ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าอยากใช้ในชีวิตประจำวันได้จริง ไม่ได้เน้นเอาไปสอบ แนะนำให้อ่านนิยายและดูซีรีย์มากกว่านะครับ ถ้าอยากทำข้อสอบได้คะแนนเยอะๆ เก่งแกรมม่า แต่อาจจะพูดจริงไม่ได้นัก ก็ไปเรียนสถาบันสอนภาษาก็ได้ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 55 09:32:08 จากคุณ : J-Renderer เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 08:50:45

ความคิดเห็นที่ 2 ตาม 1 ภาษาเป็นทักษะ ใช้บ่อยยังไงก็ดีึ้ขึ้น เปลี่ยนตัวเอง - เจออะไรก็ตาม ให้นึุกศัพท์เป็นภาษาอังกฤษ - อ่านทุกอย่างที่เป็นอังกฤษ แล้วแปลตาม - คุยกับคนอื่น ลองนึกเป็นประโยคภาษาอังกฤษ เชื่อว่าถ้าตั้งใจ ยังไงก็ดีขึ้นแน่นอน แต่จะถูก / สละสลวย / รื่น ต้องมีคนเก่ง ๆ แนะครับ จะไวกว่า จากคุณ : ผมเองครับ เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 08:58:50

ความคิดเห็นที่ 3 ให้มีภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน ง่ายๆ ก็อย่างดูหนังซาวแทร็ค  ดูซีรีซาวแทร็ค  อ่านเรื่องที่อยากอ่านในภาษาอังกฤษ ไม่ว่าหนัง เพลง ดารา แต่งหน้า ผ่านเวบ หรือ หนังสือพิมพ์ก็ได้   หาเพื่อนที่ใช้ภาษาต่างประเทศ พูดคุย พิมพ์ chat ผ่าน net ก็ได้ หัดเขียน พูด ภาษาอังกฤษ  ...... อ่าน ฟัง รับสารเข้าใจ สังเคราะห์ แล้ว ส่งกลับออกไปได้รู้เรื่องกับอีกฝ่าย  ...บ่อยๆ ที่เรียนเสียเงิน เอาไว้เรียนพวกแกรมม่าพื้นฐานให้แน่น สำหรับเอาไว้สอบ  ศัพท์ และ ชีวิต ต้องไปหานอกห้องเรียน จากคุณ : birdeyeview เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 09:15:09

ความคิดเห็นที่ 4 http://www.engvid.com/5-great-ways-to-improve-your-english/ ก็ทำตามนี้ children poem ค้นเอาจากกูเกิ้ลที่เป็น audio book ก็น่าจะมี ไม่ก็ลอง classic novel ค้นที่กูเกิ้ล 'CC Prose' ส่วนเรื่องการฝึกเขียน 1. ทบทวน part of speech ก่อน (ค้นเว็บภาษาไทยก็ได้) ทบทวนจบแล้วก็ต่อด้วยเรื่อง type of sentence: simple, compound, complex อื่น ๆ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K12712595/K12712595.html คให. ที่ 3 ที่อยากจะย้ำคือ เลียนแบบที่กูรูเช่นคุณ K. Senior แนะนำไว้คือคัดเอาข่าวของสำนักข่าวนานาชาติ เช่นจาก VOA Special News (เพราะสั้นหน่อย), VOA News, BBC copy และ paste มาแล้วมาพิมพ์ซ้ำ และถ้าทำบ่อย ๆ ทุกวันเว้นวันหรือทุก ๆ วัน ๆ ละชั่วโมงภายในสองปีภาษาอังกฤษรับรองดีหรือดีมาก จากคุณ : elenote เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 09:26:01

