ความคิดเห็นที่ 1 +1 คิดว่าระบบการศึกษาไทยนี่ต้องคิดใหม่ทำใหม่กันทั้งระบบเลยมั้ง เราต้องการ paradigm shift อย่างมหึมา เราจะสอนคนรุ่นใหม่ให้รู้อะไร ให้เข้าใจอะไร มีความสามารถอะไร กันอย่างไรดี จากคุณ : อะนะ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:02:50 A:161.200.16.50 X: TicketID:106200

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ก่อนมีแต่เด็กทำไม่เป็นเลยจ้างกัน ได้ยินครั้งแรกยังตกใจว่าทำอะไรไม่เป็นเลยจริงๆจ้างรวด ไอ้เราก็เรียนที่ๆต้องอดหลับอดนอนทำเอง แล้วยังโดนด่า สมัยนี้หนักกว่า มีอาจารย์สั่งให้ทำแบบไม่สนว่าต้องทำเองอีก สงสัยพวกนี้ตอนเรียนก็จ้างทำ -__- จากคุณ : Darigaaz เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:09:46

ความคิดเห็นที่ 3 เด็กที่เก่งและเขียนโปรแกรมเป็นก็มีทางเลือก  เด็กที่เก่งไปไหน...ก็กินเงินเดือนบริษัทฝรั่งและบริษัทยักษ์ใหญ่ สบายใจไปเท่านั้น จริงๆ ถ้าไปทำงานบริษัทเหล่านี้ก็ต้องไปเรียนใหม่อยู่ดี กระนั้น พื้นฐานที่ดี ลอจิกที่แน่น ก็ทำให้ไปไกลและเร็วกกว่าพวกบ้องแบ๊ว แค่เขียน VB ต่อกับ SQL ยังเขียนไม่เป็น ... ความสามารถแค่นี้ถ้าคิดจะทำงานวงการคอมพิวเตอร์จริงๆ ก็คงลำบากหน่อย (จริงๆ คือมาก) เราอยากจะบอกว่าปัญหาหนึ่งที่เราพบก็คือ เด็กที่เรียนจากโรงเรียนที่ดีมีชื่อเสียง ก็มักจะเก่งจนเหลือเชื่อ คือเก่งจริงๆ แต่เด็กที่จบจากโรงเรียนกลางๆ หรือโรงเรียนในต่างจังหวัดยิ่งไม่ต้องพูดถึง พูดง่ายๆ ก็คือเด็กที่อยู่ในสภาพแวดล้อมดี พ่อแม่สอนเป็น ก็จะยิ่งเก่งมาก ใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีและการศึกษานอกโรงเรียนได้เต็มที่ ในขณะเดียวกัน ในเด็กที่อยุ่ในระบบการศึกษาแบบไทยๆ พ่อแม่สอนลูกไม่เป็นปล่อยตามมีตามเกิด เด็กพวกนี้จะถูกเทคโนโลยีทำร้ายและกลืนกิน จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:12:06

ความคิดเห็นที่ 4 Thailand only จากคุณ : jakemd11 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:51:26

ความคิดเห็นที่ 5 ==> Vote ครับ <== ผมสัมภาษณ์ 10 คน ได้มา 1 หน่วยงานผม มีทุกตำแหน่ง ทั้งฝั่ง developer ,project co, consult, network ,server,dba พยายามจะคุ้ยหาความสามารถของเด็กออกมา เรียกว่าพอได้ก็เอาแล้ว หาที่ลงให้สอนเอา ยังยากเลยครับ ส่วนพวกที่ทำโปรเจคจบนี่ ถ้าจ้างทำเป็นเสร็จครับ ซักแป๊บเดียวก็จอด จริงๆแล้วถ้าจ้างทำแล้วเข้าใจสิ่งที่ทำ นำมาอธิบายได้ ผมก็ยังหยวนเลย เฮ้อ ไม่อยากโทษเด็กฝ่ายเดียวนะครับ โทษอาจารย์หรือสถาบันด้วยสอนเป็นเป็ดได้ครับ แต่ต้องมีจุดที่เด็กนำไปทำมาหากินได้ ต้องรู้ด้วยว่าฝั่งเอกชนเขารับเด็กไปทำงานอะไรบ้าง วางพื้นฐานไว้ให้ได้ระดับนึงแล้วปรับให้ตรงทิศทางที่ควรจะเป็น ก่อนหน้านี้ ผมไม่เคยคิดว่าคนจบ IT จะตกงาน เห็นแล้วสงสารเด็กครับ จากคุณ : Can_done เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:13:10 A:110.77.198.198 X: TicketID:270497

ความคิดเห็นที่ 6 โหวตให้ค่ะ อยากให้มีคนได้เห็นได้อ่านกระทู้แบบนี้มากๆ จากคุณ : pasteque เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:35:48

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นชอบยกตัวอย่างสตีฟจ๊อบ บิลเกต มาร์ค ถ้ามีฝีมือระดับนั้นอยู่เมืองไทยยังไงก็ได้งาน แต่ส่วนใหญ่ฝีมือไม่ถึงซะมากกว่า ปล. ตอนจบโปรเจคผมก็จ้างเขียนโปรแกรมในกลุ่มไม่มีใครเขียนได้ ต่อให้อาบังนั่งเกาจนไข่ถลอกผมก็ยอม เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ จากคุณ : เซียนแห่งmath เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:58:09

ความคิดเห็นที่ 8 คุณเซียนแห่ง Math คิดถึงมวลรวมประเทศซิครับ เรียนแล้วใช้งานไม่ได้ ก็ไม่ต่างอะไรกับ  โบราณที่ว่าความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด นะครับ บิลเกต ในเมืองไทยมีเยอะ โปรแกรมเมอร์มืออาชีพนั่งทำงาน ตามบ้านไม่มียศตำแหน่งเยอะมาก หลายกลุ่มเช่าบ้านอยุ่ กัน เป็นทีมทำงานกัน ส่วนใหญ่เรียนวิทย์คอมไม่จบก็เยอะครับ พวกนี้ คิดเกินอาจารย์ แล้วอาจารย์ตามไม่ทัน ก็ไม่ให้ผ่าน ทีนี้ ถ้าจบมาแล้ว จ้างเขา ใช้เงินซื้อปริญญา ออกมา แบบหลอกเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินวันรับปริญญา ไปไม่รุ่งหรอกครับ พอทำงานจริง เวทีนี้ไม่มีพี่เลี้ยงครับ ตอนผมทำงานบริษัททีแรก ไม่รู้เรื่อง เขียนโปรแกรม Foxbase รุ่นพี่เอา หนังสือ โยนโครมให้ แล้วอ่านเอาเอง จบเลยครับ ต้องอ่านให้ได้ตำราอังกฤษยกเล่ม ต้องทำให้ได้นะครับ เรียน ปีสาม แค่ Turbo C 1.5 ก็เป็นภาษาอังกฤษแล้ว จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:09:40

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นความจริงอย่างที่สุด คุณข้างบนยังดี สัมภาษณ์ 10 ได้มา 1 ของเราสัมภาษณ์หลายสิบกว่าจะได้มาสักคน ก่อนนี้เคยลองแล้ว ประเภทว่าพอได้นิดๆ หน่อยๆ ก็รับละ กะว่ามาสอนเอา แต่มันสอนไม่ไหวจริงๆ ค่ะ พื้นฐานอ่อนซะจนพูดไม่ถูก (สอนไปแอบด่ามหา'ลัยไป) พอเป็นหน่อย .. หรือบางคนยังไม่ทันทำอะไรเป็น ลาออกซะละ คงทนกะเราไม่ไหวเหมือนกัน 555 เลยยอมเสียเวลา หาคนนานๆ แต่เอาแบบที่ทำงานได้จริงๆ อยู่กะเรานานๆ ดีกว่า จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 15:44:48

ความคิดเห็นที่ 10 คุณทาสเทวี พูดถึง Foxbase นึกถึงแต่ก่อนเราก็หัดเขียนโปรแกรมเอง เรียนพื้นฐานมาแค่ Assembly, Fortran ตอนทำงานเขียน dBase3+, Pascal จนมาถึงยุค VB เราก็หัดเอง อ่านเอาสิ ตำรับตำราเยอะแยะ เด็กรุ่นใหม่ไม่ชอบอ่านตำราค่ะ เราหาตำรามาไว้เต็มออฟฟิศ เขาไม่อ่านนะ เขาหาโค้ดใน google เอามาใช้ แล้วก็แก้บั๊กไปเรื่อยๆ -_-" เป็นพวกที่โตมากับ copy & paste แท้ๆ เลย จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 15:48:53

ความคิดเห็นที่ 11 เด็กรุ่นหลังๆนี้พวกเขาถูกฝึกให้พูดเก่งไว้ก่อน  ชนะไว้ก่อน เนื้อรู้กันทีหลัง จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 16:02:29

ความคิดเห็นที่ 12 บ้านเราบ้าปริญญากันจริงครับ ไม่มีปริญญาแทบไม่มีโอกาสเกิดในสายงานที่ถนัด (จะถูกปฏิเสธแต่แรกเพราะนายจ้างไม่กล้าเสี่ยงให้เข้ามาลองงาน) ทั้งๆ ที่งานหลายๆ งานเขามีความรู้ความสามารถมากกว่าคนที่จบปริญญาในระบบจากมหา'ลัยเอ้ๆ ด้วยซ้ำ บริษัทในไทยน่าจะมีระบบประเมิน+เปิดโอกาสให้คนได้มากกว่านี้ แทนที่การรับคนเพียงแค่แต่ดูปริญญาเป็นพื้นฐานอย่างเดียว การหาความรู้เดี๋ยวนี้ก็ไม่เหมือนแต่ก่อน หลายสาขาวิชานี้ความรู้นอกห้องเรียนมีมากกว่าในห้องเรียนด้วยซ้ำ อยู่ที่ใจรักจะขวนขวายเอาใจใส่แค่ไหน ลำพังแค่เรียนในระบบ รออาจารย์สอนเป็นคาบๆ จะสอบที่ก็ตาลีลาเหลือกอ่านหนังสือสามวันสอบ มีงานมีการบ้านก็จ้างทำ หรือไม่ก็ทำสั่วๆ ส่งไป จบมาได้ก็เป็นได้แค่บัญฑิตแต่ในนาม (บัณฑิตกากๆ) สมองกลวงโบ๋ ซึ่งสมัยนี้มีเกลื่อนมากๆ เห็นแล้วก็ให้เศร้าใจกับคุณภาพคนไทยในอนาคต (ตอนนี้ก็แย่ไม่บันยะบันยังกันอยู่แล้ว) ทั้งหมดนี้เป็นเพราะคุณภาพการศึกษาพื้นฐานที่ไม่ได้ปลูกฝังความรักที่จะเรียนด้วยใจจริง การเรียนสำหรับเด็กไทยส่วนใหญ่คือความน่าเบื่อ มีแต่สอบทั้งปีทั้งชาติ มีแต่แข่งมีแต่แย่งที่กันเรียน มีแต่ความกดดัน มีแต่ความเครียด หาความสุนทรีย์แทบไม่มีแม้แต่น้อย การเรียนแบบทนทุกข์นี้สะสมตั้งแต่เด็กจนโต เข้าเรียนมหา'ลัยก็สายเกินแก้เพราะสำนึกความตระหนักรู้มันด้วนไปซะแล้ว ในใจมีแต่รีบจบให้ง่ายให้สบายที่สุด ให้มันพ้นตัวไป จบแล้วก็เป็นได้แค่บัญฑิตบื้อๆ ไม่รู้จักตัวเอง เป็นคนไร้คุณภาพที่มีชีวิตที่รักแต่ความสบายอยู่ไปวันๆ ทำงานห่วยๆ รับใช้ระบบทุนนิยมรอแก่ตายเท่านั้นเอง ได้ยินคนสิงค์โปร์มันพูดกันว่า เด็กไทยเรียนกันหนักสุดๆ แต่คุณภาพความรู้ที่ได้ต่ำเต้ยเรี่ยดิน ถ้าเรียนหนักแล้วเจริญอย่างญี่ปุ่น เกาหลีก็ว่าไปอย่าง เข้าทำนองเสียแรงอย่างไร้ประโยชน์ สูญเปล่าทั้งขึ้นทั้งล่อง ได้ยินแล้วก็จริงอย่างมันว่านะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 17:19:34 จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 17:09:20

ความคิดเห็นที่ 13 คุณทาสเทวีควรรู้ว่า มหาลัยให้ความรู้ แต่ความชำนาญมันต้องฝึกฝนเอง ผมเองอยู่ในมุมมองของสายวิชาการ ผมก็พอจะเข้าใจว่า การประสบความสำเร็จของสายอาชีพคือการทำงานให้ ได้เงินจำนวนมาก เวลานักเรียน หรือนักศึกษาไม่ได้ทำไมชอบโทษอาจารย์กัน คนเป็นอาจารย์เขาเรียนปริญญาโท ปริญญาเอก เขาไม่ได้ มานั่งเรียนนั่งเขียนโปรแกรมเป็นงานหลัก ถ้าแค่งานเีขียนโปรแกรมผมว่าเอาแค่คนมีใจรักไม่ต้องเรียนปริญญายังทำได้เลย แต่ถ้าไม่ได้เรียน ไม่ได้ศึกษาเชิงวิเคราะห์จะรู้ได้อย่างไรว่า อัลกอริทึมดีไม่ได้ หลักสูตรปริญญาตรีเขาปูให้มีความรู้กว้าง ๆ สมมติมีโจทย์มาว่า ให้เขียนโปรแกรมหา minimal spaning tree เป็น (well-known problem) ันักโปรแกรมมิ่งก็ต้องมานั่งศึกษา ว่าอะไรคือ minimal spaning tree ตัวผมเองรู้อัลกอริทึม ก็ต้องมานั่งฝึกฝนในการเขียนโปรแกรม มันไม่มีใครรู้ทุกอย่าง จากคุณ : เซียนแห่งmath เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 18:14:02

ความคิดเห็นที่ 14 คุณเซียนแห่งMath พูดก็ ฟังได้ครับ แต่สำหรับผมคนทำงาน ผมถือว่า เสือถ้าล่าเหยื่อไม่ได้ แมวจับหนูไม่ได้ ถือก็ว่าไร้สาระ ผมเคย ทำโปรเจคให้ อ ปริญญาเอกคนหนึ่งทางภาคเหนือ เขาก็บอกว่าเขา เป็น ดร ไม่จำเป็นต้องทำงานแบบนี้ แต่ ถ้าทำงานแบบนี้ ไม่ได้ แล้วมาอวด ก็ใช้ไม่ได้ อีกอย่างหนึ่ง มาอีกระดับหนึ่ง การเป็นครูอาจารย์ หน้าที่คือสอนศิษย์ให้มีความรู้ เหมือนแม่นกสอนให้นกหัด บิน การจะวัดครูว่าเก่งหรือไม่เก่งไม่ใช่วัดที่ใบปริญญา เป็น ด๊อกอะไร ผมเห็น ดร บางคนพูดกับผมเลย ไม่ชอบสอน ผมก็ถามกลับแล้วคุณเป็นอาจารย์ทำอะไร เขาก็บอกว่า เขา เป็นเพื่อศักดิ์ศรี และเป็นใบเบิกให้ คน จ้างเขาเป็นที่ปรึกษา ผมก็เลยบอกว่า "เป็นครูอาจารย์ไม่สอนศิษย์เอาแต่หวัง เงินทอง กำไรกอบโกย คนที่รับเคราะห์ก็คือศิษย์ " ผมมีวันนี้ส่วนหนึ่งก็คืออาจารย์ที่รามคำแหง หลายท่านจ้ำจี้จ้ำไชให้ผมทำให้ได้ ผมเคยไปร้องไห้กับอาจารย์ ว่าทำโปรเจคล้ม ไม่ใช่โปรเจคขอจบ นะครับ แต่ เรียนปีสี่ ห้าวเกินไปรับงานโรงงานน้ำตาล ทำระบบ ซีซีเอส ทำฐานข้อมูลไม่ดี ระบบล่ม น้ำตาร่วงก็โดนมาแล้ว อาจารย์ก็หาทางช่วยจน รอด ตัวได้ ก็มี Foxbase เป็นจิ้งจอก มาช่วยผมให้รอดตัว ผมเคย ชนกับที่ปรึกษา ของ บริษัทหลายแห่งเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยดัง สารพัดแห่ง มานั่ง คุยไทยคำอังกฤษคำ พูด N-tier สารพัด ผมไม่รู้เรื่องหรอก  ผมคืนอาจารย์สอน อัลกอไปตั้งแต่ ปีสองแล้ว ตั้งแต่ CS-243 ของรามคำแหง ก็คืนไปหมด เขาบอกวิธีการเรียงข้อมูลแบบต่างๆ ผม รู้จักแต่ Sort To file on field แค่นี้เอง มันก็ทำให้ผมหมด นักศึกษา บางคนโทษอาจารย์บางคนไม่โทษอาจารย์ แต่ จากการทำงานมา 24 ปีแล้ว ทำตั้งแต่ เด็ก ที่มาจ้างผม เหมือน รุ่นลูกแล้วเขียนตั้งแต่ ไอ้เด็กพวกนี้ยังไม่เกิดพ่อแม่มันยังไม่เจอกันที่จริงผมจับคอมตั้งแต่ ม.5 ปี 2526 ทำให้รู้ว่า เด็กไม่พลาดหรอกครับ แต่ ตอนเข้าเรียนขาดความรู้ขาดการมองโลกกว้างในวิชาชีพ และไม่ภูมิใจในวิชาชีพ บางสถาบันอย่าง ม บูรพาขอเอ่ยชื่อ เพราะเพิ่งไปปล่อยนกปล่อยปลา กับลูกเมื่อ ชั่วครู่ นี้เอง ผมยังเห็นรุ่นพี่ ปัญญาอ่อนยังวิ่งรับน้อง เอาน้องมาเฮๆๆ นี่มันจะสิ้นเทอมแล้วนะ มันยังรับกันไม่จบอีกหรือ น้องมันจะเอาสมองที่ไหนมารียน มันโดนไทร์ไปว่าไงใครรับผิดชอบ ผมเห็นรุ่นพี่บางคน คุยเหมือนคน เรียนรู้ เจนจบหมดสิ้น ในวิชาการ แต่วันหนึ่งที่เอ็งจบมาทำงาน มีค่าเป็นศูนย์เลยนะ เด็ก ส่วนใหญ่มันขาด เคล็ดวิชาเท่านั้น ครูสอน ท่ารำมวยให้แต่ขาด สอนเคล็ดวิชา มันก็ทำงานไม่ได้ เหมือน อั้งชิกงสอน เอี้ยก้วยให้ รำไม้ตีสุนัข รำได้ไม่เกิดพลังจน อึ้งย้ง สอน และบอก เคล็ดวิชา จึงเกิดพลังได้ ไอ้น้องคนที่ผมเล่านี้ก็เช่นกัน มันขาด การ รู้ Wording ในการ เขียนโปรแกรม มันเหมือนคนเรียนอังกฤษไม่รู้ศัพท์ มันก็นึกไม่ออก จะไปทางไหน เสร็จอาจารย์ที่ เคยจับงานจริง จะสอนให้รู้จัก การใช้ debug การหา Break point ว่า ถึงจุดนี้ มันต้องเช็คอะไร อะไรคือจุดผิดพลาด ส่งตัวแปรมา จาก โมดูลหนึ่งไปอีกแห่งหนึ่งมันผิดเพราะอะไร อาบน้ำก่อนเดี๋ยวมาต่อ ของกำลังขึ้น จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 18:51:39

