ความคิดเห็นที่ 1 ประการแรก หวงอี้ต้องการแสดงให้เห็นว่าหลี่ซื่อหมินเป็นคนดีที่สมกับที่เรือนฌาณฯกับสองมังกรไว้วางใจ เพราะหากเขียนให้หลี่ซื่อหมินโหดเหี้ยมวางแผนกำจัดพ่อกับพี่น้อง ทั้งสองฝ่ายข้างบนคงสะบัดหน้าหนีไปแล้วล่ะ แต่ก็อย่างว่าหวงอี้พลาดตั้งแต่ต้นที่เขียนให้หลี่ซื่อหมินเป็นพระเอก ประการหลัง กรุณาอย่าเอาสองนักเชียนนี้มาเปรียบเทียบกันขอรับ เพราะ จิ่วถู เขียนนิยายอิงประวัติศาสตร์ ไม่ใช่ นิยายกำลังภายในเหมือนคุณเอาสายโลหิตไปเทียบกับขุนศึก มันเทียบไม่ได้ เพราะคนละแนว จะเทียบขุนศึก ต้องเทียบกับผู้ชนะสิบทิศ จะเทียบสายโลหิต ต้องเทียบกับสี่แผ่นดิน คนละประเภทอย่าเอามารวมกันสิขอรับ ดังนั้นจะเทียบ ยุทธการฯ ต้องเทียบกับ ตี๋เหรินเจี๋ยหรือซูสีไทเฮา อะไรประมาณนั่นขอรับ จากคุณ : บัณฑิตHalfBlue เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 08:40:13

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยกับท่านประมุข       มันคนละแนว ไม่น่าจะเปรียบเทียบกันได้       กับอีกข้อหนึ่ง ประพันธ์กันคนละเวลา       แต่งทีหลัง จะได้เห็นข้อได้เปรียบมากกว่า จากคุณ : ว่าวปักเป้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 12:24:57

ความคิดเห็นที่ 3 พลาดจริง ๆ ที่ให้หลี่ซื่อหมิน ดูสมบูรณ์แบบ ทำเอาตัวเองดูไม่สมบูรณ์แบบเลย แถมตอนรบกันแล้วยอมแพ้ โค่วจงยังไม่มีเหตุผลที่ดีพอ ลูกน้องก็ไม่เน้น ทำให้ไม่น่าเชื่อว่าจะเก่งขนาดมีกองทัพใหญ่ได้ จากคุณ : หก เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 13:14:26 A:171.99.3.154 X: TicketID:374875

ความคิดเห็นที่ 4 สนุก แต่ไม่ประทับตราตรึงในจิตใจ ครับ รู้สึกว่า พล็อตเรื่อง มันไม่มีอะไรมาก บรรยายเหตุการณ์สู้รบซ้ำๆซากๆ ตัวเอกรบเก่ง คนอื่นไม่ได้เรื่อง หลี่มี่ก็อ่อนหัดเกินไป ไม่มีคู่มือที่สมศักดิ์ศรี ท้ายสุด แม้แต่ฉีตาโตก็ไม่ได้ปะทะกัน อุตสาห์ปูพื้นมาตั้งนาน จบซะงั้น   ถ้าตัวเอกไม่ใช่อาคันตุกะเคราครื้ม เรื่องนี้คงจืดจางไปอีกเยอะ แต่ก็เพราะตัวเอกเป็นคนเคราครื้ม เลยรู้สึกคาดหวังมากกว่านี้ จากคุณ : KG300 (kg300) เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 14:26:40

