ความคิดเห็นที่ 1 อยู่มาอีกนานจนเป็นหนุ่ม ขุนช้างก็อยากจะมีเมียเป็นธรรมดาของคนมีทรัพย์ จึงไปสู่ขอบุตรสาวของหมื่นแผ้ว อยู่บ้านรั้วใหญ่ จะกล่าวถึงขุนช้างเมื่อรุ่นหนุ่ม หัวเหมือนนกตะกรุมล้านหนักหนา เคราคางขนอกรกกายา หน้าตาดังลิงค่างที่กลางไพร ไปสนิทติดพันเจ้าแก่นแก้ว ลูกตาหมื่นแผ้วบ้านรั้วใหญ่ สู่ขอพ่อแม่ก็ปลงใจ ขุนช้างจึงได้เป็นภรรยา มาอยู่กับเรือนเป็นเพื่อนนอน ร่วมเรียงเคียงหมอนได้ปีกว่า ล้มเจ็บจับไข้หลายเวลา แล้วกลายมาเป็นริดสีดวง ฯ ขุนช้างก็เป็นทุกข์ร้อน หาทางรักษาเท่าไรก็ไม่หาย แม้จะมีเงินทองมากมาย ก็ไม่สามารถซื้อชีวิตภรรยาไว้ได้ อยู่มาแก่นแก้วก็ดับจิต สิ้นชีวิตขุนช้างนั่งร้องไห้ ปลงศพเผาผีอึงมี่ไป ทำบุญส่งให้เนืองเนืองมา ฯ อยู่มาจนถึงปีระกาเดือนสิบเป็นวันพระ ที่วัดป่าเลไลยวัดใหญ่ในสุพรรณบุรี มีเทศน์มหาชาติทั้งสิบสามกัณฑ์ ขุนช้างก็รับเป็นเจ้าภาพกัณฑ์กุมาร ในงานนี้ขุนช้างก็ได้พบเห็นนางพิมเพื่อนเล่นเมื่อยังเยาว์ ซึ่งเป็นเจ้าภาพกัณฑ์มัทรี และเจ้าพลายแก้วซึ่งบวชเป็นเณรมาเทศน์กัณฑ์มัทรีแทนสมภาร ขุนช้างนั้นหลงรักนางพิมตั้งแต่แรกเห็น แต่ความที่ตัวรูปชั่วหัวล้าน นางก็เลยไม่สนใจ มัวไปสบตากับเณรแก้วเสีย ขุนช้างก็กลับมาละเมอเพ้อพกอยู่ที่บ้าน ครานั้นจึงโฉมเจ้าขุนช้าง คะนึงนางนิทราหาหลับไม่ พลิกคว่ำคร่ำครวญรัญจวนใจ โอ้แม่พิมพิลาไลยของขุนช้าง ฟังเสียงเกลี้ยงกลมเมื่อเจ้าว่า วาจาแจ้วเจื้อยแจ่มกระจ่าง อรชรอ้อนแอ้นบั้นเอวบาง หมื่นนางก็ไม่มีเหมือนนางเดียว เจ้าห่มสีทับทิมริมขลิบทอง สอดสองซับในสไบเขียว แขนอ่อนท่อนท้ายแม่พริ้งเพรียว งามตาเมื่อเจ้าเหลียวชำเลืองมา ฯ ตั้งแต่นั้นมาขุนช้างก็เฝ้าแต่คิดถึงนางพิม ทั้งกลางวันกลางคืน ไม่กินข้าวกินปลามีอาการเผลอเรอใจลอย ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ตอนนี้ท่านบรรยายไว้ยาวมาก แต่เพื่อที่จะให้เห็นว่าอาการกำเริบรักของขุนช้างนั้น น่าสมเพชเพียงใด จึงขอคัดเอามาดังนี้ จะกล่าวถึงเจ้าจอมหม่อมขุนช้าง ความสมัครรักนางให้ป่วนปั่น แต่เวียนคิดถึงพิมนิ่มนวลจันทร์ ตั้งแต่วันฟังเทศน์ไม่บันเทา เช้าเย็นเป็นทุกข์ทุกเวลา ไม่เห็นหน้าพิมน้อยก็สร้อยเศร้า นอนหลับกลับเพ้อละเมอเมา จนล่วงเข้าปลายเดือนไม่เคลื่อนคลา ให้รุ่มร้อนนอนนั่งไม่เป็นสุข หลับแล้วรื้อลุกขึ้นมืดหน้า กอดหมอนนอนซึมไม่ลืมตา ข้าวปลาไม่นึกจะอยากกิน อดเปรี้ยวอดหวานไม่พานไส้ อกใจตึกตึกนึกถวิล ใครพูดจาว่าไรไม่ได้ยิน มัวถวิลถึงเจ้าพิมพิลาไลย ฯ ในกระบวนบ่าวของขุนช้างนั้น มีอยู่คนหนึ่งที่เป็นห่วงเป็นใยเจ้านายอย่างยิ่ง ชื่อนางกริม คอยติดตามดูแลอาการอยู่อย่างใกล้ชิด คอยฟังเสียงเรียกว่านายจะใช้สอยสิ่งใด จะได้จัดหาให้ทันตามความต้องการ วันหนึ่งตอนรุ่งสางนางกำลังยืนอยู่ที่ตีนบันได ได้ยินเสียงเจ้านายเรียกแว่วอยู่ในมุ้ง ก็ร้องขานแล้วรีบขึ้นมาเรือนมาทันที เจ้าขุนช้างดีใจได้ยินขาน เสียงหวานจับใจเป็นหนักหนา จัดแจงแต่งตัวยังมัวตา อีกริมคลานเข้ามาจนข้างมุ้ง ขุนช้างกอดคอหัวร่อร่า แม่เอ๋ยทำไมมาจนจวนรุ่ง กอดจูบลูบท้องประคองพุง จะสะดุ้งกระเดื่องดิ้นไปทำไม