ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าเราทำ thesis โดยที่เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรอยู่ เราอยู่ตรงไหน แล้วต้องทำอะไรต่อไป ก็จะเหนื่อยครับ...อีกอย่างคือความเข้าใจ เราจะอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้ เราต้องเข้าใจอย่างถ่องแท้ก่อนนะครับ อาจารย์ผมเคยกล่าวไว้ว่า "การทำวิทยานิพนธ์เหมือนการว่ายน้ำในทะเล" ถ้าเราตัดสินใจว่ายไปแล้ว มองไปข้างหน้าก็ไม่เห็นฝั่ง จะว่ายกลับหลังก็ไม่ทันแล้ว...เหลือแค่กัดฟันว่ายต่อไป แล้วมันจะถึงเองครับ ผมทำ thesis ป.โท มา 2 ใบ ตอนนี้เรียน ป.เอก ถ้าไม่เอาเรื่องเวลามาบีบตัวเองจะเรียนแล้วมีความสุขนะครับ ^^ จากคุณ : เขียนบน iPhone (i_stick) เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 01:54:53

ความคิดเห็นที่ 2 ขอระบายด้วยคนนะคะ เราเองก็กำลังทำอยู่เช่นกันค่ะ แก้บทที่ 4 ไปหลายรอบแล้ว เหนื่อยและท้อมากเช่นกัน นอนดึก ตื่นเช้าทุกวัน น้ำหนักลดลงไปหลายกิโลจนเพื่อนๆทักT_T thesis ของเราทำร่วมกับภาคอุตสาหกรรมค่ะ ช่วงแรกๆขอข้อมูลค่อนข้างยาก ต่อมาน้ำมาท่วมโรงงาน ทดสอบและเก็บตัวอย่างไม่ได้อีก TT_TT เฮ้อออ เราจะพยายามบอกตัวเองเสมอว่าใกล้จะเสร็จแล้ว พอเห็นเพื่อนที่เรียนด้วยกัน เรียนจบไปแล้ว ยิ่งใจหาย เราพยายามควบคุมตัวเองให้เขียนเล่มทุกวันค่ะ จะได้จบซะที และปัญหาใหญ่ของเราอีกอย่าง คือ คิดประโยคที่จะสื่อให้ผู้อ่านเข้าใจไม่ออก ทำให้ช้ามากๆกว่าจะเขียนได้แต่ละประโยคเพราะเราไม่ค่อยถนัดงานเขียนเชิงวิชาการเท่าไหร่ค่ะ แต่เราแปลกใจตัวเองอย่างนึง ถ้ากำหนดส่งใกล้เข้ามา คำว่าลังเลไม่มีในหัวเลยค่ะ พิมพ์ได้ไหลลื่นมากมาย>< สู้ๆนะคะจขกท ไม่มีอะไรทำไม่ได้ถ้าเราพยายาม มาสู้ไปด้วยกันนะคะ^^ จากคุณ : -ไร้ซึ่ง- เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 01:58:44

ความคิดเห็นที่ 3 เคยเป็นค่ะ เคยเหนื่อย เคยท้อ แทบหมดกำลังใจ เหนื่อยจนน้ำตาไหล แต่อดทนไว้ค่ะ อีกไม่นาน มันจะผ่านไปแล้ว เราอดทนค่ะ ทำเป็นตารางคร่าว ๆ ว่าต้องทำอะไรเมื่อไหร่ พยายามทำให้ได้ตามตารางไว้ อดทนต่อการอดนอน ไม่ได้ไปไหนหรือทำอะไรที่อยากทำ แต่การอึดและอดทนจะทำให้ผ่านไปได้ค่ะ พยายามเข้านะคะ อีกไม่นานก็จะจบแล้ว :) จากคุณ : แก้มป่องแก้มบุ๋ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 02:08:26