ความคิดเห็นที่ 5 ท่านบัณฑิตHalfBlue ครับ ไม่ได้เปรียบเรื่องงานเขียนครับ แต่เปรียบเทียบการสร้างบุคลิกของหลี่ซื่อหมิน เพราะหวงอี้อยากให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งเลยทำให้งานเขียนอ่อนลง ไม่ได้เกี่ยวกับแนวประวัติศาสตร์หรือกำลังภายใน จิ๋วถูเลือกหลี่ซีเป็นตัวเอก จบแบบออกนอกด่านสร้างประเทศตัวเอง หวงอี้เลือกโค่วจง เป็นพระเอกเลือกให้จบแบบแฮปปี้กับหลี่ซื่หมิน แบบบิดเบือนบุคลิกของหลี่ซื่อหมินมากไป กำลังภายในอย่างท่านกิมย้ง เตียบ่อกี้ยังพลาดท่าเสียทีให้จูหยวนจาง มังกรคู่เป็นเรื่องที่ผมชอบครับ แต่โดยส่วนตัวหวงอี้พลาดที่เขียนหลี่ซื่อหมินออกไปในทางรักพี่น้องและโดนพ่อแกล้ง ผมเข้าใจเจตนาท่านบัณฑิตHalfBlue คราวหน้าผมจะไม่เอาผลงานนักเขียนสองคนมาเปรียบเทียบกันละกันครับ จากคุณ : Kahathanan เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 18:29:30

ความคิดเห็นที่ 6 หลี่ซื่อหมินต้องโหดๆแบบของจิ่วถู่ เด็ดขาด โหด ส่วนหลี่ซื่อหมินของหวงอี้เก่ง เด็ดขาด ยกเว้นเรื่องพี่น้อง แต่ดูเหมือนเตรียมการแล้ว แต่ยังไม่ลงมือเหมือนรอโอกาสเท่านั้นละ จิ่วถู่ ดูแล้วเนื้อเรื่องไม่ละเอียดเท่าไร  แต่ฉากรบมันมาก แต่เล่มแรกๆบรรยายแล้วนึกภาพสงครามไม่ออก ตรงนี้ของหวงอี้จะละเอียดกว่า ตัวละครสําคัญหลายตัว มาแล้วผ่านไปไม่เอยถึง ทําให้เสียดายมาก แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 55 20:31:53 จากคุณ : ไม่ได้มีสิบมือ เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 20:34:13

ความคิดเห็นที่ 7 จิ่วถูบรรยายฉากสู้รบ สงครามได้สนุกมาก อันนี้คือจุดเด่นของเค้าเลย เหนือกว่าทุกคนที่เคยอ่านมา แต่อย่างอื่นผมว่ายังเป็นรองหวงอี้อยู่มาก รอภาค 2 ครับ ถ้าวางพล็อตได้สนุกกว่านี้คงดี บทสรุปของตัวเอก หลี่ซี และโค่วจง ผมว่าไม่ต่างกัน ถ้าเทียบเหตุผลแล้วผมยังมองว่า หวงอี้ ใช้เหตุผลเหนือกว่าด้วยซ้ำกับบทสรุปของตัวเอก โค่วจงยอมเพื่อราษฎร หลี่ซียอมเพราะน้ำใจส่วนตัว ส่วนเรื่องออกไปตั้งประเทศ อย่าเอามาพูดเลยครับ ไม่มีสาระสำคัญอะไร โค่วจง ยอมหลี่ซื่อหมิน อย่างวางใจได้ เพราะหลี่ซื่อหมินของหวงอี้ เป็นคนดีมีคุณธรรม แต่ หลี่ซื่อหมินของจิ่วถู ไม่แน่ว่าหลี่ซีจะวางใจได้ ผมยังมองเหมือนเดิมว่า คนที่ไม่ชอบที่โค่วจงยอมแพ้ เพราะไม่ชอบการจบแบบนี้ ถ้าเอาตรรกะแบบเดียวกัน มาใช้กับหลี่ซี ผมว่าจิ่วถูโดนถล่มยับไปแล้ว แทบไม่เคยทำสงครามกับสหายซักคน ยอมแพ้เพราะกลัวเมียเสียใจ ถ้าจะอ้างว่าไม่อยากฆ่าชาวฮั่นด้วยกัน (ทหาร) ตอนแรกก็รับใช้สุยหยางตี้ดี กับใครก็สู้ไปหมด แต่พอถึงต้าถัง กลับหยุด ก็แปลกๆ การผูกเรื่อง สร้างเหตุผลรองรับการกระทำของตัวละคร ก็เป็นอีกจุดหนึ่งที่ผมมองว่าคือจุดเด่นของหวงอี้ เราอ่านแล้วชอบหรือไม่ชอบมันอีกเรื่อง สนุกรึเปล่าก็อีกเรื่อง จิ่วถูก 7 เล่มแรกสำหรับผม สอบผ่านครับ แต่เรื่องต่อไปจำเป็นต้องสร้างพล็อตให้มันดีกว่านี้ ฉากสู้รบสงครามมันมีมุขให้ใช้ไม่เยอะนัก การชิงอำนาจ ชิงแผ่นดิน ชิงไหวชิงพริบ อยากให้พัฒนาตรงนี้มากๆ จากคุณ : สายลมบางเบา เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 02:44:25

