ความคิดเห็นที่ 1 อ่านออกเสียง จากคุณ : สหายเก่า เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 14:26:22

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านเรื่องสนุกๆ สิคัฟ ตอนเริ่มต้น ผมก็อ่านนิยายที่เขาเขียนให้อ่านง่ายๆ เล่มไม่หนาเกินไป คำศัพท์ดีใช้ได้เลย พวก Knights of the Round Table   The Prisoner of Zelda Robinson Crusoe ฯลฯ เต็มไปด้วยเจ้าหญิง เจ้าชาย อัศวิน กระบี่วิเศษ นางไม้ การผจญภัย ยังไม่น่าสนใจอีกหรอ แด๋วนี้ อ่าน "เจ้าเด็กปั้นหมอขนรุงรัง"  Harry Potter ก็น่าจะได้ความเท่ากัน ถ้าไม่ติว่า เรื่องมันเพ้อเจ้อไปซักหน่อยนะ ที่สำมะคัน หาโหลดในเน็ตได้อีกนะเออ กร๊ากกก (แต่ผมไม่ได้อ่านนะ ไม่ชอบ) จากคุณ : Ensign เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 14:45:55

ความคิดเห็นที่ 3 หยังเช่นหน้านี้เป็นต้น http://222.187.197.206:88/dzts/book/book76/2009893675883.pdf จากคุณ : Ensign เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 14:47:36

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่าเริ่มจาก Harry Potter ก็ไม่เลวครับ... แต่ละเล่มไล่ความยากขึ้นเรื่อยๆ สงสัยอะไรก็มาถามในนี้ได้ครับ จากคุณ : J-Renderer เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 14:50:18

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านเรื่องที่เราสนใจ เช่นชอบกีฬาไหนก็อ่านข่าวกีฬาประเภทนั้น หรืออ่านเรื่องที่เราอ่านแล้วสนุกเพลิดเพลิน เช่น cartoons, jokes, movie reviews, novels (นวนิยาย) ต้องพยายามกระตุ้นตัวเองให้ชอบการอ่านให้ได้ ถ้าเป็นไปได้อ่านข่าวภาษาอังกฤษทุกวัน เพราะข่าวไม่ค่อยใช้คำศัพท์ที่ยากมากนัก ถ้าอ่านข่าวทั่วไปไม่รู้เรื่องคงต้องไปอ่านข่าวที่เขียนด้วยคำศัพท์ที่ง่ายหน่อยเช่น Special English ของ Voice of America (VOA) http://learningenglish.voanews.com/ จากคุณ : นายชัย เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 14:54:40

ความคิดเห็นที่ 6 "..เวลาอ่านแล้วเบื่อๆๆ ควรทำยังไงดี ให้เรารักการอ่านขึ้นมาบ้าง เพื่อจะได้เก่ง บ้างอะไรบ้าง .." >> อยากรักการอ่านเพื่อจะได้เก่งบ้างอะไรบ้าง? อย่างนี้ไม่มีทางเก่งอะไรทั้งนั้น เล่นอ่านไปเบื่อไป มันเจริญได้ตอนชาติหน้า ต้องรีบเปลี่ยนทัศนคติโดยพลัน คนชอบอ่านเขาไม่ได้อ่านเพราะอยากเก่ง เขาอ่านเพราะมันสนุกต่างหาก อ่านแล้วเกิดความเพลิดเพลิน เกิดความหลงไหลในรสชาติของการอ่าน เกิดอัศจรรย์กับความรู้ความเข้าใจที่ไม่เคยรับรู้ เกิดความจับใจกับความพิสดารพรรณลึกของทั้งสิ่งมีชีวิตไม่มีชีวิตในโลกนี้ อานแล้วเข้าใจในความคิดความอ่านของพระเอกนางเอกผู้ร้าย เข้าใจในโลกรอบตัว คุณเบื่อแสดงว่าบังคับตัวเองอ่าน ไปหาที่มันสนุกสิ อะไรจะสนุกนั้นต้องอยู่ที่ตัวเอง อย่าไปถามคนอื่น คนอื่นเขาก็ชอบของเขา ตัวคุณก็ต้องชอบของตัวเอง อย่าไปเลียนแบบเขา เมื่อไหร่สิ่งที่คุณอ่านมันเริ่มทำให้คุณสนุก เพลิดเพลิน อัศจรรย์ จับใจ พิสดาร เข้าใจ เมื่อนั้นละคือคำตอบ ผมทำมาตั้งแต่อายุห้าขวบ เดี๋ยวนี้ก็ยังสนุก เสียดายแทน จขกท ที่เสียเวลาของชีวิตไปโขอยู่ รีบกลับไปลงมือชดเชยเร็วๆ จากวาทะของกวีแก้วรัตนโกสินทร์ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ผู้ล่วงลับ อนิจจาน่าเสียดาย ฉันทำชีวิตหายครึ่งหนึ่ง ส่วนที่สูญนั่นลึกซึ้ง มีนํ้าผึ้งบุหงาลดามาลย์ ฯ ครึ่งหนึ่งหลงเหลือในอกนี้ สั่นชีวีเสียสะเทือนสะท้าน ซํ้าโซ่ตรวนพันธนาการ ทรมานปานทาสจะขาดใจ ฯ มีหลายคนเขาได้คิดเพราะบทนี้ อย่างที่นี่ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tobeteam&month=04-01-2011&group=1&gblog=12 ขอให้หลานสามารถหาสิ่งที่ชดเชยกับความล่วงเลยได้อย่างทันการนะครับ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 15:01:13

