PANTIP.COM : K12802096 เครียดอยู่นานมากเลยตัดสินใจมาตั้งกระทู้ค่ะ [การศึกษา]

ความคิดเห็นที่ 13

เห็นด้วยอย่างแรงกับ คคห 10

เรียนทักษะที่ผลิตของขายง่ายๆด้วยตัวเอง เช่นเราเคยเห็นสาวๆบางคนหัดผลิตต่างหูและสร้อยจากโลหะกับหินสีต่างๆ เอาไปวางขายแหล่งนักท่องเที่ยว อันหนึ่งขายไม่ถูกนะ ตั้ง 400-500 บาทแน่ะ วันหนึ่งขายได้เเป็นหมื่น

อีกรายหนึ่งแค่ไปซื้อหนังตัดยาวๆเป็นรูปเข็มขัด เอาหัวเข็มขัดใส่เข้าไป แล้ววางขาย วันหนึ่งขายได้เป็นหมื่น

เมื่อหลายปีก่อนเราก็นอนคิดจะเรียนต่อเอาวุฒิสูงๆจะไปสมัครงาน คิดจนหัวร้อนผ่าว หมอนกับที่นอนร้อนไปหมด! แล้วเครียดนอนไม่หลับ สุขภาพทรุดโทรม คิดไปก็ตระหนักว่ากว่าจะเรียนจบกว่าจะไต่เต้าไป คงต้องเครียดไปอีกหลายปี

เมื่อคิดได้เช่นนั้นเราเลยทำงานส่วนตัวมาโดยตลอด ตั้งแต่รับสอนภาษาอังกฤษเล็กๆน้อยๆไปจนถึงแปลเอกสารเล็กๆน้อยๆ จนแปลเอกสารระดับราคาแพงๆให้ลูกค้าที่เป็นบริษ้ทใหญ่ๆ มีงานทำเรื่อยๆ เดือนหนึ่งทำงานแค่ 15 วันบางทีมีเงินเหลือใช้เดิน shopping ไปได้อีก 2-3 เดือน เราทำได้สำเร็จในระดับนี้ ก็โดยการเรียนทักษะส่วนตัว คือเรียนแต่เขียนภาษาอังกฤษให้ดีๆ และเรียนการแปลให้ดีๆ โดยเรียนด้วยตัวเอง ตอนนี้เราก็ยังมีวุฒิแค่มัธยมต้นเอง แล้วก็ไม่อยากไปเรียนปริญญาตรี ปริญญาโท หรือปริญญาเอกด้วย เพราะไม่อยากไปสมัครงานเป็นลูกจ้างเขาไต่เต้าไป ไม่อยากเรียนภาษาอังกฤษตามที่มหาลัยกำหนด อยากเรียนภาษาอังกฤษด้วยวิธีการอันแปลกๆแผลงๆของเราที่เราคิดขึ้นมาเอง ซะมากกว่า มันสนุกกว่า และการหางานดีๆหาเงินได้มากๆโดยไม่ต้องนำวุฒิการศึกษาไปแสดง (แต่เอาตัวอย่างการเขียนภาษาอังกฤษดีๆให้ลูกค้าดูแทน แล้วได้งานทำ) มันเป็นอะไรที่ท้าทายในชีวิตมากๆ
^
ทำให้เราฝึก think positive โดยคิดว่า "ขอให้มีความรู้จริงอย่างแตกฉานในสิ่งที่เราทำ ต่อให้ไม่มีวุฒิสูงๆ แต่คิดในเชิงบวก และมองโลกในแง่ดีเข้าไว้ เราตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ต้องมีสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตเราเองแน่ๆ โดยไม่ต้องออแรงไปใขว่คว้าหามันมา"

อีกทักษะหนึ่งที่เรากำลังเรียนเผื่อจะทำอีกอาชีพได้ นั่นก็คือศาสตร์แห่งการดูดวง ขนาดเราทำงานแปลเอกสารได้เงินมากๆ แต่เราก็ยังอยากหาเรื่องตื่นเต้นเปลี่ยนงานใหม่บ้าง มันคงสนุกดี เพราะทำงานแปลเอกสารอยู่ในบ้านทุกวันไม่ค่อยได้เจอผู้คน ถ้าเราออกไปเจอผู้คนดูดวงให้คน และเจอผู้คนที่หลากหลายบ้างอาจเปลี่ยนบรรยากาศได้

ถ้า think positive ซะอย่าง ไปนั่งดูดวงเราก็ว่าเราก็ยังหาเงินได้อยู่อะนะ วันๆหนึ่งเราไม่เรียนต่อเรื่องที่สอนในมหาลัย เราเรียนแต่ esoteric arts (ศาสตร์เร้นลับ) ศาสตร์ที่เราเรียนเจาะลึกก็คือ