ความคิดเห็นที่ 8 คุณสายลมบางเบา หลี่ซีกับโค่วจง สถานการณ์แตกต่างกันครับ หลี่ซีกำลังทหารเป็นรองทัพถัง มีหลออี้กับโต้วเจี่ยนเต๋อกระตุกขา ต้นเล่ม 7 ก็อธิบายไว้แล้ว บุญคุณของหลี่เอียนครับที่ทำให้หลี่ซีไม่อยากเปิดศึก แต่หลี่ซื่อหมินแทงข้างหลังหลี่ซีทำให้ไม่อยากเข้าร่วม มองสถานการณ์โดยรวมที่รุกไม่ได้ ก็ต้องเลือกถอยออกนอกด่าน โค่วจง หวงอี้สร้างให้เสมอกับหลี่ซื่อหมิน ด้วยสถานการณ์ยากแพ้ยากชนะ แผ่นดินจะแบ่งเป็นสอง โดยส่วนตัวอยากให้จบแบบโค่วจงแพ้มากกว่า จะได้ดราม่ากินอารมณ์ลึกซึ้ง พอจบแบบหวงอี้เลยค้างคาเล็กน้อย จากคุณ : Kahathanan เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 03:29:36

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้างั้นก็ตรงกับที่ผมพูดแหละครับ แค่ไม่ชอบใจกันที่จบแบบให้โค่วจงยอมสลายกองทัพ ไม่เกี่ยวกับเหตุผลรองรับ แล้วมันจะอ่อนลงตรงไหนครับ เหตุผลของโค่วจงง่ายมาก 1.สองทัพที่กำลังก้ำกึ่งกัน ถ้าสู้กันต้องยืดเยื้อหลายสิบปี ชาวบ้านบาดเจ็บล้มตายอีกไม่รู้เท่าไร ด้านมนุษยธรรมแล้วเหตุผลเต็มเปี่ยมครับ 2.หลี่ซื่อหมิน มีคุณธรรม ทำเพื่อราษฎร โค่วจงวางใจได้ ก็แค่เงื่อนไขว่า หลี่ซื่อหมินต้องลงมือกับพี่น้อง ตัวเองถึงยอมถอยให้ ยังไงผมก็มองว่า การที่โค่วจงยอมแพ้ เหตุผลเต็มเปี่ยมครับ อย่างน้อยถ้าเทียบกับหลี่ซี ก็ดูมีเหตุผลกว่ามาก กำลังทหารน้อยกว่า ไม่ใช่ปัญหาครับ ตั้งแต่เล่ม 1 ยันเล่มสุดท้าย มีศึกไหนบ้าง ที่กำลังของหลี่ซีไม่เสียเปรียบคู่ต่อสู้ มีศึกไหนบ้าง ที่ไม่โดนคนกระตุกขา ที่ผมจะบอกก็คือ จิ่วถู ก็ไม่ได้พลาดอะไรที่เขียนให้จบแบบนี้ เพราะหลี่ซี ก็ดูนิสัยเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แต่ถ้าเอาเรื่องพวกนี้มาค่อนแคะมังกรคู่ ก็คงต้องเปรียบเทียบให้เห็นภาพกันชัดๆ หวงอี้ ก็ไม่ได้พลาดอะไร เค้าสร้างหลี่ซื่อหมินให้เป็นคนดีมีคุณธรรมมาตั้งแต่แรกแล้ว และที่สำคัญ ยังไงศึกระหว่างกองทัพต้าถัง กับกองทัพขุนพลน้อย ไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน เพราะจะขัดกับประวัติศาสตร์ อย่างมากก็แค่การประลองยุทธฺตัวต่อตัวใครแพ้ก็ต้องยอมถอย อย่างนั้นผมว่ายิ่งน่าเกลียดกว่า หลี่ซื่อหมินมีคุณธรรมแต่ไม่ได้อ่อนแอ โค่วจงก็มีคุณธรรม และยิ่งไม่ได้อ่อนแอเช่นเดียวกัน ปณิธานของโค่วจงเกิดจาก ผิดหวังจากความรักจึงสร้างตัว ต่อมาจึงกลายเป็นทำเพื่อราษฎร จากคุณ : สายลมบางเบา เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 14:10:56