ความคิดเห็นที่ 15 วิ่งผ่านน้ำเสร็จมา ลุยต่อการสอนในมหาวิทยาลัยไม่เน้นการให้นักศึกษาทำได้จริง นั่งประชุมกันที่ แถว โคราช เจอโรงสีแห่งหนึ่งอยู่กลางทุ่งนา เลย ขับรถไป โอยยยยยยยยย ไงมันไกลงี้วะ เนตของมา 3 mb สมัยนั้นมันมาแค่ 512 Kb แล้ว จะรีโมทไปได้ไงวะ นี่ ดร บอกว่าให้เอา สายโทรศัพท์ หลายๆ สายมาต่อเข้า Router ต่อไขว้ไรไม่รู้ ก็ไม่หาย สุดท้ายบอกว่าทำได้แค่นี้ มันจะให้เขาย้ายโรงสีหาสัญญาณเนตหรือ เรื่องแบบนี้มันต้องมีวิชา เฮี่ยศาสตร์ช่วย คิดนอกกรอบ ไปเช่า อาพาร์ตเม้นท์แถวๆ นั้น สูงๆ หน่อย แล้วติดเสาเรียก เอา CAT ก็ได้ มาต่อเนต หรือจะ ToT ก็ยังไหว แล้ว ส่งสัญญาณไปหาเสาที่โรงสี ล๊อก ip ล๊อค Mac address ให้เรียบร้อยก็จบแล้ว เวลาเรียนเขียนกันอยู่ได้ Hello Word สวัสดีชาวโลก สวัสดีมันทำไม อาจารย์ให้เขียนไป Hello world นะชั่วโมงนี้แล้วอาจารย์:-)ก็นั่งดูอิเหนาสึกชี จะบ้าหรือ มันจะสึกก็ปล่อยให้มันสึกกันไปซิ มาดูเด็กซิ หรือไม่ก็ให้เขียนโปรแกรมยากมาหน่อย 452669.25 อ่านเป็นตัวอักษา ภาษาไทยว่าอย่างไร โอยยยยยยยยยยยย มรึงบ้ากันหรือเปล่าวะ คำสั่งนะทำไมไม่สอนกันเยอะๆ แล้วเอา โปรแกรม ที่สำเร็จรูป โหลด Thaiware ก็ได้มาให้เด็กดู กันวิจารณ์กัน ได้เห็นโปรแกรมจริงมันทำงานกันอย่างไร อาจารย์หามา ฝึกให้มันเขียนคู่มือก่อนก็ได้ วิชา programming dev ไม่ใช่ให้มันเขียนโปรแกรม บทที่หนึ่ง มรึงหัดเขียนคู่มือให้ กรูดู มรึงเขียนให้ แจ่มๆ ซักสองสามโปรแกรมเขียนมาส่ง  แล้วิจารณ์ด้วยว่าโปรแกรมนี้ดีเลวอย่างไร จากนั้นค่อยลองทำ มาสเตอร์ไฟล์ ยัน เขียนโปรแกรมรายงาน หรือไม่ก็ให้ มันเป็น Testing programmer ก่อนก็ได้ บ่นแค่นี้ก่อนดีกว่าพรุ่งนี้งานไม่จบโดนเขากระทืบแต่ ดึกๆ มา:-)ใหม่ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 19:10:53

ความคิดเห็นที่ 16 ผมถามเจ้าของกระทู้สั้น ๆว่า ความสามารถ เทคนิคในการแก้ปัญหาของจขกท ปัจจุบัน กับสมัยที่เพิ่งจบปริญญาตรีต่างกันมากหรือไม่ ถ้าไม่ต่างก็จบคำถาม แต่ถ้าต่าง ต่างกันเพราะอะไร จากคุณ : เซียนแห่งmath เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:06:41

ความคิดเห็นที่ 17 ต่างกันครับ แต่ ถ้าจะย้อนบอกว่า เพราะเด็กด้อยประสบการณ์ นั้นคงไม่ใช่เพราะ เด็กสมัยนี้ ให้จับมือทำ อย่างเดียว เขาควรจะเรียนรู้ ต่อสู้ให้ได้มา ไม่ใช่ให้คนคอยป้อน วิชาต้องได้มา โดยเอาความเหนื่อยยากเข้าแลก ผมไม่ได้ต้องการให้เก่งเป็นเทวดา ขั้นเทพ แต่ต้องการ เด็กที่ พร้อมจะสู้พร้อมจะลุย ไม่ใช่เด็กที่ทำไม่ได้จ้างเขา จ้างทุกอย่าเงินซื้อทุกอย่าง วันหนึ่งที่ไปแต่งครุยยืนรับปริญญา  มันคือการหลอก เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินแท้ๆ เลยนะครับ ผมต้องการเด็กที่พร้อมจะคลุกอยู่กับงานตรงนั้น จะชำนาญอ่อน หรือเก่งให้มันเป็นซักเรื่อง อย่างผม เจองานเวปผมก็ผ่องถ่ายให้น้อง ที่ จริงก็ เป็นรุ่นลูกที่ฝีมือดีเยี่ยม ทำ เรียกว่ากว่าจะเจอช้างเผือกตัวนี้ ก็ เป็นสิบปี จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:25:24

ความคิดเห็นที่ 18 มุมมองผมนะ ผมว่ามันจริงทุกด้านแหละ จริงที่เรียนแล้วก็ควรศึกษาให้ที่สุด จริงที่ก็ฉันไม่ได้อยากทำงานด้านนี้นี่ จบไปก็พอ ไปทำงานที่ชอบเดี๋ยวก็เรียนรู้ได้เอง จริงที่ต้องตามใจพ่อแม่ เพื่อนผมจบวิศวะ ไปทำนา แต่กระบวนการคิดก้าวหน้ามาก บางคนมาเรียนทำเว็บเพิ่ม เพราะสนใจ สุดท้ายแล้วประสบการณ์จะพาไปครับ ยิ้มไว้ จากคุณ : ในห้องแคบ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:53:13

ความคิดเห็นที่ 19 คุณในห้องแคบ พูด ได้ดีครับ เรียนแล้วควรศึกษาให้ดีที่สุด ตั้งใจ สู้ให้ถึงที่สุด จบไปไม่ทำงานด้สนนี้ก็ได้ ผมเอง วันหนึ่งที่ลูกจบก็คงวางมือ ว่าจะ ขาย ครกขายสาก อ่างศิลา เป็นลุงแก่ๆ  เดินไปจิบกาแฟ น้ำชา เป็นพวงๆ แกล้มกับปาท่องโก๋ นินทาเพื่อนฝูงให้สบายใจ บ้าง จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:00:37

ความคิดเห็นที่ 20 สงสัย จขกท ยังไม่เคยเจอเด็กขั้นเทพ ส่วนตัวที่ทำงานมาก็เจอน้องๆ ทั้งเก่งและไม่เก่ง ก็ได้แต่แนะนำให้ค้นหาตัวเองให้เจอเท่านั้น พลาดไปแล้วก็แก้ตัวใหม่ จากคุณ : เด็กขงเบ้ง เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:13:11

ความคิดเห็นที่ 21 เจอครับเด็ก ขั้นเทพ มี อย่างคนทำเวปของผม ตอนนี้อายุ 26 รู้จักกัน ตั้งแต่ เธออายุ แค่ 22 ปี ผ่านสนามมา ชัวร์เลย เรียกว่า ทำงานจนรู้ใจกันดี แต่ก็เหมือนช้างเผือก ที่หายากครับ อยากรู้ฝีมือ ก็ดูพวก เวปคาสิโนออนไลน์ หลายแห่งฝีมือเขาทั้งนั้น จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:21:35

ความคิดเห็นที่ 22 " ผมไม่ได้ต้องการให้เก่งเป็นเทวดา ขั้นเทพ แต่ต้องการ เด็กที่ พร้อมจะสู้พร้อมจะลุย ไม่ใช่เด็กที่ทำไม่ได้จ้างเขา จ้างทุกอย่าเงินซื้อทุกอย่าง " จากคุณ : ทาสเทวี เห็นด้วยครับ แต่ที่เป็นอย่างทุกวันนี้มันก็เพราะ หลายๆ อย่างประกอบกันนะ ทั้ง -สิ่งแวดล้อม เพื่อนฝูงมีความคิดไปทางไหน -พ่อแม่ มีความคิดไปทางไหน ส่งเสริมการใฝ่รู้ของเด็กอย่างไร -ครูอาจารย์ ระบบการศึกษาเอื้อไหม  (ไอ้อันนี้นี่เมืองไทยห่วยมาก.... มีอย่างที่ไหนห้ามเด็ก  ซ้ำชัน ถ้าจะพูดคงยาว) -สุดท้ายตัวเด็กเองแหละ อันไม่ต้องอะไรมากดูกระทุ้แนะนำที่หว้ากอตอนนี้ก็ได้ เด็กมันจะเอา  แต่ทางลัด เอาง่ายเข้าว่า ผมว่าอีกไม่นานเราคงได้ตกเป็นเมืองขึ้นของ มาเลย์ กับ สิงคโปร์ ก็ในเร็วๆ นี้แน่นอน ..เมือง ขึ้นทางเศรษฐกิจไงครับ  ว่าอันที่จริงสิงคโปร์มันก็เข้ามาคุมเศรษฐกิจเราหลายส่วนอยู่แล้ว นะ ไม่ต้องไรเลย...ดูผู้ถือหุ้นในตลาดหุ้นดูก็ได้  แบงค์ใหญ่ๆ บริษัทใหญ่ๆ นี่สิงฯ ทั้งนั้นเลย ว่าแล้วก็สวัสดีเมืองไทย ...เมืองขึ้นสิงคโปร์      ว่าไม๊ จากคุณ : Nano...จิ๋ว เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:41:09

ความคิดเห็นที่ 23 คห 12 นานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนานานานานๆๆๆๆๆที จะเห็นท่านโจฯ จัดเต็ม ไม่เม้มไว้สัก โดนมั่กๆๆๆๆๆ คห นี้ มันเป็นความจริงที่กระทรวงศึกษาพิการแห่งประเทศสารขัณฑ์ หาได้นำพาไม่ จากคุณ : ปากกัดตีนถีบ จีบไม่ลง (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 22:46:18

ความคิดเห็นที่ 24 ถ้าคิดแบบว่า จะเรียนแต่ที่อยากเรียน ไอ้ที่ไม่อยากเรียนก็ไม่เรียน ไม่สนใจจะขวนขวายหาความรู้ ก็จบแล้วครับ คนไม่เก่ง ถ้าขยัน ใจสู้เสียอย่าง ก็ยังพอมีทางเอาดีได้ แต่ถ้าไม่เก่งแล้วยังเหลาะแหละ หนักไม่เอาเบาไม่สู้เสียอีก รอแต่ให้คนป้อนอย่างเดียว หมดหวังแน่นอน จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 00:33:41

ความคิดเห็นที่ 25 เมืองไทยถ้าไม่มีปริญญาก็ได้เงินเดือนต่ำ ปวช ปวส บางคน ประสบการณ์ดีกว่าพวกจบปริญญา แต่เงินเดือนน้อยกว่า ทำไมไม่ให้เงินเดือนตามประสบการณ์ แต่ถ้าจบตรงกับสายงานที่รับสมัครก็อีกเรื่อง จากคุณ : ต้นลูกตาล เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 01:04:46

ความคิดเห็นที่ 26 ผมว่าที่ขาดไปมีอย่างเดียว "ความฝัน" แต่วันนี้ ผมจะฝัน ผมจะสร้าง ยานอวกาศ >_______< จากคุณ : เสี่ยวเก้า (กระบี่เก้าเดียวดาย) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 04:26:30

ความคิดเห็นที่ 27 อยากเก่งอังกฤษ อยากเท่ห์ แต่ไม่ฝึกฝน ไม่ทำอะไรเอง เจอแบบสั่งมาเลยทำโน้นทำนี่เป็นภาษาอังกฤษให้หน่อย สมตติจดหมายสมัครงานละกัน คนบอกแม้แต่ร่างมาเป็นภาษาไทย อยากได้แนว ยังไง มันยังไม่ทำเลย อย่าหวังว่าให้ร่างเป็นภาษาอังกฤษค่ะ ใจเราเป็นภาษาอังกฤษงูๆ ปลาๆ มาก็ได้ เดี๋ยวช่วยขัดเกลาให้สวยหรู ...จะพูดไงดีล่ะ เจอแบบเข็นไม่ขึ้นนี่เหนื่อยใจ จากคุณ : ม่องเท่ง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 09:59:34

ความคิดเห็นที่ 28 ผมไม่ได้มีอาชีพเป็นคุณครู ผมหลงเข้ามาห้องสมุดนี้สักสิบสองปีเศษๆเห็นจะได้ อยู่ๆไปก็มาลงเอยที่ห้องสมุดนี้ในห้องย่อยรวมพลนักแปลบ้าง ห้องนักกลอนบ้าง จนในห้องเรียนภาษาอังกฤษนี้ โดยความรู้สึกว่าตัวเองก็พอมีแรงมีน้ำยาช่วยคนที่เขาต้องการความช่วยเหลือก็อยู่ไปเรื่อยๆ ประเด็นที่อยากมาแจมในวันนี้ก็คือ ผมก็รู้สึกคล้ายคุณทาสเทวีว่าในแง่ของผม ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่ได้สัมผัสกับเด็กๆที่อยากได้แต่ไม่อยากทำ คนที่อยากคว้าโดยไม่อยากค้น พบเด็กที่แสดงออกเช่นนี้รู้สึกพบมากขึ้นเป็นเปอร์เซนต์ที่พบบ่อยขึ้น ตอนแรกๆที่ผมมาช่วยตอบคำถามเด็กนั้น ผมสบายใจ คนถามก็ถามเพราะไม่รู้และต้องการจะรู้ ต้องการจะทำ พัฒนาตัวเอง อยางนี้คนตอบพร้อมจะตอบกันอย่างทุ่มเทถวายหัว พร้อมเสมอ คนตอบท่านอื่นๆนอกเหนือจากผมก็เห็นเหมือนกัน เรามีความรู้สึกเหมือนดีใจที่ได้พบกับคนพวกเดียวกันที่ต่างคนต่างมาช่วยกันทอดผ้าป่าสามัคคี ช่วยกันคนละไม้ละมือเอาสาระที่เรามีเอามาช่วยเด็ก ทำให้เมืองไทยเจริญขึ้น น่าอยู่ขึ้น ความรู้สึกว่าได้เห็นเด็กที่ไม่ขยันมีมากขึ้นพบประมาณสักห้าหกปีที่ผ่านมา มันไม่ได้เป็นเด็กอย่างนั้นทุกคนหรอก หลายคนก็ยังพร้อมจะค้นคว้า เราก็ยังยินดีช่วย มีอีกหลายคนนะครับ แต่ว่าเปอร์เซนต์คนที่อยากจะคว้าแต่อย่างเดียวมีเยอะขึ้น นอกจากไม่ต้องการจะค้นช่วยตัวเองแล้ว ก็โต้ตอบอย่างก้าวร้าว บางคนพร้อมจะใช้วาจาระดับสถุล พฤติกรรมเช่นนี้พบได้มากขึ้น ผมไม่แน่ใจว่าพฤติกรรมมันมากขึ้นจริง หรือว่าเป็นเพราะคนมีความพร้อมจะแสดงออกอย่างนี้มากขึ้นเท่านั้น ผมไม่ได้ศึกษาทางสังคมวิทยาลึกซึ้งนัก ไม่รู้ว่าพฤติกรรมของเด็กๆในสมัยนี้มีการเปลี่ยนแปลงจริงหรือไม่ อย่างไร เป็นแต่มาแสดงความรู้สึกครับ ไม่อยากเห็นการเปลี่ยนแปลงในแง่ไม่ดีน่ะครับ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 11:10:44

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านจบสงสัยว่า  ทำไมอาบังจะต้องนั่งเกาไข่ไปเขียนโปรแกรมไปคะ ???? แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 55 11:18:07 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 11:17:51

ความคิดเห็นที่ 30 แหมคณแฟนนายแบบ ก็โปรแกรมไม่ได้ยากอะไร นี่คนไทย ไม่ได้ต้องจ้างอาบังไง อาบังบอกว่า "นายจ๋า บังทำมือเดียวก็ได้นะนายจ๋า" จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 11:35:32

ความคิดเห็นที่ 31 ตอบคห.29  ถ้ามีนมให้เกา  คงเกานมแทนไข่ค่ะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 12:11:46