อีกริมดีใจว่านายรัก หาพลิกผลักพูดจาอย่างไรไม่ พลอยพริ้งนิ่งแน่ให้ตามใจ ขุนช้างโลมไล้อยู่ไปมา ฟอนเฟ้นเน้นนมชมสำราญ เห็นย้อยยานยื่นยาวเป็นหนักหนา ผิดพิมนิ่มน้องที่ต้องตา ยุดถามใครหวามาแปลกปลอม อีกริมฟังนายสบายยิ้ม ฉันเองอีกริมเจ้าค่ะหม่อม เรียกฉันเข้ามาแล้วว่าปลอม ครั้นมิยอมกลัวหม่อมพาโลตี ฯ ความจริงจึงเปิดเผยออกมาว่า ขุนช้างนั้นนอนละเมอเรียกชื่อนางพิม แต่บ่าวฟังเป็นกริม เลยนึกว่าเรียกตน ด้วยความจงรักภักดี ไม่อยากให้นายผิดหวัง จึงเสนอตัวเข้าไปถึงในมุ้ง ครั้นจับได้ว่าอะไร ๆ ก็ไม่เหมือนนางพิม การณ์ก็ได้เลยไปไกลเสียแล้ว ขุนช้างนิ่งอึ้งไม่เจรจา มันขะเรอเก้อขะรากระไรนี่ เรียกพิมได้อีกริมมาทันที มันก็ดีครันครันถลันมา กูเรียกพิมอีกริมมืงรับขาน กำลังพล่านกูไม่ทันได้ดูหน้า มืงก็มีดอยู่ในเรือนเหมือนกับพร้า เลยไขว่คว้าเคล้าคลึงจนถึงใจ ฯ ขุนช้างก็คงจะคิดเหมือนพระอภัยมณี เมื่อตอนที่ถูกนางผีเสื้อยักษ์ ลักพาลงไปอยู่ในถ้ำที่ท่านว่า การโลกีย์ดีชั่วย่อมมัวเมา เหมือนอดข้าวกินมันกันเสบียง หรืออย่างที่เถ้าแก่พูดกับน้องเมียว่า ลื้อก็กิงข้าวของอั๊วเหมืองกัง แต่ขุนช้างคิดว่าเป็นพร้าในเรือนจะหยิบมาใช้เมื่อไรก็ได้ เลยเกิดเป็นเรื่อง อัศจรรย์ลั่นเลื่อนในคงคา เภตราระลอกกระฉอกไหว ฟูมฝั่งกระทั่งฝาซ่าเซ็นไป ไหลเหลิงดาดฟ้าลงมาริม ขุนช้างเพลิดเพลินเจริญใจ หยอกเย้าเคล้าไปกระหยิ่มกริ่ม ตั้งใจคิดเอาว่าเจ้าพิม นอนยิ้มอยู่ในมุ้งจนรุ่งราง ฯ ดูเอาเถิดความอาภัพของขุนช้าง แม้แต่ความรัก ก็ต้องคิดฝันเอาเอง โดยที่สาวเจ้าไม่ได้รู้สึกรู้สมอะไรด้วยเลย ความผิดหวังของเขาที่ได้รับจากหญิงที่เขารัก มิได้มีอยู่เพียงแค่นี้ แต่มีอยู่ตลอดชีวิตเลยทีเดียว แม้เขาจะพยายามแข่งแย่งชิงดีกับขุนแผน เพื่อให้ได้นางวันทองมาครอบครองชนิดไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ก็ตาม แต่สุดท้ายก็ต้องสูญเสียหญิงที่รักไปจนได้ ด้วยความชอกช้ำจนสุดที่จะประมาณ ######### วารสารข่าวทหารอากาศ ตุลาคม ๒๕๔๘ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:36:27

ความคิดเห็นที่ 2 จะว่าไปขุนช้างขุนแผนนี่ตกลงเรื่องเกิดที่ไหนครับ เห็นบางคนว่ากรุงศรีอยุธยา แต่ตามข้อมูลหลายๆอย่างก็ว่าสุพรรณบุรี     อย่างขุนช้างเป็นเศรษฐีเมืองสุพรรณ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:42:57

ความคิดเห็นที่ 3 ผมอ่านเรื่องขุนช้างขุนแผน ก็เหมือนอ่านเรื่องสามก๊กนั่นแหละครับ ถือว่าเป็นนิยาย จะเขียนอย่างไรก็ได้ อาจจะมีความจริง ๓๐ แต่งเติมเสียอีก ๗๐ ก็ได้ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 06:02:21

ความคิดเห็นที่ 4 น่าสงสารขุนช้างจัง อาภัพเหลือเกิน จากคุณ : แตงโมกะแตงกวา เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 23:29:05 A:223.206.229.50 X: TicketID:372173

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณ คุณ Sith Lord Nindle, Diwali ที่ให้กี๊ฟครับ และขอบคุณ คุณแตงโมกะแตงกวา  ที่เข้ามาอ่านครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 10:14:37