ความคิดเห็นที่ 7 พูดถึงทำชีวิตหายไปครึ่งนึง ผมคงไม่ถึงขนาดนั้น เพราะในชีวิต โดยเฉพาะตั้งแต่อ่านเป็นตอน 6 ขวบ ก็ไล่อ่านดะมาเรื่อย มาพบว่า พอเข้ามัธยมต้น มีเพื่อนมันบ้านิยายจีนมันแนะนำ ผมก็เลยค้นพบตัวเองว่าชอบอ่านนิยายจีนมากๆ เพราะมันสนุกสุดๆ ผมก็เลยเป็นทั้ง จอมยุทธสี่คิ้วเล็กเซี่ยวหงส์ จอมโจรสุดหล่อชอลิ้วเฮียง หรือแม้กระทั่งผู้งมงายในรักขี้เมาหยำเป ลี้คิมฮวง ในโลกแห่งนิยายนี่เอง กร๊ากก แต่นิยายไทยก็เอา ก็อ่านดะ ฟ้าจรดทราย ศิวาราตรี กามนิต-วาสิฏฐี ฯลฯ ซึ่งมันก็ดี แต่มีนิยายเรื่องนึง ที่ใครๆ เขาว่าดี แต่เพราะความหนาของมัน มันมีตั้ง 48 เล่ม!!!! บร๊ะจ้าวววว นิยายอารัยฟะ 48 เล่ม! นิยายจีนใหญ่สุดก็ 14 เล่ม  เท่านั้น นั่นคือ "กระบี่จอมภพ" ความยาวที่น่าย่นระย่อทำให้ไม่เคยคิดจะอ่าน ก็ได้แต่เดินผ่านไปผ่านมาในห้องสมุดไม่อ่านซักที ทั้งที่เขาคุยกันว่ามันดีนักดีหนา จนกระทั่ง วันหนึ่ง อ่านนิยายจีนและไทยหมดห้องสมุดนั้นแล้ว มันไม่มีอะไรจะอ่านแล้ว...นอกจาก... เอาก็เอาวะ! เปิดหน้าแรกขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้ ผมก็พบกับขบวนรถจี๊ปที่ครางกระหึ่มพาฝูงสัตว์มาที่ค่ายกักสัตว์กลางป่าลึก  โฉมสคราญผู้ปั้นปึ่งในเรือนกระจก และนายพรานใหญ่มาดยียวนกวนบาทา บ๊ะ เข้าท่าแฮะ! อ่านต่อไป ด้วยพล็อตอันเหลือเชื่อ ชะตาฟ้าลิขิตให้ดอกฟ้ากับพรานใหญ่ต้องมาขับเคี่ยวกันกลางป่าดง ไปสู่ดินแดนลันตื่นเต้นชนิดกินข้าวไม่วางหนังสือ.. บ๊ะ!  ผมเข้าใจและว่าทำไมเขาถึงชมนิยายเรื่องนี้กันนักหนา ว่าผมทำครึ่งชีวิตหายไปแต่ยังดีที่ไหวตัวทัน มันอยู่ที่นี่เอง ในวงการนักเลงหนังสือร่ำลือกันว่า ผู้ใดยังไม่ได้อ่านฤทธิ์มีดสั้น ยังไม่นับว่าได้อ่านนวนิยายจีน และผู้ใดที่ยังไม่เคยอ่านเพชรพระอุมา ก็ยังนับว่าไม่รุจักนิยายไทย! เพราะฉะนั้น มามะ มาสร้างนิยายรักการอ่านกันเถอะ แล้วทั่นจะเก็บตกชีวิตอีกครึ่งหนึ่งคืนมาได้ โดยไม่ต้องออกจากบ้านให้เมื่อยตุ้ม! จากคุณ : Ensign เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 15:44:15

