไม่หนักหนาอะไร ทั้งสำหรับนักเรียนและคนสอนครับ ถ้าเราไม่สอน นักเรียนบางคนก็อาจจะไม่คิดอะไร เพราะนักเรียนส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะชาติไหนก็ไม่ได้ชอบเรียนมากๆกันทั้งนั้น แต่นักเรียนบางคนเวลาไปเจอเองทีหลัง เขาก็อาจจะไม่พอใจที่ไม่สอนครับ เพราะสองตัวนี้มันก็ยังมีอยู่ในแบบฝึกหัดคัดลายมือและโปสเตอร์ จะเมินเฉยไปเลย ไม่สอนไม่บอกนักเรียนก็กระไรอยู่นะ จากคุณ : กุลบุรุษ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 10:29:08

ความคิดเห็นที่ 10 จะว่าไปแลัว จริงๆ เราพบ ฅ ฃ ง่ายกว่า ฌ อีกครับ (พนันว่าเรากดแป้นสองแป้นนี้ได้เร็วกว่า - กรณีจิ้มดีดนะ) ลองกด Google พบว่า ฅ เจอผลการค้นหาเข้าไป 15 ล้าน ฃ เจอ 11 ล้าน 7 แสน แต่ ฌ เจอแค่ 11 ล้าน 2 แสน เท่านั้น จากคุณ : Players เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 14:49:57

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าให้สอนภาษาไทย ก็คงจะสอนพยัญชนะทั้งสองตัวนี้ต่อไปครับ จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 22:29:22

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความคิดเห็นครับ สรุปว่า ผมจะสอนสองตัวนี้ต่อไปน่าจะเหมาะสมกว่า จากคุณ : ซื่อสัตย์ มั่นคง เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 55 08:29:22

ความคิดเห็นที่ 13 มีเด็ก ป.4  ถามว่าทำไมตอนนี้ไม่ใช้  ฅ ฃ แล้วหล่ะในเมื่อสร้างมันมาแล้วก็ต้องให้มันมีคุณค่าและประโยชน์มั่งสิ  ฅน  และ ฃวด   ก็ยังดี ก็จริงของเด็กนะ จากคุณ : ทานตะวันหันหาแสง เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 22:17:03

ความคิดเห็นที่ 14 มีสิครับ แท็บเล็ต  android  คีย์บอร์ด ภาษาไทย ที่มี ตัว  ฃ   กับ   ฅ คือ  แอพ ที่ชื่อว่า  9420 Tablet Keyboard แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 01:30:09 จากคุณ : นายช่างปลูกเรือน เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 01:29:33

ความคิดเห็นที่ 15 ผมเคยเจอที่ไหนสักแห่งว่า สมัยก่อนเขาให้อ่านว่า ฅ คน คือ คอของคน แต่ไม่แน่ใจว่าเขาจะให้ใช้ เตะก้านฅอ ขัดฅอ อนึ่ง ขอถามว่าแล้วสระอา ตัวยาว ๆ นี่ในภาษาไทยนี่จะเรียกว่าสระอะไร แล้วมันเหมือนกับตัวสั้นหรือไม่ ลองหยิบมาเล่น ๆ ถ้าไม่มีสาระอะไรก็ผ่านไปนะครับ จากคุณ : กำนันพล เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 06:07:22