ความคิดเห็นที่ 10 การยอมถอยของโค่วจงถือว่าสมเหตุสมผลเพราะโค่วจงปรับทุกข์กับฉีจื่อหลิงมาตลอดว่าไม่อยากเป็นฮ่องเต้     ถ้าทำได้ก็อยากยกบัลลังก์ให้คนอื่น    ที่เขาต้องการคือรสชาิติของการก้าวขึ้นบันไดในขั้นตอนระหว่างเริ่มต้นจนถึงการได้บัลลังก์เท่านั้น    จากนั้นก็ไม่ต้องการแล้ว แต่จุดที่ขัดแย้งและดูรวบรัดตัดความเกินไปคือการถามไถ่เหล่าแม่ทัพ  ที่ปรึกษา  ลูกน้อง เรื่องการยกกองทัพทั้งหมดให้หลี่ซื่อหมิน     การที่ดาบสวรรค์ยอมรับหลี่ซื่อหมินแบบง่ายๆ ทั้งที่ตั้งแง่เรื่องชนเผ่ามาตลอด    ตรงนี้คือส่วนที่สั้นไป  ดูขาดเหตุผลรองรับ ถ้ายืดตรงส่วนนี้ไปสักหน่อยคงดีไม่น้อย จากคุณ : มีเงินเป็นฟ่อนมีทองเป็นหาบ เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 15:41:12

ความคิดเห็นที่ 11 1. เข้าใจหลี่ซีผิดแล้ว ไม่ใช่ไม่อยาก แต่ทำไม่ได้ เพราะขุนพลในสังกัดไม่เก่งพอ ไพร่พลมีแค่สามหมื่น เทียบกับ โต้วเจี้ยนเต๋อ กับ หลี่เอียน กว่ายี่สิบหมื่น ไม่มีตระกูลใหญ่หนุนหลัง เงินทุนก็ไม่มี การดิ้นรนต่อสู้เพื่อสนองตันหาตัวเอง เป็นการทำร้ายราษฎร ขัดกับประสบการณ์คนยากที่ถูกรังแกของหลี่ซีโดยตรง ดังนั้นเหตุผลของหลี่ซี มีเหตุผลกว่าเหตุผลเล่นแบบเด็ก ๆ ฆ่าคนเพราะอยากมีประสบการณ์ของโค่วจงมาก (สงสัยหวงอี้คงติดเกมส์ นึกว่าผู้คนในประวัติศาสตร์จริงคือเกมส์) 2. หลี่ซื่อหมิน คนสมัยก่อน เป็นนักการเมือง คนจะเป็นผู้นำต้องเหี้ยม เห็นประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าส่วนตัว ดังนั้นที่ว่าหลี่ซื่อหมิน มีน้ำใจ น้ำใจก็ส่วนน้ำใจ หน้าที่ของผู้นำทัพที่ต้องแย่งแผ่นดิน ก็หน้าที่ การที่บอกว่าหลี่ซื่อหมิน มีน้ำใจกับโค่วจง แต่ขณะเดียวกันกล้าฆ่าพี่ฆ่าน้อง ฆ่าขรก (ของน้อง) ที่คุ้นเคยกันมา เป็นเรื่องขัดกันอย่างมาก หลี่ซื่อหมินของหวงอี้เลยไม่สมเหตุสมผล ไม่ใช่แค่หลี่ซื่อหมิน ทุกตัวละคนที่แย่งกันเป็นใหญ่ไม่สมเหตุสมผล อ่านดุจะเหมือนถือน้ำใจมากกว่าส่วนรวมทั้งนั้น ซึ่งเป้นไปไม่ได้ อย่างทัพโค่วจง ในความเป็นจริง โค่วจงมีคนกี่หมื่น มีทรัพย์สินเท่าไหร่ มีบารมีดึงดูดใจคนไหม หวงอี้ไม่ได้พูดอะไรเท่าไหร่ หนักไปเรื่องส่วนตัวทั้งนั้น เล่าจากความจำ ถ้าตรงไหนผิด ขออภัย จากคุณ : หก เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 18:17:01 A:124.122.173.50 X: TicketID:374875