ความคิดเห็นที่ 5 คำว่าเก่งก็คือความชำนาญ พูดโก้ๆคือทักษะ จะเป็นความเก่ง ความชำนาญ หรือทักษะ มันนั่งเฉยๆไม่มีทางได้ มันต้องลงมือฝึกเท่านั้นเอง ฝึกแล้วฝึกอีกจนทำได้ชนิดไม่ต่้องคิด เหมือนนักมวย นักฟุตบอล นักบาส นักเทนนิส นักแบดมินตัน นักอะไรต่อมิอะไร เขาก็ต้องฝึกปรืออย่างต่อเนื่องและเอาจริงเอาจังทั้งนั้น คุณอยากเก่งภาษาอังกฤษ คุณก็ต้องมาเส้นทางนี้ ไม่มีทางหนีไปที่ไหน อยากอ่านเก่งก็ลงมืออ่าน อยากเขียนอยากฟังอยากพูดก็ต้องอย่างนี้ สำหรับว่าอยากฝึกอะไรและระดับไหนต้องดูที่ความต้องการของตัวเอง อยากเก่งแค่เซย์เฮลโล ฮาวอาร์ยู ทักทายนักท่องเที่ยว กับเก่งระดับปราศรัยแขกต่างบ้านต่างเมืองระดับประเทศ มันก็ต้องการทักษะไม่เท่ากัน และแน่นอนละว่าการลงทุนลงแรงมันก็ต่างกันด้วย ดังนั้น ในการลงทุนลงแรงนั้น หากว่าสิ่งที่เราทำนั้นมันสนุก มันจะทุ่นความเหนื่อยและเจ็บปวดได้เยอะเลย มันสนุก มันเพลิน คุณจะทนฝึกฝนได้นานและสำเร็จง่ายขึ้น พระท่านว่า ฉันทะ คือความพอใจ มีเริ่มต้นตรงนี้มันก็จะพ่วงเอาน้องๆของมันตามมาคือ วิริยะ จิตตะ วิมังสา พูดง่ายๆคืออิทธิบาทสี่หรือธรรมะแห่งความสำเร็จ คุณดูคนเก่งๆแถวนี้ ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวว่า เขาทำเพราะเขาสนุก ผมไม่เคยเห็นใครนั่งฝืนจนเก่ง ผมนั่งดูน้องๆวอลเลย์บอลทีมชาติหญิงที่สมาคมวอลเลย์บอลเขาปลุกปั้นของเขาจนผลิดอกอกผลน่าชื่นใจ เห็นเด็กๆทุกระดับแล้วผมเชียร์ใจขาดดิ้น สิ่งหนึ่งที่ทุกคนเห็นเหมือนกันคือ นักกีฬาไทยเวลาลงแข่งนั้น หนูๆยิ้มสยามจริงๆ จะแพ้จะชนะก็ตาม แต่เด็กๆเล่นกันด้วยความสนุกเสมอ เฮฮา ยิ้ม ชงลูกกระฉอกไปโดนเจ๊ใหญ่แกทิ่มเอาล้มลุกคลุกคลาน เราร้องบอกกันว่า ไม่เป็นไร เอาใหม่ ตรงข้าม ทีมตรงข้ามมักจะหน้านิ่วคิ้วขมวด เกร็ง กลัวโดยโค้ชด่า กลัวโดนเพื่อนในทีมด่า อย่างนี้เก่งแค่ไหนก็ลดทอนประสิทธิภาพไปเยอะ สู้เด็กไทยใจสู้ ...และเล่นด้วยความสนุกไม่ได้ เอาอย่างน้องๆวอลเล่ย์บอลก็ดีนะครับ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 11:17:41

ความคิดเห็นที่ 6 พี่มีคำแนะนำดีๆ เสมอ เรื่องน้องวอลเลย์นี่ ผมยกนิ้วให้เลย ไปถึงระดับนานาชาติ มากกว่า กีฬาชนิดใดๆ ประเภททีม ชนะจีนได้นี่ ชาตินี้ผมไม่คิดว่าจะได้เห็น ก็เห็นมาแล้ว ผมเสริมว่า ถึงไม่รักชอบ แต่ต้องไม่รังเกียจ เพราะถ้ารังเกียจฝืน ก็จะทำได้ไม่นาน คำแนะนำอีกอย่างคือ เข็นครกขึ้นภูเขา มีความเพียรดุจมหาชนก ไม่ท้อเสียก่อน ไม่เห็นฝั่งก็ทำไป ทำมันประจำ วันหนึ่งก็จะเห็นผลเอง Use it, or lose it. จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 13:23:36

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าไปอ่านตามนี้ค่ะ http://www.kru-mon.com/category/english-learning/ เราว่าทำควบคู่กันจะดีนะคะ คือ เรียนแกรมมาไปด้วยที่โรงเรียน แล้วก็ดูซีรีส์ เขียนไดอารีภาษาอังกฤษเป็นตัวเสริมจ้ะ จากคุณ : Vinter เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 16:51:16

ความคิดเห็นที่ 8 อย่าโกรธนะ  นี่พูดจริงๆ ตามความเห็นส่วนตัว ศึกษาการเขียน คะ ค่ะ ให้ถูก อย่างไม่ใช่เดา ก่อน เท่าที่สังเกต คนที่ภาษาไทยดี  ภาษาอังกฤษก็จะดี In the case of a person born and bred in the Thai environment มันอยู่ที่ความสังเกต  จับหลัก apply หลัก Same skills you apply for languages I have not yet seen anyone with very good English but writes คะ ค่ะ wrongly แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 55 17:10:12 จากคุณ : ta/'o-o/' เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 17:09:02