ความคิดเห็นที่ 32 ผมเองก็เด็กรามรุ่นบุกเบิกต้นๆ และเข้าใจคุณทาสเทวีเป็นอย่างดี เป็นที่รู้กันทั่วไปว่าเด็กรามเก่งๆ จะมีคุณสมบัติพิเศษเรื่องความอดทน ช่วยเหลือตัวเอง เหนือกว่าเด็กมหาลัยอื่นก็ตรงนี้ ผมเองบางทีก็หงุดหงิดกับวิธีการเรียนของพวกรุ่นลูก รุ่นหลาน ที่เห็นพกแต่ตำราหลักเล่มเดียว และแทบไม่เคยยืมหนังสือออกจากห้องสมุดเลย ทั้งที่เรียนสายศิลป์ ที่ต้องการการอ่านอย่างมหาศาล แต่เมื่อลองพยายามทำความเข้าใจกับปรากฎการณ์ที่คุณทาสเทวีบ่น ซึ่งผมเองก็รู้สึก ผมอยากสรุปว่า ลักษณะองค์ความรู้ในปัจจุบันได้เปลี่ยนไปจากเมื่อ 30-40 ปีมาก อันนี้คงเกิดจาก -- ความรู้ที่ใช้ซ้ำเดิมนั้นสามารถสร้างเป็นผลผลิตสำเร็จรูปได้ ที่เห็นได้ชัดคือเครื่องแกงสำเร็จรูปที่โฆษณากันอยู่ คนทำแกงไม่จำเป็นต้องหาสูตร หรือตำเครื่องแกงเองแล้ว -- มีการจัดระเบียบขอบเขตความรู้จนเป็น Node ได้ แต่ละโหนดก็มีความสมบูรณ์อยู่ในตัวเอง ดังนั้นคนที่จะใช้ความรู้นั้นเพียงดึงโหนดให้เข้ามาสัมพันธํกันตามความต้องการเท่านั้นเป็นจบ อันนี้เขาเรียกว่า Knowlege base management มั้ง ผมมองว่าเด็กสมัยนี้เป็นผู้บริหารความรู้ หรือฉวยโอกาสจากโหนดความรู้ที่เก่งกาจทีเดียว และคุณทาสเทวีก็เป็นโหนดความรู้อย่างหนึ่งที่เขาคิดว่าจะลองเข้ามาจัดการ ถ้าคุณไม่รับเขาก็ไปหาคนอื่น โดยมี โหนด money เป็นตัวขับเคลื่อน -- ผมมองว่าองค์ความรู้ในปัจจุบันเหมือนขนมชั้นที่วางซ้อนๆกัน ความรู้ใหม่วางซ้อนทับความรู้เก่าเป็นเลเยอร์ คนไม่จำเป็นต้องเรียนทำขนมเพื่อจะได้กินขนม เขาใช้เงินซื้อเพื่อบรรลุเป้าหมายของเขา และเป้าหมายของคนสมัยนี้ก็ต่างกับคนสมัยเก่าที่เป็นเพียงตำนาน ที่เขาจะเอาอย่างหรือไม่เขาย่อมรู้ดี ว่าเขามีตัวเลือกมากขึ้นกว่าสมัยเก่าตามจารีต จากคุณ : นกเถื่อน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 13:38:52

ความคิดเห็นที่ 33 ^ ก็จริงครับ เรื่องการแบ่งโหนดความรู้ แต่ส่วนตัวคิดว่า ต้องดูด้วยว่าสิ่งที่เด็กไปจ้างให้ทำคืออะไร ถ้าเป็นงานเสริมที่ไม่เกี่ยวกับองค์ความรู้ในสายของตัวเองโดยตรง เช่น ค้นคว้าเนื้อหารายงานมาเรียบร้อยแล้วแต่ตัวเองเป็นคนพิมพ์ช้า กลัวพิมพ์ส่งอาจารย์ไม่ทันเวลา เลยต้องไปจ้างร้านให้พิมพ์รายงานให้ แบบนี้คิดว่าไม่ผิดครับ เพราะตัวเองได้ทำในงานหลักของตัวเองแล้ว ที่ให้คนอื่นทำคืองานเสริมเท่านั้น (แต่ขอเล่าเป็นเกร็ดว่า เวลาไปจ้างพิมพ์ ก็อย่าไว้ใจครับ รับงานมาแล้วควรต้องเช็คดูให้ดีก่อนด้วยก่อนส่ง มิฉะนั้นอาจจะเจ๊งก็ได้ เพราะร้านบางทีก็ไม่ได้ตรวจสอบความถูกต้องมาให้ด้วย เคยเจอมาแล้ว เพื่อนไปจ้างร้านพิมพ์งานให้แบบเร่งด่วน ปรากฎว่าไม่ใช่แค่มีคำผิดทุกหน้าครับ แต่แทบจะเรียกว่าทุกบรรทัดเลยก็ว่าได้ หึ หึ) แต่ถ้าประมาณว่าไปจ้างคนอื่นทำรายงานให้ทั้งฉบับ ตัวเองไม่ทำอะไรเลยนอกจากเอาชื่อแปะเฉย ๆ แบบนี้ผิดแน่นอน แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 55 15:30:27 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 55 15:26:54 จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 15:24:03

ความคิดเห็นที่ 34 ชื่นชม จขกท. ครับ ที่ไม่สักแต่ว่ารับงานเพื่อให้ได้เงินแล้วก็จบๆ กันไป แต่ยังใส่ใจที่จะไต่ถามน้องเขา มันเหมือนว่า Pattern ชีวิตเดิมๆ ของน้องถูกหยุดให้คิดว่าทำไปเพื่ออะไร น้องคงได้อะไรมากขึ้นจากเรื่องนี้ ถ้าทุกคนเห็นเรื่องผิดๆ แล้วไม่ละเลยทำเฉย แต่ลงมือแก้ไขให้เป็นถูก โลกนี้คงน่าอยู่ขึ้นเยอะครับ จากคุณ : Panda Tabo เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 20:41:36

ความคิดเห็นที่ 35 น้าแอ๊ด .. ผมกลับชอบบรรยากาศ "การศึกษา" แบบนี้แฮะ ใครที่ไม่พร้อม, ใช้เงินซื้อปริญญา ฯลฯ .. จบแล้วก็เป็นกุลี ลูกจ้าง พนักงานพิมพ์งานไปก็แล้วกัน คนที่จบด้วยตัวเอง .. ไม่ว่าสาขาไหน มันโชว์ให้เห็นความรู้ ความสามารถ ความอดทน ขยัน หมั่นเพียร เกรดต่ำ ก็ชั่งหัวมัน --------------------------------- ลูกน้องผม ฝ่ายโปรแกรมเมอร์ ไม่มีใครจบมหาวิทยาลัยระดับแนวหน้า หลายคน .. อยากจะบอกว่า เกรดต่ำเตี้ยติดดิน บางคน .. จบมหาวิทยาลัยเปิด มาด้วยคะแนนตรงกลาง แต่ ตอนนี้ ทุกคน .. ใช้ oracle developer กันลื่นปรื้ดๆๆๆ ฝ่ายเน็ตเวิร์ค .. ที่ทำให้ผมภูมิใจในตัวเองทุกวันนี้ เพราะบางคนจบบัญชีการตลาด, บางคนจบบรรณารักษ์ แต่สามารถเป็น admin เน็ตเวิร์กที่มีเครื่องลูกข่ายกว่าสามสี่พันเครื่องแบบ .. สบายๆ (ถึงจะก่อปัญหาปวดหัวให้หลายๆหนก็เหอะ ) ------------------------------- ปลาที่ยังไม่ตาย คือ ปลาที่ว่ายทวนน้ำ ระบบการศึกษามันก็เหมือนกับปลา .. ออกไข่มาเป็นแสนๆฟอง กลายเป็นตัวนับหมื่นตัว รอดมาได้ไม่กี่ร้อยตัว ที่โตได้เต็มวัย จนสืบพันธ์ได้ ไม่กี่สิบตัว ระบบการศึกษาแบบนี้ มีข้อดี ก็มีข้อเสีย แทนที่จะมองแต่ข้อเสีย แล้วทุกข์ตรมขมขื่น สาปแช่งฟ้าดิน สู้เอาเวลาไปเฮฮากับข้อดี แล้วเอามันมาใช้ สบายกว่าเยอะเลย จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 21:01:58

ความคิดเห็นที่ 36 แหมวุ้ยศิษย์เก่าพันทิพรุ่นสิบกว่าปีก่อนมากันตรึม จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 21:05:21

ความคิดเห็นที่ 37 นวดโดย โปรแกรมเมอร์พริตตี้ "น้องยังเรียนอยู่ไหม" "เรียนค่ะหนูเรียน วิทย์คอม ที่มหาวิทยาลัยชวนฝันค่ะ" การถามตอบอยู่ที่ร้านนวด แห่งหนึ่ง ซึ่งสมัยนี้ไม่รู้อะไรนักหนาเปิดร้านนวดพริตตี้ขึ้นเป็นดอกเห็ด บรรดานักศึกษาสาวสวย ล้วนแต่เข้ามา สมัครงานรายได้ เดือนหนึ่งเป็นแสน หรือไม่ก็ต่ำสุดก็ที่ห้าหกหมื่น นวดพริตตี้ อาบอบนวด คาราโอเกะอย่าบอกนะว่า โปรแกรมเมอร์รุ่นใหญ่ไม่เคยสัมผัสแต่ละคราว ก็ทำให้ชวนอึ้ง ครั้งแรก ผมไป กินเหล้าที่ โรงแรม แห่งหนึ่ง ย่านราชเทวี ในเล้าจ์ น้องคนหนึ่งอายุห่างจากผมไม่มากตอนนั้นปี 2532 ผมเพิ่งทำงานได้ปีเดียวเขา ก็บอกว่าเขา เรียน นิติศาสตร์ ผมก็ยังรู้สึกเลยว่า จบแล้ว จะเอาความรู้ไปทำงานหรือ สำหรับเจ้าน้อง พริตตี้คนนี้ "เรียนภาษาคอมอะไรหรือ" ผมถามเช็คว่ารู้จริงไหม "อ๋อ หนูเรียนซีชาร์ป ค่ะ " จ๊ากกกกกกกกกกก ผมยังเขียนไม่เป็นเลย "แล้ว หนูกำลังหัดให้ SQL server แต่หนูยังใช้ select from where ไม่เก่งเท่าไร" ผมก็เอานะ เธอคงเรียนจริงเพราะไม่เช่นนั้นจะ คุยได้แบบนี้หรือ แต่ที่สงสัยต่อไป คนเรียนวิทย์คอมสมัยนี้ บางคนขอย้ำกว่าบางคนนะ คิดได้แค่นี้หรือ จำเป็นอะไรที่ต้องใช้เงินเยอะ ผมเรียน กินข้าวหลังคณะ กลับบ้าน บ้าคอม บ้าเขียนโปรแกรม สมองคิดไรไม่เป็นตอนนั้นนอกจาก turbo C ต่อกับ btrieve อย่างไร แล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับการศึกษา ไม่ใช่แค่น้องคนนี้ เท่านั้น ยังอีกหลากหลายอาชีพ ที่ แข่งกันเข้าไปแบบเท่ห์ๆ หนูเรียนนิเทศ ผมเรียน วิศว หนูเรียน วิทย์คอม แล้วก็งานที่เธอทำ คือตำแตง เอ้ย ไม่ได้ๆๆ เดี๋ยวโดน เซนเซอร์ งานที่ทำ คือ ธุรกิจแบบนี้ หรือ ผมเลยคุยว่า "เอางี้ไหมน้อง ลองขายของ ใน เวป ขายสินค้าไหมพี่แนะนำ" "จะลองดูค่ะ แต่ว่าแต่ก่อนหนูขายไอติมที่สเวนเซ่นท์ ได้ เงินแค่ ชม ละ 25 บาท เอง มันไม่พอใช้ " "อ้าวน้องเอ๋ย ฝึกเรียนให้เก่งเรียนปีสี่แล้ว รับจ้างคีย์ข้อมูลก็ได้ รายการละ 5-10 บาท เลยนะ" เด็กบางคน โอเคนะครับ เป็นโปรแกรมเมอร์เงินมันน้อย เป็นแอร์ดีกว่า จบวิทย์คอม น้องคนหนึ่ง ก็ไปเป็นแอร์ เรื่องนี้ไม่ว่ากัน บางคน จบมาคุมกิจการที่บ้าน ไม่ได้เกี่ยวกับคอมเลย เธอไปยืนคุมคนกรีดยางที่บ่อไร่ ตราด ก็มี เห็นแล้วสะท้อน ใจว่า ทำไม คนที่จะเดินสายอาชีพนี้มันคิดได้แค่นี้หว่า จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 21:13:29

ความคิดเห็นที่ 38 เพื่อนเราที่เรียนจบ มาด้วยกันก็คล้ายๆ ที่จขกท. โพสค่ะ บางคนได้มาเรียน เพราะได้โควต้าบ้าง ไม่รู้จะเรียนอะไร ลงมั่วๆ ได้มาเรียน พอเรียน ก็รู้สึกไม่ชอบ แต่ก็ต้องทนเรียนให้มันพอผ่านๆ ไป เพราะคิดว่าจบไป คงไม่เอาดีทางด้านนี้ เรียนแค่จบ เท่านั้น อาจารย์บางคนก็สอนได้แค่ในตำรา บางคนมีประสบการณ์แต่สอนไม่เป็น เด็กก็ไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม แต่เพื่อนเรายังดีหน่อย ที่ไม่มีใครจ้างคนมาทำ ส่วนมากจะทำเอง ให้เพื่อนช่วยงานแทน จนจบกันออกมา บางทีอาจเป็นเพราะเด็กไทยเรา ยังไม่รู้ความต้องการของตัวเองเท่าไหร่ ว่าอยากเรียนอะไร อยากทำอาชีพอ่ะไร มันเลยคล้ายๆ กรณีเพื่อนเราหรือเปล่าคะ เวลาเจอน้องๆ ที่รู้จัก มักจะมีคำถามประจำว่า พี่ หนูเรียนอะไรดี พอเราถาม ก็เรียนตามทีชอบที่ถนัดไง น้องก็ตอบว่า ไม่รู้เหมือนกันค่ะ อนาคตเด็กไทย @.@ จากคุณ : หนูเป็นมนุษย์ต่างดาว เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 23:10:19

ความคิดเห็นที่ 39 ชอบประโยคนี้มาก "ชีวิตนี้ถ้าไม่ศรัทธาในสิ่งที่เรียนรู้ไม่มีทางที่จะ ได้ดี" เพิ่มเติมที่มุมมองต่อการศึกษา พอมาสอนคนจำนวนที่มากขึ้นต่อคลาส ทำให้รู้ว่า ห้องนึงสัก 30 คุณจะหาช้างเผือกที่ได้สิ่งที่คุณถ่ายทอดจากคุณเป๊ะๆ ได้สัก 1 ไม่เกิน 2 คน รองลงมา ดันๆ เสริมให้เป็นจุดๆ เข้าไปดูบ่อยหน่อย จะเด่นเท่าช้างเผือก ประมาณ 5 คน เหลือระดับกลางเกือบล่าง ที่พอถูไถ เอาตัวรอดได้ประมาณ7-10คน นอกนั้นมางั้นๆ นั่งตากแอร์เล่น, ถูกบังคับให้มา 50% หรือสิบกว่าคน พูดตรงๆ เราไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะไปขับเขี่ยวผลักดันอีก 10 กว่าคนที่เหลือ หรือประมาณ 50 % นั้น ได้เทียบเท่าหรอกค่ะ ด้วยสาเหตุว่า อีก 50% ไม่รู้จบระดับก่อนหน้ามาได้ยังไง อยากให้ไปเรียนอนุบาลเพื่อปรับพื้นฐานด้วยซ้ำ แล้วคนเหล่านี้แหละ ที่จะหลุดเข้าไปในวงจร เป็นปัญหาอย่างที่คุณได้พบ แต่.....อย่าไปซีเรียสเลยค่ะ เราเคยเป็นอย่างคุณ เด็กสอบตกรวมวิชาทั้งหมดเกินครึ่ง วิชาที่สอบผ่านเสมอ ไม่เคยตกคือที่เราสอน เรานี่โคตรเครียด ขอคุยกับผู้ปกครอง เค้าเฉย ไม่ว่าอะไร...เราช็อค!!!! ด้วยที่ว่าเค้าบอก ชีวิตการเรียนมันยาก แต่ชีวิตทำงานจริงไม่ได้ใช้ความรู้อะไรที่ยาก ขนาดนั้น ตัวเค้าเองก็ไม่ได้เด่นอะไร พอกลางๆ ก็ยังหางานทำได้ บระเจ้า! ตกครึ่งนึงเนี่ยนะ ยังนิ่งนอนใจได้ ..... เราขึ้นไปห้องพระสวดมนต์ มองจิตตัวเองที่เต้นไปเต้นมาแล้วระงับ วางลงว่า....เออ..เราเองละมั้งที่ไปเยอะเสียเอง ก็ทุกข์เสียเองฉะนี้ แท้จริงแล้วที่ว่างในสังคม การงานอาชีพมากมาย ก็ยังมีรองรับ ที่ไม่ต้องใช้ความรู้ วันข้างหน้ามาเป็นวินหน้าหมู่บ้าน มาเป็นยามหมู่บ้าน ก็ยังได้ อะไรงี้ เมื่อคิดได้แล้วก็ปลง ปล่อยวาง.....ว่างสบายที่สุด แต่เราไม่ได้หยุดทำหน้าที่ที่ดี เพียงแต่ .....บางอย่างมันเกินที่เราจะไปปรับแก้สิ่งใดได้ เมื่อคิดไปแล้ว ทุกข์ไป ก็ไม่สามารถทำอะไรให้ดีขึ้นได้ เราเลือกที่จะวาง.... แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 09:10:56 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 08:53:11 จากคุณ : Lovely Creature เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 08:22:39