ความคิดเห็นที่ 12 คุณสายลมบางเบาครับ จุดที่บอกทำให้อ่อนลงคือหลี่ซื่อหมินที่หวงอี้แต่งเป็นคนดีกับพี่น้องกว่าที่ควรจะเป็น ที่บอกอ่อนคือความรุนแรงของเนื้อเรื่องครับ ไม่ใช่ฝีมือในการแต่ง ส่วนสงครามในยุทธการ ระหว่างกบฏชาวนากับทหารมันต่างกันนะ 1 คือเรื่องอาวุธ ดาบธนูหอก เกราะ ม้าศึก ราชสำนักห้ามไม่ให้คนธรรมดาถือครองครับ 2 การฝึก ความชำนาญ ความร่วมมือ แผนทางทหาร ชาวบ้านไม่ได้ฝึกยังไงก็สู้ไม่ได้ หลี่ซีที่ใช้คนน้อยชนะได้เพราะเจอชาวบ้าน ไม่ใช่ทหาร ส่วนที่ชนะทหารได้ ทัพตัวเองก็เสียหาย หลออี้เก่งพอๆ กับหลี่ซี หลี่ซีเก่งกว่าโต้วเจี้ยนเต๋อ เป็นศึกสามเส้าตรึงกันเอง ถ้าจะบุกเอาชนะฝ่ายหนึ่ง บ้านตัวเองอาจจะโดนอีกฝ่ายยึดได้ ถึงจะมีแผนชนะทั้งสองฝ่ายได้จะเหลือกำลังทหารเท่าไหร่ทำสงครามกับทัพถัง จากคุณ : Kahathanan เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 00:40:09

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องหวงอี้ติดเกม ก็ใช่ครับ  อาการที่เล่นเกมยาว ๆ พอถึงตอนจะจบเกมก็ไม่หนุกแล้วผมก็เคยเป็นครับ อย่างเกมสามก๊กสมัยก่อน ความสนุกมันอยู่ที่ "ระหว่างเดินทาง"   และอีกเยอะแยะในการแบ่งแผ่นดิน ผมก็คิดว่าหวงอี้ก็เอามาจากเกมวางแผน เช่น สามก๊ก นี่แหละ หรือเรื่องอะไรนะที่เกี่ยวกับ ซุนวู่ นั่นก็อีกไม่สมเหตุผล เพราะตัวคนที่ปลอมตัวมาเป็นซุนวู่ก็เป็นนักบู๊ธรรมดาไม่ใช่ปราชญ์ทางการทหารแบบซูนวู่ จากคุณ : hollowpig เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 12:14:49

ความคิดเห็นที่ 14 หลี่ซื่อหมินในเรื่องยุทธการฯสุดยอดครับ ใช้แค่กลยุทธเดียวก็พิชิตแผ่นดินได้ง่ายๆ ยืมมีดฆ่าคน แค่ให้หลี่จิ้งปล่อยข่าวกบฏ ก็จัดการคู่แข่งได้หลายคน ปั่นป่วนทั้งแผ่นดิน ยืมรอบสอง ยืมมีดถูเจี๋ยจัดการทีมรวมดาวจงหยวน ถูเจ๋ยก็ยืมมีดหลี่ซื่อหมินกำจัดรวมดาวชาวหู อย่างเนียนเลยครับ จากคุณ : พ.พาน (พ.พาน) เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 14:19:03

