หนูกำลังเรียนครุศาสตร์ มาอ่านกระทู้นี้แล้วเศร้าใจค่ะ
เห็นอนาคตตัวเอง แล้วอีกไม่กี่ปีจะเปิดอาเซี่ยนอีก
แล้วเด็กรุ่นหนูจะเอาอะไรไปสู้กับเค้าเพื่อให้ได้งานดีๆค่ะ
แต่สิ่งหนึ่งที่ได้คือ หนูจะตั้งใจเรียนให้มากขึ้น เคารพอาจารย์ให้มากกว่านี้
ขอบคุณอาจารย์ ครู ทุกๆคน ไม่ว่าจะเคยสอนและไม่เคยก็ตาม อย่าท้อนะค่ะ
ถึงเงินมันจะน้อย งานมันจะหนัก แต่ท่านทั้งหลายก็เป็นบุคคลที่มีเกียรติควรค่าแก่การเคารพจริงๆ
หนูจะเอาเรื่องนี้ไปพูดให้เพื่อนๆในห้องฟัง จะให้เพื่อนๆเข้าใจอาจารย์มากกว่านี้
มีอาจารย์ท่านนึง ท่านขอเรทเรียนช้าหนึ่งชม. เพราะต้องขี่จักรยานมาจากบ้าน
ตอนนั้นนักศึกษาก็ต่างพากันขำ เพราะคิดกันไปเองว่าอาจารย์ก็ได้เงินเยอะแต่ทำไมงกจัง
ไม่รู้ถึงข้อเท็จจริงเบื้องลึกเลย อยากกราบขอโทษจริง ที่เคยไม่ตั้งใจเรียน
ต่อจากนี้หนูจะตั้งใจเรียนให้มากขึ้น และในภายภาคหน้าไม่ว่าอาชีพครูจะค่าตอบแทนน้อย แต่งานเพิ่มขึ้นยังไงก็ตาม
หนูก็จะยังขอเป็นครูด้วยใจรัก เดินตามรอยเท้าครูทุกท่านสืบต่อไปค่ะ