ความคิดเห็นที่ 40 ผมอ่านบทความ จขกท. อยากเดินเข้าไปอบรมณ์ SQL พื้นฐานเลยครับแต่เขาต้องการใบประกาศณียบัตรพื้นฐานคอมพิวเตอร์ก่อน*-* ถึงจะสมัครได้ จากคุณ : เวย์คุง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 10:31:11

ความคิดเห็นที่ 41 เคยโดนติดต่อค่ะ  แต่พอรู้  เราก็ปฏิเสธไป  ( งานแปลภาษาญี่ปุ่น ) ไม่ใช่ว่าทุกคนจะอยากได้เงิน เพื่อช่วยเด็กโกงหรอกนะคะ  เรามีจรรยาบรรณค่ะ และอยากจะสอนน้องๆ นักศึกษาเหล่านั้นว่า .......... พี่เป็นคนไม่เก่งนะคะ  แต่เพราะพี่พยายามทำงานส่งอาจารย์ด้วยตัวเอง  ไม่เคยลอกข้อสอบ  ไม่เคยลอกการบ้าน  มันอาจจะลำบากหน่อย  แต่มันก็เป็นผลสะท้อนกลับมาหาตัวพี่เอง  ช่วยทำให้พี่มีความรู้มากขึ้น ( จนน้องต้องมาว่าจ้างพี่ ) น้องคะ  เรียนหนังสือน่ะ  อาจารย์เค้าไม่เอาตายหรอกค่ะ  ถ้าตั้งใจทำให้ดีที่สุด  ยังไงก็จะผ่าน  แต่ถึงจะสอบตก  ให้น้องต้องสอบซ่อม  ผลลัพท์มันก็จะย้อนกลับมา เพื่อเป็นวิชาความรู้ให้น้องในอนาคต ไว้อาลัย  เด็กที่ใช้เงิน ทำให้ตัวเองจบค่ะ ....... แต่พวกผู้ใหญ่เองก็โกง รับจ้างทำปริญญาโท ก็เยอะนะ  หึหึหึ จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 11:09:21

ความคิดเห็นที่ 42 ผมเสียดายคุณเซียนแห่งแมท เสียดายชื่อ login ถ้าคนคิดแบบคุณกันมาก คงแย่ คนที่รู้อัลกอแต่ไม่สามารถเอาไปใช้ มันไม่มีประโยชน์ครับ(สอนเด็กก็ยังไม่ได้เลยมั้ง เพราะไม่รู้จริง) #40 `SQL เขี่ยๆ เอาก็ได้แล้วครับ ถ้าแค่พอใช้ทั่วไป แต่ถ้าอยากลึก อันนี้ต้องเรียนทฤษฏี+ประสบการณ์ ทุกวันนี้ผมก็ไม่ค่อยได้ทำบ่อย แต่เราแม่น ทฤษฏี ประสบการณ์มันช่วยชี้ทางเอง ส่วนคุณทาสเทวี ปัญหาทุกวันนี้คือเรามองโปรแกรมเมอร์ต้องทำแค่ของกระจอกๆ เช่น SQL Admin oracle VB ซึ่งมันง่ายสิ้นดีเลยหวะครับ แล้วก็บอกแหม ไม่ต้องจบสายตรงก็ทำได้ เพราะคิดอย่างนี้ไงไทยจึงได้เป็นแค่ผู้บริโภคเทคโนโลยี หลายคนบอก ภูมิใจ แหม เราเอาคนที่ไม่ได้หัดมาแต่ทุกวันนี้เค้าเก่ง ของมันง่ายนี่ครับ จะเอาอะไรมาก เหอะๆ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 13:04:40 จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 12:42:23

ความคิดเห็นที่ 43 ความคิดเห็นที่ 42 คุณคงเขียนโปรแกรมขายติดตลาดเลยสินะครับ ง่ายๆเองนิ จากคุณ : -0- เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 13:53:26 A:125.25.190.26 X: TicketID:376540

ความคิดเห็นที่ 44 จขกท. ส่งทางลับให้แล้วนะครับ ยังไงลองคุยกับท่านอื่นๆ ดูนะครับ เพิ่งส่งให้ จขกท ที่หว้ากอไปเหมือนกัน จากคุณ : เขียนบน Galaxy Mini (TonyMao_NK51) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 14:39:20

ความคิดเห็นที่ 45 คนที่เรารู้จักในสายคอม  เป็นใหญ่เป็นโต  เงินเดือนหลักแสน บางคนก็ไม่จบ ปริญญาตรีนะ  ไม่ขอเอ่ยถึงท่านแล้วกัน  แต่ยืนยันว่ามีจริง หลายท่านเองก็จบไม่ตรงสาย  ใช้ประสบการณ์ในการทำงาน  ก็ทำได้ดี เพราะนิสัยใฝ่รู้ จากคุณ : ตอกะจอ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 15:10:57

ความคิดเห็นที่ 46 คุณทาสเทวี และคุณเซียนแห่งแมทยังเข้าใจผิดกันอยู่หลายประการ เริ่มที่คุณทาสเทวีก่อน คุณบอกว่าอาจารย์มหาลัยไม่มีความรู้ ไม่มีประสบการณ์ต่อให้จบปริญญาโท สู้คนเก่งๆข้างนอกไม่ได้ ถ้าหมายถึงคนเก่งๆ แบบทั่วๆไป ไม่ได้อยู่ในศูนย์วิจัย ผมเชื่อว่าคุณเข้าใจผิด งานหลายๆ อย่างไม่สามารถที่จะใช้คนที่มีแต่ประสบการณ์เป็นคนทำได้ เช่น อัลกอริทึม Minimum spanning tree หนะ คุณรู้จักใหม มันคืออะไร ใช้ทำอะไร ถ้าคุณใช้แค่ความเพียรคุณเป็นได้แค่ technician ไม่มีทางพ้นกว่านั้น และคุณจะทำได้แค่นั้น โลกนี้ความรู้ระดับสูงไม่สามารถได้มาได้ด้วยการเพียรพยายามเพียงอย่างเดียว สติปัญญาและความรู้นั้นเป็นเรื่องสำคัญ งานหลายๆอย่าง คุณสามารถหัดให้คนที่จบสูงทำได้ แต่คุณไม่สามารถหัดให้คนธรรมดาทำได้แน่ๆ เชื่อผมเถอะ เพราะผมก็เป็นโปรแกรมเมอร์ และผม เชื่อว่าผมมีประสบการณ์พอสมควร ส่วนคุณเซียนแห่งแมท ผมผิดหวังมากกับความคิดของคุณ แต่ก็ไม่เชิงว่าผิด แต่ไอ้คนที่มีความรู้ในตำราแต่เอามาใช้ไม่ได้หนะ ผมไม่อยากจะเรียกว่าครู คณิตศาสตร์ตั้งยากเย็นคุณเรียนรู้ แต่กลับไอ้เรื่องเขียนโปรแกรมที่ง่ายดายเหมือนเอามือเขี่ย คุณกลับตั้งกำแพงขึ้นมาแล้วบอกว่า กรูทำไม่เป็น ผมผิดหวังครับ รู้ใหมครับ จากประสบการณ์ผม อาจารย์ที่ผลิตเด็กห่วยๆ ออกมาคืออาจารย์ที่มีทัศนคติแบบคุณนั่นหละ จบออกมา ได้ความรู้อยู่ในกระดาษทำอะไรได้ครับ? ไม่มีประโยชน์ทั้งนั้น เด็กจบมาก็ลืมหมดเพราะอาจารย์ที่มีทัศนคติแบบบคุณ ความรู้ที่ไม่ได้มีการประยุกต์ใช้หนะ มันไม่มีค่าครับ อ้อ ผมลืมไป มีค่าไว้สอบ ตุณเซียนแห่งแมทย์ไม่ต้องมาเยาะผมว่าไม่มีความรู้เรื่องอัลกอ ผมเชื่อว่าผมรู้พอสมควร ผมหมายถึง อัลกอกลุ่มที่ยากจะคิดเองถ้าไม่มีความรู้ทางmath แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 16:34:42 จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 16:32:44

ความคิดเห็นที่ 47 เข้ามาดู.. จากคุณ : สอบตก เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 17:22:50

ความคิดเห็นที่ 48 ต้องขอตอบคุณนฤมลประการนะครับ ประเด็นของผม คือ การเรียน สูงหรือต่ำ ไม่ช่เรื่องสำคัญ สำคัญที่จบมา ด้วยความรู้จริงไหม ไม่ใช่ ไปจ้างเขาทำปริญญา จ้างเขาทำผลงาน  ไม่ใช่แค่เด็กนะครับ อาจารย์มหาวิทยาลัยนี่แหละ ผศ รศ มันจ้างเขาทำ เรื่อง เจ้าหน้าที่ศูนย์วิจัยนักวิจัย นั่นก็เหมือนกัน ผมเชื่อนะครับว่าคนเก่งจริง มี เขามีความคิดอ่านที่อยู่ในระดับสูงมาก เรื่อง Minimum spanning tree พวกนี้ เข้าใจครับ แต่ ทีนี้ด้วย หลักการกับ ทางปฎิบัติบางที มันทำไม่ได้แบบนั้น เอาอย่างนี้ยกตัวอย่างง่ายๆ ให้เพื่อนเข้าใจ กัน ผมเขียนโปรแกรมด้วยหลักการ ฐานข้อมูลไม่ให้ซ้ำซ้อนกัน แฟ้มสินค้ามี รหัสสินค้า ชื่อสินค้า และราคา แฟ้้ม รายละเอียดการขายควรจะเป็นแค่ เลขที่บิล อันดับที่ รหัสสินค้า ราคาขาย จำนวน แบบนี้กระชับลดความซ้ำซ้อน เพราะ ราคาขายจริงก็คือ เอา ราคา*จำนวน ก็ได้ออกมาไม่ต้องบันทึก ให้เปลือง แต่เวลาทำจริงๆ เพื่อนความสะดวก เลขที่บิล วันที่ อันดับ ที่ รหัสสินค้า ชื่อสินค้า ราคาขาย จำนวน เงินรวม เพิ่มมาอีกบาน จริงแล้วผิดหลักการ Database แต่ ทำแบบนี้เรียกรายงานสะดวกไม่ต้อง มี set relation อะไรให้วุ่นวาย ทำได้เพราะว่า ราคา harddisk สามสิบปีก่อน Seagate 138R ราคา ตัวละ 12000 บาทมีขนาด 30 MB แต่ ปัจจุบัน 300 GB ใหญ่กว่ากี่เท่าขี้เกียจคิด มันตัวละ สองพัน เต็มที่ ที่เก็บมีไม่อั้น วิธีออกแบบฐานข้อมูลเปลี่ยนไป ผมเรียนอัลกอตั้งแต่ link list จน สารพัด Tree ก็ยอมรับ เข้าหม้อคืนอาจารย์ไปหมดแล้ว ประเ็ดนของผมยังเหมือนเดิม คือ อยากให้เด็กไทย คิดกัน อย่างเดียวว่า เวทีแห่งนี้ไม่มีพี่เลี้ยง จะคอยเสี้ยมสอน(แหมขอเอาเพลงพี่กี้ หมาอมฮอลล์มาร้องหน่อย) แล้วก็ ไม่อยากให้มีการจ้างกันทำงานครับ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 17:50:49

ความคิดเห็นที่ 49 เด็กไทยทุกวันนี้ผมเสียดาย ที่ พอเรียนก็ปักธงไว้เลย ต้องรวย ต้องดัง แต่ไม่คิดว่า ต้องมีความสุข ต้องเลี้ยงตัวได้ ความสุขในการทำงาน ทำอย่างมีความสุข ถ้ามันมีรายได้เลี้ยงตัวได้ก็สุขล้นครับ ผมเคยเจอ คน ขายชวนชม เพชรบ้านนา นี่แหละ เขานั่งตัดแต่งชวนชม ขาย รับซ่อมชวนชม ราคานี่ผมสะดุ้งเลย ต้นหนึ่งสามหมื่น ต้นหนึ่งแสนบาท โอวววววววววววว มันขายได้ไง เขาเพาะเลี้ยงจากไม่มีอะไรจนค่อยๆ มี เขามีความสุข การเขียนโปรแกรมอีก เด็กตั้งธงไว้ว่า เป็นคนเขียนโปรแกรมต้องรวย มันบ้าไปแล้ว ผมเองรับจ๊อบแรกตอนเรียนปีสี่ 5000 บาท กับการเขียนโปรแกรมคลังสินค้าให้โกดังเหล็กแห่งหนึ่งในพัทยา เดินตบกระเป๋าเลย ห้าพันบาเอาทำไรดีวะ สุดท้าย โน่นครับสองวันเท่านั้น นั่งกินข้าว ร้าน ดีๆ ร้านหนึ่ง ที่สยาม ที่เหลือ เจ้ม้อยยยยยย บุ๊คเชสเอาไปหมด ได้หนังสือดีๆ ห้าหกเล่ม 5555 ทำงานอย่างมีความสุข มีเงิน เลี้ยงจนปีนี้ ม.6 ในคอนแวนต์ เตรียมหาตังค์ส่งเรียนมหาวิทยาลัย ต่อ ไป จบไปผมก็วางมือไม่คิดหรอก โปรเจคเมนเนเจอร์ เป็นโรค SA ไม่คิดครับ ขอเป็นคนเขียนโปรแกรม เหมือน อ เฉลิมชัยบอกว่าขอเป็นแค่คนเขียนรูป ชีวิตมีความสุข สุขเป็นก็เป็นสุข กะว่าจะซื้อที่ดินเล็กๆ ปลูกผักปลอดสารขายเช้าขี่รถเครื่องไป กินกาแฟ กับปาท่องโก๋ คุยกันวิจารณ์การเมืองในตลาด ก็สุขแล้วครับ สังคมไทยมันบ้าเงิน เอาเงินเป็นที่ตั้ง บอกว่ามีรถหรู มีแต่ลงไปติด บนถนนขยับไม่ได้ รถไฟฟ้าดีกว่าไหม มีคอนโดหรู ต้องอยู่อย่างเดียวดาย เลี้ยงพริตตี้ แต่นอนทีไร มันจะขอเงิน กรูเท่าไรวะ ที่นอนแพงไม่ได้ ให้คุณนอนหลับอย่างสุขนะครับ ผมอยากให้เด็กไทยคิดใหม่ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 17:59:12

ความคิดเห็นที่ 51 ผมเองก็เคยมีมุมมองแบบคุณทาสเทวี จนกระทั้งได้เจอกับความลึกล้ำของการเขียนโปรแกรม ซึ่งมันคือคณิตศาสตร์ แต่ปัญหาอย่างหนึ่งของคณิตศาสตร์คือ โปรแกรมเมอร์ส่วนใหญ่มองว่ามันไกลตัว แต่ปัญหาของผู้สอนคือ ไม่ได้สอนการประยุกต์ใช้ ทั้งๆ ที่มันมีประโยชน์มากแท้ๆ ตรงนี้คือจุดที่ผมไม่ชอบแนวคิดแบบคุณเซียนแห่งแมทย์ และแนวคิดแบบนี้ ทำให้เด็กที่จบใช้ความรู้ไม่เป็น หลายคนเลยมองว่าความรู้ที่มีอยู่เพียงพอ ผมเคยคิดแบบนี้ครับ จนกระทั่งไปแข่งเขียนโปรแกรม คุณคิดว่าโจทย์ปัญหามันคืออะไรครับ โจทย์แบบ requirement หรือ แบบโจทย์คณิต การที่เราใช้แต่ประสบการณ์ เราจะแก้ปัญหาที่ซับซ้อนได้แค่ระดับหนึ่งเท่านั้นครับ แต่ถ้าเรามีความรู้ เราสามารถที่จะวิเคราะห์และประยุกต์ใช้แนวคิดที่เหมาะสมที่สุดภายในกฏเกณฑ์ข้อจำกัดซึ่งส่วนมากมักจะเป็นความเร็ว หรือเนื้อที่ ที่ใช้ในการประมวลผล เหมือนการออกแบบฐานข้อมูลครับ กี่งานครับกว่าประสบการณ์จะสอนคุณจนเชียวชาญ แต่ถ้าคุณมีความรู้หลักการในการออกแบบ คุณจะสามารถที่จะออกแบบให้เหมาะสมกับภาระของงาน Normalize เพื่อเพิ่มความ consistency ของข้อมูล denormalize เพื่อความเร็วในการทำงาน ซึ่งจุดนี้คุณอาจจะใช้ประสบการณ์ช่วยได้ แต่บางครั้ง ประสบการณ์ก็ไม่ได้พาให้คุณไปอยู่ในจุดที่ optimize ที่สุดเหมือนกัน จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 19:05:17

ความคิดเห็นที่ 52 ปัญหาอย่างหนึ่งที่คุณน่าจะได้เจอที่สุดคือ travel salesman สมมุติว่า มีลูกค้าต้องการ requirement แบบนี้ ทำไงดีครับ? ผมเชื่อว่า คุณเซียนแห่งแมทย์คงแก้ได้ แต่เอาไปใช้ทำอะไรไม่ได้ เพราะมันอยู่ในกระดาษ คุณทาสเทวีอาจจะแก้ได้ แต่จะ optimal หรือเปล่า? เพิ่มเติม ถ้าคุณเซียนแห่งแมทย์สอนเด็ก เด็กก็อาจจะแก้ปัญหานี้ในกระดาษได้ แต่เอาไปใช้ทำอะไรไม่ได้ ไม่มีประโยชน์ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 19:18:59 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 19:17:12 จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 19:15:44

ความคิดเห็นที่ 53 คงเข้าใจผมผิดแล้วผมไม่ได้บอกว่าการประยุกต์ใช้เป็นเรื่องไม่สำคัญ การประยุกต์ใช้เป็นสิ่งที่เด็กต้องฝึกฝนด้วยตัวเอง ปล. ถ้าคุณคาดหวังว่าทุกอย่างในคณิตศาตร์ต้องใช้งานได้ มีประโยชน์ ผมว่าคณิตศาสตร์จะทำให้คุณผิดหวังอย่างแรงเลยทีเดียว ผมพอจะเข้าใจคนเรียนสายวิชาชีพ ผมเองก็จบวศ.บ.มา ในขณะเดียวสายวิชาีชีพก็ควรเข้าใจสายวิชาการบ้าง เพราะผมเองก็เปลี่ยนมาศึกษา วท.ม. ทางคณิตศาสตร์ ก็มองเห็นอะไรกว้างขึ้น จากคุณ : เซียนแห่งmath เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 19:59:59

