ความคิดเห็นที่ 1 ตอบแยกประเด็นนะ เรียนอัดกันแน่นหลายวิชา เรียนหลายวิชามากเกินไปส่วนใหญ่จะเป็นประเทศที่กำลังพัฒนาหรือด้อยพัฒนา ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่ในประเทศไทยคาดว่าเป็นเพราะในการอนุมัติหนังสือเรียนแต่ละวิชานั้นผู้อนุมัติได้เงินใต้โต๊ะจากผู้จัดทำหนังสือ เด็กก็เลยต้องแบกหนังสือเรียนกันจนหลังโก่ง ยกตัวอย่างเช่นเรียนเอกวิชา computer science ระดับปริญญาตรีในมหาลัยในประเทศอังกฤษรู้แค่คณิตศาสตร์กับภาษาอังกฤษก็เรียนได้ แต่ของไทยต้องโดนบังคับให้เรียนวิชาวิทย์เพิ่มอีกบานเบอะเลย ส่วนเรื่องกวดวิชานั้นขอบอกได้เลยว่า "มีเหมือนกันหมดทุกประเทศ" เราก็เคยเรียนโรงเรียนกวดวิชาในประเทศอังกฤษในระดับมัธยม ครูกวดวิชาคนหนึ่งเก่งมหัศจรรย์มากๆ เดินมาสอนคณิตศาสตร์ให้เรา แล้วเดินไปสอนฟิสิกส์ให้เด็กอีกคน แล้วเดินไปสอนภาษาเยอรมันให้เด็กอีกคนโดยที่ครูไม่ใช้หนังสือเรียนเลย เวลาให้ทำแบบฝึกหัดครูก็คิดขึ้นมาเองจากสมอง ครูในประเทศอังกฤษถึงจบจากมหาลัยที่ต่างกันแต่คุณภาพไม่ต่างกันมากนัก เพียงแต่ครูสอนกวดวิชามีวิธีทำโจทย์ลัดและมีวิธีสอนสรุปใจความให้ทำข้อสอบได้ไวกว่าเท่านั้นเอง ในกรณีกวดวิชาของเมืองไทยนั่น เหตุผลแรกก็เหมือนในอังกฤษนั่นก็คือ ครูสอนกวดวิชามีวิธีทำโจทย์ลัดและมีวิธีสอนสรุปใจความให้ทำข้อสอบได้ไวกว่าเท่านั้นเอง แต่เหตุผลที่ไม่เหมือนกันก็คือ "ครูในประเทศไทยที่จบจากมหาลัยที่ต่างระดับชั้นกันความรู้ไกลกันลิบลับ!" ยกต้วอย่างเช่นครูสอนภาษาอังกฤษคนหนึ่งที่จบครุศาสตร์จุฬามาเขียนภาษาอังกฤษเก่งจนตอนนี้กลายเป็น professional journalist ไปซะแล้ว โดยทำงานเขียนภาษาอังกฤษให้หนังสือพิมพ์ฝรั่ง แต่แกจบมาแล้วไม่เคยไปเป็นครูเลย แต่ครูสอนภาษาอังกฤษอีกคนหนึ่งที่จบครุศาสตร์จุฬามาเขียนภาษาอังกฤษเก่งเหมือนๆคนแรก ครูคนนี้เคยเขียน mail เป็นภาษาอังกฤษคุยกับเรา โหภาษาอังกฤษแกเก่งมากๆ ในขณะที่ครูสอนภาษาอังกฤษที่จบจากมหาลัยระดับปลายแถวหลายๆคนเขียนภาษาอังกฤษไม่เป็นภาษาคน (อย่างหลังมีมากกว่าหลายเท่า) ^ แล้วคุณว่ามันยุติธรรมหรือที่จะปิดประตูตีแมว ให้เด็กฝากอนาคตไว้กับครูในโรงเรียน ใครซวยไปเจอครูไม่เก่งถ้าไม่ออกไปเรียนพิเศษข้างนอกก็หงิกอยู่ตรงนั้นดิ "ดังนั้นการเรียนพิเศษ มันก็ถูกต้องแล้ว" ส่วนเรื่องเรียนหลายวิชามันไม่เกี่ยวกับเรียนพิเศษ มันหลายวิชาก็บอกแล้วว่าประเทศพัฒนากับด้อยพัฒนาเด็กจะเรียนมากวิชากว่าประเทศพัฒนา เพราะอะไร เราก็ยังงงๆอยู่อะนะ แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 18:51:31 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 18:48:40