วิธีหายใจให้ลมปราณเรา be in perfect harmony with the universal force (ผสานกลมกลืนกับพลังจักรวาล) เพื่อที่จะทำตัวเองให้เป็นเสาอากาศที่ดี และดึงดูดเอาแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตเราตามหลัก The Law of Attraction นั่นเอง นี่คือวิชาหลักที่เราศึกษาโดยไม่ได้ปริญญา แต่ได้เงินและได้แต่สิ่งดีๆหลั่งไหลเข้ามาในชีวิตเรา

สรุปแล้วจากการที่เราไม่มีปริญญาแทบอดตายไม่มีงานทำนั้น เรารอดตายและมีชีวิตที่สุขสบายมากๆ นั่นก็เพราะว่า

"เราเปลี่ยนวิธีคิดของเรานั่นเอง"
แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 55 10:10:57

จากคุณ : fortuneteller

เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 10:04:48

ความคิดเห็นที่ 17

เจ้าของกระทู้จบปริญญาตรีวิทยาศาสตร์ สาขาสถิติ

เคยทำงานเอกชนมาก่อน

ปัจจุบัน อายุ 32 ปี

ทำงานเป็นลูกจ้างชั่วคราว ในหน่วยงานราชการ มา 4 ปี

-----------------------------------------------------------------------------------------

ถ้าเรียนตรี กฎหมาย อีก 3 ปีจบ ก็อายุ 35 ปี

ต่อเนติฯ ถ้าปีเดียวจบ ก็อายุ 36 ปี

สอบอัยการ ผู้พิพากษา ถ้าเก่งจริงๆ ปีเดียวผ่าน ก็อายุ 37 ปี

อบรมอีกราวๆ ปีนึง กว่าจะได้บรรจุเป็นอัยการ ผู้พิพากษา เต็มตัว ก็อายุ 38 ปี

อันนี้คือเร็วที่สุดนะครับ

ถ้าเรียนโท ก็ต้องดูว่าจะเรียนอะไร แนวไหน เอาไปใช้ทำอะไรได้บ้าง

ถ้าเรียนกฎหมาย ก็ต้องจบ ป.ตรีกฎหมายก่อน ไปเรียน ป.โทกฎหมายทันทีไม่ได้

-----------------------------------------------------------------------------------------

ส่วนตัวผม ตอนนี้ อายุ 36

จบป.ตรีกฎหมาย จากรั้วม.แถวสามย่าน ตอนอายุ 21 แล้วไปทำงานเป็นลูกจ้างชั่วคราวที่ศาล อยู่ 2 ปี ก็ลาออก

เพราะคิดว่าจะมาอ่านหนังสือสอบเนติฯ ให้ผ่าน

แต่เวลาผ่านไป 2 ปี ก็ไม่ผ่านเนติฯ สักที จนพ่อไล่ให้ไปทำงาน เลยไปสมัครสอบรับราชการได้ที่ปัจจุบัน แล้วก็ทำมาจนบัดนี้

งานที่ทำก็น่าเบื่อหน่าย เป็นนิติกร แต่ไม่ได้ทำงานกฎหมายเลย ให้ทำแต่งานอะไรบ้าๆบอๆ ตำแหน่งหน้าที่ก็ไม่ก้าวหน้า

ระหว่างทำงาน ก็ไปเรียน จบโทกฎหมายมาอีกใบ

ส่วนเรื่องสอบเนติฯ ก็สอบบ้าง ไม่สอบบ้าง แบบว่าขี้เกียจ ยิ่งอ่านก็ยิ่งเบื่อ

ตอนนี้เพิ่งผ่านกฎหมายอาญามาวิชาเดียว ยังขาดอีก 3 วิชา

ไอ้ป.โท กฎหมายที่ได้มา ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น เอาที่มาใช้ช่วยอะไรในการทำงานก็ไม่ได้ (เพราะได้ทำแต่งานพวกธุรการจิปาถะ)

เอามาใช้ปรับวุฒิ ปรับเงินอะไรก็ไม่ได้ซักอย่าง

-----------------------------------------------------------------------------------------

บางคนเรียนสูง แต่ไม่ได้เอาไปใช้ก็น่าเสียดายเวลา

เพื่อนผมหลายคน เรียนกฎหมายได้เกรดห่วยๆมาด้วยกันตอน ป.ตรี

แต่พอเรียนจบแล้ว มันมีมานะพยายาม สอบเนติฯ สอบผู้พิพากษา อัยการ ได้ตั้งแต่อายุ ยังไม่ 30

ตอนนี้สบายไปแล้ว ทั้งที่ไม่ได้เรียนป.โท

----------------------------------------------------------------------------------------

ส่วนเพื่อนสนิทผมคนอีกนึง เรียนจบวิศวะ ตอนนี้เป็นอาจารย์วิศวะ กำลังเรียนจะจบ ป.เอกแล้ว มันบ่นว่าเหนื่อยมากๆ