ความคิดเห็นที่ 8 ส่วนตัว ก็ไม่ชอบการอ่านที่มันเป็นวิชาการอยู่แล้วอ่ะ ค่ะ อ่านแล้วมันชอบง่วง เนี้ยและค่ะคือนิสัยที่เสียๆๆ ของตัวเอง ทำไงได้ มันไม่ได้ชอบการอ่านตั้งแต่เด็ก แต่ชอบการฟัง การพูดมากกว่า อิอิ ที่ขอคำแนะนำจากทุกคน เพื่อ อยากพัฒนาตัวเอง คนเรามันก็ต้องอยากเก่ง อยากพัฒนาตัวเองบ้างสิค่ะ ก็โลกเรา สังคมไทย เดี๋ยวนี้รู้ๆๆ กันอยู่ โง่ ไม่มีเงิน ไม่สวย อยู่ยากค่ะ นอกจากจะพัฒนาตัวเองให้มีโอกาส โดยการเรียนหนังสือ ให้ทำงานได้ ไม่ต้องเก่งมาก แค่อยากมีความรู้พอๆๆตัว เพื่อจะไปหางานทำ แค่เนี้ยและ ค่ะ ที่ จขกท ต้องการ ไม่มีไรมากมาย ขอบคุณทุกๆๆ คำแนะนำนะค่ะ จขกท จะเก็บเอาทุกคำสอน ของ พี่ ๆๆ ลุงๆๆ ป้าๆๆ ทุกคน เพื่อ ไปพัฒนาตัวเองค่ะ ___/\___ จากคุณ : จขกท (SnowHeart) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 15:51:09

ความคิดเห็นที่ 9 " ก็ไม่ชอบการอ่านที่มันเป็นวิชาการอยู่แล้วอ่ะ " ก็เห็นใจอยู่นะ เพราะพอได้ยินคำว่า "วิชาการ" แล้วพาลจะนึกถึงยาขม ทว่า จริงๆแล้ว มีหนังสือแนววิชาการที่เขียนอ่านง่ายก็เยอะแยะ  แต่ต้องรู้จักซอกแซกหาอ่านเอาเอง แนะนำให้อ่านหนังสือแนว ความเรียง (essay) ซึ่งมันไม่เป็นวิชาการเสียทีเดียว แต่จะเป็นแนวถกประเด็น (argumentative) ก็น่าจะช่วยให้เป็นพื้นฐานของการอ่านหนังสือแนววิชาการได้ง่ายขึ้น จากคุณ : ปากกัดตีนถีบ จีบไม่ลง (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 21:36:00

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบอ่านการ์ตูนมั้ยคะ เริ่มจากการอ่านการ์ตูนี่แปลเป็นภาษาอังกฤษก่อนดีมั้ยคะ ภาษาที่แปลอาจจะไม่ดีมากในบางเรื่อง แต่ถ้าจะเริ่มต้นการอ่านก็น่าจะเป็นทางเลือกที่ดี อ่านจนติดการอ่าน ค่อยขยับไปอ่านอย่างอื่นที่ใช้ศัพท์ ประโยค ที่ดีกว่านี้ จากคุณ : ของว่างยามบ่าย เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 22:25:03

ความคิดเห็นที่ 11 มันไม่ได้ชอบการอ่านตั้งแต่เด็ก แต่ชอบการฟัง การพูดมากกว่า ........................................... เจ้าของกระทู้จะไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลลึกๆหรือเข้าถึงต้นตอของเรื่อง จะได้แต่ข้อมูลจากที่ฟังคนอื่นพูด ซึ่งอาจไม่เป็นความจริงก็ได้ ถ้าอยากพัฒนาตัวเอง จำเป็นต้องอ่านหาข้อมูลเชิงลึกด้วยตัวเอง ไม่ใช่พึ่งแต่ข้อมูลที่คนอื่นบอกอย่างเดียว ถ้าอยากก้าวหน้าในหน้าที่การงาน จำเป็นต้องอ่านเยอะๆครับ จะได้มีความรู้เยอะๆเอาไปใช้ในการทำงาน จากคุณ : นายชัย เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 22:27:26

ความคิดเห็นที่ 12 อย่างที่คุณ นายชัย พูดนั่นแระค่ะ  ถ้าอยากก้าวหน้าในหน้าที่การงาน จำเป็นต้องอ่านเยอะๆๆ ครับ จะได้มีความรู้เยอะๆๆเอาไปใช้ในการทำงาน เนี้ยแระค่ะที่ จขกท ต้องการ มากๆๆ เลยจะทำตัวเองให้เป็นคนรักการอ่าน อ่านทุกอย่าง เท่าที่จะอ่านได้อิอิ การ์ตูนก็ชอบค่ะ ชอบทุกอย่าง ยกเว้นอะไรที่มันเป็นทางการ ค่อนข้างเข้าใจยากเพราะไม่มีประสบการณ์ เรียนอยู่ แต่ก็พยายามทำความเข้าใจค่ะ เพื่อฝึกฝนตัวเองให้เป็นผู้ใหญ่ที่มีประสิทธิภาพ ในการทำงานต่อไป สู้โว้ยย อิอิ เป็นกำลังใจให้ จขกท ด้วยนะค่ะ  จากคุณ : จขกท (SnowHeart) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 23:35:35