ความคิดเห็นที่ 2 จากประสบการณ์นะ สมัยเรียนเรียนในห้องไม่รู้เรื่อง ก็จะหาอ่านเอง ถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจก็หาตัวช่วย จำได้นะคณิตศาสตร์ เรียนได้เกรด 4 แต่มันไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ อ.สอนแต่วิธีทำ แต่ไม่สอนวิธีคิด หงุดหงิดมาก เลยไปเรียนพิเศษ สุดยอดมาก ส่วนของหลานๆที่เป็นเด็กโต บางคนเรียนเพราะทำการบ้านไม่ได้ พ่อแม่สอนไม่เป็น หรือไม่มีเวลาสอน ก็ต้องจ้างครูพิเศษมาช่วย บางคนพ่อแม่สอนเองไม่ได้ คุมลูกไม่อยู่จะตีกันตาย ก็ต้องจ้างครูมาสอน ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าเรียนในห้องเรียนมันไม่เวอร์ค มีตั้งแต่เรียนไม่ทันเพื่อน ไปจนถึงอ.บางคนสอนไม่ถูกจริต อยากบอกว่าสมัยนี้ ป.1ถ้าพ่อแม่ทำงานทั้งคู่ ยังต้องหาที่เรียนพิเศษเลย  วิชาภาษาไทยนี่แหละ ป.1ทางรร.สอนถึงขั้นสระผสม ลดรูป แปลงรูป   ไวยากรณ์ขนาดนี้ผู้ใหญ่สายวิทย์ยังแทบจะหาที่เรียนมาสอนหลานเลย ทำมันหลักสูตรกระทรวงมันยากขนาดนี้ คหสต.เกลียดใบโบกใบบัวมาก มันยากจังเลย คนแก่ทำไม่ค่อยได้ จากคุณ : simiach เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 19:04:06

ความคิดเห็นที่ 3 สำหรับเด็กในสังคมเมืองใหญ่นะคับ ผมว่าการเรียนพิเศษกลายเป็นอีกสังคมของเด็กเมืองใหญ่ เพราะทุกคนเรียน ไม่ไปเรียนก้อไม่มีเพื่อน อยู่บ้านไม่รู้จะเล่นกะใคร พ่อแม่ไม่ว่าง เพื่อนก้อไปเรียนพิเศษหมด จึงเห็นได้ว่าบางคนก้อไปเรียนงั้นๆ เหมือนได้ไปเที่ยวกะเพื่อนมากกว่า โดยไม่ได้หวังผลทางวิชาการเท่าไหร่ เรื่องสมควรเรียนหรือไม่เป็นความคิดของพ่อแม่แต่ละครอบครัว ถามว่าเรียนแล้วเก่งขึ้นไหม ผมว่าแล้วแต่เด็ก แต่อย่าง จขกท ว่า คือทำข้อสอบได้แต่ไม่เข้าใจ รู้แต่ว่าถ้าถามแบบนี้ตอบแบบนี้ ความจำเป็นก้อคงขึ้นอยู่กับความคิดของพ่อแม่มากกว่า อันนี้ถ้าไม่ใช่ลูกเราอย่าไปคิดแทนเค้าเลย เพราะเราทำไรไม่ได้นอกจากมองอยู่ห่างๆ อิอิอิ จากคุณ : Mimundo เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 20:59:57