ความคิดเห็นที่ 9 ว่าแล้วว่าคุณคก็ต้องแฟนกีฬาเหมือนกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งวอลเลย์บอลที่ว่า ไม่ทราบว่าคุณเคกำลังติดตามดูหรือเปล่า ช่วง 1-9 ต.ค. นี้เป็นกาแข่งวอลเล่ย์บอลชิงแชมป์เยาวชนเอเซีย ครั้งที่ 16 แข่งที่ นครปฐม และ ราชบุรี รอบแรกนี้ไทยเราอยู่กลุ่ม A ร่วมกับ อิหร่าน คูเวต และ นิวซีแลนด์ ใช้เด็กรุ่นกลาง วันนี้เพิ่งดูเด็กเล่นกับอิหร่าน ชนะขาด 3-0 เกม พรุ่งนี้เจอนิวซีแลนด์ มะรืนนี้เจอคูเวต แข่งที่ราชบุรีเวลา 1800 น. ผมไม่มีจานดำดู เลยอาศัยดูทาง http://tv.smmonline.net เขาเริ่มถ่ายแต่ 1600 น.แต่ว่ามันเป็นคู่อื่นกลุ่มอื่นไม่ใช่กลุ่มเรา ผมเพิ่งได้ดูเด็ก ไทยเอ กับ ไทยบี คือเด็กรุ่น 18 กับรุ่น 15 เล่นเมื่อวานก่อน เห็นแล้วชื่นใจกับสมาคมวอลเลย์บอลที่เขาทำงานเป็นระบบ เป็นเรื่องเป็นราว พัฒนาเด็กเป็นขั้นตอน ตลอดจนระบบการทำงานฝึกสอนที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่าการพัฒนาเด็ก อย่างนี้คงได้เชียร์วอลเลย์บอลไทยอีกนาน เด็กๆพวกนี้มีแววดีมากว่าจะก้าวขึ้นมาแทนรุ่นพี่ได้เรื่อยๆ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 20:15:06

ความคิดเห็นที่ 10 เด็กไม่ได้ดูครับ ดูแต่รุ่นใหญ่ สนุกมากๆ ครับ จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 21:22:55

ความคิดเห็นที่ 11 มาแซวลูกพี่เราเล่นๆ แฮ่ม! แถวๆนี้เห็นทีจะมีเราคนเดียวที่ไม่เข้าข่ายที่พี่แอ๊ดพูดไว้ใน คคห 5 คือ "คุณดูคนเก่งๆแถวนี้ ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวว่า เขาทำเพราะเขาสนุก ผมไม่เคยเห็นใครนั่งฝืนจนเก่ง" เราเกลียดภาษาอังกฤษมากๆแต่ต้องฝืนใจเรียนมันเพราะเราป่วยเป็น ocd (ย้ำคิดย้ำทำ) เราเคยไปรักษากับจิตแพทย์แล้วทะเลาะกับจิตแพทย์ เราเลยโมโหไปหาหนังสือที่ Sigmund Freud เขียนไว้ (ฉบับแปลจากเยอรมันเป็นอังกฤษ) มาอ่านทั้งๆที่ภาษาอังกฤษเราไม่แข็งแรง อ่านๆไปเพื่อนมันยุบอกให้ขว้าง dictionary อังกฤษเป็นไทยทิ้งไป แล้วใช้แต่ dictionaries อังกฤษ-อังกฤษ จะได้เก่งอังกฤษ เราอ่านๆหนังสือไปเจอศัพท์  a ไม่รู้ว่าแปลว่าอะไร เปิด dictionaries มันบอกว่าแปลว่า b เราก็ไม่รู้อีก เปิดอีกมันบอกว่าแปลว่า c เราก็ไม่รู้อีก เปิดวนไปวนมาแบบนี้อีกหลายรอบ เรากลายเป็นบ้าไปในที่สุด ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ^ ก็เลยต้องไปนอนพักฟื้นอยู่หลายเดือน บอกตรงๆว่าเรียนแบบนี้ไม่สนุกเลย   แต่พอหายป่วยทางจิตจากการเปิด dictionaries วนไปวนมาหลายๆร้อยหลายๆพันหลายๆหมื่นหลายๆแสนรอบ เราลองค่อยๆใจเย็นๆหัดอ่านใหม่แปลกดีแฮะ มันค่อยๆอ่านรู้เรื่องไปเอง และสิ่งที่เจ็บปวดมากที่สุดก็คือเราเรียนอะไรไม่เคยสำเร็จเพราะตอนเด็กๆเรามี iq ต่ำกว่าเด็กทั่วๆไป เราอ่านหนังสือ howtos ภาษาอังกฤษแนวสอนเพิ่ม iq ด้วยความขยะแขยงเกลียดกลัวมัน จนเราอ่านรู้เรื่องมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ iq เราก็เพิ่มขึ้นมานิดเดียวเอง มาเพิ่ม iq ได้เยอะก็อีกตอนเรียนศาสตร์เร้นลับจนทะลวงจุดชีพจรสำคัญๆได้ตอนอายุมากๆนี้แหละ สรุปแล้วเราไม่เคยสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษเลย ไม่เคยเรียน grammar แต่ดันเขียนภาษาอังกฤษเป็นอาชีพมาหลายปี (ใช้วิธีมั่วๆเอา) คือฝืนใจทำเหมือนกัน แล้วถึงค่อยมาอยากเรียนภาษาอังกฤษเอาตอนอายุมากๆน่ะ (เพราะดีใจที่มั่วแล้วได้เงิน...555+++....) แต่ก็ยังเรียนแบบขี้เกียจๆน่ะ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 55 22:25:56 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 22:22:43