ความคิดเห็นที่ 54 เรื่อง ความเร็วและ แนวทางคิด ของคุณ นฤมลประการ ใช้วิธีการทางคณิตศาสตร์นับว่าดี แต่ ตรงนั้นมัน ไม่สอดคล้องกับการทำงานผมได้แนวคิดนี้มาตอนเด็ก สมัยโลกนี้อยู่บนดอสจอภาพมีแต่สีเขียว กับดำ ผมชอบเล่น hardware มาตั้งแต่ Single board จะทำไงห้การแสดงผลเร็วที่สุด คือการเขียนโปรแกรม ผ่าน Bios กับ เขียนโปรแกรม ไปที่ VRam วิธีหลังจะ ส่งข้อมูลได้เร็วที่สุด เพราะเอาตัวอักษรไปที่ ความจำของการ์ดจอเลย แต่มันเขียน ยุ่งพอตัว ทำได้จนคล่อง ตอนนั้นหัดเขียน gwbasic แก้ปัญหาโปรแกรมเชิงเส้นด้วยนะ เพราะอยากรู้ว่า โปรแกรม euraka the solver ของ Borland ทำงานอย่างไร แล้ววันหนึ่งผมก็เขียนโปรแกรม ทำระบบ CCS ให้กับโรงงานน้ำตาล (ตอนนั้นเรียนอยู่ปีสี่) มีพี่คนหนึ่งก็บอกว่า "โปรแกรมช้ารอได้แต่อย่าผิด ดึงข้อมูลจาก เครื่องมือวัดผ่าน RS-232 ต้องถูกเสมอ" ผมก็นอนคิดต่อ เร็วแล้วได้ไร เร็วแต่ผิด ก็ไร้สาระ ช้านิดแต่ถูกต้องดีกว่า จนตอนหลังมา ความเร็วคอม เร็วมากกกกกกกกกกก ผมเลย เลิกคิดเรื่องความเร็วโปรแกรม ความเร็วไม่พอ เพิ่มแรมเข้าไป แรมไม่กี่ตังค์ รันด้วยโปรแกรมที่ ทำงานด้านฐานข้อมูลที่เร็วที่สุด Nothing run like Fox ผมเคยเอามาเทียบกับ SQL Server เร็วไม่ต่างกันเท่าไร ด้วยการทดสอบจากฐานข้อมูล นับ ล้านรายการ เวลาเด็กๆ ผมมีเวลาว่างเยอะ เพราะ ตอนนั้นเนตไม่มีใช้ คนไม่ค่อยรู้ว่าผมเขียนโปรแกรมผมต้องไปเสนอหน้าเขาเป็นหลักว่างๆ ก็ทดลองเขียนโปรแกรมแปลกๆ เยอะ เพราะอยากลองอยากรู้สนุกอีกแบบ พอตอนหลัง ความพยายามที่จะให้โปรแกรมเร็วที่สุด ไม่ค่อยมีใครเห็นค่าความสำคัญเลย เขากลับมองว่า ถูกต้องไหม เรียกรายงาน เอาว่า ดึงมา 200 รายการ จาก เป็นล้านรายการ index field ที่ต้องการไว้ ความเร็วออกมาในพริบตา สั่งพิมพ์ เร็วได้เท่าความเร็วเครื่องพิมพ์ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 20:17:32

ความคิดเห็นที่ 55 ตอนนี้กระทู้กำลังจะไปประเด็นใครเก่งกว่าใครกลับมาจุดเดิมดีกว่าครับว่า ทำอย่างไร อาจารย์จึงจะจับเด็ก จ้างเขาได้ อาจารย์จะทำอย่างไร เด็กควรมีความหยิ่งใน สติปัญญา ตัวเอง มากกว่าครับ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 20:19:27

ความคิดเห็นที่ 56 คุณพูดแบบนี้ผมยิ่งรู้สึกแปลกทั้งนั้น โดยปกงานวิจัยสายคอม ก็ใช้วิธีการพิสูจน์เป็นคณิตศาสตร์มาแล้วนำไป implement ทั้งสิ้น คุณนี่แปลกดี ผมแปลกใจมากที่คุณไม่สามารถเขียนโปรแกรมได้ทั้งๆที่จบ วศ.ษ ซึ่งพูดตรงๆกับกับแค่งานเขียนโปรแกรมแค่นี้คุณต้องไปจ้างทำ ยิ่งคุณไปเรียน วท บ คุณน่าจะ implement อัลกอที่คุณวิเคราะห์ พิสูจน์ได้ด้วยซ้ำ แต่คุณมันแปลก ที่ทำได้แค่นี้ 1. ปล. ถ้าคุณคาดหวังว่าทุกอย่างในคณิตศาตร์ต้องใช้งานได้ มีประโยชน์ ผมว่าคณิตศาสตร์จะทำให้คุณผิดหวังอย่างแรงเลยทีเดียว เราก็หยิบมาในส่วนที่ต้องการใช้สิครับ จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 20:20:56

ความคิดเห็นที่ 57 คุณทาสเทวีเข้าใจผิดไปไกลเลย ผมไม่ชอบแนวคิดตรงนี้มากๆ "จนตอนหลังมา ความเร็วคอม เร็วมากกกกกกกกกกก ผมเลย เลิกคิดเรื่องความเร็วโปรแกรม ความเร็วไม่พอ เพิ่มแรมเข้าไป แรมไม่กี่ตังค์" ผมพอจะเข้าใจคนที่เขียนโปรแกรมสำนักงาน เพราะหลายคนก็แบบนี้ แต่ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยนะครับว่านี่คือแนวคิดของผู้ชำนาญงาน ปกติ รุ่นผม การ optimize คือเรื่องสำคัญของความมีคุณภาพของงาน ทุกวันนี้ผมเขียนเกม 3D ถ้าผมเอาตามคุณว่านี่คือเรียบร้อย เกมที่ผมเขียนขายไม่ออกพอดี เพราะต้องใช้เครื่องเทพเล่นเกม ทุกๆ สิ่งที่ใส่เข้ามา ผมต้องพิจารณาว่ามันเพิ่ม deltatime แค่ใหน เพื่อให้ เกมของเราสามารถทำงานกับเครื่องที่ spec ต่ำที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ มีวิธีการลดลงบ้างใหม ผมจะพยายามตัดในสิ่งที่คาดว่าเปลืองพลังในการคำนวน ตอน Multiplayer ผมก็ต้องระมัดระวัง packet ไม่ให้ใหญ่มาก ยิ่งการออกแบบฐานข้อมูลนี่ยิ่งแล้วใหญ่เลย เพราะต้องพิจารณาการออกแบบให้ consist ก่อนแล้วจึงค่อยมาดูประสิทธิภาพ เมื่อก่อนผมเคยรับงานฟรีเลนซ์เล็ก เค้าดูความสามารถเราจากการ optimize นี่หละครับ มันเป็นค่าตอบแทนที่สูงไวอัพรายได้ memleak ใหม ใช้อัลกอที่ scalable ได้แค่ใหนๆ ทั้งหมดนี้คือความปรานีตของงาน จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 20:33:19

ความคิดเห็นที่ 58 จริงๆ ผมไม่ได้ทำงานที่ผมถนัดเลย บางทีก็คิดนะ เราเรียนมาทำไม ฮา เอาตรงๆ ผมก๋พอเข้าใจน้องเค้านะ เค้าพูดแบบนั้น เพราะผมก็หัดเรื่่องที่ผมสนใจ แต่มันก็ไม่เคยได้ใช้จริงๆ นั่นหละใน thailand นอกจากรับจ้างทำโปรเจคเด็กวิศวะ แต่ผมก็ไม่อยากให้คณะะคอมตกต่ำไปกว่านี้อีกแล้ว อีกอย่าง เท่าที่ผมทราบ ราชฏัฎ นี่หละ ออันดับหนึ่งของการจ้างทำโปรเจคเลย ps0. ผมถนัด image processing กับ machine learning แต่ไม่มีงานเลย แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 20:41:36 จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 20:38:37

ความคิดเห็นที่ 59 ไปๆ มาๆ กลายเป็นกะทู้อวดภูมิท่องพระเวทไปซะงั้น เสนอถอดออกจากกะทู้แนะนำเหอะ เบื่อโคตร จากคุณ : นกเถื่อน เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 20:41:11

ความคิดเห็นที่ 60 #59 นี่คือการแลกเปลี่ยนความคิดของคนในวงการเดียวกันครับ ปัญหาเด็กมาจ้างทำโปรเจคนี่ ผมพูดตรงๆ นะครับ คุณไม่เจอเองคุณไม่รู้หรอก ถ้าคุณยิ่งอยู่ในสายคอมคุณจะยิ่งเข้าใจ คนเรียนคอมหนะ เดี๋ยวนี้ เฮ้อ แต่ก็ต้องยอมรับว่า จ้างทำโปรเจคมันสมประโยชน์ทั้งสองฝ่ายละนะ ผมเคยเจอแบบ จขกท ผมก็พูดว่า ไม่ทำให้ แต่สอนให้หนะได้ รู้ใหมครับ เค้าตอบมาว่าไง? เราไม่ต้องการความรู้ แต่เราต้องการคะแนน จบปะ? แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 20:45:36 จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 20:44:11

ความคิดเห็นที่ 61 ? เราไม่ต้องการความรู้ แต่เราต้องการคะแนน จบปะ? ไอ้คำพูดแล้วนี้ นะ ผมจะเดินหนีเลย มันเหมือนโดนดูถูกหนักๆ เลย แล้วอารมณืกับ เด็กคนนั้นผมก็เจอแบบนั้น อยากสอนอยากติวแต่เวลามันไม่ทันแล้ว สุดท้ายเธอก็พูด ทำนองนี้ มันรู้ึสึก หูอื้อเลยนะครับ เดี๋ยวนี้นะครับจ้างทำกับแทบทุกสถาบันเลยครับ ผมเคยเจอ เด็กจบวิทย์คอม ถามเขียนโปรแกรมเป็นไหม มันบอกว่าใ้ช้อิลาสเตเตอร์ก็หรูแล้วครับ แล้วแบบนี้ ไทยเข้า AEC วังเวงจริงๆ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 20:59:43

ความคิดเห็นที่ 62 เออ วศ.บ.สาขาที่ผมเรียนมีงานหลายด้าน อาทิ product design , mechanical, electrical และ programing ถามว่าให้ผมเขียนโปรแกรมทำได้ไหม ได้ครับแต่มันจะเสียเวลา และผมก็รู้สึกว่ามันไม่คุ้มที่ผมจะมานั่งเสียเวลาทำโปรแกรมพวกนี้ ผมว่าทุกคนควรออกจากจุดที่ตัวเองยืนอยู่ แล้วมองไปรอบ ๆ ลองไปยืนในจุดที่อาจารย์ยืน จุดที่นักปฏิบัติยืน นักประสบการณ์ นักทฤษฏียืน ในคห. 55 นั้นเป็นสิ่งที่น่าสนใจที่สุดสำหรับนักการศึกษาในประเด็นที่ว่า อาจารย์จะทำอย่างไร เด็กควรมีความหยิ่งใน สติปัญญา ตัวเอง มากกว่าครับ ในฐานะที่เคยเป็นครู ผมทำไมไม่ได้จริง ๆที่จะให้เด็กมัธยมหันมาให้ความ สำคัญกับคณิตศาสตร์อย่างจริงจัง ท้ายสุดผมก็รู้ว่า ไม่มีใครสอนให้ผมเข้า่ใจคณิตศาสตร์ หรือ รักคณิตศาสตร์ ผมสอนตัวเองตลอดเวลา คห 56 ผมไม่แปลกใจหรอกที่คุณจะคิดเช่นนั้น เพราะผมไม่แปลกใจที่คนทั่วไปรู้จักแคลคูลัสของนิวตัน แต่ไม่รู้จักแคลคูลัสของไลป์นิส รู้จักสัมพัทธภาพทั่วไปของไอน์สไตน์ แต่ไม่รู้จักสัมพัทธภาพทั่วไปของHilbert จากคุณ : เซียนแห่งmath เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:15:34

ความคิดเห็นที่ 63 คืองี้นะ ผมจบโททางปรัชญา และโททางสารสนเทศทางคอมพิวเตอร์ ทุกวันนี้ผมก็หากินอยู่กับคอม เมื่อก่อนเขียนแปลบทความคอมพิวเตอร์ริวิว กะบิสิเนสคอมพิวเตอร์จนเบื่อ แต่งตำราคอมตีพิมพ์มา 3 เล่ม ตอนทำวิทยานิพนธ์ก็ทำเรื่อง inventory control in plastic weaving factory ด้วยภาษา OOP ยุคต้นๆ เคยให้สัมนาอีคอมเมอร์สกับนักศึกษาปริญญาโท ชมละ 1500 เมื่อ 10 ปีก่อน ผมเป็นกลุ่มแรกๆ ที่บุกเบิกเรื่องอีคอมเมอร์ส เคยทำนายให้เปิดเวปรับจองโรงแรมเมื่อ 15 ปีก่อน เมื่อครั้งมี www ออกมาใหม่ๆ เล่นเน็ตตั้งแต่สมัยเป็น BBS โน่น เคยเขียนบทความเป็นภาษาอังกฤษกับเพื่อนที่เดอะเนชั่น เรื่อง GAI (Geographical Artificial Intelligence) ทั้งที่สมัยนั้น Google Earth ยังไม่เกิดด้วยซ้ำ ระบบที่เราเขี่ยนวันนั้นทุกวันนี้มีใช้อยู่บนมือถือแล้ว เมื่อ 15 ปีก่อนได้มาคำละ 1 บาท พวกอิ๊บไปกินเบียร์คนเดียว คิดว่าพื้นฐานแค่นี้คงพอเข้าใจกับที่คุณๆๆ อวดภูมิกันนะท่าน แต่อยากจะรู้ว่าที่คุณท่านท่องพระเวทกันเนี่ย สังคมออนไลได้ประโยชน์อะไรจากภูมิพระคุณท่านบ้าง นี่ประการที่หนึ่ง ประการที่สอง การที่นักศึกษามาจ้างพระคุณท่านเขียนโปรแกรมเนี่ย แล้วประชดประชันว่าไม่ดีงั้น งี้ มันไม่สรุปเร็วไปหน่อยเหรอ เวลาพระคุณท่านจะซื้อเสื้อผ้าสักตัวยังต้องดูให้รอบด้าน หน้าหลังซ้ายขวา เด็กก็เหมือนกัน ที่สมควรถูกกล่าวถึงอย่างรอบด้าน เขาอาจไม่เก่งด้านเขียนโปรแกรมแต่เขาอาจเก่งด้านอื่นวางแผนโฆษณาเทคโนโลยีได้ไหมละ มันเอาแค่คอนเซ๊ปก็พอ งานคอม ไม่ใช่งานเขียนโปรแกรมอย่างเดียวนะพ่อ หน้าจอที่พระคุณท่านกดกันอย่างเมามันนะ เดาเอาก็ได้ว่าออกแบบมาจากพวก นักภาษาศาสตร์ กับนักจิตวิทยาที่ไม่น่าจะเขียนโปรแกรมสักบรรทัด จากคุณ : นกเถื่อน (นกเถื่อน) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:18:18

ความคิดเห็นที่ 64 ตอนนี้หลายสถาบัน มี การ เข้าค่ายบ่มเพาะ ต้นกล้าสารพัด ผมดีใจที่แนวโน้มจะไปในทางดีขึ้น เช่นกลุ่มนิติ กลุ่ม นิเทศ เพียงแต่ต้องมีรุ่นพี่ที่มีใจรักแบบนี้จริงๆ รักและภูมิใจในสาขาอาชีพ  นั้นมาเป็นแบบอย่าง สอนให้น้อง สู้และ คิดให้ได้ อาจารย์อีกเช่นกัน ไม่อยากให้ คิดกันแต่ว่า ให้มหาวิทยาลัยมีเด็กเยอะๆ สอบกันรอบสองรอบสาม รอบ สิบกัน เอาเด็กกัน เพราะมหาวิทยาลัยออกนอกระบบ ดร วิจิตรหัวสะอาดสะอ้านมันก็คิด แบบไม่รู้จักการศึกษา จริงๆ ว่าต้องทำให้ ถูกที่สุด เพื่อให้ ประเทศพัฒนา ก็ทำห้แพงๆ แล้ว ค่านิยมเรียนในสถาบันที่แพงอวดรวยก็ตามมา จัดหลักสูตรอินเตอร์ หลักสูตรภาษาคนยังฟังกันไม่รู้เรื่องเลย จะจัดยิ่งใหญ่ทำไม ยี่สิบกว่าปีก่อน หนังสือไมโครคอมพิวเตอร์ มี บทความเกี่ยวกับ นักคอมพิวเตอร์ฝรั่ง เก่งๆ ตั้งแต่ บิลเกตต์ สตีฟจ๊อบสมัย ยังทำ MC intoch ล้วนแต่เป็นแรงจูงใจให้คนรุ่นผมอยากเก่ง แม้จะไม่มีทางเทียบชั้นไ้ด้กับพวกอัจฉริยะแบบเขาก็ตาม แต่ก็คิดว่าต้องเ่ก่ง แล้วพอเรียนก็ ควรมีการให้เด็ก คิดกันว่า จะไปสายไหน อย่างคุณ นฤมล คิดทางด้านเกมส์ก็ต้องเน้นความไว แต่ผม ทำด้านฐานข้อมูล มันก็คิดถึงความถูกต้องเป็นหลัก เช่นกัน จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:22:19