ความคิดเห็นที่ 13 เราคิดว่า ถ้าน้องอ่านคล่องๆ ก็จะเข้าใจ วิธีทำให้อ่านแล้วคล่อย คือ ฝึกฝน และอ่านมากๆค่ะ ทุกอย่างต้องฝึก ต้องอดทน และต้องอาศัยเวลาทั้งนั้นค่ะ จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 55 06:45:07

ความคิดเห็นที่ 14 ลองอ่าน เทียนฮุดเจี้ย ดูครับ ฉบับเล่ม 2 สลึง(มั๊ง) มีประมาณเกือบร้อยเล่ม ที่บ้านญาติ มีหนังสือเล่มเล็กๆเป็นร้อยเรื่อง ผมเริ่มอ่านประมาณตั้งแต่เรียนประถม ปัจจุบันก็สะสมนิยายกำลังภายในเอง มีประมาณเกือบร้อยเรื่ิอง ^_^ จากคุณ : via iPhone (Aumba_เด็กอนุบาล) เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 55 09:36:12

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านอะไรที่เราสนใจดีที่สุดค่ะ ไม่งั้นอ่านแล้วจะเบื่อ ถ้าอยากพูดคล่องด้วย ก็ให้อ่านออกเสียงด้วยค่ะ วิธีฝึกคือ อ่านไปทีละย่อหน้าค่ะ พออ่านจบแล้วก็ถามตัวเองว่าย่อหน้านี้มันเกี่ยวกับอะไร มันบอกอะไรเรา โดยส่วนตัวแล้ว ตอนฝึกอ่านใหม่ๆ ไม่ค่อยเปิดดิกเลยนะคะ เพราะเปิดแล้วมันจะทำให้เบื่อไม่อยากอ่าน จะใช้เดาๆเอา นอกจากตัวไหนเจอเยอะๆแล้วมันอยากรู้จริงๆค่อยเปิดดิกค่ะ จากคุณ : Vinter เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 55 19:57:24

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าชอบนิยายแนะนำหาหนังสือแปลโรมานซ์มาอ่าน อ่านภาษาไทยแล้วไปอ่านต้นฉบับ  คราวนี้จะไม่น่าเบื่อมาก เพราะศัพท์คนเค้าก็แปลให้แล้วถึงจะไม่เป๊ะ 100 % แต่มันจะเข้ากับเนื้อเรื่องมากกว่าแปลตรงตัว ซึ่งจะทำให้คุณสามารถแปลประโยคหรือศัพท์เข้ากับสถานการณ์มากกว่าการใช้งานอย่างทื่อๆ กล้าแนะนำเพราะอดีตอ่านนิยายแปลอย่างบ้าคลั่ง อ่านวันละเล่ม พอตอนหลังสนพ.แปลไม่ทันก็ไปอ่านเล่มอังกฤษของนักเขียนที่ชอบ ปรากฏว่า เราเข้าใจสำนวนต่างๆได้ง่ายขึ้นทั้งที่แปลศัพท์ได้ไม่หมดประโยค หรือประโยคที่ซับซ้อนหน่อยก็เข้าใจได้เพราะนักเขียนมักติดสไตส์การเขียนแบบเดิมๆ หรือใช้รูปแบบซ้ำ ๆ ปัจจุบันครูสอนพิเศษนึกว่าเราจบพวกอักษรหรือวรรณคดีเพราะเวลาแปลในห้อง มักใช้คำได้สละสลวยเป็นพิเศษและจับใจความได้เร็วมาก ซึ่งเป็นผลจากการอ่านหนังสือ ยิ่งอ่านเยอะก็เหมือนได้ฝึกฝนตัวเองอยู่กลายๆทุกวัน คนที่บอกว่าฝึกอ่านทุกวันแต่วันละหน้าหรือย่อหน้า ไม่พอหรอกนะ คุณต้องอ่านตลอดเวลา  ว่างอ่านว่างอ่าน  แล้วก็อย่าอ่านไปเปิดศัพท์ไปมันจะทำให้เบื่อ  อ่านรวดเดียวให้จบ จับหลักใหญ่ให้ได้แล้วค่อยเก็บตกรายละเอียดในรอบสอง จากคุณ : susijang (susijang) เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 14:55:55