ความคิดเห็นที่ 12 ลบ ซ้ำ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 55 22:39:42 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 22:39:18

ความคิดเห็นที่ 13 วันที่หัวใจเราแทบสลายเพราะการเรียนภาษาอังกฤษนั่นก็คือวันที่เราเริ่มจะมองเห็นทางสว่างว่าจะเรียนภาษาจีนที่เรารักยังไงให้เข้าเป้าได้เพื่อที่เราจะไปอ่านตำราเต๋าของเรา แต่อยู่ดีๆเราต้องมาทำงานแปลไทยเป็นอังกฤษต้องเร่งเรียนเขียนภาษาอังกฤษให้เก่งๆเพื่อไปแย่งชิงตลาดงานแปลเอกสารราคาแพงๆ มา จนเวลาการเรียนภาษาอังกฤษเพื่อการหาเงินเข้ากระเป๋าอย่างเร่งด่วนของเรามันมาปล้นเวลาเรียนภาษาจีนที่เรารักไปเสียจนหมดสิ้น (เพราะเราเป็นคนไม่มีพรสวรรค์ด้านภาษา ส่วนใหญ่เราเรียนภาษาจากตรรกะที่เราเรียนรู้ตอนเล่นแต่หมากรุกฝรั่่งแล้วอ่านตำราหมากรุกฝรั่งหลายๆปี มันเป็นอะไรที่คนเก่งภาษามากๆขขาไม่ค่อยจะทำกัน!)   และจากการค้นพบว่าตำราเต๋าที่เราอยากอ่านเป็นภาษาจีนนั้นโดนเผาเกือบเกลี้ยงแล้วเมื่อสมัย cultural revolution ในจีน ตำราสุดยอดของเต๋ากลายเป็นถูกเขียนเป็นภาษาอังกฤษซะมากกว่า ซึ่งเพื่อนสมาชิก pantip คนหนึ่งที่ไปเรียนจีนศึกษาระดับปริญญาโทที่จีน เพราะได้รับแรงดลใจจากการปั่นกระทู้เรื่องเต๋าของเรา ก็ mail มาเล่าให้ฟังว่า "อ่านเรื่องเต๋าเป็นภาษาอังกฤษมีมากกว่าภาษาจีน" โหภาษาจีนน่ารักออก grammar ก็ง่าย ไม่มีผันไปผันมาบ้าๆบอๆเหมือนภาษาอังกฤษ อัดแต่ศัพท์เข้าไปแค่ไม่กีปีก็ไปถึงดวงดาวแล้ว เราเรียนจีนแค่เดือนกว่าๆเองก็พูดได้แล้ว แต่เราเรียนอังกฤษตั้ง 2-3 ปี กว่าจะพูดพอรู้เรื่อง เรียนตั้ง 5 ปีกว่าจะพูดได้คล่อง มันอะไรกันนักกันหนาที่เราต้องมาฝืนใจเรียนภาษาอังกฤษที่เราไม่รัก วันที่เราอายมากที่สุดเกื่ยวกับเรื่องภาษาอังกฤษก็คือ เราเคยติวภาษาอังกฤษเพื่อสอบ Entrance แล้วอยู่ดีๆมีเด็กวิศวะปี 1 เทคโนพระจอมเกล้ามาขอเรียนด้วย เขาบอกว่าไม่รังเกียจที่จะเรียนกับเด็ก ม.5 ม.6 เพราะเขาเก่งแต่คณิตกับวิทย์แต่อ่อนอังกฤษมากๆ เราสอนๆไป แล้วอยู่ดีๆวันหนึ่งเขาพูดกับเรา "อาจารย์ทำให้ผมซึ่งเคยเกลียดอังกฤษมากๆรักภาษาอังกฤษขึ้นมา" ^ เล่นเอาเราสะอึก เพราะไม่รู้จะบอกนักเรียนคนนี้ยังไงว่า "ตอนนี้เราก็ยังเกลียดอังกฤษนะ แต่เราฝืนใจเรียนมัน!" แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 55 22:47:33 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 22:39:56