ความคิดเห็นที่ 4 จริงค่ะ ให้เด็กเรียนเยอะแยะอะไรไม่รู้ หลานเราอยู่ม.1 ให้แก้สมการอย่างกับม.4 พ่อแม่สอนเองไม่ได้  ให้โทรมาถามเราอธิบายพีชคณิตทางโทรศัพท์เนี่ยนะ สุดท้ายต้องทำแล้วอีเมล์ไป  นี่ได้ยินว่าจะให้ไปเรียนพิเศษอยู่เหมือนกัน จากคุณ : ต๊อตโตะจัง เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 21:45:25

ความคิดเห็นที่ 5 ผมเรียนจบวิทย์-คณิต รร แถวพระรามหก มีชื่อพอสมควร ปัญหาที่ทำให้ผมเรียนพิเศษซึ่งช่วยให้ผมเอ็นท์ติดก็คือ อาจารย์ที่นั่นสอนไม่รู้เรื่องกว่าครึ่งครับ ในความคิดผม ถ้าอาจารย์สอนรู้เรื่องอยู่แล้ว ผมก็คงไม่มีความจำเป็นต้องเรียนพิเศษ ซึ่งเชื่อว่าคงคล้ายกับหลายๆคนในสมัยนี้ จากคุณ : WanderFoolLife (meanamide) เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 01:04:15

ความคิดเห็นที่ 6 ผมเป็นครูในระบบโรงเรียนปกติ และเป็นติวเตอร์ด้วยครับ ผมพยายามทำให้มาตรฐานการสอนในสถาบัน กับในโรงเรียนเหมือนกัน ไม่เคยคิดจะกั๊กวิชา ผลคือ การสอนในโรงเรียนล้มเหลวถ้าเป็นห้องธรรมดา แต่จะดีมากถ้าเป็นห้องคัด แต่เด็กนักเรียนมักจะลืมเสมอถึงแม้จะเป็นห้องคัดก็ตาม นั่นคือสอนแล้ววันต่อมาก็ลืม แต่เมื่อเทียบกับการสอนพิเศษ เด็กนักเรียนมีความคงทนกว่ากันมากครับ นั่นคือจำได้นานกว่า ผมจึงคิดว่า เรียนในโรงเรียนร้อน คนเยอะ วุ่นวาย เรียนหลายวิชา แต่เรียนในกวดวิชา เย็นสบาย นักเรียนมีน้อย สงสัยก็กล้าถาม เรียนวันละ 2 ชั่วโมง และเรียนวันละแค่วิชาหรือสองวิชา แค่นั้น สรุป มันตัดกันไม่ขาดครับระหว่างการเรียนในระบบโรงเรียน และการเรียนกวดวิชา ซึ่งการกวดวิชาในที่นี้ไม่ได้หมายถึงแค่เรียนวิชาในโรงเรียนอย่างเดียว แต่มันยังรวมไปถึงการเรียนเต้น ร้องเพลง กีฬา และอื่นๆ อีกมากมาย ผมเคยหาคำตอบให้กับตัวเองว่ากวดวิชาจำเป็นจริงหรือ นานเกือบๆ 10 ปี ซึ่งผมเพิ่งได้คำตอบให้กับตัวเองเมื่อไม่กี่เดือนมานี่เองครับ ดังนั้นจึงไม่แปลกว่า ทำไมติวเตอร์หลายๆ คนจึงมักดูถูกครูในโรงเรียน ผมเองก็เคยเป็นแบบนั้นครับ แต่เมื่อมาเป็นครูจริงๆ แล้วจึงได้รู้ว่า ปัจจัยภายนอกนั้นสำคัญพอๆ กับครูผู้สอนครับ แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 55 07:38:57 จากคุณ : amnakim เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 07:36:02

ความคิดเห็นที่ 7 ผมมองว่าการเรียนที่ทั้งสองอย่างส่งเสริมกันครับ (โดยเฉพาะวิชาพิเศษต่างๆ เช่น ดนตรี) แต่ความจำเป็นที่ต้องเรียนไม่เท่ากัน คำตอบทั่วๆไป ของเรื่องนี้ก็คือ เรียนดีกว่าไม่เรียน ถ้าการเรียนนั้นส่งเสริมคุณภาพชีวิตเด็กที่มากกว่าวิชาการครับ อย่างเช่น ชอบเรียนเคมี แต่ในห้องสอนน้อยเกินไป ไม่มีวิธีในการจำแบบอื่นๆ เพิ่มเติม เลยไปเรียนเสริมให้รอบด้านมากขึ้น อย่างนี้ทำให้คุณภาพในการคิดดีขึ้นครับ แบบนี้น่าสนับสนุน จากคุณ : P Q BOY เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 12:19:22