คนที่เรียนมาด้วยกันตอนแรกเมื่อ 4 ปีที่แล้วรวมเพื่อนผมทั้งหมด 5 คน ตอนนี้เลิกเรียนไปแล้ว 4 คน เหลือเพื่อนผมอยู่คนเดียว

แต่ความที่เป็นอาจารย์ ถ้าจบ ดร. ก็เอาไปใช้ในการสอนได้ แล้วยังเอาไปใช้ทำพวกวิทยฐานะ หรือเป็นเครดิตในการทำงานวิจัยต่างๆในมหาวิทยาลัยได้

ช่วยให้ได้เงินเพื่มอีกพอสมควร แบบนี้มันถึงกัดฟันเรียนมาได้จบเกือบจะจบแล้ว

แต่คนอื่นๆ ที่ถอดใจไป เพราะทำงานด้านอื่นๆ ที่จบ ดร.แล้ว ก็ไม่รู้จะเอาวุฒิไปทำอะไร ไม่ต้องจบป.เอก ก็หาเงินได้เยอะเหมือนกัน

-----------------------------------------------------------------------------------------

ข้อสังเกต

ลองคิดดูว่าเราชอบวิชากฎหมายจริงๆหรือเปล่า หรือเรียนเพียงเพื่อจะไปสอบเป็นอัยการ ผู้พิพากษา เพราะมันเป็นอาชีพที่มั่นคง และมีรายได้สูง

ถ้าไม่ได้ชอบวิชากฎหมาย คุณก็อาจจะเบื่อ ยิ่งเรียน ยิ่งสอบก็ยิ่งเบื่อ

สุดท้าย ถ้าทนไม่ไหว เลิกเรียนเอง หรือ สอบเนติฯ สอบอัยการ ผู้พิพากษาไม่ผ่านสักที ก็ลงทุนไปสูญเปล่า

แล้วงานที่ทำอยู่ก็ไม่ก้าวหน้าแน่นอน เพราะลูกจ้างชั่วคราว ต่อให้เจ้านายจะรักแค่ไหน ก็ไม่อาจจะช่วยให้เงินเดือนขึ้น หรือเลื่อนตำแหน่งได้

-----------------------------------------------------------------------------------------

คำแนะนำ

ผมคิดว่าควรจะ

1. ตัดสินให้ได้ก่อนว่า ตกลงเราจะใช้ชีวิตไปทางไหน

1.1 ถ้ายังคิดว่ายังไงๆ ก็จะสอบอัยการ ผู้พิพากษา ก็เรียนกฎหมายไปเลย

1.2 ถ้าคิดว่าไม่สอบแล้ว ก็เรียนอย่างอื่น หรือจะเรียนกฎหมายเอาไว้ก็ได้
เพราะคนจบกฎหมาย มีตำแหน่งรองรับในหน่วยงานราชการมากกว่าคนเรียนสายอื่นๆ

2. พยายามหางานอื่นที่มั่นคง มีโอกาสก้าวหน้า เช่น ไปสอบเข้ารับราชการ หรือ งานรัฐวิสาหกิจ ที่มั่นคงให้ได้

2.1 ถ้าจะสอบอัยการ ผู้พิพากษา หากได้ทำงานในหน่วยงานพวก ศาล อัยการ กรมบังคับคดี บรรยากาศในนี้ มันจะเอื้อต่อการเรียนกฎหมาย

เพราะพวกผู้พิพากษา อัยการ ส่วนใหญ่ เวลารู้ว่าลูกน้อง กำลังเรียนกฎหมาย เพื่อไปสอบอัยการ ผู้พิพากษา ก็มักจะสนับสนุนเต็มที่
(อันนี้ประสบการณ์ตรงของตัวเอง และเพื่อนๆ)

แต่ หน่วยงานพวกนี้ มักไม่ค่อยเปิดรับข้าราชการ ส่วนหน่วยงานที่เปิดรับข้าราชการค่อยข้างบ่อย และรับทีละมากๆ ตอนนี้คือ รัฐสภา
จะลองสอบเข้ารัฐสภาไปก่อน แล้วค่อยไปเรียนกฎหมายทีหลังก็ได้ แต่ต้องทำใจว่า ทางหน่วยงานอาจจะไม่สนับสนุนให้ข้าราชการในสังกัดไปสอบอัยการ ผู้พิพากษา

2.2 ถ้าไม่คิดสอบอัยการ ผู้พิพากษาแล้ว ก็พยายามไปหางานประจำที่มั่นคง เช่น ราชการ หรือ รัฐวิสาหกิจ ให้ได้ เพื่อให้มีสิทธิใช้สวัสดิการยามเจ็บป่วย

จากนั้น ค่อยมาคิดอีกที ว่าจะเรียนอะไร ที่มันสร้างความก้าวหน้าในงานประจำ หรือ สร้างรายได้นอกจากงานประจำ

-----------------------------------------------------------------------------------------

ขอให้โชคดีครับ

จากคุณ : เด็กข้างห้างฯ

เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 12:33:37