ความคิดเห็นที่ 14 "คนที่ภาษาไทยดี  ภาษาอังกฤษก็จะดี" แหล่มเลิศ  ประโยคนี้  ได้ยินจากปากอาจารย์ไทย สอนภาษาเยอรมันที่สถาบันเกอเธ่ จากคุณ : ปากกัดตีนถีบ จีบไม่ลง (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 23:05:24

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ พอดีไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้เท่าไหร่ เลยสับสน คะ ค่ะ หน่อยยังไงจะไปศึกษาเพิ่มเติมค่ะ จากคุณ : แอปเปิ้ลสีส้ม เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 23:09:34

ความคิดเห็นที่ 16 อีกประโยค คนที่ภาษาอังกฤษดี ภาษาไทยน่าจะดีด้วย จากคุณ : muateng เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 05:51:46 A:171.99.214.221 X: TicketID:358300

ความคิดเห็นที่ 17 ภาษาเริ่มจากพูด จะง่าย ถ้าเริ่มจากเขียน จะยาก เพราะการเขียน ในลักษณะแทนค่าเสียงอย่างไทย อังกฤษ เราเอาสำเนียงพูดไปคิดตัวอักษรมาประสม พูดได้สำเนียงก่อนก็ยิ่งเดาทางในการเขียนได้ดี เด็กพูดได้โดยไม่ต้องรู้ไวยากรณ์ครับ จำรูปประโยคเป็นต้นแบบใว้สัก สี่สิบห้าสิบแบบและพูดให้ได้สำเนียง ผมใช้วิธีนี้เรียนตอนอายุ 19 แค่สองสามปีก็คล่องตั้งเยอะ...เรื่องการเรียนในระบบนั้นลืมไปเลยครับ เพราะมันสวนทางกับธรรมชาติ เล่นให้เขียนอ่านก่อนพูด.. พอจะพูดสักหน่อย ต้องคิดเป็นไทยก่อน แปลเป็นอังกฤษ เทียบเทนส์..จัดรูปแบบ แล้วค่อยออกเสียง คือติดนิสัยที่ทำการบ้านส่งครู..มันฝืนธรรมชาติ..ไม่ทันกินหรอกครับ... คิดเป็นภาษาอังกฤษไปเลยดีกว่า ส่วนคำศัทพ์นั้นต้องทำใจ เพราะไม่ใช่ภาษาแม่เรา ต้องท่องลูกเดียว ท่องให้มากที่สุด ถ้าให้ดีคือท่องแบบจำภาพในหัว ไม่ต้องเทียบภาษาไทย เดี๋ยวจะมั่ว ถ้ามีโอกาสพูดน้อยก็ดูหนังแล้วพูดตามนั่นหละ...ช่วยได้ครับ ช่วงที่ดูหนังตั้งใจคิดเป็นภาษาอังกฤษไปเลย จากคุณ : BlueDelphi เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 18:52:32

ความคิดเห็นที่ 18 เคยเรียนมาหลายที่เหมือนกันน่ะคะ แต่มียุ่ที่หนึ่งไปเรียนแล้วชอบวิธีการสอนของเค้ามากยุ่แถวลาดพร้าวชื่อMastermind เค้าจะสอนเราตั้งแต่เริ่มต้นใหม่หมดเลย และอีกอย่างที่ชอบที่นี่เค้ามีหลักสูตรการออกเสียงสอนด้วย และอีกอย่างถ้าเรายังไม่แน่จัยว่ามีปันหาในด้านไหนแนะนำว่าหัยเรียนการออกเสียงก่อนดีกว่า จากคุณ : chootrain เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 14:45:53