ความคิดเห็นที่ 8 สมัยตัวเองจำได้ว่าเรียนพิเศษครั้งเดียวเท่านั้นคือตอนก่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัย นอกนั้นไม่เคยเรียนเลย แต่ก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แบบสบาย ๆ ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมเด็กเดี๋ยวนี้ต้องเรียนพิเศษกันมาก คงมีหลายสาเหตุ ทั้งที่เกี่ยวกับการสอบโดยตรง เช่น เห็นคนอื่นไปเรียนแล้วกลัวว่าจะสู้ไม่ได้เลยต้องเรียนบ้าง หรือความเชื่อที่ว่าข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยออกเกินหลักสูตรถ้าไม่เรียนพิเศษจะทำไม่ได้บ้าง ฯลฯ หรือบางทีก็ไม่เกี่ยวกับการสอบเลย เช่น เรียนเพื่อเข้าสังคมกับเพื่อน ไม่ให้น้อยหน้าเพื่อน ไม่งั้นเพื่อนคุยอะไรกันตัวเองไม่รู้เรื่องแล้วจะกลายเป็นคนนอกกลุ่ม หรือแม้แต่ผู้ปกครองส่งมาให้เรียนเพื่อจะได้ไม่ต้องอยู่บ้านคนเดียว (ยิ่งสมัยนี้พ่อแม่นิยมมีลูกน้อย บางทีมีคนเดียว ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่บ้านเด็กก็ไม่รู้จะเล่นกับใคร) ก็เลยต้องส่งไปเรียน (ถ้าจะแยกสองกลุ่มนี้ก็คงไม่ยาก ดูจากพฤติกรรมก็พอเห็น ถ้ากลุ่มแรกนี่จะตั้งใจเรียนมาก เพราะต้องการมาเรียนจริง แต่ถ้าพวกหลังบางทีก็เฉย ๆ เรียนบ้างไม่เรียนบ้าง บางทีเอาการ์ตูนเอานิยายมาอ่านในห้องเรียนกันหน้าตาเฉยก็มี) จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 14:50:53

ความคิดเห็นที่ 9 สำหรับเรา (ตอนนี้จบมหาวิทยาลัยมา 2 ปีแล้ว) การเรียนพิเศษ ก็คือ การทบทวนอีกรอบ เป็นการสรุปอ่ะค่ะ เพราะเรียนในห้องเรียนเนี่ย บทนึง สอนกันหลายอาทิตย์ แต่เรียนพิเศษ จบภายในสองชั่วโมง แล้วอ.ตามโรงเรียนกวดวิชา มักจะมีสูตรลัด วิธีคิดเลขไว ทำให้เวลาทำข้อสอบ ทำได้เร็วขึ้น เราเริ่มเรียนพิเศษหนักๆเลย คือช่วง ม.6 ส่วนตอนประถม กับ ม.ต้น ก็เรียนรำ เรียนวาดรูป เรียนดนตรี มีเรียนพิเศษเลขนิดหน่อย เพราะอ่อนจริงๆ เรียนกับเพื่อนสนิทกลุ่มเล็กๆ ก็มีความสุข ไม่ได้เครียดอะไร แต่คิดว่าสมัยนี้คงเปลี่ยนไปแล้วมั้งคะ เด็กๆเริ่มเรียนพิเศษกันตั้งแต่ประถม เห็นตัวเล็กๆอยู่แถวสยามเต็มเลย แถวพญาไทด้วย จากคุณ : ไข่เจียวต้นหอม เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 11:17:46

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุกๆ ความเห็นมากครับ จากคุณ : Omega Weapon เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 16:21:19