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าหลี่ซี คิดแบบนั้นตั้งแต่แรก คงไม่ยอมรับใช้ หยางกว่าง ปราบกบฎ ซึ่งก็คือชาวบ้านทั่วไปที่ถูกบีบคั้น หลี่ซี คือคนสุดท้าย ที่รับใช้หยางกว่างจนถึงที่สุด ส่วนประเด็นสู้กับทหาร หรือ ชาวบ้าน ไม่มีความจำเป็นต้องถกครับ ไม่ใช่ว่าให้บุกต้าถัง หรือฝ่ายอื่นๆ ตอนนี้ก่อนเลยซะเมื่อไร บุคลากรที่บอกว่าหลี่ซี ไม่มี ก็เพราะว่าหลี่ซี ไม่ยอมรับไว้เอง ผลักไสไปให้ ต้าถังหมด ถ้าหลี่ซี เอาจริงๆ ฉีเม่ากง ร่วมด้วยแน่นอน รวมถึงแม่ทัพเก่งๆ หลายคน หลี่ซีมี 6 เขคปกครอง ไม่หมูหรอกครับ แถมมี ชนเผ่านอกด่านคอยสนับสนุน ม้าศึก เหล็ก ให้ ตัวเองสะสมเสบียงกับฝึกทหารก็พอ และถ้าหลี่ซียอมสู้ ได้ฉีเม่ากง มาวางแผนให้ คนคนนี้ทำให้ ต้าถังเกิดศึกภายในได้แน่นอน ในภาวะที่แต่ละฝ่ายกลัวจะถูกกะตุกขาหลัง เวลาให้ฝึกฝนทหารมีแน่ๆ และยิ่งนานโอกาสที่เขตปกครองของหลี่ซี จะได้กำลังเพิ่มขึ้นยิ่งมีสูง ข้อสรุปของผมคือ ถ้าบอกว่า หวงอี้เขียนโค่วจงอย่างไม่มีเหตุผล จิ่วถูยิ่งเขียนหลี่ซี ไม่มีเหตุผลยิ่งกว่า ไม่ใช่ไม่มีทางสู้ แต่ไม่ยอมสู้ กระทั่งคำอธิบายก็ยังไม่มี #12 ถ้าเป็นเรื่องนี้ก็โอเคครับ ในเมื่อศัตรูไม่โหด ความดราม่าย่อมลดลงอยู่แล้ว จากคุณ : สายลมบางเบา เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 18:26:11

ความคิดเห็นที่ 16 ดาบสวรรค์ไม่ได้ยอมรับหลี่ซื่อหมินง่ายๆนะครับ หลังจากที่ดาบสวรรค์เห็นหลี่ซื่อหมินกล้ามาพบเขาตัวต่อตัว และกล้าที่จะแสดงจุดยืนและมุมมองที่ดาบสวรรค์เองก็คิดไม่ถึงมาก่อน รวมถึงหลี่ซื่อหมิน เป็นคนที่ฟั่นชิงฮุ่ยสนับสนุน ที่ดาบสวรรค์ยอมจึงเป็นการยอมให้แก่ฟั่นชิงฮุ่ยต่างหากล่ะครับ เรื่องมังกรคู่ เป็นนวนิยายเรื่องโปรดของผม จุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของเรื่องนี้คือ จำเป็นต้อง อ่านติดต่อกันตั้งแต่ต้นจนจบ มีบ้างบางคนอ่านแค่รอบเดียวแถมเป็นการอ่านเล่มนึงจบ ต้องรอบอีกสิบวัน สิบห้าวัน ถึงจะได้อ่านเล่มต่อไป มันจึงขาดความต่อเนื่องเป็นอย่างมาก ส่งผลให้ไม่สามารถเสพรับผลงานชิ้นนี้ได้เต็มที่ เหมือนกับคนที่มีชาชั้นเลิศแต่ไม่รู้วิธีชงชา ที่ถูกวิธี รสชาดที่ได้รับย่อมไม่ใช่รสชาดที่แท้จริง จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 15:39:39

ความคิดเห็นที่ 17 ยังไม่ได้อ่านยุทธการ ไม่ขอวิจาร์ณ แต่จะวิจารณ์ในส่วนของมังกรคู่ เหตุผของโค่วจง ค่อนข้างจะเป็นเหตุผลของเด็กเอาแต่ใจ ซึ่งมันไม่เมกเซนส์สำหรับผมเท่าไร แต่ผมชอบนะ อย่างน้อยก็ยอมทำตามใจตัวเอง ในเมื่อสถานการณ์นะเวลานี้มันก้ำกึ้ง ไม่ได้มีทางชนะเต็มที่ แล้วเบื่อเแล้วไม่อยากทำก็เลิกเท่านั้นเอง 555 จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 11:50:02