ความคิดเห็นที่ 4 เหนื่อยได้ แต่อย่าท้อครับ เหนื่อยเมื่อไหร่ก็พักก่อน แล้วก็กลับมาทำต่อ (แต่อย่าพักนานเกินล่ะ เดี๋ยวไม่ทัน เหอๆ) ถึงจะยากลำบากบ้าง แต่ยังไงก็ไม่เกินความสามารถหรอกครับ จากคุณ : Sirapak เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 02:42:13

ความคิดเห็นที่ 5 เหนื่อยและเครียดที่สุดในชีวิต แต่เอาเข้าจริงก็ไม่ได้ยากเย็นแสนเข็ญเกินกำลังไปนะ กรรมการสอบสร้างบรรยากาศเป็นมิตรมาก สอบไป ก็มีกำลังใจขึ้น มาเครียดอีกทีตอนตอบคำถาม :'o) แต่ก็รวบรวมพลังครั้งสุดท้ายสอบผ่านมาได้ด้วยดีครับ จากคุณ : พลายแป้ง เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 08:14:59 A:161.200.118.51 X: TicketID:120371

ความคิดเห็นที่ 6 ที่ คคห 1 ว่าไว้ว่า "การทำวิทยานิพนธ์เหมือนการว่ายน้ำในทะเล"  เห็นด้วยอย่างยิ่ง จำได้ว่าตอนทำวิทยานิพนธ์นั้น ขนาดเลือกเรื่องที่เราคิดว่าเราอยากทำ คือเีกี่ยวกับผู้หลบหนีภัยสงครามจากพม่า แต่พอถึงเวลาลงมือจริง อุปสรรคเยอะไปหมด แหล่งข้อมูลที่คิดว่าน่าจะขอข้อมูลได้ง่าย กลายเป็นไม่อยากให้ความร่วมมือ ตัวอาจารย์ที่ปรึกษาเองก็ช่วยอะไรเรามากไม่ได้เพราะเค้าก็ยุ่งกับงานตัวเอง กว่าจะเจอได้แต่ละทีแสนยากเข็ญ ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนล่องเรือไปบนผืนน้ำกว้างๆ มองไม่เห็นฝั่ง มองไม่เห็นใครเลย ความรู้สึกระเบิดไปหนึ่งวัน อ่านหนังสืออะไรไม่ได้เลยวันนั้น ต้องไปเดินเลียบริมแม่น้ำสงบจิตใจ แล้วกลับมาสู้กับมันใหม่ มองมุมใหม่ หาข้อมูลจากเบื้องบนได้ยาก เราก็พลิกเป็นเน้นสัมภาษณ์กับกลุ่มผู้หลบหนีภัยสงครามเลย เพราะเป็นแหล่งข้อมูลเบื้องต้นแท้ๆ เรียกว่าจากมองแต่อะไรใหญ่ๆ กลายเป็นมองจากมุมเล็ก (มีเพื่อนแถบชายแดนคอยช่วยให้เข้าถึงแหล่งข้อมูลด้วยแหละ) ีระหว่างลงพื้นที่เก็บข้อมูล ก็มีการตอบรับจากหน่วยงานของรัฐ (ที่ทำระดับนโยบาย) ว่าจะยอมให้สัมภาษณ์ ก็เลยรอดตัวไปว่าพอได้แฮะ จากนั้นก็ปั่นๆๆๆ วิทยานิพนธ์จนจบ ไม่ได้เรียกว่าดีมาก แค่พอไปรอด แต่ก็พอใจแล้ว และเมื่อเรียนจบ มีหน่วยงานวิจัยในมหาวิทยาลัยขอเอาวิทยานิพนธ์ไปพิมพ์ เพราะหัวข้อเกี่ยวข้องกับเนื้องานของเขา ให้ค่าต้นฉบับมาเล็กน้อย แล้วจากนั้น วิทยานิพนธ์ตัวนี้ก็ทำให้เราได้งานองค์กรระหว่างประเทศแห่งหนึ่ง เพราะสิ่งที่เราเค้นข้อมูลใน literature review ทำให้เราตอบคำถามเค้าได้แบบเต็มเหนี่ยว เค้าเลยรับทำงาน มาถึงตอนนี้ เราอาจไม่แน่ใจว่าทำไมเราถึงเลือกจะทำในสิ่งนี้ แต่ก็เชื่อว่าโลกกลับมีจังหวะของมัน บางทีสิ่งที่เราคิดว่ามันทำให้ชีวิตเราแทบตาย สุดท้าย.. มันก็จะส่งผลดีให้เราในภายหลังได้เหมือนกัน เหมือนเหรียญพระเจ้านะ ด้านนึงของมันอาจขมสักหน่อย แต่พลิกอีกด้าน.. มันมีอะไรดีๆ ซ่อนอยู่เหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 55 09:01:54 จากคุณ : ณ พิชา เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 09:01:06