ความคิดเห็นที่ 65 เด็กมันโดนกรอกหูโดยใช้คำพูดที่ว่า เรียนไป ทำงานก็ไม่ได้ใช้ไงครับ นี่คือปัญหา ผมเองก็เรียนมาเพื่อการประยุกต์ ผมค่อนข้างจะเกลียดคณิตศาสตร์มากๆ นะครับ แต่พอเอาไปประยุกต์ เออหวะ มันก็เป็นจริงของมัน บอกไม่ถูกเหมือนกัน การศึกษาไทยมันแปลกๆ ดี ผมว่าการศึกษาไทยสิ่งที่ขาดคือการสอนให้ประยุกต์นี่หละ ผมเชื่อว่าเด็กถ้ารู้จักการเอาไปประยุกต์ เค้าจะรักของเค้าเองมั้ง ผมเองก็ไม่เคยเป็นครู แต่ผมก็อยากลองพิสูจน์ดูเหมือนกัน จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:25:01

ความคิดเห็นที่ 66 ประการที่สอง การที่นักศึกษามาจ้างพระคุณท่านเขียนโปรแกรมเนี่ย แล้วประชดประชันว่าไม่ดีงั้น งี้ มันไม่สรุปเร็วไปหน่อยเหรอ เวลาพระคุณท่านจะซื้อเสื้อผ้าสักตัวยังต้องดูให้รอบด้าน หน้าหลังซ้ายขวา เด็กก็เหมือนกัน ที่สมควรถูกกล่าวถึงอย่างรอบด้าน เขาอาจไม่เก่งด้านเขียนโปรแกรมแต่เขาอาจเก่งด้านอื่นวางแผนโฆษณาเทคโนโลยีได้ไหมละ มันเอาแค่คอนเซ๊ปก็พอ งานคอม ไม่ใช่งานเขียนโปรแกรมอย่างเดียวนะพ่อ หน้าจอที่พระคุณท่านกดกันอย่างเมามันนะ เดาเอาก็ได้ว่าออกแบบมาจากพวก นักภาษาศาสตร์ กับนักจิตวิทยาที่ไม่น่าจะเขียนโปรแกรมสักบรรทัด ผมว่าคุณเข้าใจผิดแล้วหละ เด็กที่มาจ้างเขียนโปรแกรมเพื่อทำโปรเจคนี่ เป็นเด็กในสายคอมนะครับ หมายความว่าอย่างไร นี่คือสกิลที่เค้าจำเป็นต้องทำได้ เพราะเค้าเรียนคอม ไม่งั้นก็จบออกไป โอเค ถ้าไม่ทำงานกับคอมไม่มีปัญหา แต่ถ้าทำงานกับคอมนี่คือ แหม จะกลายเป็นคนทำอะไรไม่เป็นกันนะครับ จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:27:46

ความคิดเห็นที่ 67 คุณนกเถื่อนครับถ้าเด็ก เขาเป็น พวก เรียนการตลาดอะไรนี่ผมก็ไมว่าอะไรแต่ นี่เรียนวิทย์คอมนะครับ เหมือนทหาร บอกว่าถึงเวลาฝึกภาคสนามต้อง ให้คนอื่นไปเหนื่อยแต่ข้าจะแต่งตัวเป็น ทหารเท่ห์เดินแอ๊ค ข้าเป็นทหารนะว้อย แบบนี้ไม่ใช่ ความภูมิใจมันอยู่ที่ข้างใน ปรัชญาการ เป็นนักคอมพิวเตอร์ คือ การได้ใช้สมองทุ่มเทให้ถึงที่สุด ความสุขของคนคอมพิวเตอร์ก็คือการ แก้ปัญหาให้สำเร็จ สั่งให้คอมพิวเตอร์ทำงานได้ดั่งใจนึก มิใช่หรือ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:28:17

ความคิดเห็นที่ 68 คุณหมอ รักษาคนป่วยต้องการให้หายป่วยกับ หมอรักษาคนป่วยด้วยหวังเงิน มันต่างกันนะครับ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:29:56

ความคิดเห็นที่ 69 กลับไปอ่าน คห 13 ของคุณเซียนแห่ง math อีกรอบ ขอแสดงความเห็นเรื่องความรู้สายวิชาการกับสายปฏิบัติงานบ้าง ส่วนตัวคิดว่า การเรียนในห้องเรียน อาจารย์ก็คงจะถ่ายทอดความรู้ทั้งทฤษฎีและปฏิบัติให้กับเด็กได้ก็จริง แต่สิ่งที่อาจารย์ถ่ายทอดให้ไม่ได้ก็คือ "ประสบการณ์" ในการทำงานจริง จริงอยู่อาจารย์อาจจะสอนประสบการณ์การทำงานของตัวเองได้ แต่อย่างไรก็ไม่สามารถถ่ายทอดให้เด็กได้แบบก๊อปปี้ไฟล์กันหรอกครับ เรื่องประสบการณ์การทำงานเป็นสิ่งที่เด็กจะต้องเก็บเลเวลกันเอาเอง มหาวิทยาลัยอาจจะช่วยได้ในระดับหนึ่งด้วยการจัดหลักสูตรวิชาปฏิบัติการ โครงงานวิจัย รวมถึงการฝึกงานตามโรงงาน ฯลฯ แต่คงไม่สามารถทำให้เด็กที่ออกมาเก่งเทพแบบสำเร็จรูปอยู่ดี ยังไงเด็กก็ต้องมาเก็บเลเวลกันต่อเมื่อเข้าทำงานแล้ว เพราะการทำงานจริงเงื่อนไขในการทำงานมันแตกต่างกับโครงงานวิจัย โดยเฉพาะถ้าเป็นงานที่เป็นชิ้น ๆ ไม่ใช่งานรูทีนแล้วล่ะก็ บางทีอาจจะเจองานในแบบที่ตัวเองไม่เคยเจอในห้องเรียนมาก่อนก็ได้ เคยเจอกับตัวเองนี่แหละ ตอนเรียน มีแต่เป็นความรู้ที่เหมาะสมกับนำไปใช้ในการผลิตระบบโรงงานใหญ่ทั้งนั้น แต่พอมาทำงานไปเจองานหนึ่งต้องไปพัฒนาสินค้าระดับชาวบ้านตามหมู่บ้านทำขายกัน เล่นเอามึนตึ้บไปเลยครับท่าน เพราะเท่าที่เรียนก็ไม่เคยเจอการผลิตในระดับเล็ก ๆ แบบนี้มาก่อน พลิกตำรากี่เล่ม ๆ ก็ไม่เจอ ถ้าจะเอาความรู้และเทคโนโลยีแบบที่ใช้ในโรงงานตามที่เรียนมาไปสอน ชาวบ้านก็ไม่มีเงินทุนพอที่จะทำตามนั้นได้เด็ดขาด ก็ต้องเอาพยายามเค้นสมองเอาความรู้ที่มีอยู่มาประยุกต์กันไปให้อยู่ในระดับที่ชาวบ้านพอทำได้ กว่าจะเสร็จงาน ได้ประสบการณ์ขึ้นมาอีกจมเลย จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:46:38

ความคิดเห็นที่ 70 ใช่ครับคุณเกียรตินำ การทำงาน มันเป็นอีกแบบมีต้นทุน มีกำไร อย่างที่เล่าตอนแรกว่า ทำระบบให้ กระทัดรัด เล็กและเร็ว แต่ลงทุนเยอะ บางครั้ง ด้อยมานิดแต่ต้นทุนถูกกว่าคุ้มทุนกว่าเยอะ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 22:00:02

ความคิดเห็นที่ 71 ปัญหามันคือคนที่เรียนไม่ตั้งใจกับความรู้ในห้องเรียนครับ คือปัญหา ทีนี้พอไปเก็บเลเวลมันก็ยากถ้าพื้นไม่แน่น เพราะต้องไปซ่อมพื้นอยู่ซึ่งมันเหนื่อย อีกอย่าง ผมว่าความรู้ในบางสายงาน ไม่สามาถใช้การเก็บเลเวลได้ เพราะมันเป็นแนวคิด ทัศนคติ หรือมันไม่ใช่นประเภทใช้ของที่เค้าทำไว้แล้ว หรือกลุ่มวิชาที่ถ้าผิดพลาดแล้วจะมีคนได้รับผลกระทบ ไม่แน่ สิ่งที่มีปัญหาอาจจะเป็นงานแนะแนวกับค่านิยมของคนไทย ที่ชอบส่งลูกไปเรียนคณะเด่นๆ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 22:09:07 จากคุณ : นฤมลประการ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 22:06:22

ความคิดเห็นที่ 72 เราจบมาแปดเก้าปีละ ตอนทำโปรเจ็คจบหินสุดๆ ไม่ได้กินไม่ได้นอน แต่สุดท้ายก็ผ่านมันมาได้แบบภูมิใจว่าฉันทำเอง แต่มีบางกลุ่มจ้างจริงๆ และที่ตลกคือ มันจ้างเขาแล้วมันเบี้ยวค่าจ้าง จนคนรับจ้างเขียนโปรแกรมเขามาตามทวงหนี้ถึงมหาวิทยาลัย เขามาทวงเอาที่อาจารย์ที่แผนกวิชาค่ะ งามไส้ค่ะงานนี้ ความแตก สรุปว่าไม่จบค่ะ เด็กสมัยนี้อย่าว่าแต่โปรเจ็คยากๆ เลย วิชาธรรมดาที่ต้องพิมพ์รายงานส่ง ก็จ้างกันหมดค่ะ ขี้เกียจค้นคว้าขี้เกียจเสาะหาเอง ทั้งที่นั่งเล่นเน็ตกันวันหนึ่งหลายชั่วโมง ยิ่งเทคโนโลยีล้ำสมัยเท่าไหร่ ระดับสามัญสำนึกของเด็กๆ รุ่นใหม่ๆ (บางกลุ่ม) กลับสวนทาง นับวันจะมีพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ แต่อวดรู้ เอาแต่เกรียนไปทั่ว เต็มไปหมด เฮ่ออออออออ... จากคุณ : แม่ให้มาเท่านี้ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 10:21:49

ความคิดเห็นที่ 73 ไป ๆ มา ๆ เหมือนผมกำลังฟังโต้วาทีกันอยู่เลยแหะ = =" แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 55 16:26:15 แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 55 10:44:21 จากคุณ : Plus Size+ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 10:43:31

ความคิดเห็นที่ 74 คนไทยยึดติดกับใบปริญญา เห็นด้วยมาก จากคุณ : ดีแอน เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 13:59:29

ความคิดเห็นที่ 75 อยากให้HRคิดเหมือนทุกๆความเห็นในที่นี้ ตัวเองจะได้มีงานทำซะทีT_T จากคุณ : JinHanNa เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 14:23:48

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านการโต้ตอบแล้วก็เหมือนฟังช่างก่อสร้างบอกวิศวกรว่าก่ออิฐไม่เก่ง วิศวกรบอกช่างว่าทำได้แต่งานพื้นๆ คำนวณโครงสร้างตึกระฟ้าไม่ได้ จริงๆ ก็ถูกทั้งคู่นะครับ ต่างคนต่างก็มีหน้าที่ของตนเองนะ ทำงานด้วยกัน อาจารย์ นักวิจัย ก็คือคนที่คิดวิธีการจัดเรียงข้อมูลอย่างมีประสิทธิภาพ แล้วนำมาสร้างเป็นฟังก์ชัน sort ที่คนเขียนโปรแกรมเรียกใช้แบบง่ายๆ กันไงครับ แต่คนที่ศึกษามาด้านวิชาการ เรียนรู้อัลกอริทึม สมการคณิตศาสตร์ทั้งหลายจะมา implement สู้ช่างที่ทำเป็นอาชีพได้ยังไงล่ะ ก็ต้องมาอธิบายวิธีการแล้วให้ผู้เชี่ยวชาญการเขียนโปรแกรมเขียนให้ แพ็คเกจเป็นไลบรารีเพื่อที่คนอื่นจะได้ประโยชน์จากความเฉลียวฉลาดของนักวิจัยคนนั้น ทำไมต้องมีคนทั้งสองประเภท ก็เพราะถ้ามีแต่นักวิชาการ คิดอะไรออกมาแต่สร้างขึ้นมาไม่ได้ ก็ไม่มีประโยชน์ใด เหมือนคู่แฝด Winklevoss ที่คิด Facebook ได้แต่สร้างเองไม่ได้ ก็โดนมาร์กซักเคอร์เบิร์กแย่งสร้างตัดหน้าไป และถ้าคนเขียนหนังสือประวัติศาสตร์ปราณีหน่อยชื่อของ Winklevoss อาจจะอยู่เป็นฟุตโน้ตว่ามีไอเดียนี้มาก่อน ถ้ามีแต่ช่างพัฒนาระบบ สิ่งที่สร้างขึ้นมันก็เป็นเรื่องเดิมๆ แก้โจทย์เดิมๆ เพราะมีแต่วิธีแก้ปัญหาเดิมๆ เปรียบเทียบกับระบบทางชีววิทยาก็ได้ พวกแมงแมลงต่างๆ หายใจทางผิวหนังได้ แต่ทำไมคนทำไม่ได้ ก็เพราะปริมาณอ๊อกซิเจนที่สิ่งมีชีวิตต้องการมันขึ้นกับมวล/ปริมาตรที่แปรผันกำลังสามกับขนาดตัว แต่การหายใจทางผิวหนังขึ้นกับพื้นที่ผิวซึ่งแปรฝันกำลังสองกับขนาดตัว พอตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ กลไกวิธีการเดิมมันก็แก้ปัญหานี้ไม่ได้ จึงต้องมีระบบแลกเปลี่ยนออกซิเจนพิเศษคือปอดกับระบบเลือดเพื่อมาแก้ปัญหานี้ สร้างระบบคลังสินค้าผู้ใช้ 20 200 2000 20000 คน มันก็ปัญหาระดับนึง แต่ระบบผู้ใช้เป็นล้านๆ คนแบบทวิตเตอร์เฟซบุ๊คเนี่ยจะใช้จิ้งจอกหรือเทพพยากรณ์ใดก็คงช่วยท่านไม่ได้ ต้องใช้เทคนิคใหม่ใจไร้สัมพันธ์เท่านั้น จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 18:13:30

ความคิดเห็นที่ 77 ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าควรจะสอนเด็กให้เป็นช่างหรือเป็นนักวิชาการคอมพ์ แต่มันอยู่ที่เด็กไม่อยากเป็นช่างและเป็นไม่ได้เพราะไม่ขยันฝึกฝนทักษะเขียนโปรแกรม และเด็กก็ไม่สามารถเป็นนักวิชาการคอมพ์ได้เพราะไม่ขวนขวายศึกษาองค์ความรู้วิชาการที่ต้องใช้ จริงๆ แล้วเรียนป.ตรีวิทย์คอมพ์วิศวะคอมพ์มันควรจะเขียนโปรแกรมได้ ไม่ต้องเชี่ยวชาญชำนาญเหมือนสายอาชีพ (ได้ก็ดีแต่ไม่ได้คาดหวังนะครับ) แต่ควรมีองค์ความรู้วิชาการมากกว่าทักษะเขียนโปรแกรมอย่างเดียว (ออกแบบ DB ระบบ OS network software development อะไรก็ว่าไป) เอาเด็กวิทย์คอมพ์วิศวะคอมพ์ไปเป็นโปรแกรมเมอร์อย่างเดียวก็เหมือนเอาวิศวะเครื่องกลไปเป็นช่างอ๊อกเหล็กน่ะครับ แต่...แต่...การที่วงการไอทีบ้านเราเอาเด็กไปใช้แบบนี้ และทางมหาวิทยาลัยโดนเรียกร้องให้มาเน้นสอนทักษะด้านอาชีพให้กับนิสิตป.ตรี มันบ่งบอกอะไรบางอย่างที่น่ากลัวและน่ากังวลมาก จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 18:28:29

ความคิดเห็นที่ 78 งานตัวเอง ขอบเขตงานที่ได้อาจารย์ไม่ได้ให้เกินความสามารถ สมควรต้องทำเองค่ะ โปรเจคจบคือเขียนโปรแกรมเหมือนกัน เราไม่ได้เก่ง แต่ตั้งใจทำมันก็ทำได้ค่ะ   ทำไป งงตรงไหนถามอาจารย์บ้างเพื่อนบ้าง แล้วมานั่งทำเอง  ได้อะไรดีๆกว่าไปจ้างเค้าเยอะ อาจารย์เค้าไม่ได้อยากได้เลิศหรือลังการอะไร  แค่คุณแสดงให้เห็นว่าคุณหาข้อมูล คิดสร้างโปรแกรม และเขียนมันออกมาได้ แค่นั้นเอง จากคุณ : เทมปุระ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 19:25:46

ความคิดเห็นที่ 79 HotChoc คุณอย่าลืม และต้องยอมรับว่าประเทศเราล้า หลังเขาเยอะนะครับ ถ้าเราใช้วิทย์คอม ไปวิจัยต่อยอด เช่นเรื่อง หลักการ ด้าน tree สารพัด Tree มันหากินไม่ได้เพราะ เพราะกฎหมายลิขสิทธิ์บ้านเราไม่เข้มข้น หรือการ ทำงานวิจัย ด้านคอม เช่นเอาไปประยุกต์ใช้ด้าน วิจัยดำเนินงาน เขียนโปรแกรมสถิติวิเคราะห์ กลุ่มคนใช้มันน้อย เอาอย่างนี้ ERP ขายตัวหนึ่งเป็นล้าน แต่ทำไม ลูกค้ากลุ่มใหญ่ คือระดับ อาเฮีย อาซิ่ม ต้องการใช้ โปรแกรม ขายกันหลักหมื่น ขายได้ เอาว่า ยี่สิบ Copy  ได้เงินล้านหนึ่งเ่ท่ากันไม่จุกจิก ฐานข้อมูลอาซิ่มไม่ สนใจลื้อจะใช้ไร ขอให้อั๋วทำงานได้ อั๊วจ่ายเงิน ค่า โปรแกรม ถูก ก็ยอมรับสภาพไม่เรียกร้อง เหมือนซื้อก๊วยเตี๋ยวข้างทางแล้วจะเอา สปาเกตตี้ให้โรงแรมหรู ก็เปล่า ผมเคยรับงานระดับหลายแสน เขียนโปรแกรมปีหนึ่งลูกค้าตามบี้งาน จุกจิกมาทีมงานแทบร้องไห้เป็นเลือดเลยเครียดมึน สู้ รับงานชิ้นล่ะ สองสามหมื่น เดือนหนึ่งเสร็จ งานคล้ายกันเอามาตัดต่อพันธุกรรม เสร็จจบ ง่ายดีกว่า จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 19:38:01