ความคิดเห็นที่ 7 การทำวิจัยระดับนี้ว่าไปก็เหมือนการลองผิดลองถูก หลายคนที่ไม่จบเพราะมัวแต่ลองผิดเยอะไปหน่อย หรือไม่ก็บริหารเวลาได้ไม่ดี หรือไม่ก็เพราะความรู้ไม่แน่นแต่ต้น พอทำไปทำมาเจอปัญหาที่คาดไม่ถึงเยอะไปหมด อาจารย์ที่ปรึกษาก็มีส่วนอยู่มาก ถ้าได้ที่ปรึกษาดีจะชี้นำเราไปถูกทางแต่ต้น แต่ถ้าได้ที่ไม่(ค่อย)ดีนี้อุปมาเหมือนตกนรก ถึงมีคำพูดที่ว่าเลือกที่ปรึกษาผิดนี้คิดจนตัวตายเลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคงต้องอยู่ที่ตัวเราเป็นหลักหญ่ใจความแหละว่าพื้นแน่นแค่ไหน เลือกที่ปรึกษาเป็นใคร วางแผนการทำวิจัยอย่างไร อย่างผมนี้เข้าขั้นขี้เกียจตัว(เริ่ม)เป็นขน แต่ก็บังคับตัวเองให้อ่านตุนตั้งแต่เริ่มต้น สนใจเรื่องอะไรเป็นพิเศษก็มุ่งอ่านเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จุดนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่สุดก็ว่าได้ เพราะถ้าทำไม่มากพอมันจะขาดจินตนาการ นึกถึงความเป็นไปได้ในการพัฒนางานวิจัยในแง่มุมต่างๆ ไม่ออก ถ้าตรงนี้แน่นแล้วก็ต้องเริ่มเขียน เขียนให้ได้ทุกวัน ได้ไม่กี่บรรทัดก็ต้องเขียน สะสมไปเรื่อยๆ เข้าหาอาจารย์ที่ปรึกษาสม่ำเสมอ แน่นอนว่าบางทีเขียนไปเยอะมากแต่สุดท้ายไม่ได้ใช้เลยก็มี (แต่ก็อย่าทิ้งเพราะอนาคตอาจได้ใช้เวลาทำเรื่องอื่นก็ได้) สรุปคือทำงานวิจัย จะสนุกก็ว่าสนุก จะทุกข์ก็ว่าทุกข์ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องมันมีร้อยแปด อารมณ์ความรู้สึกนี้ตัวดีเลย ทำงานเราขึ้นๆ ลงๆ ได้ตลอดเวลา จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 09:10:46