ความคิดเห็นที่ 80 ดีครับเวทีแห่งความคิดนำเหตุและผลมาหักล้างกัน ความแตกต่างมักทำให้เกิดความรู้ใหม่ๆเสมอ คนละสายงานคนละมุมมอง เมื่อการมองภูเขาลูกใหญ่คงไม่มีใครเห็นทุกด้าน ใครมองจากด้านใด ก็คนว่าด้านนั้นคือภูเขา ทั้งที่ความเป็นจริงมีอีกหลายมุมที่เรายังมิได้มอง ....... ผมมีคำถามครับ เด็ก 30 คน เรียนคณิต ผ่าน 2 คน เราจะโทษใครกันดีครับ ระหว่างเด็กไม่ตั้งใจเรียน ครูสอนไม่รู้เรื่อง หลักสูตรไม่เหมาะสม หรือ แม่ครัวไม่ได้ใสเกลือไอโอดีนในกับข้าว...... จากคุณ : MrThomas เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 22:10:43

ความคิดเห็นที่ 81 วันนี้เพิ่งไปโรงเรียนเก่าของน้องสาว เป็นโรงเรียนที่กำลังจะเปิดสอนชั้นมัธยมในปีหน้า เป็นโรงเรียนที่สอนแนวบูรณาการการศึกษา วันนี้เลยมีงาน Open House และมี ศาสตราจารย์เกียรติคุณ ดร.  ท่านหนึ่ง ได้พูดเกี่ยวกับการวางหนักสูตรการศึกษาของเด็กๆ ท่านพูดได้ดีทีเดียวค่ะ ท่านบอกว่า ทำไมเด็กไทยถึงไม่ชอบเรียน ไม่ชอบทำงานส่ง เพราะว่า เด็กจะชอบคิดว่ามันยาก ทำไม่ได้ ชอบต่อรองทำอะไรน้อยๆสบายๆ ชอบทำอะไรที่มันง่ายๆ ชอบหาทางลัด เช่น เด็กบางคนไปเรียนพิเศษหรือติวสอบ หาทางลัดต่างๆเพื่อที่ต้องการแค่จะสอบให้ผ่าน ไม่ว่าเด็กประถม มัธยม หรือป.โท ป.เอก ที่ท่านสอน ส่วนใหญ่จะคิดแบบนี้ จะทำอย่างไรให้ฝึกเด็กทำอะไรที่ยากๆ ให้เค้ารุ้และคิดได้ว่า สิ่งที่มันได้มาอย่างยากลำบากต้องใช้ความพยายาม มันมีคุณค่ากว่าสิ่งที่มันได้มาง่ายๆ ทีนี้เลยโยงกลับไปหาพ่อแม่ ว่าช่วยได้แค่ไหน ที่เป็นแบบนี้เพราะพ่อแม่กลัวลูกลำบากรึปล่าว บางทีพ่อแม่โอ๋กันเกินไป สงสารลูกในทางที่ผิดๆ อืม...ประมาณนี้อะ ท่านพูดไว้ดีและเยอะนะคะ  แต่เราหน่วยความจำไม่ค่อยดี แหะๆ จากคุณ : เด็กแม่น้ำ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 23:34:17

ความคิดเห็นที่ 82 ผมคิดว่าสภาพแวดล้อมบ้านเรามีส่วนเกี่ยวข้องมากที่สุดเพราะด้วยความที่ว่าบ้านเราอุดมสมบูรณ์มากเกินไปแค่เดินไปหาผลไม้ตามทางก็ไม่อดอยากแล้ว จะขยันขวนขวายเรียนรู้ทำงานงอมืองอเท้าให้หนักไปทำไมอีกก็เลยกลายเป็นนิสัยดักดานของคนไทยมาตลอดชั่วอายุคนไง แต่ของต่างชาติทรัพยากรน้อยคนของเค้าก็เลยมีการแข่งขันที่สูงมากใครที่ไม่งอมืองอเท้าก็อดตายลูกเดียว จากคุณ : Cerk เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 00:44:17 A:180.183.141.26 X: TicketID:302550

ความคิดเห็นที่ 83 การเรียนการสอนในมหาวิทยาลัย เป็นเพียงการปูพื้นฐาน สำหรับการนำไปประยุกต์ใช้ ถ้าพื้นฐานไม่แน่น จะประยุกต์ใช้ได้อย่างไร ถ้ามีพื้นฐานแล้ว แต่ไม่ฝึกฝนก็ยากที่จะเชี่ยวชาญ จากคุณ : Seraphina เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 03:17:39

ความคิดเห็นที่ 84 @82 ไปเด็ดตามข้างทางระวังเขาแจ้งจับข้อหาลักทรัพย์นะครับ   :P แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 06:42:02 จากคุณ : เสี่ยวเก้า (กระบี่เก้าเดียวดาย) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 06:41:11

ความคิดเห็นที่ 85 คุณ MrThomas เรื่องนี้ผมว่ามันต้องมองเด็กเป็นกลุ่มๆ นะครับ ผมจำได้สมัยผมเรียน คณิตศาสตร์คอมพิวเตอร์ คนเข้าสอบ 2000 คน ผ่านสามคน  ผมฟันธงอาจารย์ สอน อะไรไม่รู้เรื่อง ทีนี้พอโตขึ้นก็ ก็คิดๆๆ หลายแบบ 1. สองพันที่มาสอบ คือ พร้อมรบเอ้ยพร้อมสอบจริงไม่ถึงห้าร้อย 2. ระบบการสอบมันบ้าเกินไป ที่ออกข้อสอบไม่ถึงสิบข้อแล้วให้สอบ ให้ได้หกข้อขึ้นไป ไม่มีคะแนนเก็บ ไม่แม่นก็ม้วนเสื่อเลย 3.พื้นฐานคนไม่เท่ากัน หลายคนไม่อดทน พอเอาอย่างเด็ก เตรียมอุดม สาธิต ในกรุง จะ ขยันชีวิตมีการแข่งขัน พ่อแม่ส่งกวดวิชากัน แหลก แต่ เด็ก ที่เป็นศิษย์ผม บ้านเป็นสวนยาง ผมเคยเรียกมาถามว่าไม่ตั้งใจเรียนแล้วโตขึ้น ใครจะรับเข้าทำงาน เขาตอบผมว่า "ทำไมล่ะครับ ที่บ้านมีสวนยาง ตื่นเช้าผมให้คนกรีดยาง ผมครึ่งคนกรีดครึ่งหนึ่ง แค่นี้ผมก็สบายๆ ใส่ปุ๋ยยางตามรอบ ได้เงินมาผมกินใช้ แบบ ชาวไร่ ไม่ฟุ่มเฟือย ก็สบายทั้งชาติแล้วครู" เด็กอีกคนบอกว่า "บ้านผมปะยาง รับปะยางสิบล้อ รูละ สามร้อย วันหนึ่งได้ห้ารู ก็พันห้า ซ่อมเครื่องล่าง ขายยางเปอร์เซนต์ เดือนหนึ่งสี่ห้าหมื่น เลิกงาน ผมก็ขี่มอไซด์ กินข้าวกับเพื่อน ผมก็สบายๆ" แล้วเด็ก พวกนี้ผมบอกได้ว่า ไม่มียศตำแหน่งไม่มี ความรู้เท่าเด็กในกรุงแต่ชีวิตกลับ สุขกว่า ด้วยความสุขอย่างพอเพียง ผักสวนครัวมีปลูกหลังบ้าน แบ่งกันกินกันใช้ มันขึ้นอยู่ว่าสังคมเราจะไปทางไหน ถ้าเราไม่มีอัตตา เราก็ จะเห็นโลกอีกแบบ จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 09:24:03

ความคิดเห็นที่ 86 นั้นแหละครับ ระบบ ผู้สอน ผู้เรียน สังคม ที่แตกต่าง ย่อมเกิดผลที่ต่างกัน คุณ ทาสเทวี เป็นคนจิตใจดี จากตัวหนังสือที่บอกผ่าน ถ้ามีคนที่ใส่ใจสังคม มากๆ เข้าใจสังคมและไม่ทำร้ายสังคม ประเทศเราก็จะน่าอยู่ขึ้น การแตกต่างทางความคิด ในกระทู้นี้ก็เกิดจาก คนละสังคม คนละมุม ผมเข้าใจ คุณทาสเทวี นะครับที่สือสารออกมา ซึ่งเป็นจริงและกำลังเกิดมาในสังคม คือ เด็กๆบางกลุ่มไม่เข้าใจตัวเองว่าต้องการอะไรและจะไปทางไหน แล้วใครจะช่วย เด็กกลุ่มนี้ละ ......... จากคุณ : MrThomas เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 10:41:32

ความคิดเห็นที่ 87 ขอบคุณ MrThomas ที่ชมนะครับ เรื่องนี้ ควรจะ สอนให้เด็กรู้จักตัวเองแล้วพ่อ แม่ ควรจะรู้ว่า ทำเพื่อใคร พ่อแม่อยากให้ลูกเป็นหมอ เพราะลูำกเรียนเก่ง แต่บางคนก็อยากให้ลูกสื่บต่อ อาชีพเกษตรกร เราต้องยอมรับว่า การเรียน เป็นทางเลือกหนึ่งในการดำรงชีวิต ผม ว่ายน้ำไม่เก่งไม่ใช่ผมล้มเหลว ผมวิ่งไม่เร็วชีวิตผมไม่ล้มเหลว แต่ถ้าผมไม่มีความพยายามสู้ชีวิต ผมล้มเหลวหมด เด็กคนที่ผมยกตัวอย่างมาเล่า นี้ สังคมและพ่อแม่ควรเปิดกว้างให้เขารู้จักตัวเอง เขียนโปรแกรมไม่เก่งเป็นผมไม่ว่า แต่คุณอย่ามาอยู่บนถนนของคน ที่ เขียนโปรแกรมคุณไปเรียน สารสนเทศดีไหม การตลาดดีไหม รู้ระบบงานคอม แล้วไปเป็นเซลล์ขาย โปรแกรมดีไหม คุณประสบความสำเร็จได้ การจะฝัน แบบล้มแล้งว่าเขียน App แล้วให้ดาวน์โหลด คิดเงิน ครั้งละ 20-30 บาท แล้วจะรวยทะลุฟ้า มันหนึ่งในล้าน พอใจในสิ่งที่ตัวเองเป็น คนบอกว่าตลาดเขียนโปรแกรมมันตันผมบอกว่าไม่ตันถ้าให้ความรู้ คนมากขึ้น ว่า ราคาค่าจ้างควรเป็นอย่างไร คนเห็นค่าสมองคนมากกว่าขึ้นไม่ใช่บอกว่า "ลื้อแค่จิ้มๆ แล้วก็คิดเป็นหมื่นเป็นแสนมันถูกหรือ" อ้าว กว่าอั๊วจะเรียน เหนื่อยชิกหายเลยนะ เด็กที่ไม่พยายาม ครูนั่นแหละ พยายามคุยกับเขาให้เขารู้จักตัวพอใจในสิ่งที่เป็น ชีวิตสุขเป็นก็เป็นสุข จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 10:55:47

ความคิดเห็นที่ 88 การสนทนาเริ่มเข้าราง รากเหง้าของการศึกษาเยาวชนไทยรากแก้วมันอยู่ที่ เด็กไทยขาดแรงจูงใจ ซึ่งส่งผลให้ขาดจินตนการ และการเข้าใจตนเองว่าต้องการเป็นอะไร หากเด็กรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ความมุมานะบากบั่น ความภาคภูมิใจมันจะมาเอง แล้วอะไรละเป็นตัวสร้างปัญหาให้เกิดกับเด็ก -- ผู้ใหญ่ไทยขี้ตินี้แหละคือตัวปัญหา ต้องแก้ไขทัศนคติของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กก่อน ถ้าเราดูสังคมไทยผ่านตัวละครทีวีส่วนใหญ่ ตัวละครเด็กก็แค่ตัวประกอบ เป้อเปิ่นน่ารักเป็นตุ๊กตา คิดนอกแนว พูดนอกเรื่องก็โดนผู้ใหญ่ตบกะโหลก เบรค เป็นอะไรที่ผู้ใหญ่ต้องลากจูงไปตามแนวทางที่ผุ้ใหญ่คิดว่าเหมาะสม  ลองเปรียบเทียบกับหน้งตะวันตกดู ทุกเรื่องเลยจะกล่าวถึงเด็กอย่างฝากความหวังอนาคต ไม่ต้องเอาหนังชีวิตซีเรียสอะไร อะไรตลาด ฆ่าฟันกันทะลุจอ อย่าง Terminator the Salvation ตอนใหม่ล่าสุดนี่แหละ หรืออย่าง Harry Potter ที่ติดกันงอมแงม มีอย่างเดียวที่ผมอิจฉาฝรั่งคือ เขา Encourage เด็ก สนับสนุนให้เด็กฉายแววเด่นออกมา เจเค โลริ่งทำได้ดีมาก ที่ดึงคุณลักษณะเด่นของเด็กออกมาและสนับสนุนบทบาทนั้นอย่างเต็มที่ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหนังสือนี้จึงคลองใจเยาวชน เยาวชนที่อยู่ในภาวะเปลี่ยนถ่ายกำลังออกบินเดียวเป็นอะไรที่วิกฤติ การให้กำลังใจจึงเป็นสิ่งสำคัญมาก ไม่ใช่เอาแต่กดดัน ตินั่นตินี่ ทื่เห็นกันเกลื่อนในกะทู้นี้แหละไม่ต้องไปดูไกล เด็กก็เลยไประบายออกไปแว้นยิงฟันกันกลางถนนซะเลย สะใจผู้ใหญ่ดีไปเลย เมื่อเด็กอยู่ในภาวะตัน แต่ถูกตีกรอบให้ผ่านวิชา มีทางเดียวก็คือการจ้าง ตัวผู้ใหญ่นั่นแหละลุนหลังให้ไปทำ โดยไม่ตะขิดตะขวงใจด้วยซ้ำ ก็ในเมื่อแกต้องการไม่ใช่เหรอ นี่ไง พอใจไหม จบยัง -- หน้าที่ของทั้งพ่อแม่และครู อาจารย์ จริงๆ ง่ายมาก คือการหาแววเด่นของเด็กและสนับสนุนเขาไปทางนั้น เงินทองจะไม่ต้องเสียเปล่าไปกับการศึกษาแบบสุ่มเหมาโหล แล้ววิ่งตามกันไปตามกระแสนิยมสังคม เคี่ยวเข็ญลุนหลังให้เด็กบ้าตามผู้ใหญ่โดยไม่เคยสนใจฟังเด็กเลยว่าต้องการอะไร ที่สุดความขมขื่นเกิดขึ้นทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ผมว่ามันบ้าที่สุดที่ให้เด็กศิลปภาษาต้องเรียนคณิตศาสตร์เป็นวิชาบังคับเบื้องต้น บวก ลบ คุณ หาร ระดับ ป 6 ก็พอแล้ว สำหรับทำธุรกิจพันล้าน ที่ผ่านมาการศึกษาไทยเป็นการศึกษาที่สูญเปล่ามากที่สุด บ้าคลั่งที่สุด อันนี้บอกจากที่เกิดขึ้นกับตัวเองเต็มๆ -- ความหลากหลาย ความแตกต่างนั่นแท้จริงเกื้อหนุนกันในทีอยู่แล้ว ไทยไม่จำเป็นต้องเอกอุไปทุกด้าน เทคโนโลยีไม่จำเป็นต้องเก่งเลอเลิศ จุดเด่นของเราคือเป็นประเทศเกษตร เป็นประเทศที่ผลิตปัจจัยสี่หล่อเลี้ยงมนุษย์ หนุนไปเลย ทุ่มงบพัฒนา หาแววเด็กที่เก่งทางนี้ให้เต็มที่ มนุษยชาติกำลังอดอยากด้วยเทคโนโลยีของมนุษย์เอง สุดท้ายอยากสรุปกันลืมเลิกบ่นเลิกติเด็กได้แล้ว เอาแรงที่คิดแง่ลบมา encourage ให้เด็กไทยกล้าคิด กล้าจินตนาการ ดีกว่าไหม แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 14:15:29 จากคุณ : นกเถื่อน เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 14:06:21

ความคิดเห็นที่ 89 ^ จริงครับ ไม่รู้นะครับว่าสมัยนี้เป็นอย่างไร แต่สมัยตัวเองเรียน จำได้เลยว่าชั่วโมงแนะแนวที่กำหนดในตาราง แทบจะกลายเป็นชั่วโมงว่างไม่มีอะไรให้ทำ เพราะครูแนะแนวก็ไม่รู้หายไปไหน แล้วแบบนี้จะให้เด็กรู้ได้อย่างไรว่าควรจะเลือกเรียนอะไรที่เหมาะสมกับความรู้และนิสัยของตัวเอง สุดท้ายเด็กก็ต้องเลือกตามค่านิยมกันไปหมด บางทีถ้าใช้ประโยชน์จากชั่วโมงแนะแนวให้มากกว่านี้ เช่น เชิญศิษย์เก่าที่จบแล้วไปประกอบอาชีพการงานต่าง ๆ ไปบรรยายให้เด็กรุ่นน้องได้รู้จักและเข้าใจอาชีพต่าง ๆ ว่าเป็นอย่างไร ต้องเรียนอะไร ทำงานอย่างไร คุณสมบัติหรือนิสัยที่เหมาะสมต่ออาชีพนั้นควรเป็นอย่างไร ก็อาจจะเป็นแนวทางช่วยให้เด็กมองเห็นความต้องการของตัวเองได้มากขึ้น หรือถ้าไม่สะดวกจะเชิญคนนอกมา ก็อาจจะลองทำแบบในเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์ ภาคห้า ที่ตอนก่อนสอบ นักเรียนจะต้องไปพบอาจารย์ประจำบ้านเพื่อให้คำแนะนำเรื่องอาชีพแบบรายตัว โดยดูจากผลการเรียนของเด็กประกอบกับการพูดคุยถึงความต้องการของเด็ก และครูจะแนะนำลักษณะการทำงานรวมถึงความรู้ที่จำเป็นต่อการประกอบอาชีพแต่ละอาชีพให้ด้วย จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 16:43:09