ความคิดเห็นที่ 8 เขียนบน iPhone (i_stick) >>>  ขอบคุณค่ะ ตอนนี้ก็เริ่มเห็นฝั่งนิดๆ แล้ว แต่บางทีมันก็รู้สึกว่า เฮ้อ เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย คุณทำตั้ง 2 เล่ม แถม ป.เอกอีกต่างหาก เราคิดในเจเลยว่าไม่ทำอีกแล้ว แต่ก็ไม่รู้จะรอดหรือเปล่า -ไร้ซึ่ง->> ขอบคุณค่ะ บทที่ 4 เราแก้ไม่ต่ำกว่า 10 ครั้งคะ่ พลาดมาเยอะ ตอนนี้ก็พลาดอีก ืำทำให้รู้สึกแย่ๆ ว่าเราทำไมพลาดบ่อยจัง เราต้องทำยังไงนะ เราไม่รู้เรื่องหรือเปล่า ประมาณนั้นค่ะ เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปด้วยกันนะคะ่ แก้มป่องแก้มบุ๋ม>>> ขอบคุณค่ะ จริงๆ ก็ำทำตารางคร่าวๆ ไว้เหมือนกัน แต่พอดีมันไม่ทัน เหนื่อยจนน้ำตาไหลเหมือนกันค่ะเมื่อคืน ปกติเราไม่เคยอดหลับอดนอนเลยนะคะ ตอนนี้กลายเป็นคนไม่นอนได้สบายเลย Sirapak>>> ขอบคุณค่ะ คุณบอกเหมือนสามีเราเลยค่ะ เหนื่อยก็พัก แต่พอพักทีไร ไม่ค่อยอยากทำทุกทีค่ะ พลายแป้ง>>> เห็นด้วยเลยคะ่ เหนื่อยและเครีดที่สุดในชีวิต ณ พิชา>>> ของเราก็ทำเรื่องธรรมดา กับองค์กร องค์กรหนึ่ง แต่พอลาออกเค้าเลยไม่ให้ข้อมูลเพิ่มค่ะ ก็เลยเฟลไป ต้องทำเรื่องใหม่เลย Y_Y โจโฉ (joechou >>> ขอบคุณค่ะ ชอบจัง เขียนไป เข้าหาอาจารย์บ่อย ๆ บางทีที่เขียนไม่ได้ใช้ เหมือนกันค่ะ ตอนนี้สำหรับเรา มันไม่สนุกเลยค่ะ เฮ้อออออ จากคุณ : Apple2u เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 09:50:04

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนนี้ผมประสบปัญหาเเหมือนกัน ก็ไม่รู้จะไปเก็บข้อมูลที่ไหน ดี ช่วงนี้ก็เครียด เบื่อๆ จากคุณ : mak2010 เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 10:00:04

ความคิดเห็นที่ 10 มาให้กำลังใจทุก ๆ คนค่ะ เคยทำให้สามี เมื่อนานมากแล้ว  ทำให้ ในที่นี้คือช่วยคิด ช่วยออกแบบ ช่วยปรับคำพูด ช่วยพิมพ์ ช่วยทุกอย่าง กระทั่งวางแผนการเก็บข้อมูล เว้นแค่เข้าไปสอบด้วยเท่านั้น  หลังจากนั้นอีกสิบปี ก็มาทำของตัวเอง  เหนื่อยมากเหมือนกัน และบางครั้งก็ท้อนิด ๆ   (นึกในใจว่า ทำไมฉันไม่นอนอยู่บ้านเฉย ๆ เอาเวลาไปเที่ยวหว่า......... ใครใช้ให้มาทรมาณนี่) แต่ด้วยความที่ไม่เคยถอย ก็เลยต้องสู้ต่อไป  วันที่สอบเสร็จ (Present)  มันโล่งมาก  ถึงแม้จะมีการแก้ไขบ้าง แต่มันก็เห็นฝั่งแล้ว   ดีใจมากกว่าวันรับปริญญาอีกนะ สู้ ๆ นะคะทุกคน  เมื่อผ่านมาได้แล้วเราจะภูมิใจอย่างยิ่ง โดยเฉพาะถ้าเราได้ทำเองจริง ๆ  สามารถพูดได้เต็มบากเต็มคำเลย จากคุณ : PIK-DIK-DEE เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 10:35:33

ความคิดเห็นที่ 11 mak2010 >> สู้ๆ กันต่อไป PIK-DIK-DEE >> แอบคิดเหมือนกันค่ะ ทำไมชั้นไม่อยู่บ้าน ทำงานบ้าน เฉยๆ นะ ทำเองทุกอย่าง ยกเว้นกรอกข้อมูล ที่จ้างเค้ากรอกเพราะตาลาย ทำไม่ไหว นอกนั้นทำเองหมด ตอนนี้ก็ต้องสู้กันต่อไปค่ะ จากคุณ : Apple2u เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 12:13:19