ความคิดเห็นที่ 90 เรื่องการแนะนำรุ่นน้องเด็กรุ่นใหม่อย่างคุณ เกียรตินำว่านั้นผม ก็เคยเจออย่างคุณ เอารุ่นพี่ที่เข้า แพทย์ วิศว สถาปัตย์ มาแนะแนว แล้วผมก็ นั่งมอง ว่า ไม่ได้ชอบสิ่งเหล่านี้เลย แนะนำแล้วได้อะไร แล้วก็คิดว่า ชีวิต คนไม่ได้แค่เรียนมหาวิทยาลัย มันต้อง อีกสี่สิบปีในการทำงาน จะอยู่อย่างมีสุขได้อย่างไร เวลาผ่านไปยี่ิสบกว่าปีผมมานั่งที่เดิมมานั่งคุยกับครูแนะแนวของผม เมื่อสมัยเด็ก บอกว่า "คิดบ้างไหม ว่าทำไม เพื่อนบางคนจบวิศวเกษตร วันนี้ ทำไมเป็นหมอดู เพื่อนจบ แพทย์ ไปเป็นนักบิน หรือ อีก สองคน คนหนึ่ง เข้า รร นรต ได้ อีกคน เรียนรัฐศาสตร์รามคำแหง แต่ วัดความสุขวันนี้  เพื่อนที่เข้า นรต ไ้ด้ วันนี้เป็น ผู้กำกับกิน เงินเดือนสามสี่หมื่น เงินอื่นไม่เอาไม่พูด แต่เพื่อนที่ เรียนรัฐศาสตร์ราม ไปเรียน ทีู่ศูนย์ฝึกการบินพลเรือน ตอนนี้ทำงานวิทยุการบิน รายได้เดือนละแสนกว่า" ชีวิตมันพลิกผันหมดเลยสุดท้าย ผมตบโต๊ะ "ครูครับผมขอพาพี่น้อง ผมมาแนะแนวน้องที่อยู่ม.6" ทุกอย่างดีหมดครับ วันแนะแนว พาเพื่อนคนหนึ่งเป็นวิศว Esso  อีกคน เป็นรุ่นน้องเจ้าของโรงแรมใหญ่ในพัทยา จบวิศวอีกเช่นกัน ผมมองว่าสามคน ชีวิตคนหนึ่งอิสระ คือผมเป็น ครู เป็นคนเขียนโปรแกรมอิสระ อีกคนเป็นวิศวกร พนักงานบริษัท น้องอีกคน เป็นคนจบวิศวแล้ว ผันไปทำงานบริหารของครอบครัว ฉีกแนวหมด มาคุย เราพยายามคุยให้ดีที่สุด น้องไม่สนใจอะไรเลย น้องศิษย์ปัจจุบันหลับมั่งคุยกันมั่งพอให้ถาม น้องคนหนึ่งถามผม "จบแล้วทำงานอย่างไรจึงจะรวย" ผมก็อึ้ง เพราะผมไม่รวยแล้วผมมีแค่ความสุขในการทำงาน น้องอีกคน ถามเพื่อน เป็นวิศวกร Esso "พี่พอมีทางฝากเขาเข้า Esso ได้ไหม" มันถามได้ แบบ น่าตบจริงๆ น้องคนที่เป็นเจ้าของโรงแรม ก็เจอคำถาม "มีส่วนลดโรงแรมไหม" ถามไม่ประเทืองปัญญากันเลย สุดท้ายผม เรียกเพื่อนและน้องมานั่งคุยกัน ว่าดูแววตา เด็กที่ ฉายแววอยากรู้มีน้อยมาก เด็ก เหมือนว่า ที่นี่เป็นสาธิต เอแบคหรืออย่างไร ไม่รู้จะไปไหนก็เข้าเอแบค จบมาพ่อรวยก็ไปต่อ เมืองนอก แล้วก็ ทำงานช่วยพ่อแม่บริหาร จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 18:25:00

ความคิดเห็นที่ 91 จบงาน บรรยาย ภาคบ่ายวันนั้น ผมยืน คุยกับเพื่อน ก็มีน้องบางคนมาขอเบอร์ ขอ Add Facebook มีมาเล่าเหมือนกัน เช่น "พ่อผม อยากให้เรียนวิศว แต่ผม อยากเรียนบัญชี" "พ่อบอกว่าให้เีรียนเก่งๆ แต่วันนี้ผมยัง ไม่รู้จะเรียนอะไรเลย" สารพัดที่ รุ่นน้องผมชั้นเล็กๆ ยังงงชีวิต การให้เด็กรู้ชีวิต มีแรงพยายามอย่างคุณเกียรตินำว่าต้องดี ครูแนะแนว ต้องมีเครือข่าย และมี การประสานงานที่ดีเยี่ยมเพราะ พานักเรียน ไปคุยกับรุ่นพี่ พี่บางคนเรียนแค่ ปีหนึ่งปีสอง จะไปรู้อะไร ผมพยายาม จะคุยกันกับน้องๆ รุ่นน้องร่วมสถาบัน ก็ล้วนแต่ ต้องการสูตรสำเร็จ ผมบอกว่า ฟ้าดินไม่เคยสร้างสูตรสำเร็จให้ใคร คนเราต้อง ฟ้าลิขิตหรือจะสู้มานะตน คนต้องมีความพยายามและ มีดวงอีกอย่าง ดวงชะตา เป็น ตัวช่วย กุศลผลบุญในชาติก่อน การเิกิดในที่ที่พร้อม จะ่ช่วยให้ ตัวเองประสบความสำเร็จด้วย เพราะบิลเกต ลองเกิดในจีนซิ เจ๊งครับ ทำอะไรก็โดน ก๊อปปี้ หมด หรือเป็นคนเขียนโปรแกรมที่เก่งฉกาจ อยากไปทำงานเมืองนอก แต่ต้องอยู่กับแม่ที่ร่างกายไม่แข็งแรง ต้องทำงานด้วยดูแลพ่อแม่ด้วย ก็ต้องเลือก ยอมทิ้งความก้าวหน้าเพื่อพ่อแม่ก็มี จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 18:31:46

ความคิดเห็นที่ 92 -- ความหลากหลาย ความแตกต่างนั่นแท้จริงเกื้อหนุนกันในทีอยู่แล้ว ไทยไม่จำเป็นต้องเอกอุไปทุกด้าน เทคโนโลยีไม่จำเป็นต้องเก่งเลอเลิศ จุดเด่นของเราคือเป็นประเทศเกษตร เป็นประเทศที่ผลิตปัจจัยสี่หล่อเลี้ยงมนุษย์ หนุนไปเลย ทุ่มงบพัฒนา หาแววเด็กที่เก่งทางนี้ให้เต็มที่ มนุษยชาติกำลังอดอยากด้วยเทคโนโลยีของมนุษย์เอง ***************************************************** อย่างคุณนกถื่อนว่าผมเห็นด้วย แต่ทีนี้ผูนำบ้านเรา หลายยุคหลายสมัย ตั้งแต่คุณน้านั่งซิ่งมอเตอร์ไซด์ จนถึงปัจจุบัน เรามักจะ ถามและเอาเทคโนโลยี่เป็นบรรทัดฐาน ไม่ต้องเอาอะไร ห้องหว้ากอ มีถาม เรื่องเทคโนทหาร ถามแบบโง่ๆ ก็เยอะ หรืถามว่าทำไมเราไม่ซื้อเครื่องบินนั่นนี่ ไม่ซื้อ อาวุธราคาแพงๆ ในขณะที่เราไม่ต้องแข่งขันการทหารกับใคร อิสราเอลยังบอกว่าถ้าเขาเป็นเราเขามีเงินพัฒนาชาติเยอะมาก แต่ทุกวันนี้เขาเสียเงินกับการทหารไม่น้อย เพราะเขาต้องปกป้องประเทศเขา ยี่สิบกว่าปีก่อนเขาอยากที่จะ นิคมอุตสาหกรรมในหลวงก็บอกว่า เราไม่จำเป็นต้องเป็นนิค เราเป็นประเทศเกษตร เราก็ไม่เชื่อ เราผลิตวิศวกร ออกมาจำนวนมาก สุดท้ายได้ปริมาณแต่ไม่ได้คุณภาพ ออกมา วิศวกรล้นตลาด แล้วก็ตกงาน ในบางสาขา เราอยากที่จะมีตึกสูง ตึกสวยๆ ใหญ่ๆ วันหยุด เรากลับวิ่งหารีสอร์ท เราไปปาย ไปเชียงคาน หนีความวุ่นวายในเมืองไปหาสังคมเกษตร อะไรล่ะครับที่เหมาะกับคนไทย เงินไม่ได้สร้างให้เราสุข เราคงต้องสอนลูกหลานให้ทบทวนอะไรใหม่ๆ กันบ้าง จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 18:37:04

ความคิดเห็นที่ 93 บ้านเราต้องวิศวเกษตรกร ครับถึงจะถูก ฮาๆ จากคุณ : MrThomas เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 20:13:13

ความคิดเห็นที่ 94 กระทู้อื่นที่เกี่ยวข้องไปอ่านต่อกันได้ http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X12663422/X12663422.html http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X12702007/X12702007.html http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N12695444/N12695444.html จากคุณ : Kraver เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 20:45:27 A:110.169.227.36 X: TicketID:302550

ความคิดเห็นที่ 95 ยังงงกับชีวิต จากคุณ : โควี เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 21:26:31

ความคิดเห็นที่ 96 ^ ^ บ้านเราเด่นเรื่องด้านความอุดมสมบูรณ์ครับแม้แต่ประเทศมหาอำนาจยังอิจฉาเลย ถ้าจะให้พัฒนาด้านวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีด้วยเหมือน อเมริกา จีน รัสเซีย ญี่ปุ่น ยังไงคงไปไม่รอดหรอกไม่มีทางด้วยเพราะสังคมไทยยังยึดติดแต่เรื่องความเชื่อไสยศาสตร์อยู่ แต่เราก็เอาเด่นด้านที่เรามีนี้แหละไปพัฒนาต่อยอดได้เลยเพื่อหล่อเลี้ยงอาหารชาวโลกได้ ส่วนการศึกษาเอาแค่จบ ม.3 อ่านออกเขียนได้ก็พอแล้วให้ทุกคนต่างแยกย้ายไปทำอาชีพเกษตรกรรม ค้าขาย แม่บ้าน ก่อสร้าง รับรองไม่มีตกงาน ส่วนใครที่คิดว่าตัวเองเจ๋งในระดับหัวกระทิจริง ๆ ก็ไปเรียนทำงานต่อนอกกันให้หมด ส่วนการศึกษาสูงๆอย่าง ป.ตรี - เอก ในบ้านเราที่เน้นแต่ปริมาณแต่ไม่มีคุณภาพก็ยกเลิกออกไปให้หมดเหอะเพราะยุคนี้ไม่ใช่สิ่งจำเป็นแล้วที่จะเอาไปโอ้อวดคนอื่นว่าตัวเองจบสูงมีหน้ามีตาทางสังคมเหนือกว่าคนอื่น แถมทำงานไม่เป็นแล้วจะเรียนให้เปลืองเงินไปทำไม ยุคค่านิยมปริญญามันหมดไปตั้งนานแล้วแต่สังคมไทยยังหลงยุคอยู่ จากคุณ : Kraver เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 21:37:23 A:180.183.141.26 X: TicketID:302550

ความคิดเห็นที่ 97 อ่านแค่บางคคห. คิดว่า คุณ ทาสเทวี มีเจตนาดี อยากให้เด็กรุ่นใหม่ ค้นพบตัวเอง และตั้งใจเรียนในสาขาที่ตัวเองเลือกให้ดีที่สุด เพื่อทำงานที่ตัวเองรักให้ดีที่สุด เราก็เคยคิดว่าอยากเป็นครูแนะแนว เพราะตัวเอง เดินหลงทางเสียเวลาไปตั้งนาน  ไม่ได้เข้าไปปรึกษาอ.แนะแนว ตอนเรียนม.ต้นเลย เพราะคิดว่า ตัวเอง เรียนค่อนข้างดี และครอบครัวไม่ได้มีปัญหาอะไีร การเงินก็ไม่มีปัญหา ปัจจุบัน   เมื่อเวลามีโอกาสได้พูดคุยกับเด็กๆ  หลายทีก็เลยแนะนำเขา ถ้าไม่รู้ว่าจะเรียนอะไร และไม่รู้ว่าชอบอะไร  ก็จะให้เลือกวิชาที่เกรดดี แสดงว่าเขาสนใจ   และต้องให้เขาแน่ใจว่า ไม่ใช่ชอบเรียนเพราะแค่ชอบที่ตัวอ.อาจารย์  หรือ อ. ใจดี ปล่อยเกรด เพราะอยากให้เขาไปถูกทาง ไม่ต้องเสียเวลามากมายอย่างเรา ส่วนเด็กๆ แบบที่ขี้เกียจ ไม่ทำการบ้าน ไม่ทำรายงานเอง เอาแต่จ้าง ให้มันจบๆ พ้นๆ ไป เห็นว่าเงินสำคัญ - เป็นใหญ่ มีเงินเท่านั้นทำอะไรก็ได้, ไม่อยากลงมือลงแรงทำงานเป็นชิ้นเป็นอันเอง ได้แต่อาศัยคนอื่น เด็กแบบนี้หาไม่ยาก  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  ในเฟซฯ ส่วนใหญ่ที่ชอบรำพัดอวดนั่นไงคะ โลภ อยากได้เงินเยอะๆ เพื่อกินเพื่อเที่ยว มีรถขับ มีโทรศัำพท์แพงๆ เอาเงินไปทำอะไรก็ได้ --> โดนหลอก       อยากได้เงินคืน + กำไร ทำอะไรไม่ได้  -----> หลอกคนอื่นต่อ  เพื่อกินหัวคิว วนไปวนมาเป็นวัฏจักร แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 21:40:58 จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 21:38:17

ความคิดเห็นที่ 98 เพื่อเป็นบทเรียนแก่ผู้ปกครองที่ยังลังเล อยากจะบอกว่าผมเลี้ยงลูกสาวสามคนตามแนวทางที่บอกคือหาแววพรสวรรค์ของเขาให้เจอแล้วสนับสนุนไปตามนั้น ปรากฎว่าทุกคนไปได้เรื่อยๆ ครับ มีความสุข ในการเรียนอาชีพการงาน สอบเอ็นติดมหาวิทยาลัยของรัฐแบบไม่ยากเย็นอะไรมากมาย สบายๆๆ เรียนจบก็ได้งานทันทีเพราะมีเจตคติที่ดีต่อวิชาการ อาชีพ ทั้งหมดเรียนสายศิลปภาษาที่เขาว่าหางานยาก คนแรกเป็นตากล้องนิตยสารท่องเที่ยวญี่ปุ่นทั้งที่เรียนนิเทศศาสตร์มหาวิทยาลัยเกรดซี ไม่ทันจบก็ได้งานแล้ว คนที่สองจบเอกจีน ไม่กี่เดือนก็มีงานทำอย่างไม่ต้องดิ้นรนอะไรมากมาย แต่ก่อนมาถึงจุดนี้ ผมต้องมองหาแววพรสวรรค์ และสนับสนุนตามนั้น อยากอ่านกาตูนย์ก็อ่านไปไม่ว่าสะสมเป็นชุดเต็มพื้นที่ห้องสมุด ผมเชื่อว่าการอ่านกาตูนย์ก็คือการฝึกลำดังเล่าเรื่อง การคิดนอกกรอบ หักมุม ย้อนกระแส ความสามารถเล่าเรื่องเป็นสิ่งจำเป็นต่อการใช้ชีวิตการทำงานมากนะครับ ส่งไปเรียนภาษาจีน ซื้อกล้องให้เล่น พาไปเที่ยวป่าเขาดอยสูง ทั้งหมดก็เพื่อให้เขาหาแนวของตัวเองให้ได้ เมื่อเด็กมีความสุข เราก็มีความสุข เป็นคนแก่ที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีนี่สุดยอดแล้วนะครับขอบอก ผลดีก็ย้อนกลับมาเราและสังคมโดยอัตโนมัติ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 22:34:08 จากคุณ : นกเถื่อน เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 22:30:09

ความคิดเห็นที่ 99 เห็นด้วยกับคุณนกเถื่อน ว่าต้อง สุดแต่ใจจะไขว่คว้า แต่ไม่เห็นด้วย ว่าเราเป็นคนแก่ ผมไม่แก่ 5555 จากคุณ : ทาสเทวี เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 22:37:31

ความคิดเห็นที่ 100 กระทู้นี้  เรื่องราวสรุปชัดเจนคับ  ความต้องการสื่อสารชัดเจน ส่วนเรื่อง ปวช. อาชีวะ  เงินเดือน   อันนั้นไม่เกี่ยวกับกระทู้นี้คับ  ไม่ใช่สิ่งที่จขกท. ต้องการสื่อ ไม่ควรเอามาโยงกัน จากคุณ : ชาวบางนา เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 23:29:22

ความคิดเห็นที่ 101 เด็กก้ทำเพราะจำเป็นด้วยนะครับ จากคุณ : หนอนน่อย เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 01:30:06 A:125.24.109.174 X: TicketID:376787

ความคิดเห็นที่ 102 เห็นด้วยกับเพื่อนครับ 55 จากคุณ : bazooka เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 01:32:12 A:125.24.109.174 X: TicketID:376787