ความคิดเห็นที่ 12 ของผมกำลังเริ่มต้นครับ ตอนนี้กังวลต่างๆนานา -"- จากคุณ : Cassiopeka เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 19:32:01

ความคิดเห็นที่ 13 ของผมตอนนี้ผลเรียบร้อยแล้วกำลังเขียนบทที่ 4 ของแบบนี้ต้องมีเวลาครับ ผมลาออกจากงานเพื่อการนี้โดยตรงเลย จากคุณ : TARASIN เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 21:51:29

ความคิดเห็นที่ 14 เพิ่งเขียน proposal เสร็จ TT  TT แค่นี้ก็จะรากเลือดแล้วอ่า.... จากคุณ : varavari เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 22:38:01

ความคิดเห็นที่ 15 เหนื่อยแน่ๆถ้าคุณทำเพราะอยากได้วุฒิการศึกษา แต่ไม่เหนื่อยหรอกถ้าคุณทำเพราะ"สนุก" หรือเพราะ "ได้เงิน" จริงๆแล้วเรารับจ้างแปลไทยเป็นอังกฤษ แต่หลายปีที่ผ่านมามีคนเขียน theses, dissertations กับ papers สำหรับหลักสูตรปริญญาโท กับ เอกเยอะมากๆที่เขียนอังกฤษไม่ได้ ต้องเขียนเป็นไทยแล้วมาให้เราแปล ในกระบวนการแปลเราค้ันพบว่านักศึกษากพวกนี้เขียนภาษาไทยมาอ่านไม่รู้เรื่องหรือไม่ก็ไปแปลจากภาษาอังกฤษกระจัดกระจายแล้วแปลผิด เราก็เลยค้นข้อมูลแล้วเขียนให้ใหม่หมดเลย ทำๆไปหลายๆปีเข้าเราเกิดความชำนาญ ต่อให้ไม่มีภาษาไทยมา ให้เราเขียนภาษาอังกฤษหมดเราก็เขียนได้ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเรารับจ้างเขียน theses, dissertations กับ papers ให้นักศึกษาไทยที่เรียนทั้งมหาลัยไทยและต่างประเทศรับปริญญาโทอับเอกมาแล้วนับหลายสิบหรือเฉียดๆร้อยคน ผลงานการเขียน theses, dissertations กับ papers เป็นภาษาอังกฤษระดับปริญญาโทและปริญญาเอกเราผ่านมหาลัยต่างประเทศฉลุยเลย อาจารย์ฝรั่งไม่เคยแก้ grammar ภาษาอังกฤษเราเลย แต่มีครั้่งหนึ่งอาจารย์มหาลัยราชภัฎแก้ภาษาอังกฤษเราจากเขียนอังกฤษแบบฝรั่งเขียนให้กลายเป็นเขียนอังกฤษแบบคนไทยเขียน ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราเอาผลงานอาจารย์ราชภัฎแก้ภาษาอังกฤษเราให้พวกเพื่อนที่ทำงานด้านการเขียนภาษาอังกฤษอ่านดู พวกเขาหัวเราะ ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สรุป ลองอ่านประวัติ Thomas Edison ดิ เขาเรียนโรงเรียนแล้วครูหาว่า "เขาสมองสับสน" แม่เลยรับมาสอนเองที่บ้าน แม่ซื้อหนังสือวิทยาศาสตร์ให้ลูกอ่าน ทำไปทำมา Thomas Edison ไม่เคยเรียนโรงเรียนอื่นต่อ แล้วก็ไม่เคยเรียนมหาลัย แต่ตอนเขาค้นคว้าเรื่องจะหาสารใดมาสร้างเป็น filament (ไส้หลอดไฟฟ้า) เขาทดลองพันธ์ไม้ต่างๆตั้ง 6,000 กว่าชนิด จนประสบความสำเร็จในที่สุด แต่ Thomas Edison ไม่เหนื่อยล้าเพราะอะไร? เขาไม่ได้ทำงานเพื่อให้ได้ปริญญาไปสมัครงาน แต่เขา "ทำไปเพราะความอยากรู้อยากเห็น" เราก็เหมือนกัน เราเขียน theses, dissertations กับ papers ให้คนมากหลายๆสิบหรือเกือบๆร้อยคนได้รับปริญญาโทกับเอกกันมาแล้วในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่เรา ไม่เหนื่อยและไม่ท้อใจ เพราะอะไร 1. เราอยากรู้อยากเห็นอยากค้นคว้าเหมือน Thomas Edison 2. เราสนุกตอนลูกค้าจ่ายเงินเราเยอะมากๆ 3. เราสนุกมากขึ้นตอนที่เราคิดว่าเราจบแค่่มัธยมต้นเอง แล้วไม่เคยเรียนต่อปริญญา แต่เราเขียน theses, dissertations กับ papers ให้คนตั้งเกือบร้อยคนรับปริญญาโท และปริญญาเอกได้ ทั้งๆที่เราใช้เรียนจบแค่มัธยมต้น ซึ่งวุฒิระดับนี้เราใช้สมัครงานที่ไหนก็ไม่ได้ เพราะผู้คนดูถูกเราว่า "ไร้การศึกษา" ^ มันสะใจจริงๆ นี่แหละที่เป็นพลังผลักดันให้เราเขียน theses, dissertations กับ papers โดยไม่เคยเหนื่อยแรงเลย เพราะยิ่งเขียนก็ยิ่งสนุก ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 55 00:35:32 แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 55 00:34:14 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 00:30:48

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นโรคปกติของนักศึกษาป.โทครับ แต่พอจบแล้ว คุณจะภูมิใจว่าใบปริญญาของคุณหนักมาก หนักกว่าคนจบแบบไม่ทำ thesis เยอะ จากคุณ : เสือร้องไห้รักเสือนอนหลับ เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 01:11:13

ความคิดเห็นที่ 17 fortuneteller >> แฟนเราก็ปลอบแบบนี้ละคะ ว่า เอดิสัน ทดลองเป็นพันๆ ครั้งกว่าจะได้ใส้หลอดไฟ เราเอง แก้ยังไม่ถึงร้อยครั้งเลย เอากับเค้าสิ เสือร้องไห้รักเสือนอนหลับ >> รอวันนั้นค่ะ วันที่ได้ใบปริญญาซักที จากคุณ : Apple2u เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 09:23:27

ความคิดเห็นที่ 18 เหนื่อยได้ท้อได้ แต่อย่าหยุด จากคุณ : amscmu เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 20:51:44

ความคิดเห็นที่ 19 เราจะเดินไปด้วยกัน จากคุณ : Helicia เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 55 18:30:24

ความคิดเห็นที่ 20 Thesis มันยากตรงการสื่อสาร เราเข้าใจแบบนี้และเราจะทำให้คนอื่นเข้าใจในแบบเราได้ยังไง มันคือการเผยแพร่ความรู้ ข้อค้นพบใหม่ๆที่เกิดขึ้น องค์ความรู้ที่เกิดขึ้น เราบอกได้คำเดียวว่า "อดทน" ค่ะ เรากว่าจะพาจุดนั้นมาได้ เคยแม้กระทั่งขึ้น defense แล้วไม่ผ่านต้อง defense ใหม่ด้วยเหตุผลเดียวว่า เราพูดไม่รู้เรื่อง ตอนนั้นร้องไห้อยู่ 2 วัน หมดแรงจะทำ อาจารย์ที่ปรึกษาดุนิดดุหน่อยก็น้ำตาซึมร้องไห้แล้ว แต่พอถึงวัน defense แล้วกรรมการประกาศว่า ผ่าน ได้ good น้ำตาร่วงเลย จากคุณ : ล่องลอยในความฝัน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 55 23:59:19